03-08-2019, 06:05 PM
வணக்கம்,, மேகலாவை பற்றிய உங்களின் கேள்விகளும், குழப்பங்களும் நிறைய இருக்கும்,,எவ்வாறு குமரேசன் மற்றும் சந்திரனுடன் அவளின் காம விளையாட்டு ஆரம்பித்து இருக்கும் என்பதை நாம் முதலில் தெரிந்து கொள்வோம்,, அதன் பிறகு மீண்டும் நிகழ் காலத்துக்கு வரலாம்......
மேகலாவை பற்றி உங்கள் அனைவருக்கும் தெரியும்,, அவளின் திருமண வாழ்க்கை நீங்கள் அறிந்த ஒன்ரே....இனி மேகலாவின் பார்வையில்,,....
எனக்கு திருமனமாகி பத்து ஆண்டுகள் ஆகி விட்டது...முதலில் வாரம் ஒரு முறை வீட்டுக்கு வந்த கணவர்,, பின்பு மாதம் ஒரு முறை,, இப்படி அவரின் வருகை குறைந்து எப்போவாது வருவார்,,இல்லையென்றால் வீட்டுக்கு போன் பன்னி பேசுவதோடு சரி....வராததர்கும் காரணம் இருக்கிறது.. இத்தனை ஆண்டுகள் ஆகியும் எனக்கு குழந்தை இல்லை,,வீட்டுக்கு வந்து என்னை ஏதாவது செய்தால்தானே,,, இங்கே வந்தால் எல்லாரும் குழந்தை பற்றியே கேள்வி கேட்பார்கள், அதனால் வரமாட்டேன் என்று கூறி விட்டார்...பின்னே நான் ஏன் இங்கே இருக்கிறேன் என்ற கேள்வி உங்களுக்கு எழலாம்... இந்த சொத்துக்கள் அனைத்தும் என் அண்ணன் சேகரிடம் இருந்து புடுங்கியது..இல்லை இல்லை என் அண்ணன் எனக்காக அனைத்தையும் விட்டு கொடுத்தது..எங்கே நானும் அவருடன் வந்து விட்டால் இதை மீண்டும் என் அன்னனே எடுத்து கொள்வான் என்று பயந்து தான் என்னை இங்கேயே வைத்துள்ளார்.. இதை விட கொடுமை என் மேல் நம்பிக்கை இல்லாமல் என்னை வேவு பார்க்க ஒருத்தனை வச்சுருக்காரு...அவன் வேர யாரும் இல்ல அந்த மளிகை கடை காரன் சந்திரன் தான்....நான் தும்மினால் கூட என் கணவருக்கு தகவல் போய்விடும் அந்த அளவுக்கு கெட்டிகாரன் அந்த சந்திரன்....என் அண்ணன் வீட்டுக்கு கூட நான் செல்வதில்லை.. எப்போவாது மலரை பார்த்தால் பேசுவது மட்டுமே.. அப்போதுதான் இந்த வீட்டை கட்ட யோசனையை அவளிடம் கூறினேன்.. அதில் ஒரு சுயநலம் கூட இருந்தது..இங்கு அவள் வந்துவிட்டால் எனக்கு பேச்சு துனைக்கு ஒரு துணை கிடைக்கும்,,அதைவிட நான் அதை காரணமாக வைத்து அவள் வீட்டுக்கும் அடிக்கடி போய் வரலாம்,,அவ்வளவு தான் வேறு எந்த தவறான எண்ணமும் அப்போது இல்லை..கிட்டத்தட்ட என் கணவரின் வருகை முற்றிலும் குறைந்த பின்பு என் காமத்தை அடக்க மிகுந்த சிரமப்பட்டேன்...அனுபவிக்க வேண்டிய வயதில் தனிமை மிகவும் கொடுமையான ஒன்று.... மலர் இங்கு வீடு கட்டி வந்த பிறகு எங்களின் நட்பு மீண்டும் மலர்ந்தது...என் மனதில் உள்ளவற்றை நிறைய பகிர்ந்தேன்..காமத்தை கூட,,,அவளுடன் பேசினால் என் மனதில் உள்ள பாரம் சிறிது குறையும் என்று நினைத்தேன்...ஆனால் அதே சூழ்நிலையில் தான் அவளும் இருக்கிறாள் என்பது தெரிந்த பிறகு மிகவும் வருத்தமாக இருந்தது..நம்மலை கல்யாணம் பன்னிட்டு வந்துட்டு இப்படி தவிக்க விடுராங்கலே என்ற கோவம் வந்தது...ஆனாலும் என் மனதில் வேறு சிந்தனைகள் எதுவும் இல்லை..என்னை பார்வையாலே கற்பழிக்கும் ஆண்களை நான் நிமிர்ந்து கூட பார்ப்பதில்லை...நான் வளர்ந்த குடும்ப சூழ்நிலை எனக்கு தவறான எண்ணங்கள் வராமல் தடுத்தது...இருந்தாலும் நம் உடலும் மனமும் நம் சொல் பேச்சை கேட்பதில்லை...மனதை மாற்ற எனக்கு பிடித்த செயல்களை செய்ய ஆரம்பித்தேன்...தையல் கற்று கொண்டேன் என் உறவுக்காரி யமுனாவிடம் இருந்து.. வீட்டிலேயே ஒரு தையல் மிஷின் வாங்கி வைத்துள்ளேன்...பெருசாலாம் ஒன்னும் தைக்க மாட்டேன்...ஏதாவது கிழிந்த துனியை தைப்பேன்,,அதுவே எனக்கு சற்று நிம்மதியை கொடுத்தது...அன்று காலை 11 மனி இருக்கும்..அழுக்கு துணிகள் அதிகமாக இருந்தது...சரி துவைக்கலாம் என்று வீட்டின் பின்னால் சென்றேன்... அப்போது என் ஊர் பெண்கள் சிலர் குளத்தில் சென்று துவைத்து விட்டு வந்து கொண்டு இருந்தனர்... அதை பார்க்கையில் எனக்கும் ஆசை வந்தது...சரி போலாம் என்று பரபரவென என் துணிகளை எடுத்து கொண்டு கிளம்பினேன்..எனது கல்யானத்துக்கு பிறகு நான் அங்கு செல்வது இல்லை...சிறு வயதில் நான் அங்கு சென்று ஆட்டம் போட்ட அனைத்தையும் நினைத்து கொண்டு சிறு பிள்ளை போல துள்ளிக் குதித்து குளத்துக்கு சென்றேன்...மதிய நேரம் என்பதால் அங்கு அவ்வளவாக யாரும் இல்லை...இரண்டு பெண்கள் மட்டுமே குளித்து கொண்டு இருந்தனர்.... நான் படிக்கட்டில் அமர்ந்து கொண்டு வந்த அழுக்கு துணிகளை துவைக்க ஆரம்பித்தேன்.... அப்போது குளத்தினுள் சிறுவர்களின் விளையாடும் சத்தம் கேட்டது...ஆர்வமாக திரும்பினேன்...பத்து பதினைந்து சிறுவர்கள் நீருக்குள் ஓடி பிடித்து விளையாண்டனர்.. ஒரு சிறுவன் நீச்சல் அடித்து துரத்த மற்றவர்கள் அங்கும் இங்கும் நீந்தியும்,, நீரில் மூழ்கியும் அவனிடமிருந்து தப்பித்து ஓடினர்...அவன் மிகவும் சிறுவன் என்பதால் ஒழுங்காக நீந்த முடியாமல் அடிக்கடி மூச்சு வாங்கி கொண்டு இருந்தான்...இவனை கிண்டல் செய்து கொண்டு இருந்தனர் மற்ற சிறுவர்கள்... நானும் சிறு வயதில் இது போன்று விளையாடி இருக்கிறேன்... எனக்கும் அப்போது நீச்சல் தெரியாமல்
என்னுடன் விளையாடியவர்கலை துரத்தி துரத்தி முடியாமல் அழுதது ஞாபகம் வந்தது...அந்த சிறுவனை நினைத்து சிரித்து விட்டு என் துணிகளை துவைக்க தொடங்கினேன்.. அங்கு இருந்த பெண்களும் குளித்து விட்டு சென்று விட்டனர்... எனது நைட்டியை கழட்டி பாவாடையை நெஞ்சு வரை ஏத்தி கட்டி கொண்டு மீண்டும் துவைத்தேன்...துவைத்து முடித்து துணிகளை அழசி பக்கத்தில் காய போட்டு விட்டு நீருக்குள் இறங்கி குளிக்க தொடங்கினேன்... இன்னும் அந்த சிறுவன் அழாத குறையாக அவர்களை துரத்தி கொண்டு இருந்தான்....கரைக்கு சென்றேன்... பாவாடை நனைந்து என் உடலோடு ஒட்டி என் அங்கங்களை தனித்தனியே எடுத்து காட்டியது....சோப்பை எடுத்து என் உடலுக்கு போட ஆரம்பித்தேன்,, கை ,கால் என போட்டு விட்டு மீண்டும் நீருக்குள் இறங்கி குளித்து விட்டு கரையில் ஏறினேன்.. என் பாவாடையை அவிழ்த்து கொண்டு கையில் சோப்பை எடுத்தேன்..அந்த சிறுவர்கள் அந்த பக்கம் இருப்பதால்,, அவர்களுக்கு தெரியாத வண்ணம் அங்குள்ள கோரை பக்கம் திரும்பி என் முலைகலுக்கு சோப் போட்டேன்...ஒரு கையில் பாவடையை பிடித்து கொண்டு சோப் போட மிகுந்த சிரமமாக இருந்தது.. அதுவும் என் பெருத்த முலைகலுக்கு ஒரு கை போதாதுதான்..இன்னும் சற்று கோரை பக்கம் தள்ளி போனேன் அவர்கள் தெரியாதவாரு.... என் பாவாடையை இன்னும் கீழிரக்கி என் வயிற்றில் கட்டி கொண்டேன்..இப்போது என் பெருத்த முலைகல் இரண்டும் எந்த மறைவும் இன்றி தொங்கி கொன்டு இருந்தது....ஒவ்வொரு முலையையும் தனித்தனியே பிடித்து நன்றாக கவனித்து சோப்பு போட்டேன்..என் காம்புகள் என் கை வண்ணத்திலும் , அந்த குளிர்ந்த நீரினாலும் விரைத்து நின்றது... இப்படி பட்ட பகலில் யாரும் இல்லாத நேரத்தில் அதுவும் ஒரு பொது இடத்தில் இந்த கோலத்தில் நிற்கும் என் நிலையை கண்டு என் மனம் சிரித்தது....வயிற்றில் கட்டிய பாவாடையை விலக்கி என் தொடைகலுக்கும் , என் காம பிரதேசத்திலும் சோப் போட ஆரம்பித்தேன்..அந்த சூழ்நிலையோ என்னவோ நான் எனது மர்ம பிரதேசத்தில் சோப் போடவும் அது இன்னமும் கவனி என்பது போல கொதித்தது...நான் நிற்க்கும் இடத்தை மறந்து என் புண்டையை தேய்த்து கொடுக்க தொடங்கினேன்...சர சர..வென கோரை ஆடும் சத்தம் கேட்டு திடுக்கிட்டு என் நிலை அறிந்து உடனே என் பாவாடையை ஏத்தி கட்டி கொண்டேன்...யாரும் இருப்பது போல தெரியவில்லை...ஏதும் பறவையாக இருக்கும் என்று நினைத்து கொண்டு நீருக்குள் இறங்கி குளித்தேன்...சற்று நேரத்தில் அந்த சிறுவனின் அழுகுரல் அதிகமாகி கரையை நோக்கி நீந்தி வந்தான்...நான் இருப்பதை அறிந்ததும் அவனின் அழுகுரல் இன்னும் அதிகமானது... அவனை பின் தொடர்ந்து மற்ற சிறுவர்களும் வந்தனர்...அவன் நேராக கரையில் உக்கார்ந்து அழ தொடங்கினான்...அவனை பார்க்க பாவமாக இருந்தது.....
டேய் ஏண்டா தம்பி அழரா...யாரும் உன்னை அடிச்சாங்கலா...நான் கேட்டதும் மற்ற பையன்கள் முந்தி கொண்டு இல்லக்கா,, அடிக்கலாம் இல்ல,,, இவன் தான் பாதியில விளையாடமா வரான்....
நீ ஏண்டா வந்தா,, நான் கேட்கவும் அழுது கொண்டே ,,இல்லக்கா,, இவங்கதான் ரொம்ப ஆழத்துக்கு போயிடிராங்க ,,நான் எப்படி தொரத்தி பிடிக்கிறது..... மற்ற சிறுவர்கள் கரையில் ஏறி வந்தனர்..அனைவரும் அம்மனமாக இருந்தனர்...சிறுவயதில் இப்படித்தான் எல்லாரும் குளிப்போம்,, ஆனால் என் கண்களோ அவர்களின் பிஞ்சு சுன்னியை நோட்டமிட்டது...அது எனக்கு சிரிப்பை வரவழைத்து கண்களை திருப்பி கொண்டேன்...அந்த பையனின் அழுகை இன்னும் அதிகமானது....டேய் ,,அவனை விடுங்கடா,, நீங்க போய் விளையாடுங்க,,,என்றேன்....இல்லக்கா இவன் தான் கடைசி,, நாங்க போகதான் இருந்தோம்,, இவந்தான் நானும் வரேன்னு சொல்லி சேர்ந்துட்டு இப்போ ரொம்ப பன்ரான்....டேய் இனி உன்னை நாங்க சேத்துக்கவே மாட்டோம் போடா,,என்றனர்....
டேய் விடுங்க தம்பிகளா,,அவன் சின்ன பையந்தானே ,,அவனையும் சேத்துக்கிட்டே விளையாடுங்க...பாவம்தானே அழுகிரான்ல,,என்றேன்... சரிக்கா,, நீங்க சொல்ரதுனால ஒத்துகிரோம்,,நாளைக்கு நீந்தாண்டா வந்தவுடனே துரத்தனும்...அந்த பையனின் அழுகை குறைந்து சரி என்பது போல தலையாட்டினான்...சற்று நிம்மதியுடன் அந்த சிறுவர்களை பார்த்தேன்..சிலர் என்னை வெரித்து பார்ப்பது போல தோன்றியது,, அப்போதுதான் நான் இருக்கும் நிலையை உனர்ந்தேன்..ஈர பாவாடையில் என் பெருத்த முலைகல் நன்றாக இரு பக்கமும் ஒதுங்கி அவர்கள் கன்னுக்கு விருந்தாகியது,,எதேச்சையாக அவர்களின் சுன்னியை பார்த்தால் அது சிலருக்கு விரைத்து நின்றது... பிஞ்சிலே பழுத்தது போலனு நினைச்சாலும் என் உடலை மறைக்க தோன்றவில்லை... மாறாக என் மனதில் ஒரு இனம் புரியாத உணர்வு தான் தோன்றியது... ஒரு பெண் முன்னால் இப்படி நிற்க்கும் அவர்களின் நிலையை எண்ணி சிரித்து கொண்டே,,சிறிது வெக்கத்துடன் டேய் ,,போய் டவுசரை போடுங்கடா,,இப்படியே நிக்காமா ,,இதை சொல்லும் போது என் முகம் வெக்கத்தில் சிவந்தது.... இல்லக்கா...இந்தா போரோம் ,,என்று வழிந்து கொண்டு அவர்கள் கைகளை எடுத்து சுன்னியை மறைத்து கொண்டு கரைக்கு மேலே ஓடினர்...
அக்கா,,அக்கா,, என்று சத்தமாக சிரித்தனர்..என்னவென்று அவர்கள் பக்கம் திரும்ப,,,அக்கா நாங்களாவது சின்ன பசங்கதான் இப்படி குளிக்கிரோம்..அங்கே பாருங்க ஒருத்தனை 12வது படிச்சுக்கிட்டு இன்னமும் அம்மனகுண்டியா தான் குளிக்கிரான் என்று சொல்லி சத்தமாக சிரித்தனர்...யாரென்று குளத்தினுள் பார்க்க ஒரு பையன் வெக்கத்துடன் நின்று கொண்டு இருந்தான்...பார்க்க சிறுவன் போல இருந்தாலும் 12வது படிக்கிரான் என்பதை நம்ப முடியவில்லை...நான் பார்ப்பதை அறிந்ததும் மீண்டும் கோரை பக்கம் நகர்ந்து ஒளிந்து கொண்டான்...எனக்கு சிரிப்பு வந்தது..இன்னும் சத்தமாக சிரித்தனர் அவனை பார்த்து,,டேய் போங்கடா,, மேலே வந்தனா என்ன ஆகும்னு தெரியும்ல,,என்று திட்ட ஆரம்பித்தான்..இவன் திட்ட ஆரம்பித்ததும் அவர்கள் பயந்து நடுங்கி அங்கிருந்து ஓடி விட்டனர்...எங்கள் இருவரை தவிர இப்போது யாரும் இல்லை..அங்கிருந்த ஒரு கல்லில் மஞ்சளை தேய்த்து என் முகத்தில் பூசி கொண்டு குளத்தினுள் இறங்கினேன்..எதார்த்தமாக அவனை பார்த்த போது என் பாவாடைக்குல் திமிரி கொண்டு இருக்கும் முலைகலை வெரித்து பார்த்தான்...அவன் பார்வையால் என் முலைகல் வீங்க தொடங்கியது... என் முகத்தை கழுவிக்கொண்டு அவனை பார்த்தேன்...அவன் நான் பார்ப்பதை கூட அறியாமல் என் முலைகலையும் விரைத்த காம்புகலையும் பார்த்தான்..ஒரு சிறுவன் பார்க்கிறான் என்ற எண்ணம் எனக்குள் ஒரு குறுகுறுப்பை உண்டாக்கியது... திரும்பி நடந்து கரைக்கு சென்றேன்... நான் திரும்பியதால் அவன் பார்வை கண்டிப்பாக என் பெருத்த குண்டியின் மீது இருக்கும்...அந்த என்னமே என் குண்டிகள் இன்னும் அசைந்து ஆட செய்தது... கரையில் உக்காந்து என் முகத்துக்கு மீண்டும் சோப் போட்டு நீரை கையில் எடுத்து என் முகத்தை கழுவும் போது தட தடவென அவன் வெளியே ஓடும் சத்தம் கேட்டது...சத்தம் கேட்ட பக்கம் பார்க்க அவன்தான் அம்மனமாக ஓடினான்...அதை பார்த்து எனக்கு சிரிப்பு வந்தாலும் அடுத்த நொடியே என் கண்கள் விரிந்து பரவசப்பட்டது...அவன் ஓடுகையில் அவனின் பெருத்த நீண்ட சுன்னி விரைத்து மேலும் கீழும் ஆடியது...எனக்கு மூச்சே நின்று விடும் போல இருந்தது..சிறுவன் என்று நினைத்தால் இவன் என்ன இவலோ பெருசா வச்சுருக்கான்...என் மனதில் அவனின் சுன்னி மேலும் கீழும் ஆடிய ஆட்டம் மீண்டும் மீண்டும் வந்து போனது..என் முகம் சிவந்து போனது வெக்கத்தில்,, ஒரு வழியாக அங்கிருந்து வீடு வந்து சேர்ந்தேன்...இருந்தாலும் அந்த எண்ணம் திரும்ப திரும்ப ஞாபகம் வந்து என்னை பாடாய்படுத்தியது....நெடுநாட்கலாக என் மனதிற்குள் மறைந்து இருந்த காமம் மீண்டும் வெளி வர தொடங்கியது.. கஷ்டப்பட்டு தூங்கி எழுந்தேன்...காலை உனவை சாப்பிட்டு விட்டு வீட்டுக்கு வெளியே உக்காந்து இருந்தேன்...நேற்று பார்த்த சிறுவர்கள் குளத்தை நோக்கி ஓடிக் கொண்டு இருந்தனர்...என்னை அங்கே போகச்சொல்லி என் மனம் என்னை தூண்டியது... போக வேண்டாம் என்று என் பெண்மை எச்சரித்தாலும் என் கால்கள் அங்கே செல்ல நடக்க தொடங்கியது... அழுக்கே இல்லாத துணிகளை கொஞ்சம் எடுத்து கொண்டு அங்கே சென்றேன்....கரையில் பார்த்தேன் அவர்கள் கழட்டி வைத்த டவுசர் கிடந்தது..வேகமாக என் நைட்டியை கழட்டி பாவாடையை நெஞ்சு வரை ஏத்தி கட்டி கொண்டேன்...படிக்கட்டில் இறங்கி நின்றேன்... ஆழத்தில் அவர்கள் விளையாண்டனர்.. என் கண்கள் தானாக அந்த பையனை தேடியது...அவன் அங்கிருந்த கோரை புற்களுக்குல் ஒளிந்து கொண்டு இருந்தான்..நான் வந்ததை அவன் கவனிக்கவில்லை போல விளையாட்டில் மட்டுமே கண்ணாக இருந்தான்...துணிகளை அங்கேயே போட்டு விட்டு நீருக்குள் இறங்கி குளித்தேன்.. அவன் இன்னமும் என்னை பார்க்கவில்லை.. எனக்கு ஏமாற்றமாய் இருந்தது...நேற்று அழுத அதே சிறுவன் தான் இன்றும் அழும் நிலையில் துரத்தி கொண்டு இருந்தான் மற்றவர்களை...நான் வரலை இன்னைக்கும் நீங்க எல்லாம் ரொம்ப ஆழத்துக்கு போரீங்க என்று அழ தொடங்கினான் அந்த சிறுவன்... அதுவரை கோரையில் ஒளிந்து இருந்த இவன் கோவாமாகி எழுந்து கத்த தொடங்கினான்...டேய் அவனை வீட்டுக்கு ஓட சொல்லுங்கடா,, இனி அவனை விளையாட்டுலயே சேக்காதீங்க என்று கோவமாக திட்ட தொடங்கினான்...அவன் எழுந்த இடம் சற்று மேடானது அவன் கால்கள் வரைதான் தண்ணீர் இருந்தது..மேலே முழு அம்மனமாக பாதி விரைப்பில் தொங்கும் அவனின் சுன்னியை நான் வெரித்து பார்த்து கொண்டு இருந்தேன்..அதற்குள் மற்றவர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து அந்த சிறுவனை திட்ட அவன் இன்னும் அதிகமாக அழ ஆரம்பித்தான்.. எதார்த்தமாக என் பக்கம் திரும்பி என்னை பார்த்ததும்,, அக்கா பாருங்க நேத்து நீங்க சொன்னதுனால தான் இவனை இன்னைக்கு சேத்தோம்,,,இன்னைக்கும் அழுகிரான் என்று என்னிடம் சொல்லிக்கொண்டு இருந்தான்..நான் அவன் சொல்வதை காதில் கேட்காமல் அவன் சுன்னியையே வெரித்து பார்த்தேன்...என் பார்வை போகும்
மேகலாவை பற்றி உங்கள் அனைவருக்கும் தெரியும்,, அவளின் திருமண வாழ்க்கை நீங்கள் அறிந்த ஒன்ரே....இனி மேகலாவின் பார்வையில்,,....
எனக்கு திருமனமாகி பத்து ஆண்டுகள் ஆகி விட்டது...முதலில் வாரம் ஒரு முறை வீட்டுக்கு வந்த கணவர்,, பின்பு மாதம் ஒரு முறை,, இப்படி அவரின் வருகை குறைந்து எப்போவாது வருவார்,,இல்லையென்றால் வீட்டுக்கு போன் பன்னி பேசுவதோடு சரி....வராததர்கும் காரணம் இருக்கிறது.. இத்தனை ஆண்டுகள் ஆகியும் எனக்கு குழந்தை இல்லை,,வீட்டுக்கு வந்து என்னை ஏதாவது செய்தால்தானே,,, இங்கே வந்தால் எல்லாரும் குழந்தை பற்றியே கேள்வி கேட்பார்கள், அதனால் வரமாட்டேன் என்று கூறி விட்டார்...பின்னே நான் ஏன் இங்கே இருக்கிறேன் என்ற கேள்வி உங்களுக்கு எழலாம்... இந்த சொத்துக்கள் அனைத்தும் என் அண்ணன் சேகரிடம் இருந்து புடுங்கியது..இல்லை இல்லை என் அண்ணன் எனக்காக அனைத்தையும் விட்டு கொடுத்தது..எங்கே நானும் அவருடன் வந்து விட்டால் இதை மீண்டும் என் அன்னனே எடுத்து கொள்வான் என்று பயந்து தான் என்னை இங்கேயே வைத்துள்ளார்.. இதை விட கொடுமை என் மேல் நம்பிக்கை இல்லாமல் என்னை வேவு பார்க்க ஒருத்தனை வச்சுருக்காரு...அவன் வேர யாரும் இல்ல அந்த மளிகை கடை காரன் சந்திரன் தான்....நான் தும்மினால் கூட என் கணவருக்கு தகவல் போய்விடும் அந்த அளவுக்கு கெட்டிகாரன் அந்த சந்திரன்....என் அண்ணன் வீட்டுக்கு கூட நான் செல்வதில்லை.. எப்போவாது மலரை பார்த்தால் பேசுவது மட்டுமே.. அப்போதுதான் இந்த வீட்டை கட்ட யோசனையை அவளிடம் கூறினேன்.. அதில் ஒரு சுயநலம் கூட இருந்தது..இங்கு அவள் வந்துவிட்டால் எனக்கு பேச்சு துனைக்கு ஒரு துணை கிடைக்கும்,,அதைவிட நான் அதை காரணமாக வைத்து அவள் வீட்டுக்கும் அடிக்கடி போய் வரலாம்,,அவ்வளவு தான் வேறு எந்த தவறான எண்ணமும் அப்போது இல்லை..கிட்டத்தட்ட என் கணவரின் வருகை முற்றிலும் குறைந்த பின்பு என் காமத்தை அடக்க மிகுந்த சிரமப்பட்டேன்...அனுபவிக்க வேண்டிய வயதில் தனிமை மிகவும் கொடுமையான ஒன்று.... மலர் இங்கு வீடு கட்டி வந்த பிறகு எங்களின் நட்பு மீண்டும் மலர்ந்தது...என் மனதில் உள்ளவற்றை நிறைய பகிர்ந்தேன்..காமத்தை கூட,,,அவளுடன் பேசினால் என் மனதில் உள்ள பாரம் சிறிது குறையும் என்று நினைத்தேன்...ஆனால் அதே சூழ்நிலையில் தான் அவளும் இருக்கிறாள் என்பது தெரிந்த பிறகு மிகவும் வருத்தமாக இருந்தது..நம்மலை கல்யாணம் பன்னிட்டு வந்துட்டு இப்படி தவிக்க விடுராங்கலே என்ற கோவம் வந்தது...ஆனாலும் என் மனதில் வேறு சிந்தனைகள் எதுவும் இல்லை..என்னை பார்வையாலே கற்பழிக்கும் ஆண்களை நான் நிமிர்ந்து கூட பார்ப்பதில்லை...நான் வளர்ந்த குடும்ப சூழ்நிலை எனக்கு தவறான எண்ணங்கள் வராமல் தடுத்தது...இருந்தாலும் நம் உடலும் மனமும் நம் சொல் பேச்சை கேட்பதில்லை...மனதை மாற்ற எனக்கு பிடித்த செயல்களை செய்ய ஆரம்பித்தேன்...தையல் கற்று கொண்டேன் என் உறவுக்காரி யமுனாவிடம் இருந்து.. வீட்டிலேயே ஒரு தையல் மிஷின் வாங்கி வைத்துள்ளேன்...பெருசாலாம் ஒன்னும் தைக்க மாட்டேன்...ஏதாவது கிழிந்த துனியை தைப்பேன்,,அதுவே எனக்கு சற்று நிம்மதியை கொடுத்தது...அன்று காலை 11 மனி இருக்கும்..அழுக்கு துணிகள் அதிகமாக இருந்தது...சரி துவைக்கலாம் என்று வீட்டின் பின்னால் சென்றேன்... அப்போது என் ஊர் பெண்கள் சிலர் குளத்தில் சென்று துவைத்து விட்டு வந்து கொண்டு இருந்தனர்... அதை பார்க்கையில் எனக்கும் ஆசை வந்தது...சரி போலாம் என்று பரபரவென என் துணிகளை எடுத்து கொண்டு கிளம்பினேன்..எனது கல்யானத்துக்கு பிறகு நான் அங்கு செல்வது இல்லை...சிறு வயதில் நான் அங்கு சென்று ஆட்டம் போட்ட அனைத்தையும் நினைத்து கொண்டு சிறு பிள்ளை போல துள்ளிக் குதித்து குளத்துக்கு சென்றேன்...மதிய நேரம் என்பதால் அங்கு அவ்வளவாக யாரும் இல்லை...இரண்டு பெண்கள் மட்டுமே குளித்து கொண்டு இருந்தனர்.... நான் படிக்கட்டில் அமர்ந்து கொண்டு வந்த அழுக்கு துணிகளை துவைக்க ஆரம்பித்தேன்.... அப்போது குளத்தினுள் சிறுவர்களின் விளையாடும் சத்தம் கேட்டது...ஆர்வமாக திரும்பினேன்...பத்து பதினைந்து சிறுவர்கள் நீருக்குள் ஓடி பிடித்து விளையாண்டனர்.. ஒரு சிறுவன் நீச்சல் அடித்து துரத்த மற்றவர்கள் அங்கும் இங்கும் நீந்தியும்,, நீரில் மூழ்கியும் அவனிடமிருந்து தப்பித்து ஓடினர்...அவன் மிகவும் சிறுவன் என்பதால் ஒழுங்காக நீந்த முடியாமல் அடிக்கடி மூச்சு வாங்கி கொண்டு இருந்தான்...இவனை கிண்டல் செய்து கொண்டு இருந்தனர் மற்ற சிறுவர்கள்... நானும் சிறு வயதில் இது போன்று விளையாடி இருக்கிறேன்... எனக்கும் அப்போது நீச்சல் தெரியாமல்
என்னுடன் விளையாடியவர்கலை துரத்தி துரத்தி முடியாமல் அழுதது ஞாபகம் வந்தது...அந்த சிறுவனை நினைத்து சிரித்து விட்டு என் துணிகளை துவைக்க தொடங்கினேன்.. அங்கு இருந்த பெண்களும் குளித்து விட்டு சென்று விட்டனர்... எனது நைட்டியை கழட்டி பாவாடையை நெஞ்சு வரை ஏத்தி கட்டி கொண்டு மீண்டும் துவைத்தேன்...துவைத்து முடித்து துணிகளை அழசி பக்கத்தில் காய போட்டு விட்டு நீருக்குள் இறங்கி குளிக்க தொடங்கினேன்... இன்னும் அந்த சிறுவன் அழாத குறையாக அவர்களை துரத்தி கொண்டு இருந்தான்....கரைக்கு சென்றேன்... பாவாடை நனைந்து என் உடலோடு ஒட்டி என் அங்கங்களை தனித்தனியே எடுத்து காட்டியது....சோப்பை எடுத்து என் உடலுக்கு போட ஆரம்பித்தேன்,, கை ,கால் என போட்டு விட்டு மீண்டும் நீருக்குள் இறங்கி குளித்து விட்டு கரையில் ஏறினேன்.. என் பாவாடையை அவிழ்த்து கொண்டு கையில் சோப்பை எடுத்தேன்..அந்த சிறுவர்கள் அந்த பக்கம் இருப்பதால்,, அவர்களுக்கு தெரியாத வண்ணம் அங்குள்ள கோரை பக்கம் திரும்பி என் முலைகலுக்கு சோப் போட்டேன்...ஒரு கையில் பாவடையை பிடித்து கொண்டு சோப் போட மிகுந்த சிரமமாக இருந்தது.. அதுவும் என் பெருத்த முலைகலுக்கு ஒரு கை போதாதுதான்..இன்னும் சற்று கோரை பக்கம் தள்ளி போனேன் அவர்கள் தெரியாதவாரு.... என் பாவாடையை இன்னும் கீழிரக்கி என் வயிற்றில் கட்டி கொண்டேன்..இப்போது என் பெருத்த முலைகல் இரண்டும் எந்த மறைவும் இன்றி தொங்கி கொன்டு இருந்தது....ஒவ்வொரு முலையையும் தனித்தனியே பிடித்து நன்றாக கவனித்து சோப்பு போட்டேன்..என் காம்புகள் என் கை வண்ணத்திலும் , அந்த குளிர்ந்த நீரினாலும் விரைத்து நின்றது... இப்படி பட்ட பகலில் யாரும் இல்லாத நேரத்தில் அதுவும் ஒரு பொது இடத்தில் இந்த கோலத்தில் நிற்கும் என் நிலையை கண்டு என் மனம் சிரித்தது....வயிற்றில் கட்டிய பாவாடையை விலக்கி என் தொடைகலுக்கும் , என் காம பிரதேசத்திலும் சோப் போட ஆரம்பித்தேன்..அந்த சூழ்நிலையோ என்னவோ நான் எனது மர்ம பிரதேசத்தில் சோப் போடவும் அது இன்னமும் கவனி என்பது போல கொதித்தது...நான் நிற்க்கும் இடத்தை மறந்து என் புண்டையை தேய்த்து கொடுக்க தொடங்கினேன்...சர சர..வென கோரை ஆடும் சத்தம் கேட்டு திடுக்கிட்டு என் நிலை அறிந்து உடனே என் பாவாடையை ஏத்தி கட்டி கொண்டேன்...யாரும் இருப்பது போல தெரியவில்லை...ஏதும் பறவையாக இருக்கும் என்று நினைத்து கொண்டு நீருக்குள் இறங்கி குளித்தேன்...சற்று நேரத்தில் அந்த சிறுவனின் அழுகுரல் அதிகமாகி கரையை நோக்கி நீந்தி வந்தான்...நான் இருப்பதை அறிந்ததும் அவனின் அழுகுரல் இன்னும் அதிகமானது... அவனை பின் தொடர்ந்து மற்ற சிறுவர்களும் வந்தனர்...அவன் நேராக கரையில் உக்கார்ந்து அழ தொடங்கினான்...அவனை பார்க்க பாவமாக இருந்தது.....
டேய் ஏண்டா தம்பி அழரா...யாரும் உன்னை அடிச்சாங்கலா...நான் கேட்டதும் மற்ற பையன்கள் முந்தி கொண்டு இல்லக்கா,, அடிக்கலாம் இல்ல,,, இவன் தான் பாதியில விளையாடமா வரான்....
நீ ஏண்டா வந்தா,, நான் கேட்கவும் அழுது கொண்டே ,,இல்லக்கா,, இவங்கதான் ரொம்ப ஆழத்துக்கு போயிடிராங்க ,,நான் எப்படி தொரத்தி பிடிக்கிறது..... மற்ற சிறுவர்கள் கரையில் ஏறி வந்தனர்..அனைவரும் அம்மனமாக இருந்தனர்...சிறுவயதில் இப்படித்தான் எல்லாரும் குளிப்போம்,, ஆனால் என் கண்களோ அவர்களின் பிஞ்சு சுன்னியை நோட்டமிட்டது...அது எனக்கு சிரிப்பை வரவழைத்து கண்களை திருப்பி கொண்டேன்...அந்த பையனின் அழுகை இன்னும் அதிகமானது....டேய் ,,அவனை விடுங்கடா,, நீங்க போய் விளையாடுங்க,,,என்றேன்....இல்லக்கா இவன் தான் கடைசி,, நாங்க போகதான் இருந்தோம்,, இவந்தான் நானும் வரேன்னு சொல்லி சேர்ந்துட்டு இப்போ ரொம்ப பன்ரான்....டேய் இனி உன்னை நாங்க சேத்துக்கவே மாட்டோம் போடா,,என்றனர்....
டேய் விடுங்க தம்பிகளா,,அவன் சின்ன பையந்தானே ,,அவனையும் சேத்துக்கிட்டே விளையாடுங்க...பாவம்தானே அழுகிரான்ல,,என்றேன்... சரிக்கா,, நீங்க சொல்ரதுனால ஒத்துகிரோம்,,நாளைக்கு நீந்தாண்டா வந்தவுடனே துரத்தனும்...அந்த பையனின் அழுகை குறைந்து சரி என்பது போல தலையாட்டினான்...சற்று நிம்மதியுடன் அந்த சிறுவர்களை பார்த்தேன்..சிலர் என்னை வெரித்து பார்ப்பது போல தோன்றியது,, அப்போதுதான் நான் இருக்கும் நிலையை உனர்ந்தேன்..ஈர பாவாடையில் என் பெருத்த முலைகல் நன்றாக இரு பக்கமும் ஒதுங்கி அவர்கள் கன்னுக்கு விருந்தாகியது,,எதேச்சையாக அவர்களின் சுன்னியை பார்த்தால் அது சிலருக்கு விரைத்து நின்றது... பிஞ்சிலே பழுத்தது போலனு நினைச்சாலும் என் உடலை மறைக்க தோன்றவில்லை... மாறாக என் மனதில் ஒரு இனம் புரியாத உணர்வு தான் தோன்றியது... ஒரு பெண் முன்னால் இப்படி நிற்க்கும் அவர்களின் நிலையை எண்ணி சிரித்து கொண்டே,,சிறிது வெக்கத்துடன் டேய் ,,போய் டவுசரை போடுங்கடா,,இப்படியே நிக்காமா ,,இதை சொல்லும் போது என் முகம் வெக்கத்தில் சிவந்தது.... இல்லக்கா...இந்தா போரோம் ,,என்று வழிந்து கொண்டு அவர்கள் கைகளை எடுத்து சுன்னியை மறைத்து கொண்டு கரைக்கு மேலே ஓடினர்...
அக்கா,,அக்கா,, என்று சத்தமாக சிரித்தனர்..என்னவென்று அவர்கள் பக்கம் திரும்ப,,,அக்கா நாங்களாவது சின்ன பசங்கதான் இப்படி குளிக்கிரோம்..அங்கே பாருங்க ஒருத்தனை 12வது படிச்சுக்கிட்டு இன்னமும் அம்மனகுண்டியா தான் குளிக்கிரான் என்று சொல்லி சத்தமாக சிரித்தனர்...யாரென்று குளத்தினுள் பார்க்க ஒரு பையன் வெக்கத்துடன் நின்று கொண்டு இருந்தான்...பார்க்க சிறுவன் போல இருந்தாலும் 12வது படிக்கிரான் என்பதை நம்ப முடியவில்லை...நான் பார்ப்பதை அறிந்ததும் மீண்டும் கோரை பக்கம் நகர்ந்து ஒளிந்து கொண்டான்...எனக்கு சிரிப்பு வந்தது..இன்னும் சத்தமாக சிரித்தனர் அவனை பார்த்து,,டேய் போங்கடா,, மேலே வந்தனா என்ன ஆகும்னு தெரியும்ல,,என்று திட்ட ஆரம்பித்தான்..இவன் திட்ட ஆரம்பித்ததும் அவர்கள் பயந்து நடுங்கி அங்கிருந்து ஓடி விட்டனர்...எங்கள் இருவரை தவிர இப்போது யாரும் இல்லை..அங்கிருந்த ஒரு கல்லில் மஞ்சளை தேய்த்து என் முகத்தில் பூசி கொண்டு குளத்தினுள் இறங்கினேன்..எதார்த்தமாக அவனை பார்த்த போது என் பாவாடைக்குல் திமிரி கொண்டு இருக்கும் முலைகலை வெரித்து பார்த்தான்...அவன் பார்வையால் என் முலைகல் வீங்க தொடங்கியது... என் முகத்தை கழுவிக்கொண்டு அவனை பார்த்தேன்...அவன் நான் பார்ப்பதை கூட அறியாமல் என் முலைகலையும் விரைத்த காம்புகலையும் பார்த்தான்..ஒரு சிறுவன் பார்க்கிறான் என்ற எண்ணம் எனக்குள் ஒரு குறுகுறுப்பை உண்டாக்கியது... திரும்பி நடந்து கரைக்கு சென்றேன்... நான் திரும்பியதால் அவன் பார்வை கண்டிப்பாக என் பெருத்த குண்டியின் மீது இருக்கும்...அந்த என்னமே என் குண்டிகள் இன்னும் அசைந்து ஆட செய்தது... கரையில் உக்காந்து என் முகத்துக்கு மீண்டும் சோப் போட்டு நீரை கையில் எடுத்து என் முகத்தை கழுவும் போது தட தடவென அவன் வெளியே ஓடும் சத்தம் கேட்டது...சத்தம் கேட்ட பக்கம் பார்க்க அவன்தான் அம்மனமாக ஓடினான்...அதை பார்த்து எனக்கு சிரிப்பு வந்தாலும் அடுத்த நொடியே என் கண்கள் விரிந்து பரவசப்பட்டது...அவன் ஓடுகையில் அவனின் பெருத்த நீண்ட சுன்னி விரைத்து மேலும் கீழும் ஆடியது...எனக்கு மூச்சே நின்று விடும் போல இருந்தது..சிறுவன் என்று நினைத்தால் இவன் என்ன இவலோ பெருசா வச்சுருக்கான்...என் மனதில் அவனின் சுன்னி மேலும் கீழும் ஆடிய ஆட்டம் மீண்டும் மீண்டும் வந்து போனது..என் முகம் சிவந்து போனது வெக்கத்தில்,, ஒரு வழியாக அங்கிருந்து வீடு வந்து சேர்ந்தேன்...இருந்தாலும் அந்த எண்ணம் திரும்ப திரும்ப ஞாபகம் வந்து என்னை பாடாய்படுத்தியது....நெடுநாட்கலாக என் மனதிற்குள் மறைந்து இருந்த காமம் மீண்டும் வெளி வர தொடங்கியது.. கஷ்டப்பட்டு தூங்கி எழுந்தேன்...காலை உனவை சாப்பிட்டு விட்டு வீட்டுக்கு வெளியே உக்காந்து இருந்தேன்...நேற்று பார்த்த சிறுவர்கள் குளத்தை நோக்கி ஓடிக் கொண்டு இருந்தனர்...என்னை அங்கே போகச்சொல்லி என் மனம் என்னை தூண்டியது... போக வேண்டாம் என்று என் பெண்மை எச்சரித்தாலும் என் கால்கள் அங்கே செல்ல நடக்க தொடங்கியது... அழுக்கே இல்லாத துணிகளை கொஞ்சம் எடுத்து கொண்டு அங்கே சென்றேன்....கரையில் பார்த்தேன் அவர்கள் கழட்டி வைத்த டவுசர் கிடந்தது..வேகமாக என் நைட்டியை கழட்டி பாவாடையை நெஞ்சு வரை ஏத்தி கட்டி கொண்டேன்...படிக்கட்டில் இறங்கி நின்றேன்... ஆழத்தில் அவர்கள் விளையாண்டனர்.. என் கண்கள் தானாக அந்த பையனை தேடியது...அவன் அங்கிருந்த கோரை புற்களுக்குல் ஒளிந்து கொண்டு இருந்தான்..நான் வந்ததை அவன் கவனிக்கவில்லை போல விளையாட்டில் மட்டுமே கண்ணாக இருந்தான்...துணிகளை அங்கேயே போட்டு விட்டு நீருக்குள் இறங்கி குளித்தேன்.. அவன் இன்னமும் என்னை பார்க்கவில்லை.. எனக்கு ஏமாற்றமாய் இருந்தது...நேற்று அழுத அதே சிறுவன் தான் இன்றும் அழும் நிலையில் துரத்தி கொண்டு இருந்தான் மற்றவர்களை...நான் வரலை இன்னைக்கும் நீங்க எல்லாம் ரொம்ப ஆழத்துக்கு போரீங்க என்று அழ தொடங்கினான் அந்த சிறுவன்... அதுவரை கோரையில் ஒளிந்து இருந்த இவன் கோவாமாகி எழுந்து கத்த தொடங்கினான்...டேய் அவனை வீட்டுக்கு ஓட சொல்லுங்கடா,, இனி அவனை விளையாட்டுலயே சேக்காதீங்க என்று கோவமாக திட்ட தொடங்கினான்...அவன் எழுந்த இடம் சற்று மேடானது அவன் கால்கள் வரைதான் தண்ணீர் இருந்தது..மேலே முழு அம்மனமாக பாதி விரைப்பில் தொங்கும் அவனின் சுன்னியை நான் வெரித்து பார்த்து கொண்டு இருந்தேன்..அதற்குள் மற்றவர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து அந்த சிறுவனை திட்ட அவன் இன்னும் அதிகமாக அழ ஆரம்பித்தான்.. எதார்த்தமாக என் பக்கம் திரும்பி என்னை பார்த்ததும்,, அக்கா பாருங்க நேத்து நீங்க சொன்னதுனால தான் இவனை இன்னைக்கு சேத்தோம்,,,இன்னைக்கும் அழுகிரான் என்று என்னிடம் சொல்லிக்கொண்டு இருந்தான்..நான் அவன் சொல்வதை காதில் கேட்காமல் அவன் சுன்னியையே வெரித்து பார்த்தேன்...என் பார்வை போகும்