அன்பளிப்பு: கணவரின் உத்தியோக உயர்வுக்கு(suba)

[johnypowas]

சாரி பாதர்.... உங்கள ரொம்பநேரம் காக்க வச்சிட்டேன்... வெரி சாரி பாதர்....
....................
பாதரிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்லை.. வைத்த கண் வாங்காம... சில வினாடிகள் பாதர் என்னை மேலிருந்து கால் வரை பார்க்க....
அவரது விரிந்த கண்களில் தெரிந்த பிரகாசம்... எனக்கு மெல்லிய கூச்சத்தை வர வழைக்க.... அதை வெளிக்காட்டிக்காம...
சாரி பாதர்.... உங்கள ரொம்பநேரம் காக்க வச்சிட்டேன்... வெரி சாரி பாதர்....
சுய நினைவுக்கு வந்த பாதர்.... மெல்ல எழுந்து நின்று.... ஒஹ்.. சாரி புவனா... நான்... நீங்க... ன்னு தடுமாற...
அவரது தடுமாற்றம் எனக்கும் சிரிப்பை வர வழைக்க... மெல்ல சிரித்தபடி.... என்ன ஆச்சு பாதர்... நான் தான் சாரி சொல்லணும்... உங்கள வரச்சொல்லிட்டு... குடிக்க கூட எதுவும் கொடுக்காம.... இவ்வளவு நேரம் காக்க வச்சிட்டேன்...
கர்த்தருக்கு தோத்திரம்... நன்றி புவனா.... என்னையும் மதிச்சி என்னோட விருப்பத்த நீங்க எத்துகிட்டதே எனக்கு பெரிய சந்தோசம் அதுக்க உங்களுக்கும்... இந்த சந்திப்பை உண்மையாக்கி தந்த கர்த்தருக்கும் நன்றி சொல்லணும் புவனா...
ஐயோ என்ன பாதர் நீங்க எனக்கு நன்றி சொல்லிக்கிட்டு.... சொல்லுங்க பாதர் காபி குடிக்கறீங்களா... இல்ல டீ கொண்டு வரவா....
வாட் அபவுட் யு புவனா....
எனக்கும் தான் பாதர்... எனக்கு காபி.... உங்களுக்கு....
உங்களோட விருப்பமே என்னோடதும்...
தலையை அசைத்து பாதர் அப்படி சொன்னவிதம் எனக்கு வித்தியாசமாக பட்டது....
மெல்ல சிரித்தபடி.. ஓகே பாதர்.... இதோ வந்துடறேன்னு சொல்லிட்டு இருவருக்கும் காபி போட பட்டுப்புடவை சரசரவென்று ஒலி எழுப்ப... பாதரோட தடுமாற்றம்.... எனக்குள் ஒருவித சிலிர்ப்பையும் சந்தோஷத்தையும் தந்தாலும்... ஷர்மா சொன்னபடி எதுவும் நடக்காம நடக்க விடாம... இருக்கணும்னு மனதுக்குள் நினைத்தபடி... கிச்சனை நோக்கி மெல்ல நடந்தேன்....
புவனா....
பாதரின் குரல் என் வேகத்தை மட்டுப்படுத்த... முழுசா திரும்பாமல்.. மெல்ல தலையை மட்டும் திருப்பி....
என்ன பாதர்ன்னு கேக்க....
அவர் எதையோ கேக்க வாஎடுத்தவர்.... பின்னர் தலையை ஆட்டியபடி ம்ம்ம் ஒண்ணுமில்ல புவனா....
பாதர்... ஏதோ சொல்ல வந்தீங்க... சொல்லுங்க பாதர்...
நான் நின்ற நிலை... கழுத்தை மெல்ல திருப்பி பாதரை பார்த்த பார்வை... அவருக்கு எப்படி இருந்ததோ தெரியல... பாதரின் குரலில் மெல்லிய தடுமாற்றம்...
அவர் பார்வை அடிக்கடி என் கண்களை நேராக பார்க்க முடியாமல் வேறு பக்கம் திரும்பி.. மறுபடியும் என் கண்களை பாக்க...
ப்ளீஸ் பாதர்... என்ன ஆச்சு.... காபி வேணாமா... வேற ஏதாவது குடிக்கறீங்களா....
அதில்ல புவனா.....
பாதரின் தடுமாற்றத்தை உணர்ந்து.. மெல்ல திரும்பி அவரை நெருங்கி....
சொல்லுங்க பாதர்...ஏதோ சொல்ல வந்தீங்க... எனி ப்ராப்ளம் பாதர்....
இல்ல புவன நீங்க வெளில எங்காவது போறீங்களா...
இல்லையே ஏன் கேக்கறீங்க பாதர்....
இல்ல புவனா... உங்கள பாத்தா... எங்கே வெளில கிளம்பற மாதிரி இருந்துது..... பட்டுப்புடவைல நீங்க கிளம்பி ரெடியா இருக்கீங்களே... அதான் கேட்டேன்.... என்னால... நான்... உங்க ப்ரோக்ராமுக்கு இடைஞ்சலா....
பாதரின் குரல் மெல்ல சுருதி குறைந்து தடுமாற்றத்தோட வெளிவர...
அவரது வருத்தமும் தடுமாற்றமும் எனக்கு தெளிவாக புரிந்தது.... நான் பாதருக்கு அருகில் அவரது எதிரில் நிற்க...
பாதர் முகத்தை பாக்காமல் தலை குனிந்தபடியே பேச... அவரது பார்வை... எனது இடுப்புக்கு நேராக புடவை கொசுவத்துக்கும் ஜாகேட்டுக்கும் இடையிலான மெல்லிய இடுப்பு மடிப்பை... ரகசியமாக கண்களால் வருடிக்கொண்டிருக்க...

பாதரின் கேள்வியும் அவரது நிலையும் எனக்குள் மெல்லிய தடிமாற்றத்தை உண்டு பண்ண... பாதரோட கேள்விக்கு என்ன பதில் சொல்றது எப்படி சொல்றதுன்னு புரியாம...
அதுவந்து பாதர்.... நான்.... ஜஸ்ட் சும்மாதான் பட்டுப்புடவை கட்டினேன்.. வெளில எங்கேயும் போவல... ன்னு திக்கி திக்கி சொல்ல....
அவர் என்னை மெல்ல நிமிர்ந்து பார்த்து.... என் கண்களை உற்று பார்த்து.... நன்றி புவனா... எனக்காக நேரம் ஒதுக்கி கொடுத்ததுக்கு நன்றி...
......................
கர்த்தர் உங்களின் அனைத்து சுக துக்கங்களிலும் உங்கள் உடனிருந்து உங்களை காப்பாற்றுவாராக.... என்று சொல்லி சில வினாடிகள் என்னையே என் கண்களையே உற்று பார்த்துக்கொண்டிருக்க...
நன்றி பாதர்... எனக்காக.... இந்த பிசியான சண்டெல உங்களோட முக்கியமான வேலைகளை ஒதுக்கி வச்சிட்டு... எங்களுக்காக இங்க வந்ததுக்கும்.... உங்களோட ஆசீர்வாதத்துக்கும்.... பண்ணபோற ஜெபத்துக்கும் நான்தான்... நாங்கதான் உங்களுக்கு நன்றி சொல்லணும் பாதர்...
அவர் பார்வையின் வீரியத்தை எதிகொள்ள முடியாதவளாக.... மெல்ல என் கண்கள் அவர் பார்வையை தவிர்த்து.... தரையை பார்க்க...
எங்களிடையே சில வினாடிகள் ஒரு வித ஏகாந்த மவுனம் நிலவியது....
எனது நிலையை பாதரிடம் எப்படி சொல்வது.... பாதரிடம் சொல்லலாமா வேணாமா... அப்படி சொன்னால் பாதர் என்னை பத்தி என்ன நினைப்பார்... இருந்தாலும் பாதருக்கு ஓரளவுக்கு உண்மை தெரியும் தானே... எனக்குள் ஏகப்பட்ட குழப்பங்கள்...
இது என்னோட கடமை புவனா... இந்து மதத்தை சார்ந்த நீங்க இந்த ஜெபத்துக்கு... கர்த்தரோட சேவைக்கு ஒத்துகிட்டதுக்கு... நான் தான் உங்களுக்கு நன்றி சொல்லணும்... இந்த பெருந்தன்மை எல்லோருக்கும் வராது புவனா... உங்கள மாதிரி ஒரு சிலருக்கு மட்டும்தான் இந்த பெருந்தமையான குணம் உண்டு... அதுக்காக நான்... இல்ல நாம கர்த்தருக்கு நன்றி சொல்வோம்...
ஐயோ பாதர்.... ரொம்ப பெரிய பெரிய வார்த்தைகள் எல்லாம் சொல்லி என்ன சங்கட படுத்தாதீங்க... நீங்க சொல்றதுல உண்மை நிறையவே இருக்கு...
..................
ஈவன் என்னோட கணவருக்கு.... இதெல்லாம் சுத்தமா புடிக்கா.......து....
பாதரோட வார்த்தைகள் எனக்குள் ஏற்படுத்திய உணர்வின் வெளிப்பாடாக.. என்னை மறந்து நான் பேச... கணவரை பற்றி உளற... பாதரின் கண்கள் என் கண்களையே உற்று நோக்கியபடி....
சொல்லுங்க புவனா.... உங்க கணவரை பற்றி... ஏதோ சொல்ல வந்தீங்க....
எனது தடுமாற்றத்தை எனக்குள் சிரமப்பட்டு மறைத்தபடி... அது ஒண்ணுமில்ல பாதர் விடுங்க....
புவனா....
சொல்லுங்க பாதர்....
உண்மைய சொல்லுங்க .... உங்களுக்கு இந்த ஜெபத்துல உண்மையான விருப்பம் தானே...
அம்மாம் பாதர்....
உங்க கணவருக்கு இதெல்லாம் பிடிக்காதா....
ம்ம்ம்...
அப்போ உங்க கணவருக்கு தெரியாமத்தான் இந்த ஜெபத்துக்கு ஒத்துகிட்டீன்களா...
அம்மாம் பாதர்....
அப்படி அவருக்கு தெரிய வந்தால்....
தெரிய வாய்ப்பில்லை பாதர்... தெரிஞ்சாலும்.....
சொல்லுங்க புவனா....... தெரிஞ்சா...