நீ by முகிலன்

[johnypowas]

நீ -62

காலையிலிருந்தே லேசாக மழை தூறிக் கொண்டிருந்தது. நண்பர்களுக்கு பத்திரிகை கொடுக்கப் போய்விட்டு… குணாவின் பைக்கில் வந்து கொண்டிருந்த போது.. வழியில் மேகலாவைப் பார்த்தேன். சட்டென்று  ஓரம் கட்டி.. அவளருகே போய் பைக்கை நிறுத்தினேன்.
”என்ன.. இங்க.. காலைல நேரத்துல..?” என்றேன்.
அவள்  என்னை திகைத்து பார்த்து  பின் சிரித்தாள்.
"நீங்களா?"
"இங்க...?"
”கரண்ட் பில் கட்ட வந்தேன்..!” 
”ஓ..! கட்டிட்டிங்களா..?”
”ம்.. வந்ததும் கட்டிட்டேன்.! மழைனால கூட்டமே இல்ல..! நீங்க..?”
”பத்திரிகை குடுக்க.. பிரெண்டு வீட்டுக்கு போய்ட்டு வரேன்..” 
”பைக் யாருது..?” 
”மச்சினனுது…”
”ஓ..! இப்பவே…உரிமை பலமாருக்கு..” என்று சிரித்தாள்.
”ம்.. இருக்காத பின்ன..? வரீங்களா..?”
”வீட்டுக்குதான..?” 
”ம்..ம்..! வாங்க மழை வேற தூறுது..!”
”லேசாதான…” என்று தயங்கிவிட்டு என் பின்னால் உட்கார்ந்தாள். 
”ம்..ம்.. போங்க..”
அவளை ஏற்றிக் கொண்டு  பைக்கை ஓட்டினேன். சில நிமிடங்களிலேயே மழை தூரல் அதிகரித்து.. எங்களை நனைத்தது.!
”மழை பெருசா.. வருது..” என்றாள்.
”என்ன பண்றது.. நனஞ்சிட்டே போயிரலாமா..?” 
”இல்ல வேண்டாம்..! நனஞ்சிருவோம்… நின்னே போயிரலாம்..” என்று அவள் சொல்ல அருகில் இருந்த.. தியேட்டர் வாசலில் ஓரம் கட்டினேன்.
பைக்கை ஓரமாகப் போட்டு விட்டு.. கவுண்ட்டர் பக்கமாகப் போய் நின்றோம். பெரிய ‘கட் அவுட் ‘ டைப் பார்த்து விட்டு.. ஈரம் துடைத்தவாறு சொன்னாள் மேகலா.
”ஷோ.. இன்னும் ஆரம்பிக்கல போலருக்கு..”
”ம்..ம்..” மணி பார்த்து ”ஆரம்பிச்சிருவாங்க..” என்றேன்.
தியேட்டர் கவுண்டர் திறந்திருந்தது. வெளியே மழைக்கு ஒதுங்கியவர்கள் தவிற.. யாருமில்லை..!
”காலைலயே மழை..” என்றேன்.
”புயல்…” என்றாள் ”எல்லாருக்கும் பத்திரிகை குடுத்தாச்சா..?” 
”ம்… முடிஞ்சளவு.. குடுத்தாச்சு..”
”இன்னும் மூனே நாள்தான் இருக்கு..”
”ம்..ம்..! குடும்பத்தோட வந்துருங்க..!!”
மேலும் பத்து நிமிடங்களுக்குப் பிறகு… ”மழை.. ஓயாது போலருக்கு..” என்றாள்.
சிரித்து ”உள்ள போனாக்கூட உக்காரலாம்..” என்றேன். 
என்னைப் பார்த்தாள்.
”எங்க..?”
”தியேட்டருக்குள்ளதான்..” 
உடனே சட்டென கேட்டாள்.
”போலாமா..?”
நான்  வியப்படைந்தேன்.
”இப்பவா..?” 
”ம்..ம்..! ஏன் வேலை இருக்கா.?”
”எனக்கு.. எதுமில்ல..! உங்களுக்குத்தான்….?” 
”வீட்டுக்கு போனாலும்.. ஒரு வேலையும் இல்ல..! படம் பாத்தும் ரொம்ப நாள் ஆச்சு..!” 
” அப்ப… போலாங்கறீங்களா..?”
”ம்..ம்..” என்று ஆவலோடு தலையாட்டினாள். 
”ம்..சரி..நடங்க..” என்றேன்.
பைக்கை ஸ்டேண்டில் போட்டு விட்டு  டிக்கெட் வாங்கிக் கொண்டு இருவரும் பால்கனிக்குப் போனோம்..! காலைக் காட்சி என்பதால் மட்டுமல்ல.. மழையும் பெய்து கொண்டிருப்பதால்.. தியேட்டரில் கூட்டமே இல்லை..! எனக்கு இடது பக்கமாக உட்கார்ந்து சுற்றிலும் பார்த்துவிட்டு மெல்லிய குரலில் கேட்டாள் மேகலா.
”நம்மள.. யாரும் பாத்துருக்க மாட்டாங்க.. இல்ல..?” 
”பாத்தா… என்னங்க..?” 
” எ..என்ன.. இப்படி கேக்கறீங்க..?” 
நான் சிரித்து ”பயப்படாதிங்க..! யாரும் நம்மள பாக்கல..” என்றேன். 
” மனசெல்லாம் ‘பக்.. பக்’ னு இருக்கு..” என முனகினாள்.
ஏதோ ஒரு ஆசை.. அல்லது சபலத்தில் வந்து விட்டாள். ஆனால் உள்ளுக்குள் ஒரு பயம்…! யாராவது பார்த்து விடுவார்களோ.. என்கிற அச்சம்..!!
படம் துவங்கி… நீண்ட நேரம் கழித்தே.. அவள் கையைத் தொட்டேன். மழையின் ஈரத்தால் அவள் கை ஜில்லென்றிருந்தது..!
”தப்பு பண்றோமோனு.. பயமாருக்கு…” என்று முனகினாள்.
அவ்வப்போது.. இது போன்ற தேவையில்லாத கேள்விகள் எல்லாம் நிறையவே கேட்டாள். அவளது பயத்தைப் போக்க.. நானும் சிறிது சமாதானம் சொன்னேன். இருட்டில் அவள் தோளில் கை போட்டு.. மிருதுவான அவளின் பட்டுக் கன்னத்தில் முத்தமிட்டேன். முதலில் லேசாக ஒதுஙகினாள். அடுத்த முத்தம் கொடுத்த போது.. அப்படியே உட்கார்ந்திருந்தாள். மெதுவாக அவள் தாடையைப் பிடித்து.. அவளது முகத்தை என் பக்கம் திருப்பி.. அவள் உதட்டில் முத்தம் கொடுக்க… சட்டென தன் உதடுகளை வாய்க்குள் இழுத்துக் கொண்டாள்.
ஒரு கன்றுக்குட்டிக்கு வருடுவதைப் போல அவள் கழுத்தை நீவியவாறு.. அவளின் கண்களுக்கு முத்தம் கொடுத்தேன். நெஞ்சகம் விம்மியெழப் பெருமூச்சு விட்டாள். என் கையை மெதுவாக நகர்த்தி.. அவளின் கணத்த மார்பைப் பற்ற… சட்டென என் கையைத் தடுத்துப் பிடித்தாள்.
"என்ன இது?" கிசுகிசுப்பாகக் கேட்டாள். 
"சும்ம்மா கும்முனு இருக்கீங்க "
"ஷ்ஷ்.. விடுங்க.."
"இருங்க.. "
அவள் கழுத்துச் சரிவில் என் முகத்தைப் புதைத்து சூடாக மூச்சு விட்டு.. அவள் மார்பைப் பிடிக்க… கொஞ்சமாக விட்டுக் கொடுத்தாள்.! அவள் முந்தானைக்குள் கை விட்டு.. அவளது கொழுத்த.. முலையை இறுக்கிப் பிடித்து.. அவள் கழுத்தில் மெண்மையாகக் கடித்தேன்.