27-07-2019, 09:15 PM
அம்மா எழாமல் மதன் காலையே பற்றி இருந்தால் .கிழவன் வாங்கிய அறையில் கிறங்கி பொய் அறையின் முலையில் அமர்ந்துவிட்டான்.
மதன் " நீங்க வீட்டுக்கு போங்கன்னு சொல்லுறேன்ல " என மிகவும் கோபத்துடன் கத்த, லட்சுமி எழுத்து வீட்டை நோக்கி அழுகையுடன் ஓடினாள்.
எனக்கு கிழவன் மேல் இருந்த கோவம் அடங்கவில்லை. மோட்டார் ரூம் கதவை அடைத்துவிட்டு. பம்ப் சேட்டை ஓடவிட்டேன். அருகில் இருந்த ஒரு மூங்கில் கம்பை எடுத்து கிழவனை வெறிகொண்டு தொடர்ந்து தாக்கினேன். மோட்டர் சாதத்தில் கிழவனின் சத்தம் கண்டிப்பாக வெளியே கேட்டு இருக்காது.
கிழவன் என் காலில் விழுந்து கதறினான்.
"ஐய்யா மன்னிச்சிடுங்க... சத்தியமா இனிமே இந்த ஊரு பக்கமே வரமாட்டேன்.. இன்னைக்கே நான் என் ஊரையும் காலிபண்ணிட்டு எங்கையாசம் போகிடுறேன்" என கதறினான்.
எனக்கும் எதற்கு மேல் என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை, அப்பாவிடமும் சொல்ல முடியாது வெளியில் தெரிந்தால் குடும்ப மானமே பொய் விடும்.
மதன் " இன்னைக்கு நைட் நீ உன் ஊர காலிபட்டிட்டு எதாச்சிம் கண்காணாத ஊருக்கு போற, அப்படி இல்லேனா.. நாளைக்கு காலம்புர நான் உன் வீட்டுக்கு வருவேன் அங்க மட்டும் நீ இருந்தேனா .. உன்ன உன் பொண்டாட்டிய எழுவூர்ல கட்டிக்குடுத்து இருக்கியே உன் பொண்ண எல்லாரையும் உயிரோட கொளுத்திடுவேன்" என மிரட்டினேன்.
கிழவன் "ஐய்யா நான் எதாச்சிம் வட நாட்டு பக்கம் பொய் பொழச்சுக்குறேங்க என் பொண்ணு வாழ்க்கையை ஏதும் பண்ணிடாதீங்க"
இன்னும் ஒரு 20 அடி வலுவாக வைத்துவிட்டு அவனை விரட்டி விட்டேன்.. நோண்டிக்கொண்டே தோட்டத்தில் தேடி அவனது வேட்டியை கட்டிக்கொண்டு ஓடினான்.
கிழவன் வயல் வாய்ப்பை தாண்டி அரைகுறை ஆடையுடன் ஓடுவதை பார்த்துக்கொண்டே வீட்டை நோக்கி நடந்தேன்.. வீட்டின் கொள்ளை வாசல் வழியாக உள்ளே நுழைந்தேன் அம்மா சமையல் அறையில் இல்லை கூட்டத்திற்குள் நுழைந்தேன் உள்ளே படுக்கை அறையினுள் அவசர அவசரமாக ஜாக்கெட்டை மாட்டிக்கொண்டிருந்தாள். என்னை கண்டதும் அப்படியே முந்தானையை எடுத்து போட்டுகொண்டு அறையை விட்டு வெளியே வந்து மீண்டும் அழ தொடங்கினாள்.
நான் எதுவும் கூறாமல் தரையில் அமர்ந்தேன். அவளை நேருக்கு நேர் பார்க்க மனமின்றி தரையை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். அம்மா அழுதபடியே என் அருகில் வந்து அமர்ந்தாள்.
குனிந்த என் தலையை தூக்கி அழுதுகொண்டே " தெரியாம பண்ணிட்டேன்பா என்ன மன்னிச்சுடு" என்றால்.
முந்தானை நழுவி அரைகுறையாய் அணிந்த ஜக்கெட்க்குள் இருந்து அவளது வலது முலையில் பாதி அளவு வெளியில் தெரிந்தது. நான் மீண்டும் குனிந்துகொண்டேன். மனது சபலப்பட தொடங்கியது. கோபம் முற்றிலும் தளர்ந்து காமம் கலந்த காதல் என் மனதை ஆக்கிரமித்தது. அவள் என் கைகளை பற்றிக்கொண்டு அழுகையை தொடர்ந்தாள்.
மதன் குனிந்தபடியே " எவ்வளவு நாளா நடக்குது ?"
அம்மா " இல்லடா இதுதான் முதல் தடவ"
சுர்ரென்று கோவம் மூளைக்கேறியது. நிமிர்ந்து அவளது கண்களை முறைத்து பார்த்து" இங்க பாரு நீங்க பேசுனது முழுசா கேட்டுட்டேன்.. உண்மைய சொல்லு.. " அவள் மீது இருந்த மதிப்பு மரியாதையை அனைத்தும் விலகி அவளை கலவிக்கு அலையும் காமபித்தாக தான் என் மனம் பார்த்தது.
மகனின் மிரட்டலில் சிறிது நடுங்க லக்ஷ்மி " 3 மாசம் " என்றாள்.
மதன் " அந்த மனுஷன் என்ன குறை வச்சான் உனக்கு, நல்ல நாள் கூட அவருக்கு ஒண்ணுமே செஞ்சிக்காம நமக்காக தான வாழறாரு. அவருக்கு எப்படி துரோகம் செய்ய மனசு போனுச்சு.. கிழவன் கூட படுக்குற அளவுக்கு அவ்வளோ அரிப்பு எடுத்து திரியுரியா ?"
லட்சுமி " என்ன மன்னிச்சிடுடா.. எதோ ஒரு சபலத்துல நடந்துடுச்சுடா " என கூறி தலையில் அடித்துக்கொண்டு கதறினாள்.
மதன் அவளது இரு கைகளையும் பிடித்தான். அவளது கண்களை நேரடியாக பார்த்தான், மதன் கண்களும் கலங்கி இருக்க லட்சுமி பதறினாள்.
மதன் " அம்மா, ஒரு மகன் கேக்ககூடாத கேள்விதான்.. ஆனா ஒரு அம்மா பண்ணகூடாதத நீ பண்ணிட அதான் கேக்குறேன். அப்பா உன்ன சந்தோஷமா வச்சிக்கலையா ?"
லட்சுமி பதில் கூறாமல் தலையை குனிந்துகொண்டாள்.
மதன் " பதில் சொல்லு"
லட்சுமி " நடந்தது நடந்துடுச்சுடா இனிமே மனசால கூட அவருக்கு துரோகம் பண்ணமாட்டேன்" என தலையை குனிந்தவாறே சொல்லினாள்.
மதன் " நீங்க வீட்டுக்கு போங்கன்னு சொல்லுறேன்ல " என மிகவும் கோபத்துடன் கத்த, லட்சுமி எழுத்து வீட்டை நோக்கி அழுகையுடன் ஓடினாள்.
எனக்கு கிழவன் மேல் இருந்த கோவம் அடங்கவில்லை. மோட்டார் ரூம் கதவை அடைத்துவிட்டு. பம்ப் சேட்டை ஓடவிட்டேன். அருகில் இருந்த ஒரு மூங்கில் கம்பை எடுத்து கிழவனை வெறிகொண்டு தொடர்ந்து தாக்கினேன். மோட்டர் சாதத்தில் கிழவனின் சத்தம் கண்டிப்பாக வெளியே கேட்டு இருக்காது.
கிழவன் என் காலில் விழுந்து கதறினான்.
"ஐய்யா மன்னிச்சிடுங்க... சத்தியமா இனிமே இந்த ஊரு பக்கமே வரமாட்டேன்.. இன்னைக்கே நான் என் ஊரையும் காலிபண்ணிட்டு எங்கையாசம் போகிடுறேன்" என கதறினான்.
எனக்கும் எதற்கு மேல் என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை, அப்பாவிடமும் சொல்ல முடியாது வெளியில் தெரிந்தால் குடும்ப மானமே பொய் விடும்.
மதன் " இன்னைக்கு நைட் நீ உன் ஊர காலிபட்டிட்டு எதாச்சிம் கண்காணாத ஊருக்கு போற, அப்படி இல்லேனா.. நாளைக்கு காலம்புர நான் உன் வீட்டுக்கு வருவேன் அங்க மட்டும் நீ இருந்தேனா .. உன்ன உன் பொண்டாட்டிய எழுவூர்ல கட்டிக்குடுத்து இருக்கியே உன் பொண்ண எல்லாரையும் உயிரோட கொளுத்திடுவேன்" என மிரட்டினேன்.
கிழவன் "ஐய்யா நான் எதாச்சிம் வட நாட்டு பக்கம் பொய் பொழச்சுக்குறேங்க என் பொண்ணு வாழ்க்கையை ஏதும் பண்ணிடாதீங்க"
இன்னும் ஒரு 20 அடி வலுவாக வைத்துவிட்டு அவனை விரட்டி விட்டேன்.. நோண்டிக்கொண்டே தோட்டத்தில் தேடி அவனது வேட்டியை கட்டிக்கொண்டு ஓடினான்.
கிழவன் வயல் வாய்ப்பை தாண்டி அரைகுறை ஆடையுடன் ஓடுவதை பார்த்துக்கொண்டே வீட்டை நோக்கி நடந்தேன்.. வீட்டின் கொள்ளை வாசல் வழியாக உள்ளே நுழைந்தேன் அம்மா சமையல் அறையில் இல்லை கூட்டத்திற்குள் நுழைந்தேன் உள்ளே படுக்கை அறையினுள் அவசர அவசரமாக ஜாக்கெட்டை மாட்டிக்கொண்டிருந்தாள். என்னை கண்டதும் அப்படியே முந்தானையை எடுத்து போட்டுகொண்டு அறையை விட்டு வெளியே வந்து மீண்டும் அழ தொடங்கினாள்.
நான் எதுவும் கூறாமல் தரையில் அமர்ந்தேன். அவளை நேருக்கு நேர் பார்க்க மனமின்றி தரையை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். அம்மா அழுதபடியே என் அருகில் வந்து அமர்ந்தாள்.
குனிந்த என் தலையை தூக்கி அழுதுகொண்டே " தெரியாம பண்ணிட்டேன்பா என்ன மன்னிச்சுடு" என்றால்.
முந்தானை நழுவி அரைகுறையாய் அணிந்த ஜக்கெட்க்குள் இருந்து அவளது வலது முலையில் பாதி அளவு வெளியில் தெரிந்தது. நான் மீண்டும் குனிந்துகொண்டேன். மனது சபலப்பட தொடங்கியது. கோபம் முற்றிலும் தளர்ந்து காமம் கலந்த காதல் என் மனதை ஆக்கிரமித்தது. அவள் என் கைகளை பற்றிக்கொண்டு அழுகையை தொடர்ந்தாள்.
மதன் குனிந்தபடியே " எவ்வளவு நாளா நடக்குது ?"
அம்மா " இல்லடா இதுதான் முதல் தடவ"
சுர்ரென்று கோவம் மூளைக்கேறியது. நிமிர்ந்து அவளது கண்களை முறைத்து பார்த்து" இங்க பாரு நீங்க பேசுனது முழுசா கேட்டுட்டேன்.. உண்மைய சொல்லு.. " அவள் மீது இருந்த மதிப்பு மரியாதையை அனைத்தும் விலகி அவளை கலவிக்கு அலையும் காமபித்தாக தான் என் மனம் பார்த்தது.
மகனின் மிரட்டலில் சிறிது நடுங்க லக்ஷ்மி " 3 மாசம் " என்றாள்.
மதன் " அந்த மனுஷன் என்ன குறை வச்சான் உனக்கு, நல்ல நாள் கூட அவருக்கு ஒண்ணுமே செஞ்சிக்காம நமக்காக தான வாழறாரு. அவருக்கு எப்படி துரோகம் செய்ய மனசு போனுச்சு.. கிழவன் கூட படுக்குற அளவுக்கு அவ்வளோ அரிப்பு எடுத்து திரியுரியா ?"
லட்சுமி " என்ன மன்னிச்சிடுடா.. எதோ ஒரு சபலத்துல நடந்துடுச்சுடா " என கூறி தலையில் அடித்துக்கொண்டு கதறினாள்.
மதன் அவளது இரு கைகளையும் பிடித்தான். அவளது கண்களை நேரடியாக பார்த்தான், மதன் கண்களும் கலங்கி இருக்க லட்சுமி பதறினாள்.
மதன் " அம்மா, ஒரு மகன் கேக்ககூடாத கேள்விதான்.. ஆனா ஒரு அம்மா பண்ணகூடாதத நீ பண்ணிட அதான் கேக்குறேன். அப்பா உன்ன சந்தோஷமா வச்சிக்கலையா ?"
லட்சுமி பதில் கூறாமல் தலையை குனிந்துகொண்டாள்.
மதன் " பதில் சொல்லு"
லட்சுமி " நடந்தது நடந்துடுச்சுடா இனிமே மனசால கூட அவருக்கு துரோகம் பண்ணமாட்டேன்" என தலையை குனிந்தவாறே சொல்லினாள்.