மான்சி கதைகள் by sathiyan

[johnypowas]

அன்றும் மறுநாளும் இந்தியா செல்வதற்கான ஆயத்தப் பணிகள் சரியாக இருந்தது..... அன்று இரவு விமானத்தில் சார்ஜா சென்று அங்கிருந்து இந்தியா செல்லவேண்டும்.... அதற்குள் ஒருமுறையாவது மான்சியிடம் பேசிவிடவேண்டும்....

மெயிலைத் திறந்து வைத்துக் கொண்டு காத்திருந்தான்.... இந்திய நேரப்படி மாலை ஐந்து நாற்பதுக்கு மான்சி வந்தாள் "ஹாய் சத்யா" என்ற வழக்கமான வார்த்தையுடன்....

"ம் இருக்கேன் சிமி" சத்யனின் வரிகளில் உயிர் பிரியும் அவஸ்த்தை....

"ஹேப்பி ஜர்னி சத்யா... வெல்கம் ட்டூ இந்தியா" முதன்முறையாக சிரிக்கும் பொம்மையுடன் கூடிய மான்சியின் உற்சாகமான வரிகள்....

"என்னை மிஸ் பண்ணப் போறதா உனக்குத் தோனவே இல்லையா சிமி?"...

"ஏன் மிஸ் பண்றேன் சத்யன்? நீங்க இந்தியா தானே வர்றீங்க? வந்ததும் செட்டிலாக சில நாட்கள் ஆகும்... மத்தபடி மீண்டும் எனது கவிதைகளின் ரசிகனா உங்களை வரவேற்க காத்திருக்கேன்"

"ம்ம்,, ஆனா இந்தியா போனதும் உன்னை மிஸ் பண்ணுவேன்னு எனக்கு வேதனையா இருக்கு சிமி"

"என்ன சத்யன் இது? அப்படியே மிஸ் பண்ணாலும் ஏன் வேதனைப்படனும்? இது ஆன்லைன் சத்யன்... நட்புக்கும் நம்பிக்கைக்கும் உத்திரவாதம் தரமுடியாத ஆன்லைன்.... இங்க போய் பிரிவு வேதனைனு பேசுறது அபத்தம்.... சில நாள் வலியிருக்கும் தான்... அப்புறம் உங்களைவிட நல்ல ரசிகன் கிடைச்சா நான் மாறிடுவேன்.... என் கவிதைகளை விட அழகான கவிதை கிடைச்சா நீங்க மாறிடுவீங்க... இதுதான் இங்கே நிஜம்.... அதனால நல்லபடியா இந்தியா வாங்க சத்யன்... மத்ததையெல்லாம் பிறகுப் பார்க்கலாம்" என்ற மான்சியின் வரிகளில் ஒரு இடத்தில் கூட சோர்வில்லை சுனக்கமில்லை.... வெகு நிதானமாக இருந்தன.....

சத்யன் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தான்... சிமியின் வரிகளை பலமுறைப் படித்தான்.... இதற்கு மேல பேச்சை வளர்த்தாலும் கடைசியில் கண்ணீரில் தான் போய் முடியும்... அப்புறம் நாடு திரும்பியதும் அவள் வராமலேக் கூட போய்விடலாம்.... "ம் சரி சிமி.... இந்தியா வந்ததும் தொடர்பில் வர்றேன்... இப்போ நான் ரெடியாகனும்... பை சிமி" என்று எழுதியனுப்பினான்.......

"சரி சத்யன் நல்லபடியா கிளம்புங்க... இந்தியா வந்ததும் முடிஞ்சா ஒரு மெசேஜ் போடுங்க சத்யன்.. பை" என்று கூறிவிட்டு இவளும் அவனும் ஒரே சமயத்தில் ஆப்லைன் போயினர்....

அப்பாவுடன் கிளம்பி விமானத்தில் ஏறியும் கூட விடாமல் துரத்தியது சிமியின் வரிகள்... நிஜமாவே அவள் திருமணம் ஆனவள் தானா? வழக்கமான இறுதி கேள்வியுடன் கண்மூடினான்.....

" நானும் நல்லது நடக்கத்தான் விரும்புகிறேன்....

" உன் மீதான நேசம் என்னை பொல்லதவனாக்கி...

" என்னை எனக்கே விரோதி ஆக்குகிறதே!!

ஆக்ராவின் சுமாரான இரண்டு நட்சத்திர விடுதியின் பார்ட்டி ஹால் ஒன்றில் மதனின் பிறந்தநாள் கொண்டாட்டம் நடந்துகொண்டிருந்தது... நட்சத்திர விடுதியில் பிறந்தநாள் பார்ட்டிக் கொடுக்கும் அளவிற்கு மதன் ஒன்றும் பெரிய பணக்கார வீட்டுப் பிள்ளைக் கிடையாதுதான்... அப்படியிருந்தும் பார்ட்டி கொடுக்கிறான் என்றால்.... அது அவன் காதலி ரீத்துவுக்காகத் தான்....

ரீத்து,, அவன் வாழ்வில் வீசப்பட்ட காதல் ஆந்த்ராக்ஸ்..... வீசப்பட்ட மறுநிமிடமே மெத்தமும் பரவி அவனது சிந்தனையை பழுதடைச் செய்திருந்தது......

ரீத்துவின் அலட்சியமும் வெளிப்படையான பேச்சும் நிமிர்வும் நிதானமுமே மதனை அவளிடம் வீழ்த்தியிருந்தது... அவளுக்கு ஆடம்பரம் பிடிக்கும் என்பதால் தனது தாயிடம் மன்றாடி பணம் பெற்று பார்ட்டிக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தான்.....

நண்பர்கள் புடைசூழ ஜிகினா காகிதங்கள் பறக்க கேக் வெட்டி முதல் துண்டை எடுத்து ரீத்துவுக்கு ஊட்டினான்... அவளும் ஒரு துண்டு கேக்கை எடுத்து அவனுக்கு ஊட்ட... கூட்டம் கரகோஷம் செய்தது... பீர் பாட்டில்கள் ஓபன் செய்ப்பட்டு நுரையை நண்பர்களின் மேல் பீய்ச்சியடித்துக் கொண்டனர்... மியூசிக் அதிர ஆரம்பிக்க... துணைகளின் இடையை வளைத்து நடனம் ஆரம்பம் ஆனது...

தனித்தனியாக... ஜோடிகளாக.... ஆங்காங்கே நடனமாடத் தொடங்கினர்... மெல்லிசை ராப் ஆக மாற.... அத்தனை பேரும் அதிரடியாக ஆட ஆரம்பித்தனர்..... மதன் ரீத்துவை நோக்கித் தனது கையை நீட்ட... புன்னகையுடன் பற்றிக்கொண்டாள்... அவர்கள் நெருக்கமாக நடனமாட ஆரம்பித்ததும் மதனின் நண்பனிடம் இருந்த கேமிரா அவர்களை ஆவலுடன் பதிவு செய்தது...

ரீத்துவின் அருகாமை மயக்கத்தைத் தர மதன் மயங்கினான்.... அவளின் இடைப்பற்றியவன் இறுக்கியணைக்க... ரீத்துவும் எதிர்ப்பின்றி அனுமதித்தாள்..... நண்பர்கள் அனைவரும் கத்தி கூச்சலிட்டப்படி "மதனுக்கு மறக்க முடியாத பிறந்தநாள் கிப்ட் குடு ரீத்து" என்றனர்

மதன் சிரிப்புடன் ரீத்துவைப் பார்க்க... "என்ன வேணும் மதன்?" என்று ஒரு மகாராணியின் தோரணையுடன் கேட்டாள் ரீத்து...
ஒன்றும் சொல்லாமல் தன் உதடுகளின் மேல் விரல் வைத்து கண்சிமிட்டினான் மதன்.... "ச்சீ நாட்டி" என்று அவன் தலைமுடியை கலைத்து விளையாடியவள் அவன் கழுத்தில் கைப்போட்டு தன் பக்கமாக இழுக்க... நண்பன் கையில் இருந்த கேமிரா சுறுசுறுப்பானது....

இளம் காதலர்களின் இனிக்கும் முத்தம்... அத்தனை பேரின் முன்பும் துணிச்சலாக மதனின் உதடுகளை கவ்வினாள் ரீத்து..... சில நிமிடம் அவளுக்கு விட்டுக் கொடுத்த மதன்... அதன்பிறகு அவளின் இதழ்களை தனதாக்கிக் கொண்டான்....

நண்பர்கள் அத்தனை பேரும் அந்த அற்புதமான முத்தக்காட்சியை தங்களின் மொபைல்களில் பதிவு செய்துகொண்டனர்

அதன்பின் பார்ட்டி முடியும் வரை மதன் ரீத்து இருவரின் நெருக்கமும் விலகவேயில்லை... முதல் முத்தத்திற்குப் பிறகு முத்தமும் முற்று பெறாமல் தொடர்கதையாகப் போனது....

இரவு ஒன்பது மணி சுமாருக்கு ஓவராய் குடித்தவர்கள் வாந்தியும் மயக்கமுமாக சரிந்தனர்.... நிதானத்தில் இருந்த மற்ற நண்பர்களிடம் அவர்களை ஒப்படைத்து விட்டு ரீத்துவுடன் வெளியேறினான் மதன்.....

நண்பனின் காரை இரவல் வாங்கி வந்திருந்தான் தன் காதலிக்காக.... "வா ரீத்து உன்னை வீட்டுல டிராப் பண்றேன்" என்றான்....

"ஏய் என்ன அதுக்குள்ள எல்லாம் முடிஞ்சதா? நான் இன்னும் சாப்பிடலைடா" என்று அவன் தோளில் சரிந்து செல்லம் கொஞ்சியவளை நிமிர்த்தி....

"சாப்பிடலைனா பரவால்ல ரீத்து... உன் வீட்டுல போய் சாப்பிட்டுக்க... இப்போ டைம் ஒன்பதுக்கு மேல ஆகிடுச்சு.... உன் அக்கா மான்சி வெயிட் பண்ணுவாங்க" என்று மதன் சொல்லவும்...

"ஓய் மதன்,, நானே என் அக்காவுக்கு பயப்பட மாட்டேன்.... நீ ஏன் பயப்படனும்?" எரிச்சலாக கேட்டாள்...

"இது பயம் இல்லை ரீத்து,, மரியாதை..... உன் அக்காவும் என் அண்ணாவும் ஒரே காலேஜ்ல படிச்சவங்கன்னு எனக்கே சமீபத்துல தான் தெரியும்.... அவங்க ரெண்டு பேரும் நல்ல நண்பர்கள்ன்றதும் என் அண்ணன் சொல்லிதான் தெரியும்... மான்சியைப் பத்தி நிறைய சொன்னான்... ரொம்ப மரியாதை வச்சிருக்கான் மான்சி மேல.... அப்படியிருக்குறப்ப உன்னை இவ்வளவு நேரம் என்கூட வச்சிருக்குறது நல்லதில்லை.... கிளம்பு ரீத்து" என்று கூறிவிட்டு கார் கதவை திறந்து வைத்து காத்திருந்தான்....

அவனை முறைத்தபடி காரில் ஏறியவள்.... "எனக்கு இப்படில்லாம் இருந்தா பிடிக்காது மதன்... எதுக்கும் துணிஞ்சவன் தான் என் லவ்வரா இருக்க முடியும்" என்றாள்...

காரை ஸ்டார்ட் செய்து கிளம்பியவன் "ம்ம் சரிதான்,, ஆனா ஓவர் கான்பிடன்ஸ் ஒண்ணுத்துக்கும் உதவாம போயிடும்ன்றதும் தெரியும் ரீத்து.... நீயும் தமிழ் பேமிலி,, நானும் தமிழ் பேமிலி... நம்ம கல்ச்சர்க்கு மரியாதை தரனும்" என்றான் மதன்....


"போடா லூசு.... ம்ஹூம் நீ சரியான சாம்பார்" என்று கோபமாக கூறியவள் அதன்பிறகு மதனிடம் பேசவில்லை.... மதனும் அமைதியாக காரைச் செலுத்தினான்...

வீட்டுக்கு சற்று தொலைவில் காரை நிறுத்திவிட்டு அவள் பக்கம் திரும்பி கையைப் பற்றி வேகமாக இழுத்தவன் "என் செல்லத்துக்கு கோபமா?" என்றபடி அவளின் தேன் இதழ்களை கவ்விக் கொண்டான்...

முரண்டு பிடித்து அவனிடமிருந்து விலக முயன்றவளை பிடிவாதமாக இறுக்கியணைத்தான்.... இதழ்களை விடுத்து அவள் பிடரியை முகர்ந்தவன் "எனக்கும் துணிச்சல் இருக்கு ரீத்து... அதை எந்த இடத்துல பயன்படுத்தனுமோ அங்கே பயன்படுத்துவேன்" என்றான்....

இன்னும் ரீத்துவின் கோபம் தணிவில்லை.... மதனின் பிறந்தநாள் பார்ட்டியை வைத்து அவள் போட்ட பிளான் எல்லாம் வேஸ்ட்.... முதன்முறையாக ஆல்ககாலை ருசித்துப் பார்க்க நினைத்தது நிறைவேறவில்லை.... ஒருவேளை இவளது மனதை அறிந்துதான் மதன் அழைத்து வந்துவிட்டானோ? சந்தேகத்துடன் அவனைப் பார்த்துவிட்டு "பை மதன் டியர்" என்று கூறிவிட்டு காரைவிட்டு இறங்கினாள்....

யாருக்கும் அடங்கிப் போக நினைக்காதவளை மதன் அமைதிப்படுத்த முனைவது அவளுக்குப் பிடிக்கவில்லை... சரியான சாம்பிராணியா இருக்கான்.... ‘எனக்குன்னு வந்து கிடைச்சான் பாரு... எப்பப்பாரு ரூல்ஸ் பேசிக்கிட்டு... ச்சே' கோபத்தில் கால்களை உதறியபடியே வீட்டுக்குள் நுழைந்தாள்.....

தங்கைக்காக காத்திருந்தாள் மான்சி..... அவள் உடைமாற்றிவிட்டு வந்ததும் இரவு உணவை எடுத்து வைத்தாள்.... சேரை இழுத்துப் போட்டு அமர்ந்தாள் ரீத்து...

"ரீத்தும்மா ஏதோ கோபத்துல இருக்குற மாதிரி தெரியுதே?" இயல்பாய் கேட்டாள் மான்சி.....

அடங்காத எரிச்சலுடன் நிமிர்ந்துப் பார்த்தவள் "எந்த அட்வைஸையும் ஆரம்பிக்காத... இப்போ உன் அட்வைஸை கேட்குற மூடுல நான் இல்லை" என்றாள் ரீத்து...

அதன்பிறகு மான்சி எதுவும் கேட்கவில்லை தான்... ஆனால் உள்ளுக்குள் அரித்துக்கொண்டே இருந்தது.... இன்னும் இரண்டு நாளில் சத்யன் வந்துவிடும் நிலையில் திருமணம் சீக்கிரமாகவே நிச்சயிக்கப்படலாம்... அதற்குள் அருணகிரியின் குடும்பத்துக்கேற்ற மருமகளாக ரீத்துவை தயார் செய்ய வேண்டுமே?

அதுவும் சத்யன் இருக்கும் நிலையில் இனி ரீத்து தானே அவனுக்கு மருந்தும் விருந்தும்.... இதை எண்ணிப்பார்க்கையில் நெஞ்சம் இனிக்கவில்லை தான்... வேப்பங்காய் கசப்பென்றாலும் அது நோய் தீர்க்கும் மருந்தென்றால் தின்று தான் ஆகவேண்டும்

குழப்பமாகவே உறங்கச் சென்றவள் படுக்கையில் அமர்ந்து "எல்லாம் நல்லபடியா நடக்கனும் அம்மா" என்று தனது தாய் தேவியை மனதார வேண்டிக்கொண்டுப் படுத்தாள்...

" நாம் அல்லும் பகலும் அயராது...

" வாழ்க்கையைப் பாடமாகப் படித்து...

" ஆயிரம் கணக்குகள் போட்டாலும்....

" ஆயிரத்து ஒன்றாவது கணக்கை..

" ஆண்டவன் தான் போடுவான்...

" ஆயிரம் கணக்கும் தப்பாகும் போது...

" அமைதியாக ஆண்டவன் போட்ட...

" ஆயிரத்தி ஒன்றாவது கணக்குக்கு...

" சரியான விடையை தந்துவிடும்!!!