Misc. Erotica காதல் செய்வீர்

[johnypowas]

அந்த நேரத்தில என்ன தோணுதோ கை ஜாடையில கேளு... எல்லாத்துக்கும் துணைக்கு ஆள் கூப்பிடுவ போல..” எனக் கூறி ராஜ் தலையில் அடித்துகொண்டான்.
அன்று மாலை அவள் பாட்டி வீட்டுக்கு வரவில்லை. மறுநாள் பஸ்சில் கலையில்லேயே பார்த்துகொண்டிருந்தேன், அவளும் என்னை பார்க்க நான் கௌண்டமணி ஸ்டைலில் காதலுடன் பார்க்க... அவள் டக் என்று தலை குனிந்து கொண்டாள். என்னடா இப்படி ஆகிவிட்டது என நினைத்து மறுபடியும் ராஜிடம் ஆலோசனை கேட்க, அவனிடம் நடந்ததை கூற...
“எப்படி பார்த்த.. அதே மாதிரி ஒருதடவ பாரு ” என்றான்.
“உன்ன போய் எப்படிடா...”
“நீ என்ன லட்சணத்துல பார்த்தேன்னு தெரிஞ்சுக்கத்தான்...”
நான் விட்ட ரொமான்ஸ் லுக்கில் அவன் “ஐயோ அம்மா... நான் இல்ல....” என்று அலறி, “டேய் இப்படி பார்த்தா.. அவ தலை குனிஞ்சதோட விட்டுட்டா... வேற யாரவ்வதுன்னா... அலறிரிப்பாலுக... நீ ஒன்னும் ரொமான்ஸ் லுக் எல்லாம் விட வேண்டாம். அவளுக்கு சாயந்திரம் வேப்பிலை அடிக்க சொல்லு..”
நான் முறைக்க,
“சரி விடு... உன் லுக்... வேண்டாம்டா...” மேலும் மேலும் என்னை கடுப்பேத்தினான்.
அன்று மாலை அவள் தன் பாட்டி வீட்டுக்கு வர நான் கை ஜாடையில் நேத்து ஏன் வரவில்லை என்று கேட்க, அவள் தன் இரு கைகளை இணைத்து கோவில் என்பது போல் காட்டியதும், சர்ச்சுக்கு சென்றதை புரிந்துகொண்டேன். இப்படியே கை ஜாடையிலே பேசிக்கொண்டோம். புதிதாக அவள் பள்ளி வாசலில் தவமிருக்க ஆரம்பித்தேன்.
அதுவரை பஸ் படிகளில் பயணம் செய்த நான் பஸ் உள்ளே சென்று அவள் பின்னர் நிற்க ஆரம்பித்தேன். அவள் தன் கைகளால் கம்பியை பிடிக்காது என் நெஞ்சின் மீது சாய்ந்து கொண்டு வர ஆரம்பித்தாள். ஒரு நாள் காலை பள்ளி செல்ல பஸ்ஸில் ஏறினோம் கூட்டமோ அதிகம் நான் அவள் பின்னல் நிற்க அவள் என் நெஞ்சில் சாய்ந்துகொள்ள என் பின்னாடி இருந்து கூட்டம் அமுக்க அவள் வைத்திருந்த பன்னீர் ரோஸ் என்னை கிறங்கடித்தது. இது பஸ் என்பதை மறந்து அருகில் ஆட்கள் இருகிறார்கள் என்பதை மறந்து (மறுத்து) என் தம்பி தூக்கத்தை விடுத்தது எழும்ப ஆரம்பித்தான். ஐயோ அவளின் பின்புறத்தை அழுத்தினால் என்னை பற்றி என்ன நினைப்பால் என பதற, என் பதற்றத்தை என் தம்பி புரிந்து கொள்ள மறுத்து எழுத்து விட்டான். முடிந்தது என நான் நினைக்க அவள் என் மேல் தன் பின்புறத்தை நன்றாக அழுத்தம் கொடுக்க என் உடம்பு கொதிக்க ஆரம்பித்தது. அவளுக்கு முன் பாரம் மட்டுமல்ல பின்பாரமும் அதிகம் என்பதை அன்று நன்றாக உணர்ந்தேன். சிறு குழந்தையிடம் உள்ள சாக்லேட்டை பிடுங்கியது போல் இதோ அவள் இறங்க வேண்டிய இடம் வந்துவிட்டது, நான் கிறங்கி போய் நிற்க, மெதுவாக கிசுகிசுப்பான குரலில் “போதுமா...” என்று கேட்க, என் நாக்கு மேல் அன்னத்தில் ஒட்டி கொண்டு வார்த்தைகள் வரவில்லை. நான் மயங்கி விழுந்து விடுவேன் போலிருந்தது, உடனே நானும் இறங்கிவிட்டேன். அவள் பின்னாடியே மார்கழி மாதத்தில் பெட்டை நாய் பின்னாடி போகும் ஆண் நாயை போல் சென்றேன். “ஐயோ... ஏன் பின்னாடியே அவரீங்க...” என்று கேட்க, நான் எதுவும் சொல்ல தோன்றாமல் முழிக்க... சாயந்திரம் பார்க்கலாம் என்று சொல்லி பள்ளிக்குள் ஓடிவிட்டாள்.
மாலையில் சந்திப்போம்.....
டீன் ஏஜ் ஒரு வாழ்க்கையின் சந்தோசத்தையும் துக்கத்தையும் ஒரே நேரத்தில தரக்கூடிய வயசு, இந்த டீன் ஏஜ் மட்டும் வாழ்க்கையில் நமக்கு ஒரு தெளிவு வந்த பின்னாடி வந்தா வாழ்க்கை எல்லோருக்கும் மகிழ்ச்சியா இருக்கும்... ஆனா இறைவன் டீன் ஏஜ்-ஐ முன்னாடியே படைச்சு தொலைஞ்சுட்டான். எல்லோருமே மகிழ்ச்சியா இருந்த நம்மள மறந்துருவானுங்கன்னு இறைவன் செஞ்ச வேலை. இதில் நான் மட்டும் என்ன விதி விலக்கா?
அன்று மாலை நான் ஒரு ஐடியாவில் இருக்க... விதி ஒன்று நினைத்தது... கார்த்தி இருக்கானே அவன் அக்காவ யாரோ ஒருத்தன் கிண்டல் பண்ணினான்னு அவன ஒரு அப்பு அப்பனும் சொல்ல எல்லோரும் கிளம்பிட்டாணுக... அந்த வயசுல நம்மளையும் ஒருத்தி பாக்றானதும்... உடம்புல ஒரு திமிர் வரும்... வந்துச்சே எனக்கும் வந்துச்சே... ஆனாலும் இது வரை எல்லா இடங்களிலும் செல்ல பிள்ளையாய் இருந்ததால் இந்த மாதிரி அடி தடி எல்லாம் தெரியாது... எங்களுடன் படித்த பாலா அவுங்க ஏரியா ரௌடிகளோட எல்லாம் நல்ல பழக்கம். அவனும் எங்களுடன் இணைந்து கொள்ள அவனோ அவுங்க ஏரியாவை சேர்ந்த ராஜேந்திரன கூட்டிட்டு வந்துட்டான் கிட்டத்தட்ட ஒரு பத்து பேர் செர்ந்துவிட்டோம். எல்லோருமே புதூர் சென்று அக்காவ கிண்டல் செய்தவன் வரும் வழியில் நின்று கொண்டோம். எனக்கு இது ஒரு புது மாதிரி அனுபவம்.
நாங்கள் எல்லோருமே நன்றாக எங்களை பார்த்தாலே பயந்துவிடும்படி உடம்புகளை வளர்த்து வைத்திருந்தோம், வேறென்ன ஓமகுச்சி நரசிம்மன் மாதிரி உடம்போட இருந்தோம். யாரவது ஒரு தட்டு தட்டினா அவன் செய்யாத கொலைக்கு ஜெயிலுக்கு போக வேண்டி வரும். அப்ப எங்கள பார்த்து பயப்படுவாங்களா இல்லையா. எல்லோருமே ஜிம்முக்கு போய் கொண்டிருந்தாலும். அந்த வயதில் ஒல்லியாகவே இருப்போம்.
எனக்கு உள்ளமெல்லாம் நடுக்கம், ஆனா வெளில காட்டிக்காம நின்றேன். என்னதான் வெட்டருவா வேல் கம்பு பரம்பரையில வந்திருந்தாலும் ஒரே பையன்னு பொத்தி பொத்தி வளர்த்து நான் ஒரு தயிர் சாதம் போலவே இருந்தேன். அதனால் எனக்கு உள்ளே இருந்த பயம் கால்களில் காட்டி விடாமல் தைரியமாக நின்று கொண்டிருந்தேன்.
நிமிடங்கள் சென்று கொண்டிருந்தன... யாரை எதிர் பார்த்தோமா அவன் வந்து சேர்ந்தான். இவ்வளவு நேரம் நாங்களும் இவனுக்காக அந்த சந்தில் மூத்திர வாடையை பொறுத்து நின்று கொண்டிருந்தோம். எங்களை பார்த்து அவனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. அவன கை வைச்சதும் அவன் எங்களை திருப்பி தாக்க முயல ரவுடி ராஜேந்திரனை பார்த்ததும் அவன் கை கால் எல்லாம் நடுங்க ஆரம்பித்தது.
“எதுக்குயா நம்ம பிரச்சனைக்கு இவர கூட்டிட்டு வந்தீங்க...” என்று கதற
ராஜேந்திரன் தன் இடுப்பில் இருந்து ஒரு கத்தியை எடுத்து பாலா கையில் கொடுத்து, “அவன் காத்த அறுடா...” என்று சொல்ல
“அண்ணே என்ன விட்டுருங்கன்னே.... இனிமே அந்த புள்ள(கார்த்தியின் அக்கா) வர்ற பஸ்லே நான் ஏறவே மாட்டேன்...” என்று கண்ணீர் விட்டான்.