23-07-2019, 11:03 AM
“அக்கா என்ன இது" என்றான் அதிர்ச்சியுடன். அப்போதுதான் என்னை பார்த்தேன். அடப்பாவமே. நான் போதையுடன் மோதியதில் என் மார்பக காம்புகள் ஏராளமான பாலை லீக் செய்து இருந்ததால் என் ஜாக்கெட்டே பாலில் நனைந்து இருந்தது. வெள்ளை ஜாக்கெட்டாதலால் என் பருப்பு ப்ரா பட்டி அப்பட்டமாக தெரிந்தது. மார்பக காம்பும் கருமையாக ஜாக்கெட்டை துருத்திக் கொண்டு இருந்தது.
“அக்கா உன் ஜாக்கெட்" என்று அவன் என் மார்பகத்தை காட்டினான்.
“ஐயோ என்னடா இது. இதை வைச்சிட்டு எப்படி நான் கோவிலுக்கு" என்று அலறினேன்.
“பரவாயில்லக்கா. என்னக்கா. உனக்கு அடிக்கடி இப்படிதான் வருமா?" என்று சொல்லி சிரித்தான்.
“இல்லேடா. இப்ப நான் இப்பதானே குழந்தை பெத்திருக்கேன். குட்டிக்கு காலையில் இருந்து பால் கொடுக்கல இல்லே. அதான். பால் கட்டிடுச்சி. வலிக்குதுடா" என்றேன்.
“சரிக்கா. கோவிலுக்கு உள்ளே போய் உட்காரலாம். கொஞ்ச நேரம் கழிச்சிட்டு வலி குறைஞ்ச உடனே வீட்டுக்கு போகலாம்" என்று சொல்லவே நானும் அவனும் கோவில் சென்றோம். கோவில் பூட்டி இருந்தது. மணி வேறு ஆறறை ஆகி விட்டதால் யாரும் இல்லை.
“பூட்டி இருக்கே?" என்றேன்.
“சாவியை வேற எடுதுட்டு வர மறந்துட்டோமே",”சரி கொஞ்ச நேரம் இங்கயே இருந்துட்டு போய்டுவோம்" என்றான்
“இப்ப எப்படி இருக்குக்கா வலி" என்றான்.
“இப்ப பரவாயில்ல கார்த்திக். ஆனா கட்டியிருக்க பால் வந்தாதான் முழு ரிலீஃப்” என்றேன்.
“ஆனா குழந்தை தூங்கி இருந்தா என்ன பண்ணுவே?" என்று சிரித்தான். என்ன பண்றது. அரவிந்தை பிடிச்சி அவனுக்காவது பால் கொடுக்கணும் என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டேன்.
“நான் ஒன்னு சொல்லட்டுமாக்கா?" என்றான்
“என்ன கார்த்திக்"
“எனக்கு பால் கொடேன்" என்று சொல்லி சிரித்தான்.
“ச்சீய் நான் உனக்கு அக்காடா?" என்றேன். உண்மையில் இதை நான் எதிர்பார்க்கவில்லை. இப்படி திடிரென்று அவன் கேட்பான் என்று நான் கனவிலும் நினைக்கவில்லை.
“ஏங்கா அரவிந்துக்கு மட்டும்தான் தருவியா?" என்றான்.
“அடப்பாவி. உனக்கு" என்று தடுமாறினேன்.
“எனக்கு எல்லாம் தெரியும்கா. இந்த குழந்தைகூட அரவிந்த் குழந்தைன்னு தெரியும்" என்று சொல்லி என்னருகில் வந்தான்.
“அடப்பாவி. உனக்கு எப்படி தெரியும்" என்றேன்.
“அரவிந்த் சொல்லி தான் தெரியும்" என்றான்.
“அடப்பாவி. இதைக்குடவா சொல்லி இருக்கான்" என்றேன் பிரமிப்புடன்.
“இன்னும் என்னவோ சொல்லி இருக்கான்" என்று நமுட்டு சிரிப்பு சிரித்தான்.
“அடப்பாவி இங்கயேவா?" என்றேன்.
“பரவாயில்லேக்கா” என்று என் கையை பிடித்து சென்றான். சுற்றிலும் இருட்டாக இருந்தது. சற்று தொலைவில் விளக்கு மட்டும் மின்னியது. அங்கே இருந்த உயரமான இடத்தில் உட்கார வைத்தான்.
“இங்கயேவா?" என்று இழுத்தேன்.
“பரவாயில்லேக்கா. அவசரத்திற்கு பாவமில்லே” என்று என்னருகே வந்தான். நான் அமைதியாக இருந்தேன்.
“என்னக்கா அப்படியே சும்மா இருக்க போறயா?" என்றான்.
அடப்பாவி. பயங்கர வேகத்தில்தான் இருக்கான். என் பால் குடம் பால் நிரம்பியதால் வலிக்க ஆரம்பித்தது. என் மார்பக காம்புகள் முலைப்பாலை மெதுவாக லீக் அடித்ததால் என் ஜாக்கெட் எல்லாம் முலைப்பாலால் நனைந்தது. என் மனமும் காமத்தால் நிறைந்தது. என் புடவை தலைப்பை மெதுவாக விலக்கினேன். இப்போது கார்த்தில் பார்வை என் மார்பகத்தில் வெறித்தனமாக பார்த்தது.
“அக்கா உன் ஜாக்கெட்" என்று அவன் என் மார்பகத்தை காட்டினான்.
“ஐயோ என்னடா இது. இதை வைச்சிட்டு எப்படி நான் கோவிலுக்கு" என்று அலறினேன்.
“பரவாயில்லக்கா. என்னக்கா. உனக்கு அடிக்கடி இப்படிதான் வருமா?" என்று சொல்லி சிரித்தான்.
“இல்லேடா. இப்ப நான் இப்பதானே குழந்தை பெத்திருக்கேன். குட்டிக்கு காலையில் இருந்து பால் கொடுக்கல இல்லே. அதான். பால் கட்டிடுச்சி. வலிக்குதுடா" என்றேன்.
“சரிக்கா. கோவிலுக்கு உள்ளே போய் உட்காரலாம். கொஞ்ச நேரம் கழிச்சிட்டு வலி குறைஞ்ச உடனே வீட்டுக்கு போகலாம்" என்று சொல்லவே நானும் அவனும் கோவில் சென்றோம். கோவில் பூட்டி இருந்தது. மணி வேறு ஆறறை ஆகி விட்டதால் யாரும் இல்லை.
“பூட்டி இருக்கே?" என்றேன்.
“சாவியை வேற எடுதுட்டு வர மறந்துட்டோமே",”சரி கொஞ்ச நேரம் இங்கயே இருந்துட்டு போய்டுவோம்" என்றான்
“இப்ப எப்படி இருக்குக்கா வலி" என்றான்.
“இப்ப பரவாயில்ல கார்த்திக். ஆனா கட்டியிருக்க பால் வந்தாதான் முழு ரிலீஃப்” என்றேன்.
“ஆனா குழந்தை தூங்கி இருந்தா என்ன பண்ணுவே?" என்று சிரித்தான். என்ன பண்றது. அரவிந்தை பிடிச்சி அவனுக்காவது பால் கொடுக்கணும் என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டேன்.
“நான் ஒன்னு சொல்லட்டுமாக்கா?" என்றான்
“என்ன கார்த்திக்"
“எனக்கு பால் கொடேன்" என்று சொல்லி சிரித்தான்.
“ச்சீய் நான் உனக்கு அக்காடா?" என்றேன். உண்மையில் இதை நான் எதிர்பார்க்கவில்லை. இப்படி திடிரென்று அவன் கேட்பான் என்று நான் கனவிலும் நினைக்கவில்லை.
“ஏங்கா அரவிந்துக்கு மட்டும்தான் தருவியா?" என்றான்.
“அடப்பாவி. உனக்கு" என்று தடுமாறினேன்.
“எனக்கு எல்லாம் தெரியும்கா. இந்த குழந்தைகூட அரவிந்த் குழந்தைன்னு தெரியும்" என்று சொல்லி என்னருகில் வந்தான்.
“அடப்பாவி. உனக்கு எப்படி தெரியும்" என்றேன்.
“அரவிந்த் சொல்லி தான் தெரியும்" என்றான்.
“அடப்பாவி. இதைக்குடவா சொல்லி இருக்கான்" என்றேன் பிரமிப்புடன்.
“இன்னும் என்னவோ சொல்லி இருக்கான்" என்று நமுட்டு சிரிப்பு சிரித்தான்.
“அடப்பாவி இங்கயேவா?" என்றேன்.
“பரவாயில்லேக்கா” என்று என் கையை பிடித்து சென்றான். சுற்றிலும் இருட்டாக இருந்தது. சற்று தொலைவில் விளக்கு மட்டும் மின்னியது. அங்கே இருந்த உயரமான இடத்தில் உட்கார வைத்தான்.
“இங்கயேவா?" என்று இழுத்தேன்.
“பரவாயில்லேக்கா. அவசரத்திற்கு பாவமில்லே” என்று என்னருகே வந்தான். நான் அமைதியாக இருந்தேன்.
“என்னக்கா அப்படியே சும்மா இருக்க போறயா?" என்றான்.
அடப்பாவி. பயங்கர வேகத்தில்தான் இருக்கான். என் பால் குடம் பால் நிரம்பியதால் வலிக்க ஆரம்பித்தது. என் மார்பக காம்புகள் முலைப்பாலை மெதுவாக லீக் அடித்ததால் என் ஜாக்கெட் எல்லாம் முலைப்பாலால் நனைந்தது. என் மனமும் காமத்தால் நிறைந்தது. என் புடவை தலைப்பை மெதுவாக விலக்கினேன். இப்போது கார்த்தில் பார்வை என் மார்பகத்தில் வெறித்தனமாக பார்த்தது.
first 5 lakhs viewed thread tamil