19-07-2019, 02:31 PM
டாக்டர் சொன்ன விசயத்தால் என் முகம் வெக்கத்தால் சிவந்து போய்விட்டது... இத எப்படி பாத்திருப்பார்..பாத் ரூம் சென்று தன் இடுப்பு ஓரங்களில் எதுவும் தெரிகிறதா என்று பார்த்தேன்..தெரியலயே அப்புறம் எப்படி,, பாவடையை தூக்கி அந்த சந்தன கலர் ஜட்டியை தடவி பாத்தேன்..இந்த கலர் ரொம்ப பிடிக்குமா. அதுக்காக எல்லா பைலுக்கும் அதே கலர்ல அட்டை போடனுமா என்ன,,எனக்குள் சிரித்து கொண்டேன்..யாருக்கு தெரியும் டாக்டருக்கு சந்தன கலர் பிடிக்குமா இல்ல அதுக்குல்ல இருக்குரது பிடிக்குமா என்று நினைத்து ஜட்டியோடு சேத்து என் புண்டையை தடவிக்கொண்டேன்...நேரம் ஆவதை உணர்ந்து அங்கிருந்து வெளியில் வந்தேன்..என் அம்மாவிடம் சென்று... சரிம்மா நான் கெலம்புரேன்,,டாக்டர் ஒருத்தர் தான் இருக்கனும்னு சொல்லிட்டாரு....
அதைத்தான் நானும் சொன்னேன்... சரி பத்திரமா போய்ட்டு வா....என் அம்மாவை பார்த்தேன் மூன்று நாட்களாக சரியான தூக்கம் இல்லாமல் அவள் முகமே சற்று வாடிப்போய் இருந்தது...சரிம்மா,,நான் கெலம்புரேன்,, நாளைக்கு நைட்டுக்கு நான் இங்க இருக்கேன் நீ வீட்டுக்கு போய்ட்டு வரலாம்...,,""எதுக்குடி உனக்கு சிரமம்"",நான் இங்கேயே இருக்கேன்..அம்மா சொல்ரத கேலு நாளைக்கு நீ போய்ட்டு நல்லா குலிச்சுட்டு ஓய்வு எடுத்துட்டு வா, பாரு உன் முகத்தை எப்படி இருக்குனு...."" சரிடி,,நீ போய்ட்டு வா"".....வெளியில் சென்றேன்.. வானம் சற்று இருண்டு மழை வரும் போல் இருந்தது...மெதுவாக நடந்து கொண்டிருந்தேன்..என் மனம் முழுதும் டாக்டர் சொல்லிய விசயத்தையே யோசித்து கொண்டிருந்தது...அதனால் என் புண்டையில் குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டது..நடக்க நடக்க அது இன்னமும் அதிகமானது.. மனதில் ஒரு இனம்புரியாத மகிழ்ச்சி அது என் முகத்திலும் தவழ்ந்தது...மந்திரம் எதுவும் போட்டுருப்பாரோ இதை கண்டுபிடிக்க..கீழே போட்டதை கண்டுபிடிச்சுட்டாரு அப்போ மேலே போட்டிருந்தா,,,ச்சீ என்ன இப்படி யோசித்து கொண்டிருக்கிறோம் என்று சுய நினைவுக்கு வந்தவள் அப்போது தான் கவனித்தேன்.. அய்யொய்யோ நாம இப்போ எங்க போய்ட்டு இருக்கோம் ரோட்டை கவனித்தேன் எங்கே என்றே புரியவில்லை...பக்கத்தில் உள்ளவர்களிடம் விசாரித்தேன்..பஸ் ஸ்டாண்ட் எப்படி போகனும் என்று,, ஏம்மா அது ரொம்ப தூரம் போகனும்மா இங்க இருந்து போக இப்போ பஸ் கூட இல்லை ..ஆகா என்னடா இப்படி வந்து மாட்டிக்கிட்டோம் என்று யோசிக்கும் போதுதான் முனியனின் ஞாபகம் வந்தது..சரி அவண்ட போய் நம்மலை கொண்டு போய் விட சொல்லலாம்,,வீட்டுக்கு வேர போன் பன்னனும் அதையும் அவர் ஆபிசுல பன்னி சொல்லிட்டே கெலம்பலாம் என்று திரும்பி நடக்க தொடங்கினேன்..மழை நெருங்குவது போல சில்லென்ற காற்று வீச தொடங்கியது ..வேகமாக நடந்து போய் கொண்டிருந்தேன்..இரு பக்கமும் கடைகள் உள்ள ஒரு சந்தின் வழியாக போய் கொண்டிருந்தேன் ..அதை தாண்டிதான் செல்ல முடியும்..கடைகள் மூடும் நேரம் என்பதால் கூட்டம் அதிகமாக இருந்தது..மழை வேறு வரும் போல் இருப்பதால் எல்லாரும் கொஞ்சம் வேகமாகவே சென்று கொண்டிருந்தனர்...சட்டென்று மழை வெலுக்க தொடங்கியது..யோசிப்பதர்க்குல் நன்றாகவே நனைந்து விட்டேன்..ஓடி சென்று ஒரு மூடிய கடையின் அடியில் நின்றேன்... இன்னும் கொஞ்சம் தூரம்தான் அங்கு போய்விடலாம்..மழை அதிகமாகத்தான் பேய ஆரம்பித்தது... பேசாமல் நனைந்து கொண்டே போய்விடலாமா என்று தோன்றியது.. ஒரு ஜந்து நிமிடம் பார்ப்போம் இல்லனா போயிடலாம் என்று யோசித்து கொண்டிருந்த எனக்கு ஒரு குரல் என்னை ஆர்வமாக திரும்பி பார்க்க வைத்தது...அது பக்கத்து கடையில் வியாபாரம் செய்யும் ஒரு சிறுவன் போல இருக்கும் ஒரு பையன் .கடையின் வெளியில் செல்வோரை கூப்பிட்டு கூப்பிட்டு அழைத்து கொண்டே இருந்தான்.இந்த மழையில் யாரு வரப்போராங்க இவன் எதுக்கு இப்படி கத்துரான்.என்று நினைக்கும் போது சிரிப்பு வந்தது..அவனை வேடிக்கை பார்க்க தொடங்கினேன்...அக்கா ..அக்கா..உள்ள வாங்கக்கா..விலை கம்மிதான்கா...வாங்க..வாங்க....கத்தி கொண்டே இருந்தான்..அவன் கத்துவதை கேட்ட பெண்கள் யாரும் திரும்பி கூட பாக்காமல் மழையில் நனைந்து கொண்டே ஓடிப்போய் விட்டனர்....அப்போது அவரது கடை ஓனர் வெளியில் வந்து..டேய் ,,நான் கெலம்புரேன் கடைய கொஞ்ச நேரத்துல மூடிடு படுத்துக்க,,,நாளைக்கு நான் வரமாட்டேன் கடையை ஒழுங்கா பாத்துக்கனும் என்னடா...சரிங்க அன்னா நான் பாத்துக்கிரேன்...அவர் சென்ற பின்பு அவன் நடவடிக்கையில் நிறைய மாற்றம் தெரிந்தது..ஓனர் போய்விட்டார் இனி நான்தான் என்கிற மிடுக்கு வந்தது அவனிடம்..கைலியை தூக்கி நன்றாக கட்டி கொண்டான்..மீண்டும் கத்தி கூப்பிட ஆரம்பித்தான்...அனைத்து கடைகளும் அடைத்து விட்டனர்.. இன்னும் சில கடைகள் தான் அதுவும் மழைக்காக...என்ன இன்னும் மழை நிக்கலையே என்ன பன்ரது என்று யோசித்தவாரே நின்றேன்.... .அக்கா..வாங்கக்கா..வாங்க...எல்லா சைசு பிராவும் ,ஜட்டியும் இருக்கு,,போட்டு பாத்து வாங்கலாம் வாங்க உள்ள வாங்கக்கா..என்று என் பக்கத்தில் நின்ற பெண்களையும் பார்த்து கூப்பிட ஆரம்பித்தான்.கொஞ்ச நேரத்தில் அந்த பெண்களும் இவன் தொல்லையால் மழையில் நனைந்து கொண்டே சென்று விட்டனர்.. அவனும் கடைக்குல் சென்று விட்டான் ..சற்று நிம்மதியாக இருந்தது...கிட்டத்தட்ட எல்லாரும் சென்று விட்டனர்.. என்னைதவிர..யாரும் இல்லை நாமலும் நனைஞ்சு தான் போகனும் ,,மழை வேர ரொம்ப பேயுதே என்றவாறு செல்ல முற்பட்ட என்னை ஒரு குரல் தடுத்தது...அக்கா..அக்கா...திரும்பி பார்த்தேன்..அங்கு அந்த கடை பையன் நின்று கொண்டு இருந்தான்..என்னப்பா..என்பது போல் கேட்டேன்..அக்கா பிரா, ஜட்டி எடுக்குரிங்கலா,,எனக்கு வெக்கத்தில் முகம் சிவந்தது..இல்லப்பா என்பது போல் தலையாட்டி விட்டு திரும்பினேன்..அக்கா உங்களுக்கு கருப்பு கலர் நல்லா இல்லை.என்கிட்ட நெரய கலர் இருக்கு சும்மா போட்டு பாருங்க பிடிச்சா எடுத்துகங்க....மழையில் நனைந்த என் ஜாக்கெட் வழியே தெரிந்த என் கருப்பு கலர் பிராவை அவன் கவனித்து விட்டான் போல அதை நினைத்து வெக்கத்தில் என் முகம் அதிகமாக சிவந்து போனது..நான் திரும்பாமலே நின்றேன் மேலும் நான் அங்கிருந்து செல்லாமல் இருந்தது அவனுக்கு தைரியத்தை குடுத்திருக்கும் போல...அக்கா..உங்க கலருக்கு சந்தன கலர் பிரா போட்டா இன்னும் நல்லா இருக்கும்கா..என்றவனை திரும்பி ஆர்வத்துடன் பார்த்தேன்..என் முகத்தில் தெரிந்த வெக்கத்தை வைத்து நான் தவறாக நினைக்கலை என்பதை முடிவு செய்தேன்...நான் அவன் பக்கம் திரும்பியதால் மழையில் நனைந்ததால் என் உடலோடு ஒட்டியிருக்கும் சேலையை தாண்டி பிதுங்கியிருக்கும் என் முலைகலை அவன் கண்கள் அளந்ததை நான் கவனிக்க தவறவில்லை...அக்கா உங்க அளவுக்கு பொருத்தமான கலர் என்கிட்ட நெரய இருக்கு,,ஆனா உங்க கலருக்கு சந்தன கலர்தான்கா செமயா இருக்கும்...என் முலைகலை நோட்டமிட்டுக் கொண்டே கூறினான்...அக்கா நான் சொல்ரத நம்பலனா போட்டுபாக்க கூட நல்லா பெரிய ரூம் இருக்கு அதை சுத்தி பெரிய பெரிய கன்னாடி கூட இருக்கு ..நீங்க பாத்தே தெரிஞ்சுக்கலாம் என் ஆசையை தூண்டி விட்டான்..ஆனால் எனக்கு டாக்டர் சொன்னது ஞாபகம் வந்தது...நாளைக்கு சந்தன கலர் ப்ரா போட்டா கண்டு புடிச்சுருவாரா..என் மனதுக்குள் சிரித்து கொண்டேன்..அதனால் என் முகத்திலும் சிறிது சிரிப்பு ரேகைகள் ஓடியிருக்கும் போல அதை கவனித்த அவன் அக்கா..வாங்க..மழை இப்போ நிக்காது..புடிச்சுருந்தா வாங்குங்க என்று சொல்லி கடைக்குல் நுழைந்தான்..அவனுக்கு கட்டுபட்டவள் போல் அவன் பின்னே சென்றேன்....நான் தயங்கியபடியே நின்றேன் கடைக்குல் நுழைந்து. என்னாச்சுக்கா உள்ளே வாங்க..என்று சொல்லிவிட்டு சில பிராவை எடுத்து என் முன் போட்டான் ..ஆனால் அதில் எதுவும் சந்தன கலர் இல்லை..எனக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது..என்னடா இவன் வெளியில சந்தன கலர் போட்டா நல்லா இருக்கும்னு சொல்லிட்டு இப்போ அதை கன்னிலேயே காட்ட மாட்டேங்குரானே என்று என் மனம் சோகமாய் ஆனது..இன்னும் நெரய வேறு கலர்கலை எடுத்து எடுத்து காட்டி என்னை வெருப்பேற்றினான்..ஏன்பா அந்த சந்தன கலர் பிரா இருந்தா எடுத்து காட்டுப்பா என்று என் வாயால் சொன்னபிரகுதான் அவன் முகத்தில் சிரிப்பு வந்தது..வேகமாக எடுத்துப்போட்டான்..பிடித்துருந்தது..சரி எடுக்கலாம் என்று நினைத்து அளவை பார்த்தபோது அது என் அளவை விட குறைவாக இருந்தது...தம்பி இதை விட அடுத்த அளவு குடுப்பா..ஏன்கா,,இது சரியாதானே இருக்கும் உங்களுக்கு என்று என் முலைகலை நோட்டமிட்டான்...இல்லப்பா..இது ரொம்ப இருக்கமா இருக்கும்..சொல்லும்போதே எனக்கு வெக்கம் வந்தது..ஒரு சிருவனிடம் இதை சொல்வதை நினைத்தால்...அவனும் சிறிது நேரம் தேடிவிட்டு அக்கா அந்த அளவு இங்க இல்ல என்று ஏமாற்றமாய் சொன்னான்...சரி பரவாயில்லைபா விடு..ஆனா இந்த அளவு உங்களுக்கு சரியாதான்கா இருக்கும்..வேனும்னா போட்டு பாருங்க...எனக்கும் முயற்சித்து பார்க்க ஆசைதான் ,,சுற்றி கண்ணாடி இருக்க நம் அங்கங்களை ரசித்து பார்க்க எந்த பெண்ணுக்கு தான் பிடிக்காது...ஆனால் வெளியில் மழை நின்றிருந்தது.நேரம் வேறு அதிகமாகிவிட்டது...இல்லப்பா ..நான் போறேன். ரொம்ப நேரம் ஆயுடுச்சு என் ஊருக்கு பஸ் வேர இருக்காது..என்னக்கா..போட்டு பாத்துட்டாவது போகலாம் சரி போய்ட்டு வாங்க என்றான்.. வெளியே சென்று அவனைப் பார்த்தேன்..அவன் ஏமாற்றமாய் என்னை பார்த்தான்..தம்பி...என்றேன்... என்னக்கா..என்று ஆர்வமாய் என்னிடம் வந்தான்... நாளைக்கு வந்து வாங்கிக்கிரேன்பா..உன் வேலைய வேர கெடுத்துட்டேன் இப்போ...அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லக்கா...நீங்க நாளைக்கு வரேனு சொன்னதே ரொம்ப சந்தோசம்..நாளைக்கு கண்டிப்பா வாங்க...நான் திரும்பி அந்த தெருவை பார்த்தேன்..
அதைத்தான் நானும் சொன்னேன்... சரி பத்திரமா போய்ட்டு வா....என் அம்மாவை பார்த்தேன் மூன்று நாட்களாக சரியான தூக்கம் இல்லாமல் அவள் முகமே சற்று வாடிப்போய் இருந்தது...சரிம்மா,,நான் கெலம்புரேன்,, நாளைக்கு நைட்டுக்கு நான் இங்க இருக்கேன் நீ வீட்டுக்கு போய்ட்டு வரலாம்...,,""எதுக்குடி உனக்கு சிரமம்"",நான் இங்கேயே இருக்கேன்..அம்மா சொல்ரத கேலு நாளைக்கு நீ போய்ட்டு நல்லா குலிச்சுட்டு ஓய்வு எடுத்துட்டு வா, பாரு உன் முகத்தை எப்படி இருக்குனு...."" சரிடி,,நீ போய்ட்டு வா"".....வெளியில் சென்றேன்.. வானம் சற்று இருண்டு மழை வரும் போல் இருந்தது...மெதுவாக நடந்து கொண்டிருந்தேன்..என் மனம் முழுதும் டாக்டர் சொல்லிய விசயத்தையே யோசித்து கொண்டிருந்தது...அதனால் என் புண்டையில் குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டது..நடக்க நடக்க அது இன்னமும் அதிகமானது.. மனதில் ஒரு இனம்புரியாத மகிழ்ச்சி அது என் முகத்திலும் தவழ்ந்தது...மந்திரம் எதுவும் போட்டுருப்பாரோ இதை கண்டுபிடிக்க..கீழே போட்டதை கண்டுபிடிச்சுட்டாரு அப்போ மேலே போட்டிருந்தா,,,ச்சீ என்ன இப்படி யோசித்து கொண்டிருக்கிறோம் என்று சுய நினைவுக்கு வந்தவள் அப்போது தான் கவனித்தேன்.. அய்யொய்யோ நாம இப்போ எங்க போய்ட்டு இருக்கோம் ரோட்டை கவனித்தேன் எங்கே என்றே புரியவில்லை...பக்கத்தில் உள்ளவர்களிடம் விசாரித்தேன்..பஸ் ஸ்டாண்ட் எப்படி போகனும் என்று,, ஏம்மா அது ரொம்ப தூரம் போகனும்மா இங்க இருந்து போக இப்போ பஸ் கூட இல்லை ..ஆகா என்னடா இப்படி வந்து மாட்டிக்கிட்டோம் என்று யோசிக்கும் போதுதான் முனியனின் ஞாபகம் வந்தது..சரி அவண்ட போய் நம்மலை கொண்டு போய் விட சொல்லலாம்,,வீட்டுக்கு வேர போன் பன்னனும் அதையும் அவர் ஆபிசுல பன்னி சொல்லிட்டே கெலம்பலாம் என்று திரும்பி நடக்க தொடங்கினேன்..மழை நெருங்குவது போல சில்லென்ற காற்று வீச தொடங்கியது ..வேகமாக நடந்து போய் கொண்டிருந்தேன்..இரு பக்கமும் கடைகள் உள்ள ஒரு சந்தின் வழியாக போய் கொண்டிருந்தேன் ..அதை தாண்டிதான் செல்ல முடியும்..கடைகள் மூடும் நேரம் என்பதால் கூட்டம் அதிகமாக இருந்தது..மழை வேறு வரும் போல் இருப்பதால் எல்லாரும் கொஞ்சம் வேகமாகவே சென்று கொண்டிருந்தனர்...சட்டென்று மழை வெலுக்க தொடங்கியது..யோசிப்பதர்க்குல் நன்றாகவே நனைந்து விட்டேன்..ஓடி சென்று ஒரு மூடிய கடையின் அடியில் நின்றேன்... இன்னும் கொஞ்சம் தூரம்தான் அங்கு போய்விடலாம்..மழை அதிகமாகத்தான் பேய ஆரம்பித்தது... பேசாமல் நனைந்து கொண்டே போய்விடலாமா என்று தோன்றியது.. ஒரு ஜந்து நிமிடம் பார்ப்போம் இல்லனா போயிடலாம் என்று யோசித்து கொண்டிருந்த எனக்கு ஒரு குரல் என்னை ஆர்வமாக திரும்பி பார்க்க வைத்தது...அது பக்கத்து கடையில் வியாபாரம் செய்யும் ஒரு சிறுவன் போல இருக்கும் ஒரு பையன் .கடையின் வெளியில் செல்வோரை கூப்பிட்டு கூப்பிட்டு அழைத்து கொண்டே இருந்தான்.இந்த மழையில் யாரு வரப்போராங்க இவன் எதுக்கு இப்படி கத்துரான்.என்று நினைக்கும் போது சிரிப்பு வந்தது..அவனை வேடிக்கை பார்க்க தொடங்கினேன்...அக்கா ..அக்கா..உள்ள வாங்கக்கா..விலை கம்மிதான்கா...வாங்க..வாங்க....கத்தி கொண்டே இருந்தான்..அவன் கத்துவதை கேட்ட பெண்கள் யாரும் திரும்பி கூட பாக்காமல் மழையில் நனைந்து கொண்டே ஓடிப்போய் விட்டனர்....அப்போது அவரது கடை ஓனர் வெளியில் வந்து..டேய் ,,நான் கெலம்புரேன் கடைய கொஞ்ச நேரத்துல மூடிடு படுத்துக்க,,,நாளைக்கு நான் வரமாட்டேன் கடையை ஒழுங்கா பாத்துக்கனும் என்னடா...சரிங்க அன்னா நான் பாத்துக்கிரேன்...அவர் சென்ற பின்பு அவன் நடவடிக்கையில் நிறைய மாற்றம் தெரிந்தது..ஓனர் போய்விட்டார் இனி நான்தான் என்கிற மிடுக்கு வந்தது அவனிடம்..கைலியை தூக்கி நன்றாக கட்டி கொண்டான்..மீண்டும் கத்தி கூப்பிட ஆரம்பித்தான்...அனைத்து கடைகளும் அடைத்து விட்டனர்.. இன்னும் சில கடைகள் தான் அதுவும் மழைக்காக...என்ன இன்னும் மழை நிக்கலையே என்ன பன்ரது என்று யோசித்தவாரே நின்றேன்.... .அக்கா..வாங்கக்கா..வாங்க...எல்லா சைசு பிராவும் ,ஜட்டியும் இருக்கு,,போட்டு பாத்து வாங்கலாம் வாங்க உள்ள வாங்கக்கா..என்று என் பக்கத்தில் நின்ற பெண்களையும் பார்த்து கூப்பிட ஆரம்பித்தான்.கொஞ்ச நேரத்தில் அந்த பெண்களும் இவன் தொல்லையால் மழையில் நனைந்து கொண்டே சென்று விட்டனர்.. அவனும் கடைக்குல் சென்று விட்டான் ..சற்று நிம்மதியாக இருந்தது...கிட்டத்தட்ட எல்லாரும் சென்று விட்டனர்.. என்னைதவிர..யாரும் இல்லை நாமலும் நனைஞ்சு தான் போகனும் ,,மழை வேர ரொம்ப பேயுதே என்றவாறு செல்ல முற்பட்ட என்னை ஒரு குரல் தடுத்தது...அக்கா..அக்கா...திரும்பி பார்த்தேன்..அங்கு அந்த கடை பையன் நின்று கொண்டு இருந்தான்..என்னப்பா..என்பது போல் கேட்டேன்..அக்கா பிரா, ஜட்டி எடுக்குரிங்கலா,,எனக்கு வெக்கத்தில் முகம் சிவந்தது..இல்லப்பா என்பது போல் தலையாட்டி விட்டு திரும்பினேன்..அக்கா உங்களுக்கு கருப்பு கலர் நல்லா இல்லை.என்கிட்ட நெரய கலர் இருக்கு சும்மா போட்டு பாருங்க பிடிச்சா எடுத்துகங்க....மழையில் நனைந்த என் ஜாக்கெட் வழியே தெரிந்த என் கருப்பு கலர் பிராவை அவன் கவனித்து விட்டான் போல அதை நினைத்து வெக்கத்தில் என் முகம் அதிகமாக சிவந்து போனது..நான் திரும்பாமலே நின்றேன் மேலும் நான் அங்கிருந்து செல்லாமல் இருந்தது அவனுக்கு தைரியத்தை குடுத்திருக்கும் போல...அக்கா..உங்க கலருக்கு சந்தன கலர் பிரா போட்டா இன்னும் நல்லா இருக்கும்கா..என்றவனை திரும்பி ஆர்வத்துடன் பார்த்தேன்..என் முகத்தில் தெரிந்த வெக்கத்தை வைத்து நான் தவறாக நினைக்கலை என்பதை முடிவு செய்தேன்...நான் அவன் பக்கம் திரும்பியதால் மழையில் நனைந்ததால் என் உடலோடு ஒட்டியிருக்கும் சேலையை தாண்டி பிதுங்கியிருக்கும் என் முலைகலை அவன் கண்கள் அளந்ததை நான் கவனிக்க தவறவில்லை...அக்கா உங்க அளவுக்கு பொருத்தமான கலர் என்கிட்ட நெரய இருக்கு,,ஆனா உங்க கலருக்கு சந்தன கலர்தான்கா செமயா இருக்கும்...என் முலைகலை நோட்டமிட்டுக் கொண்டே கூறினான்...அக்கா நான் சொல்ரத நம்பலனா போட்டுபாக்க கூட நல்லா பெரிய ரூம் இருக்கு அதை சுத்தி பெரிய பெரிய கன்னாடி கூட இருக்கு ..நீங்க பாத்தே தெரிஞ்சுக்கலாம் என் ஆசையை தூண்டி விட்டான்..ஆனால் எனக்கு டாக்டர் சொன்னது ஞாபகம் வந்தது...நாளைக்கு சந்தன கலர் ப்ரா போட்டா கண்டு புடிச்சுருவாரா..என் மனதுக்குள் சிரித்து கொண்டேன்..அதனால் என் முகத்திலும் சிறிது சிரிப்பு ரேகைகள் ஓடியிருக்கும் போல அதை கவனித்த அவன் அக்கா..வாங்க..மழை இப்போ நிக்காது..புடிச்சுருந்தா வாங்குங்க என்று சொல்லி கடைக்குல் நுழைந்தான்..அவனுக்கு கட்டுபட்டவள் போல் அவன் பின்னே சென்றேன்....நான் தயங்கியபடியே நின்றேன் கடைக்குல் நுழைந்து. என்னாச்சுக்கா உள்ளே வாங்க..என்று சொல்லிவிட்டு சில பிராவை எடுத்து என் முன் போட்டான் ..ஆனால் அதில் எதுவும் சந்தன கலர் இல்லை..எனக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது..என்னடா இவன் வெளியில சந்தன கலர் போட்டா நல்லா இருக்கும்னு சொல்லிட்டு இப்போ அதை கன்னிலேயே காட்ட மாட்டேங்குரானே என்று என் மனம் சோகமாய் ஆனது..இன்னும் நெரய வேறு கலர்கலை எடுத்து எடுத்து காட்டி என்னை வெருப்பேற்றினான்..ஏன்பா அந்த சந்தன கலர் பிரா இருந்தா எடுத்து காட்டுப்பா என்று என் வாயால் சொன்னபிரகுதான் அவன் முகத்தில் சிரிப்பு வந்தது..வேகமாக எடுத்துப்போட்டான்..பிடித்துருந்தது..சரி எடுக்கலாம் என்று நினைத்து அளவை பார்த்தபோது அது என் அளவை விட குறைவாக இருந்தது...தம்பி இதை விட அடுத்த அளவு குடுப்பா..ஏன்கா,,இது சரியாதானே இருக்கும் உங்களுக்கு என்று என் முலைகலை நோட்டமிட்டான்...இல்லப்பா..இது ரொம்ப இருக்கமா இருக்கும்..சொல்லும்போதே எனக்கு வெக்கம் வந்தது..ஒரு சிருவனிடம் இதை சொல்வதை நினைத்தால்...அவனும் சிறிது நேரம் தேடிவிட்டு அக்கா அந்த அளவு இங்க இல்ல என்று ஏமாற்றமாய் சொன்னான்...சரி பரவாயில்லைபா விடு..ஆனா இந்த அளவு உங்களுக்கு சரியாதான்கா இருக்கும்..வேனும்னா போட்டு பாருங்க...எனக்கும் முயற்சித்து பார்க்க ஆசைதான் ,,சுற்றி கண்ணாடி இருக்க நம் அங்கங்களை ரசித்து பார்க்க எந்த பெண்ணுக்கு தான் பிடிக்காது...ஆனால் வெளியில் மழை நின்றிருந்தது.நேரம் வேறு அதிகமாகிவிட்டது...இல்லப்பா ..நான் போறேன். ரொம்ப நேரம் ஆயுடுச்சு என் ஊருக்கு பஸ் வேர இருக்காது..என்னக்கா..போட்டு பாத்துட்டாவது போகலாம் சரி போய்ட்டு வாங்க என்றான்.. வெளியே சென்று அவனைப் பார்த்தேன்..அவன் ஏமாற்றமாய் என்னை பார்த்தான்..தம்பி...என்றேன்... என்னக்கா..என்று ஆர்வமாய் என்னிடம் வந்தான்... நாளைக்கு வந்து வாங்கிக்கிரேன்பா..உன் வேலைய வேர கெடுத்துட்டேன் இப்போ...அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லக்கா...நீங்க நாளைக்கு வரேனு சொன்னதே ரொம்ப சந்தோசம்..நாளைக்கு கண்டிப்பா வாங்க...நான் திரும்பி அந்த தெருவை பார்த்தேன்..