19-07-2019, 03:10 AM
कथा प्रवेश: (बाबा र सुनीता भाउजु)
हुमा र म कॉलेजमा एउटै कक्षामा पढ्ने गर्थ्यौं, त्यसैले घरमा गृहकार्य गर्दा होस् वा कॉलेज जाँदा हामी दाजु-बहिनी अधिकांश समय सँगै हुन्थ्यौं । एकदिनको कुरा हो कॉलेजमा शिक्षकहरुको मिटिङ्ग (प्रायः पहिलो आइतबार कॉलेजमा मिटिङ्ग हुने गर्थ्यो), मिटिङ्ग भएपनि हामी विद्यार्थीहरुलाई बिभिन्न काम दिएर अल्झाउने गरिन्थ्यो, तर यो दिन भने जिल्ला शिक्षा अधिकारी समेतको रोहबरमा मिटिङ्ग हुने भनिएकोले कॉलेज चाँडै विदा गरियो । सधैं झैं हुमा र म सँगसँगै घर फर्कदैं थियौं, बाटोमा आँउदै गर्दा हुमाले “आज बाबाको बगैंचाको बाटो हुँदै जाउँ !” भनि, लिची पाक्ने मौसम भएको थियो र लिची खान पनि पाईन्छ भन्दै हामी दाजु-बहिनी सँगसँगै गफिदैं बाबाको फलफूल बगैंचाको बाटो लाग्यौं । बाबाको बगैंचाको बिचमा एउटा सानो कटेरो बनाईएको थियो, बगैंचामा प्रयोग गरिने औजारहरु राख्ने उद्देश्यले बनाईएको त्यो कटेरोमा सिजनको बेलामा राती कुर्नको लागो एउटा एकजना मात्र सुत्न मिल्ने खाट पनि राखिएको थियो । अनि कटेरोको बाहिरपट्टी आँपको बोटमुनि एउटा चारपाई पनि थियो । बगैंचा ठुलो क्षेत्रमा फैलिएको हुनाले बगैंचामा छिर्नका लागि पुर्वतिरको पर्खालपट्टी तगारो लगाईएको थियो भने पश्चिमपट्टी आकस्मिक प्रयोजनको लागि पर्खालमा ढुङ्गाको छपनीले सिंढीजस्तो बनाईएको थियो, हामी कॉलेजबाट आउँदा पश्चिमपट्टीको त्यही सिंढी प्रयोग गर्नुपर्थ्यो । र सिंढीपट्टीको बाटो कटेरोको पछाडीपट्टी बनाईएको सानो पाईखानाको ढोकापट्टीबाट करेसा हुँदै कटेरोलाई झण्डै फन्को मारेर मात्र अगाडी पुग्नुपर्थ्यो । हुमा र म पर्खाल चढ्दै गर्दा एउटी आईमाई झण्डै पाईखानाको अगाडीबाट हिँड्दै कटेरोको अगाडी जाँदै गरेको देखेपछी, हुमाले मलाई सोधी “दाई ! त्यो आईमाई को हो ?” “खै पछाडीबाट कसरी चिन्नु हो र ? एकछिन पर्खि त त्यसले के गर्दी रै’छ टाढैबाट हेरुम् !” हुमाले जुक्ति निकाली “त्यसो भए कम्पाउण्डको छेउ छेउ जाउँ न त रामलालको बगैँचा हुँदै ? यहाँबाट जस्तो कटेरोले पनि छेकिदैन !” हुमाको कुरामा सहमत जनाउँदै हामी हाम्रै बगैचासँग जोडिएको दक्षिणपट्टीको रामलालको बगैँचामा छिर्यौं अनि निकै अगाडी पुगेपछी हुमाले भनि “दाई ! त्यो त रामलालकै बुहारी सुनीता जस्ती छे त ? हाम्रो बगैँचामा काम परेर गएकी होली ?” रामलाल आजकाल अलिक बिरामी भएर घरमै बस्थे अनि रामलालको छोरो लाहुरमै थियो, त्यसैले बगैँचाको रेखदेख गर्न सुनीता आएकी हुँदी हो । “हुन सक्छ ! ल छोड्दे अब हाम्रो बगैँचामा पनि नछिरी सिधै घरतिर लागौं ! यता देखेभने बेकारमा चियो गर्न आको जस्तो हुन्छ ।“ त्यसो भनेर हामी दुवै जना त्यहाँबाट अगाडी बढ्न के आटेका थियौं, हुमाले मेरो हात समातेर भनि “दाई ! त्यहाँ हेर्नु त ?” ओहो त्यो रामलालकी बुहारीलाई त बाबाले समातेर किस खान थाल्नुभएको थियो । हेरिरहँदा सुनीताका हात बाबाको कमरमुनि चल्दै थिए, हुमा र म रुखको र पर्खालको छेल पारेर दुईजनाको चर्तिकला हेरिह्यौं । अचानक सुनीतालाई बाबाले कटेरो अगाडीको चारपाईमा बसाउनुभयो र सुनीताले बाबाको सुरुवाल तल सारेर कमरमुनि मुख जोती मतलब सुनीताले बाबाको लाँडो चुस्न सुरु गरेकी थिई । मेरो आँखा हुमातिर पुगे, हुमा पनि एकटकले बाबा र सुनीताको चर्तिकला हेरिरहेकी थिई । निकैबेरसम्म बाबाको लाँडो चुसेपछी, बाबाले सुनीतालाई उठाएर दुबै पोका समाउँदै आँपको बोट भएठाउँ पुर्याउनुभयो र सुनीतालाई आँपको बोटमा टेस्याएर किस गर्दै सुनीताको ब्लाउजका हुक एकपछी अर्को गर्दै खोल्न थाल्नुभयो अनि सुनीताको पोकामा मुख जोडेर चुस्न थाल्नुभयो । निकैबेर सुनीताको पोका चुसेपछी बाबाले सुनीताको टाङ्गलाई उठाएर आँपको बोटको कापेमा अड्याउनुभयो अनि सुनीताको लुङ्गी कमरमाथी सारेर पछाडीपट्टीबाट लाँडो छिराएर चिक्न थाल्नुभयो । जब बाबाले सुनीतालाई चिक्न सुरु गर्नुभयो हुमाले भनि “छि दाई ! हिड्नुस् घर जाम् !” मैले हुमाको हात समाएर भनें “पख् न एकछिन् कस्तो मजा आइरा’छ !” “छि ! बहिनीसँग बसेर यस्तो हेरुम् भन्नुहुन्छ ! खुरुक्क जाँउ...?” अनि हुमाले मलाई तानेर हिँडाई, म भने फर्कि-फर्की सुनीता र बाबाको चिकाचिकी हेर्दै थिएँ । हामी दाजु-बहिनी बगैंचाको कम्पाउण्डबाहिर निस्कन लाग्दा सम्म म पछाडी फर्कदैं बाबा र सुनीताको चिकामारी आँपको बोटबाट चारपाईमा आइसकेको थियो भने सुनीतालाई पुरै नाङ्गो बनाएर चारपाईमाथी सुताएर बाबाले चिक्दै हुनुहुन्थ्यो । हुमा रिसले गजधुम्म पर्दै मेरो हात समातेर अघि-अघि लागिरहेकी थिई, निकै पर पुगेपछी मैले हुमालाई भनें “हात छोड्न बैनी, अब त देखिदैन क्या ? ओझेल परिसक्यो भन्या !” हुमाले मेरो हात फ्याट्ट छोडेर छिटो छिटो पाईला चाल्न थाली, मेरो पाईला हुमाको सँगै चलाउन हम्मे हम्मे परिसकेको थियो ।
हुमा र म कॉलेजमा एउटै कक्षामा पढ्ने गर्थ्यौं, त्यसैले घरमा गृहकार्य गर्दा होस् वा कॉलेज जाँदा हामी दाजु-बहिनी अधिकांश समय सँगै हुन्थ्यौं । एकदिनको कुरा हो कॉलेजमा शिक्षकहरुको मिटिङ्ग (प्रायः पहिलो आइतबार कॉलेजमा मिटिङ्ग हुने गर्थ्यो), मिटिङ्ग भएपनि हामी विद्यार्थीहरुलाई बिभिन्न काम दिएर अल्झाउने गरिन्थ्यो, तर यो दिन भने जिल्ला शिक्षा अधिकारी समेतको रोहबरमा मिटिङ्ग हुने भनिएकोले कॉलेज चाँडै विदा गरियो । सधैं झैं हुमा र म सँगसँगै घर फर्कदैं थियौं, बाटोमा आँउदै गर्दा हुमाले “आज बाबाको बगैंचाको बाटो हुँदै जाउँ !” भनि, लिची पाक्ने मौसम भएको थियो र लिची खान पनि पाईन्छ भन्दै हामी दाजु-बहिनी सँगसँगै गफिदैं बाबाको फलफूल बगैंचाको बाटो लाग्यौं । बाबाको बगैंचाको बिचमा एउटा सानो कटेरो बनाईएको थियो, बगैंचामा प्रयोग गरिने औजारहरु राख्ने उद्देश्यले बनाईएको त्यो कटेरोमा सिजनको बेलामा राती कुर्नको लागो एउटा एकजना मात्र सुत्न मिल्ने खाट पनि राखिएको थियो । अनि कटेरोको बाहिरपट्टी आँपको बोटमुनि एउटा चारपाई पनि थियो । बगैंचा ठुलो क्षेत्रमा फैलिएको हुनाले बगैंचामा छिर्नका लागि पुर्वतिरको पर्खालपट्टी तगारो लगाईएको थियो भने पश्चिमपट्टी आकस्मिक प्रयोजनको लागि पर्खालमा ढुङ्गाको छपनीले सिंढीजस्तो बनाईएको थियो, हामी कॉलेजबाट आउँदा पश्चिमपट्टीको त्यही सिंढी प्रयोग गर्नुपर्थ्यो । र सिंढीपट्टीको बाटो कटेरोको पछाडीपट्टी बनाईएको सानो पाईखानाको ढोकापट्टीबाट करेसा हुँदै कटेरोलाई झण्डै फन्को मारेर मात्र अगाडी पुग्नुपर्थ्यो । हुमा र म पर्खाल चढ्दै गर्दा एउटी आईमाई झण्डै पाईखानाको अगाडीबाट हिँड्दै कटेरोको अगाडी जाँदै गरेको देखेपछी, हुमाले मलाई सोधी “दाई ! त्यो आईमाई को हो ?” “खै पछाडीबाट कसरी चिन्नु हो र ? एकछिन पर्खि त त्यसले के गर्दी रै’छ टाढैबाट हेरुम् !” हुमाले जुक्ति निकाली “त्यसो भए कम्पाउण्डको छेउ छेउ जाउँ न त रामलालको बगैँचा हुँदै ? यहाँबाट जस्तो कटेरोले पनि छेकिदैन !” हुमाको कुरामा सहमत जनाउँदै हामी हाम्रै बगैचासँग जोडिएको दक्षिणपट्टीको रामलालको बगैँचामा छिर्यौं अनि निकै अगाडी पुगेपछी हुमाले भनि “दाई ! त्यो त रामलालकै बुहारी सुनीता जस्ती छे त ? हाम्रो बगैँचामा काम परेर गएकी होली ?” रामलाल आजकाल अलिक बिरामी भएर घरमै बस्थे अनि रामलालको छोरो लाहुरमै थियो, त्यसैले बगैँचाको रेखदेख गर्न सुनीता आएकी हुँदी हो । “हुन सक्छ ! ल छोड्दे अब हाम्रो बगैँचामा पनि नछिरी सिधै घरतिर लागौं ! यता देखेभने बेकारमा चियो गर्न आको जस्तो हुन्छ ।“ त्यसो भनेर हामी दुवै जना त्यहाँबाट अगाडी बढ्न के आटेका थियौं, हुमाले मेरो हात समातेर भनि “दाई ! त्यहाँ हेर्नु त ?” ओहो त्यो रामलालकी बुहारीलाई त बाबाले समातेर किस खान थाल्नुभएको थियो । हेरिरहँदा सुनीताका हात बाबाको कमरमुनि चल्दै थिए, हुमा र म रुखको र पर्खालको छेल पारेर दुईजनाको चर्तिकला हेरिह्यौं । अचानक सुनीतालाई बाबाले कटेरो अगाडीको चारपाईमा बसाउनुभयो र सुनीताले बाबाको सुरुवाल तल सारेर कमरमुनि मुख जोती मतलब सुनीताले बाबाको लाँडो चुस्न सुरु गरेकी थिई । मेरो आँखा हुमातिर पुगे, हुमा पनि एकटकले बाबा र सुनीताको चर्तिकला हेरिरहेकी थिई । निकैबेरसम्म बाबाको लाँडो चुसेपछी, बाबाले सुनीतालाई उठाएर दुबै पोका समाउँदै आँपको बोट भएठाउँ पुर्याउनुभयो र सुनीतालाई आँपको बोटमा टेस्याएर किस गर्दै सुनीताको ब्लाउजका हुक एकपछी अर्को गर्दै खोल्न थाल्नुभयो अनि सुनीताको पोकामा मुख जोडेर चुस्न थाल्नुभयो । निकैबेर सुनीताको पोका चुसेपछी बाबाले सुनीताको टाङ्गलाई उठाएर आँपको बोटको कापेमा अड्याउनुभयो अनि सुनीताको लुङ्गी कमरमाथी सारेर पछाडीपट्टीबाट लाँडो छिराएर चिक्न थाल्नुभयो । जब बाबाले सुनीतालाई चिक्न सुरु गर्नुभयो हुमाले भनि “छि दाई ! हिड्नुस् घर जाम् !” मैले हुमाको हात समाएर भनें “पख् न एकछिन् कस्तो मजा आइरा’छ !” “छि ! बहिनीसँग बसेर यस्तो हेरुम् भन्नुहुन्छ ! खुरुक्क जाँउ...?” अनि हुमाले मलाई तानेर हिँडाई, म भने फर्कि-फर्की सुनीता र बाबाको चिकाचिकी हेर्दै थिएँ । हामी दाजु-बहिनी बगैंचाको कम्पाउण्डबाहिर निस्कन लाग्दा सम्म म पछाडी फर्कदैं बाबा र सुनीताको चिकामारी आँपको बोटबाट चारपाईमा आइसकेको थियो भने सुनीतालाई पुरै नाङ्गो बनाएर चारपाईमाथी सुताएर बाबाले चिक्दै हुनुहुन्थ्यो । हुमा रिसले गजधुम्म पर्दै मेरो हात समातेर अघि-अघि लागिरहेकी थिई, निकै पर पुगेपछी मैले हुमालाई भनें “हात छोड्न बैनी, अब त देखिदैन क्या ? ओझेल परिसक्यो भन्या !” हुमाले मेरो हात फ्याट्ट छोडेर छिटो छिटो पाईला चाल्न थाली, मेरो पाईला हुमाको सँगै चलाउन हम्मे हम्मे परिसकेको थियो ।