Romance ⭕ ⭐⭕ప్రసాద్ సరిత్ గార్ల రసిక రమణీయం-2⭕ ⭐⭕

[mani225]

ఆ పల్లెటూరి రోడ్లపై బస్సు పడుతూ లెస్టు వెళుతుంది. కిటికీ పక్కన కూర్చున్న రఘు మనస్సు ఆనందంతో ఉరకాలు వేస్తుంది. కాలేజీలో పరీక్షలు రాయగానే తనకు మీక్రోసఫ్ట్*లో జాబ్ వాక్సిన సంగతి ఇంట్లో ఇంకా చెప్పలేదు. అమ్మ నాన్నళకి సార్*ప్రైజ్ ఇవ్వాలని వెళుతున్నాడు.నిజానికి అతని చదువుకి చాలా ఖర్చైంది, అయిన కానీ అతని తల్లిదండ్రులు వెనుకదలేదు. అతడిని ఉన్నత చదువులు చదివించరు. ఇవ్వాళ వారి శ్రమ ఫలించే రోజు అని రఘు మనస్సు అనడంతో ఉరకాలు వేస్ర్టుంది.
రఘు తల్లిదండ్ర్ుఆడి ప్రేమ వివాహం. ఇరువైపుఆ పెద్దలు ఒప్పోకోకాపోయిన వాళ్ళిద్దరూ తమ ప్రేమని నమ్ముకున్నారు. ఎటువంటి ఆసరా లేకపోయినా ఉన్నంతలో కలిసి ఉన్నారు. ఒకరికి ఒకరు తోడుగా నిలిచారు. కాంి రఘు చదువు కోసం వాళ్ళకి డబ్బి అవసరం అయ్యింది. దానీకోసం వాళ్ళు చాలా చోట్ల అప్పులు కూడా చెయ్యాల్సి వాక్చింది. రఘు ఇంజనీీృింగులోఆకి వాచక వాళ్ళకి పెద్ద మొత్తలకి డబ్బు అవసరమయ్యింది. పెద్దగా ఆస్తి పాస్తులు లేని ఆ దంపతులు ఆ ఉరిలో కాస్త కలిగిన కుటుంబమైన రాధాకృష్ణని అడగవల్సి వాక్చింది. తాకట్టు పెట్టటానికి ఏమిలేని వాళ్ళకు అప్పు ఇవ్వను అని అతను అన్నాడు. అయితే నిస్సహాయ స్టీలో ఉన్న రఘు తల్లిదండ్రులు – సుమతీ, సుధాకర్లకి అతను ఒక ప్రత్యామ్నాయం చూపించాడు. మీఈ దగ్గర ఆస్తులు లేకపోవక్*కు కానీ సౌందర్య నిధులు ఉన్నాయి. అవి పూర్తిగా అవసరం లేదు కొంత నాతో పంచుకుంటే మీకు డబ్బుకీ తడుముకోవాల్సిన అవసరం లేదు అని చెప్పాడు, అప్పుడే నలభైలలోకి చేరుకున్న సుమతీ శరీరాన్ని పట్తిపత్తి చూస్తూ.
సూఅతి సుధాకర్ లు మాట్లాడకుండా వెనూతిరిగారు. ఇద్దరి మధ్య మౌనం. కాంి ఒకటే దృఢ సంకల్పం. కొడుకు చదువు ఆగిపోకూడదు అని. ఆ రాత్రి ఇద్దరు ఒక్కటయ్యేవేల అతనితో అంది ఆమె “”ఏమీ ఆలోచించారు అని. మన అబ్బాయి బాగా చదువుకోవాలని ఉంది నాకు అన్నాడు ఇంకేమి అనలేకపోయాడు అతను. కానీ వాళ్ళిద్దరూ ప్రేమికులు ఒకరి మన్స్సులో మాట మరొకరికి విడమర్చి చెప్పక్కర్లేదు.
అయితే రేపు రాధాకృష్ణ గారితో మట్ల్దాండి అన్నది ఆమె.
కాంి నీకు..నువ్వు.. అంటూ నీళ్ళు నమిలాడు సుధాక్ర్.
పెళ్లైయన్*ప్పటి నుంచి ఈఈ సంసార గడవటం కోసం మీరు ఎన్ని కస్తాలు పొందరో నాకు తెలియనిది కాదు, ఇప్పుడు మన ప్రేమ బంధాన్ని నిలబెట్టుకోవటానికి నన్ను కూడా నేయా వంతు చెయ్యనివ్వండి. మనము అబ్బాయి చదువు కోసం కావాల్సినవన్నీ చేశాం ఇప్పుడు మానదగ్గర తాకట్టు కి విశమెత్టు బంగారమైన లేదు, ఇంకా మనమెమీ చేస్తాం. అన్నది సుమతీ
అతను ఇంకేమి మాట్లాడాలేక పొయ్యాదు మౌనంగా తలని భార్య ఎడా ఎత్తుల మధ్యన దాచేసుకున్నాడు. నలభై ఏళ్ల వయస్సులోనూ బిగీ సడలని ఆమె ఎడా సంపద అతని తలని తమలో ఇముడ్చుకోవటానికి కొంచెం పక్కకి కదిలింది.
*** ** ***
ఆ మరుసటి రోజు నుంచి వారంలో రెండు రోజులు రాధాకృష్ణ గారు ఆ ఇంటికి వచేవాళ్ళు. ఆయనకి తెలుసు సుమతీ, సుధాక్ర్ లాడి పరువుగల సంసారమని ఇద్దరు ఎంత గుత్తుగా కాపురం చేసుకుంటారో, నలుగురికీ ఎంతలా తలలో నాలూకల ఉంటోరో అని. కానీ ఆ కారణాలు సరిపోలేదు ఆయన దృస్టినీ నిందైన అందాలతో ఉన్న సుమతీ మీద కన్నుపడకుండా ఉండటానికి. నలభైలలో ఉన్న బిగీశాడలని శరీరం సుమతిది. పచని లేత బంగారు రంగు దేహం ఆమెది. చెదరని చిరునవ్వు, నిందైన ఎడా సంపద, కొద్దిగా చిక్కిన నడుము, విశాలమైన పీరుదులు, నూనుపుదేరిన తోడలు ఆమె సొంతం. అందుకనే ఆమె మీద అంత ఆకర్షణ.
మొదటి రోజు రాత్రి పది గంటలకి వచాడు రాధాకృష్ణ. అప్పటికే ఆమె భర్త సుధాకర్ బయటకి వెళ్లాడు.ఆ రాత్రి అతను తిరిగి రాదని ఆ ఇద్దరికి తెలుసు. రాధాకృష్ణ గారు రాగానే ఆమె అతనికి కూర్చోవాటానికి కుర్చీ చూపించింది. భోజనం వడ్డిస్తాను ఉండండి అంటూ వెళ్ళబోయింది. పర్లేదు అమ్మ నేను చేసేవచాను అన్నారు ఆయన. ఆయన వయస్సు 60 కి దగ్గర్లో ఉంటుంది. సుమారుగా ఆమేకన్నా 20 ఏళ్లు పెద్దాయన. అందుకే అంత పద్దతిగా ఉన్న సుమతీ లాంటి స్ట్రిి ఇచే సుఖం ఏమిటి ఆమెను మొదటి సారి చూడగానే గ్రహించాడు. అందుకే ఆయన మిగత విషయాలు పక్కన పెట్టి ఆమె ను కోరుకున్నాడు.
అయిన కానీ ఆయన ఆ సమయంలో పవిత్రమైన ఆమె ముఖంలోాకి నేరుగా చూడలేకపోయారు. కానీ ఆమె అర్ధం చేసుకుంది. మౌనంగా పడక గదిలోకి నడిచింది. రండి అని ముక్త సరిగా అంది. అతను వెంటనే వెళ్లాడు. కూర్చోండి అని మంచం చూపించింది ఆమె.
ఆ దంపతులు పాడుకునే మంచం ఆది. ఇప్పుడు పరాయి మగవడు కూర్చోన్నాడు. అదే మగ వాడు మరికొద్ది సేపట్లో వల్ల ప్రేమ కథలోకి ప్రవేశించబోతున్నాడు కూడా.
నేను వెళ్ళి చీర మార్చుకుని వస్తాను అంటూ ఆమె వెళ్ళబోయింది, ఆయన మాత్రం పర్లేదు తల్లి ఇలా రా అంటూ పిలిచాడు, ఆ మాట అంటునప్పుడు ఆయన చూపులు కదులుతున్న ఆమె పీరుదులపైన ఉనయి.
సుమతివెనుకకి తిరిగి అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ మంచం దగ్గరకి వచ్చింది. నిండుగా భుజాల చుట్టూ పైట తో కప్పుకుని ఉంది. అయన సుమతిని తన పక్కన మంచం మీద కూర్చోమన్నాడు. ఆమె సంశయించింది. పరాయి మగవాడి పక్కన చొరవగా కూర్చునేలాంటిది కాదు ఆమె. అది అర్ధం చేసుకున్న అతను లేచి నిలబడ్డా


Sarit garu

Full story 
Vunte pettandi
Please