எங்கள் வாழ்க்கை - Author: sankarlove - Incomplete

[kadhalan kadhali]

இனி நான்தான் என் அம்மாவையும்,பிறக்க போகும் குழந்தைகளையும் கவனிக்க வேண்டும் என நினைக்கும் போதே எனக்கு தலை சுற்றியது.என்னால் என்னையே பார்த்து கொள்ள முடியாது.இதில்,அம்மாவையும்,குழந்தைகளையும் எப்படி காபாற்ற போறேன் என்று ஓரே சிந்தனை இந்த இரண்டு,மூன்று நாட்கள்.ஆனால் நான் தான் அவர்களுக்கு ஓரே வழி.வேறு இல்லை.எனவே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என் மனதை தேற்றி எனக்கு தைரியத்தை வரவழைத்தேன்.பேங்கில் 5லட்சம்,தோட்டம் எல்லாம் அப்பா எனக்காக விட்டு சென்று உள்ளார்.மேலும் அம்மாவின் நகை 150பவுன் இதெல்லாம் இருக்கு.இதை வைத்து நாம் சமாளித்து விடலாம் என நம்பிக்கை வந்த்து.இருந்தாலும் ஒரு வேலையும் தெரியாது.பண்ணை வேலையும் கொஞ்சம்தான் தெரியும் என்ற எண்ணம் நம்பிக்கையை குலைத்த்து.இருந்தாலும் அதிக தைரியத்தை வரவழைத்து கொண்டேன்.அம்மா மிகவும் உடைந்து போய்விட்டார்.நான் அம்மாவிடம் சென்றேன்.அம்மா பெட்டில் படுத்து அழுது கொண்டிருந்தார்.நான் அம்.மா அருகில் சென்று உட்கார்ந்து அம்மா என்றேன்.அம்மா திரும்பி பார்த்தார்.நான்" இனிமேல் நாம் அழுவதால் எந்த யூஸும் இல்லை.நாம நிச்சயமாக இந்த வீட்டை விட்டு இன்னும் மூணு நாட்களுக்குள் போகணும்.நாம வெளியே போய் புதிய வாழ்க்கையை தொடங்குவோம் அம்மா" என்றதும்.அம்மா என்னையே பார்த்து கொண்டிருந்தார்.நான்" நாம தோட்டத்திற்கு போவோம் அம்மா.எனக்கு இனி வேற பொண்ணு வேண்டாம்.நீயே எப்போதும் என் பொண்டாடியா இரு".அம்மா "அது வந்.து ென்ற உடன் நான்" இரு அம்மா.நான் முதலில் சொல்லிறேன்.நான் உனக்கு ஏற்கனவே தாலி கட்டி இருக்கேன்.நமக்குள் எல்.லாம் முடிந்து என் குழந்தைகளை நீ இப்போ உன் வயிற்றில் சுமக்.கிற .என் குழந்தைகளுக்கு நான் தான் அப்பாவா இருக்க ஆசை படுறேன்.உன்னையும், நம் குழந.தை களையும் நான் நல்லா பார்த்துப்பேன்.நல்லா யோசி அம்மா.உனக்கு விருப்பம் என்றால் உன்னை என் பொண்டாடியா ஏத்துகிறேன்.நாம இனிமே இங்க வர போவ்தில்லை.நல்லா யோசிச்சு உன் முடிவை சொல்லும்மா" என்று கூறி விட்டு அம்மா ரூமை விட்டு வெளி வந்தேன்.நானா இப்படி பேசியது என்று என்னாலையே நம்ப முடியவில்லை