இன்பத்தின் உச்சகட்டம் - Author: wocdakumar - Incomplete

[kadhalan kadhali]

தடம் எண் 1.2
(இங்கேயிருந்து தங்களது பயணங்களை விமல் மற்றும் ஷாலு இருவரும் வர்ணிப்பார்கள்….)
ஹலோ ப்ரண்ட்ஸ், நான்தாங்க விமல் ஆமா நானே தான்.

என் பொண்டான்டிய ஊர்மேய…. ஆமாமா அப்படி கூட வைத்துக் கொள்ளுங்களேன்.

சிறுவயது முதல் எனக்கு இருந்த வித்தியாச உணர்வுகள் இன்று என்னுடைய மண வாழ்விலும் பலவாறாக தோன்றி என்னை சித்தரவதைக்கும், பல சிந்தனைகளுக்கும் ஆளாக்கியிருந்தது. அதற்காக என்னை நீங்கள் நல்ல கணவனா நீ? என்று திட்டலாம். இல்லை பொண்டாண்டியை ஊர்மேய விடவேண்டும் என ஆசைகொள்பவன்.. எப்படி வேண்டுமானாலும் நினைத்துக்கொள்ளுங்கள். அதை பற்றி எனக்கு கவலை இல்லை. ஆனால் நீங்கள் கேள்விகளை கேட்தற்கு முன்னர் சற்று சிந்திக்கவும்.

என் மனைவி ஷாலுவை ஒரு முறை ஏற இறங்க பாருங்கள். அவளது வட்ட முகத்தை ஒரு தடவை பார்த்துவிட்டால், அதில் இருக்கும் காந்தக் கண்களையும் அதில் இருந்து வீசும் ஒரு வித கவர்ச்சியையும் பார்த்த பிறகு யாராவது அவளை பிடிக்கவிலை என கூறுவார்களா?. நன்றாக பாருங்கள் செதுக்கி வைத்ததை போன்ற அவளது அங்கங்களையும், அளவெடுத்து செய்தாற்போல் இருக்கும் மேடு பள்ளங்களையும் பார்த்த பிறகு என்னை நீங்கள் கேள்வி கேட்கலாம்.

ஆஆஆ… ஆஹா நீங்களும் இப்போது மயக்கத்திற்கு சென்று விட்டதை என்னால் உணர முடிகிறது.

அதாங்க சும்மா பார்த்த உங்களுக்கே இவ்ளோ கிக்கா இருக்கே தினம் தினம் முழுமையாக உரித்து பார்த்து அனுபவித்து அதில் அவளிடம் இருக்கும் முழு சுகத்தையும் பார்த்த எனக்கு…. நிச்சயமாக, சத்தியமா சொல்லுறேன் அவள எல்லாம் நான் ஒருத்தன் பார்த்தா பத்தாதுங்க. பார்க்கனும், பார்க்கனும் பார்த்துட்டே இருக்கனும் குருப் கூடி பார்க்கனும், குருப் கூடி ஆஆஆ எல்லாம் பார்த்து செய்து அதை அப்படியே லைல்வா நான் பார்க்கனும் அதான் என் தற்போதைய அவா.

ஆனா அவள் இதற்கு சம்மதிப்பாளா? ஏதோ சின்ன சின்ன விசயங்களுக்கு ஒத்துக்கொண்டாள். ஆனால் இது, “புருஷன தவிர அடுத்தவன் கூட ச்சே போடா நாயே உன்ன கொல்லறதுதான்டா என் வேலை” ஷாலு கையில் அறுவா மனையுடன் என்னை துரத்துவது போன்ற கற்பனை தோன்றியது.

எப்படி அவளை பணிய வைப்பது ஒரு முறை இதன் ருசியை அவளை பார்க்க வைத்துவிட்டால் போதும், பிறகு நடப்பது தானாக நடக்கும் ஹிஹிஹி.

“என்ன சார் தனியா எத நினைச்சு சிரிச்சுட்டு இருக்குறீங்க ம்ம்ம்”

சீனியர் டெவலெப்பர் அனிதா அழைத்ததும் தான், நான் அலுவலகத்தில் அதுவும் என்னுடைய சீட்டில் அமர்ந்திருப்பது நினைவிற்கு வந்தது.

“!!! என்னாச்சு சார்?”

அவள் தனது முட்டை கண்களை விரித்தபடி கேட்க. அதை ரசித்தபடி தலையாட்டினேன்.

“ம்ம் கனவுப்பா.. என்னை துப்பாக்கி முனையில் வைத்திருக்கிறார்கள் நாங்கு தடியர்கள்.. அப்படியே உன்னை ரேப் பன்ன ட்ரை பன்னி மிரட்டிக்கொண்டும் இருக்கிறார்கள்” கண்ணடித்தபடி நான் சொல்லி முடித்தேன்.

“சார் ச்சீ என்ன இது வர வர நீங்க மோசமா பேச ஆரம்பிச்சுட்டீங்க” அவள் உண்மயிலேயே சீரியசாக அதை சொன்னாளா அல்லது உள்ளொன்று புறமொன்றாக பேசினாளா என்பதை என்னால் கண்டுபிடிக்க முயவில்லை. என்னுடைய கைபேசியில் பாட்டுச்சத்தம் கேட்டது.

“ஹலோ… செல்லம் டார்லிங் புஜ்ஜி மா…..” ஷாலுதான் ஷாலுவேதான்
அவள் மிக மிக சந்தோசமான மூட் ல் இருந்தால் மட்டுமே இப்படி குரலை இழைத்து கொஞ்சிப் பேசுவாள்.

“ம்ம்ம்ம் சொல்லு ஷாலு”

“என்னாச்சு வழக்கமான உற்சாகத்தை காணோம்” 

“நிறைய வோர்க் டயர்ட்டி”

“சரிடா ஈவ்னிங் பீச் போலாமா?”

“என்ன திடீர்ன்னு பீச்!!!”, ஆச்சர்யத்துடன் கேட்டேன்.

“சும்மாதான் இன்னிக்கு மனசு புல்லா சந்தோசம் ஏன்னு தெரியல அதான் கேட்டேன்”.

ஆஹா ஆஆஆஆஆஆஹா இவ சந்தோசமா இருக்கா இன்னிக்கு மெதுவா மேட்டர கேட்டுற வேண்டியதுதான் “ம்ம்ம்ம்…” என் மனம் குழந்தையின் ஆனந்தத்தை அடைந்தது.

“ஹலோ…………………………………. என்னடா ஆச்சு”

“நத்திங் ஒரு சாப்ட்வேர் செக் பன்னிட்டு இருந்தேன் ஓகே போலாம் 8 மணிக்கு மேல ரெடியாயிரு”

“கல்யாணம் தான் கட்டிக்கிட்டு ஓடிப்போலாமா!!! இல்ல ஓடிப்போய் கல்யாணம் தான் கட்டிக்கலாமா?” எதிர் முனையில் ஷாலு செல்போன கட் செய்வதற்கு முன் பாடிய பாட்டின் வரிகள் எனக்கு கேட்டது.

அய்யோ இவள யாராவது கூட்டிட்டு ஒடனும்னு அவசியம் இல்லயே, கட்டிக்கிட்டு என் முன்னாடியே வச்சு வச்சு பன்னான்னா போதும்மே நினைக்கும் போதே ஜிவ்வ்வ்வ்னு ஏறுதே.. சாமி கடவுளே நடக்குமா கல்யாணம்லாம் வேணாம் டைரக்டா அது அது அதேதேதான்.. உற்சாகத்தோடு அன்றைய பைல்களை பார்த்து முடிக்கப்பட்ட ப்ராஜெக்ட்களை சோதனை செய்ய ஆரம்பித்தேன்.