பசுவும் கன்றும் - Author: KALARANJANI - Incomplete

[kadhalan kadhali]

மணி ஏழே முக்கால் ஆகியிருக்க....அமுதா கிச்சனில் பிசியாக இருக்க....ரகுராமன் எழுந்து போய் குளித்துக் கொண்டிருந்தான்... மஞ்சு குழந்தையை தூக்கிக் கொண்டு சமையல் அறைக்கு வந்து அமுதா என்ன செய்கிறாள் என்று பார்த்து விட்டு மீண்டும் ஹாலுக்கு வந்து அங்கே ஜன்னல் ஓரமாக கிடந்த கட்டிலில் அமர்ந்து நைட்டியின் ஜிப்பை இறக்கி ஒரு புறமாக துணியை விலக்கி குழைந்தைக்கு பால் கொடுக்கத் துவங்கினாள். அவள் பால் கொடுக்க துவங்கிய கொஞ்ச நேரத்தில் சமைய்ஹல் அறையில் இருந்து வெளியே வந்த அமுதா மஞ்சு அங்கே உட்கார்ந்து குழைந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும் கோலத்தை பார்த்தவள் அவளுக்கு எதிரே இருந்த ரகுராமன் அறையையும் பார்த்து விட்டு ....
'ஏய்....என்னடி இப்படி உட்கார்ந்துட்டு....பால் குடுத்துட்டு இருக்கே...?' என்று புருவத்தை உயர்த்தி கேட்க....மஞ்சு சாதாரணமாக என்ன என்று கேட்டாள்.
'ஏய்....அத்தான் அந்த ரூமுலதாண்டி இருக்காரு....கதவை திறந்தா நீ பால் குடுக்கிறது அப்படியே தெரியும்....அதுவும் தொழில் துண்டு ஏதாவது போட்டுக்கிட்டு இருக்கலாம்ல....இந்த பக்கத்துல அப்படியே தெரியுதுடி....'
'அதனால என்னம்மா....?'
அவள் அப்படி சாதாரணமாக கேட்டதும்தான் அமுதாவுக்கு புரிந்தது. மஞ்சு தற்செயலாக ஒன்றும் அப்படி உட்கார்ந்திருக்க வில்லை...காரணத்தோடுதான் உட்கார்ந்திருக்கிறாள் என்று புரிந்தது. அவள் சொன்னபடியே காய் நகர்த்த தொடங்கி விட்டால் என்பது புரிந்து போனதால் அவளை பார்த்து ஒரு சிரிப்பு சிரித்து விட்டு மீண்டும் கிச்சனுக்குள் போனாள்.
கிச்சனுக்குள் போய் சமையலை கவனித்துக் கொண்டிருந்தாலும் ரகுராமன் அறைக்கதவு திறக்கப் போகும் சத்தத்திற்காக காத்திருந்தாள்.
அவள் எதிர்பார்த்த மாதிரியே கொஞ்ச நேரத்தில் ரகுராமன் கதவை திறந்து கொண்டு வெளியே வர... அந்த சத்தத்தை கேட்டு விட்டு வெளியே என்ன நடக்கப் போகிறது என்று கவனிக்கும் வகையில் செவியை கூர்மையாக வைத்துக் கொண்டாள்.
வெளியே வந்த ரகுராமன் அந்த காலை நேரத்தில் எதிரே கண்ட காட்ச்சியில் ஒரு வினாடி திக்குமுக்காடிப் போய்....உடனே சுதாரித்துக் கொண்டு...
'குட் மார்னிங் மஞ்சு....' என்று சொல்ல....பதிலுக்கு மஞ்சுவும்....குட் மார்னிங் சொல்வது அமுதாவுக்கு கேட்டது.
தாய்ப்பால் கொடுக்கும் பெண்கள் வீட்டினுள் இருக்கும்போது இந்த மாதிரி சற்று தாராளமாக நடந்து கொள்வார்கள் என்று ரகுராமனுக்கு தெரியும் என்பதால் .. மஞ்சுவும் அப்படிதான் சாதாரணமாக அந்த மாதிரி இருந்து கொண்டு பால் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறாள் என்று நினைத்துக் கொண்டான்.
மஞ்சு அவனுக்குக்காகத்தான் அந்த மாதிரி ஒரு பக்க முலையை வெளியே தெரியும்படி இருந்து கொண்டு பால் கொடுக்கிறாள் என்பது அவனுக்கு புரியவில்லை.... காரணம் மஞ்சு எந்த மாதிரி மனனியாளியில் இருக்கிறாள் என்பது அவனுக்கு புரியவில்லை... மேலும் கணவன் இல்லாமல் தனியீக இருக்கும் மஞ்சுவை ஏதாவது செய்து வழிக்கு கொண்டு வரலாமா என்று அவன் நினைத்துக் கொண்டிருந்ததால் அவளுடைய மன ஓட்டம் அவனுக்கு பிடிபடவில்லை... ஒருவருக்கொருவர் தெரியாமல் ஒருவரை ஒருவர் வீழ்த்த பிரயத்தனப் பட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள்.
இப்போது சமையல் அறையில் இருந்து தற்செயலாக வெளியே வருவதை போல வந்த அமுதா அப்போதுதான் ரகுராமனையும் மஞ்சுவையும் பார்ப்பதை போல பார்த்து விட்டு....மஞ்சுவுக்கு அருகே போய் ரகுராமனுக்கு கேட்கும் படி....;ஏய்...என்னடி...இந்த மாதிரி உட்கார்ந்து பிள்ளைக்கு பால் குடுத்துட்டு இருக்கே....இந்தா இந்த துண்டை தோள்ல போட்டுக்கோ...'என்று மஞ்சுவிடம் தான் கையோடு கொண்டு வந்த துண்டை கொடுக்க....அதை கேட்டு நிமிர்ந்து பார்த்த மஞ்சு....ரகுராமனை ஒரு பார்வை பார்த்து விட்டு அமுதாவிடம் திரும்பி....
'எதுக்குமா இப்படி சத்தம் போடுற....இங்க நம்மைத்தானே இருக்கோம்....'என்று சாதாரணமாக கேட்க....
'அறிவு கெட்டவளே...அத்தான் முன்னால இப்படித்தான் இருந்துட்டு பால் குடுப்பியா....ஒரு மரியாதை வேண்டாம்...?' என்று சற்று கடுமையாக கேட்பதை போல கேட்க....
'இதுல என்னம்மா மரியாதை குறைஞ்சு போயிரும்....என் அத்தான் முன்னாடிதானே இப்படி இருக்கேன்....வேற யாரு முன்னாடியுமா இருக்கேன்...?' என்று பதிலுக்கு கேட்டாள்.
இருவரும் பேசுவதை கேட்ட ரகுராமன் இருவரையும் சமாதானப் படுத்துவதை போல.....'விடுங்க அத்தை ... இதுல என்ன இருக்கு....விடுங்க...' என்றான்.
'அப்படி சொல்லுங்க அத்தான்...இந்த அம்மாவுக்கு வேற வேலையே இல்லை...'
என்னதான் இருந்தாலும் தன்னுடைய மகளை சந்தோசமாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று எண்ணிய அமுதா....
'சரி....என்னமோ செய்...' என்று சொல்லி விட்டு மீண்டும் சமையல் அறைக்கு போய் நின்று கொண்டாள்.
அமுதா உள்ளே சென்றவுடன்....மஞ்சு கட்டிலுக்கு எதிரே நின்ற ரகுராமனை பார்த்து நன்றாக திரும்பி உட்கார்ந்த மஞ்சு....
'அத்தான்....என் பையன் எப்படி இருக்கான்னு நீங்க சொல்லவே இல்லியே....'என்று ஒரு மாதிரி சிரித்தபடி கேட்டாள்.
அதை கண்ட ரகுராமனுக்கு சந்தோசம் தாளவில்லை...என்ன இது...மஞ்சு இத்தனை வசதியாக நமக்கு காட்டுகிறாள் என்று உள்ளுக்குள் சந்தோசபட்டுக் கொண்டே அவளுக்கு பதில் சொன்னான்.
'உன்னோட பையன் எப்படி இருப்பான்...அழகாத்தான் இருப்பான்....நான் காலைல வந்தவுடனேயே உன் பையனை பாக்கலாம்னுதான் வந்தேன். ஆனா அந்த நேரத்துல உறங்கிக்கிட்டு இருப்பாநேன்னுதான் கேக்கலை ..'என்று சொல்ல...
'அதான் இப்போ முழிச்சுகிட்டு இருக்கனே....பாருங்க...'என்று மஞ்சு அவனை பார்த்து சொல்ல...
அவள் எதை பார்க்கச் சொல்கிறாள் என்று புரியாமல் .....அவளருகே சென்ற ரகுராமன் அவள் குழைந்தையின் காலை பிடித்து செல்லமாக தடவி விட...மஞ்சுவின் முலையில் வாய் வைத்து பால் குடித்துக் கொண்டிருந்த குழைந்தை அந்த ஸ்பரிசத்தை உணர்ந்தது அங்கே இருந்து வாயை எடுத்து அவனை பார்த்து சிரித்தது. அப்போது மஞ்சுவின் ஒரு பக்க முலை அப்படியே முழுமையாக அவனுக்கு காட்சி அளித்தது.
என்னதான் குழைந்தையின் முகத்தை பார்த்து பதிலுக்கு சிரித்தாலும் ரகுராமனின் பார்வை மஞ்சுவின் திறந்திருந்த முலையிலேயே நிலைத்தது. அவனை நிமிர்ந்து பார்த்த மஞ்சு அவன் அங்கே பார்ப்பதை பார்த்து விட்டு சும்மா பாவனைக்காக நைட்டியை லேசாக இழுத்து விடுவதை போல செய்து விட்டு ....'எப்படி இருக்கு அத்தான்...?' என்று பொதுவாக கேட்க....அவனும்....ரொம்ப அழகா இருக்கு மஞ்சு....'என்று பொதுவாக சொன்னான்.