பசுவும் கன்றும் - Author: KALARANJANI - Incomplete

[kadhalan kadhali]

ரகுராமன் சொன்னதை போலவே....மிக சரியாக கால்மணி நேரத்தில் வந்து விட்டான்.
வெளிக்கேட்டின் அருகே ஆட்டோ சத்தம் கேட்டவுடனேயே மஞ்சுவுக்கும் அமுதாவுக்கும் ரகுராமன் வந்து விட்டது தெரிய.....அமுதா நடந்து சென்று வாசல் கதவை திறந்து வெளியே சென்று வெளிக்கேட்டின் பூட்டை திறந்து விட்டு....வாங்க மாப்பிள்ளை....என்று அழைக்க....'என்ன அத்தை ...சுகமா இருக்கீங்களா...?' என்று கேட்டுக் கொண்டே கையில் ஒரு சிறிய லக்கேஜ் பேக்குடன் உள்ளே வந்தான்.. உள்ளே வந்ததும் கேட்டை மீண்டும் அடைத்து விட்டு அவனை தொடர்ந்து அமுதாவும் வீட்டை நோக்கி நடந்து வர....வாசல் கதவுக்கு பக்கத்திலேயே நின்ற மஞ்சு....'வாங்க....வாங்க...அத்தான்....' என்று சொல்ல.....அவளை பார்த்து....'மஞ்சு...எப்படி இருக்கே....உன்னை ஒரு ஆறு மாசம் முன்னாடி பார்த்தது........கொஞ்சம் இளைச்சு போயிட்டியே....ஏன்....?' என்று கேட்டுக் கொண்டே வீட்டுக்குள் நுழைந்தான்.
'அப்படியா தெரியுது.....?'
'ஆமா மஞ்சு....நீ முன்னை விட இப்போ கொஞ்சம் இளைச்சு போய்ட்டா மாதிரிதான் தெரியுது.....என்று சொல்லிக் கொண்டே தனக்கு பின்னால் வீட்டுக்குள் நுழைந்து கொண்டிருந்த அமுதாவை பார்த்து....'என்ன அத்தை...நான் சொல்றது சரிதானே...' என்று கேட்க.....
அமுதா பதிலுக்கு அவனை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டே....'அப்படில்லாம் இல்லியே மாப்பிள்ளை....உங்களுக்குத்தான் அப்படி தெரியுது போல...' என்றாள். மஞ்சு எந்த ஒரு சிறிய சந்தர்ப்பத்தையும் தவற விட தயாராக இல்லை என்பதால்....
'சரி...அதனால்தான் உங்ககிட்ட கேட்டேன்...எனக்கு என்ன வாங்கிட்டு வந்து இருக்கீங்கன்னு கேட்டேன் ...' என்று கேட்க....அதை கண்டு அமுதா
'ஏண்டி...அவர் இப்பதாண்டி வந்து இருக்கார்....அதுக்குள்ளே எதுக்கு வளவளன்னு பேசிகிட்டு இருக்குற....அவரே ஏற்கனவே களைப்பா இருப்பார்...' என்று சொல்ல...மஞ்சு அவளிடம்....'நானும் அத்தானும் பேசிகிட்டு இருக்கும்போது...நீ எதுக்கும்மா தேவை இல்லாம மூக்கை நுழைக்கிற...நான் என் அத்தான்கிட்ட பேசாம வேறு யார்கிட்ட பேசுறதாம்...?' என்று சொல்ல....அமுதா ரகுராமனிடம் திரும்பி.....
'இவளுக்கு வேற வேலையில்லை மாப்பிள்ளை....போங்க...நீங்க அந்த ரூமுக்கு பொய் கொஞ்ச நேர ரெஸ்ட் எடுங்க...நான் உங்களுக்கு சூடா காப்பி போட்டு எடுத்துட்டு வர்றேன்...' என்று சொன்னாள்.
ரகுராமன் அதை கேட்டு விட்டு புன்னகைத்தபடியே பக்கவாட்டில் இருந்த அறைக்கு போனான். வழக்கமாக இங்கே வரும்போதெல்லாம் அந்த அறையில்தான் தங்குவான்... அமுதா அந்த அறையை எப்போதுமே மருமகனுக்காக மிகவும் சுத்தமாக வைத்து இருப்பாள்.
ரகுராமன் உள்ளே போனதும் மஞ்சுவும் தங்கள் அறைக்கு சென்று படுக்கையில் உட்கார்ந்து குழைந்தையை எடுத்து மடியில் போட்டுக் கொண்டு அடுத்து என்ன செய்யலாம் என்று யோசிக்கத் துவங்கினாள்.
அங்கே ரகுராமனுக்கும் மிகவும் சந்தோசமாக இருந்தது. மஞ்சு இத்தனை கலகலப்பாக பேசியதில் அவனுக்கு அளவில்லாத மகிழ்ச்சி...
இதற்கு முன்பெல்லாம் அவளும் அவனும் இப்படி பேசிக்கொள்ளும் படியான சூழ்நிலை வாய்க்கவில்லை.. இப்போது மாமியார் மட்டும் இருந்ததால் அவள் இத்தனை ப்ரீயாக பேசுகிறாள் என்பது அவனுக்கு புரிந்தது.
பேசும்போதே அவன் அவளை பார்த்து உள்ளுக்குள் கிறங்கினான் என்பதுதான் உண்மை... காரணம்...அதிகாலையில் உறக்கம் முழுமையாக கலையாமல் கலைந்த தலைமுடி மற்றும் நைட்டியில் அவளை பார்க்க..ஒரு வித போதையூட்டும் வகையில் இருந்தது.
அதுவும் குழைந்தைக்கு பாலூட்டிக் கொண்டிருப்பதால் நைட்டியை முட்டிக் கொண்டு தெரிந்த அவளுடைய முலை மேடுகள் இரண்டும் அவனை சற்று நிலை தடுமாறும்படி செய்தது.
அஞ்சலிக்கும் நல்ல பெரிய முலைகள்தான் என்றாலும் மஞ்சுவுக்கு அதை விட நல்ல பெரிய சைசாக இருக்கும் போல அவனுக்கு தெரிந்தது. இந்த குடும்பத்துல உள்ள பொம்பளைகளுக்கு இப்படித்தான் இருக்கும் போல என்று சிந்தனை செய்தபடியே அங்கே இருந்த கட்டில் மெத்தையில் உட்கார்ந்தான். வழக்கமாக இங்கே வீட்டுக்கு வந்து அரை மணி நேரமாவது ஒரு குட்டி தூக்கம் போட்டு விட்டுத்தான் பின்னர் ரெடியாகி அலுவலகம் செல்வான்.
ஆகவே லேக்கேஜ் பேக்கை தள்ளி வைத்து விட்டு அந்த மெத்தையில் சாயப் போகும் போதே அமுதா ஏற்கனவே தயாராக்கி வைத்து இருந்த காப்பியை கோப்பையில் ஊற்றி கொண்டு அறையின் வாசலுக்கு வந்து....
'காப்பி ரெடி....குடிக்கிறீங்களா...?' என்று சத்தம் கொடுக்க ... 'டக்கென்று எழுந்து உட்கார்ந்த ரகுராமன்.....'கொண்டு வாங்க அத்தை....இங்கே வச்சுட்டு போங்க...நான் ப்ரெஷ் பண்ணிட்டு வந்து குடிச்சுக்கிறேன்...' என்று சொல்ல...அமுதா உள்ளே வந்து அருகில் இருந்த மேஜையில் காப்பி கோப்பையை வைத்து விட்டு ...சரி...நீங்க கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுங்க...காலையில இடியாப்பம் செய்யப் போறேன்...என்று சொல்லி விட்டு வெளியே சென்றாள். .
அவனுக்கு இடியாப்பம்தான் ரொம்பப் பிடிக்கும் என்பது அவளுக்கு தெரியும்....அதோடு தேங்காய் சட்டினி என்றால் ரொம்ப விரும்பி சாப்பிடுவான்.
அவன் அறையில் இருந்து வெளியே வந்த அமுதா மஞ்சு இருந்த அறைக்குள் போக.... அங்கே மஞ்சு குழந்தையை மறியல் வைத்தபடி..சாய்ந்து உட்கார்ந்து இருந்தாள்.
இன்னும் சூரியன் உதிக்க வில்லை என்பதால் வெளியே இருளாகவே இருந்தது. இன்னும் விடிவதற்கு அரை மணி நேரமாவது ஆகும் என்பதால்....கட்டிலை சுற்றிக் கொண்டு மறுபுறம் வந்த அமுதா அந்த கட்டிலில் உட்கார்ந்து அப்படியே தலையணையில் தலையை வைத்து சாய்ந்து படுத்தாள்.
'என்னம்மா.....குளிச்சுட்டு வந்துட்டு திரும்பவும் படுத்துட்ட....?'
'அதுக்கென்னடி...இன்னும் விடியறதுக்கு நேரமாகும்....இப்பவே எழுந்து என்ன செய்யப் போறேன்....மாப்பிள்ளை வர்றார்றேன்னு குளிச்சேன்....கொஞ்ச நேரம் படுத்திட்டு அப்புறமா பொய் சமையலை ஆரம்பிக்கணும்....'என்று சொல்லி விட்டு கண்ணை மூட...மஞ்சுவும் அதற்கு மேல் அவளை தொந்தரவு செய்யாமல் விட்டு விட்டாள்.