பசுவும் கன்றும் - Author: KALARANJANI - Incomplete

[kadhalan kadhali]

அதிகாலையிலேயே அமுதாவுக்கு விழிப்பு வந்து விட்டது.. எழுந்து கடிகாரத்தை பார்த்தாள்... மணி நாலரை ஆகி இருந்தது. இன்னும் ஒரு மணி நேரத்தில் ரகுராமன் வந்து விடுவான் என்று அவளுக்கு தெரியும்....வழக்கமாக இந்த நேரத்தில்தான் வருவான்.... ஆகவே படுக்கையில் இருந்து எழுந்த அமுதா ஸீரோ வாட்ஸ் விளக்கின் நீல நிற வெளிச்சத்தில் அருகே உறங்கிக் கொண்டிருந்த மஞ்சுவைப் பார்த்தாள். அவள் நல்ல அயர்ந்து உறங்கிக் கொண்டிருந்தாள். அருகே உறங்கிக் கொண்டிருந்த குழந்தையை அணைத்தபடி உறங்கிக் கொண்டிருந்த மஞ்சுவை பார்த்த அமுதாவுக்கு தன்னுடைய மகளின் அழகை பார்க்க பார்க்க பெருமையாக இருந்தது.
என் மகள்தான் எத்தனை அழகு....பாவம் இந்த அழகை ஆராதிக்க உரிமையுள்ளவன் அருகில் இல்லையே....அதனால்தானே இவள் அந்த சுகத்துக்காக இப்படி அலையத் தொடங்கி விட்டாள்? பாவம்.,.,. என்ற யோசனையோடு அந்த அறையை விட்டு வெளியே வந்தவள் வீட்டின் பின்புறத்துக்கு சென்று டாஇலெட் போய் விட்டு வழக்கத்துக்கு மாறாக மிகவும் நிதானமாக சோப்பு போட்டு மஞ்சள் தேய்த்து குளித்து முடித்து ... கண்ணாடி முன்னால் நின்று தனக்கு தானே பார்த்து ரசித்து .. பின்னர் நன்கு வளர்ந்து தொங்கிய தலை முடியை லூசாக விட்டபடி... ஒரு நல்ல புடவையை உடுத்திக் கொண்டு வீட்டின் முன்வாசலுக்கு வந்து கதவை திறந்து வாசல் தெளித்து சின்னதாக ஒரு கோலம் போட்டு விட்டு.உள்ளே வந்தாள். ..மருமகன் வரும்போது வாசலில் இருந்தே எல்லாம் நன்றாக இருக்க வேண்டும் என்று அப்படி செய்த அவளுக்கு தனக்குள்ளேயே சிரிப்பு வந்தது....என்ன இது....இத்தனை வயதில் இப்படி ஒரு கிளுகிளுப்பு.....எல்லாம் இந்த மஞ்சு கழுதையால்தான்....
அவள் இந்த முறை இங்கே வந்து இப்படி தீ மூட்டி விடாமல் இருந்து இருந்தால் தனக்கு இந்த மாதிரியான கிளுகிளுப்பெல்லாம் ஏற்பட்டிருக்காது....
ஆனாலும் இத்தனை நாள் இந்த மாதிரி சுகத்தை தவற விட்டுக்கிரோமே என்ற ஏக்கமும் ஒரே சமயத்தில் வந்தது.... எது எப்படியோ...இன்று மஞ்சு என்னை சும்மா விட மாட்டாள்....எண்ணிக் கொண்டே....உள்ளே போய் மஞ்சுவை எழுப்பினாள்...
அமுதா எழுப்பியவுடனேயே விழித்துக் கொண்ட மஞ்சு தன்னருகே நின்ற அமுதாவை பார்த்து.....ஐயோ....என் அம்மாவா இது....நம்பவே முடியல....என்று கிண்டல் செய்தபடியே எழுந்தவள் .....அத்தான் வர இன்னும் நேரமாகுமாம்மா..என்று கேட்டாள்.
ஆமாடி...வழக்கமா அஞ்சரை மணிக்கெல்லாம் வந்துருவார்...'
'அப்போ இப்போ மணி என்ன?'
'அஞ்சே கால்....போ....போயி குளிச்சுட்டு வா....'
'எதுக்கும்மா....நான் அப்புறமா குளிச்சுக்கிறேன்....'
'அத்தான் வரும்போது குளிக்காமலா இருக்கப் போறே....?'
'அதனால என்னம்மா.....நான் அப்புறமா குளிச்சுக்கிறேன்...'
மஞ்சு ஒரு விஷயம் சொன்னால் அதை மாற்றிக் கொள்ள மாட்டாள் என்பது அமுதாவுக்கு தெரியும் என்பதால் அதற்கு மேல் ஒன்றும் பேசாமல்....
'சரி...உன் இஷ்டம்....' என்று சொல்லி விட்டு திரும்பப் போனவளை....மஞ்சுவின் குரல் தடுத்தது.
'அம்மா....திரும்பவும் சொல்றேன்....அத்தான்கிட்ட நான் எப்படி நடந்துகிட்டாலும் நீ கண்டுக்கக் கூடாது...சரியா...?'
'சரி..சரி...அதான் நேத்தே சரின்னு சொல்லிட்டேனே....? எனக்கு உன்னோட சந்தோசம்தான் முக்கியம்.....ஆனா ஒண்ணு,...உன் அக்காவுக்கு தெரிஞ்சிராம பாத்துக்கோ....'
'அதெல்லாம் நான் பாத்துக்கிறேன்மா...'
'அது சரி....நீ ஏதாவது மாப்பிள்ளைகிட்ட அந்த மாதிரி விஷமம் செய்யப் போயி அது அவருக்கு பிடிக்காம போயிட்டுதுன்னா என்ன செய்வேடி?.
'நீ என்னம்மா பேசுற......அதெல்லாம் அப்படி எதுவும் ஆகாது....'
சரி...சரி....எது செஞ்சாலும் கவனமா பாத்துக்கோ....' என்று சொல்லிக் கொண்டே மீண்டும் மஞ்சுவை நெருங்கி அவள் கன்னத்தில் செல்லமாக ஒரு தட்டு தட்டி விட்டு '...இரு..காப்பி போட்டு கொண்டு வர்றேன்...' என்று சொல்லி விட்டு அந்த அறையை விட்டு வெளியே வந்தாள்.