Adultery ஷீலாவின் முலைப்பால் - Author: Diamondbabu

[kadhalan kadhali]

நண்பர்களே இந்த கதையை படித்துக் கொண்டிருக்கும் அத்தனை பேருக்கும்
தெரிந்திருக்கும் ... அந்த அதிர்ச்சி என்ன என்று ...


ஆமாம் நண்பர்களே ... நான் ஆசையோடு கதவை திறக்க எதிரில் நின்றது ரவியின்
நண்பன் கார்த்திக் ....



இவனா .. ஐயோ இவன் முன்னாடி நான் இப்புடி ... ரவி இங்க பாருடா உன்னால என்
மானம் போகுது ....


இவன் ஏன் இந்த நேரத்துல வரான்னு பார்த்தேன் ... அவன் வீடு அவன் வரான் ...


அப்ப தான் அவன் கையில சாப்பாடு பார்சல் இருப்பதை கவனித்தேன் ....


ஆஹா ரொம்ப அக்கறையோட சாப்பாடு வாங்கிட்டு வந்துருக்கானே ....


வாங்க வாங்க உள்ள வாங்க ...


நீங்க மிஸ் ஷீலா தான ?


ஆமாம் ஏன் ?


இல்லை காலைல பார்த்ததுக்கு இப்ப ஆளே மாறிட்டீங்க ....


இல்லை அது வந்து .... நீங்க உக்காருங்க நான் டிரஸ் மாத்திட்டு வரேன் ...


இந்தாங்க சாப்பாடு வாங்கிட்டு வந்தேன் ... இங்க பக்கத்துல சுத்துப்பட்டு
பதினெட்டு பட்டிக்கும் ஹோட்டலே கிடையாது அதான் ...


இப்பதான் ரவி போன் பண்ணி சொன்னான் ... ஆக்சுவலா அவன் போன் பண்ணும்போது
நான் சாப்பிட்டுகிட்டு தான் இருந்தேன் ... அதான் டக்குனு பார்சல்
வாங்கிடேன் ...


ஆகா இப்டி அரைகுறையா இவன் முன்னாடி எவளோ நேரம் நிக்கிறது இப்படி கேப்
விடாம பேசுறானே ....


நான் பாட்டுக்கு உள்ள போனா தப்பா நினைச்சிடுவானோ என்ன இருந்தாலும் இது
இவன் வீடு ...


யோசிச்சிகிட்டே இருக்கையில் அவன் சோபால நல்ல வசதியா உக்காந்து ,
சாப்பாடு பார்சலை என்னிடம் நீட்ட ....


வேணும்னே செஞ்சானா இல்லை எதார்த்தமா சென்ஜானான்னு தெரியல ....


சாப்பாட அப்டியே குடுக்காம சோபால உக்காந்து அதையும் நேரா நீட்டாம, கீழ
குனிஞ்சி வாங்குற மாதிரி நீட்ட ....

என் முளை பிளவுகளின் அடி ஆழம் வரை நிச்சயம் அவனுக்கு தெரிந்திருக்கணும் ...


எனவே டக்குனு வாங்கி அதை டைனிங் டேபிளில் வைத்துவிட்டு ...


இதான் சந்தர்ப்பம் போயி உடனே டிரஸ் மாத்திட வேண்டியதுதான்னு
பெட்ரூமுக்குள் நுழைய எத்தனிக்க ...


மீண்டும் காலிங் பெல் ஒலிக்க ...


அந்த கார்த்திக் ரொம்ப சாதரணமா செல் போன நோண்டிகிட்டே ரொம்ப காஷுவலா
யாருன்னு பாரு ஷீலா என்றான் ...


டே உன்கிட்ட முழுசா இன்னும் பத்து நிமிஷம் பேசல அதுக்குள்ள என்னை பேர்
சொல்லி கூபிட்ர ...


வேற வழி இல்லாம நானே சென்று கதவை திறக்க சென்றேன் ...


ஜட்டி போடாமல், பிராவும் போடாமல் , நான் நடக்கையில் என் குண்டியும்
முலையும் குலுங்குவது எனக்கே நன்றாக தெரியுதுன்னா ...


யாருன்னே தெரியாத உனக்கு அந்த தரிசனம் கிடைச்சிருக்கு பாருன்னு என்னையே
திட்டிக்கொண்டு கதவை திறக்க ... நல்லவேளை ரவி வந்துட்டான் ...


எங்க போயி தொலைஞ்ச ..." ரகசியமா கேட்டேன் ...."


இங்க எங்கயும் ஹோட்டலே இல்ல அதான் நடந்து எவளோ தூரம் போறதுன்னு
கார்த்திக்கு போன் பண்ணேன் ... நல்ல வேளை அவன் இங்க பக்கத்துல தான்
இருந்தான் ...


ஒரு போன் பண்ணி சொல்லமாட்டியா ?


போன் பண்ணேன் நீ எடுக்கலை..


நீ அதுக்குதான் பண்ணியா நான் நீ வந்துட்டன்னு நினைச்சி ...


என்னாச்சு ???


ஹலோ ஷீலா மிஸ் அவன கொஞ்சம் உள்ள விடுங்க பாவம் வெயில்ல அலைஞ்சி வந்துருக்கான் ...


இடையில் கார்த்தி குரல் எங்கள் பேச்சை கலைக்க ... நான் அப்பதான் அதை
உணர்ந்து ரவியை உள்ளே விட்டு கதவை சாத்தினேன் ...


நீயும் வாடா சாப்பிடலாம் ...


ஐயோ நான் நல்லா சாப்டேன் .... நீங்க சாப்டுங்க ...


ரவி என்னை அழைத்துக்கொண்டு, சாப்பாடு எங்க ?


தோ டைனிங் டேபிள்ள இருக்கு ...


சரி வா ...


இருவரும் டைனிங் டேபிளில் அமர ... ரவி கேட்டான் ...


என்னாச்சு ஷீலா அவன் வரும்போது ....


அம்மணமா வந்து கதவை திறந்தியா என்ன ? இவளோ டல்லா இருக்க ....


அடப்பாவி நீ அதை வேற நினைச்சியா ???


இல்லடி அது மாதிரி எதுனா செஞ்சிடப்போறன்னு நான் போன் பன்னேண்டி, நீ எடுக்கல ...


நீ வந்துட்டு தான் போன் பண்றன்னு நினைச்சி கதவ திறந்திட்டேன் ...


நல்ல வேளை இந்த வாட்ரோப் அப்பத்தான் போட்ருந்தேன் ...


சும்மா சொல்லக்கூடாதுடி இந்த டிரஸ்ல நீ செம செக்ஸியா இருக்க ...


போடா உன்னால என் மானமே போயிடிச்சி ....


சரி சரி விடு ...


அப்ப கார்த்தி வந்து , என்ன ஷீலா சாப்பாடு நல்லாருக்கா ?


ம்! நல்லாருக்கு ... ஓகே ரவி நான் கிளம்புறேன் ... கிளம்பும்போது போன்
பண்ணு நான் வந்து பிக் அப் பண்ணிக்கிறேன் ...


இல்ல பரவாஇல்லை நாங்க பாத்துக்குறோம் ...


அப்டியா அப்ப சாவிய குடு ... பூட்ரதுக்கு சாவி தேவை இல்லை ... ஜஸ்ட் ஒரு
அமுக்கு அமுக்கிட்டு பூட்டினா போதும் ...


ஓகே மச்சி இந்தான்னு ரவி பேன்ட் பாக்கெட்ட காட்டி எடுக்க சொல்ல...


அவனும் ரவியின் பேன்ட் பாக்கெட்டில் கைய விட உள்ள என்னோட பேண்டி அவன்
கையில் சிக்க ... என்ன மச்சி இது லேடிஸ் பேண்டி மாதிரி இருக்கு ...


டேய் நீ சாவிய மட்டும் எடுத்துட்டு கிளம்பு ...


ஓகே ஓகே பெர்சனல் ....பாய் , பாய் ஷீலா ...


ரவி அவனை வாசல் வரை சென்று வழி அனுப்பி கதவை தாழிட்டு வர என்னை அவமானம்
பிடிங்கித்தின்றது ....