Misc. Erotica மனைவியை வைத்து ஒரு சூதாட்டம் - Author: kauveri117 - Incomplete

[kadhalan kadhali]

இப்போது ஆழமாக சிந்தித்தால் நான் அப்போது ஒரு முட்டாளாக இருந்திருக்கிறேன் என தெரிகிறது.
நான் கவிதா மீது கோவப்பட்டது என் மீதே நானே முட்டாள்தனத்தை பூசிக் கொண்டதைப் போன்றதாகும்...
இப்போது அதை பற்றி நினைத்து கதறி என்ன பயன்.

அதன் பிறகு நான் ஏதோ சாப்பிட்டேன். கவிதாவின் பாச பார்வை முன்னால் நான் திராணியற்றவனாகி போனேன்
என்பது உண்மைதான். வந்த விருந்தினர்கள் சென்று விட கவிதாவின் குடும்பத்தாருடன் ஏதோ பேசி மையமாக சிரித்து,
அன்றிரவு கவிதாவை எப்படி எதிர்க்கொள்வேன் என்ற பயத்தில் ஓடியது.

ஒருவழியாக எல்லாம் முடிந்து, விடைப் பெறும் வைபவத்தை முடித்து, என் ஆல்டோ காரில் ஏறினோம். என் மனம் அசெளகரியப்பட்டது.
யாரிடமாவாது இரவலாக பெரிய காராவது வாங்கி வந்திருக்கலாம் என தோன்றியது. சம்பிரதாய வழியனுப்புதல் வார்தைகள்
முடிந்து கிளம்பும் போது, என் மாமனாரின் கண்களிலும் ரஞ்சனியின் கண்களிலும் கண்ணீர் மணித்துளிகளை பார்க்க முடிந்தது.

கார் தெரு விளக்கில்லாத தெருவில் இருட்டை தன் ஒளிவிளக்குகளால் கிழித்துக் கொண்டு சென்றுக்கொண்டிருந்தது.
முன் இருக்கையில் அபினயாவை தன் மடியில் கிடத்திக் கொண்டு என்னை பாசத்துடனும் மிதமிஞ்சிய பரிதாபத்துடன்
பார்த்துக் கொண்டிருந்த கவிதாவை பார்த்தேன். அவள் பார்வை என்னை பதற்றமடைய செய்தது. என் காரோட்டம்
நிலையில்லாமல் இருக்க. காரை ஓரமாக நிற்பாட்டினேன்.

சட்டென்று கீழிறங்கி பதற்றத்தை தணிய வைக்க தெருவில் நடக்க ஆரம்பித்தேன். ஆளில்லாத தெருவிளக்கில்லாத தெரு.
அது மேலும் என் பதற்றத்தையும் அச்சத்தையும் அதிகப்படுத்தியது. என்னையறியாமல் சிகரெட்டை பற்ற வைத்தேன்.
தெருவோர மரத்தில் சாய்ந்து என்ன செய்வது என குழம்பிப் போய் ஊதிக் கொண்டிருந்தேன். திடிரென கவிதாவின் மணம்
என் நாசியை தாக்க திரும்பி பார்த்தால் கவிதா என்னருகே நின்றுக்கொண்டிருந்தாள்.

இருட்டில் தனித்து இருந்தோம், எனக்கு இனம் புரியாத அச்சம் ஏற்பட்டது, கவிதா என் கையில் இருக்கும் சிகரெட்டை வாங்கி
எறிந்தாள்..
“ஏன் பயப்படறீங்க..பதட்டப் படறீங்க...ஒண்ணும் செய்ய மாட்டேன்...வாங்க..” என என் கையை பிடித்து காருக்கு அழைத்துச் சென்றாள்.
அபினயாவை என்னிடம் தந்துவிட்டு கவிதாவே காரை ஓட்டினாள். நான் ஓட்டியிருந்தாள் சத்தியமாக எங்கோ மோதியிருப்பேன்.

வீட்டை அடைந்தவுடன் வெளிக் கேட்டை மூடி பூட்டுகிறேன் என்ற சாக்கில், கேட்டை மூடிவிட்டு அதற்கு வெளியே தெருவில்
நின்றுக் கொண்டிருந்தேன். இப்போது நடுநிசியில் என் வீட்டை பார்க்கும் போது எனக்கு பேய் பங்களாவை பார்ப்பதைப் போல
பகிரென்றது. கவிதா என்ற பேய் இந்த அடிமையை என்ன செய்ய போகிறாள் என்ற பயம் தொற்றிக் கொண்டது.
நான் கேட்டின் மீது சாய்ந்துக் கொண்டிருன்தேன்.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து, பகலில் போட்ட தலை நிறைய வாடாத மல்லிகைப் பூவுடன் என்னை நோக்கி வந்துக் கொண்டிருந்தாள்.
மல்லிகை வாசம் என் மூக்கை துளைத்தது. கவிதா ஒரு மோகினியைப் போல என் அருகில் வந்தாள். என்னை பார்த்து புன்னகைத்தாள்.
என்னை வாழ்கை முழுவதும் அவளிடம் சொக்கும்படியாக இருப்பவள், இனிமேல் சொக்க வைக்க என்ன இருக்கு என எண்ணினேன்.

“இங்க நின்னுட்டு என்ன பண்றீங்க.... உள்ளார வாங்க..” என்றாள்.
“கேட்டை பூட்டறேன்...” என்றேன்.
“இவ்வளவு நேரமா கேட்டை பூட்டறீங்க..”
மவுனமாக இருந்தேன்.
“சரி உள்ளார வாடா சிவா..” என்றாள் பாசத்துடன்.
ஐயோ பாசம் காட்டி மோசம் செய்து என்ன கொடுமை பண்ண போறாளோ என என் மனம் பதறியது. இப்படியே ஒடி
போய்விடலாமா என மனம் எண்ணியது.
“என்ன ஓட போறியா..??” என சிரித்தப்படி புரிதலுடன் கேட்டாள்.
கள்ளி நான் என்ன நினைக்கிறேனோ அப்பட்டமாக அவளுக்கு தெரியுதே என பயந்தேன். மவுனமாக இருந்தேன்.

‘உள்ளே வாடானா...வர வேண்டியதுதானே...என்ன இங்கே நின்னுகிட்டு பேய் வர டைம்ல ஸ்டிரைக் பண்ணிகிட்டு...” என
விளையாட்டுத் தனமாக கட்டளையிட்டாள்.
‘உள்ளாரே வந்தா நீ என்னை அடிப்பே...” என்றேன் பயத்துடன்.
“அடிக்க மாட்டேன் வாடா...” என்றாள்.
“சும்மா பொய் சொல்லாதே...என்னை அடிக்கிறதுன்னு முடிவு பண்ணிட்டே.. உள்ளே வந்தா என்னை என்ன பண்னவியோ
பயமா இருக்கு...”
“அடிக்க மாட்டேன்...உள்ளாரே வா சிவா..” என்றாள்.
“பொய் சொல்றேடி...” என்றேன்.
‘சத்தியமா அடிக்க மாட்டேன்...”
“காட் ப்ராமிஸ்....” என என்னையறியாமல் கேட்டின் வழியே என் வலது கையை நீட்டி சத்தியம் கேட்டேன்.
இப்படி நான் கேட்டதும் கவிதாவின் முகத்தில் திடுக்கென ஒரு பரிதாப உணர்ச்சி வருவதைப் பார்த்தேன்.
அவள் மவுனமாக என் கையை பிடித்து பாசத்துடன் தடவினாள்.

“உன்மேல சத்தியம் பண்ணு அடிக்க மாட்டேன்னு..அப்பத்தான் உள்ளார வருவேன்...” என்றேன். கவிதா மெதுவாக கேட்டை
திறந்து வெளியே வந்தாள். நான் பயந்து பத்தடி தள்ளி ஓடிப் போய் நின்றேன்.
“ஒன்னு பண்ண மாட்டேன்...கிட்டே வாங்க..” என மெல்லிதாக உறுமினாள்.
நான் இல்லை எனபது போல தலையை ஆட்டினேன்.
“இப்படி செஞ்சாத் தான் எனக்கு கோபம் வரும்டா...அப்புறம் என்ன பண்ணுவேனு எனக்கே தெரியாது...” என்றாள்.
நான் மவுனமாக நின்றிருந்தேன்.
என்னை நோக்கி மெல்லிய் ஓட்டத்தான் தன் பால் குடங்கள் குலுங்கி அதிர என்னை பிடிக்க ஓடி வந்தாள்.
நான் மீண்டும் அவளிடமிருந்து தப்பிக்கும் எண்ணத்தில் பத்தடி பின்னால் ஓடினேன்.
“என்னடா சிவா...ராத்திரி ஒரு மணிக்கு பேய் வர டைம்ல சின்ன பையனாட்டம் தெருவுல விளையாடிகிட்டு..வீட்டுக்கு வாடா...” என்றாள்.
என்னை நோக்கி நடந்து வந்தாள்.
நான் மறுபடியும் பின்னோக்கி ஓடினேன். அப்படியே ஓடி விட்டு இரவு எங்கேயாவது தங்கிவிட்டு காலைல வரலாம்
என் எண்ணினேன். கவிதாவை பார்த்தேன்...

...அதிர்ந்து மூர்ச்சையாகிவிட்டேன்....

கவிதா நைட்டியை கழட்டிக் அதை ஒரு கையில் பிடித்துக் கொண்டு அம்மணமாக நின்றுக் கொண்டிருந்தாள். அவள்
அப்படி நடுத்தெருவில் மெல்லிய தெருவிளக்கு வெளிச்சத்தில் திமிறிய பெருத்த முலைகளுடன் நிற்பது
உண்மையில் ஒரு சொக்கும் மோகினி பிசாசைப் பார்ப்பதைப் போலிருந்தது.

நான் வெலவெலத்து பதறி ஓடிப்போய் அவளை கட்டிப்பிடித்து அவளின் அம்மணத்தை மறைக்க முனைந்தேன்.
“இனிமே நான் சொன்னப்படி செய்யலேனா...நான் என்ன வேணும்னாலும் செய்வேன்...” என என்னை பார்த்தப்படி நிதானமாக
சிறுப் புன்னகையுடன் சொன்னாள்.
”வா...கவிதா வீட்டுக்கு போலாம் வாடி...” என நான் இப்போது கெஞ்ச ஆரம்பித்தேன். யாராவது பார்த்தால் அசிங்கமாகிவிடும்
என பயந்தேன். தெய்வாதீனமாக ஒரு வண்டியும் வரவில்லை.

அவசரம் அவசரமாக அவளுக்கு நைட்டியை அணிவித்தேன். அவள் என் கையை பிடித்தப்படி முன்னே நடக்க நான்
செல்ல நாய்குட்டியை போல அவள் பின்னாள் நடந்தேன்.

எல்லாவற்றையும் பூட்டிவிட்டு படுக்கையறைக்கு சென்றோம். அங்கு அவினாஷ் அபினயாவிடம் விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்.
நான் இன்னொரு கட்டிலில் போய் இந்த பூணையும் பால் குடிக்குமா என்ற பாவனையுடன் உட்கார்ந்துக் கொண்டு கவிதாவின்
ஓவ்வொரு அசைவையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அவள் அபினயாவிடம் சிறிது விளையாட்டுக் காட்டினாள். பிறகு
நிமிர்ந்து என் பக்கம் திரும்பி தன் நைட்டியை கழட்டி மீண்டும் அம்மணமானாள்.

திருமணமாகி இரண்டு குழந்தை பெற்றிருந்தாலும், பார்க்க பார்க்க திகட்டாத, அள்ள குறையாத, மூழ்க மூழ்க தரை தட்டாத,
அந்த திரண்டிருந்த மாமிசத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். என் உணர்ச்சிகள் அனைத்தும் அவளை ஆசைத்தீர அள்ளச் சொன்னது.
அவளின் தொடையிடை முக்கோணத்தில் அடர்த்தியான கருப்பு காடு பசுமையாக காட்சியளித்தது
அந்த உணர்ச்சிகளை மீறியும் நான் பதற்றத்துடன் அதிர்ச்சியுடன் அவளை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

என் பதற்றத்தையும் நடுக்கத்தையும் அவள் புன்னகைப் பூத்து பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். ஒரு வித சிரிப்புடன் அவினாஷ்
பக்கம் திரும்ப எத்தனித்தாள். நான் பதை பதைப்புடன் அதனை தடுக்க எழு முனைந்தேன். அவள் நின்றாள். என் பதற்றம் சற்று
தணிய, மறுபடியும் அவினாஷ் பக்கம் திரும்ப எத்தனித்தாள். நான் மீண்டும் அதே பதை பதைப்புடன் எழ முனைந்தேன். அவள்
மீண்டும் நின்று என் பக்கம் திரும்பி என்னை பார்த்து மெல்லிதாக சிரித்தாள் ரசித்தாள். அந்த பார்வை ஒரு முடிவுடன்
இருந்தது. நானும் என் மனமும்....ஐயோ...என
பதறி கதறினோம்.

என் மனம... வேணாம் கவிதா...வேணாம் கவிதா..என முழு வீச்சில் கதறிக் கொண்டிருந்தது...அந்த முழு வீச்சுக்கு ஏற்றவாறு என்
இதயம்..லப்..டப்..என அசுரத்தனமாக இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. என் உடலில் நாலாப்பக்கமும் விண் விண் என பாய்ந்து கொண்டிருந்தது.
அவளை தடுக்கும் நிலையில் நானில்லை.

என் கையறு நிலையை பார்த்து கவிதா நக்காலாக சிரிப்பதைப் போல எனக்கு பட்டது. என் நிலையை ரசித்துக் கொண்டிருந்தவள்.....
....சட்டென்று....அவள் தசைகள் குலுங்க அவினாஷ அபினயா பக்கம் திரும்பி தன் முன்னழகு அம்மணத்தை காட்ட....என் இதயம்
கட்டுப்பாடில்லாமல் துடித்து என் வாய் வழி வர எத்தனிக்க..நான் பதறியப்படி எழுந்து நின்று கவிதாவை தடுக்க இயலாமல்
அப்படியே சிலைப் போன்று உறைந்து நின்று..பதை பதைப்புடன் கவிதா என்ன செய்யப் போகிறாள் என பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

கவிதா அவர்களை அம்மணமாக நின்று கொண்டு பார்ப்பதை அறியாமல் அவினாஷும் அபினயாவும் விளையாடிக்
கொண்டிருந்தார்கள். கவிதா தலையை திருப்பி என் தவிப்பை பார்த்து புன்னகையித்து பிறகு அவர்களை புன்னகையித்தப்படி
பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். என் மனம் பக் திக் என அடித்துக் கொண்டிருந்தது. கவிதா ஏதாவது எக்குத்தப்பாக பண்ணிவிடுவாளோ
என பயந்துக் கொண்டிருந்தேன்.

அவினாஷ் படுத்துக் கொண்டு முதுகை காட்டியப்படி அபினயாவிடம் விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்.
திடீரென திரும்ப ஆரம்பித்தான்...ஐயோ என என் மனம் பதற...அவன் திரும்பி கவிதாவின் முன்புறம் முழு நிர்வாணத்தையும்
பார்க்கும் முன்..சட்டென்று கவிதா நைட்டியை தன் இடுப்பு பகுதியில் சுற்றி இடுப்பிலிருந்து முழங்கால் வரையிலான
பிரதேசங்களை மறைத்தாள். நான் அப்பாடா என்று சற்று பதட்டம் தணிந்து கட்டிலில் தொப்பென்று உட்கார்ந்தேன்.

கவிதா என்னை பார்த்து மெலிதாக கொள்ளென்று சிரித்தாள். மேலும் வேண்டுமா என்று கேட்பதை போலிருந்தது.
என் மனம்... போதும் கவிதா... என இறைஞ்சியது. அதை ஆமோதிப்பதைப் போல அவள் தலையை ஆட்டினாள்.

பிறகு கவிதா கட்டிலில் மீது ஏறி முட்டிப் போட்டு குணிந்து அபினயாவுக்கு விளையாட்டு காட்டினாள். இப்போது அவளின்
முலைகளின் காம்புகள் அவினாஷ் மற்றும் அபினயாவின் வாய்களுக்கு நேராக இருந்தது. குழந்தைகளை பார்த்தவுடன்
அதிலிருந்து பால் ஊற்றெடுத்து சொட்டிக் கொண்டிருந்தது. அவர்கள் இருவரும் ஒருச் சேர காம்புகளை தங்களின் வாயால்
கவ்வினார்கள், உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தார்கள். கொஞ்சம் நேரம் அப்படியே இருந்த கவிதா அபினயா வாயை காம்பிலிருந்து
விடுவித்து அவளை தூக்கினாள். ஆனால் அவினாஷ் அவனின் இன்னொரு காம்பை தன் பல்லால் இடும்பு பிடியாக பிடித்துக்
கொண்டிருந்தான். கவிதா மேலெழ முயல அவன் அவளை காம்பினால் கீழே இழுத்துக் கொண்டிருந்தான். இதனால் அவள்
முலை பலூன் போல உருவம் போல நீண்டு காம்பிலிருந்து பால் தெறித்தது.

கவிதா சிரித்துக் கொண்டே அவினாஷை கிச்சு கிச்சு மூட்டினாள். அவன் சிரித்து நெளிய அவளின் காம்பு விடுப்பட்டது...
“அபினயா பால் குடிக்கட்டும்...அப்புறம் நீ பால் குடி...” என அவினாஷிடம் சொல்லிவிட்டு, கட்டிலில் மேல் என் பக்கம் திரும்பி
உட்கார்ந்து கொண்டு அபினயாவுக்கு பால் தர ஆரம்பித்தாள். அவினாஷ் கவிதாவின் பின்புறம் சென்று அவளின் கழுத்தை
சுற்றி கைகளை போட்டு மெதுவாக முன்னும் பின்னும் கவிதாவை தாலாட்டிக் கொண்டிருந்தான். அவள் காதுகளில் கன்னங்களில்
முத்தங்கள் அளித்துக் கொண்டிருந்தான்.

சட்டென்று அவளின் வலது முலை காம்பை அழுத்தினான்... அதிலிருந்து பால் பீய்ச்சியடித்தது....
“மில்க் ஃபுல்லா இருக்கா மம்மி.....” என்றான்.
“ஆமாடா...செல்லம்...” என்றாள்.
“ ஃபுல்லா இருந்தா வலியெடுக்குமே...மம்மி”
“ஆமாடா அம்மாவுக்கு அங்கே கெட்டியாகி பெயின் வந்திரும்...”
“பெயின் வந்தா..நீங்க அழுவிங்களே..மம்மி” என்றான் வருத்த அன்போட.
“மம்மி பெரியவளா..அந்த வலியெல்லாம் தாங்கிப்பா..” என்றாள் அவனுக்கு ஆறுதல் சொல்லும்விதமாக.
“நீங்க க்ரை பண்ணா...நானும் க்ரை பண்ணுவேன் மம்மி...”
கவிதாவின் உடல் சிறிது நடுங்கியது. மவுனமாக இருந்தாள்.
அவினாஷ் “நா வீட்ல இருக்கும் போது டிரிங்க் ண்ணுவேன்..மம்மிக்கு..பெயின் லெஸ்சாயிடும்...நா ஸ்கூல் போய்ட்டா என்ன
பண்ணுவீங்க மம்மி... நா வர்ற வரைக்கும் அழுதுகிட்டே இருப்பீங்களா மம்மி ” என்று களங்கமில்லா குழந்தை பாசத்துடன்
கேள்வி கேட்டான். அந்த கேள்வி கவிதாவை நிலைக்கொள்ளாமல் ஆக்கியிருக்க வேண்டும். அவள் கண்களில் நீர் கோர்த்தது.
அழகை வெடித்து விடும் நிலையில் இருந்தாள்.

“நா வேணா ஸ்கூலுக்கு போகாம உங்க கூட வீட்ல இருந்தறேன் மம்மி...அப்பப்ப உனக்கு பெயின் எடுக்கும் போது...
நான் மில்கை டிரிங்க் பண்ணுவேன் மம்மி...” என அவினாஷ் தன் பிஞ்சு களங்கமற்ற பாசத்தை காட்ட, கவிதாவிடம் அழகை
வெடித்தது. ஊமையாக குலுங்கியப் படி அழுதாள். அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்தது. தன் உதடுகளை
கடித்தப்படி வலது கையை பின்பக்கம் வைத்து அவினாஷின் தலையை தன் தோளோடு சேர்த்தாள். அவர்கள் உடல்கள் பேசிக்கொண்டதாக
எனக்கு பட்டது.

அங்கே பாசம் மவுனமாக சதிராட்டம் ஆடியது. அதன் நிழல்கள் எங்கள் மூவரிம் மனதில் வெவ்வேறு உருவம் பெற்றது.

கவிதா அபினயா உறங்கும் வரை பால் கொடுத்தாள். அவள் உறங்கியவுடன் அவளை படுக்க வைத்தாள். பிறகு அவினாஷை
பெருமையுடன் பார்த்தாள்.
“அவினாஷ் செல்லக்குட்டி...” என பாசத்துடன் அழைத்து அவனை அணைத்து அவன் நெற்றியில் தன் தாய்ப் பாசத்தை கொட்டி
முத்தம் கொடுத்தாள். அவனை இழுத்து தன் மடியில் சுமந்து தன் வலது காம்பை காட்ட அவன் அப்படியே கவ்வி
பால் குடிக்க ஆரம்பித்தான். அசுரத்தனமாக உறிஞ்சினான். முடிந்தளவு ஒரு சொட்டு பாலை மிச்ச மீதி வைக்காமல் குடிக்கும்
வெறி அவனிடம் தெரிந்தது...
...அது தன் தாய் ஒரு வலியையும் சந்திக்க கூடாது என்ற பாசத்தினால் ஏற்பட்ட வெறி...

இரண்டு முலைகளிலும் மாற்றி மாற்றி பால் குடித்தான். முடிந்தவரை குடித்து காம்பை விடுவித்து...
“மம்மி..ஸ்டமக் ஃபுல்லாயிடுச்சு..” என்றான்.
“போதுமா...செல்லகுட்டி ...” என்றாள்.
“போதும் மம்மி..ப்ரெஸ்ட்ல மில்க் கம்மியாச்சா மம்மி..” என கவலையுடன் கேட்டான்.
“கொஞ்சம் கம்மியாச்சுடா...” என்றாள்.
“பெயின் இல்லல மம்மி..” என்றான் பாசத்துடன்.
“இப்ப இல்லைடா...என் செல்லம்...” என்று அவனை நிறுத்தி வைத்து பாசத்துடன் அணைத்தாள்.

அப்படியே கொஞ்சம் நேரம் இருந்தார்கள்
“என்னடா திங்க் பண்றே.. அவினாஷ்..” தெரிந்திருந்தும் கேட்பதை போலிருந்தது அவளின் கேள்வி.
“மம்மி வீட்டுக்கு வந்தா.. எனக்கு ஒன்னு செய்றேன்னு சொன்னீங்களே.. அதை செய்லியே....” என்றான் ஏக்கத்துடன்.
“என்னது..செல்லக்குட்டி...” புரியாதவளைப் போல கேட்டாள்.
“அப்பாவுக்கு செயின் போட்டதை போல எனக்கு போடறேன் சொன்னீங்களே..” என கேட்டு என்னை அதிர வைத்தான்.

கவிதா மெதுவாக அவனின் தலையை கோதினாள்...
“அந்த செயின் அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் மட்டும்தான் சொந்தம் அவினாஷ்... வேறு யாருக்கும் போட கூடாது...” என்றாள்.
“எனக்குமா...” என்றான் வருத்ததுடன்.
“இந்த செயின்ல அப்பா அம்மா உசிரு இருக்குடா அவினாஷ்...இதை என் கழுத்துல கட்டிகிட்டா நா அப்பாவுக்கு சொந்தம்னு
அர்த்தம் அப்பா எனக்கு சொந்தம்னு அர்த்தம்...இது என் கழுத்துல இருக்கற வரைக்கும் அப்பா என் கூடவே நெஞ்ல
இருக்காருன்னு அர்த்தம்.. இத நான் கழட்டவே கூடாதுடா அவினாஷ்...” என்றாள்.
சில நொடிகள் மவுனமாக இருந்த அவினாஷ்...” அப்போ நா அப்பாவுக்கும் உங்களுக்கும் சொந்தமில்லையா...” என மிகுந்த
மன வருத்தத்துடன் கேட்டான்.
“அப்படியில்லடா எங்க உசிரே உன் மேலத்தான்டா இருக்கு... அவினாஷ்...நீ இல்லேனா நாங்க இல்ல” என்றாள்.

அவன் ஏக்கத்துடன் அவளை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்..
”சரி வாடா...” என்றப்படி அவனை அவளின் முலைகளில் சாய்த்து தாலி செயினை எடுத்து அவன் தலைவழியாக கழுத்தில்
போட்டாள். அந்த தாலிச் செயினாள் இருவரும் பிணைக்கப்பட்டிருந்தனர். இருவரின் முகத்தில் ஆனந்தம். அவினாஷ்
முகத்தில் பூரிப்பு.
“மம்மி..இன்னிக்கு நைட் மட்டும் செயினை நா போட்டுகிட்டு தூங்கறேன் மம்மி...” என பாசத்துடன் கெஞ்சினான்.
இந்த கெஞ்சல் என் மனதின் அடிநாதத்தை தொட்டு என்னை என்னவோ செய்தது.

கவிதா ஒரு நொடி என்னை பார்த்தாள் பல நொடிகள் சிந்தித்தாள். முடிவுக்கு வந்து புன்னகை பூத்தாள்..அப்படியே...
தாலி செயினை கழுத்திலிருந்து கழட்டி இரட்டையாக மடித்து அவினாஷ் கழுத்தில் போட்டாள். அழுகு பார்த்து...
“உனக்கு அழகா இருக்குடா அவினாஷ்....கண்ணு பட்ரும் போலிருக்கு” என சிரித்தாள்.
அவினாஷ் ஓடிச்சென்று பீரோ கண்ணாடியில் பார்த்து விட்டு..
“எனக்கு ப்யூட்டிப்புல்லாக இருக்கு மம்மி...” என குதூகலித்தான்.

என் இருப்பை அவர்கள் உணரவில்லை, நான் தனிமையில் வீழ்ந்தேன்.

“சரி அவினாஷ் ..தூங்கு...” என அவனை மெத்தையில் ஏற்றி படுக்க வைத்தாள். சிறிது நேரம் பாசத்துடன் அவன் வயிற்றை தட்டினாள்..
அவினாஷ் உறங்கிபோனான்.

இப்போது கவிதாவின் முழு கவனமும் என் மீது பாய்ந்தது. மெதுவாக என்னிடம் வந்தாள். அவள் முகத்தில் கோவம்
தெரிகிறதா என பார்த்தேன். ஆனால் அவள் முகம் கருணையே வடிவமாக இருந்தது.

அவளிடம் நாயைப் போல ஏன் அடிமையாகி விட்டேன் என இப்போது எனக்கு ஓரளவு புரிந்தது.

“ஏன் நா பால்குடிச்சா தப்பா...பிள்ளைங்கத்தான் பால் குடிக்கனுமா...” என தைரியமாக கேட்டேன்.
“என் கிட்டே பால் குடிக்கற மொகரைய பாரு...” என சொல்லியப்படி என்னை தலையினில் குட்டினாள். வலித்தது. ஏனோ என்
கண்களில் நீர் கோர்த்தது.
”எனக்கு என்ன கொறைச்சல்...” ஏக்கமாக கேட்டேன்.
“அசிங்கமான மனசை வெச்சுக்கிட்டு..உனக்கு பால் வேற வேணுமா...” என மறுபடியும் குட்டினாள். எனக்கு வலியால் அவளின்
பாச ஊதாசினத்தால் எனக்கு அழுகை வந்தது
“ஏன்.... நா உன் புருசன் தானே..எங்கிட்ட பால் நிறைஞ்சா வலிக்குதுனு சொல்ல வேண்டியதுதானே..என்கிட்டேயிருந்து
ஏன் மறைச்சே...நா குடிச்சா ஒண்ணு குடிமுழுகாது...இல்லேனா டாக்டர்கிட்டேயாவது போயிருக்கலாம்..” என
மல்லுக்கு நின்றேன்.
“எத்தனை வாட்டி சொல்றது..அதுக்குன்னு ஒரு நேரம் காலம் வரும்..ஒரு ஒழுக்கம் வேண்டும்.. வெயிட் பண்ணுங்கனு
தானே சொன்னே...எல்லா ஆசையும் உடனே நடக்குனும்னு.. ஒரு தரித்திர புடிச்ச கொடூர ஆசை உனக்கு...” மறுபடியும் குட்டினாள்.

“அடிக்க மாட்டேனு சாமி சத்தியம் பண்ணிட்டு என்னை ஏன் இப்படி போட்டு அடிக்கறடி...” என அழுகையை கட்டுப்படுத்த
முடியாமல் அழுதப்படி கேட்டேன்.
கவிதா பதறினாள்..”ஐ..ஐயோ..சிவா செல்லமாத்தான் குட்டினேன்... வலிக்குதா..” என பதை பதைத்தப் படி என்னை
வாரி அணைத்து அவளின் முடிவில்லா ஆழத்திற்குள் என்னை இழுத்துச் சென்றாள்.

நான் அவளிடம் சரணாகதி அடைந்துவிட்டேன்.

பிறகு...அவள் செய்ததெல்லாம்..என் மனதை உயிர்வலியுடன் என் உடம்பிலிருந்து பிரித்தெடுத்து அவள்
கையில் வைத்து அதன் அசிங்கத்தை காட்டி, தூய்மைப்படுத்தி..பிறகு என் உடம்பில் புகுத்தினாள். நான் மோட்சத்தை அடைந்த
நிலையில் சுதந்திரமானவனாக இருந்தேன்.

இவ்வளவு செய்ய தெரிந்த என் கவிதாவுக்கு...
”வலியது வலியது
அனைத்தையும் விட வலியது
காமம் என்ற பேய்யது”
என்பதை தெரியாமல் போய்விட்டது எனக்கு ஆச்சரியத்தை தந்தது. போக போகத்தான் புரிந்தது அதையும் அறிந்து
வைத்திருந்தாள் என்பது
என்ன பிரியோஜனம்..அதற்குள் கூட்டு கலைந்து சிதைந்துவிட்டது.