Misc. Erotica மனைவியை வைத்து ஒரு சூதாட்டம் - Author: kauveri117 - Incomplete

[kadhalan kadhali]

கவிதாவின் கால் இறங்க இறங்க..நான் வாழ்வதற்கான அர்த்தமே இதுதான் என்று..ஆணுறுப்பை..வைத்து வாழ்கையின்
தத்துவ நிலையை சமீபத்தில் அடைந்திருக்கும் நிலையில்..
நான் வாய் விட்டு...
“கவிதாஆஆ. சாரி.. என்னை மன்னிச்சுடு...” என உடல் பொருள் ஆவி எல்லாவற்றையும் திரட்டி உயிர்பயத்துடன்
கதறி உயிர் பிச்சை கேட்டேன்,

இறங்கிய அவளின் கால் பாதம் என் ஆணுறுப்பிலிருந்து அரை அங்குலம் தூரம் இருக்கும் போது தெய்வாதினமாக நின்று
கோவத்தில் ஆடிக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தேன். என் உயிர்பய கதறல் அவளை நூலிழையில் நிறுத்தியது, சகஜ நிலைக்கு
இழுத்தது. கவிதா உடல் ஒரு கணம் நடுங்கி சாந்தமாக முயற்சி எடுப்பதை பார்த்தேன்..

அவளுக்கு ஏற்பட்ட கோவத்தின் உக்கிரம் அவளை தாங்க முடியாமல் ஆக்க, உடல் துவண்டு சோர்ந்து போக,
கவிதா மெல்லிதாக அழ ஆரம்பித்தாள், விம்மினாள், படுத்திருந்த என்னை பாசத்துடன் பார்த்தாள். பிறகு நாற்காலியில்
போய் அமர்ந்து என்னை மறுபடியும் அன்புடன் பார்த்து..
“சிவா..ஐ..லவ்..யூடா...நீ இல்லாம என்னால் வாழ முடியாதுடா..” என மெல்லிதாக விசும்பினாள்.

நான் மவுனத்தின் உருவமாக படுத்திருந்தேன்.... என் அடிமனதின் காம எண்ணங்களை அவள் இழுப்பதைப் போல
உணர்ந்து பதைபதைத்தேன்...ஐயோ..என் வக்கிர ஆசைகளை அவள் அறிந்துகொண்டால் என்னை தூக்கியெறிந்துவிடுவாளே..
என துடித்து பதறினேன்

அப்படியே என்னை ஒருவித அமானுஷ்யமாக பார்துக்கொண்டிருந்தாள். ஒரு அந்தரஙக ரகசிய பயத்தை என் மேல்
பாய்ச்ச நான் பயத்தால் வெலுவெலுத்துப் போனேன். என் இரத்த அழுத்தம் எகிறிக் கொண்டிருந்தது. அந்த பார்வை என்
உடைமை என்று எதை நினைத்தேனோ அவைகளை பாதிப்பு ஏற்படுத்துவதைப் போல இருந்தது...

நான் காம உன்மத்த நிலையில் இருப்பது நூறு சதவீதம் அவளுக்கு ஊர்ஜிதமாயிற்று. என் அருவருப்பு மனதை மேலும் நிந்திக்கும் அவளின் எண்ணம் தெளிவாயிற்று..

அப்போதுதான் உணர்ந்தேன்..என்னையும் கவிதாவையும் பிணைத்திருந்த எங்கள் கண்களுக்கு மட்டுமே தெரிந்த
ஒருவித பாச உயிர் உணர்ச்சி பிணைப்பு அறுத்தெரியப்பட்டதை. எப்போதும் என் உடலும் மனமும் பூமியைப் போல
கவிதா என்கிற சூரியனை சுற்றிக்கொண்டேயிருந்தது. எனக்கு அவ்வாறு சுற்றிக் கொண்டேயிருப்பதுதான் வாழ்கை என்றாகிப்
போனது. வேறு வாழ்கை எனக்கு தெரியவில்லை. அவளில்லாமல் என்னால் இருக்க முடியவில்லை.

இப்போது அந்த உணர்வு துண்டிக்கப்பட்டு அவளின் பூவி இயர்ப்பு விசையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டு
பிரபஞ்சத்தில் கட்டுப்பாடற்ற ஒரு கோளாக திக்கில்லாமல் பறந்தோடிக் கொண்டிருக்கிறேன். யாருமற்ற அநாதையாக
உணர ஆரம்பித்து கவிதாவை நினைத்து ஏக்கத்துடன் பதறினேன்.

கவிதாவின் உடலசைவு அவள் வேறு கிரக கோளை தேர்ந்தேடுக்க ஆரம்பித்துவிட்டாள் என எனக்கு
உணர்த்த..என் மனம்..கவிதா..கவிதா..ஐயோ..ஐயோ என பதறியது..

கவிதா என்னை விட்டு அப்படியே திரும்பி காதலுடன் அவினாஷை பார்க்கத் தொடங்கினாள். அவள் பார்வை என்
மனதை அறைவதைப் போல இருந்தது..

“அவினாஷ்ஷ்ஷா.....” என அவள் கண்களிலிருந்து அன்பு வார்த்தை வந்தது கண்கள் இவ்வளவு வீரியமாக
பேசுமா என் அதிர்ந்த நோடி.... அவினாஷ் கவிதாவின் கண்கள் பேசும் பாச வார்த்தைகளை உணர்ந்தான், காவல் காத்துக்
கொண்டிருந்த அவினாஷ், ஒரு கன்றுக்குட்டி தன் தாய் பசுவின் பால் மடிக்கு ஓடுவதைப் போல துள்ளிக் குதித்து கவிதாவிடம்
ஓடோடி வந்தான்..
“என்ன மம்மி......” என அவள் முகத்தை அன்பு பொங்க பார்த்தான்....

....நான் அவனின் அன்பு பொங்கும் பார்வையை வீசும் முகத்தை பார்த்தேன்.

அந்த அன்பு பார்வை என்னை அதிர வைத்து நிலைக்கொள்ளாமல் ஆக்கியது. மனம் பதறியது. என் வழி வந்த என்னுடைய
மகனாகி உயிராகி உடலாகி நகலானாலும், அவினாஷை பார்த்து முதல் முறையாக பொறாமை பயம் ஏற்பட்டது

அவினாஷ் தன் தாடையை கவிதாவின் வலது முலையில் வைத்து அவன் அம்மாவான என் மனைவி கவிதாவின்
முகத்தை ஆசையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்...
அவன் தலையை கொதியப்படி தலையை அவளின் வலது முலையில் புதைத்தாள்... அவனை மனமுருக பார்த்தபடி....
தன் ஆதகங்களை கொட்ட ஆரம்பித்தாள்....

“அவினாஷ்...நீ குட் பாய் தானே...” என்றாள்.
“ஆமாம்மா...நான் குட் பாய்..” அவினாஷ் குழந்தைத்தனமாக.
“அம்மா பேச்சை கேட்கும்... அம்மா பையன் தானே..”
“நான் எப்பவும்... அம்மா பாய் தாம்மா..”
“அம்மா சொன்னப்படி கேட்கற பாய் தானே நீ...” பாசத்துடன் கவிதா.
“ஆமாம்மா... மம்மி என்ன சொன்னாலும் செய்வேன்....”
“அம்மா ஒரு விஷயத்தை செய்யாதேன்னு சொன்னா அடம் பிடிக்காம செய்யற பாய் தானே நீ....”
“யெஸ் மம்மி...”
“ஏன் அந்த மாதிரி செய்றே அவினாஷ்...”
“ஐ லவ் யூ மம்மி...ஐ லவ் யூ சோ மச் மம்மி...”
“மம்மிய எவ்வளவு லவ் பண்றே...”
“இவ்வளவு பெரிய்ய்ய்ய்...” என கைகளை அகலமாக விரித்து காண்பித்தான்.

”மம்மி...அவினாஷை லவ் பண்றாங்களா....”
“என்னை ரொம்ப லவ் பண்றாங்க...”
“மம்மி உன்னை எவ்வளவு லவ் பண்றாங்க...”
“இவ்வளவு...” என அண்டசகாசரமளவுக்கு கையை விரித்தான்.
“மம்மி உன்னை லவ் பண்ணும் போது...உனக்கு என்ன ...தோனுது...”
“மம்மியும் நானும் ஒன்னுன்னு தோனது...”
“அப்புறம்...”
“மம்மி என்னை லவ் பண்ணும் போது ஹாப்பியா இருக்கும்...”
“மம்மியை நீ லவ் பண்ணும் போது மம்மிக்கு என்ன ஆகும்...”
“மம்மி ரொம்ப ஹாப்பியா இருப்பாங்க...” என்றான் சந்தோசம் பீறிட.

“மம்மியை லவ் பண்ணும் போது..உனக்கு என்ன தோனுது...”
“நானும் மம்மியும் ஓன்னுன்னு தோனது...மம்மி மனசுல என்ன திங்க் பண்றாங்கனு நானும் திங்க் பண்ணிகிட்டே இருப்பேன்...”
“மம்மி என்ன திங்க் பண்ணுவாங்கன்னு... அவினாஷ் மனசுக்கு தெரியுமா...”
“யெஸ்..மம்மி...”
“மம்மி திங்க் பண்ற மாதிரித்தானே நடந்துக்கறே...”
“ஆமா..மம்மி...”
“மம்மி ஒன்னு பண்ண வேணாம்னா... நீ பண்ணுவியா...”
“நெவர்... மம்மி...”
“ஏன்...”
“ஐ..லவ்..யூ..மம்மி... நா அப்படி பண்ணா மம்மிக்கு பிடிக்காது...”
“மம்மியின் கிட்டே.... நீ என்ன கேட்டாலும் இல்லேன்னு சொல்லியிருகேனா...”
“இல்லை மம்மி...”

அடுத்து செய்தது என்னை மெய் சிலிர்க்க வைத்தது...
“இது என்ன...” என அவினாஷின் கையை பிடித்து தன் உடம்பை தொட்டு சிலிர்த்தப்படி கேட்டாள்.
“மம்மி பாடி...”
“யாருக்கு சொந்தம்....”
“மம்மிக்கு சொந்தம்...”
“இது என்ன...” என அவினாஷின் உடம்பை தொட்டு கேட்டாள்.
“இது அவினாஷ் பாடி...”
“யாருக்கு சொந்தம்....”
“என் மம்மிக்கு சொந்தம்...”
“ஏன்...”
“மம்மி தான் இந்த பாடியை குடுத்தாங்க...” இதை கேட்டவுவன் கவிதா முகத்தில் பெருமிதம் பொங்கி வழிந்தது.

“உன் பாடி யாருக்கு சொந்தம்..”
“மம்மிக்கு சொந்தம்...”
“மம்மியை லவ் பண்ணா என்ன ஆகும்...”
“மம்மி பாடி என் பாடியாயிடும்...”
“அப்புறம்...”
“மம்மி மனசு என் மனசுயாயிடும்..”
“அப்புறம்...”
“எனக்கு ஹாப்பியா இருக்கும்...”
“மம்மிய எப்படி லவ் பண்ணுவே...” என பாசத்துடன் கேட்டாள்.
“இப்படித்தான் லவ் பண்ணுவேன்...” என கவிதாவை கட்டிப்பிடித்து நெற்றியில் முத்தம் வைத்தான்
“அப்புறம்...”
“இப்படி...” என விலகி நின்று அவன் கண்களிலிருந்து அன்பு, பாசம், இரக்கம், ஏக்கம், கருணை ஆகியவற்றை கொட்டிக்கொண்டு
அன்பே வடிவமாக குழந்தைப் பாச ஊற்றாக கவிதாவை பார்த்தான்.

கவிதா அப்படியே அவினாஷ் இழுத்தாள். அவன் உச்சந்தலையில் முத்தமிட்டாள். அவன் தலையை கோதினாள்.
பிறகு ஒருவர் கண்ணை ஒருவர் பார்த்தனர். கண்கள் அதற்குறிய மொழியில் பேசிக்கொண்டன. பிறகு இருவர் ரகசியமாக
சிரித்து, ஒருவர் கன்னம் ஒருவர் மீத உரசும்படி என்னை பார்த்தனர். இருவரும் அவர்களுக்கே புரிந்த சிறு மர்மப் புன்னகை பூத்தனர்.

பிறகு ஒருவரை முகத்தை ஒருவர் பார்த்தனர். கவிதா மெதுவாக தன் செழிப்பான உதட்டை அவினாஷின் உதட்டின்
மீது உரசினாள். அவினாஷும் உரசினான். அந்த உரசிலில் இருவரின் உதடும் சிவந்து துடித்து நடுங்க.. சட்டென்று....
இருவரின் வாய்கள் ஒன்றொடொன்று இணைந்து பிணைந்து முத்தம் கொடுக்க ஆரம்பித்தார்கள்.

அந்த முத்தம் கொடுக்கும் காட்சி என் மனதில் நிலைத்த புகைப்படமாக பதிந்து விட்டது...அது பல அர்த்தங்களை
என் மனதிற்கு சொல்லியது. அந்த அர்த்தங்களை நான் பலவிதமாக புரிந்துக் கொண்டு அதற்கு ஏற்றவாறு உணர்ச்சிகளில்
இருந்தேன்.

முத்தம் கொடுத்து கொண்டிருக்க இருவரின் உடலும் விரைக்க ஆரம்பித்தது. கவிதா பால் குடிக்கும் அபினயாவை இன்னும்
இறுக்கமாக பிடிக்க ஆரம்பித்தாள். கவிதான் தன் தாய் பாசத்தை அறுவி வெள்ளம் போல தன் வாய்மூலம் அவினாஷீக்கு
கடத்துவதையும் அவினாஷ் தன் மகன் பாசத்தை அறுவி போல தன் வாய்மூலம் கவிதாவிற்கு கடத்துவதையும்
நான் கண்கூடாக கண்டு கொண்டிருந்தேன். கண்களால் காண முடியாத அருவமான அன்பை இருவரின் உடலில் பாய்வதை நான்
கண்ணால் கண்டேன்.

அந்த முத்த நிலையை பிரிக்கவே முடியாது என எண்ணினேன்.. நான் வேறு அவர்கள் வேறு என முதன் முதலாக உணர ஆரம்பித்தேன்

கவிதா அவினாஷை இறுக்கமாக அணைத்துக் கொண்டிருந்தாள். இந்த முத்த பிணைப்பு எப்போது நிற்கும் என ஆவலாக
பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். இருவரும் விடுப்படுவதாக தெரியவில்லை. பாசம் என்ற வஸ்து அவர்களின் வாய்களை
இணைத்துக் கொண்டிருந்தது. நான் இதுவரை கவிதாவிற்கு வாய் முத்தம் கொடுத்த நேரத்தை விட அவர்கள் அதிக
நேரம் வாய் முத்தத்தில் இருந்தார்கள்.

என் விந்து அணுக்கள் மூலமாக என் நகலான அவினாஷீம், அந்த நகலை உருவாக்கி சுமந்த பெற்றெடுத்த கவிதாவும்,
முதல் மூலக்காரணமாயிருந்த என்னை விட்டு விட்டு, அவர்கள் இருவரும் வாய் மூலம் தூய்மையான பாசமழை பொழிந்து
அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்

முத்தம் நிற்பதாக தெரியவில்லை. நேரம் செல்ல செல்ல, அந்த முத்தக் காட்சி என் மனதில் பதற்றத்தை ஏற்படுத்தியது என்
இதயத் துடிப்பை அதிகப்படுத்தியது. என் உடைமயான கவிதாவை என்னிடம் பிரிப்பதை பொன்ற உணர்வு. என் உத்தரவில்லாமல்
பயன்படுத்து போன்ற பதறல் உனர்வு....

டேய்..அவினாஷ் அது என் பொண்டாட்டிடா...என் மனைவிடா..அவளை
விட்டுவிடுடா...என என் மனம் என்னையறியாமல் கதறியது. உடலில் பதைபதைப்பு ஏற்பட்ட மறுவினாடி..
...ஐயோ அந்த புனித அன்பு பறிமாற்றத்தில் கவிதா சிறிது காமத்தை கலந்து இன்பம பெறுகிறாளோ என என் மனம்
அருவருப்பாக சந்தேகப்பட்டு நான் எந்த காரணுமுமில்லாமல் கையாலாகதவனாக உணர்ந்தேன்.

முத்தமிட்டப்படியிருந்த கவிதா ஓரக்கண்ணால் என் மன நிலைமை பார்த்தாள். கோவம் அதிகமாக இன்னும்
அவினாஷை இறுக கட்டிப்பிடித்தால்.... இவன் என் மகன்..என் மீது கலங்கமில்லாத தூய அனபை வைத்துள்ளான்,
நான் இவன் மீது தூய அன்பை வைத்திருக்கிறேன். ஒருவர் மீது ஒருவர் அந்த அன்பை செலுத்துகிறோம்...அன்பே சிவம் என
சொல்லும் மந்திரத்தின் மூல அன்பு இதுதான் என சொல்வதைப் போல இருந்தது.

நீண்ட நேரத்திற்கு பிறகு அவர்களின் முத்த பிணைப்பு விடுப்பட்டது, இருவரின் கன்னங்கள் பூரிப்பால் சிவந்திருந்தன.
வெட்கம் ஏற்பட இருவரும் கைகளால் வாயை மூடி சிரித்தனர். ஒருவர் மூக்கை ஒருவருடன் உரசிக்கொண்டனர்,
பிறகு பாசத்தால் ஆரத் தழுவினார் . அங்கே ஒர் உயிர் ஒர் உடலாவதை பார்த்தேன்.. நான் அங்கு இருப்பதை ஒரு
பொருட்டாகவே அவர்கள் எடுத்துக் கொள்ளவில்லை...

அவர்கள் இருவரும் அவர்கள் ஏற்படுத்திக் கொண்ட இன்பலோகத்தில் சஞ்சரித்துக் கொண்டியிருந்தார்கள்.

அவினாஷை பார்த்து சிரித்தப்படி கவிதா மெதுவாக அவினாஷின் தலையை எடுத்து தன் முகத்தை பார்க்குமாறு தனது
வலது முலையில் அழுத்தினாள். முலை கசங்கி அவினாஷின் முகத்தின் ஓரங்களில் பிதுங்கியது..
“அவினாஷ் நீ ஒரு குட் பாய் தானே...”
“யெஸ் அம்மா நா குட் பாய் தான்...”
“நீ பொய் சொல்ல மாட்டியே...”
“ காட் பிராமிஸ் பொய் சொல்லவே மாட்டேன்...”
“அம்மா மேலேயும் சாமி மேலேயும் பிராமிஸ் பண்ணா பொய் சொல்லக் கூடாதுன்னு சொல்லியிருன்லே....”
“ஆமாம்மா...”
“அப்படி பொய் சொன்னா என்னாவாகும்....”
“சாமி கண்ணை குத்திடும்...அப்புறம் அம்மா செத்து போய்டுவாங்க....”
“அம்மா செத்து போனா என்னா ஆகும்....”
“அப்பா வேறே கல்யாணம் பண்ணிப்பாரு,,, சித்தி வருவாஙக ... நா ஸ்கூல் போக முடியாது... ரோட்டில் என்னை அடிச்சு
பிச்சை எடுக்க வைப்பாங்க...”

”முன்னாடி அம்மா கிட்டே..... பெரிய பிராமிஸ் ஒன்னு பண்ணியே...அது என்ன பிராமிஸ் அவினாஷ்...” என அந்தரங்கமான மொழியில்
கேட்டாள் கவிதா.
“மம்மியும் அவினாஷும் என்ன பண்ணினாலும் பேசினாலும்... யார் கிட்டேயும் சொல்லக் கூடாது...” அவர்களுக்கு மட்டுமே
அறிந்த ரகசியம் என்ற பெருமிதத்தில் சொன்னான் அவினாஷ்.
“யார் கிட்டே இதுவரை சொன்னியா...”
“இல்லே...மம்மி...”
“யாருக்காவது தெரியுமா....”
“இல்லே மம்மி....” ஏனோ அவினாஷ் திரும்பி என்னை ஒரு வினாடி பார்த்தான்.
“குட் பாய்...”
“இப்ப மறுபடியும் ஒரு பிக் பிராமிஸ் பண்ணுவோமா...”
“ஓ.கே...மம்மி...”

“குட்....இப்ப என் மேலேயும் சாமி மேலேயும் பிராமிஸ் பண்ணு...”
“உன் மேலேயும் சாமி மேலேயும் பிராமிஸ்...” என அவனின் கையை கவிதாவின் தலைமீதும் வானத்தின் மீதும் வைத்தான்.
“ சரி இனி பிராமிஸ்......... இனி மேல எனக்கும் உனக்கும் அப்பாவுக்கும் நடக்க போறதை யார் கிட்டேயும் சொல்ல கூடாது...”
என மாலதி சத்தியம் வாங்கினாள்.
“சத்தியமா நா யார் கிட்டேயும் சொல்ல மாட்டேன்...”
“யாரும் சாக்லேட் வாங்கி குடுத்தாலும் சொல்ல மாட்டியா...
“நொ அம்மா...சொல்லவே மாட்டேன்...”
“ஏன்...”
“நா ஒரு குட் பாய்... அம்மா பேச்சை கேட்கிற குட் பாய்”

அப்படியே அவனை பாசம் பொங்க பெருமையுடன் பார்த்து வாரி அணைத்தாள்...இப்போது அவினாஷின் கவிதாவை
அணைத்த தோரணை வேறு விதமாக மாறிவிட்டதாக உணர்ந்தேன்...அந்த உணர்வு உண்மையா பொய்யா கற்பனையா என
தெரியவில்லை...என் மனம் ஒரு வேளை உண்மையாக இருக்குமோ என நம்பத் தொடங்கியது.

அவினாஷ் அணைப்பில் இப்போது ஒரு ஆதிக்கம் செலுத்தும் ஆண்மைத்தனை வந்து விட்டதாக சந்தேகப்பட்டேன்.
...கவிதா எனக்குத்தான் வேறுயாருக்கும் உரிமையில்லை என்ற அவனின் அணைப்பு உணர்த்துவதாக சந்தேகப்பட்டேன்..
இல்லையில்லை கற்பனை செய்தேன்.. ஒரு வேளை உண்மையை எதிர்க்கொள்ளும் திராணி எனக்கு இல்லாமல்
போய்விட்டதோ..