11-07-2019, 02:09 AM
நிருதி நிலை குழைந்து போயிருந்தான். அவன் மனம் பெரும் அதிர்ச்சிக்கு ஆளாகியிருந்தது. அவனால் எதையும் சிந்திக்க முடியவில்லை. அவன் மனம் ஒரு நிலையிலும் இல்லை.
சுகந்தி வீட்டில் இருந்து வந்தவனால் தன் வீட்டிலும் இருக்க முடியவில்லை. சட்டையை மாட்டிக் கொண்டு வெளியே கிளம்பினான்.
இன்று வீட்டு வாடகையும் கொடுக்க வேண்டும். அவன் போனபோது கடை இல்லை. பூட்டியிருந்தது. காலையில் லேட்டாகி விட்டதால் டிபன் சாப்பிட கடைக்குப் போகாமல் அப்படியே ஓடியிருந்தான். இப்போது கடை பூட்டப் பட்டிருப்பது இன்னொரு ஏமாற்றமாக இருந்தது.
முன் பக்கம்தான் கடை. பின் பக்கம் வீடு. எதற்கும் பார்க்கலாம் என்று பின் பக்கம் போனான். காம்போண்ட் கேட்.. கதவு எல்லாமே திறந்திருந்தது. வீட்டில் ஆள் இருக்கிறார்கள். வீடும் அவனுக்கு பழக்கமான ஒன்றுதான். அந்த தைரியத்தில்.. அவனுக்கு இருக்கிற மனக் குழப்பத்தில் எதையும் கவனிக்காமல் உள்ளே போனான்.
திறந்திருந்த கதவைத் தான்டி உள்ளே போய் சைடில் திரும்பியவன் இன்னொரு அதிர்ச்சியை வாங்கி.. உறைந்து போய் நின்றான்.. !!
'என்ன கொடுமை இது.. ??'
முதலில் சோபா தென்பட்டது. அடுத்ததாக.. அதில் முதுகுப் பக்கம் அதிகம் தெரியும்படி சைடு போஸில் உயரமாக உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த மீனா தெரிந்தாள்.
இவள் இவ்வளவு உயரம் இல்லையே என்று யோசித்த பின்தான் அதை கவனித்தான் நிருதி.
மீனா சோபாவில் உட்காரவில்லை. அவளது மாமாவின் மடியில் உட்கார்ந்திருந்தாள். அதுவும் சாதாரணமாக உட்காரவில்லை. அவளது நைட்டியின் ஜிப் திறந்து முலை வெளியே வந்திருக்க.. கருப்பு பிரா சைடில் தெரிய உட்கார்ந்திருந்தாள்.
அந்த முலைகளுக்குள் ஒரு முகம் புதைந்திருப்பதை மிகத் தாமதமாகவே கவனித்தான்.
தன் மாமாவின் வாயில் முலையைத் திணித்து சப்பக் கொடுத்து விட்டு கண் மூடிக் கிறங்கியிருந்த மீனா.. ஏதோ ஒரு உள்ளுணர்வில்தான் கண் திறந்து திரும்பிப் பார்த்தாள். தன்னையே வெறிக்கும் நிருதியைப் பார்த்ததும் அவள் இதயம் ஒரு நொடி எகிறிக் குதித்தே விட்டது.
பதறிப் போனாள். சட்டென்று சுதாரித்து.. மாமாவின் வாயில் இருந்த தன் முலையைப் பிடுங்கினாள்.
ஆசையாக சப்பிச் சுவைத்துக் கொண்டிருந்த ஆப்பிள் முலைகளை அவள் வெடுக்கெனப் பிடுங்கின காரணம் புரியாமல்.. அவள் முலையை மீண்டும் இழுத்து.. பின் நிருதியைப் பார்த்த அவள் மாமா முகத்தில் பேரதிர்ச்சி.. !!
சட்டென பதறியடித்து விலகி எழுந்த மீனா முலைகளை நைட்டிக்குள் தள்ளி ஜிப்பை மூட.. சிரிக்க முயன்று தோற்றான் திருதி.. !!
சுதாரித்துக் கொண்டு சட்டென முன் வந்து சூழ்நிலையைச் சமாளித்தாள் மீனா.
"வாங்கண்ணா.. என்ன திடீர்னு.. வீட்டுக்கெல்லாம்..?"
நிருதியும் சுதாரித்துக் கொள்ள முயன்றான்.
"இ.. இல்ல.. வாடக குடுக்கலாம்னு" ஆனாலும் அவன் முகம் பேயறைந்ததைப் போல்தான் இருந்தது.
"வா.. வாடைக்கு என்ன அவசரம் இப்ப?" அவள் குரலில் மிகப் பெரிய தடுமாற்றம் இருந்தது.
'ஏன்டி நீ ஓழ் போடுறதை நான் வந்து கெடுத்துட்டேனா? வாடகைய விட உனக்கு ஓழு முக்கியம்.' என்று மனசுக்குள் நினைத்த படி மெல்ல கேட்டான்.
"அம்மா இல்லையா?"
"இல்லண்ணா.. ஊருக்கு போயிடுச்சு"
"ஏன்.. என்ன திடீர்னு கடை கூட தெறக்காம?"
"ஒரு டெத்தாகிருச்சு. அம்மாவுக்கு ரொம்ப நெருங்கின சொந்தம்.. அதான் கடைய சாத்திட்டு போயிட்டாங்க"
"ஓஓ" பணத்தை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்தான்.
"சரி அம்மா வந்தாங்கனா குடுத்துரு"
வியர்த்த கை நீட்டி வாங்கினாள். அவள் உதடுகள் நடுங்கின.
"வேலைக்கு போயிட்டு வந்துட்டிங்களாண்ணா?"
"ம்ம்"
அவள் மாமா இயல்பாக இருப்பதைப் போலக் காட்டிக் கொண்டு எழுந்து வேறு அறைக்குப் போனான். அவன் மறைந்த நொடியில் சடாரென நிருதியின் கையைப் பிடித்தாள் மீனா.
"ஸாரிண்ணா.. அம்மாகிட்ட எதுவும் சொல்லிராதிங்க ப்ளீஸ். கெஞ்சிக் கேட்டுக்கறேன்"
அவள் உதடுகள் நடுங்கின. கன்னங்கள் வெளிறி முகம் இருண்டிருந்தது. அந்த சிறுத்துப் போன முகத்தைப் பார்க்கவே பரிதாபமாக இருந்தது. திரண்ட அவள் முலைகளைப் பார்த்தவனுக்கு கைகள் துடித்தன. ஆனால் நாகரீகம் அவனை தடுத்தது. எதுவும் சொல்லாமல் லேசான புன்னகை காட்டி.. அவள் கன்னத்தில் தட்டினான்.
"என்ஜாய் யுவர் லைப்"
"தேங்க்ஸ்ணா.." குரல் நெகிழச் சொன்னாள்.
மேலே ஒரு வார்த்தை கூடப் பேசாமல் திரும்பி .. வீட்டை விட்டு வெளியேறினான் நிருதி.
'இன்று என் நேரம்தான் சரியில்லையோ??'
சுகந்தி வீட்டில் இருந்து வந்தவனால் தன் வீட்டிலும் இருக்க முடியவில்லை. சட்டையை மாட்டிக் கொண்டு வெளியே கிளம்பினான்.
இன்று வீட்டு வாடகையும் கொடுக்க வேண்டும். அவன் போனபோது கடை இல்லை. பூட்டியிருந்தது. காலையில் லேட்டாகி விட்டதால் டிபன் சாப்பிட கடைக்குப் போகாமல் அப்படியே ஓடியிருந்தான். இப்போது கடை பூட்டப் பட்டிருப்பது இன்னொரு ஏமாற்றமாக இருந்தது.
முன் பக்கம்தான் கடை. பின் பக்கம் வீடு. எதற்கும் பார்க்கலாம் என்று பின் பக்கம் போனான். காம்போண்ட் கேட்.. கதவு எல்லாமே திறந்திருந்தது. வீட்டில் ஆள் இருக்கிறார்கள். வீடும் அவனுக்கு பழக்கமான ஒன்றுதான். அந்த தைரியத்தில்.. அவனுக்கு இருக்கிற மனக் குழப்பத்தில் எதையும் கவனிக்காமல் உள்ளே போனான்.
திறந்திருந்த கதவைத் தான்டி உள்ளே போய் சைடில் திரும்பியவன் இன்னொரு அதிர்ச்சியை வாங்கி.. உறைந்து போய் நின்றான்.. !!
'என்ன கொடுமை இது.. ??'
முதலில் சோபா தென்பட்டது. அடுத்ததாக.. அதில் முதுகுப் பக்கம் அதிகம் தெரியும்படி சைடு போஸில் உயரமாக உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த மீனா தெரிந்தாள்.
இவள் இவ்வளவு உயரம் இல்லையே என்று யோசித்த பின்தான் அதை கவனித்தான் நிருதி.
மீனா சோபாவில் உட்காரவில்லை. அவளது மாமாவின் மடியில் உட்கார்ந்திருந்தாள். அதுவும் சாதாரணமாக உட்காரவில்லை. அவளது நைட்டியின் ஜிப் திறந்து முலை வெளியே வந்திருக்க.. கருப்பு பிரா சைடில் தெரிய உட்கார்ந்திருந்தாள்.
அந்த முலைகளுக்குள் ஒரு முகம் புதைந்திருப்பதை மிகத் தாமதமாகவே கவனித்தான்.
தன் மாமாவின் வாயில் முலையைத் திணித்து சப்பக் கொடுத்து விட்டு கண் மூடிக் கிறங்கியிருந்த மீனா.. ஏதோ ஒரு உள்ளுணர்வில்தான் கண் திறந்து திரும்பிப் பார்த்தாள். தன்னையே வெறிக்கும் நிருதியைப் பார்த்ததும் அவள் இதயம் ஒரு நொடி எகிறிக் குதித்தே விட்டது.
பதறிப் போனாள். சட்டென்று சுதாரித்து.. மாமாவின் வாயில் இருந்த தன் முலையைப் பிடுங்கினாள்.
ஆசையாக சப்பிச் சுவைத்துக் கொண்டிருந்த ஆப்பிள் முலைகளை அவள் வெடுக்கெனப் பிடுங்கின காரணம் புரியாமல்.. அவள் முலையை மீண்டும் இழுத்து.. பின் நிருதியைப் பார்த்த அவள் மாமா முகத்தில் பேரதிர்ச்சி.. !!
சட்டென பதறியடித்து விலகி எழுந்த மீனா முலைகளை நைட்டிக்குள் தள்ளி ஜிப்பை மூட.. சிரிக்க முயன்று தோற்றான் திருதி.. !!
சுதாரித்துக் கொண்டு சட்டென முன் வந்து சூழ்நிலையைச் சமாளித்தாள் மீனா.
"வாங்கண்ணா.. என்ன திடீர்னு.. வீட்டுக்கெல்லாம்..?"
நிருதியும் சுதாரித்துக் கொள்ள முயன்றான்.
"இ.. இல்ல.. வாடக குடுக்கலாம்னு" ஆனாலும் அவன் முகம் பேயறைந்ததைப் போல்தான் இருந்தது.
"வா.. வாடைக்கு என்ன அவசரம் இப்ப?" அவள் குரலில் மிகப் பெரிய தடுமாற்றம் இருந்தது.
'ஏன்டி நீ ஓழ் போடுறதை நான் வந்து கெடுத்துட்டேனா? வாடகைய விட உனக்கு ஓழு முக்கியம்.' என்று மனசுக்குள் நினைத்த படி மெல்ல கேட்டான்.
"அம்மா இல்லையா?"
"இல்லண்ணா.. ஊருக்கு போயிடுச்சு"
"ஏன்.. என்ன திடீர்னு கடை கூட தெறக்காம?"
"ஒரு டெத்தாகிருச்சு. அம்மாவுக்கு ரொம்ப நெருங்கின சொந்தம்.. அதான் கடைய சாத்திட்டு போயிட்டாங்க"
"ஓஓ" பணத்தை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்தான்.
"சரி அம்மா வந்தாங்கனா குடுத்துரு"
வியர்த்த கை நீட்டி வாங்கினாள். அவள் உதடுகள் நடுங்கின.
"வேலைக்கு போயிட்டு வந்துட்டிங்களாண்ணா?"
"ம்ம்"
அவள் மாமா இயல்பாக இருப்பதைப் போலக் காட்டிக் கொண்டு எழுந்து வேறு அறைக்குப் போனான். அவன் மறைந்த நொடியில் சடாரென நிருதியின் கையைப் பிடித்தாள் மீனா.
"ஸாரிண்ணா.. அம்மாகிட்ட எதுவும் சொல்லிராதிங்க ப்ளீஸ். கெஞ்சிக் கேட்டுக்கறேன்"
அவள் உதடுகள் நடுங்கின. கன்னங்கள் வெளிறி முகம் இருண்டிருந்தது. அந்த சிறுத்துப் போன முகத்தைப் பார்க்கவே பரிதாபமாக இருந்தது. திரண்ட அவள் முலைகளைப் பார்த்தவனுக்கு கைகள் துடித்தன. ஆனால் நாகரீகம் அவனை தடுத்தது. எதுவும் சொல்லாமல் லேசான புன்னகை காட்டி.. அவள் கன்னத்தில் தட்டினான்.
"என்ஜாய் யுவர் லைப்"
"தேங்க்ஸ்ணா.." குரல் நெகிழச் சொன்னாள்.
மேலே ஒரு வார்த்தை கூடப் பேசாமல் திரும்பி .. வீட்டை விட்டு வெளியேறினான் நிருதி.
'இன்று என் நேரம்தான் சரியில்லையோ??'