மச்சக்காரன் by asal

[johnypowas]

மச்சக்காரன் - பகுதி - 28

“அவரு டி-பார்ம் படிச்சுட்டு சொந்தத்திலே ஒரு கடை நடத்தி லாஸ் ஆயிட்டார்....அதனால ஏதோ ஒரு கடைக்கு வேலைக்கு போயிட்டு இருக்கார்.... மைதியை கல்யாணம் பண்ணிட்ட பின்னாடிதான் கடை லாஸ் ஆயிருக்கும் போல....அதுக்கும் சேர்த்து திட்டு.... பாவம் அவ தான் என்ன பண்ணுவா?.....

“மைதிலிக்கு என்ன வயசு இருக்கும்?...” பத்மினி ஆவலாய் கேட்டாள்...

“+2 படிச்சிட்டு இருக்கிறப்போதான் கல்யாணம் நடந்திருக்கு....”

“அப்போ அவ மைனர் பொண்ணுதானே?... போலீசுலே கேஸ் கொடுத்திருக்கலாம்ல்லே?.... அவ அப்பா அம்மா எல்லாம் என்ன பண்ணீட்டு இருக்கிறாங்க?...”

“மைதிலிக்கு அப்பா இல்லை... அம்மா மட்டும்தான்... அவர்களுக்குத்தான் உடம்பு சரியில்லை.... அதற்கு மாத்திரை வாங்கப்போய்தான் அவர் பழக்கமாயிருக்கிறார்.... கொஞ்ச நாள்லேயே இறந்துட்டாங்க... மைதிலி அநாதையா நின்னிருக்கா.... அதனால கல்யாணம் உடனேயே நடந்துடுச்சு.....யாரும் அதை தடுக்கலே... கல்யாணம் பண்ணிட்டும் ஸ்கூலுக்கு போயிட்டு இருந்திருக்கா....அவ ப்ரெண்ட்ஸ்களுக்கு தவிர வேற யாருக்கும் தெரியாதாம்....பேச்சு சகிக்க முடியமதான் +2 எக்ஸாம் முடிஞ்ச பின்னாடி ஆத்துலே குதிச்சுட்டா....”

“அடப்பாவமே?.... அப்புறம்....”

“என் குரு நேரடியாகலே விஷயத்துக்கு வந்துட்டார்.... உனக்கு குழந்தை இருந்தா பிரச்சனை எல்லாம் தீர்ந்தடும்மில்லே?ன்னு கேட்டுதுக்கு மைதிலி தலையாட்டினா....அப்படின்னா நாங்க ரெண்டு பேர் இங்கே இருக்கோம்.... உனக்கு சம்மதம்னா.... எங்க கூட சேர்ந்து குழந்தை பெத்துக்கறியா?ன்னு கேட்டதுக்கு கொஞ்ச நேர ஆலோசனைக்கு பின்னாடி சரின்னு சம்மதிச்சுட்டா....”

“ம்.....” இருவருக்கும் கதையில் ஆர்வம் அதிகமாகிவிட்டது...

“அப்படின்னா எங்க ரெண்டு பேரிலே யாரை நீ தேர்ந்தெடுக்கிறேன்னு கேட்டதுக்கு.... 
என்னை ஆத்திலே இருந்த காப்பாத்தினவரையே நான் தேர்ந்தெடுக்கிறேன்னு சொல்லிட்டா.....”

“அண்ணனுக்கு அடிச்சது லக்கிப்பிரைஸ்....” பத்மினி ஆர்ப்பாரித்தாள்...

“நீ சும்மா இருடி....நீங்க சொல்லுங்க...” ஆன்ட்டி பத்மினியை அடக்கி என்னை மேலும் தூண்டினாள்...

“அப்பவே மாலைச்சூரியன் சாட்சியா நாங்க இருவரும் இணைந்தோம்.....”

“அண்ணா அதுக்கு அவ எப்படி இருந்தா?.... உங்களுக்கு பிடிச்சிருந்ததா?.... அப்புறம் அவ அழகா இருந்தாளா?...”

“ம்... முதல்யே சொல்லனும் நினைச்சேன்.... அழகுக்கு அவ கிட்டே பஞ்சம் இல்லை... யாரையும் முதல்பார்வையிலேயே கிறங்கடிக்கிற அழகு....” இருவரும் இடைமறித்தனர்...

“எங்களை விட அழகா?.....” இருவரின் கேள்வியிலும் பொறாமை அல்லது ஆதங்கம் இருந்தது..

                   

“நீங்க ஒரு மாதிரி அழகு...... அவ ஒரு மாதிரி அழகு........”நான் சமாளித்தேன்...

பத்மினி சமாதானமானாள்...ஆனால் ஆன்ட்டி...” ஏங்க எங்க கிட்டே உங்களுக்கு ரொம்பவும் பிடிக்குமே அதுக அவகிட்டே எப்படி இருக்கும்ங்க?...” கரெக்ட்டாய் மடக்கினாள்...

“அவ சின்னப்பொண்ணுதானேடி... எல்லாமுமே இறுக்கமாத்தான் இருந்துச்சு.... அதையெல்லாம் அளந்து பார்க்கிற நிலையிலா நான் இருந்தேன்.... “ நான் சிரித்தேன்.....

“ஏன் அண்ணா?... அவ நல்லா ஒத்துழைச்சாளா?....”

“ஊகும்..... முதல்லே மரக்கட்டை மாதிரிதான் கிடந்தா.... குருதான் தூரத்தில் இருந்து கட்டையா? ரப்பரான்னு கேட்டார்....”

“அப்படின்னா?....” 

“கட்டையின்னா உணர்ச்சிகளை அடக்கிட்டோ அல்லது இல்லமலோ... கட்டையாட்டம் கிடக்கறது.... ரப்பர்னா... நாம இழுக்கிற இழுப்புக்கெல்லாம் வந்து நம்மை கிறங்கடிக்கிறது... உங்களை மாதிரி...”

இருவருக்கும் முகம் பிரகாசமானது.....இருவரும் ஒருரையொருவர் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டனர்... இருவருக்குமே வெட்கம்.....

“அவ கட்டையா? இல்லை ரப்பரா?...குருவுக்கு என்ன பதில் சொன்னீங்க...”

“கட்டைன்னுதான் சொன்னேன்....அப்படின்னா அடக்கி மெதுவா விடுன்னு சொல்லிட்டு அவர் பாட்டுக்கு போயிட்டார்....