08-07-2019, 09:50 PM
23.
உள்ளிருந்து வந்தது, மைதிலியின் அப்பா!
மெல்லக் கண் திறந்தாள் மைதிலி! நான் ஏற்கனவே எழுந்திருந்தேன்.
இது அவர் ரூமாச்சே! குழம்பிய மைதிலியின் மனதில் மெல்ல, நேற்றைய இரவுகள் நடந்தது நினைவுக்கு வந்தது. அவள் எழுந்த போது மணி காலை 8. நிகழ்வுகளின் அழுத்தம், அவளை மீறி அசதியில் ஆழ்த்தியிருந்தது. ஆனால், அவன் நெருக்கத்தில் கிடைத்த இந்த ஆழ்ந்த தூக்கம், மனதுக்கு ஒரு புத்துணர்ச்சியையும், தெம்பையும் தந்தது.
அவளுக்கு மிகவும் சங்கடமாய் இருந்தது! எப்படி ராஜா முகத்தில் முழிப்பது?!
முகம் கழுவி, ஹாலுக்கு வந்தாள். ஒரு விதமான தயக்கத்தோடு இருந்தாள்.
குட்மார்னிங் மைதிலி! காஃபி சாப்பிடுறியா?
புன்னகையுடன், காஃபி கப்பை நீட்டினான்.
ம்ம்… இப்பதான் ஃபேஸ் கொஞ்சம் ஃப்ரெஸ்ஸா இருக்கு உனக்கு. இப்டியே இரு! அப்புறம், காஃபி குடிச்சிட்டு, குளிச்சி முடி. நான் டிஃபன் வாங்கிட்டு வந்திடுறேன். நைட்டே சாப்பிடலை. பசிக்குது!
இரவு நடந்த சங்கடங்களை, ராஜா பேச்சில் கொண்டே வராதது, அவளுக்கு இதமாக இருந்தது.
நான் ரெடி பண்றேன் ஏதாவது என்று எழுந்தாள்.
ம்கூம். நீ ஒழுங்கா காஃபி குடி. அப்புறம் ரெடியாகு. கொஞ்சம் வெளிய போற வேலை இருக்கு!
எங்க போகனும்?
சொன்னாத்தான் வருவியா? சிரித்துக் கொண்டே கேட்டவனை முறைத்தாள் மைதிலி!
சரி, போயி ரெடியாகு!
டிஃபன் சாப்பிட்டதும், மைதிலியை அழைத்துக் கொண்டு அவளுக்குப் பிடித்த, பெசண்ட் நகர் கோவிலுக்கு அழைத்துச் சென்றேன். நீண்ட நேரம் கோவிலில் இருந்து விட்டு, அருகில் ஒரு நல்ல ஹோட்டலில் லஞ்ச்சையும் முடித்து விட்டு, மகாபலிபுரம் வரை ஒரு லாங் டிரைவ் சென்றோம். சினிமா, பாட்டு, அரசியல், ஆஃபிஸ், எங்களுடைய வீட்டு ஆட்கள் என்று பேச்சு பல பக்கம் சென்றாலும், மறந்தும், நாங்கள் ப்ரேம், ப்ரியாவைப் பற்றி பேசவேயில்லை!
வீடு திரும்பிய பொழுது மணி 5. உள்ளே, ரிலாக்சாக அமர்ந்தேன்.
அப்புறம் மைதிலி, லாங் ட்ரைவ் நல்லாயிருந்துதில்ல!
ம்ம்ம் ஆமா! கொஞ்சம் இருங்க வரேன். என்று கிச்சன் சென்றவள், இருவருக்கும் காஃபியுடன் வந்தமர்ந்தாள். ம்ம்… இப்பச் சொல்லுங்க.
இல்ல, ட்ரைவ் நல்லாயிருந்துதில்லன்னு கேட்டேன்.
அது நல்லாதான் இருந்தது. ஆனா, நான் அதைக் கேக்கலை. நம்மளோட அடுத்த ஸ்டெப் என்னான்னு கேட்டேன்!
எனக்கே ஆச்சரியமாய் இருந்தது. மைதிலி! என்றேன்.
காலையிலியே பேசுனா, எங்க நான் திரும்ப ஃபீல் பண்ணுவேன்னோனுதானே, காலையில இருந்து இப்பிடி ட்ரைவ் கூட்டிட்டு போனீங்க! அவள் கிண்டலாகச் சொன்னாலும், அவளுக்கு அது பிடித்திருந்தது.
சரி லாங்க் ட்ரைவுக்கு கூட தேங்க்ஸ் இல்லையா?
அதெல்லாம் சொல்ல முடியாது! இப்பொழுது சீரியசாகவே கேட்டாள், என்ன பண்ணலாம்?
சொல்றேன். முதல்ல ப்ரேம்தான் டார்கெட்! அவுட்லைன் மட்டும் சொல்லுறேன். நானும் லாய்ர்கிட்ட எல்லாம் டிஸ்கஸ் பண்ண வேண்டியிருக்கு. மெதுவாக அவன் திட்டத்தைச் சொல்ல ஆரம்பித்தான்.
மைதிலிக்கும் அது ஓகேயாய் இருந்தது.
சரி, ப்ளான் எப்பயிருந்து ஆரம்பிக்கிறது?
முதற்கட்ட வேலை, லீவ் முடிஞ்சி ரெண்டு மூணு நாள்ல ஆரம்பிச்சிடலாம். அதுக்குள்ள, உங்க வீட்டு வீடீயோவும் கிடைச்சிடும். டிடக்டிவ் ஆளுங்க ரிப்போர்ட் ரெடி பண்ணச் சொல்லிடலாம். அப்பதான் பெருசா எந்தப் பிரச்சினையும் இருக்காது.
ரெண்டாவது கட்ட திட்டத்தப்பதான், நீ கேர்ஃபுல்லா இருக்கனும். உனக்கு கூட ஆளு பாதுகாப்பா இருக்கனும். ரெண்டாவது கட்டம், இன்னும் ஒன்றரை மாசம் கழிச்சு வெச்சுக்கலாம்.
ஏன் அவ்ளோ நாள் கழிச்சு?
முத கட்டம் முடியுறதுக்கே, நமக்கு அவ்ளோ நாள் ஆகிடும். முதற்கட்ட விஷயங்கள் ப்ரியாவுக்கு தெரிஞ்சா பிரச்சினையேயில்லை. ஆனா, ரெண்டாவது கட்டத்துல, ப்ரியாவுக்கு ஒரு மேட்டரும் தெரியக் கூடாது. ப்ரியாவுக்கு, சின்னதா ஒரு ஆன்சைட் ஒர்க் இருக்கு. அது மோஸ்ட்லி, ஒரு மாசம் கழிச்சு போற மாதிரி இருக்கும். அவ போயிட்டு ஒன் ஆர் டூ மந்த்ஸ்ல வந்துடுவா! சோ, அதுதான் பெஸ்ட் டைம்!
ம்ம்ம்.. கரெக்டுதான். என்று சொல்லியவள் திடீரென்று கண் கலங்கினாள். அப்பாகிட்ட இதை எப்பிடிச் சொல்லப் போறேன்னு தெரியலை. அவரு இதை எப்பிடி தாங்கிக்கப் போறாருன்னும் தெரியலை.
கவலைப் படாத மைதிலி, அதை ஒரு வாரம் கழிச்சு யோசிச்சிக்கலாம். நான் அதுக்கும் எப்படின்னு யோசிச்சி சொல்றேன். முக்கியமான விஷயம், நீ எப்பியும் போல இருக்கனும். ப்ரேம்கிட்ட நீ எந்த வித வார்த்தையையும் விட்டுடக் கூடாது. மீதி விஷயங்களை நான் பாத்துக்குறேன்.
மீதியிருந்த இரு நாட்களில், அவர்கள், மற்றப் பல விஷயங்களை மட்டுமே பேசினர். நடந்தது எவ்வளவு பெரிய அதிர்ச்சியாய் இருந்தாலும், அடுத்து என்ன செய்ய வேண்டும் என்று எடுத்திருந்த முடிவும், நாமும் அவர்களை சும்மா விடப்போவதில்லை என்ற எண்ணமும், எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக இருவரது அருகாமையும், இருவருக்கும் தனித் தெம்பைக் கொடுத்திருந்தது!
இரண்டு நாட்கள் கழித்து அவரவர் வீட்டுக்குத் திரும்பும் பொழுது, ப்ரேம், ப்ரியாவை பார்க்க வேண்டுமே, என்ற கடுப்பும், நாங்கள் பிரிய வேண்டுமே என்ற வலியும் மட்டுமே இருந்தது.
ஒரு வாரம், திட்டப் படி, சந்திக்க வேண்டிய ஆட்களை சந்தித்தேன். டிடக்டிவ் ஏஜன்சி ரிப்போர்ட்டும் ரெடியாயிற்று.
வெள்ளி மதியம், மைதிலிக்கு அழைத்து, நாளை ஆஃபிஸ் போவது போல் கிளம்பி, கோடம்பாக்கம் வந்து விடு என்றேன்.
அவள் வீட்டுக்கு வந்த போது மணி 10.
ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசனும் மைதிலி!
ம்ம். சொல்லுங்க!
இல்லை, நீங்க பேசிட்டிருங்க, நான் வெளிய போயிட்டு வந்துடுறேன் என்று சொல்லிவிட்டு வெளியே சென்றான் ராஜா! யாரிடம் பேசச் சொல்கிறான் என்று திகைத்த மைதிலிக்கு, உள்ளிருந்து வந்த ஆளைப் பார்த்து அவள் கண்கள் விரிந்தது!