இன்னும் எவ்வளோ நாள்தான் இப்படி தடவிகிட்டே இருக்கறது.

[Nsme]

இரு விழிகள், ஒரு பார்வை:

அந்தி மாலை நேரத்தில்,
வானம் சிவந்து நிற்கும் வேளையில்...
இங்கு இரண்டு தேவதைகள் நிற்கிறார்கள்.

ஒரு பக்கம் கீதா...
வெள்ளி நிறப் புடவையில், வெண்ணிலா போல் ஒளிர்கிறாள்.
அவளது முதுகு... ஒரு காவியம்.
அவளது இடுப்பு... ஒரு ஓவியம்.
அவளைப் பார்க்கும் போது, மனதிற்குள் ஒரு 'அமைதி' வருகிறது.

மறு பக்கம் லாவண்யா...
சிவப்பு நிற ஆடையில், நெருப்பு போல் ஒளிர்கிறாள்.
அவளது கால்கள்... ஒரு மின்னல்.
அவளது தோள்கள்... ஒரு சிற்பம்.
அவளைப் பார்க்கும் போது, உடலுக்குள் ஒரு 'வெறி' வருகிறது.

அருண்... நீ ஒரு பாக்கியசாலி!
உலகமே தேடும் 'அமைதி'யும் (கீதா),
உலகமே பயப்படும் 'நெருப்பும்' (லாவண்யா),
இரண்டும் உன் மடியில்.

இந்த இரண்டு அழகிகளும்,
உனக்காகக் காத்திருக்கிறார்கள்.
உனக்காக அலங்கரித்துக் கொள்கிறார்கள்.
உனக்காகவே வாழ்கிறார்கள்.

இந்த 'பின்னழகு' வெறும் முன்னோட்டம் தான்.
இவர்களின் 'முன்னழகு' உனக்கு மட்டும் தான் சொந்தம்.

பல ஆண்களின் கண்கள் கீதா மற்றும் லாவண்யாவின் மேல் மொய்க்கின்றன.
அருண் இவர்களிடம் இந்த இரண்டு பதுமைகளையும் இழந்து விடுவானா?
அல்லது, தன் ஆண்மையால் அவர்களைத் தக்க வைத்துக் கொள்வானா?

இனி காலம் தான் பதில் சொல்லும்....