இன்னும் எவ்வளோ நாள்தான் இப்படி தடவிகிட்டே இருக்கறது.

[Nsme]

திங்கட்கிழமை மாலை (Monday Evening):

ஒரு அமைதியான காபி ஷாப். கீதா ஒரு கிரே மற்றும் வெள்ளை வரிகள் கொண்ட ஃபார்மல் ஷர்ட் (Grey & White Lined Shirt) மற்றும் கருப்பு ட்ரவுசர் அணிந்து, மிகவும் நேர்த்தியாக (Professional) அமர்ந்திருந்தாள். அவளுக்கு எதிரே செந்தில், கையில் அந்த ஒப்பந்தப் பத்திரத்தை (Agreement) வைத்துக்கொண்டு தீவிரமாகப் படித்துக்கொண்டிருந்தான்.

செந்தில்: "கீதா, உங்க பேங்க் ஆஃபர் நல்லாதான் இருக்கு. ஆனா இந்த ரெண்டு கிளாஸ் (Clause) எனக்குச் சரியா படல. இதுல சில வார்த்தைகள் தெளிவா இல்ல (Ambiguous). நாளைக்கு ஏதாவது பிரச்சனை வந்தா, இது உங்க பேங்குக்குச் சாதகமா போயிடும். எனக்கு இதுல ரிஸ்க் இருக்கு."

கீதா அவன் சொல்வதைக் கூர்ந்து கவனித்தாள். அவன் சொல்லும் பாயிண்ட்ஸ் நியாயமாகவே இருந்தது. அவன் சும்மா வழிவதற்காக வரவில்லை, அவனுக்கு விஷயமும் தெரிந்திருக்கிறது என்பதை உணர்ந்து, அவன் மேல் ஒரு மரியாதை வந்தது.

கீதா: "புரியுது சார். நீங்க சொல்றது கரெக்ட் தான். ஆனா பேங்க் பாலிசி படி சில விஷயங்களை மாத்த முடியாது. இருந்தாலும், நான் ஒரு 'மிடில் கிரவுண்ட்' (Middle Ground) கொண்டு வர ட்ரை பண்றேன். ரெண்டு பேருக்கும் ஓகே ஆகுற மாதிரி பாக்கலாம்."

பேச்சு முடிந்து கீதா கிளம்பத் தயாரானாள். அப்போது காபி ஷாப்புக்குள் வரதனின் ப்ராஜெக்ட் மேனேஜர் நுழைந்தார். அவர் செந்திலைப் பார்த்துவிட்டு அருகில் வந்தார்.

மேனேஜர்: "ஹலோ செந்தில் சார்... என்ன இங்க?" என்று கேட்டுக்கொண்டே திரும்பியவர், கீதாவைப் பார்த்து அதிர்ச்சியடைந்தார். "கீதா மேடம்? நீங்களா?"

கீதாவுக்குச் சங்கடமாக இருந்தது. வரதனின் பழைய வாழ்க்கையிலிருந்து வந்த ஒரு முகம். இருந்தாலும் சமாளித்துக்கொண்டு, "ஹலோ சார்... நல்லா இருக்கீங்களா?" என்று கேட்டாள்.

மேனேஜர்: "நல்லா இருக்கேன்மா. கேள்விப்பட்டேன்... வரதன் பண்ணது தப்புதான். நீங்க தைரியமா இருங்க," என்று போலியாக அனுதாபம் தெரிவித்தார்.

கீதா ஒரு மெல்லிய புன்னகையுடன், "தேங்க்ஸ் சார். நான் கிளம்புறேன்," என்று சொல்லிவிட்டு விடைபெற்றாள்.

அவள் சென்ற பிறகு, மேனேஜர் செந்திலின் அருகில் அமர்ந்தார்.

மேனேஜர்: "சார்... அவ யாருன்னு தெரியுமா? நம்ம வரதன் இருக்கான்ல... அவனோட பொண்டாட்டி. சாரி, முன்னாள் பொண்டாட்டி. இப்போ டிவோர்ஸ் ஆயிடுச்சு."

செந்தில் அதிர்ச்சியில் உறைந்தான். "என்னய்யா சொல்ற? அந்த வீணாப்போன வரதனுக்கு இப்படி ஒரு அழகு தேவதையா? எனக்கெல்லாம் இப்படி ஒரு பொண்டாட்டி கிடைச்சிருந்தா, காலத்துக்கும் ராணி மாதிரி தாங்கிருப்பேன்யா. வரதனுக்கு இப்போ எல்லா கிரகமும் வச்சு செய்யுதுன்னு நெனைக்கிறேன்."

மேனேஜர்: "ஆமா சார். ஒரு தடவை ஆபீஸ் பார்ட்டிக்கு வரதன் இவளைக் கூட்டிட்டு வந்தான். அப்போதிலிருந்தே இவ மேல எனக்கு ஒரு கண்ணு. சார்... உங்களுக்கு வாய்ப்பு கிடைச்சா விட்றாதீங்க. எதாவது நடந்தா மறைக்காம என்கிட்ட சொல்லுங்க."

செந்தில்: "ட்ரை பண்றேன்யா. விட்டா உனக்கும் ட்ரை பண்ணித் தரச் சொல்லுவ போலயே? எனக்கே முக்குது... ஆனா கிடைச்சா செமையா என்ஜாய் பண்ணலாம்."

மேனேஜர்: (சிரித்துக்கொண்டே) "கிடைச்சா த்ரீசம் (Threesome) போலாம் சார். ஆனா ஒரு கண்டிஷன்... நீங்க என்னைத் தொடக்கூடாது, நான் உங்களைத் தொடமாட்டேன். ரெண்டு பேரும் வரதன் பொண்டாட்டிய மட்டும் ஃபோகஸ் பண்ணுவோம். ஓகேவா?"

செந்தில் சத்தமாகச் சிரித்தான். "டன் (Done)! டீல் ஓகே."

வெள்ளிக்கிழமை மதியம் (Friday Afternoon):

மீண்டும் அதே காபி ஷாப். இந்த முறை கீதா ஒரு அழகான ஷிபான் புடவை (Chiffon Saree) அணிந்திருந்தாள். அது அவளது வளைவுகளைக் கச்சிதமாகக் காட்டியது. அதற்குப் பொருத்தமான ஒரு இறுக்கமான பிளவுஸ்.

செந்தில் மீண்டும் அந்த ஒப்பந்தத்தில் குறை கண்டுபிடித்தான்.

செந்தில்: "கீதா... மத்ததெல்லாம் ஓகே. ஆனா இந்த ஒரு கிளாஸ் மட்டும் இடிக்குது. இதை மட்டும் நீங்க சரி பண்ணிட்டீங்கன்னா... டீல் கன்ஃபார்ம்."

கீதா அவனுக்கு விளக்க முயற்சி செய்தாள். அவள் பேசும்போது, சற்றே முன்னோக்கிச் சாய்ந்தாள். அப்போது அவளது புடவை விலகி, கழுத்து மற்றும் மார்பின் மேல் பகுதி (Upper Cleavage) செந்திலுக்குத் தெரிந்தது.

செந்திலுக்கு வரதனின் மேனேஜர் சொன்னது நினைவுக்கு வந்தது. "இவளை விடக்கூடாது" என்று முடிவு செய்தான்.

செந்தில்: "சரி, நீங்க இன்னும் கொஞ்சம் டைம் எடுத்துக்கோங்க. ஒரு ரிவைஸ்ட் ப்ரோபோசல் (Revised Proposal) ரெடி பண்ணுங்க. அவசரப்பட வேண்டாம்."

கீதா சம்மதித்தாள். "கண்டிப்பா சார். நான் பாத்துக்கறேன்."

மீட்டிங் முடிந்தது.

பிறகு செந்தில் அவள் எங்கு வசிக்கிறாள் எனக்கேட்டான். அதற்கு அவள் பதிலளித்தாள்.

செந்தில்: "நீங்க எப்படி வந்தீங்க? கார்லயா?"

கீதா: "இல்ல சார். கேப் (Cab) புக் பண்ணனும்."

செந்தில்: "பரவால்ல, நான் டிராப் பண்றேன். நானும் அந்தப் பக்கம் தான் போறேன். வாங்க."

கீதா முதலில் மறுத்தாள். "பரவால்ல சார்..." ஆனால் செந்தில் வற்புறுத்தியதும், சம்மதித்து அவன் காரில் ஏறினாள்.

கார் போய்க்கொண்டிருந்தது. செந்தில் மெதுவாகப் பேச்சைத் தொடங்கினான்.

செந்தில்: "கீதா... தப்பா எடுத்துக்காதீங்க. வரதன் மேனேஜர் மூலமா உங்க டிவோர்ஸ் பத்தி கேள்விப்பட்டேன். பழைய கசப்பான விஷயங்களை ஞாபகப்படுத்த விரும்பல. ஆனா... நீங்க உங்களை ரொம்ப நல்லா கேரி (Carry) பண்றீங்க. இவ்ளோ ஸ்ட்ராங்கா இருக்கீங்க. அதுக்குப் பாராட்டணும்னு தோணுச்சு. கங்கிராட்ஸ் (Congrats)."

அவன் பேசிய விதம் மிகவும் கண்ணியமாகவும், ஈர்ப்பாகவும் இருந்தது. கீதாவுக்கு அவன் மேல் ஒரு நம்பிக்கை வந்தது. "தேங்க்ஸ் சார். லைஃப்ல மூவ் ஆன் (Move on) ஆகணும்ல..." என்றாள்.

சமீபத்தில் அவள் சந்தித்த மற்ற நடுத்தர வயது ஆண்களை விட செந்தில் சற்று வித்தியாசமாகத் தெரிந்தான்.

கீதாவின் அப்பார்ட்மெண்ட் வந்தது. கார் நின்றது.

கீதா: "தேங்க்ஸ் சார். வீட்டுக்கு வர்றீங்களா? காபி சாப்ட்டு போலாம்."

செந்தில் சிரித்தான். "இப்போதான் காபி ஷாப்ல இருந்து வர்ரோம். இன்னொரு நாள் கண்டிப்பா வர்றேன் கீதா. இன்னைக்கு கொஞ்சம் வேலை இருக்கு."

கீதா காரிலிருந்து இறங்கி நடந்தாள். செந்தில் காரில் அமர்ந்தபடியே அவளைப் பார்த்தான். அந்தப் புடவையில் அவளது பின்பக்கம் (Back) அசைந்து செல்வதைப் பார்த்து, அவன் மெய்மறந்து போனான்.

"வரதன்... நீ பெரிய லூசுடா இவள நழுவவிட்டுட்ட. இவளை நான் சும்மா விடமாட்டேன்," என்று நினைத்துக்கொண்டே காரைக் கிளப்பினான்.