இன்னும் எவ்வளோ நாள்தான் இப்படி தடவிகிட்டே இருக்கறது.

[Nsme]

பிளாஷ்பேக் (Flashback) - சிட்னி, ஆஸ்திரேலியா.

வெள்ளிக்கிழமை அதிகாலை.

வரதன் கண் விழித்தபோது, அவன் க்கொலீக் (Colleague) காயத்ரியின் படுக்கையில் இருந்தான். முந்தைய இரவு நடந்த களியாட்டத்தின் களைப்பு அவன் உடலில் இருந்தது. காயத்ரி அவன் அருகில் படுத்து, தன் விரல்களால் அவன் தோள்பட்டையை வருடிக்கொண்டிருந்தாள்.

காயத்ரி: "வரதன்... நீங்க இங்க மூணு மாசம் இருப்பீங்க. ஆனா நான் இன்னும் ரெண்டு வாரத்துல இந்தியா திரும்பணும்," என்று சோகமாகக் கூறினாள். பிறகு அவன் கண்களைப் பார்த்து, "என்னோட ஸ்டே (Stay) வை எக்ஸ்டெண்ட் (Extend) பண்ண முடியுமா? எனக்கு இங்கயே இருக்கணும் போல இருக்கு," என்று கேட்டாள்.

வரதன் பெருமையுடன் சிரித்தான். "கண்டிப்பா நான் ட்ரை பண்றேன் காயத்ரி. முடிஞ்சதுன்னு வச்சுக்கோ. நான் சொன்னா ப்ராஜெக்ட் மேனேஜர் கேட்பார்."

காயத்ரி: "சும்மா பெட்ல படுத்துக்கிட்டு சொல்ற பிராமிஸ் (Promise) எல்லாம் நான் நம்ப மாட்டேன். உங்க போனை எடுங்க. நான் சொல்றதை அப்படியே என் வாட்ஸ்அப் (WhatsApp) சேட்டுக்கு டைப் பண்ணி அனுப்புங்க," என்று சிரித்துக்கொண்டே கேட்டாள்.

வரதன் விளையாட்டாக நினைத்து, தன் போனை அன்லாக் (Unlock) செய்து அவளிடம் கொடுத்தான்.

காயத்ரி சத்தமாகச் சொல்லிக்கொண்டே டைப் செய்தாள்: "ஹே காயத்ரி! நீ என் கூட படுத்தா, நான் உன்னோட சிட்னி ஸ்டே-வை எக்ஸ்டெண்ட் பண்ணுவேன்."

வரதன் அதைப் பார்த்துச் சிரித்தான். "என்னடி இது? என்ன நம்பாம இப்படியெல்லாம் டைப் பண்ற..."

காயத்ரி செண்ட் (Send) பட்டனை அழுத்திவிட்டு, தன் போனை எடுத்துப் பார்த்தாள். பிறகு, "சீரியஸா? இதுதான் ஒரே வழியா? எனக்கு இங்க இருக்கணும்..." என்று ரிப்ளை (Reply) செய்தாள்.

உடனே வரதனின் போனை எடுத்து, "ஆமாம். முடிவு உன் கையில" (Yes. The choice is yours) என்று டைப் செய்து அனுப்பினாள்.

பிறகு வரதனைப் பார்த்து மர்மமாகச் சிரித்தாள். "இப்போ என்கிட்ட ஆதாரம் இருக்கு. நீங்க சொன்னதைச் செஞ்சா நல்லது," என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்துவிட்டு அவன் நெஞ்சில் சாய்ந்தாள். வரதன் அதை ஒரு விளையாட்டாகவே நினைத்துச் சிரித்தான்.

அன்று மதியம். வரதன் ஆபீஸில் வேலை செய்துகொண்டிருந்தான். அவனது இந்திய ப்ராஜெக்ட் மேனேஜர் (அவனுக்கு மிகவும் வேண்டப்பட்டவர்) அவசரமா அழைத்தார்.

மேனேஜர்: "வரதன், நீ என்ன வேலை பாத்துக்கிட்டு இருந்தாலும் அப்படியே போட்டுட்டு உடனே ரூமுக்குக் கிளம்பு. ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும்."

வரதன்: "ஏன் சார்? இங்கயே பேசலாமே. நான் மீட்டிங் ரூம் போறேன்."

மேனேஜர்: "வேண்டாம். உடனே கிளம்பு. ரூம் போய் சேர்ந்துட்டு எனக்கு கால் பண்ணு. இது சீரியஸ்."

வரதன் குழப்பத்துடன் ரூமுக்குச் சென்று, மேனேஜருக்கு கால் செய்தான்.

மேனேஜர்: "லூசுப் பயலே... என்னடா காரியம் பண்ணி வச்சிருக்க? நீ பண்ண வேலைக்கு, நீ உடனே இந்தியாக் கிளம்பி வரணும். வேற வழியே இல்ல. இனிமே இந்தக் க்ளையண்ட் (Client) பக்கம் நீ தலைவச்சுக் கூடப் படுக்க முடியாது. உன்னை வேற அக்கவுண்ட்ல (Account) போடுறேன்."

வரதனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. "என்ன சார் ஆச்சு? ஏன் இப்படித் திட்டறீங்க?"

மேனேஜர்: "காயத்ரி உன் மேல 'செக்ஷுவல் ஹராஸ்மெண்ட்' (Sexual Harassment) கம்ப்ளைண்ட் கொடுத்திருக்காடா."

வரதன் அதிர்ச்சியில் உறைந்தான். "என்னது? அவளா? சார், அவதான் நேத்து நைட்..."

மேனேஜர்: "அவ என்கிட்ட வந்ததால நீ தப்பிச்ச. நான் இதைத் தீர்த்து வைக்கலைனா, அவ நேரா HR கிட்டயும், பெண்கள் பாதுகாப்பு செல்லுக்கும் போவா. அப்படிப் போனா உன் வேலைக்கே உலை வச்சிடுவாங்க. டெர்மினேட் (Terminate) பண்ணிடுவாங்க."

வரதன்: "சார், அவ பொய் சொல்றா..."

மேனேஜர்: "அவகிட்ட ஆதாரம் இருக்குடா. 'இதைச் செஞ்சா, அதைச் செய்வேன்' (Quid pro quo) அப்படின்னு நீ அனுப்பின மெசேஜ் அவகிட்ட இருக்கு. நீ உன்னை நியாயப்படுத்தவே முடியாது. அவ என்ன கேக்குறா தெரியுமா? உன்னை உடனே இந்த ப்ராஜெக்ட்ல இருந்து தூக்கிட்டு, அந்த இடத்துல அவளைப் போடணுமாம். அதுமட்டுமில்லாம, அவளுக்கு ஆஸ்திரேலியா PR (Permanent Residency) அரேஞ்ச் பண்ணித் தரணுமாம். அவ இங்கயே செட்டில் ஆகப் போறாளாம்."

வரதன் வியர்த்து விறுவிறுத்துப் போனான். காயத்ரி போட்டது எவ்வளவு பெரிய ஸ்கெட்ச் என்று இப்போதுதான் புரிந்தது.

மேனேஜர்: "உன் முட்டாள்தனத்தைக் காப்பாத்த, நான் அவ கேட்டதைச் செஞ்சுதான் ஆகணும். இனிமேலாவது ஜாக்கிரதையா இரு. உடனே ஃப்ளைட் பிடிச்சு இந்தியா வா. திங்கட்கிழமை ஆபீஸ்ல வந்து என்னைப் பாரு. இன்னும் உன் வேலை போகலைனு கடவுளுக்கு நன்றி சொல்லு."

கால் துண்டிக்கப்பட்டது. வரதன் அவமானத்தில் கூனிக்குறுகிப் போனான். ஒரு பெண்ணை அடைய நினைத்து, தான் ஏமாந்து, வேலையையும் இழந்தும் இழக்காமலும், இப்போது இந்தியா திரும்புகிறான்.