Misc. Erotica అమ్మ తో సంతుగాడు

[Captainamerica777]

అలా ఆ ఫోటో చూడగానే నా కళ్ళు జిగేల్ మన్నాయి.... అందులో ఆ హీరోయిన్ ఒంటి మీద నూలు పోగు లేదు... పై నుంచి నీళ్లు పడుతుంటే... తను సబ్బు రాసుకుంటూ కింద కూర్చుని ఉంది... అన్నయ్య చెప్పినట్లు తన గారె క్లియర్ గా కనిపిస్తుంది... అది చూడగానే నా గుండె దడ దడ కొట్టుకుంది... అబ్బా అన్నయ్య చెప్పింది నిజమే... అక్కడ నల్లగా బూజు పట్టినట్లు ఉంది... కానీ చూడటానికి మాత్రం చాలా బాగుంది... నా బుల్లి పండు నిక్కర్ లోనే టెంట్ వేసినట్లు పైకి లేచింది... దాన్ని చూడగానే ఎందుకో పట్టుకోవాలి అనిపించింది కానీ... బయట అమ్మ అన్నయ్య కుక్కలని తోలుతున్నారు... ఎక్కడ వచ్చేస్తారో అని భయం వేసి... గబ గబ ఆ పుస్తకం మూసేసి... మంచం మీద అమ్మ ఇందాక కూర్చున్న చోట పెట్టేసాను....
నా గుండె ఇంకా దడ దడ కొట్టుకుంటూనే ఉంది... ఆ గారె కళ్ళ ముందే మెదులుతుంది... అబ్బా త్రిష గారె అలా ఉంటాదా... 

కాసేపటికి బయట కుక్కల అరుపులు తగ్గాయి... అమ్మ హమ్మయ్య వెళ్ళిపోయాయి అని గట్టిగా అంటూ  ఆయాసం పడుతూ వచ్చింది... అమ్మ వెనకే సంతు అన్న కూడా వచ్చాడు... ఇద్దరు బాగా అలసిపోయినట్లు రొప్పుతున్నారు.... అమ్మ పైట కొంచమ్ జారింది... ఆయాసం వల్ల అమ్మ ఎద పైకి కిందకి ఊగుతుంది...

సంతు అన్న ఆయాసం పడుతూనే అమ్మ వైపు చూస్తున్నాడు....
అమ్మ : అబ్బా... చంపేసాయి రా బాబు... ఎక్కడి నుంచి వచ్చాయో ఇవి... (అంటూ మంచం మీద కూలబడింది).

సంతు : (నవ్వుతూ) కుక్కాట ఆడుకుంటుంటే డిస్టర్బ్ చేసాం కదా ఆంటీ... అందుకే పోవటానికి మారాం చేశాయి...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) ఛీ వెధవ... నీకు ఆ సమయంలో కూడా అదే గుర్తుకొచ్చిందా...

సంతు : మరి కళ్ళ ముందు కనిపిస్తుంటే ఎం చేస్తాం ఆంటీ... పాపం మంచి మూడ్ లో ఉన్నాయి అవి...

అమ్మ : (చిలిపిగా) మూడ్ లో ఉంటే రూమ్ లోకి దూరిపోతాయా... తలుపు వేసుకోవాలి అని తెలీదా వాటికి...

సంతు : (నవ్వుతూ) కుక్కలకి తలుపులు గడియలు ఎందుకు ఆంటీ... ఎక్కడ మూడ్ వస్తే అక్కడ కానిచ్చేస్తాయి... మనలాగా భయాలు ఉండవు గా పాపం...

అమ్మ నా వంక చూసి... రేయ్ వెధవ నువ్వు వెళ్ళి చదువుకో పో... పెద్ద వాళ్ళ మాటలు వింటున్నావ్ అని తిట్టింది...

నేను : లేదు అమ్మ ఇప్పుడే గా వచ్చారు అని నీళ్లు తెద్దామని ఆగాను...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) సరే వెళ్ళి తీసుకు రా... సంతు అన్నకి కూడా తీసుకు రా... పాపం కుక్కలని తరమటానికి బాగా కష్టపడ్డాడు...

నేను వంటింట్లోకి వెళ్ళాను... వెనక వాళ్ళ మాటలు వినిపిస్తున్నాయి...

సంతు : నేను కష్టపడింది కుక్కల కోసం కాదు లెండి...

అమ్మ : మరి...

సంతు : మీ పైట జారిపోతుంటే... పట్టుకుందాం అని...

అమ్మ : (చిలిపిగా నవ్వుతూ) అబ్బా... కుక్కలని వదిలేసి నా పైట మీద పడ్డావా...

సంతు : కుక్కలని ఎలాగోలా పంపించేయొచ్చు... కానీ జారిపోయే పైట ని చూడకుండా ఉండలేం కదా ఆంటీ...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) సర్లే గాని... ఆ పుస్తకం ఎక్కడ... తరుణ్ గాడు చూసాడో ఏమో...
.
నాకు గుండె జలక్ మంది... అమ్మో పుస్తకం గురించి అడుగుతుంది అని... నేను గ్లాసులతో నీళ్లు పట్టుకుని బయటకి వచ్చేసాను...

సంతు : అదిగోండి అక్కడే ఉంది మంచం మీద... వాడు చూడలేదు లెండి భయం తో తలుపులు వేసుకుని కూర్చున్నాడు గా...

అమ్మ : (హమ్మయ్య అనుకుంటూ) నిజమే వాడు పిరికి వెధవ... కుక్క అరిస్తేనే మంచం కింద దాక్కుంటాడు...

నేను నీళ్లు తెచ్చి అమ్మకి అన్నయ్యకి ఇచ్చాను... అమ్మ తాగుతూ... మంచం మీద ఉన్న పుస్తకం తీసి అన్నయ్య చేతిలో పెట్టి... ఇది లోపల దాచేయ్ రా బాబు అని సైగ చేసింది 

నేను మనసులో 'అమ్మో నేను ఆల్రెడీ చూసేసానే... గారె బూజు అన్నీ చూసేసా' అని అనుకున్నాను...

సంతు అన్న పుస్తకం తీసుకుని... హ్మ్మ్!! ఇందులో గారె బాగుంది కదా ఆంటీ... అందుకే దాచమంటున్నారా అని అడిగాడు మెల్లగా...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) గారె బాగుంటే నువ్వు చూసుకో తర్వాత తీరిగ్గా... ఇప్పుడు వెళ్ళి లోపల పెట్టు...

సంతు అన్న నవ్వుతూ పుస్తకం తీసుకుని తన రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు...

అమ్మ : తరుణ్ ఇంక చాలు లే చదివింది... పుస్తకాలు సర్దేసి రా భోజనం చేద్దాం అని చెప్పింది...

నేను సరే అమ్మ అని పుస్తకాలు సర్దుతున్న... కానీ నా కళ్ళ ముందు ఇంకా ఆ త్రిష గారే మెదులుతుంది...

రాత్రి భోజనం టైమ్ లో కూడా అన్నయ్య అమ్మ వైపు చూస్తూ సైగలు చేస్తున్నాడు... అమ్మ నవ్వు ఆపుకుంటుంది...

సంతు : ఆంటీ ఈరోజు వంటలో గారెలు వెయ్యాల్సింది... కుక్కల గోల లో పడి మర్చిపోయారు...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) రాత్రి పూట గారెలు తినకూడదు రా... అరగదు...

సంతు : అబ్బా... వేడి వేడి గారెలు... మధ్యలో కన్నం పెట్టుకుని తింటే ఆ మజా నే వేరు ఆంటీ...

అమ్మ : (కొంటెగా) నీకు కన్నం మీదే ఉంటాది ధ్యాస అంతా...

సంతు : కన్నం లేకపోతే గారె ఎక్కడిది ఆంటీ...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) సర్లేరా బాబు... రేపు పొద్దున్న వేస్తాలె గారెలు... అప్పుడు తిందువు గాని...

సంతు : ఏ గారెలు వేస్తారు... త్రిష గారె లా... తమన్నా గారె లా

అమ్మ : (నవ్వుతూ) కాదు... శైలజ గారెలు... తింటావా...

సంతు అన్న కళ్ళలో వెలుగు వచ్చింది... ఆ మాట వినగానే...

సంతు : (ఆశగా) శైలజ గారెలు అంటే... లొట్టలేసుకుని తింటా ఆంటీ... జుర్రుకొని మరీ తింటా...

అమ్మ : (చిలిపిగా) అబ్బో... రేపు పొద్దున చూస్తా లే ఎన్ని తింటావో.. 

నేను : అమ్మ నాకు కూడా శైలజ గారె కావాలి... అని అడిగాను... (అమ్మ పేరు శైలజ కదా... అమ్మ చేసే గారెలు ఏమో అనుకుని)...

అమ్మ అన్నయ్య పగలబడి నవ్వాడు...

సంతు : రేయ్ నీకు ఇంకా టైమ్ ఉంది రా... గారెలు తినటానికి... అవి చిన్న పిల్లలకి కాదు...\

నేను : పో అన్నా... అమ్మ నాకు పెడుతుంది... నువ్వు తినక పోతే మానేయ్...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) వాడికి పెట్టక పోతే ఏడుస్తాడు లే రా... వాడికి చిన్న గారెలు చేస్తా లే... నీకు పెద్ద గారెలు కావాలి గా...

సంతు : (నవ్వుతూ) హా ఆంటీ... బాగా లావుగా... మెత్తగా ఉండాలి... మధ్యలో హోల్ కూడా టైట్ గా ఉండాలి...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) చూద్దాం... పిండి రుబ్బాలి గా... రుబ్బితే గాని గారె రాదు...

సంతు : నేను రుబ్బనా ఆంటీ పిండి...

అమ్మ : (ఆశ్చర్యంగా) నీకు వచ్చా రా...

సంతు : (మీసం మెలేసి) నా చెయ్యి పడితే పిండి ఎలా నలుగుతుందో తెలుసా... మెత్తగా అయిపోద్ది...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) అబ్బో... అయితే రాత్రికి నీ చేతి వాటం చూపిద్దువు గాని లే... పిండి ఇస్తాను రుబ్బు...

సంతు : (హ్యాపీగా) డన్ ఆంటీ... పిండి మీరు ఇవ్వండి... రుబ్బటం నా పని... గారెలు వేయటం మన పని...

వాళ్ళు ఎం మాట్లాడుకుంటున్నారో నాకు సగం అర్ధం అయ్యి సగం అర్ధం కాలేదు... పిండి రుబ్బితే గారెలు వస్తాయి అని తెలుసు కానీ... అన్నయ్య పిండి రుబ్బుతా అని అంత హ్యాపీగా ఎందుకు ఫీల్ అయ్యాడో అర్ధం కాలేదు...

భోజనం అయ్యాక... అమ్మ వంటింట్లో పనులు చేసుకుంటుంది... అన్నయ్య కూడా అక్కడే తచ్చాడుతున్నాడు...

అమ్మ : తరుణ్ నువ్వు వెళ్ళి పడుకో రా... గుడ్ బాయ్ కదా...

నేను : లేదు అమ్మ అన్నయ్య పిండి రుబ్బుతా అన్నాడు గా చూస్తాను...

అమ్మ : వాడు రుబ్బేది రేపటికి రా... నువ్వు ఇప్పుడు పడుకో... పొద్దున్నే లేచి గారెలు తిందువు గాని...

సంతు : హా వెళ్ళి పడుకో రా తరుణ్... నేను పిండి రుబ్బాలి... డిస్టర్బ్ చెయ్యకు...

నేను చేసేది లేక మూతి ముడుచుకుని వెళ్ళి మంచం మీద పడుకున్నా...

అమ్మ లైట్లు ఆపేసింది... వంటింట్లో మాత్రం చిన్న లైట్ వెలుగుతుంది... అమ్మ అన్నయ్య అక్కడే ఉన్నారు...

నేను నిద్ర పోకుండా దొంగ చాటుగా వింటున్నాను...

వంటింట్లో రోలు లో రుబ్బుతున్న శబ్దం వస్తుంది... గరగర అని...

సంతు : ఆంటీ పిండి జారిపోతుంది...

అమ్మ : గట్టిగా పట్టుకో రా... జారకుండా...

సంతు : రోలు గట్టిగానే ఉంది కానీ... పప్పు జారిపోతుంది...

అమ్మ : నీళ్ళు ఎక్కువ పోసావేమో రా...

సంతు : లేదు ఆంటీ... అసలు నీళ్లే పోయలేదు... మీ వల్లే ఇలా జారుతుంది...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) నేనేం చేసాను రా...

సంతు : పక్కన నిలబడి ఇలా చూస్తుంటే... చెయ్యి వణుకుతుంది ఆంటీ...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) సరే లే నేను పట్టుకుంటా... నువ్వు రుబ్బు...

కాసేపటికి అమ్మ మూలుగు వినపడింది...

అమ్మ : హ్మ్మ్!!! సంతు... పిండి రుబ్బమంటే... నా చెయ్యి రుబ్బుతున్నావ్ ఏంటి రా...

సంతు : (గొంతులో జీరతో) మీ చెయ్యి తగిలితే పిండి కూడా మెత్తగా అయిపోతుంది ఆంటీ...

అమ్మ : అబ్బా... వదులు రా బాబు... తరుణ్ చూస్తాడు...

సంతు : వాడు నిద్ర పోయాడు లే ఆంటీ... ఇందాక గారె కావాలి అన్నాను గా... ఇప్పుడే కావాలి...

అమ్మ : పిండి రుబ్బకుండా గారె ఎలా వస్తాది రా...

సంతు : పిండి రేపు రుబ్బుతా లే ఆంటీ... ఇప్పుడు వేరే గారె కావాలి...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) వెధవ... ఆకలి ఎక్కువ నీకు...

అన్నయ్య అమ్మని గట్టిగా వాటేసుకున్నాడు అని అర్థం అయింది... ఆ చీకట్లో వంటింట్లో గిన్నెల శబ్దం వచ్చింది... టం అని...

అమ్మ : ష్... మెల్లగా రా... గిన్నెలు పడతాయి...

సంతు : పడనివ్వండి ఆంటీ... ఈ గారె దొరికాక గిన్నెలు ఎందుకు...

నేను పడుకుని ఆలోచిస్తున్నా... అన్నయ్య కి అమ్మ అప్పుడే గారెలు వేసి పెట్టేస్తుందా... నాకు మాత్రం రేపు పొద్దున్న అని చెప్పింది... ఎంత మోసం... అన్నయ్య ఏమో గారె దొరికింది అంటున్నాడు... వంటింట్లో ఎక్కడో దాచి ఉంచి ఉంటాది అమ్మ... అందుకే అన్నయ్య పట్టుకున్నాడు... నాకు కోపం వచ్చింది... నాకు పెట్టకుండా అన్నయ్య ఒక్కడే గారెలు తింటున్నాడు అని...

కానీ అమ్మ అంటుంది కదా... 'అబ్బా కొరకకు రా... నొప్పి గా ఉంది' అని... గారె ని ఎవరైనా కొరుకుతారా... నములుతారు కానీ... అన్నయ్య గారెని కొరుకు తింటున్నాడు ఏమో... పాపం గట్టిగా ఉందేమో...

అమ్మ : స్ స్ స్... సంతు... అక్కడ కాదు రా...

సంతు : ఇక్కడే బాగుంది ఆంటీ... మెత్తగా...

అమ్మ : పిండి రుబ్బుతా అని... నన్ను రుబ్బేస్తున్నావ్ కదరా...

సంతు : (నవ్వుతూ) ఇది కూడా పిండి రుబ్బటమే ఆంటీ... కాకపోతే వేరే పిండి...

నాకు వాళ్ళు ఎం చేస్తున్నారో అర్ధం కావట్లేదు కానీ... అమ్మ మాటలకి అన్నయ్య మాటలకి నా బుల్లి పండు మళ్ళీ లేచింది... గట్టిగా అయ్యింది... అమ్మని అన్నయ్య వంటింట్లో చీకట్లో గట్టిగా పట్టుకుని ఉంటాడు అనిపించింది... ఆ ఊహకే నాకు ఒళ్ళు వేడెక్కింది... 

అలా వాళ్ళ గుసగుసలు వింటూ ఎప్పుడు నిద్ర పోయానో తెలీదు...

ఉదయాన్నే లేచాను... అమ్మ అప్పటికే స్నానం చేసి వంటింట్లో గారెలు వేస్తుంది... ఇల్లంతా గారెలు వాసన వస్తుంది...

నేను పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళాను...

నేను : అమ్మ నాకు గారెలు...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) లేచావా రా... ఇదిగో వేడి వేడి గారెలు... అని ప్లేట్ లో రెండు గారెలు వేసి ఇచ్చింది...

నేను ఆశగా తీసుకుని తింటున్నా...

అంతలో సంతు అన్నయ్య వచ్చాడు... మొహం అంతా నిద్ర మత్తులో ఉంది... కానీ చాలా హ్యాపీగా ఉన్నాడు...

అమ్మ అన్నయ్యని చూసి సిగ్గు పడుతూ నవ్వింది... అన్నయ్య కూడా అమ్మని చూసి కన్ను కొట్టాడు...

సంతు : గుడ్ మార్నింగ్ ఆంటీ... గారెలు రెడీ ఆ...

అమ్మ : (సిగ్గుగా) హా... రెడీ... రాత్రి పిండి బాగా రుబ్బావు గా... గారెలు బాగా వచ్చాయి...

సంతు : (నవ్వుతూ) నేను రుబ్బితే అలాగే ఉంటాయి ఆంటీ... ఇంకాస్త రుబ్బాల్సింది రాత్రి... అలసిపోయాను...

అమ్మ : (కొంటెగా) చాల్లే రా బాబు... రుబ్బింది చాలు... నా నడుము నొప్పి పుడుతుంది...

నేను : అమ్మ నీకు నడుము నొప్పి ఎందుకు వచ్చింది... అన్నయ్య కదా పిండి రుబ్బింది...

అమ్మ అన్నయ్య పగలబడి నవ్వారు...

సంతు : నేను పిండి రుబ్బుతుంటే... అమ్మ రోలు పట్టుకుంది కదరా... అందుకే నొప్పి వచ్చింది...

నేను : ఓహో... అవునా... పాపం అమ్మ...

అమ్మ నవ్వుతూ నాకు ఇంకో రెండు గారెలు వేసింది... అన్నయ్య అమ్మ వంక ఆశగా చూస్తూ... నా గారెలు ఏవి ఆంటీ అని అడిగాడు...

అమ్మ : ఇదిగో అని ప్లేట్ ఇచ్చింది...
అన్నయ్య ప్లేట్ తీసుకుంటూ... అమ్మ చేతిని గట్టిగా నొక్కి... నాకు కావాల్సిన గారె వేరు... ఈ గారె వేరు ఆంటీ... అని మెల్లగా అన్నాడు...

అమ్మ : (నవ్వుతూ) తిను రా వెధవ... ఏదో ఒక గారె... కడుపు నిండితే చాలు...

అలా అమ్మ అన్నయ్య గారెల గోల లో పడిపోయారు... నేను మాత్రం అమ్మ చేసిన గారెలు తింటున్న... 


ఇక తర్వాతి రోజు...

ఆ రోజు ఆదివారం కావటంతో నాకు బడి  లేదు... ఉదయం గారెలు తిన్నాక కాసేపు టీవీ చూసాను... అమ్మ వంటింట్లో పనులన్నీ పూర్తి చేసుకుని... "అబ్బా నడుము నొప్పి" అనుకుంటూ వచ్చి హాల్ లో చాప వేసుకుని పడుకుంది.

సంతు అన్న అప్పుడే స్నానం చేసి వచ్చి తల తుడుచుకుంటూ... "ఏంటి ఆంటీ అప్పుడే పడుకున్నారు... సినిమాకి వెళ్దాం అన్నారు గా" అని అడిగాడు.

అమ్మ : "వెళ్దాం లే రా... కాసేపు నడుము వాల్చని... రాత్రి ఆ పిండి రుబ్బుడుకి నడుము పడిపోయింది" అని నడుము పట్టుకుని అబ్బా అని మూలిగింది.

సంతు అన్న నవ్వుతూ అమ్మ కాళ్ళ దగ్గర కూర్చున్నాడు.

సంతు : "అయ్యో... నా వల్లే కదా ఆంటీ ఆ నొప్పి... పాపం రాత్రి బాగా కష్టపడ్డారు... ఉండండి నేను తగ్గిస్తా" అని అమ్మ కాళ్ళు పట్టుకుని నొక్కటం మొదలుపెట్టాడు.

నేను సోఫాలో కూర్చుని కామిక్స్ పుస్తకం చూస్తున్నా... అన్నయ్య అమ్మ కాళ్ళు నొక్కుతుంటే... అమ్మ "అబ్బా... హా... అక్కడ కాదు రా... ఇంకాస్త పైన" అని మూలుగుతుంది.

నేను : "అమ్మ... హాస్పిటల్ కి వెళ్దామా... డాక్టర్ మందు ఇస్తాడు గా" అని అడిగాను.

అమ్మ కళ్ళు మూసుకునే ఉండి... "వద్దులే రా... అన్నయ్య ఉన్నాడు గా... సంతు అన్న చేతిలో ఏదో మ్యాజిక్ ఉంది... thanu నొక్కితే నొప్పి ఇట్టే పోతాది" అని చెప్పింది.

సంతు అన్న నా వైపు చూసి... "చూసావా తరుణ్... మీ అమ్మకి ఎలాంటి నొప్పి వచ్చినా నేను తగ్గిస్తా" అని అన్నాడు.

నేను : "అవును అన్న... నువ్వు గ్రేట్" అని అన్నాను.

సంతు అన్న అమ్మ పిక్కల మీద గట్టిగా నొక్కుతున్నాడు... అమ్మ "స్ స్ స్... అబ్బా... మెల్లగా రా" అని కసురుతూనే కళ్ళు మూసుకుని ఆనందిస్తుంది.

సంతు : "రాత్రి అంత గట్టిగా రుబ్బితే... నొప్పి రాదా మరి... ఆ మాత్రం భరించాలి ఆంటీ" అని అమ్మ చీరని కొంచెం మోకాళ్ళ పైకి జరిపాడు... నొక్కటానికి వీలుగా ఉంటుంది అని.

అమ్మ కాళ్ళు తెల్లగా మెరుస్తున్నాయి... సంతు అన్న అమ్మ కాళ్ళని గట్టిగా పిసుకుతున్నాడు... అది చూస్తుంటే నాకు ఎందుకో గొంతు ఆరిపోతుంది... అమ్మ చీర ఇంకాస్త పైకి వెళ్ళింది... అన్నయ్య చెయ్యి కూడా మోకాలు దాటి తొడల మీదకి వెళ్ళింది.

అమ్మ : "రేయ్... అక్కడ ఎందుకు రా... నొప్పి నడుముకి కదా..." అని చిన్నగా అంది.

సంతు : "నొప్పి ఎక్కడ పుట్టిందో అక్కడి నుంచే తీసేయాలి ఆంటీ... లేదంటే తగ్గదు" అని అమ్మ తొడలని గట్టిగా నొక్కాడు.

అమ్మ "అమ్మా..." అని గట్టిగా మూలిగింది.

నేను కంగారు పడి... "ఏంటి అమ్మ నొప్పిగా ఉందా" అని అడిగాను.

అమ్మ కళ్ళు తెరిచి నా వైపు చూసి... ఎర్రబడిన మొహంతో... "ఎం లేదు రా... అన్నయ్య కాళ్ళు లాగుతున్నాడు... అందుకే అరిచాను" అని చెప్పింది.

సంతు అన్న నవ్వుతూ... "అవును రా...బాగా బిగుసుకుపోయాయి... అందుకే గట్టిగా లాగుతున్నా" అని అమ్మ తొడల మధ్యలో చెయ్యి వేసి నొక్కుతున్నాడు.

నాకు అది చూడటానికి ఏదో లా ఉంది... కానీ తియ్యగా ఉంది... నా బుల్లి పండు మళ్ళీ నిక్కర్ లోనే లేచింది... అన్నయ్య అలా అమ్మ తొడలని పట్టుకుంటే అమ్మ ఎందుకు ఊరుకుంటుంది... వైద్యం అంటే ఇలాగే చేస్తారా అని ఆలోచిస్తున్నా.

కాసేపటికి అన్నయ్య... "ఇక అసలు పని కానిద్దాం ఆంటీ... బోర్లా పడుకోండి" అని చెప్పాడు.

అమ్మ మెల్లగా కష్టపడుతూ బోర్లా తిరిగింది... అమ్మ వెనక భాగం... అదే ముడ్డి... ఆకాశం వైపు చూస్తున్నట్లు ఎత్తుగా ఉంది... అన్నయ్య అమ్మ నడుము మీద కూర్చున్నాడు... గుర్రం ఎక్కినట్లు.

నేను : "అన్నయ్య... అమ్మకి బరువుగా ఉండదా... అలా ఎక్కావ్" అని అడిగాను.

అమ్మ నవ్వుతూ... "పర్లేదు లే రా... వాడి బరువు నాకు అలవాటే గా... రాత్రి కూడా ఇలాగే బరువు మోసాను" అని అంది.

సంతు అన్న నవ్వుతూ... "విన్నావు గా... మీ అమ్మకి నా బరువు అంటే ఇష్టం" అని అమ్మ నడుము మీద చేతులు వేసి గట్టిగా రుద్దటం మొదలుపెట్టాడు.

అమ్మ రాత్రి అన్న బరువు ఎలా మోసింది అని ఆలోచించాను... అమ్మ అన్నయ్యని ఎత్తుకుందేమో మరి... 

అన్న అలా నొక్కుతూ చేతులు ఇంకా పైకి జరిపాడు. అమ్మ జాకెట్ కొంచెం పైకి లేచింది... అన్నయ్య అమ్మ నడుము మడతలని పిసుకుతూ... "ఇక్కడేనా నొప్పి" అని అడిగాడు.

అమ్మ : "అబ్బా... అక్కడే రా... ఆ జాయింట్ లోనే నొప్పి..." అని మూలుగుతుంది.

సంతు అన్న అమ్మ నడుముని పిసుకుతూ... మెల్లిగా కిందకి జరిపి అమ్మ పిర్రల మీద చేతులు వేసాడు... చీర మీదే అమ్మ పిర్రలని గట్టిగా పిసికాడు.

అమ్మ : "ష్... వెధవ... తరుణ్ చూస్తున్నాడు..." అని గొణిగింది.

సంతు : "వాడు పుస్తకం లో ఉన్నాడు లే ఆంటీ..." అని నా వైపు చూడకుండానే అమ్మ పిర్రలని మళ్ళీ పిసికాడు.

నాకు పుస్తకం చదవాలని లేదు... అన్నయ్య అమ్మని ఎలా "ట్రీట్మెంట్" చేస్తున్నాడో చూడాలని ఉంది... అందుకే పుస్తకం అడ్డం పెట్టుకుని దొంగ చాటుగా చూస్తున్నా.

సంతు అన్న అమ్మ పిర్రల మధ్యలో చెయ్యి పెట్టి... గట్టిగా నొక్కాడు... అమ్మ ఒక్కసారిగా "అమ్మో..." అని తలగడ ని గట్టిగా పట్టుకుంది.

నేను : "అమ్మ... నొప్పి ఎక్కువ అవుతుందా" అని అడిగాను.

సంతు : "లేదు రా... ఇది సుఖమైన నొప్పి... మీ అమ్మకి బాగా నచ్చుతుంది చూడు" అన్నాడు.

నిజమే... అమ్మ అరుస్తుంది కానీ... వద్దు అని చెప్పట్లేదు... ఇంకా "అబ్బా... ఆహ్..." అని మూలుగుతుంది. 
అన్నయ్య తన చేతులు అమ్మ వీపు పెట్టి అమ్మ మీద పూర్తిగా పడుకుని... అమ్మ చెవిలో ఏదో చెప్పాడు... అమ్మ కిసుక్కున నవ్వింది.

అంతలో కాలింగ్ బెల్ మోగింది.

సంతు అన్న విసుగ్గా "ఎవడ్రా బాబు ఈ టైమ్ లో" అని అమ్మ మీద నుంచి దిగాడు.

అమ్మ చీర సరిచేసుకుంటూ... "తరుణ్ వెళ్ళి ఎవరు చూడు" అని చెప్పింది.

నేను వెళ్ళి తలుపు తీసాను... ఎదురుగా పోస్ట్ మ్యాన్ ఉన్నాడు... "శైలజ గారికి ఉత్తరం వచ్చింది" అని ఇచ్చాడు.

నేను అది తీసుకుని లోపలికి వచ్చాను. "అమ్మ... నీకు లెటర్ వచ్చింది" అని ఇచ్చాను.

అమ్మ అది చూసి... "మీ నాన్న రాసారు రా..." అని విప్పింది. అన్నయ్య మొహం లో కొంచెం భయం కనిపించింది.

అమ్మ చదువుతూ... "వ్యాపారం ఇంకాస్త లేట్ అవుతుంది అంట... ఇంకో నెల రోజులు పట్టొచ్చు అని రాసారు" అని చెప్పింది.

ఆ మాట వినగానే అన్నయ్య మొహం లో వెయ్యి వాట్ల బల్బ్ వెలిగింది... "హమ్మయ్య..." అన్నాడు మెల్లగా.

అమ్మ అన్నయ్య వైపు చూసి కొంటెగా నవ్వి... "చూసావా... నీ అదృష్టం బాగుంది... నీ ట్రీట్మెంట్ కి ఇంకా నెల రోజులు టైమ్ దొరికింది" అని అంది.

సంతు అన్న నవ్వుతూ... "అయితే ఈ నెల రోజులు... ఫుల్ గా వైద్యం చేస్తా ఆంటీ... మీకు ఎక్కడ నొప్పి ఉన్నా పోగొడతా" అని అన్నాడు.

నేను : "అమ్మ నాన్న ఎప్పుడు వస్తారు అంట" అని అడిగాను.

అమ్మ : "వస్తారు లే రా... నాన్న వచ్చే లోపు అన్నయ్య నాకు ఒంట్లో బాగు చేస్తాడు లే..." అని లెటర్ పక్కన పెట్టి... "సంతు... కంటిన్యూ చెయ్యి రా... ఇందాక మధ్యలో ఆపావు" అని మళ్ళీ బోర్లా పడుకుంది.

సంతు అన్న మళ్ళీ అమ్మ మీదకి ఎక్కి... "ఈ సారి వదిలేదే లేదు ఆంటీ... నర నరం లాగేలా చేస్తా" అని అమ్మ నడుముని మళ్ళీ పిసకటం మొదలుపెట్టాడు.

నేను అమ్మని అన్నయ్యని అలా చూస్తుంటే... నాన్న లేకపోవటం వల్లే అన్నయ్య అమ్మకి ఇంత సేవ చేస్తున్నాడు అనిపించింది... పాపం అన్నయ్య చాలా మంచోడు... అమ్మ నడుము నొప్పి తగ్గటానికి ఎంత కష్టపడుతున్నాడో... చెమటలు కక్కుతున్నాడు... అమ్మ ఏమో హాయిగా కళ్ళు మూసుకుని ఆనందిస్తుంది.

కానీ అన్నయ్య చేతులు అమ్మ పిర్రల మీదకి వెళ్ళినప్పుడు... నా గుండె దడ దడ లాడుతుంది... ఎందుకో తెలీదు... మెల్లిగా నిక్కెర్ లో పండు మల్లి గట్టిగా అవుతుంది... 

అప్పుడే అమ్మ సడన్ గ కళ్ళు తెరిచి నన్ను చూసింది, నేను భయపడి పుస్తకం లో మొహం దూర్చేసా... 

అమ్మ: తరుణ్.. వంటింట్లో పోపుల డబ్బాలో డబ్బులు పెట్టాను అవి తీస్కొని వెళ్లి రంగయ్య కొట్టులో చక్కర కొనుక్కురా పో

నేను: రంగయ్య తాత కొట్టా, అది చాలా దూరం అమ్మా... వీధి చివర కొట్లో తెస్తాను 

అమ్మ చురుక్కున చూసింది, నాకు భయం వేసింది.. 

అమ్మ నా వైపు సీరియస్ గా చూసి... "వీధి చివర కొట్లో సరుకు బాగోదు రా... రంగయ్య కొట్లోనే బాగుంటాది... వెళ్ళి తీసుకురా అని చెప్తున్నా గా" అని గట్టిగా చెప్పింది.

నాకు వెళ్ళాలని లేదు... ఇక్కడ ఈ సీన్ మిస్ అవుతా అని భయం. అమ్మ ఏమో అన్నయ్య కింద ట్రీట్మెంట్ చేయించుకుంటే నాకు భలే అనిపిస్తుంది.. 

నేను మొహం మార్చుకుని... "అబ్బా... కాళ్ళు లాగుతున్నాయి అమ్మ... అంత దూరం ఎండలో నడవలేను... ప్లీజ్ అమ్మ ఇక్కడే తెస్తా" అని మారాం చేసాను.

సంతు అన్న కల్పించుకుని... "పాపం ఆంటీ... అంత దూరం ఎందుకు... ఇక్కడే తెస్తాడు లెండి... పర్లేదు" అని నాకు సపోర్ట్ చేసాడు.

అమ్మకి కోపం వచ్చింది. అన్న వైపు తల తిప్పి, మొహం చిరాకుగా పెట్టి... "నువ్వు వాడికి వత్తాసు పలకకు సంతు... చెప్పింది వినకుండా తయారవుతున్నాడు వీడు... వాడు వెళ్తేనే కదా మనం..." అని ఏదో అనబోయి ఆగిపోయి... "ష్... నువ్వు ఊరుకో సంతు" అని అన్నని కూడా కసురుకుంది.

అమ్మ అంత సీరియస్ గా అన్నని తిడుతుంటే... సంతు అన్న అస్సలు భయపడలేదు. పైగా అమ్మ కోపంగా తన వైపు చూస్తుండగానే... అమ్మ పిర్రల మీద ఉన్న తన రెండు చేతులతో... ఆ పిర్రలని గట్టిగా పిసికాడు 

అమ్మ ఒక్క సారిగా కెవ్ అని అరిచి ఛీ వెధవ అని నవ్వుతు సంతు అన్న ని కొట్టింది..  

నాకు ఆశ్చర్యం వేసింది. ఇందాక అంత కోపంగా ఉన్న అమ్మ... అన్నయ్య అలా పిర్రలు పిసకగానే ఎందుకు చల్లబడిపోయింది? అదేదో మ్యాజిక్ బటన్ లాగా... అక్కడ నొక్కగానే అమ్మ మూడ్ మారిపోయింది.

నాకు భలే అనిపించింది.. సంతు అన్న చాల గ్రేట్, కోపం గా ఉన్న అమ్మని చటుక్కున నవ్వించాడు.. 

అమ్మ నవ్వింది కదా అని నేను మల్లి మెల్లిగా అడిగాను.. ప్లీజ్ అమ్మ వీధి చివర కొట్లోనే తెస్తాను.. 


అమ్మ మళ్ళీ కళ్ళు తెరిచి... కానీ ఈ సారి కోపం లేదు... నన్ను చూసి "సరే రా ఎక్కడో ఒక దగ్గర తీసుకురా పో... చెప్తే వినకుండా తయారు అవుతున్నావ్" అని కసురుకుంది.. 

నేను అమ్మ మాట వినగానే హమ్మయ్య అనుకున్నా. నేను మనసులోనే సంతు అన్న కి థాంక్స్ చెప్పుకుంటూ బయలుదేరాను ..

సంతు అన్న నన్ను చూసి నువ్వు కూడా ఒక ఏమైనా కొనుక్కొని అక్కడే తినేసి మెల్లిగా రా అని అన్నాడు 

నేను "సరే అన్న..." అని లేచి తుర్రుమని పరిగెత్తాను. కానీ వెళ్తూ వెళ్తూ వెనక్కి తిరిగి చూసాను.

Super ga rasaru bro.time untey sorry teacher story kuda continue cheyi bro