இன்னும் எவ்வளோ நாள்தான் இப்படி தடவிகிட்டே இருக்கறது.

[Nsme]

ஞாயிற்றுக்கிழமை காலை. லாவண்யா தன் உடமைகளை எடுத்துக்கொண்டு கீதா வீட்டிற்குச் செல்வதற்கு முன், அருணுக்கு போன் செய்தாள்.

லாவண்யா: "டேய் அருண், ஒரு முக்கியமான விஷயம். நாளைக்கு காலைல நீ ஆபீஸ் போற மாதிரி கிளம்பி நேரா கீதா அண்ணி வீட்டுக்கு வந்துடு."

அருண்: "எதுக்குடி காலைல? நமக்குத்தான் எப்பவும் போல ஆப்டர்நூன் ஷிப்ட் (Afternoon Shift) தானே? மதியம் தானே போகணும்?"

லாவண்யா: "அதான் சொல்றேன், கேளுடா. வீட்ல ஆபீஸ்ல ஏதோ புது ட்ரைனிங் (Training) இருக்கு, அதான் காலைலேயே போகணும்னு பொய் சொல்லிட்டு வந்துடு. வரதன் அண்ணா ஆஸ்திரேலியா போயிட்டாரு. கீதா அண்ணி பேங்க்ல வேலை செய்றாங்க. அவங்க காலைல 9:30 மணிக்கு கிளம்பிடுவாங்க. அவங்க வீடு இருக்கற ஏரியாலதான் நம்ம ஆபீஸும் இருக்கு. சோ, அவங்க கிளம்பினதுக்கு அப்புறம் நாம ஆபீஸ் போற வரைக்கும் வீடு ஃப்ரீயா இருக்கும். புரியுதா?"

அருணுக்கு லாவண்யாவின் திட்டம் புரிந்தது. மனதில் ஒருவித படபடப்பும், ஆர்வமும் தொற்றிக்கொண்டது.

அருண்: "ஓ... செம பிளான்டி. சரி, நான் வந்துடறேன்."

மறுநாள் திங்கட்கிழமை காலை. அருண் ஒருவித தயக்கத்துடன் மெடிக்கல் ஷாப்புக்குச் சென்றான். சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு, குரலைத் தாழ்த்தி, "ஒரு பாக்கெட் காண்டம் (Condom) கொடுங்க," என்று கேட்டான். கடைக்காரர் அவனை ஒரு மாதிரி பார்க்க, அவசரமாகப் பணத்தைக் கொடுத்துவிட்டு, அதை பாக்கெட்டில் திணித்துக்கொண்டு வெளியே வந்தான்.

வீட்டில் பெற்றோரிடம், "ஆபீஸ்ல இம்பார்ட்டன்ட் ட்ரைனிங் இருக்கும்மா, சீக்கிரம் போகணும்," என்று சொல்லிவிட்டு, பைக்கை எடுத்துக்கொண்டு லாவண்யா சொன்ன அட்ரஸுக்குப் பறந்தான்.

மணி காலை 9:15. அருண் கீதா வீட்டின் முன் நின்று காலிங் பெல்லை அடித்தான்.

கதவு திறந்தது. ஆனால் எதிரில் நின்றது லாவண்யா அல்ல, கீதா.

கீதாவைப் பார்த்ததும் அருண் திருதிருவென முழித்தான். "லாவண்யா... லாவண்யா இருக்காங்களா?" என்று திணறினான்.

கீதா அவனை ஏற இறங்கப் பார்த்தாள். "யார் நீங்க?" என்று கேட்கும் பாவனையில் பார்த்தாள்.

அருண் லாவண்யாவுக்கு மெசேஜ் அனுப்பியிருந்தான், ஆனால் அவள் குளித்துக்கொண்டிருந்ததால் பார்க்கவில்லை. சத்தம் கேட்டு, ஈரத் தலையைத் துவட்டிக்கொண்டே லாவண்யா ஓடி வந்தாள்.

லாவண்யா: "அண்ணி... இவன் அருண். என் ஃப்ரெண்ட் மற்றும் கொலீக் (Colleague). என்னை ஆபீஸ்க்கு பிக்கப் பண்ண வந்திருக்கான்."

கீதாவுக்குக் குழப்பம்.

கீதா: "பிக்கப் பண்ணவா? நீ ஆப்டர்நூன் ஷிப்ட் தானே போகணும்னு சொன்ன? இப்பவே எதுக்கு?"

லாவண்யா சட்டென்று சமாளித்தாள். "ஆமா அண்ணி, ஆனா இன்னைக்கு காலைல இருந்தே ஒரு முக்கியமான ட்ரைனிங் இருக்குன்னு நான் சுத்தமா மறந்துட்டேன். திடீர்னு இப்பதான் ஞாபகம் வந்தது. அதான் அருணுக்கு போன் பண்ணி, சீக்கிரம் வரச் சொன்னேன். அப்பதான் டைம்க்கு போக முடியும். நான் சீக்கிரம் ரெடியாகிடுறேன்."

லாவண்யா அவசரமாக உள்ளே ஓடினாள். அந்த இடைவெளியில், அருண் கீதாவிடம் என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல் அசடு வழிந்தான்.

கீதா அருணை உற்றுப் பார்த்தாள். "பையன் நல்லா வாட்டசாட்டமா இருக்கான். ஒருவேளை லாவண்யா லவ் பண்றாளோ? அதான் இவ்வளவு அவசரமா வர்றானோ?" என்று மனதில் நினைத்தாள்.

சிறிது நேரத்தில் லாவண்யா ரெடியாகி வந்தாள்.

கீதா: "லாவண்யா, இவரு உன் பாய் ஃப்ரெண்டா (Boyfriend)?" என்று நேரடியாகக் கேட்டாள்.

லாவண்யா சிரித்துக்கொண்டே, "இல்ல அண்ணி, இவன் என் பெஸ்ட் ஃப்ரெண்ட் (Best Friend). க்ளோஸ் ஃப்ரெண்ட்," என்றாள்.

மூவரும் வீட்டைப் பூட்டிவிட்டு கிளம்பினர். கீதா பேங்கிற்குச் சென்றாள். லாவண்யாவும் அருணும் சும்மா வெட்டியாக ஆபீஸுக்குச் சென்றனர். ஏற்கனவே அங்கே அவர்களுக்குப் பெரிதாக வேலை இல்லை. இதில் சீக்கிரமே போய்விட்டனர்.

ஆபீஸ் கேண்டீனில் (Cafeteria) கூட்டம் குறைவாக இருந்தது. இருவரும் காபி குடித்துக்கொண்டே பேசிக்கொண்டிருந்தனர். அப்போது, ஒரு வட இந்தியப் பெண் உள்ளே நுழைந்தாள். அவள் பெயர் கோமல்.
இறுக்கமான ஜீன்ஸ், ஸ்லீவ்லெஸ் டாப்ஸ் அணிந்து, செம ஹாட்டாக (Hot) இருந்தாள்.

அருண் அவளைப் பார்த்து வாயைப் பிளந்தான். "வாவ்... செமையா இருக்கா இல்ல?" என்று லாவண்யாவிடம் சொன்னான்.

லாவண்யாவுக்கு ஏற்கனவே அருண் மீது இருந்த கோபம், இப்போது எரிச்சலாக மாறியது.

லாவண்யா: "என்ன புண்ணியம்? நீ அப்படியே பேசி கரெக்ட் பண்ணி அவளை ஓக்கப் போறியா?" என்று விரக்தியில் கேட்டாள்.

அருண் அதிர்ச்சியாகி அவளைப் பார்த்தான். லாவண்யா இப்படி 'ஓக்க' (Fuck) என்ற வார்த்தையை உபயோகித்து அவன் கேட்டதே இல்லை.

லாவண்யா: "என்னடா பாக்குற? ஸ்கூல், காலேஜ்னு இவ்வளவு நாளா என் கற்பைக் காப்பாத்தி வச்சிருந்து, உனக்குக் கொடுக்கலாம்னு நெனச்சா... நீ இப்படி ஒரு தத்தியா இருக்கியேடா! ஆளு பாக்க நல்லா வாட்டசாட்டமா, சிக்ஸ் பேக் (Six Pack) வச்சிகிட்டு இருக்க. நீ லைட்டா முறைச்சாலே மத்த பசங்க பயப்படுவானுங்க. ஆனா பொண்ணுங்க கிட்ட மட்டும் ஏன்டா இப்படி ஷையா (Shy) இருக்க? இப்படியே இருந்தா கடைசி வரைக்கும் கையடிச்சிட்டுதான் இருக்கணும்," என்று பொரிந்து தள்ளினாள்.

அருண் தலைகுனிந்து அமர்ந்திருந்தான்.

லாவண்யா: "சரி விடு. நாளைக்கு சொதப்பிடாத. கீதா அண்ணி 9:30க்கு கிளம்பிடுவாங்க. நீ ஒரு 10 மணிக்கு வீட்டுக்கு வா. அப்பதான் சேஃப்."

அருண்: "அதுவரைக்கும் நான் எங்கடி டைம் பாஸ் பண்றது?" என்று வெகுளியாகக் கேட்டான்.

லாவண்யாவுக்கு மீண்டும் கோபம் வந்தது. "ஏண்டா, ஒரு டீக்கடைல போய் டீயை வாங்கிக்கிட்டு, தம் அடிக்கிறவனுங்களை வேடிக்கை பாத்துட்டு இரு. அரை மணி நேரம் சும்மா போயிடும். அப்புறம் வா," என்று கத்தினாள்.

அன்று முழுவதும் ஆபீஸில் வேலை பார்ப்பது போல பாவ்லா செய்துவிட்டு, மாலை வீடு திரும்பினர். திங்கட்கிழமை இப்படி ஒரு விரக்தியிலும், எதிர்பார்ப்பிலும் முடிந்தது.