08-12-2025, 08:35 PM
ఆహాహాఆఆ ఆ అని దగ్గు తో నా నోట్లోంచి అన్నం బయటికి వచ్చేసింది గట్టిగా పొలమారింది. ఆహాహాఆఆ అని భయం పేగుల్లోంచి దగ్గులాగా నెట్టుకొస్తుంటే కంట్రోల్లో లేకుండా పోయింది.
పిన్ని ఫాస్ట్గా నా తల మీద కొడుతూ గ్లాస్తో వాటర్ తాగించింది స్ప్లిట్ సెకండ్లో. మళ్ళీ అంతే ఫాస్ట్గా పిన్ని ఏం చేసిందో రియలైజ్ అయి నా చేతిలోనే కోపంగా గ్లాస్ ఉంచేసి వెళ్ళిపోయింది, పిన్నికి ఇంకా నా మీద ప్రేమ ఉంది అని హ్యాపీ అయ్యే Sec కూడా లేకుండా ఎదురుగా కళ్ళు పెదవి చేసి అంత సేపు ధైర్యంగా ఉన్న అక్క janki పోవడం చూసా.
అన్నయ్య మాత్రం అది గంభీరంగా చెప్పేసి తింటున్నాడు. అక్కకి నోట్లో తడి ఆవిరైపోయింది. పిన్ని కోపంగా చూస్తుంది. అక్క ఒక మాట కూడా మాట్లాడలేక పోయింది మా ఇద్దరి హార్ట్ సౌండ్ రిథమ్గా కొట్టుకోవడం తెలిసింది.
బావ వస్తున్నాడా అందుకేనా ఇప్పుడు వీళ్ళు అంత ఇపుడు నార్మల్గా యాక్ట్ చేస్తున్నారా, అప్పటికే ఉన్న టన్ను ఆలోచనలకి ఇంకో 10 టన్నులు యాడ్ అయినట్టు అనిపించాయి భయం ఆగకుండా అమాంతం పెరిగిపోతూనే ఉంది. నా తినడం అక్కడితో ఆగిపోయింది. కాసేపటికి అన్నయ్య తిని లేచాడు. అన్నయ్య లేవగానే అక్క కూడా లేచింది. బాబాయ్ అడిగాడు ఎందుకు తినకుండా లేస్తున్నావు అని అక్క సైలెంట్గా వెళ్లి వాష్ చేసుకుంది నేను లేచా అక్క వెనకే నన్ను కూడా అడిగాడు.
హ్యాండ్ వాష్ చేసుకున్నాక అన్నయ్య టీవీ ముందుకి వెళ్ళాడు,అక్క తన రూమ్లోకి వెళ్ళింది పిన్ని కోపనంగా చూస్తుంది ఇంకా వాళ్ళ ముందు అక్క రూమ్లోకి వెళ్ళాలి అంటే భయం వేసింది. నా రూమ్లోకి వెళ్ళిపోయా.
.
.
.
.
డైనింగ్ టేబుల్ మీద బాబాయ్ ఏం అయింది వీళ్ళకి అని అడగడం & పక్కన టీవీలో సౌండ్స్ వినిపిస్తున్నాయి. చేతులు కాళ్లు వణికిపోతున్నాయి.
మనసు 100 కి.మీ ఫాస్ట్లో పరుగెడుతోంది. బ్లడ్ ప్రెజర్ అయితే ఇంకా లెక్కే లేదు.
ఏం చేయాలి అని ఒక ఆలోచన కూడా రావడం లేదు. మాటి మాటికి రేపు బావ వస్తున్నాడు అనే ఒక థాట్ ఏ వస్తుంది, ఆ థాట్ వచ్చిన ప్రతీసారి వట్టాలు వణకడం పెరుగుతుంది.
భయం భయం భయం అటు ఇటు చూసి ఫోన్ గుర్తుకు వచ్చి ఆన్ చేసా నైట్ ఎప్పుడో వదినకి కాల్ చేసినప్పుడు తీసిన ఫోన్. నోటిఫికేషన్ చూస్తే పెద్ద కుప్ప ఉంది. కీర్తి, అంజలి, చెలి, కాలేజ్ గ్రూప్, కాలేజ్ ఫ్రెండ్స్, షాపింగ్ యాప్స్, అలా డిఫరెంట్ యాప్స్, డిఫరెంట్ పర్సన్స్ నుండీ కుప్పలా నోటిఫికేషన్స్ వచ్చి పడ్డాయి. నాకు ఉన్న భయానికి ఏం చేస్తున్నానో కూడా తెలియకుండా పైకి కిందికి స్క్రోల్ చేస్తున్నా ఏం చూడాలి అన్న ఫోకస్ రావట్లేదు.
మైండ్లో మాత్రం కటిక చీకటికి వెలుగు ధారా లాగా, నా భయానికి హెల్ప్ చేయగలిగే ఒకే ఒక్క పేరు మాత్రమే మైండ్లో స్ట్రైక్ అవ్వడం పెరిగింది - అంజలి అంజలి అంజలి అని.....
నా సిట్యుయేషన్ మొత్తం చెప్పుకొని నా హెడ్ రెస్ట్ తీసుకోగలిగే ఒకే ఒక్క షోల్డర్ తనదే.
ఫింగర్స్ అన్కాన్షియస్గానే డయలర్ ఓపెన్ చేసి అంజలి కాంటాక్ట్ దగ్గరకి వెళ్తున్నాయి కానీ, అంజలికి ఎందుకు మళ్ళీ ఇవన్నీ టెన్షన్స్ అని ఇంకో సైడ్ మైండ్ ఫైట్ మొదలు పెట్టింది.
భయం లో రెండు మైండ్స్ ఏం చేస్తున్నాయో అర్థం కావడం లేదు, ఇవన్నీటి మధ్య క్లారిటీగా నాకు తెలిసింది ఒకటే నాకు దాని వాయిస్ వింటే చాలు, దాంతో మాట్లాడితే చాలు. నా మైండ్ క్లామ్ అవుతుంది. నాకు నేనే పగలు వేసుకుంటూ జస్ట్ ఏం చేస్తున్నావు,తిన్నావా మాత్రమే అడుగుదాం అని అనుకుంటూ నా వరల్డ్లోని పూర్తి కంట్రోల్ని అప్పుడు నా మీద పెట్టుకుని, అంజలికి కాల్ చేయాలి అని ఫిక్స్ అయి నా ఫింగర్స్ డయల్ చేయడం స్టార్ట్ చేసాయి. స్క్రీన్ మీద నా ఫింగర్స్ కదులుతున్నప్పుడే, నాకు ముఖ్యమైన ఒక పాయింట్ గుర్తుకు వచ్చింది
నేను కాల్ చేయాలి అనుకుంటుంది అంజలికి.
అం·జ-లికి... తను నా శ్వాసని గమనించి కూడా చెప్పగలదు నేను ఏం ఫీల్ అవుతున్నా అని. నేను కాల్ చేసి ఏం చేస్తున్నావు అని అడిగే ఒక వర్డ్తో అంజలి కనిపెట్టేయగలదు నా వాయిస్లో ఏదో తేడా ఉంది,నేను ఏదో ఎదవ పని చేశా అని. తర్వాత నేను చెప్పక పోతే నెక్స్ట్ డే నా ముందు వచ్చి నిల్చుంటుంది (నా ఎదురుగా కాదు, నా కోసం)
అప్పటికే టర్ర్... అని ఒక రింగ్ వినిపించింది, ఫాస్ట్ ఫాస్ట్గా కాల్ కట్ చేసి,ఫోన్ బెడ్ మీద పడేసి బెడ్ దగ్గర కింద కూర్చుని తల పట్టుకున్నా ఏం చేయాలో అర్థం కాక నిస్సహాయంగా వణికిపోతూ
.
.
.
.
టక్ అని నా రూమ్ ఓపెన్ అయింది. తల లేపి చూసా జానకి అక్క, అక్కని చూడగానే ఏడుపు తన్నుకు వచ్చింది.
కింద కూర్చుని భయంతో వణికి పోతూ, భయం తో ఉనా పిల్లాడు అమ్మని చూడగానే ఏడ్చినట్టు ఏడుస్తున్న నన్ను చూసింది అక్క డోర్ తీసి. నన్ను అలా చూసి ఫాస్ట్గా డోర్ వేసి నా పక్కన వచ్చి కూర్చుంటుండగానే అక్క సళ్ళ మీద నుండీ ఒడిలోకి తల దూరుస్తూ ఏడుస్తున్నా.
"ఏం అయింది రా, ఏం అయింది" అంటూ నా ఫేస్ పట్టుకుని లేపాలి అని చూస్తుంది కానీ నేను బలంగా తల కిందికి అంటూ బాగా భయంగా ఏడుస్తున్నా, "మను ఏం అయింది రా, ఏం అయింది రా" అంటూ నా తల లేపి నా కళ్ళలోకి కళ్ళు పెట్టి చూసింది.
అప్పటి వరకు క్లియర్గానే ఉన్న అక్క కళ్ళు నా కంట్లో నీళ్లు చూడగానే అక్క కళ్ళలో లో కూడా నీళ్లు నిండి పోయాయి.
అక్క బలంగా హగ్ చేసుకుంది నన్ను, ప్రేమతో నిండిన ఆ టైట్ హగ్... వర్ణనాతీతం.
"రేయ్ పిచ్చోడా ఎందుకు ఏడుస్తున్నావు రా," అంటూ ఆ నా చెవిలో అడుగుతూ నన్ను గట్టిగా తనకి హత్తుకుంటుంది.
కాసేపు అలానే ఉండి హగ్ నుండీ బయటికి వచ్చి "సారీ అక్క, సో సారీ అక్క, నా వల్లే నీకు ఇన్ని కష్టాలు, ఇన్ని అవమానాలు, సో సారీ అక్క, నేనే, నేనే పెద్ద వేస్ట్ గాడిని. ఇవాళ నా వల్ల అన్ని దెబ్బలు పడ్డావు, అని మాటలు పడ్డావు, నేను చేసిన తప్పుకు నువ్వు ఇబ్బంది పడుతున్నావు. ఇంకా రేపు బావ వస్తున్నాడు. రేపు బావ బాబాయ్ అన్నయ్య కలిసి నిన్ను అనడం నేను చూడలేను అక్క,రేపు ఏం అయినా సరే నాదే మొత్తం తప్పు,నేనే ఫోర్స్ చేసా అని చెప్పేయి అక్క ఏం అయినా సరే ఇంకా ప్లీజ్ అక్క ప్లీజ్" అంటూ కాళ్ళు పట్టుకున్నా కాస్త వెనక్కి జరిగి.
నా చేతులు అక్క తెల్లని పాదాలని స్పృశించగానే షాక్ కొట్టినట్టు ఒక్కసారిగా అక్క తన కాలని లోపలికి చీర లోకి లాక్కుంది, పైన చేయి గాల్లోకి లేపి నా చెంప చెళ్ళు అనిపించింది...
.
.
.
.
చెంప మీద నొప్పితో చేయి పెట్టుకుని భయంతో వణికిపోతూ బిక్క మొహం వేసుకుని చూస్తున్న నన్ను అక్క చూస్తూ ప్రేమ & కాళ్ళు పట్టుకున్నా అని కోపం తో చూస్తూ
అక్క: హే పిచ్చి రా ఎదవ నీకు నా కాళ్లు పట్టుకుంటున్నావు (అని కోపంగా పళ్ళు నూరింది)
నేను: అలానే బాధతో చూస్తున్నా (అక్క కోపంగా ఉన్నా కానీ భయం ఏం వెయ్యలే అక్కని చూసి)
అక్క: అయినా నాన్నా అన్నయ్య బావ ఏం అంటారా...
అని తిక్క తిక్కవి ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నావా అప్పటి నుండీ నీ అబ్బా, నువ్వే వెళ్లి చెప్పే లా ఉన్నావు గా బావకి
నేను:...........
అక్క నన్ను కోపంగా చూస్తూ లేచి నిల్చుంది.
నాకు బ్లాంక్గా ఉండిపోయింది... అక్క ఎందుకు ఇలా మాట్లాడుతుంది, అక్క భయపడకుండా నా మీద కోపడుతుంది రివర్స్లో అని.
అక్క వెళ్లి బెడ్ మీద కూర్చుంది.
నేను లేచి అక్క పక్కన కూర్చున్నా
అక్క: మను, నువ్వు అనుకుంటునట్టు అలా ఏం జరగదు నాన్నా, అందుకే టెన్షన్ పడుతున్నావా, ఏం జరగదు లే రా ఇంకా అలా..
నేను: బ్లాంక్ మొహం వేసుకుని అలానే చూస్తున్నా
అక్క: అబ్బ నిజం రా, ఇపుడే నా రూమ్లో బావకి కాల్ చేసి మాట్లాడి వస్తున్నా రా, బావ నార్త్లో సెట్ చేసి ఇప్పుడు సౌత్కి వెళ్తున్నాడు అంట, నాతో కలిసి చాలా రోజులు అయింది అని మధ్యలో ఇక్కడ ఒక రోజు ఉండడానికి వస్తున్నాడు అంట అంతే నాన్నా.
ఆ మాట విని కాస్త గుబులు తగ్గింది అంటే పిన్ని వాళ్ళు రమ్మని చెప్పలేదు అని. అయినా ఇంకా కాస్త డౌట్గానే ఉంది కావాలి అని అలా చెప్పించారు ఏమో బావతో అని.
పిన్ని ఫాస్ట్గా నా తల మీద కొడుతూ గ్లాస్తో వాటర్ తాగించింది స్ప్లిట్ సెకండ్లో. మళ్ళీ అంతే ఫాస్ట్గా పిన్ని ఏం చేసిందో రియలైజ్ అయి నా చేతిలోనే కోపంగా గ్లాస్ ఉంచేసి వెళ్ళిపోయింది, పిన్నికి ఇంకా నా మీద ప్రేమ ఉంది అని హ్యాపీ అయ్యే Sec కూడా లేకుండా ఎదురుగా కళ్ళు పెదవి చేసి అంత సేపు ధైర్యంగా ఉన్న అక్క janki పోవడం చూసా.
అన్నయ్య మాత్రం అది గంభీరంగా చెప్పేసి తింటున్నాడు. అక్కకి నోట్లో తడి ఆవిరైపోయింది. పిన్ని కోపంగా చూస్తుంది. అక్క ఒక మాట కూడా మాట్లాడలేక పోయింది మా ఇద్దరి హార్ట్ సౌండ్ రిథమ్గా కొట్టుకోవడం తెలిసింది.
బావ వస్తున్నాడా అందుకేనా ఇప్పుడు వీళ్ళు అంత ఇపుడు నార్మల్గా యాక్ట్ చేస్తున్నారా, అప్పటికే ఉన్న టన్ను ఆలోచనలకి ఇంకో 10 టన్నులు యాడ్ అయినట్టు అనిపించాయి భయం ఆగకుండా అమాంతం పెరిగిపోతూనే ఉంది. నా తినడం అక్కడితో ఆగిపోయింది. కాసేపటికి అన్నయ్య తిని లేచాడు. అన్నయ్య లేవగానే అక్క కూడా లేచింది. బాబాయ్ అడిగాడు ఎందుకు తినకుండా లేస్తున్నావు అని అక్క సైలెంట్గా వెళ్లి వాష్ చేసుకుంది నేను లేచా అక్క వెనకే నన్ను కూడా అడిగాడు.
హ్యాండ్ వాష్ చేసుకున్నాక అన్నయ్య టీవీ ముందుకి వెళ్ళాడు,అక్క తన రూమ్లోకి వెళ్ళింది పిన్ని కోపనంగా చూస్తుంది ఇంకా వాళ్ళ ముందు అక్క రూమ్లోకి వెళ్ళాలి అంటే భయం వేసింది. నా రూమ్లోకి వెళ్ళిపోయా.
.
.
.
.
డైనింగ్ టేబుల్ మీద బాబాయ్ ఏం అయింది వీళ్ళకి అని అడగడం & పక్కన టీవీలో సౌండ్స్ వినిపిస్తున్నాయి. చేతులు కాళ్లు వణికిపోతున్నాయి.
మనసు 100 కి.మీ ఫాస్ట్లో పరుగెడుతోంది. బ్లడ్ ప్రెజర్ అయితే ఇంకా లెక్కే లేదు.
ఏం చేయాలి అని ఒక ఆలోచన కూడా రావడం లేదు. మాటి మాటికి రేపు బావ వస్తున్నాడు అనే ఒక థాట్ ఏ వస్తుంది, ఆ థాట్ వచ్చిన ప్రతీసారి వట్టాలు వణకడం పెరుగుతుంది.
భయం భయం భయం అటు ఇటు చూసి ఫోన్ గుర్తుకు వచ్చి ఆన్ చేసా నైట్ ఎప్పుడో వదినకి కాల్ చేసినప్పుడు తీసిన ఫోన్. నోటిఫికేషన్ చూస్తే పెద్ద కుప్ప ఉంది. కీర్తి, అంజలి, చెలి, కాలేజ్ గ్రూప్, కాలేజ్ ఫ్రెండ్స్, షాపింగ్ యాప్స్, అలా డిఫరెంట్ యాప్స్, డిఫరెంట్ పర్సన్స్ నుండీ కుప్పలా నోటిఫికేషన్స్ వచ్చి పడ్డాయి. నాకు ఉన్న భయానికి ఏం చేస్తున్నానో కూడా తెలియకుండా పైకి కిందికి స్క్రోల్ చేస్తున్నా ఏం చూడాలి అన్న ఫోకస్ రావట్లేదు.
మైండ్లో మాత్రం కటిక చీకటికి వెలుగు ధారా లాగా, నా భయానికి హెల్ప్ చేయగలిగే ఒకే ఒక్క పేరు మాత్రమే మైండ్లో స్ట్రైక్ అవ్వడం పెరిగింది - అంజలి అంజలి అంజలి అని.....
నా సిట్యుయేషన్ మొత్తం చెప్పుకొని నా హెడ్ రెస్ట్ తీసుకోగలిగే ఒకే ఒక్క షోల్డర్ తనదే.
ఫింగర్స్ అన్కాన్షియస్గానే డయలర్ ఓపెన్ చేసి అంజలి కాంటాక్ట్ దగ్గరకి వెళ్తున్నాయి కానీ, అంజలికి ఎందుకు మళ్ళీ ఇవన్నీ టెన్షన్స్ అని ఇంకో సైడ్ మైండ్ ఫైట్ మొదలు పెట్టింది.
భయం లో రెండు మైండ్స్ ఏం చేస్తున్నాయో అర్థం కావడం లేదు, ఇవన్నీటి మధ్య క్లారిటీగా నాకు తెలిసింది ఒకటే నాకు దాని వాయిస్ వింటే చాలు, దాంతో మాట్లాడితే చాలు. నా మైండ్ క్లామ్ అవుతుంది. నాకు నేనే పగలు వేసుకుంటూ జస్ట్ ఏం చేస్తున్నావు,తిన్నావా మాత్రమే అడుగుదాం అని అనుకుంటూ నా వరల్డ్లోని పూర్తి కంట్రోల్ని అప్పుడు నా మీద పెట్టుకుని, అంజలికి కాల్ చేయాలి అని ఫిక్స్ అయి నా ఫింగర్స్ డయల్ చేయడం స్టార్ట్ చేసాయి. స్క్రీన్ మీద నా ఫింగర్స్ కదులుతున్నప్పుడే, నాకు ముఖ్యమైన ఒక పాయింట్ గుర్తుకు వచ్చింది
నేను కాల్ చేయాలి అనుకుంటుంది అంజలికి.
అం·జ-లికి... తను నా శ్వాసని గమనించి కూడా చెప్పగలదు నేను ఏం ఫీల్ అవుతున్నా అని. నేను కాల్ చేసి ఏం చేస్తున్నావు అని అడిగే ఒక వర్డ్తో అంజలి కనిపెట్టేయగలదు నా వాయిస్లో ఏదో తేడా ఉంది,నేను ఏదో ఎదవ పని చేశా అని. తర్వాత నేను చెప్పక పోతే నెక్స్ట్ డే నా ముందు వచ్చి నిల్చుంటుంది (నా ఎదురుగా కాదు, నా కోసం)
అప్పటికే టర్ర్... అని ఒక రింగ్ వినిపించింది, ఫాస్ట్ ఫాస్ట్గా కాల్ కట్ చేసి,ఫోన్ బెడ్ మీద పడేసి బెడ్ దగ్గర కింద కూర్చుని తల పట్టుకున్నా ఏం చేయాలో అర్థం కాక నిస్సహాయంగా వణికిపోతూ
.
.
.
.
టక్ అని నా రూమ్ ఓపెన్ అయింది. తల లేపి చూసా జానకి అక్క, అక్కని చూడగానే ఏడుపు తన్నుకు వచ్చింది.
కింద కూర్చుని భయంతో వణికి పోతూ, భయం తో ఉనా పిల్లాడు అమ్మని చూడగానే ఏడ్చినట్టు ఏడుస్తున్న నన్ను చూసింది అక్క డోర్ తీసి. నన్ను అలా చూసి ఫాస్ట్గా డోర్ వేసి నా పక్కన వచ్చి కూర్చుంటుండగానే అక్క సళ్ళ మీద నుండీ ఒడిలోకి తల దూరుస్తూ ఏడుస్తున్నా.
"ఏం అయింది రా, ఏం అయింది" అంటూ నా ఫేస్ పట్టుకుని లేపాలి అని చూస్తుంది కానీ నేను బలంగా తల కిందికి అంటూ బాగా భయంగా ఏడుస్తున్నా, "మను ఏం అయింది రా, ఏం అయింది రా" అంటూ నా తల లేపి నా కళ్ళలోకి కళ్ళు పెట్టి చూసింది.
అప్పటి వరకు క్లియర్గానే ఉన్న అక్క కళ్ళు నా కంట్లో నీళ్లు చూడగానే అక్క కళ్ళలో లో కూడా నీళ్లు నిండి పోయాయి.
అక్క బలంగా హగ్ చేసుకుంది నన్ను, ప్రేమతో నిండిన ఆ టైట్ హగ్... వర్ణనాతీతం.
"రేయ్ పిచ్చోడా ఎందుకు ఏడుస్తున్నావు రా," అంటూ ఆ నా చెవిలో అడుగుతూ నన్ను గట్టిగా తనకి హత్తుకుంటుంది.
కాసేపు అలానే ఉండి హగ్ నుండీ బయటికి వచ్చి "సారీ అక్క, సో సారీ అక్క, నా వల్లే నీకు ఇన్ని కష్టాలు, ఇన్ని అవమానాలు, సో సారీ అక్క, నేనే, నేనే పెద్ద వేస్ట్ గాడిని. ఇవాళ నా వల్ల అన్ని దెబ్బలు పడ్డావు, అని మాటలు పడ్డావు, నేను చేసిన తప్పుకు నువ్వు ఇబ్బంది పడుతున్నావు. ఇంకా రేపు బావ వస్తున్నాడు. రేపు బావ బాబాయ్ అన్నయ్య కలిసి నిన్ను అనడం నేను చూడలేను అక్క,రేపు ఏం అయినా సరే నాదే మొత్తం తప్పు,నేనే ఫోర్స్ చేసా అని చెప్పేయి అక్క ఏం అయినా సరే ఇంకా ప్లీజ్ అక్క ప్లీజ్" అంటూ కాళ్ళు పట్టుకున్నా కాస్త వెనక్కి జరిగి.
నా చేతులు అక్క తెల్లని పాదాలని స్పృశించగానే షాక్ కొట్టినట్టు ఒక్కసారిగా అక్క తన కాలని లోపలికి చీర లోకి లాక్కుంది, పైన చేయి గాల్లోకి లేపి నా చెంప చెళ్ళు అనిపించింది...
.
.
.
.
చెంప మీద నొప్పితో చేయి పెట్టుకుని భయంతో వణికిపోతూ బిక్క మొహం వేసుకుని చూస్తున్న నన్ను అక్క చూస్తూ ప్రేమ & కాళ్ళు పట్టుకున్నా అని కోపం తో చూస్తూ
అక్క: హే పిచ్చి రా ఎదవ నీకు నా కాళ్లు పట్టుకుంటున్నావు (అని కోపంగా పళ్ళు నూరింది)
నేను: అలానే బాధతో చూస్తున్నా (అక్క కోపంగా ఉన్నా కానీ భయం ఏం వెయ్యలే అక్కని చూసి)
అక్క: అయినా నాన్నా అన్నయ్య బావ ఏం అంటారా...
అని తిక్క తిక్కవి ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నావా అప్పటి నుండీ నీ అబ్బా, నువ్వే వెళ్లి చెప్పే లా ఉన్నావు గా బావకి
నేను:...........
అక్క నన్ను కోపంగా చూస్తూ లేచి నిల్చుంది.
నాకు బ్లాంక్గా ఉండిపోయింది... అక్క ఎందుకు ఇలా మాట్లాడుతుంది, అక్క భయపడకుండా నా మీద కోపడుతుంది రివర్స్లో అని.
అక్క వెళ్లి బెడ్ మీద కూర్చుంది.
నేను లేచి అక్క పక్కన కూర్చున్నా
అక్క: మను, నువ్వు అనుకుంటునట్టు అలా ఏం జరగదు నాన్నా, అందుకే టెన్షన్ పడుతున్నావా, ఏం జరగదు లే రా ఇంకా అలా..
నేను: బ్లాంక్ మొహం వేసుకుని అలానే చూస్తున్నా
అక్క: అబ్బ నిజం రా, ఇపుడే నా రూమ్లో బావకి కాల్ చేసి మాట్లాడి వస్తున్నా రా, బావ నార్త్లో సెట్ చేసి ఇప్పుడు సౌత్కి వెళ్తున్నాడు అంట, నాతో కలిసి చాలా రోజులు అయింది అని మధ్యలో ఇక్కడ ఒక రోజు ఉండడానికి వస్తున్నాడు అంట అంతే నాన్నా.
ఆ మాట విని కాస్త గుబులు తగ్గింది అంటే పిన్ని వాళ్ళు రమ్మని చెప్పలేదు అని. అయినా ఇంకా కాస్త డౌట్గానే ఉంది కావాలి అని అలా చెప్పించారు ఏమో బావతో అని.


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)