07-12-2025, 05:04 AM
"ஸாரி சரண்.."
பாத்ரூம் போய் வந்த பின் சரண்யாவிடம் மீண்டும் மன்னிப்புக் கேட்டான் நவன்.
அவனைப் பார்த்து மெல்லப் புன்னகைத்தாள்.
"ஏன்?"
"உன்கிட்ட நான்.. ரொம்ப தப்பா நடந்துகிட்டேன்"
அவள் எதுவும் சொல்லாமல்.. ஆழமாக அவனை ஒரு பார்வை பார்த்து விட்டுப் போய் சேரில் உட்கார்ந்தாள்.
அவன் எழுந்து டேபிளில் கை ஊன்றி நின்றிருந்தான்.
இரண்டு நிமிடங்கள் மவுனம். பின் மெல்லச் சொன்னாள் சரண்யா.
"அக்கா வந்தா நான் போயிருவேன்"
அவள் அதைச் சொல்ல வேண்டிய அவசியம் என்ன வந்தது என்று அவனுக்கு புரியவில்லை.
அவளைப் பார்த்தான்.
"எப்ப வருவாங்க.. உங்கக்கா?"
மணி பார்த்தாள்.
"ஒரொரு நாளைக்கு ஒரொரு மாதிரி வருவா.."
"உன்கிட்ட நான் தப்பா நடந்துட்டதுக்காக என்னை மன்னிச்சிரு சரண்"
"இட்ஸ் ஓகே"
"ஒண்ணும்.. கோபம் இல்லல்ல..?"
"ம்கூம்" லேசான வெட்கப் புன்னகையுடன் தலையை ஆட்டினாள்.
"தேங்க்ஸ்"
அவனை உற்றுப் பார்த்து விட்டு.. மெல்லிய தயக்கத்துடன் கேட்டாள்.
"அவ்ளோ பிடிச்சிருக்கா?"
"இதுக்கு முன்ன நான் எந்த ஒரு பொண்ணோட மாங்காவையும் இப்படி பாத்ததே இல்ல" அவன் பார்வை மீண்டும் அவள் மார்புக்குப் போனது.
மெல்ல எட்டி அவனை அடித்தாள்.
"ஏய்.. மாங்காவா அது?"
"ம்ம்ம்.. குட்டி மாங்கா"
"ச்சீ.."
"எவ்ளோ க்யூட்டா இருக்கு தெரியுமா..? பாத்துட்டே இருக்கலாம் போலருந்துச்சு"
"இருக்கும்.. இருக்கும்" வெட்கம் தவழும் புன்னகையுடன் சொன்னாள், பின்னர் "சொன்னது நெஜமா?" எனக் கேட்டாள்.
"நெஜம்மாப்பா.. செம அழகு.."
"ஏய்.. அதில்ல.."
"ம்ம்ம்.. வேற ?"
எழுந்து அவனைப் போலவே கை ஊன்றி நின்றாள். அவள் மனசு படபடத்தது.
"இதுக்கு முன்ன எந்த பொண்ணு மாங்காவையும் பாத்ததே இல்லேனு சொன்னிங்களே..?"
"ஹ்ஹா.. ஹா.." அவன் கொஞ்சம் சத்தமாகச் சிரித்து விட்டுச் சொன்னான் "சத்தியமா நான் மொத மொத நேர்ல பாத்த முழு மாங்கா உன்னோடதுதான்.."
இருவரும் சிறிது நேரம் அப்படியே நின்றபடி ரோட்டில் செல்லும் வாகனங்களையும் மனிதர்களையும் வேடிக்கை பார்த்தார்கள்.
பின் நவன் பின்னால் நகர்ந்து சேரில் உட்கார்ந்தான். அவளும் உட்கார்ந்தாள். அவள் மார்பை பார்த்தான். அவள் பார்வையால் அவனை ஈர்த்தாள்.
"என்ன? "
"தேங்க்ஸ்"
"எதுக்கு?"
"நீ என் கூட இவ்ளோ ப்ரீயா.. ஓபனா பேசறதுக்கு"
"இதுல என்ன இருக்கு"
"நெஜமா.. ஒரு பொண்ணோட மாங்கா எப்படி இருக்கும்னு இன்னிக்குத்தான் நான் பாக்கறேன்"
வெட்கம் "ம்ம்ம்"
"பட்.. உனக்கு ரொம்ப குட்டியா இருக்கு"
"ம்ம்ம்.. யெஸ்."
"ஏன்?"
"ஏன்னா..? அது அப்படித்தான்"
"ம்ம்ம்.. சப்போஸ் உனக்கு குழந்தை பொறந்தா நீ எப்படி பால் குடுப்பே?"
"ஹேய்.. அப்போ என் சைஸ் இன்னும் பெருசாகிடும்ப்பா"
"ஓ.." சுடிதாரில் கூராய் நீட்டிக் கொண்டிருக்கும் அவள் மார்பை உற்றுப் பார்த்தான்.
கழுத்தில் இருந்த துப்பட்டாவை கீழே இழுத்து முலைமேடுகளை மூடினாள்.
"அப்படி பாக்காதிங்கப்பா.."
"ஸாரி"
"எனக்கு கூச்சமா இருக்கில்ல? நானும் பொண்ணுதானே?"
"யெஸ்.. யெஸ்..!" என்றான்.
அவள் மீண்டும் கால்களை விரித்து ஆட்டினாள்.
அவன் ரோட்டைப் பார்த்து விட்டு மீண்டும் அவளைப் பார்த்தான். அவள் மிக அலட்சியமாக உட்கார்ந்திருந்தாள்.
"சரண்.. உன் சைஸ் என்ன?"
"ஏன்.?"
"ச்சும்மா..."
"தர்ட்டி ஃபோர்" லேசான வெட்கத்துடன் சொன்னாள்.
"நெனச்சேன்" என்றான்.
"நெனப்பிங்க.." வலக் காலை நீட்டி அவன் காலை இடித்தாள்.
சிரித்தான். அவள் காலைப் பார்த்தான். கொலுசணிந்த பாதம் அழகாய் தெரிந்தது.
"உன் லெக் நல்லாருக்கு"
"ச்சீ.."
"நீ லெக்கின்ஸ் போட்டா.. ரொம்ப லீனா தெரிவ இல்ல?"
"ம்ம்ம்.."
"ஆமா.. நீ சரியா சாப்பிட மாட்டியா?"
"சாப்பிடுவேனே?"
"நான்வெஜ்?"
"ஓ யெஸ்.. நல்லா சாப்பிடுவேன்."
"நீ இன்னும் கொஞ்சம் சதை போட்டா.. கும்முனு இருப்ப"
"ம்ம்ம்"
"உன்கிட்ட அழகும் பிகரும் இருக்கு. ஆனா ஒடம்புதான் இல்ல"
"ஒடம்பா இருந்தாதான் புடிக்குமா?"
"அப்படி இல்ல.."
"என்னை புடிச்சிருக்கா இல்லையா?"
"ரொம்பவே புடிச்சிருக்கு.. ஆனா.."
"ஆனா..?"
"உன் இடுப்புதான் ரொம்ப லீனா இருக்கு. இறுக்கமா கட்டிப் புடிச்சா உன் இடுப்பே ஒடஞ்சிரும் போல.."
"அப்படி எல்லாம் ஒண்ணும் ஒடையாது"
"கட்டிப் புடிச்சா தெரியும்"
"நீங்க ஒண்ணும் என்னை கட்டிப் புடிக்க வேண்டாம்"
"அப்படிங்கற?"
"ஆமா.."
"சரி விடு.. பாவம்தான் நீ"
அவளுடன் நன்றாகவே கல்லை போட்டான் நவன். அவளும் அவனுக்கு நன்றாக கம்பெனி கொடுத்தாள்.
நேரம் சுவாரஸ்யமாகவே நகர்ந்தது.
சாப்பிடப் போன பவித்ரா நாலு மணிக்கு கடைக்கு வந்தாள்.
தூங்கி எழுந்து வந்திருப்பாள் போலிருந்தது. அவள் முகம் தெளிவாக.. பளிச்சென்று இருந்தது.
அக்கா வந்த பின் நவனுக்கு "பை" சொல்லி கையசைத்து, கண்களாலும் விடை பெற்றுப் போனாள் சரண்யா..!!
பாத்ரூம் போய் வந்த பின் சரண்யாவிடம் மீண்டும் மன்னிப்புக் கேட்டான் நவன்.
அவனைப் பார்த்து மெல்லப் புன்னகைத்தாள்.
"ஏன்?"
"உன்கிட்ட நான்.. ரொம்ப தப்பா நடந்துகிட்டேன்"
அவள் எதுவும் சொல்லாமல்.. ஆழமாக அவனை ஒரு பார்வை பார்த்து விட்டுப் போய் சேரில் உட்கார்ந்தாள்.
அவன் எழுந்து டேபிளில் கை ஊன்றி நின்றிருந்தான்.
இரண்டு நிமிடங்கள் மவுனம். பின் மெல்லச் சொன்னாள் சரண்யா.
"அக்கா வந்தா நான் போயிருவேன்"
அவள் அதைச் சொல்ல வேண்டிய அவசியம் என்ன வந்தது என்று அவனுக்கு புரியவில்லை.
அவளைப் பார்த்தான்.
"எப்ப வருவாங்க.. உங்கக்கா?"
மணி பார்த்தாள்.
"ஒரொரு நாளைக்கு ஒரொரு மாதிரி வருவா.."
"உன்கிட்ட நான் தப்பா நடந்துட்டதுக்காக என்னை மன்னிச்சிரு சரண்"
"இட்ஸ் ஓகே"
"ஒண்ணும்.. கோபம் இல்லல்ல..?"
"ம்கூம்" லேசான வெட்கப் புன்னகையுடன் தலையை ஆட்டினாள்.
"தேங்க்ஸ்"
அவனை உற்றுப் பார்த்து விட்டு.. மெல்லிய தயக்கத்துடன் கேட்டாள்.
"அவ்ளோ பிடிச்சிருக்கா?"
"இதுக்கு முன்ன நான் எந்த ஒரு பொண்ணோட மாங்காவையும் இப்படி பாத்ததே இல்ல" அவன் பார்வை மீண்டும் அவள் மார்புக்குப் போனது.
மெல்ல எட்டி அவனை அடித்தாள்.
"ஏய்.. மாங்காவா அது?"
"ம்ம்ம்.. குட்டி மாங்கா"
"ச்சீ.."
"எவ்ளோ க்யூட்டா இருக்கு தெரியுமா..? பாத்துட்டே இருக்கலாம் போலருந்துச்சு"
"இருக்கும்.. இருக்கும்" வெட்கம் தவழும் புன்னகையுடன் சொன்னாள், பின்னர் "சொன்னது நெஜமா?" எனக் கேட்டாள்.
"நெஜம்மாப்பா.. செம அழகு.."
"ஏய்.. அதில்ல.."
"ம்ம்ம்.. வேற ?"
எழுந்து அவனைப் போலவே கை ஊன்றி நின்றாள். அவள் மனசு படபடத்தது.
"இதுக்கு முன்ன எந்த பொண்ணு மாங்காவையும் பாத்ததே இல்லேனு சொன்னிங்களே..?"
"ஹ்ஹா.. ஹா.." அவன் கொஞ்சம் சத்தமாகச் சிரித்து விட்டுச் சொன்னான் "சத்தியமா நான் மொத மொத நேர்ல பாத்த முழு மாங்கா உன்னோடதுதான்.."
இருவரும் சிறிது நேரம் அப்படியே நின்றபடி ரோட்டில் செல்லும் வாகனங்களையும் மனிதர்களையும் வேடிக்கை பார்த்தார்கள்.
பின் நவன் பின்னால் நகர்ந்து சேரில் உட்கார்ந்தான். அவளும் உட்கார்ந்தாள். அவள் மார்பை பார்த்தான். அவள் பார்வையால் அவனை ஈர்த்தாள்.
"என்ன? "
"தேங்க்ஸ்"
"எதுக்கு?"
"நீ என் கூட இவ்ளோ ப்ரீயா.. ஓபனா பேசறதுக்கு"
"இதுல என்ன இருக்கு"
"நெஜமா.. ஒரு பொண்ணோட மாங்கா எப்படி இருக்கும்னு இன்னிக்குத்தான் நான் பாக்கறேன்"
வெட்கம் "ம்ம்ம்"
"பட்.. உனக்கு ரொம்ப குட்டியா இருக்கு"
"ம்ம்ம்.. யெஸ்."
"ஏன்?"
"ஏன்னா..? அது அப்படித்தான்"
"ம்ம்ம்.. சப்போஸ் உனக்கு குழந்தை பொறந்தா நீ எப்படி பால் குடுப்பே?"
"ஹேய்.. அப்போ என் சைஸ் இன்னும் பெருசாகிடும்ப்பா"
"ஓ.." சுடிதாரில் கூராய் நீட்டிக் கொண்டிருக்கும் அவள் மார்பை உற்றுப் பார்த்தான்.
கழுத்தில் இருந்த துப்பட்டாவை கீழே இழுத்து முலைமேடுகளை மூடினாள்.
"அப்படி பாக்காதிங்கப்பா.."
"ஸாரி"
"எனக்கு கூச்சமா இருக்கில்ல? நானும் பொண்ணுதானே?"
"யெஸ்.. யெஸ்..!" என்றான்.
அவள் மீண்டும் கால்களை விரித்து ஆட்டினாள்.
அவன் ரோட்டைப் பார்த்து விட்டு மீண்டும் அவளைப் பார்த்தான். அவள் மிக அலட்சியமாக உட்கார்ந்திருந்தாள்.
"சரண்.. உன் சைஸ் என்ன?"
"ஏன்.?"
"ச்சும்மா..."
"தர்ட்டி ஃபோர்" லேசான வெட்கத்துடன் சொன்னாள்.
"நெனச்சேன்" என்றான்.
"நெனப்பிங்க.." வலக் காலை நீட்டி அவன் காலை இடித்தாள்.
சிரித்தான். அவள் காலைப் பார்த்தான். கொலுசணிந்த பாதம் அழகாய் தெரிந்தது.
"உன் லெக் நல்லாருக்கு"
"ச்சீ.."
"நீ லெக்கின்ஸ் போட்டா.. ரொம்ப லீனா தெரிவ இல்ல?"
"ம்ம்ம்.."
"ஆமா.. நீ சரியா சாப்பிட மாட்டியா?"
"சாப்பிடுவேனே?"
"நான்வெஜ்?"
"ஓ யெஸ்.. நல்லா சாப்பிடுவேன்."
"நீ இன்னும் கொஞ்சம் சதை போட்டா.. கும்முனு இருப்ப"
"ம்ம்ம்"
"உன்கிட்ட அழகும் பிகரும் இருக்கு. ஆனா ஒடம்புதான் இல்ல"
"ஒடம்பா இருந்தாதான் புடிக்குமா?"
"அப்படி இல்ல.."
"என்னை புடிச்சிருக்கா இல்லையா?"
"ரொம்பவே புடிச்சிருக்கு.. ஆனா.."
"ஆனா..?"
"உன் இடுப்புதான் ரொம்ப லீனா இருக்கு. இறுக்கமா கட்டிப் புடிச்சா உன் இடுப்பே ஒடஞ்சிரும் போல.."
"அப்படி எல்லாம் ஒண்ணும் ஒடையாது"
"கட்டிப் புடிச்சா தெரியும்"
"நீங்க ஒண்ணும் என்னை கட்டிப் புடிக்க வேண்டாம்"
"அப்படிங்கற?"
"ஆமா.."
"சரி விடு.. பாவம்தான் நீ"
அவளுடன் நன்றாகவே கல்லை போட்டான் நவன். அவளும் அவனுக்கு நன்றாக கம்பெனி கொடுத்தாள்.
நேரம் சுவாரஸ்யமாகவே நகர்ந்தது.
சாப்பிடப் போன பவித்ரா நாலு மணிக்கு கடைக்கு வந்தாள்.
தூங்கி எழுந்து வந்திருப்பாள் போலிருந்தது. அவள் முகம் தெளிவாக.. பளிச்சென்று இருந்தது.
அக்கா வந்த பின் நவனுக்கு "பை" சொல்லி கையசைத்து, கண்களாலும் விடை பெற்றுப் போனாள் சரண்யா..!!


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)