Adultery Honeymoon 2.0

[paki6216]

        அனைவரும் சாப்பிட தொடங்க, வேணி அக்காதான் பரிமாறி கொண்டிருந்தார். 

        கார்த்திக் “அக்கா……. நாங்க இங்க நினைச்சிட்டு வந்தது ஒன்னு, ஆனா நடந்தது ஒன்னு, நெஜமாவே இந்த ரெண்டு நாள என்னால மறக்கவே முடியாது…….. such a lovely memories…….” என்று சொல்ல, வேணி அக்கா அதற்கும் எந்த பதிலும் சொல்லாமல் என் கணவர் அருகில் நின்று கொண்டு பரிமாறி கொண்டிருந்தார்.
         அவரின் இடுப்பை சுற்றி கைகளை போட்டு இழுத்த என் கணவர், அக்காவை நிமிர்ந்து பார்த்து…….” எதுக்கு இவ்ளோ டல்லா இருக்கீங்க, நாம எல்லாரும் கண்டிப்பா அடுத்த வருஷம், வேற ஏதாவது இடத்துல மீட் பண்ணலாம்…… எந்த இடமா இருந்தாலும் வினய் உங்கள கூட்டிட்டு வந்துடுவான்…..” என்று அவர் வினையை பார்க்க, அவன் ஆமாம் என்பது போல் தலை அசைத்தான்.
       அனைவரும் சாப்பிட்டு முடித்து, பெட்டிகளை பேக் செய்ய கிளம்பினோம். பனிரெண்டு மணி போல், எங்கள் கார் வந்து நிற்க, பெட்டிகளை ஆண்கள் மூவரும் காரில் ஏற்றி கொண்டிருந்தனர்.
         கிளம்பும் நேரத்திலும், வேணி அக்கா வீட்டை விட்டு வெளியில் வராததால், நானும் நித்யாவும் உள்ளே சென்று அவரிடம் விடை பெற சென்றோம். எங்கள் இருவரையும் பார்த்தவரின் கண்களில் இருந்து, கண்ணீர் பொல பொல வென்று கொட்ட தொடங்கியது.
         நித்யா “என்னக்கா இது, சின்ன குழந்தை மாதிரி அழுதுட்டு இருக்கீங்க……?” என்று அவர் முதுகை தடவி கொடுக்க…….
          “உங்களுக்கு தெரியாதுடி……. சின்ன வயசுல இருந்து எனக்குன்னு, friends, என் வயசு சொந்தகார பிள்ளைங்க, இப்படி யாரு கூடவும் எனக்கு பழக்கம் கிடையாது, ஆனா இத்தன வருஷம் கழிச்சு, என்ன நல்லா புரிஞ்சிகிட்ட ரெண்டு பேர் கெடைசீங்கன்னு சந்தோஷ பட்டேன், அதான் நீங்க கிளம்புனதுக்கு அப்புறம், மறுபடியும் தனி மரமா தான் நிப்பேன்…… வினய் கூட இன்னிக்கி நைட் கிளம்பறதா சொன்னான்” என்று சொல்லியபடி அவர் கண்களை துடைத்து கொண்டார். 
          அவர் முகத்தை நிமிர்த்திய நான்………” அக்கா உங்களுக்கு என்ன வேணுங்கறத நீங்க முடிவு பண்ணுங்க……. எனக்கு தெரிஞ்சு நீங்க வினய் கூட கொஞ்ச நாள் போய் இருந்துட்டு வாங்க……. வினையும் ரொம்ப சந்தோஷபடுவான், இப்ப வெளிய வாங்க, கார்த்திக்கும், சரவணனும், உங்க கிட்ட சொல்றதுக்காக வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்காங்க….”  என்று அவர் கையை பிடித்து வெளியே இழுத்து வந்தேன்.
          வெளியில் வந்தவர் முகத்தில் வலிய கொண்டு வந்த சிரிப்புடன், கார்த்திக் மற்றும் சரவணனுக்கு விடை கொடுத்தார்.  


      என்னதான் வேணி அக்காவிடம், தைரியமாக பேசி இருந்தாலும், எனக்கே இந்த இரன்டு நாள் பயணம், முடிந்ததை எண்ணி, ஓரி சிறு வருத்தம் உள்ளுக்குள் இருந்தது. கார் கிளம்பும் நேரம் யாரும் கவனிக்காத போது வினய், என்னை பார்த்து கால் செய்வதாக சைகை செய்ய, நான் ஒரு சிறு தலை அசைப்புடன் சரி என்றேன்.
       மீண்டும் மைசூர் வந்து ரயில் ஏற, மனம் முதல் நாள் தியேட்டரில் நடந்ததை அசை போட்டது. ரயிலில் ஏறி அமர்ந்தவுடன், நித்யாவின் முகத்தை பார்க்க, அவளின் முகமும் சற்று வாடினார் போலவே இருந்தது.
      எங்கள் நால்வருக்குள்ளும் எந்த பேச்சும் எழாமல் போக, சீட்டில் தலை சாய்த்து கண்களை மூடினேன். தூக்கம் என் கண்களை தழுவ, எவ்வளவு நேரம் தூங்கினேன் என்று தெரியவில்லை. தீடீர் என்று என் தோள்களை யாரோ பிடித்து உலுக்க, ஒரு திடுக்கிடலுடன் கண்களை திறந்தேன்.
       கார்த்திக் “என்னடி…… செம்ம தூக்கமா…….. எந்திரி சென்னை வந்து அஞ்சு நிமிஷம் ஆச்சு” என்று சிரித்தபடி எங்கள் உடைமைகளை எடுத்து கொண்டிருந்தார். 
      நாங்கள் வந்திருந்த கோச்சில் எங்களை தவிர அனைவரும் இறங்கி இருந்தனர். முதலில் நித்யா, அவளை தொடர்ந்து என் கணவரும் பார்ட்டிஷன் டோரை கடந்திருக்க, எனக்கு முன்னால் சென்று கொண்டிருந்த சரவணன் சட்டென்று நின்று என்னை திரும்பி பார்க்க…….. நான் என்ன என்பது போல் அவரை பார்த்தேன்……..
        சரவணன் “முருகி…….. அடுத்து எப்ப பார்ப்போம்னு தெரியாது, அதான் கடைசி தடவையா…….” என்று என்னை இழுத்தபடி அவரின் முகத்தை என் முகத்தருகே கொண்டு வந்தார். அவரின் ஆசை புரிந்து மிகவும் பிகு செய்யாமல், அவரின் இரு உதட்டையும், என் உதடுகளால் கவ்வி கொண்டேன். முத்தத்தை தொடங்கியது என்னவோ நான், ஆனால் சரவணன் அவர் நாக்கை என் வாய்க்குள் திணித்தும், அவர் கைகள் இரண்டும், என் பின்புற மேடுகளை ஆக்ரோஷமாக பிசைந்தும் கொடுத்தது. இதனால் என் சுடியின் டாப் என் பின்பக்கம் மேலேறி இருந்தது. சரவணன் என் குண்டியை பிசைந்த விதம், என் சுற்றுப்புறத்தை மறக்க செய்தது.
       அவர் பிசையும் அழுத்தத்திற்கு ஏற்ப, நான் அவர் உதட்டில் இடும் முத்ததின் அழுத்தத்தையும் அதிகரித்தேன்.
        நேரம் ஓடி கொண்டே இருப்பது போல் தோன்ற, திடீர் என்று சரவணன் அவரின் நடு விரலை என் பின்புற மேட்டின் நடுவில் உள்ள கோட்டில் கீழ் இருந்து மேலாக இழுக்க………
         “ஹாங்……. அண்ணா….. “ என்று  ஒரு மெல்லிய முனகலுடன் அவர் முத்தத்தில் இருந்த்து வலுக்கட்டாயமாக என் உதடுகளை பிரித்த நான்……..
        “போதுன்னா……. வாங்க போலாம்…….” என்றபடி என் சுடி டாப்பை எல்லா பக்கமும் சரி செய்தபடி நடந்தேன்.
        கோச்சில் இருந்து கீழே இறங்க, அங்கே நித்யாவும், என்னவரும் எங்களுக்காக காத்திருந்தனர்.
       நித்யா “என்னங்க ஆச்சு, இவ்ளோ நேரம்?” என்று சரவணனிடம் கேட்க……
      சரவணன் “முருகி வாஷ் ரூம் போனாங்க, அதான் லேட்” என்று சொல்லி சமாளித்தார். இரு ஜோடிகளும் ஒருவருக்கு ஒருவர் வாழ்த்து சொல்லி, அவரவர் இடம் நோக்கி கிளம்பினோம்.
       என் வாழ்வில் சிறு சிறு சந்தோஷங்களாக இருந்த சில நிகழ்வுகள், அத்தனையும் மொத்தமாக மூன்றே நாட்களில் நடந்ததை எண்ணி கொண்டேன். செக்ஸில் எதுவுமே தவறில்லை என்ற மனநிலை என்னை ஆட்கொண்டதால், நானும் என் கணவரும் பெற்ற இன்பங்கள் அனைத்தும், மிக அழகிய நினைவுகளாய் என்றும் என்னுடன் இருக்கும், என்று என்னை நானே தேற்றி கொண்டேன்.
         (ஆனால் விதி வேறு விதமாக இருந்தது, அது அவளை பார்த்து லேசாக சிரித்து, அவளுக்கு இந்த மூன்று நாட்கள் எல்லாம் ஒன்றுமே இல்லை, என்று தோன்றுவது போல், வரப்போகும் நாட்கள் இருக்கும் என்ற செய்தியை எப்படி சொல்வது என்று யோசித்து கொண்டிருந்தது.)
          இந்த கதையின் தொடர்ச்சியை “தொடரும்”  (https://xossipy.com/thread-71572.html) என்ற பெயரில் மற்றொரு திரியாக பதிய உள்ளேன். இந்த கதையில் உள்ள பாத்திரங்கள் இல்லாமல் இன்னும் சில கதாபாத்திரங்கள் அதில் இடம்பெறுவர்.
        உங்களுக்கு விருப்பம் இருப்பின், அதில் தொடர்ந்து படியுங்கள்.
      பி.கு.: நான் எழுதிய முதல் கதை இது, இந்த கதை வெறும் பேன்டசிக்காக மட்டுமே எழுதினேன். இதை இந்த திரியில் பதிவிடுவதற்கு முதலில் மிகவும் தயங்கினேன். முதலில் இது கதை தான் என்று இங்கு படிக்கும் வாசகர்கள் ஒத்து கொள்வார்களா? என்ற சந்தேகம் எனக்கு இருந்தது. ஆனால் இது வரை என்னை திட்டி எந்த கமெண்டும் வராமல் இருந்தது எனக்கு பெரிய ஆறுதல் தான்.
          இதுவரை இந்த திரியில், என் பதிப்புகளுக்கு லைக் கொடுத்தவர்களுக்கும், கமெண்ட் செய்தவர்களுக்கும் என் நெஞ்சார்ந்த நன்றிகள்.
          “தொடரும்” (https://xossipy.com/thread-71572.html) திரியில் உங்களை சந்திக்க ஆவலாக உள்ளேன்.
                             நன்றி………..