Incest செங்காச்சி.

[Piriya s]

பிரியா உடம்பைத் துடைத்துக் கொண்டாள். குளித்து வந்த உடம்புக்கு அப்பா கொடுத்த இன்பம் போதவில்லைதான். ஆனாலும் இப்போது அந்த இன்பத்தை நீட்டித்து அனுபவிக்க நேரம் இல்லை. 

மீண்டும் பாவாடையை இடுப்பில் நன்றாக இறுக்கிக் கட்டினாள். பிரா கொக்கி மாட்டி ரவிக்கை அணிந்து புடவை கட்டிக் கொண்டாள்.

ஈரம் உலராத கூந்தலை மீண்டும் உதறி துண்டால் துடைத்துவிட்டு சீப்பை எடுத்து மெதுவாக தலை வாரத் தொடங்கினாள்.

ஈரமாகவே லூஸ் ஹேர் விட்டு கூந்தல் நுனியில் முடிச்சிட்டுக் கொண்டாள்.

கண்ணாடி பார்த்து பவுடர் அடித்து போட்டு வைத்து பூ வைத்துக் கொண்டாள்.

பிரியா கையலக் கண்ணாடியை வைத்து முகத்தைப் பார்த்து தன் மேக்கப்பை சரி செய்து கொண்டிருந்தபோது சுந்தரி கதவைத் தள்ளிக் கொண்டு உள்ளே வந்தாள். 

“ரெடியாக்கா?” என்று கேட்டாள்.

“வாடி” என்றாள் பிரியா. “நான் ரெடி”





சுந்தரி சுடிதார் லெக்கின்ஸ் அணிந்திருந்தாள். கத்தரிப் பூ வண்ணம் கலந்த டிசைன் சுடிதார்.

 அவள் உடம்பைப் பிடித்த மாதிரியான சுடிதார். அதில் அவளது சின்னக் காய்கள் கூர்மையாக நீட்டிக் கொண்டிருந்தன.

அவள் மேலே போட்டிருந்த துப்பட்டா மிகவும் மெல்லிசானது. அந்த துப்பட்டாவால் அவள் காய்களின் கூர்மையை மறைக்க முடியவில்லை.

அவளும் ஸ்டைலாக தலைவாரி ஜடை பின்னி பொட்டு பூ வைத்து அழகாக இருந்தாள்.

“அவங்க வந்துட்டாங்களாடி?” பிரியா கேட்டாள். 

“வாரங்க”

“எங்க?” 

“முக்குல வந்துட்டிருக்காங்க”

“உங்கொக்கா என்ன பண்றா?”

“அவ ரெடியாத்தான் இருக்கா”

“எனக்கு இந்த சேலை நல்லாருக்காடி?”

“நல்லாருக்குக்கா. புதுசா?”

“இல்லடி. பழசுதான்”

“நீ இப்படி சேல கட்னா ரொம்ப அழகாகிர்றேக்கா”

“நீயும் சேலை கட்றி. என்னை விட அழகாவே இருப்ப”

“கட்டனும்க்கா. கூச்சமா இருக்கு. அதான்..”

“கட்ட கட்ட பழகிரும்” என்றாள். 

சுந்தரி உணர்ச்சிவசப் பட்டவளாக பிரியாவை அணைத்து கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்தாள்.

“என்ன டி பண்ற. புண்ட மோளம் புடிச்சவளே?” என்று மிகச் சன்னமாக திட்டினாள் பிரியா. 

“நான் மட்டும் பையனா இருந்தா இப்பவே உன்னை தூக்கிப் போட்டு செஞ்சுருவேன்” என்றாள் சுந்தரி.

அவள் உண்மையாகவே அப்படி செய்யக் கூடியவள்தான் என்று தோன்றியது.

“அடிக் கூதிக் கொலுப்பெடுத்த கண்டாரவோலி” என்று பொத்தென்று அவள் குண்டி மீது அடித்தாள் பிரியா. 

சுந்தரி வாய் விட்டுச் சிரித்தாள்.
“நீ அத்தனை அழகா இருக்கேக்கா”

“அதுக்குன்னு.. கிஸ்ஸடிப்பியா?”

வெளியே பேச்சு சத்தம் கேட்டது.

“சரி.. வாக்கா. போலாம்” என்றாள் சுந்தரி.

இருவரும் வெளியே சென்றார்கள். பிரியா வீட்டைச் சாத்தினாள்.

அவர்கள் பார்வைக்குத் தெரியும்படியாக மாப்பிள்ளை வீட்டார் சிலர் ரோட்டு வழியாக கூட்டமாக நடந்து வந்து கொண்டிருந்தனர். 

உள்ளூர் ஆட்கள் என்பதால் அனைவரும் நடந்துதான் வந்தனர்.

ஆண்களும் பெண்களுமாக பத்துப் பதினைந்து பேர் இருந்தார்கள்.

அவர்களைப் பார்த்து விட்டு பிரியா, சந்திராவைப் பார்க்கச் சென்றாள்.

வீட்டுக்குள் இருந்த சந்திரா மணப் பெண்ணாகவே மாறியிருந்தாள். பட்டுப் புடவை கட்டி தலை நிறைய பூ வைத்து கமகமவென வாசனையாக இருந்தாள்.

அவளது பெண்மை அழகு மிளிரும்படி இருந்தாள். அவளது வீட்டுக்குள் உறவுப் பெண்மணிகள் சிலர் இருந்தனர். 

சந்திராவைப் பார்த்து சில வார்த்தைகள் பேசி விட்டு பிரியா வெளியே வந்து கூட்டத்தோடு கலந்து நின்று விட்டாள். அவளுடன் நெருக்கமாக சுந்தரி.

மாப்பிள்ளை வீட்டாரை வரவேற்று டெண்ட்டுக்குள் சேர் போட்டு உட்கார வைத்து உபசரித்தனர். 

அனைவருக்கும் டீ கொடுக்கப் பட்டது.

அவர்கள் வந்த சிறிது நேரத்திலேயே செங்கல் சூளை முதலாளியும், முதலாளியம்மாவும் வந்து விட்டனர். 

கடைக்குப் போன மருதுவும் வந்து விட்டான்.

பேச்சு வார்த்தைகள் துவங்கியது.

சிறு சிறு கருத்துப் பரிமாற்றங்கள் இருந்தபோதும் இறுதியில் ஒத்த கருத்தாக பேசி முடிக்கப் பட்டது.

முதலாளி வந்தது சந்திராவின் திருமண விசயமாக பேசுவதற்காக என்றாலும் அவரது கண்கள் என்னவோ அடிக்கடி பிரியாவின் மேலேயே தாவிக் கொண்டிருந்தது. 

அவள் மீது இருந்த அவரது ஆசையை அவரால் கட்டுப் படுத்த முடியாமல் அவள் இருந்த இடமாகத் தேடித் தேடி வந்து பேசினார்.

“ஏம்புள்ள நீ எப்ப இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போற?” என்று பொதுவாக எல்லோரும் கேட்கும்படியாகவே பேசினார்.

பிரியா பதில் சொல்லாமல் வெட்கம் காட்டினாள். அத்தனை பேர் முன்பாக அவர் அப்படிக் கேட்டது அவளை நெளிய வைத்தது. 

அப்பறம் மருதுவின் பக்கம் திரும்பி, 
“தெக்கையோ வடக்கையோ.. ஒருத்தனை பாத்து கட்டிக் குடு மருதா.. இப்படியே ஒரு வயசுப் புள்ளைய எதுக்கு வெச்சிட்டிருக்க? உன் காலத்துக்கு அப்பறம் அவளுக்கும் ஒரு துணை வேண்டாமா? இப்படி வயசு இருக்கறப்பவே ரெண்டு கொழந்தைகளையும் பெத்துட்டான்னா.. அவ காலம் ஓடிருமில்ல” என்றார்.

“பாத்துட்டுதாங்க மொதலாளி இருக்கேன்” என்று சங்கோஜத்துடன் சொன்னான் மருது.

“சீக்கிரம் ஒரு பையனைப் பாத்து கட்டிக் குடு. காசு பணம் வேணும்னா நான் தரேன். கவலையே படாத” என்றார்.

“செரிங்க மொதலாளி”

பேச்சு வார்த்தைக்கு வந்திருந்தவர்களும் பிரியாவுக்கு ஏற்ற விதமாக அங்கே ஒரு ஆள் உண்டு இங்கே ஒரு ஆள் உண்டு என்பதாகப் பேசிக் கொண்டனர். 

ஆனால் அது எல்லாமே இரண்டாம் தாரமாத்தான் போக வேண்டும் என்றார்கள். அதில் ஒன்றிரண்டு குழந்தைகளும் இருந்தது.

சந்திராவின் திருமணப் பேச்சு வார்த்தைகள் அன்று நல்லவிதமாக முடிவானது.

அதில் சந்திராவுக்கு ஏக மகிழ்ச்சி. அவள் பூரித்துப் போனாள்.

கல்யாணக் களை எப்படி இருக்கும் என்பதை சந்திராவின் முகத்தைப் பார்த்துத் தெரிந்து கொண்டாள் பிரியா.

அன்று காலை விருந்து முடிந்து அவர்கள் எல்லோரும் கிளம்பிச் சென்ற பிறகு முதலாளி மருதுவை தனியாகக் கூட்டிப் போய் நீண்ட நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்தார். 

அது பிரியாவுக்கு உறுத்தலாக இருந்தது. 

‘அப்படி என்ன பேசுகிறார்கள்’ என்று யோசனையாக இருந்தது. ‘எப்படியும் தன் விசயமாகத்தான் இருக்கும்’ என்று புரிந்தது.