Yesterday, 07:12 PM
ஒரு நாள் காலை ஜிஎம் செந்தில் அவரது அலுவலக அறைக்கு என்னை அழைத்தார்.
‘மணி, இந்த வாரம் சனிக்கிழமை நீங்க ஃப்ரீயா? ஒரு பார்ட்டி இருக்கு. நீங்களும் உங்க வொய்ஃபும் வாங்க’ என்றார்.
‘என்ன சார் விசேஷம்’ என்றேன்.
‘ஒய்ஃப்க்கு பர்த் டே. அவங்களை சந்தோஷப்படுத்ததான். நிறைய பேரை கூப்பிடல..ரொம்ப க்ளோஸ் குரூப்தான்’
நிறுவனத்தின் ஜிஎம். மறுக்க முடியவில்லை. மறுப்பது சரியும் இல்லை. அவர் அந்த கல்யாண ரிசப்ஷனில் ரமாவிடம் வழிந்தது நினைவுக்கு வந்தது. ரமாவை அவருடன் சேர்த்து நினைத்துப் பார்த்தேன்.
’சரி சார். எங்க பார்ட்டி?’
‘என் வீட்டில்தான். கண்டிப்பா வாங்க’ என்றார்.
யோசித்தேன்.
‘துரை, நீங்க ட்ரிங்க் பண்ணுவீங்களா? பார்ட்டில ட்ரிங்ஸும் இருக்கும். சாப்பிடுவீங்கல?’
‘எப்பவாது சார். கார் ஓட்டணும்னா சாப்பிட மாட்டேன்’
‘அப்ப எதை ஓட்டணும்னா சாப்பிடுவீங்க’ என்று அசட்டு ஜோக் அடித்து சத்தமாய் சிரித்தார்.
என் அறைக்கு வந்தேன். போகலாமா வேண்டாமா? ரமாவை கூப்பிட்டு போகலாமா? ரமா வருவாளா? அவர் ஃப்ரெண்ட்ஸ் வேற வராங்கனு சொல்றார். மனதுக்குள் குழப்பங்கள்.
போக வேண்டாம் என்று ஒரு மனம் சொன்னது. ஆனால் என் கக் மனம் போய் பார்ப்போம். பொண்டாட்டியை மற்றவர்களும் ரசிக்கட்டும் என்று சொன்னது.
அலுவலகம் முடிந்து வீட்டுக்குப் போனேன்.
‘உங்க ஜிஎம் செந்தில் மெசெஜ் அனுப்பியிருக்கிறார்’ என்றாள் ரமா. எனக்கு லேசான அதிர்ச்சி. அந்த ரிசப்ஷனில் ரமாவிடம் நம்பர் வாங்கியது நினைவுக்கு வந்தது.
‘சனிக்கிழமை பார்ட்டியாம். வரச் சொல்லியிருக்கிறார்’
‘நீ பதில் போட்டியா?’
‘சரி சார்னு போட்டேன்..ஏன் போக வேண்டாமா?’
’இல்லல்ல, ஜிஎம் கூப்பிடும்போது போகாம இருக்க முடியுமா?’
‘அவர் இன்னொன்னும் சொல்லியிருக்கார்.’
‘என்ன?’
‘பார்ட்டிக்கு சேலை கட்டிட்டு வரச் சொல்றார்…பார்ட்டி ட்ரெஸ்ஸாம். உங்களுக்காகதான் சேலை செலக்ட் பண்ணன்னு மெசஜ் அனுப்பியிருக்கிறார்’
‘செம்ம ஜொள்ளா இருக்கான் இந்த ஆளு..போலாமா வேண்டாமா ரமா?’
‘போவோம் துரை..போகலனா..உன் வேலைல ஏதாவது பிரச்சினை பண்ணிடப் போறார்’
சனிக் கிழமை செந்தில் பார்ட்டிக்கு கிளம்பினோம்.
சேலையை தேர்ந்தெடுப்பதில்தான் பெரிய குழப்பம். நான் தான் கொஞ்சம் மெல்லிசா பார்ட்டி புடவை மாதிரி எடுத்துக் கொள் என்றேன். அவளிடம் மெல்லிய புடவை பிங்க் நிறத்தில்தான் இருந்தது. அந்தப் புடவையைக் கட்டிக் கொண்டாள். அதற்கு பிங்க் ஜாக்கெட். பிங்க் பாவாடை. கருப்பு பிரா. பேண்டீஸ். அவற்றை பெட்டியில் அடுக்கும்போதே எனக்கு கிக்காக இருந்தது.
’என்ன சேலைக்கு பேண்டீஸ் போடுற? ப்ரீயட்ஸா’ என்றேன்
‘பேண்டீஸ் போட்டா கொஞ்ச நல்லா இருக்கும்’ என்றாள். எனக்குப் புரிந்தது.
‘நல்லா இருக்கேனா?’ என்று கேட்டாள்.
தொப்புள் தெரிவது போல் சேலையை இறக்கி, லேசாய் இடுப்பைக் காட்டி, முலைகள் தெரிவது போல்…செம்மையாய் இருந்தாள். பிங்க் ஜாக்கெட்டில் கருப்பு ப்ரா தெரிந்தது. சாதாரண பாவாடை அணியாமல் உடம்போடு ஒட்டிக் கொள்ளும் வெல்வெட் போன்ற உள் பாவாடையை அணிந்ததால் குண்டி தூக்கிக் கொண்டு சிறப்பாக தெரிந்தது. அப்போதே ஓக்க வேண்டும் என்ற ஃபீல் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
’பெரிய இடத்து பார்ட்டி...இன்னும் கொஞ்சம் புடவையை இறக்கலாம் ரமா…செம்மையா செக்சியா இருக்க’ என்றேன்.
அவள் மறுப்பாள் என்று நினைத்தேன். அவள் மறுக்கவில்லை. சேலையை இன்னும் கொஞ்சம் இறக்கினாள். தொப்புள் முழுமையாக தெரிந்தது.
‘மணி, இந்த வாரம் சனிக்கிழமை நீங்க ஃப்ரீயா? ஒரு பார்ட்டி இருக்கு. நீங்களும் உங்க வொய்ஃபும் வாங்க’ என்றார்.
‘என்ன சார் விசேஷம்’ என்றேன்.
‘ஒய்ஃப்க்கு பர்த் டே. அவங்களை சந்தோஷப்படுத்ததான். நிறைய பேரை கூப்பிடல..ரொம்ப க்ளோஸ் குரூப்தான்’
நிறுவனத்தின் ஜிஎம். மறுக்க முடியவில்லை. மறுப்பது சரியும் இல்லை. அவர் அந்த கல்யாண ரிசப்ஷனில் ரமாவிடம் வழிந்தது நினைவுக்கு வந்தது. ரமாவை அவருடன் சேர்த்து நினைத்துப் பார்த்தேன்.
’சரி சார். எங்க பார்ட்டி?’
‘என் வீட்டில்தான். கண்டிப்பா வாங்க’ என்றார்.
யோசித்தேன்.
‘துரை, நீங்க ட்ரிங்க் பண்ணுவீங்களா? பார்ட்டில ட்ரிங்ஸும் இருக்கும். சாப்பிடுவீங்கல?’
‘எப்பவாது சார். கார் ஓட்டணும்னா சாப்பிட மாட்டேன்’
‘அப்ப எதை ஓட்டணும்னா சாப்பிடுவீங்க’ என்று அசட்டு ஜோக் அடித்து சத்தமாய் சிரித்தார்.
என் அறைக்கு வந்தேன். போகலாமா வேண்டாமா? ரமாவை கூப்பிட்டு போகலாமா? ரமா வருவாளா? அவர் ஃப்ரெண்ட்ஸ் வேற வராங்கனு சொல்றார். மனதுக்குள் குழப்பங்கள்.
போக வேண்டாம் என்று ஒரு மனம் சொன்னது. ஆனால் என் கக் மனம் போய் பார்ப்போம். பொண்டாட்டியை மற்றவர்களும் ரசிக்கட்டும் என்று சொன்னது.
அலுவலகம் முடிந்து வீட்டுக்குப் போனேன்.
‘உங்க ஜிஎம் செந்தில் மெசெஜ் அனுப்பியிருக்கிறார்’ என்றாள் ரமா. எனக்கு லேசான அதிர்ச்சி. அந்த ரிசப்ஷனில் ரமாவிடம் நம்பர் வாங்கியது நினைவுக்கு வந்தது.
‘சனிக்கிழமை பார்ட்டியாம். வரச் சொல்லியிருக்கிறார்’
‘நீ பதில் போட்டியா?’
‘சரி சார்னு போட்டேன்..ஏன் போக வேண்டாமா?’
’இல்லல்ல, ஜிஎம் கூப்பிடும்போது போகாம இருக்க முடியுமா?’
‘அவர் இன்னொன்னும் சொல்லியிருக்கார்.’
‘என்ன?’
‘பார்ட்டிக்கு சேலை கட்டிட்டு வரச் சொல்றார்…பார்ட்டி ட்ரெஸ்ஸாம். உங்களுக்காகதான் சேலை செலக்ட் பண்ணன்னு மெசஜ் அனுப்பியிருக்கிறார்’
‘செம்ம ஜொள்ளா இருக்கான் இந்த ஆளு..போலாமா வேண்டாமா ரமா?’
‘போவோம் துரை..போகலனா..உன் வேலைல ஏதாவது பிரச்சினை பண்ணிடப் போறார்’
சனிக் கிழமை செந்தில் பார்ட்டிக்கு கிளம்பினோம்.
சேலையை தேர்ந்தெடுப்பதில்தான் பெரிய குழப்பம். நான் தான் கொஞ்சம் மெல்லிசா பார்ட்டி புடவை மாதிரி எடுத்துக் கொள் என்றேன். அவளிடம் மெல்லிய புடவை பிங்க் நிறத்தில்தான் இருந்தது. அந்தப் புடவையைக் கட்டிக் கொண்டாள். அதற்கு பிங்க் ஜாக்கெட். பிங்க் பாவாடை. கருப்பு பிரா. பேண்டீஸ். அவற்றை பெட்டியில் அடுக்கும்போதே எனக்கு கிக்காக இருந்தது.
’என்ன சேலைக்கு பேண்டீஸ் போடுற? ப்ரீயட்ஸா’ என்றேன்
‘பேண்டீஸ் போட்டா கொஞ்ச நல்லா இருக்கும்’ என்றாள். எனக்குப் புரிந்தது.
‘நல்லா இருக்கேனா?’ என்று கேட்டாள்.
தொப்புள் தெரிவது போல் சேலையை இறக்கி, லேசாய் இடுப்பைக் காட்டி, முலைகள் தெரிவது போல்…செம்மையாய் இருந்தாள். பிங்க் ஜாக்கெட்டில் கருப்பு ப்ரா தெரிந்தது. சாதாரண பாவாடை அணியாமல் உடம்போடு ஒட்டிக் கொள்ளும் வெல்வெட் போன்ற உள் பாவாடையை அணிந்ததால் குண்டி தூக்கிக் கொண்டு சிறப்பாக தெரிந்தது. அப்போதே ஓக்க வேண்டும் என்ற ஃபீல் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
’பெரிய இடத்து பார்ட்டி...இன்னும் கொஞ்சம் புடவையை இறக்கலாம் ரமா…செம்மையா செக்சியா இருக்க’ என்றேன்.
அவள் மறுப்பாள் என்று நினைத்தேன். அவள் மறுக்கவில்லை. சேலையை இன்னும் கொஞ்சம் இறக்கினாள். தொப்புள் முழுமையாக தெரிந்தது.


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)