02-12-2025, 09:47 AM
60
வரிசையாக நிறைய பாறைகள் இருந்தன. அதில் உயரமாக இருந்த பாறை மீது ஏறி நின்று பார்த்த போது நான்கு திசைகளும் தெரிந்தன.
இன்னும் கோயில் மரத்தடியில் திவ்யா உட்கார்ந்து கொண்டிருப்பது இங்கிருந்து நன்றாகத் தெரிந்தது.
பிரமிளா கையை ஆட்டிக் கத்தினாள்.
"ஏய்.. இங்க பார்ரீ.."
திவ்யா இவர்கள் இருந்த பக்கம் திரும்பி பார்த்தாள். பிரமிளா மீண்டும் கை அசைத்தாள்.
"வாடி" என்று கத்தினாள். சுத்தியது கேட்டிருக்காது. ஆனால் கை ஜாடை செய்தது புரிந்திருக்கும்.
அங்கிருந்து 'நான் வரல' என்பதைப் போல ஜாடை செய்தாள் திவ்யா.
மீண்டும் "வாடி" என்று கத்தினாள்.
'வரல' திவ்யாவிடமிருந்து அதே ஜாடை.
"போடி"
சிறிது நேரத்தில் மிகவும் உற்சாகமாகிவிட்டாள் பிரமிளா.
"ஆய்ய்.. ஊய்ய்" என்று இரைந்து கத்திக்கொண்டு பாறைகள் மீது தாவணி பறக்க தாவித் தாவிக் குதித்தாள்.
"ஏய் பாத்து பிரமி.. எங்காவது விழுந்துரப் போற” என்றான் நவநீதன்.
“கவலையே படாதிங்க நான் அப்படி எல்லாம் விழுந்துட மாட்டேன் " என்றாள்.
காற்று நன்றாக வீசியது. வெயில் சுள்ளென்று அடித்தாலும் காற்றின் வேகத்தில் வெயிலின் தாக்கம் அவ்வளவாக தெரியவில்லை,
உற்சாகத்தின் விளிம்பில் இருந்த பிரமிளா தன் தாவணித் தலைப்பு காற்றில் படபடத்து விலகி.. அவளின் குண்டுக் காய்களை அப்பட்டமாகக் காட்டுவதைப் பறறி துளியும் கவலைப் படவில்லை.
ஆனால் நவநீதன் அதைப் பார்த்துக் கவலைப் பட்டான்.
அவளின் பருவச் செழிப்பு அவன் இளமை நரம்புகளை உசுப்பி விடுவதை அவனால் உணர முடிந்தது. அது அடிக்கடி கவிதாவை நினைவு படுத்தியது.
பெண்மைச் சுகத்தையும் அதன் வாசனையையும் நினைவு படுத்தியது.
அவன் கண்கள் திருட்டுத்தனமாக அவள் மார்பின் மேல் பாய்வதை அவளும் கவனித்தாள். ஆனால் அதற்காக அவள் அலட்டிக் கொள்ளவில்லை.
பத்து நிமிடங்களுக்கு மேல் ஆகியிருக்க.. உச்சந் தலையில் வெயில் உறைக்க ஆரம்பித்தது. கழுத்தில் வியர்வை வழிந்து நசநசத்தது.
'’ரொம்ப வேக்குது பிரமி" என்றான் நவநீதன்.
"கீழ நெழல் இருக்கு. அங்க போய் உக்காரலாமா?"
“எங்க?”
“இந்த பாறைக்கு கீழ”
"சரி வா.."
அவன் முன்னதாக இறங்க.. திவ்யாவை நோக்கி மீண்டும் கத்திவிட்டு அவனுக்கு பின்னால்.. ஏதோ ஒரு பாடலை முணுமுணுத்தபடி இறங்கினாள் பிரமிளா.
கீழே பாறை மறைவில் நிழல் இருந்தது. அந்த நிழல் சூடு இல்லாமல் குளுகுளுவென்றிருந்து.
நிறையப் பாறைகள் இணைந்து அந்த இடத்தை ஒரு குகை போல மாற்றியிருந்தது. அங்கே உட்காரவும்.. சவுகரியமான இடம் இருந்தது.
அந்த இடங்கள் எல்லாம் அவனுக்கும் நன்றாக பழகிய ஒன்றுதான்.
பாறையின் விளிம்பில் அவனுக்குப் பின்னால் குதித்து இறங்கிய பிரமிளா சட்டென பாவாடை தடுக்கி விட.. தடுமாறி விழப் போனாள்.
“ஓஓஓ” என்று கத்தினாள்.
“ஏய்.. பாத்து” சட்டெனத் தாவி வந்து அவள் கையை பிடித்து விழாமல் தடுத்து நிறுத்தினான்.
‘'சொன்னேன் இல்ல.. இப்ப பாத்தியா?"
"தேங்க்ஸ்.." என்று சிரித்தாள் "பாவாடை தடுக்கிருச்சு "
"இந்த மாதிரி எடத்துல எல்லாம் பாவாடைய தழைய தழைய கட்டியிருக்க கூடாது. கொஞ்சம் தூக்கி சொருகியிருக்கனும்.." என்றான்.
உடனே அவள் பாவாடையைத் தூக்கி இடுப்பில் சொருகினாள்.
"இப்ப சரியா?"
லேசான செம்பட்டை முடிகளுடன் இருந்த பிரமிளாவின் கால்கள்.. அவளது முழங்கால்வரை கவர்ச்சியாக தெரிந்தது.
அவள் கால்களை பார்த்த நவநீதன் சட்டென பார்வையை மாற்றினான்.
“பாத்து நடந்து வா "
இருவரும் குகை போன்ற பாறை அமைப்புக்குச் சென்றனர்.
நிழலில் ஒரு நீளமான பாறை இருந்தது. அங்கங்கே சிறு சிறு பள்ளங்களைப்போல குழிகள் தெரிந்தன.
அதன்மேல் உட்கார்ந்தனர்.
பிரமிளா தாவணித் தலைப்பை எடுத்து முகம் துடைத்தாள். பின்னர் இப்படி அப்படி என தாராளமாக விசிறினாள்.
அதில்.. ரவிக்கைக்குள் கும்மென புடைத்து விம்மிக் கொண்டிருக்கும் அவளது இடது மார்பகம்.. தன் முழு பரிணாமத்தையும் அவனுக்குக் காட்டியது.
அதைப் பார்த்த நவநீதன் மிகவும் தடுமாறினான்.
பிரமிளா தாவணியை விசிறியபடி மெதுவாக நவநீதனைப் பார்த்துக் கேட்டாள்.
"திவ்யாவ புடிக்கலியா நவநி உங்களுக்கு?"
“என்ன பிரமி.. நீயுமா புரிஞ்சிக்காம பேசுற.?"
"இதுல என்ன இருக்குனு இப்படி பயந்துக்கறீங்க?"
"ஏய்.. அன்பு ரேவதி பிரச்சினையே இன்னும் ஓயாம இருக்கு இப்ப இதெல்லாம் தேவைதானா?”
“அவ உங்கள ரொம்ப சின்சியரா லவ் பண்றா தெரியுமா..?"
"தப்பு பிரமி. இது சரி வராது "
''சரி. அவள புடிக்குமா புடிக்காதா.?"
"புடிக்கும். ஆனா லவ் இல்ல."
"அட போங்கப்பா.." என்று சலித்துக் கொண்டு பின்னால் இரண்டு கைகளையும் ஊன்றிச் சாய்ந்தாள்.
அவள் மார்புகள் கும்மெனப் புடைத்து ரவிக்கையை முட்டிக் கொண்டு நின்றன. அவைகளின் எழுச்சியும் கவர்ச்சியும் அவளது பெண்மையின் ஈர்ப்பைக் காட்டியது.
அவளின் அந்த தோற்றம் அவன் பாலுணர்ச்சியைக் கிளறியது. அவனுக்குள் சட்டென ஒரு விறைப்பு உண்டானது.
பிரமிளா பார்வையை சுற்றிலும் சுழல விட்டுக் கேட்டாள்.
"எடம நல்லாருக்குல்ல..?"
"அருமையா இருக்கு என்ன காத்துதான்.. இங்க கம்மியா இருக்கு"
"மேல நல்லதான் காத்து வீசுது. ஆனா சைடுல இந்த பாறைகள்ளாம் தடுக்குது"
"வேக்குது"
"தொடைச்சுக்கோங்க..! தாவணி வேணுமா?"
எதுக்கு?"
"தொடைச்சிக்க..?" சட்டென நிமிர்ந்து உட்கார்ந்து தாவணித் தலைப்பை பிடித்து அவனிடம் நீட்டினாள் பிரமிளா.
"தொடைச்சுக்கோங்க.."
"ஆஹா" சிரித்தான் நவநீதன் "இல்ல வேண்டாம்"
"ஏன்?" தாவணியை நீட்டியபடியே கேட்டாள் பிரமிளா.
"வேணாம்மா.. வம்பு "
“நான் வம்பு பண்றனா ?"
'’இல்லையா பின்ன.? நானும் பாக்கறேன். காலைல இருந்தே நீ ஒரு மார்க்கமாத்தான் இருக்க"
“அப்படியா இருக்கேன்?”
“ஆமா"
'’அது என்ன 'மர்க்கமா’ இருக்கறது?"
திணறினான் "அது... ஒரு மாதிரி லுக்கு தர்றது"
“ஒரு மாதிரின்னா..? எது மாதிரி?"
"அதை விடு பிரமி.. நீயும் என்னை டென்ஷன் பண்ணாத"
சிரித்தாள் பிரமிளா, "அவளை புடிக்கல சரி.. என்னைப் புடிச்சிருக்கா?"
"ஏன்.. நீ என்னை லவ் பண்ண போறியா ?"
"பண்ணா தப்பா என்ன?" பிரமிளா கேட்க.. திகைத்தான் நவநீதன்.. !!


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)