Adultery அவள் கணவன் செய்த தவறு (Completed)

[Shrutikrishnan]

அந்த ஓரத்துல நின்னுக்கிட்டு இருந்த காயத்ரி, இந்தக் காட்சியைக் கவனிச்சா. அவளுக்கு ஏற்கனவே மகேஷ் அப்படி பேசினத்துல இருந்து, அவன் மேலமேல ஒரு கண்ணு. இப்போ... துர்கா அவ்ளோ உரிமையா, ஒரு தயக்கமும் இல்லாம, அந்தப் பையன் மேல சாஞ்சு நிக்கிறதையும், அவளோட மார்பு அவன் கை மேல நசுங்குறதையும் பார்த்தப்போ... காயத்ரிக்கு உடம்பெல்லாம் 'ஜிவ்'வுனு ஏறுச்சு.


"அடிப்பாவி... இவங்களுக்குள்ள என்னடி பழக்கம் இது? அக்கா தம்பினு சொல்லிக்கிட்டே... இப்டி உடம்போட உடம்பு ஒட்டி நிக்கிறாங்களே... இந்த அக்காவோட கும்முனு இருக்கிற உடம்பை, இந்தப் பையனும் ருசிச்சுருப்பானோ? அதான் அவ்ளோ உரிமையா, துர்கா அக்கா புருஷன் முன்னாடியே இப்படி இடிச்சுட்டு நிக்கிறானோ?"


அந்த நினைப்பு வந்ததும், காயத்ரிக்குத் தன்னோட தொடை இடுக்குல ஈரம் ஊத்துறதை உணர முடிஞ்சது. அவளோட சுடிதாருக்குள்ள, அவளோட மார்புக் காம்புகள் ரெண்டும், "எங்களையும் யாராவது இப்டி இடிக்க மாட்டாங்களா"னு ஏங்குற மாரி விறைச்சுக்கிட்டு நின்னுச்சு. அவளோட அந்தரங்க உறுப்பு 'நமநம'னு அரிச்சு, துடிச்சுக்கிட்டு இருந்தது. அவளோட கண்கள் மகேஷோட அந்த அகலமான மார்பையும், அவனோட இடுப்புப் பகுதியையும் வெறித்தனமா மேஞ்சுகிட்டு இருந்தது.


கிருஷ்ணன் சோபாவுல போட்டு உக்காந்து, இதையெல்லாம் ஒரு சினிமா மாரி பாத்துட்டு இருந்தான். தன்னோட பொண்டாட்டி, தன்னோட பாஸை அம்மணமா உக்கார வச்சு வேடிக்கை காட்டுறதும், அதே சமயம் தன்னோட கள்ளக்காதலன் மேல உடம்பைத் தேய்ச்சுக்கிட்டு நிக்கிறதும்... அது அவனுக்கு ஒரு வக்கிரமான சந்தோஷத்தைக் கொடுத்துச்சு. அவன் தன்னோட லுங்கிக்குள்ள கையை விட்டு, அவனோட சுன்னியைப் பிடிச்சுக்கிட்டு, "நடத்துங்கடி... நல்லா நடத்துங்க..."னு ரசிச்சான்.


துர்கா… அவளோட பார்வை முரளியோட அந்தப் பயந்த முகத்துல இருந்து மெதுவா நகர்ந்து, அவனுக்குப் பக்கத்துல ஒரு மலை மாரி நின்னுகிட்டு இருந்த மகேஷ் மேல போச்சு. அவளோட உதட்டுல ஒரு நக்கலான, அதே சமயம் காமமான சிரிப்பு ஓடுச்சு.


"மகேஷ்..." அவ கூப்பிட்ட தோரணையே ஒரு மயக்கமா இருந்தது. "இவனை இப்படியே இங்க வச்சிருந்தா வேலைக்கு ஆகாது. இவனுக்கு ஒரு ஸ்பெஷல் ட்ரீட் இருக்குன்னு சொன்னேன்ல? அது இந்த ஹால்ல நடந்தா நல்லா இருக்காது. நம்ம பெட்ரூம் தான் அதுக்குச் சரியான இடம். இவனை அங்கத் தூக்கிட்டு வா... இவனுக்குக் கடைசியா ஒரு 'ஷோ' காட்டலாம்,"னு சொல்லி கண்ணடிச்சா.


அந்த 'ஷோ'ங்குற வார்த்தையில ஆயிரம் அர்த்தம் இருந்தது. அது முரளிக்கு மரண பயத்தைக் கொடுத்துச்சு.


மகேஷ் ஒரு குரூரமான சிரிப்போட தலையை ஆட்டினான். "சரி அக்கா... பார்சலை மாத்திரலாம்,"னு சொல்லிக்கிட்டே, அவன் அந்த மரச் சேரோட பின்பக்கமாப் போனான்.


அவன் சேரோட முதுகுப் பகுதியைத் தன்னோட ரெண்டு கைகளாலயும் கெட்டியாப் பிடிச்சுக்கிட்டு, ஒரு காலைப் பின்னாடி ஊனி, பலத்தை மொத்தமாத் திரட்டி, அந்தச் சேரை லேசாப் பின்னாடி சாய்ச்சான்.


அவன் அப்படிச் சாய்க்கும் போது... அவனோட உடம்புல இருந்த முறுக்கு அப்பட்டமாத் தெரிஞ்சது. அவன் போட்டுருந்த அந்த டீ- ஷர்ட்க்குள்ள இருந்து, அவனோட அந்தத் திரண்ட பைசெப்ஸ் ரெண்டும் 'பும்'முனு பலூன் மாரி வீங்கிப் புடைச்சுக்கிட்டு மேல எழும்புச்சு. அவனோட கைகள்ல இருந்த நரம்புகள் எல்லாம், ஒரு வேர் மாரி புடைச்சுக்கிட்டு, அவனோட ஆக்ரோஷத்தைக் காட்டுச்சு.


அந்த வெயிட்டை அவன் தூக்குறப்போ, அவனோட கழுத்து நரம்பு விறைச்சு, அவனோட முகம் லேசாச் சிவந்து, நெத்தியில இருந்த வேர்வை 'பளபள'னு மின்னுச்சு. ஒரு முரட்டுக் காளை, வண்டியை இழுக்குற மாரி அவ்ளோ கம்பீரமா, அதே சமயம் அவ்ளோ அலட்சியமா அந்தச் சேரைத் தூக்கிப் பிடிச்சான்.


துர்கா அவனையே இமைக்காமப் பார்த்தா. "அப்பா... என்ன உடம்புடா இவனுக்கு... இரும்பு மாரி இருக்கான்..."னு நினைக்கும் போதே அவளுக்குத் தொடை இடுக்குல ஈரம் கசிஞ்சது. அவளோட பார்வை அவனோட அந்தத் துடிக்கிற தசைகளை ரசிச்சு ருசிச்சது.


மகேஷ் சேரைப் பின்னாடி சாய்ச்சுக்கிட்டே, அந்தப் பக்கம் நின்னுக்கிட்டு இருந்த கிருஷ்ணனைப் பார்த்தான்.


"அண்ணா... என்ன சும்மா வேடிக்கை பாக்குறீங்க? வாங்க... வந்து முன்னாடி காலப் புடிங்க,"னு கூப்பிட்டான்.


கிருஷ்ணனுக்கு ஒரு நிமிஷம் தயக்கமா இருந்தது. ஆனா துர்கா அவனைப் பார்த்து, "போங்க... போய் ஹெல்ப் பண்ணுங்க... என் புருஷன் பலசாலி ஆச்சே,"னு ஒரு கிண்டல் பார்வையோட சொன்னா.


அந்தப் பார்வை கிருஷ்ணனைச் சுட்டது. அவன் வேகமா ஓடிப் போய், அந்தச் சேரோட முன்னாடி ரெண்டு கால்களையும் குனிஞ்சு பிடிச்சான்.


அவன் குனிஞ்சு பிடிக்கும் போது... அவனோட முகம் நேரா முரளியோட துடிச்சிட்டு இருக்கிற, ஐஸ்ல மரத்துப்போன சுன்னிக்கு நேரா இருந்தது. அந்த அருவருப்பான, அதே சமயம் ஆபாசமான காட்சியைக் கிருஷ்ணன் க்ளோஸ்-அப்ல பார்க்க வேண்டியதாப் போச்சு.


"தூக்குங்க ணா..." மகேஷ் பின்னாடி இருந்து குரல் கொடுத்தான்.


"ஹ்ம்ம்..."னு முனகிக்கிட்டே கிருஷ்ணன் அந்தச் சேரைத் தூக்க முயற்சி பண்ணான்.


ஆனா... அவனால முடியல. முரளி நல்லா வாட்டசாட்டமான ஆளு. அவன் வெயிட்டும், அந்த மரச் சேரோட வெயிட்டும் சேந்து கிருஷ்ணனோட இடுப்பை ஒடிச்சது. அவன் கைகள் நடுங்குச்சு. முகம் கஷ்டத்துல கோணிப் போச்சு. "ம்ம்ம்... ஹ்ஹ்ஹ்..."னு மூச்சுத் திணறி, கஷ்டப்பட்டு அந்தக் காலைத் தூக்கினான். அவனோட ஒல்லியான கைகள்ல சதைன்னு ஒண்ணுமே இல்லாம, எலும்பும் தோலுமாத் தெரிஞ்சது.


துர்கா இந்த வித்தியாசத்தைச் சரியாக் கவனிச்சா.


ஒரு பக்கம்... மகேஷ். அந்தப் பெரிய மனுஷனை, அவனோட முதுகுப் பக்கம் இருந்து, தனி ஆளா, சும்மா ஒரு பூந்தொட்டியைத் தூக்குற மாரி, எந்தச் சிரமமும் இல்லாம, தசைகள் மின்னத் தூக்கி நிக்கிறான். அவனோட மூச்சுல வேகம் இருந்தாலும், அதுல ஒரு ஆண்மைத் திமிர் இருந்தது.


இன்னொரு பக்கம்... கிருஷ்ணன். வெறும் இரண்டு கால்களைத் தூக்குறதுக்கே, இடுப்புல சுளுக்குப் பிடிச்சவன் மாரி, வேர்த்து விறுவிறுத்து, கை நடுங்கி, மூச்சு வாங்கித் திணறிக்கிட்டு இருக்கான்.


"பாருடி... இதுதான் வித்தியாசம்... இவன் காளை... அவர் சும்மா கன்றுக்குட்டி..."னு துர்கா மனசுக்குள்ள நினைச்சுச் சிரிச்சா. அவளோட பார்வை மகேஷோட அந்த டீ ஷர்ட்ல வியர்வை வழிஞ்ச மார்புக்கும், கிருஷ்ணனோட ஒடுங்கின நெஞ்சுக்கும் மாறி மாறிப் போச்சு. அந்த ஒப்பீடு அவளுக்கு ஒரு வக்கிரமான போதையைத் தந்தது. "இப்டி ஒரு முரடன் இருக்கும்போது... அந்தச் சோப்லாங்கி கிட்டயா இவ்ளோ நாள் வாழ்க்கையை ஓட்டுனோம்?"ங்கற ஏக்கம் அவளுக்கு வந்தது.


காயத்ரியும் சும்மா இல்ல. அவ ஒரு ஓரமா நின்னு, இந்த நாடகத்தை ரசிச்சுக்கிட்டு இருந்தா. அவளோட கண்கள் முழுக்க முழுக்க மகேஷ் மேல தான் இருந்தது.


அவன் அந்தச் சேரைத் தூக்கும்போது, அவனோட டீ-ஷர்ட் கை இடுக்குல, அவனோட அக்குள் முடி லேசாத் தெரிஞ்சது. அவனோட இடுப்புப் பக்கம் சட்டை ஏறிக்கிட்டு, அவனோட முதுகு லேசாத் தெரிஞ்சது. காயத்ரிக்கு அதைப்பார்க்கும் போதே, போய் அந்தத் தோள்ல ஒரு கடி கடிக்கணும் போல ஆசை வந்துச்சு.


"என்ன ஸ்ட்ராங்கா இருக்கான்டி இவன்... அந்தக் கிருஷ்ணன் சார் பாவம்... தூக்க முடியாமத் திணறுறாரு... ஆனா இவன்... சும்மா அசால்ட்டாத் தூக்கிட்டு நிக்கிறான். இவன் கையும் காலும் இவ்ளோ பெருசா இருந்தா... அப்போ உள்ள இருக்கிற சரக்கு எவ்ளோ பெருசா இருக்கும்?"னு அவ மனசு கணக்கு போட்டது. அவளோட பார்வை மகேஷோட பேண்ட் பக்கம் போச்சு. அவன் வெயிட் தூக்குறதுல, அவனோட தொடைத் தசை இறுகி, அவனோட ஜீன்ஸைக் கிழிச்சுட்டு வெளிய வர்ற மாரி இருந்தது. அதைப் பார்த்ததும் காயத்ரிக்குத் தொடை இடுக்குல ஈரம் சுரந்துச்சு.


"தூக்குங்க ணா... என்ன இவ்ளோ கஷ்டப்படுறீங்க... சாப்பிட்டதெல்லாம் எங்க போச்சு?"னு மகேஷ் கிருஷ்ணனைப் பார்த்துக் கிண்டலா கேட்டான்.


கிருஷ்ணனுக்கு அவமானமா இருந்தது. அதுவும் தன் பொண்டாட்டி முன்னாடி, காயத்ரி முன்னாடி இப்டி ஒரு சின்னப் பையன் கிட்டத் தோத்துப் போறோமேனு கூச்சமா இருந்தது. ஆனா அந்தக் கூச்சம் அவனுக்குள்ள ஒரு விதமான 'கக்க்கோல்ட்' உணர்வைத் தூண்டி விட்டுச்சு. "ஆமா டா... நீ தான் ஆம்பள... நீ தான் பலசாலி... என் பொண்டாட்டிக்கு உன்னை மாரி ஒருத்தன் தான் லாயக்கு..."னு மனசுக்குள்ள நெனச்சுக்கிட்டு, அவன் பல்லைக் கடிச்சுக்கிட்டுச் சேரைத் தூக்கினான்.


ரெண்டு பேரும் அந்தச் சேரைத் தூக்கிக்கிட்டு, பெட்ரூமை நோக்கி நடக்க ஆரம்பிச்சாங்க.


அது ஒரு விசித்திரமான ஊர்வலம்.


நடுவுல முரளி... அம்மணமா, கண்ணு கட்டப்பட்டு, கை கால் கட்டப்பட்டு, ஒரு பொம்மை மாரி உக்காந்து இருக்கான். அவனோட சுன்னி, அந்தச் சேர் ஆடுற ஆட்டத்துக்கு ஏத்த மாரி, 'டிங் டாங்'னு ஊஞ்சல் ஆடிக்கிட்டு வருது.


முன்னாடி கிருஷ்ணன்... வேர்த்து விறுவிறுத்து, மூச்சு வாங்கிக்கிட்டு, ஏதோ பெரிய சுமையைச் சுமக்கிற மாரி, கூனிக்குறுகி நடந்து போறான்.


பின்னாடி மகேஷ்... ராஜநடை போட்டு, தன்னோட தசைகளை முறுக்கிக்கிட்டு, ஒரு வெற்றி வீரன் மாரி சேரைத் தள்ளிக்கிட்டு வர்றான்.


துர்காவும் காயத்ரியும் அவங்க பின்னாடியே போனாங்க. துர்கா போகும்போது, வேணும்னே மகேஷ் பக்கத்துல உரசுற மாரி போனா. அவளோட கை, அவனோட அந்த இறுகின கையின் மேல பட்டுப் பட்டுத் தெரிச்சுச்சு. ஒவ்வொரு முறை படும்போதும், மகேஷ் அவளைப் பார்த்து ஒரு கண்ணடிப்பான். துர்கா வெட்கப்படுற மாரி சிரிப்பா.


இதை கிருஷ்ணன் பார்க்கல. ஆனா காயத்ரி பார்த்தா. அவளுக்கு வயிறு எரிஞ்சது. "அக்கா என்ன... புருஷன் முன்னாடியே இப்டி வழிஞ்சுக்கிட்டுப் போறாங்க... அந்தப் பையன் உடம்புல இருக்கிற வேர்வையை நக்குறது ஒண்ணுதான் பாக்கி..."னு நினைச்சுக்கிட்டே, அவளும் மகேஷோட அந்த அகலமான முதுகையே வெறிச்சுப் பார்த்துக்கிட்டு நடந்தா.


பெட்ரூம் வாசலை அடைஞ்சாங்க. கிருஷ்ணன் கஷ்டப்பட்டுத் திரும்பினான். மகேஷ் லாவகமா அந்தச் சேரைத் திருப்பி, பெட்ரூமுக்குள்ள கொண்டு போனான்.


மகேஷ் அந்தச் சேரை, கரெக்டா அந்தக் கட்டிலுக்கு முன்னாடி, ஒரு பார்வையாளர் இருக்கை மாரி கொண்டு போய் வச்சான். "இறக்குங்க ணா..."னு சொன்னதும், கிருஷ்ணன் அப்பாடான்னு சேரைக் கீழே வச்சான்.


மகேஷ் நிமிர்ந்து நின்னான். அவனோட நெத்தியில வழிஞ்ச வேர்வையைத் தன் கையை வச்சுத் துடைச்சான். அந்த ஆக்ஷன் அவ்ளோ ஸ்டைலா இருந்தது. துர்கா அவனையே முழுங்குற மாரி பார்த்துக்கிட்டு, "தேங்க்ஸ் டா தம்பி... ரொம்பக் கஷ்டப்பட்டுட்ட..."னு சொல்லி, அவன் முகத்தைத் துடைச்சு விடுற சாக்குல, அவனோட மார்பைத் தடவினா.


கிருஷ்ணன் ஒரு ஓரமா நின்னு, இடுப்புல கையை வச்சுக்கிட்டு, மூச்சு வாங்கிக்கிட்டே இதையெல்லாம் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான். "இவன் உடம்புல இருக்கிற பலம் நமக்கு இல்லையே..."ங்கற தாழ்வு மனப்பான்மை அவனை அரிச்சாலும், "இவன் தான் என் பொண்டாட்டியைக் காப்பாத்துறான்... இவன் தான் அவளைச் சந்தோஷப்படுத்துறான்..."ங்கற நெனைப்பு அவனுக்கு ஒரு நிம்மதியையும், ஒரு விதமான வக்கிரமான சந்தோஷத்தையும் தந்தது.
அந்தப் பெட்ரூம் இப்போ ஒரு சின்ன நாடக மேடை மாரி மாறிப் போச்சு.


நடுவுல... அந்தக் கட்டிலுக்குப் பக்கத்துல, அந்த மரச் சேர்ல முரளி கட்டப்பட்டு, கண்ணு தெரியாம, அம்மணமா உக்காந்து இருந்தான். அவனோட சுன்னி மட்டும், அந்தப் பயத்துலயும், வயக்ரானால இன்னும் நல்லா 'விண் விண்'னு வீங்கிப் போய், வானத்தைப் பார்த்து முறைச்சுக்கிட்டு இருந்தது.


மகேஷ் அந்தக் கட்டிலோட ஓரத்துல, கால் மேல கால் போட்டு உக்காந்து இருந்தான். அவனோட பார்வை முரளியோட அலங்கோலத்தை ரசிச்சுக்கிட்டு இருந்தது.


கிருஷ்ணன் பெட்டோட கால்மாட்டுல, ஒரு வேலைக்காரன் மாரி கையைக்கட்டிக்கிட்டு, பவ்யமா நின்னுட்டு இருந்தான். அவனோட கண்கள் மாறி மாறி, அவன் பொண்டாட்டியையும், அந்த அம்மணமான பாஸையும் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தது.


துர்கா மெதுவா நடந்து, அந்த ரூம் வாசல் ஓரத்துல நின்னுக்கிட்டு இருந்த காயத்ரி கிட்டப் போனா.


"ரொம்பத் தேங்க்ஸ்... நீ மட்டும் இல்லன்னா... என்ன ஆகியிருப்போம்னே தெரியல... என் வாழ்க்கையே போயிருக்கும்,"னு துர்கா அவளோட கையைப் பிடிச்சு உருக்கமாச் சொன்னா.


காயத்ரி ஒரு சின்னப் புன்னகையோட, "பரவாயில்லை அக்கா... இதுல என்ன இருக்கு? நானும் ஒரு பொண்ணு தானே... ஒரு பொண்ணுக்கு இன்னொரு பொண்ணு தான் உதவணும். இது என்னோட கடமை... அதுமட்டும் இல்லாம எனக்கும் அவன் மேல ஒரு கணக்கு இருக்குல்ல,"னு சொன்னா.


துர்கா அவளோட தோளைத் தட்டி, "சரிம்மா... நீ கிளம்பு. இதுக்கு மேல இங்க இருந்தா... உனக்கும் இதுக்கும் சம்பந்தம் இருக்குனு அவனுக்குச் தெரிஞ்சா பிரச்சனை வரும். நீ இதுல சம்பந்தப்பட்டிருக்கறது அவனுக்குத் தெரிய வேண்டாம். நீ போயிட்டு வா,"னு அக்கறையாச் சொன்னா.


காயத்ரி அசையல. அவளோட கண்கள் முரளி மேலேயே இருந்தது. அவளோட உதட்டுல ஒரு வக்கிரமான சிரிப்பு வந்துச்சு.


"பரவாயில்லை அக்கா... எனக்கு ஒண்ணும் பயமில்ல. அவன் என்னை என்ன பண்ணிருவான்? என்னை என்னவோ பண்ணிட்டான்... இதுக்கு மேல என்ன இருக்கு?"னு ஒரு விரக்தியோட சிரிச்சா.


"இல்ல... இருந்தாலும்..."


"அக்கா... இவன் என்னை... அந்த ஃபார்ம் ஹவுஸ்ல... ஒருத்தன் இல்ல ரெண்டு பேர் இல்ல... பதினோறு பேருக்கு விருந்து வச்சான். என்னைய ஒரு பொம்மை மாரி மாத்தி மாத்தி இஷ்டத்துக்கு செஞ்சாங்க. அன்னைக்கு நான் பட்ட அவமானத்துக்கும், வலிக்கும்... இன்னைக்கு அவன் இப்டி அம்மணமா, அசிங்கப்பட்டு, ஒரு பொம்பளைக் கால்ல விழுந்து கிடக்கிறதப் பாக்கும் போது... என் மனசுக்குள்ள அவ்ளோ குளிர்ச்சியா இருக்கு அக்கா. இந்தத் தருணத்தை நான் மிஸ் பண்ண விரும்பல. இவன் துடிக்கிறதை... இவன் கதறுறதை... நான் கண்ணாரக் கண்டு ரசிக்கணும். நான் போக மாட்டேன்."


முரளிக்கு இந்தக் குரல் கேட்டதும் 'சுருக்'னு தச்சது. அவனுக்குக் கண்ணு தெரியலனாலும், அந்தக் குரல்... அது காயத்ரியோடதுனு அவனுக்கு நல்லாவே தெரியும். "அடிப்பாவி... காயத்ரியா இது? இவளுமா இங்க இருக்கா? அப்போ... வீடியோ லீக் ஆனது... எல்லாம் இவ வேலையா?"னு அவனுக்குத் தலை சுத்துச்சு. "என்னைச் சுத்தி எவ்ளோ பெரிய சதி நடந்திருக்கு..."னு நெனைக்கும் போது அவனுக்கு வேர்த்து விறுவிறுத்துச்சு.


துர்காவுக்கு காயத்ரி போக மாட்டேன்னு சொன்னது ஒரு மாரி சங்கடமா இருந்தது. அவளுக்கு முரளியைப் பழிவாங்கணும், ஆனா அது அவளோட தனிப்பட்ட முறையில, அவளோட காம விளையாட்டா இருக்கணும்னு நினைச்சா. இன்னொரு பொண்ணு முன்னாடி, அதுவும் வயசுப் பொண்ணு முன்னாடி, அவளோட புருஷன், கள்ளக்காதலன் கூட இப்டி ஒரு ஆட்டம் போடுறது அவளுக்குக் கொஞ்சம் கூச்சமா இருந்தது.


"ஆனா காயத்ரி... நாங்க இப்போ பண்ணப் போறது... நீ இருந்தா நல்லா இருக்காது டி... நாங்க அவனை எதாச்சும் பண்ணுவோம்... அசிங்கமாத் திட்டுவோம்... அதெல்லாம் நீ பாக்க வேண்டாம். நீ போயிட்டு நாளைக்கு வா,"னு நைஸாத் துரத்தப் பார்த்தா.


காயத்ரிக்கு விஷயம் புரிஞ்சுது. அவ துர்காவோட அந்தக் கோலத்தைப் பார்த்தா. இடுப்புல இறங்கி நிக்குற அந்தப் பிரவுன் பாவாடை... மேலே அந்த டைட்டான ஜாக்கெட்ல பிதுங்குற மார்பு... கழுத்துல தாலி... இது எல்லாமே ஒரு காம விளையாட்டோட ஆரம்பம்னு அவளுக்குத் தெரியும்.


"அக்கா... நீங்க தயங்காதீங்க... நீங்க போங்க... போய் என்ன பண்ணனுமோ பண்ணுங்க. எனக்கு இதெல்லாம் புதுசு இல்ல. அந்த ஃபார்ம் ஹவுஸ்ல... பதினோறு பேருக்கு முன்னாடி நான் படாத பாடா? எனக்கெல்லாம் இது பழகிருச்சு அக்கா. நீங்க என்னை ஒரு ஆளாவே நெனைக்காதீங்க. உங்க வேலையைப் பாருங்க,"னு காயத்ரி தெனாவட்டாச் சொன்னா.


அவளோட பேச்சுல இருந்த அந்தத் தைரியம், அந்த விரக்தி... அது மகேஷை ஈர்த்துச்சு. அவன் பெட்ல உக்காந்துக்கிட்டே, அவளையே ரசிச்சுப் பார்த்தான். அவளோட அந்த பிங்க் கலர் சுடிதார், அவளோட உடம்புல இருக்கமா ஒட்டியிருக்க, அவளோட முன்னழகு எவ்ளோ எடுப்பா இருக்குனு அவன் கண்ணு நோட்டம் விட்டது.


துர்கா ஒரு பெருமூச்சு விட்டா. "சரி... உன் இஷ்டம்..."னு சொல்லிட்டு, அவ மெதுவாத் திரும்பினா.


அவ திரும்பும் போது... அவளோட இடுப்பு ஒரு வெட்டு வெட்டுச்சு. அவளோட அந்தப் பெரிய குண்டி, அந்தப் பாவாடைக்குள்ள 'ஜிவ்'வுனு ஆடுனது, முரளிக்குத் தெரியலனாலும், கிருஷ்ணனுக்கும், மகேஷுக்கும், காயத்ரிக்கும் நல்லாவே தெரிஞ்சது.


துர்கா மெதுவா நடந்து, அந்தச் சேர்ல உக்காந்து இருந்த முரளி கிட்டப் போனா. அவளோட கொலுசு சத்தம் 'கலீர்... கலீர்...'னு அவனோட காதுல கேட்டு, அவனோட பயத்தைக் கூட்டுச்சு.


துர்கா அவனுக்கு முன்னாடி மண்டியிட்டு நின்னா. அவளோட முகம் அவனோட இடுப்புக்கு நேரா இருந்தது. அவனோட சுன்னி... அது இப்போ பயத்துலயும், காயத்ரி பேசுனதைக் கேட்ட அதிர்ச்சியிலயும் லேசாத் தளர்ந்து போகும்னு துர்கா எதிர்பார்த்தா. ஆனா... அந்த நாலு வயாக்ரா மாத்திரை அவனோட ரத்தத்துல என்ன மாயத்தை பண்ணுச்சோ, அவனுக்கு உயிர் போற பயம் வந்தாலும், அவனோட அந்த இரும்புத் தடி மட்டும் கொஞ்சம் கூடச் சுருங்காம, இன்னும் அதிகமா முறுக்கேறி, நரம்பெல்லாம் புடைச்சுக்கிட்டு, ஒரு முரட்டு மிருகம் மாரி 'விண் விண்'னு துடிச்சுக்கிட்டே தான் இருந்தது.


துர்கா அதைப் பார்த்துட்டு, ஒரு நக்கலான சிரிப்பு சிரிச்சா.


"என்ன சார்... உயிர் பயத்துல சுருங்கிப் போகும்னு பார்த்தா... உங்க தம்பி என்னடான்னா இப்டித் திமிரா நிக்கிறான்? பயம்னா என்னன்னே தெரியாதா இவனுக்கு?"னு கேட்டுக்கிட்டே, அவளோட அந்த வழுவழுப்பான விரல்களால, அவனோட அந்த விறைச்ச சுன்னியைச் சுத்திப் பிடிச்சா.


"வேண்டாம் துர்கா... என்னை விட்டுரு... நான் செஞ்சுது தப்பு தான்... என்னை மன்னிச்சுரு..." முரளி கெஞ்சினான். ஆனா அவனோட சுன்னி அவளோட கைக்குள்ள அடங்காம துடிச்சது.


"மன்னிப்பா? அது கடவுள் குடுக்குறது சார்... நான் குடுக்குறது தண்டனை,"னு சொல்லிக்கிட்டே, அவ தன்னோட ரெண்டு கைகளாலயும் அவனோட தொடையைப் பிடிச்சு, நல்லா அகலமா விரிச்சா.


காயத்ரி அந்த ஓரத்துல நின்னு வேடிக்கையை ரசிச்சுப் பார்த்தா. அவளோட கண்கள் அகலமா விரிஞ்சு, அந்த ஒரு சின்ன அறையில நடக்குற அத்தனைக் காமக் கூத்தையும் பதிவு பண்ணுச்சு.


துர்கா ஒரு ஆம்பளையை, அதுவும் அவளோட பாஸை, இப்டி முழு அம்மணமா உக்கார வச்சு, அவமானப்படுத்தி, அவனோட சுன்னியை ஒரு விளையாட்டுப் பொம்மை மாரி வச்சு விளையாடுறதப் பார்க்கப் பார்க்க, காயத்ரிக்கு ஒரு புதுவிதமான கிளர்ச்சி உண்டாகுச்சு. அவளோட சுடிதாருக்கு மேலேயே தன்னோட இடுப்பைத் தடவிக்கிட்டா.


அவளோட சுடிதாருக்குள்ள அவளோட மார்புக் காம்புகள் ரெண்டும், அந்த குளிருக்கும், இந்தக் காமச் சூட்டுக்கும் நடுவுல சிக்கி, நல்லா விறைச்சு, அவளோட துப்பட்டாவைக் கிழிச்சுக்கிட்டு வெளிய வர்ற மாரி கூர்மையா குத்திட்டு நின்னுச்சு. அவளோட தொடை இடுக்குல ஈரம் சுரந்து, அவளோட கால் சட்டையை நனைக்க ஆரம்பிச்சது. அவளோட நாக்கு வரண்டு போக, அவ அடிக்கடி எச்சில் முழுங்கிக்கிட்டே, தன்னோட கால்களை ஒண்ணோட ஒண்ணு உரசி, அந்தச் சுகத்தை அனுபவிச்சா.


மகேஷ் பெட்ல உக்காந்து, கால் மேல கால் போட்டுக்கிட்டு, இவங்க எல்லாரையும் மாறி மாறிப் பார்த்து ரசிச்சான்.


முதல்ல அவனோட கண்ணு துர்கா மேல போச்சு. அவ முட்டி போட்டு உக்காந்து இருக்கிற அந்தத் தோரணை... அவளோட அந்தப் பெரிய குண்டி, அந்தப் பிரவுன் பாவாடைக்குள்ள 'கும்'முனு தரையில பரவிக்கிடக்குற அழகு... அவளோட முதுகுல ஜாக்கெட் இறக்கமா இருக்க, அவளோட முதுகுத் தண்டுவடம் தெரியுற அழகு... அவளோட கழுத்துல தொங்குற அந்தத் தாலி, அவளோட அசைவுக்கு ஏத்த மாரி அவளோட மார்பு இடுக்குல போய் விழுந்து ஆடுற அழகு... இதெல்லாம் பார்த்து அவனுக்கு வெறி ஏறுச்சு.


அப்புறம் அவனோட கண்ணு காயத்ரி மேல திரும்புச்சு. அவ அந்த ஓரத்துல நின்னுக்கிட்டு, நெளிஞ்சுக்கிட்டு, தன்னோட இடுப்பைத் தடவிக்கிட்டு, மார்புக் காம்பு விறைக்க நிக்குறதைப் பார்த்தான்.


"அடடா... இவளும் மூட் ஆயிட்டா போலயே... இவளோட அந்தச் சின்ன, கச்சிதமான உடம்பு... துர்கா அக்காவோட அந்த முரட்டு உடம்புக்கு ஈடு குடுக்க முடியலனாலும், இவகிட்டயும் ஒரு தனி சரக்கு இருக்கு..."னு நினைச்சுக்கிட்டு, அவன் காயத்ரியோட முகத்தையே பார்த்து, ஒரு கண்ணடிச்சான். காயத்ரி அதைப் பார்த்துட்டு, வெட்கத்துல நெளியாம, பதிலுக்கு ஒரு காமப் புன்னகை பூத்தா.


கிருஷ்ணன்... அவன் அந்த பெட் ஓரத்துல நின்னுக்கிட்டு, தன்னோட பொண்டாட்டி இன்னொருத்தன் சுன்னியைப் பிடிச்சு ஆட்டுறதப் பார்த்து, தன்னோட லுங்கிக்குள்ள கை விட்டு, தன்னோட சுன்னியை உருவிக்கிட்டே, "செமடி... இதுதான்டி வேணும்... "னு மனசுக்குள்ள கத்திக்கிட்டே இருந்தான்.


துர்கா இப்போ தன்னோட ஆட்டத்தை வேகப்படுத்தினா.


அவ முரளியோட அந்த விறைச்ச சுன்னி மொட்டை, தன்னோட ஆள்காட்டி விரலால 'டொக் டொக்'னு தட்டினா.


"என்ன சார்... உங்க மாமியார் கூட ஆடுறப்போ இது இப்டித் தான் நிக்குமா? அவங்க இதைப் பார்த்து மிரண்டு போவாங்களா?"னு கேட்டுக்கிட்டே, அவனோட சுன்னித் தோலை உருவி விட்டா.


முரளிக்கு அவமானம் ஒரு பக்கம், ஆனா அந்தத் தொடுதல்ல வர்ற சுகம் இன்னொரு பக்கம். "ஆஆஹ்... துர்கா... வலிக்கிது..."னு முனகினான்.


"வலிக்கிதா? என் கூதியை இடிச்சப்போ எனக்கு வலிக்கலையா?"னு கேட்டுக்கிட்டே, துர்கா குனிஞ்சு, அவளோட முகத்தை அவனோட சுன்னிக்கு ரொம்பப் பக்கத்துல கொண்டு போனா.


அவளோட மூச்சுக்காத்து அவனோட மொட்டுல பட்டுச்சு. அவளோட ஜாக்கெட்ல இருந்த ஒரு மார்பகம், அவனோட தொடை மேல போய் அழுந்திச்சு.


அவ மெதுவாத் தன்னோட நாக்கை வெளிய நீட்டி, அவனோட அந்தச் சிவந்த மொட்டை ஒரு நக்கு நக்கினா.


"ஸ்ஸ்ஸ்... ம்மா..." முரளி உடம்பு சிலிர்த்தான். அவனோட கட்டப்பட்ட கைகள் சேரை இறுக்கிப் பிடிச்சது.


துர்கா அவனைப் பார்த்துச் சிரிச்சா. "என்ன சார்... எவ்ளோ ருசியா இருக்கு... உங்க மாமியார் இதைச் சப்புவாங்களா?"னு கேட்டுக்கிட்டே, மறுபடியும் குனிஞ்சு, இந்த முறை அவனோட சுன்னியை முழுசாத் தன் வாய்க்குள்ள விட்டு, 'சப்'னு ஒரு உறிஞ்சு உறிஞ்சா.


காயத்ரிக்கு இதைப் பார்க்கப் பார்க்கப் பைத்தியம் பிடிச்சது. அவளோட கைகள் அவளோட மார்பு மேல போய், அவளோட விறைச்ச காம்புகளைத் துப்பட்டா மேலேயே பிடிச்சுத் திருகுச்சு. "அக்கா... செமக்கா நீங்க... இப்டி ஒரு ஆம்பளையை அடக்குறீங்களே..."னு அவ வாய் முணுமுணுத்தது.


கிருஷ்ணன் தன்னோட பொண்டாட்டி இன்னொருத்தனுக்கு ஊம்பி விடுறதைப் பார்த்து, தன்னோட சுன்னியை வேகமா ஆட்டினான். 


துர்கா இப்போ வேகமாத் தலையை ஆட்டினா. அவளோட வாய்க்குள்ள முரளியோட சுன்னி போயிட்டுப் போயிட்டு வந்தது. அவளோட தலை ஆடும் போதெல்லாம், அவளோட கழுத்துல இருந்த அந்தத் தாலி... 'டங்... டங்...'னு முரளியோட கொட்டை மேல பட்டுத் தெரிச்சது.


முரளிக்கு அந்தத் தாலி படுற சுகம் தாங்க முடியல. "ஆஆ... துர்கா..."னு கத்தினான்.


துர்கா வாயில சுன்னியை வச்சுக்கிட்டே, நிமிர்ந்து காயத்ரியையும் மகேஷையும் பார்த்தா. அவளோட அந்தப் பார்வை, அவளோட அந்தத் தோரணை, அவளோட அந்த அலட்சியம்... எல்லாமே அவளை ஒரு காம தேவதையா, ஒரு ஆதிக்க ராணியா காட்டுச்சு.


"இனிமே இவன் நம்ம அடிமை... இவனை வச்சு நாம என்ன வேணா பண்ணலாம்..."னு அவளோட ஒவ்வொரு அசைவும் சொல்லுச்சு.


துர்கா தன்னோட வாய்க்குள்ள இருந்து முரளியோட அந்தத் தடிமனான சுன்னியை 'பளக்'னு சத்தம் வர மாரி வெளிய உருவினா. அந்த சுன்னியில இருந்து அவளோட எச்சில் ஒரு நூல் மாரி இழுத்துக்கிட்டு வந்து, அவனோட அம்மணத் தொடை மேல 'சொட்'னு விழுந்துச்சு.


முரளி கண்ணைக் கட்டிக்கிட்டே, காமப் போதையில முனகிக்கிட்டுத் தேடினான்.


துர்கா அவனைப் பார்த்து ஒரு நக்கலான சிரிப்பு சிரிச்சா. அவ மெதுவா எழுந்தா. அவ எழும்போது, அவளோட அந்தப் பழைய பிரவுன் பாவாடை இடுப்புல இருந்து லேசாச் சறுக்கிக்கிட்டு இருந்தது. அவளோட அந்த டைட்டான பிரவுன் ஜாக்கெட்டுக்குள்ள அவளோட மார்பு, அவ மூச்சு விடுற வேகத்துக்கு 'திமு திமு'னு ஏறி இறங்குறதப் பாக்கவே அவ்ளோ வெறியா இருந்துச்சு. அவளோட கழுத்துல, அந்தத் தாலி ஜாக்கெட் பிளவுல சிக்கிக்கிட்டு மினுங்குச்சு.


அவ நிமிர்ந்து நின்னு, தன்னோட இடுப்புல கை வச்சு, முரளியோட அந்தக் கட்டப்பட்ட கையைப் பார்த்தா. ஒரு முடிவோட குனிஞ்சா.