Adultery அவள் இதயத்தின் மொழி

[yazhiniram]

Part 25:



சில வினாடிகள் ஓடுச்சு. நாங்க ரெண்டு பேரும் வியர்வையில நனைஞ்சு, மெதுவாச் சுவாசிச்சுட்டு இருந்தோம். அவன் சொன்ன அந்த 'ஐந்து நிமிஷம்' முடியப் போச்சு.

அப்போ அவனுக்கு எலக்ட்ரீஷியன்கிட்ட இருந்து கால் வந்துச்சு. அவன் போனை எடுத்து, ரொம்ப ஆவலோடவும், லேசாப் பதட்டத்தோடவும் பேசினான்.

"சொல்லுங்க... ரீச் ஆயிட்டீங்களா... லிஃப்ட்கிட்ட இருங்க... என்னாச்சு... அய்யோ... எவ்வளவு நேரம் ஆகும்... அது எங்க கிடைக்கும்... சீக்கிரம் போய் வாங்கிட்டு வாங்க... நான் உள்ள மாட்டிக்கிட்டு இருக்கேன்... சரி... சீக்கிரம் வாங்க." அவன் காலைத் துண்டிச்சான்.

அவன் முகத்துல இருந்த இறுக்கத்தைப் பார்த்ததுமே, ஏதோ பெரிய பிரச்சனைன்னு எனக்குப் புரிஞ்சுச்சு. ஆவலோட நான் கேட்டேன், "என்ன ஆச்சு? என்ன சொன்னாரு?"

அவன் தயக்கத்தோட, பெருமூச்சு விட்டான். "மேடம், எலக்ட்ரீஷியன் வந்து ஃபியூஸ செக் பண்ணிட்டாராம். ஃபியூஸ் கட் ஆகல, ஆனா மொத்த MCB-யும் போயிருச்சாம். அதனாலதான் ஜெனரேட்டருக்கு மாறல. ஆனா, அந்த MCB-யோட ஸ்டாக் நம்ம அப்பார்ட்மென்ட்ல இல்ல. பக்கத்துல இருக்கிற கடையிலயும் கிடைக்காதாம். அவரு சிட்டி சென்டர்ல இருக்கிற பஜார் வரைக்கும் போகணுமாம். அதனால, இன்னொரு ஒரு மணி நேரம் ஆகும்னு சொல்றாரு."

அவன் இதச் சொல்லி முடிச்சதும், எனக்கு வந்த கோபத்துக்கு அளவே இல்ல. நான் 20 நிமிஷத்துக்கு மேல, இந்தச் புழுக்கத்துல, இருட்டுல மாட்டிக்கிட்டு இருக்கேன். ஏற்கனவே புழுக்கத்துனால என்னோட ஜாக்கெட் கொக்கிகளை அவிழ்த்து, பிராவோட உக்காந்திருக்கேன். இப்போ இந்த ஆள் மேலாடை இல்லாம உக்காந்திருக்கான். இப்போ இந்தச் சூழ்நிலையில நான் யார்ட்ட போய் கம்ப்ளைன்ட் பண்ண முடியும்? என் புழுக்கத்த அந்த வியர்வை வாடையோட சகிச்சுக்கிட்டு உக்காந்திருக்க வேண்டியதுதான் என் விதி.

நான் அவனப் பார்த்து ஆவேசமா, "நீங்க யாரும் மெயின்டனன்ஸ ஒழுங்காப் பாக்குறதில்ல. அதான் இப்படி நடக்குது. பாருங்க, என்னென்ன நடக்குதுன்னு! ஒரு மணி நேரம்னா சும்மாவா?"ன்னு சத்தம் போட்டேன்.

அவன் ரொம்ப அடக்கமா, "சாரி மேடம், நான் புதுசா வந்தவன். நீங்க இப்போ சொன்னதால, இனிமே இத நானே பாத்துக்கிறேன். வரப்போற மெயின்டனன்ஸ்ல எந்தக் குறையும் இருக்காது. கவலைப்படாதீங்க மேடம்"னு சொன்னான்.

நான் என் கால்களை இறுக்கமா ஒட்டி வச்சுக்கிட்டு, "எனக்கு வரப்போற மெயின்டனன்ஸ் பத்திக் கவலையில்லை பிரகாஷ்! நான் இப்போ பத்திப் பேசிக்கிட்டு இருக்கேன். இப்ப என்ன பண்ணப் போறோம்?"ன்னு கத்தினேன்.

அவன் மறுபடியும், "சாரி மேடம்"னு சொன்னான்.

நான் என் கோபத்தக் கட்டுப்படுத்திக்கிட்டு, "பிரகாஷ், சாரி சொல்றத நிறுத்து. திரும்பத் திரும்பச் சொல்லாத"ன்னு சொன்னேன்.

இப்போ ஒரு மணி நேரம் ஆகும்னு தெரிஞ்சதும், என்னால இந்த லிஃப்ட்க்குள்ள உக்காந்திருக்கவே முடியல. எனக்குக் காத்து வேணும், விசிரி வேணும். நான் பிரா, ஜாக்கெட், பாவாடை, சேலை, பேண்டிஸ்னு இவ்வளவு துணிகள் போட்டுருக்கேன். இதுதான் எனக்கு அதிகமா வியர்க்கக் காரணம்.

என் மனசுக்குள்ள ஒரு பைத்தியக்காரத் தனமான யோசனை ஓடுச்சு: 'இந்தச் புழுக்கத்துல என்னால முடியாது. இந்த ஆள் இங்க இல்லன்னா, நான் எல்லாத் துணியையும் கழட்டிட்டு, நிர்வாணமா உக்காந்திருப்பேன். என் உடம்பு இப்படிச் சூடாகுறதுக்கு விட மாட்டேன்.' ஆனா, இந்த அடக்கமானவன் மாதிரி உக்காந்திருக்கிற இந்த இடியட் இங்க இருக்கான். இவன் கண்ணு என்னைய விட்டுப் போகவே இல்ல.

வேறு வழியில்லாம, நான் என்னைய ஆசுவாசப்படுத்திக்கிட்டு, இயல்பாப் பேச நெனச்சேன். "சொல்லுங்க பிரகாஷ், இதுக்கு முன்னாடி எங்க வேலை பார்த்தீங்க? உங்க பின்னணி என்ன?"

அவன் மெதுவா, தன்னோட சட்டைய விசிரி மாதிரி வீசிக்கிட்டே, தன்னோட கதையைச் சொல்ல ஆரம்பிச்சான். "எனக்கு ஆர்மிக்கு போகணும்னு ஆசை. ஆனா, உயரத்தைக் காரணம் காட்டி அவங்க என்னைய நிராகரிச்சுட்டாங்க. என் அப்பா இந்த மாதிரி அப்பார்ட்மென்ட்ல செக்யூரிட்டியா வேலை பார்த்தவர். அதனால நானும் இந்த வேலைக்கு வந்தேன். இதுக்கு முன்னாடி ஒரு ஐடி பார்க்குல செக்யூரிட்டியா இருந்தேன். இப்போ எங்க குடும்பம் டவுன்ல இருந்து பக்கத்துல இருக்கிற ஊருக்கு வந்துட்டாங்க. அதனாலதான் இங்க டிரான்ஸ்ஃபர் ஆகி வந்தேன்."

அவன் தன்னோட வாழ்க்கைக் கதையச் சொல்லச் சொல்ல, நான் அதைக் கேட்டுட்டு இருந்தேன். அதே சமயம், என் கண்ணு, அந்த அரை இருட்டுல, அவனோட சட்டை இல்லாத உடம்பையும், ஜிம் போற ஆளுங்களோட உடம்பு மாதிரி இருக்கிற அவன் மார்பு தசைகளையும் மாறி மாறிப் பார்த்துகிட்டு இருந்துச்சு. இந்த லிஃப்ட்ல மாட்டிக்கிட்ட இந்த ஒரு மணி நேரம், என் வாழ்க்கையில ஒரு முக்கியமான மணி நேரமா இருக்கப் போகுதுன்னு எனக்குள்ள ஒரு குரல் சொல்லுச்சு.

நான் என் காலை இறுக்கமா வச்சுக்கிட்டேன். என்னோட நிலைமையை இவன் ரசிக்கிறத உணர்ந்துட்டு, வேற வழியில்லாம அந்தச் சூட்டோட, இருட்டோட உக்காந்திருந்தேன்.



Part 26:

லிஃப்ட்டுக்குள்ள உக்காந்திருந்தது எனக்கு ரொம்ப சங்கடமா இருந்துச்சு. அவன் என் முலைகளை வெறிச்சுப் பார்க்கிற உணர்வு, அந்தச் புழுக்கம், என் வியர்வை—எல்லாமே சேர்ந்து என்னைய மேலும் எரிச்சலூட்டிச்சு. இப்போ 30 நிமிஷத்துக்கு மேல ஆச்சு. என்னால இதுக்கு மேல பொறுக்க முடியாது.

நான் அவனைப் பார்த்துக் கேட்டேன், "பிரகாஷ், நீங்க அந்தப் பக்கம் பாருங்க. என்னையப் பார்க்காதீங்க."

அவன் பணிவா, "ஏன் மேடம்?"னு கேட்டான்.

நான் இன்னும் கோவமா, "question கேட்காத பிரகாஷ். அந்தப் பக்கம் மட்டும் பாரு"னு சொன்னேன்.

அவன், "சரி மேடம்"னு சொல்லி, உடனே தலையத் திருப்பிச் சுவர்ப் பக்கமாப் பார்த்தான். என் பேச்ச அவன் கேட்டது எனக்கு ஒருவிதமான திருப்தியக் குடுத்துச்சு.

இப்போ நான் ஜாக்கெட்டை மொத்தமா அவிழ்த்துப் போட்டுட்டேன். அடுத்தது பிராவை கழட்டணும்னு தோணுச்சு. முதல்ல, நான் என் சேலைக் கொசுவத்தை ஜாக்கெட்ல இருந்து அவிழ்த்து, லேசாத் தரையில இறக்கிப் போட்டேன். அப்புறம் அவன் என்னையப் பார்க்கிறானா இல்லையான்னு லேசாத் திரும்பிப் பார்த்தேன்.

அவன் இன்னும் அந்தச் சுவர்ப் பக்கமாத்தான் பார்த்திருந்தான். அவன் பார்வை அங்கதான் இருக்குன்னு உறுதி செஞ்சிட்டு, நான் மெதுவா நகர்ந்து, ஒரு கையில இருந்த ஜாக்கெட்டை, இன்னொரு கைக்கு மாத்தி முழுசா வெளியே எடுத்தேன். ஜாக்கெட் மொத்தமா கழன்றுச்சு.

இப்போ நான் அவனப் பார்த்தேன். இருட்டுதான். ஆனா, அவன் தலையை லேசா அசைக்கிற மாதிரி எனக்குத் தோணுச்சு.

நான் உறுதியா, "என்ன பாக்குற? பார்க்காத. தலை அந்தப் பக்கமே இருக்கட்டும்"னு சத்தம் போட்டேன். அவன் உடனே அசையாம நின்னுட்டான்.

இப்போ பிராதான் பாக்கி. என் முதுகுப் பக்கமா இருந்த கொக்கிகளை மெதுவா எடுக்க ட்ரை பண்ணேன். எனக்குப் பின்னாடி, அந்த இருட்டுலயும், கொக்கி "க்ளிக்"னு சத்தம் போட்டுச்சு. அந்தச் சத்தம் கேட்டதும், அவன் திடீர்னு என் பக்கம் திரும்பினான்.

அப்போ அவன் என் பிராவோட, முலைகள் மேல இருந்து வெளிச்சத்த நோக்கிப் பார்த்தான். வெளிச்சம் ரொம்பக் கம்மியா இருந்ததால, அவனால தெளிவாப் பார்க்க முடியாதுன்னு நான் நெனச்சேன். அவன் என் மார்பை bra oda irundhadha பார்த்தான். எனக்கு வெட்கம் அதிகமாச்சு. என் உடம்பு சூடாகிப் போச்சு.

நான் கோபமா, "ஏய், திரும்பிப் பாரு"னு சொன்னேன்.

அவன் திரும்பாமலே, "மேடம், ஏதோ சத்தம் கேட்டுச்சு, அதான் பாத்தேன்"னு சொன்னான். அவன் இன்னும் என் பிரா மேலேயே கண்ண வச்சுப் பார்த்துகிட்டு இருந்தான். எனக்கு வெட்கம் தாங்கல.

"இல்ல பிரகாஷ், ஒன்னும் ஆகல, சத்தம் வரல. தலையத் திருப்பு"னு சொன்னேன். அவன் தயக்கத்தோட தலையைத் திருப்பினான்.

அவன் என் பிராவைப் பார்த்த அந்த நொடி, எனக்குள்ள இருந்த ஆசை அதிகமாகி, என் புண்டை இன்னும் அதிகமா ஈரமாயிடுச்சு. அந்த இருட்டுல, அவன் என்னையப் பார்த்தது, எனக்குள்ள ஒரு புதுவிதமான உணர்வைக் குடுத்துச்சு.

இப்போ நான் பிராவை கழட்டிடணும்னு முடிவெடுத்தேன். அவன் திரும்பியிருந்தானுங்கிறத உறுதி செஞ்சிட்டு, முதுகுல இருந்து பிராவை இழுத்து, கைகள் வழியா வெளியே எடுத்தேன். என்னோட முயல் குட்டிகள் வெளிய ஜம்ப் பண்ணிச்சு, என்னோட முலைகளுக்கு ஒரு சுதந்திரம் கொடுத்தேன்.

இப்போ நான் மேலாடை இல்லாம இருந்தேன். என் உடம்புல மேல எதுவுமே இல்ல. என் முலைகள் அந்த இறுக்கத்திலிருந்து விடுதலை ஆகி, மெதுவா ஆடுற மாதிரி உணர்வு. இந்தச் சூட்டுல எனக்குக் கொஞ்சம் பரவாயில்லன்னு தோணுச்சு. உடம்பெல்லாம் வியர்வையால நனைஞ்சு போய் இருந்தாலும், துணிகள் இல்லாதது ஒரு ஆசுவாசம்.

இருட்டா இருந்ததால, நான் என் முலைகள் தெரியாதுன்னு நெனச்சேன். ஆனாலும், என் மெல்லிய ஊதாச் சேலை கொசுவத்த எடுத்து, மார்பு மேலப் போட்டு மறைச்சுக்கிட்டேன். அப்புறம் நான் கழட்டி வச்ச பிராவையும், ஜாக்கெட்டையும் அந்த பிரிண்டர் பெட்டி மேல வச்சுட்டு, நிம்மதியா உக்காந்தேன்.

ஆனா, வெயில் இன்னும் இருந்துச்சு, புழுக்கமும் அதிகமா இருந்துச்சு. எனக்கு வியர்த்துட்டே இருந்துச்சு. நான் என் முலைகள் மேல சேலைய வச்சு மெதுவா விசறிக்கிட்டேன். அவன் சுவர்ப் பக்கமாத்தான் பார்த்திருந்தாலும், அவன் மூச்சு விடுற சத்தம் மட்டும் அதிகமா இருந்துச்சு. அவன் மறுபடியும் எப்ப என்னையப் பார்ப்பானோங்கிற ஒருவிதமான பயமும், அதே சமயம் அவன் பார்க்கணும்ங்கிற ஆசையும் எனக்குள்ள ஓடுச்சு.