25-11-2025, 12:37 AM
இந்த சம்பவங்கள் நடந்து இரண்டு மூன்று வாரங்கள் போயிருக்கும்.
என் கக் உணர்ச்சியைத் தூண்டும் சம்பவம் ஒன்று காரில் ஏற்பட்டது.
பெங்களூரில் ஒரு வளைகாப்பு நிகழ்ச்சிக்கு போயிருந்தோம். மதிய உணவு முடிந்து எல்லோரும் அமர்ந்து பேசிவிட்டு மூன்று மணி போல் கிளம்பினோம். ஆறு மணிக்குள் ஒசூர் போய்விடுவது என்று திட்டம். ரமா சேலை கட்டியிருந்தாள். வளைகாப்பு விழா என்பதால் பட்டுப் புடவை, ஜாக்கெட்டில் ஒரு பக்க முலை தெரிந்துக் கொண்டே இருந்தது. விழாவுக்கு வந்த அதை பலர் பார்த்ததை நான் கவனித்தேன். அப்போதே என் குஞ்சு விறைக்க ஆரம்பித்தது.
பெங்களூரிலிருந்து திரும்பும்போது காண்ட்டி ஸ்வீட்ஸில் நொறுக்குத் தீனி வாங்கலாம் என்று கடையில் காரை நிறுத்தினேன். அவளுக்குப் பிடித்த ஐட்டங்களை வாங்கிக் கொண்டு காருக்கு நடக்கும்போது பார்த்தால் அங்கே மணி வந்துக் கொண்டிருந்தான்.
‘என்ன மணி, இந்தப் பக்கம்’ என்றேன். நண்பனைப் பார்க்க வந்ததாகவும் ஒசூர்தான் போய்க் கொண்டிருப்பதாகவும் சொன்னான்.
‘நாங்களும் வீட்டுக்குதான் போறோம். வா, ஒண்ணா போயிரலாம்’ என்று கூப்பிட்டேன்.
அவன் தயங்கினான். ரமாவும் தயக்கத்துடன் பார்த்தாள். ஆனால் மறுக்கவில்லை. காரில் அவனை ஏற்றிக் கொண்டோம். முன் சீட்டில் நானும் ரமாவும் உட்கார பின் சீட்டில் மணி.
பெங்களூர் எல்லையைத் தாண்டிய போது எனக்கு டீ குடிக்க வேண்டும் போல் இருந்தது. காரை ஓரமாய் நிறுத்தினேன். மூன்று பேரும் இறங்கினோம்.
ரமாவின் இடுப்பையும் முலையையும் மணி கவனிப்பதைப் பார்த்தேன். டீ குடிக்கும்போது வேண்டுமென்றே மணியை ரமாவின் இடது பக்கம் நிற்க வைத்து சேலை வழியே அவள் இடுப்பையும் முலையையும் பார்க்க வைத்தேன். அவனும் ஓரக் கண்ணால் ரசித்துக் கொண்டே இருந்தாள். இடுப்பை மூட ரமா முயற்சி செய்யவில்லை. அலட்சியமாகவே நின்றிருந்தாள்.
என் குஞ்சு இன்னும் விறைத்தது. மணி குஞ்சும் விறைத்திருக்கும்.
போகிற வழியில் செடிக் கடை ஒன்றிருந்தது. அதில் செடிகள் வாங்கலாம் என்று நிறுத்தினோம். சமீபமாய் ரமாவுக்கு செடி வைக்க ஆசை இருந்தது. அதனால் நிறுத்தலாம் என்றதும் சரி என்று சொல்லிவிட்டாள்.
சில செடிகள் வாங்கினோம். செடிகளை வைக்க நீள மரப்பலகைகள் வைத்திருந்தார்கள். அந்தப் பலகைகளையும் வாங்கினோம். நான்கைந்து நீளம் இருக்கும்.
ஆனால் அங்கே ஒரு பிரச்சினை வந்தது. பலகைகளை கார் டிக்கியில் வைக்க முடியவில்லை.
‘வேண்டாம் துரை, இன்னொரு நாள் வாங்கிக்கலாம்’ என்றாள் ரமா.
கார் மேல் வைத்தும் கட்ட முடியவில்லை. அங்கிருந்த தோட்டக்காரன் ஒரு ஐடியா சொன்னான்.
கார் முன் சீட்டிலிருந்து பின் சீட் வரை வைக்கலாம்.
‘சார் நீங்க வண்டியை ஓட்டுங்க..அக்காவும் தம்பியும் பின் சீட்ல உக்காந்துக்கட்டும்’ என்றான்.
பலகையை முன் சீட்டில் வைத்தால் பலகை பின் சீட் வரை நீண்டது. பின் சீட்டில் கால்வாசி இடத்தையும் அடைத்துக் கொண்டது.
நான் முன்னே உட்கார, ரமாவும் மணியும் பின் சீட்டில் நெருக்கிக் கொண்டு உட்கார்ந்தால்…குஞ்சு விறைத்துக் கொண்டே இருந்தது.
நான் ஒன்று தெரியாதது போல், ‘நீ கார் ஓட்டுறியா, நானும் ரமாவும் பின்னால உக்காந்துக்குறோம்’ என்றேன்.
‘சார் எனக்கு கார் ஓட்டத் தெரியாது..நான் வேணா இங்கருந்து பஸ் பிடிச்சு வந்துடுறேன்’
‘அதெல்லாம் வேணாம்..அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கலாம்’ என்று ரமாவைப் பார்த்தேன். அதற்குள் தோட்டக்காரன் காருக்குள் பலகையை ஏற்றிவிட்டான். நான் டிரைவர் சீட்டில் உட்கார, ரமா பின் சீட்டில் பலகை பக்கத்தில் அவளை நெருக்கிக் கொண்டு மணி ஜன்னலோரத்தில். நிச்சயம் இரு உடல்களும் உரசும்.
காரைக் கிளப்பினேன்.
என் கக் உணர்ச்சியைத் தூண்டும் சம்பவம் ஒன்று காரில் ஏற்பட்டது.
பெங்களூரில் ஒரு வளைகாப்பு நிகழ்ச்சிக்கு போயிருந்தோம். மதிய உணவு முடிந்து எல்லோரும் அமர்ந்து பேசிவிட்டு மூன்று மணி போல் கிளம்பினோம். ஆறு மணிக்குள் ஒசூர் போய்விடுவது என்று திட்டம். ரமா சேலை கட்டியிருந்தாள். வளைகாப்பு விழா என்பதால் பட்டுப் புடவை, ஜாக்கெட்டில் ஒரு பக்க முலை தெரிந்துக் கொண்டே இருந்தது. விழாவுக்கு வந்த அதை பலர் பார்த்ததை நான் கவனித்தேன். அப்போதே என் குஞ்சு விறைக்க ஆரம்பித்தது.
பெங்களூரிலிருந்து திரும்பும்போது காண்ட்டி ஸ்வீட்ஸில் நொறுக்குத் தீனி வாங்கலாம் என்று கடையில் காரை நிறுத்தினேன். அவளுக்குப் பிடித்த ஐட்டங்களை வாங்கிக் கொண்டு காருக்கு நடக்கும்போது பார்த்தால் அங்கே மணி வந்துக் கொண்டிருந்தான்.
‘என்ன மணி, இந்தப் பக்கம்’ என்றேன். நண்பனைப் பார்க்க வந்ததாகவும் ஒசூர்தான் போய்க் கொண்டிருப்பதாகவும் சொன்னான்.
‘நாங்களும் வீட்டுக்குதான் போறோம். வா, ஒண்ணா போயிரலாம்’ என்று கூப்பிட்டேன்.
அவன் தயங்கினான். ரமாவும் தயக்கத்துடன் பார்த்தாள். ஆனால் மறுக்கவில்லை. காரில் அவனை ஏற்றிக் கொண்டோம். முன் சீட்டில் நானும் ரமாவும் உட்கார பின் சீட்டில் மணி.
பெங்களூர் எல்லையைத் தாண்டிய போது எனக்கு டீ குடிக்க வேண்டும் போல் இருந்தது. காரை ஓரமாய் நிறுத்தினேன். மூன்று பேரும் இறங்கினோம்.
ரமாவின் இடுப்பையும் முலையையும் மணி கவனிப்பதைப் பார்த்தேன். டீ குடிக்கும்போது வேண்டுமென்றே மணியை ரமாவின் இடது பக்கம் நிற்க வைத்து சேலை வழியே அவள் இடுப்பையும் முலையையும் பார்க்க வைத்தேன். அவனும் ஓரக் கண்ணால் ரசித்துக் கொண்டே இருந்தாள். இடுப்பை மூட ரமா முயற்சி செய்யவில்லை. அலட்சியமாகவே நின்றிருந்தாள்.
என் குஞ்சு இன்னும் விறைத்தது. மணி குஞ்சும் விறைத்திருக்கும்.
போகிற வழியில் செடிக் கடை ஒன்றிருந்தது. அதில் செடிகள் வாங்கலாம் என்று நிறுத்தினோம். சமீபமாய் ரமாவுக்கு செடி வைக்க ஆசை இருந்தது. அதனால் நிறுத்தலாம் என்றதும் சரி என்று சொல்லிவிட்டாள்.
சில செடிகள் வாங்கினோம். செடிகளை வைக்க நீள மரப்பலகைகள் வைத்திருந்தார்கள். அந்தப் பலகைகளையும் வாங்கினோம். நான்கைந்து நீளம் இருக்கும்.
ஆனால் அங்கே ஒரு பிரச்சினை வந்தது. பலகைகளை கார் டிக்கியில் வைக்க முடியவில்லை.
‘வேண்டாம் துரை, இன்னொரு நாள் வாங்கிக்கலாம்’ என்றாள் ரமா.
கார் மேல் வைத்தும் கட்ட முடியவில்லை. அங்கிருந்த தோட்டக்காரன் ஒரு ஐடியா சொன்னான்.
கார் முன் சீட்டிலிருந்து பின் சீட் வரை வைக்கலாம்.
‘சார் நீங்க வண்டியை ஓட்டுங்க..அக்காவும் தம்பியும் பின் சீட்ல உக்காந்துக்கட்டும்’ என்றான்.
பலகையை முன் சீட்டில் வைத்தால் பலகை பின் சீட் வரை நீண்டது. பின் சீட்டில் கால்வாசி இடத்தையும் அடைத்துக் கொண்டது.
நான் முன்னே உட்கார, ரமாவும் மணியும் பின் சீட்டில் நெருக்கிக் கொண்டு உட்கார்ந்தால்…குஞ்சு விறைத்துக் கொண்டே இருந்தது.
நான் ஒன்று தெரியாதது போல், ‘நீ கார் ஓட்டுறியா, நானும் ரமாவும் பின்னால உக்காந்துக்குறோம்’ என்றேன்.
‘சார் எனக்கு கார் ஓட்டத் தெரியாது..நான் வேணா இங்கருந்து பஸ் பிடிச்சு வந்துடுறேன்’
‘அதெல்லாம் வேணாம்..அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கலாம்’ என்று ரமாவைப் பார்த்தேன். அதற்குள் தோட்டக்காரன் காருக்குள் பலகையை ஏற்றிவிட்டான். நான் டிரைவர் சீட்டில் உட்கார, ரமா பின் சீட்டில் பலகை பக்கத்தில் அவளை நெருக்கிக் கொண்டு மணி ஜன்னலோரத்தில். நிச்சயம் இரு உடல்களும் உரசும்.
காரைக் கிளப்பினேன்.


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)