24-11-2025, 08:00 PM
"ஸ்ஸ்ஸ்... ஏங்க..." துர்கா தலையணையில முகத்தைப் புதைச்சுக்கிட்டு முனகினா. மகேஷ் இடிச்சு கக்கிட்டுப் போன அந்த இடத்துல, இப்போ அவ புருஷனோட சூடான மூச்சுக்காத்து பட்டதும் அவளுக்கு ஒரு இதமா, அதே சமயம் ஒரு சிலிர்ப்பா இருந்தது.
கிருஷ்ணன் தன்னோட நாக்கை நீட்டி, அவளோட சூத்துஓட்டையச் சுத்தி வழிஞ்சுக்கிட்டு இருந்த அந்த வெள்ளைக் கஞ்சியை, நக்க ஆரம்பிச்சான். 'சளக்... சப்...'னு சத்தம். அந்தச் சூடான, உப்புக்கரிச்ச திரவம் அவன் நாக்குல பட்டதும், அவன் உடம்பு சிலிர்த்துச்சு. "ஆஹா... எவ்ளோ திக்கா இருக்கு..."னு மனசுக்குள்ள நினைச்சுக்கிட்டே, அவன் அந்த இடத்தை சுத்தம் பண்ணினான். அவன் நாக்கு படப்பட, துர்கா உடம்புல ஒரு மின்னல் பாய்ஞ்சது.
துர்காவுக்கு இது ஒரு கனவு மாரி இருந்தது. "என் புருஷன்... எனக்காக எவ்ளோ இறங்கி வர்றாரு... கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி மகேஷ் அவனோட முரட்டுத் தடியை விட்டு இடிச்சுத் துவம்சம் பண்ணின அதே ஓட்டையை... இப்போ இவர் ஒரு வேலைக்காரன் மாரி, எவ்ளோ பக்குவமா, ஆசையா நக்கிச் சுத்தம் பண்றாரு..." அவ மனசுக்குள்ள ஒரு விசித்திரமான பெருமை.
அவளுக்குத் தன் புருஷன் மேல இருந்த மரியாதை ஒரு புது விதமா மாறுச்சு. ஆமா, இவர் பொட்டையா இருக்கலாம்... ஆனா இவர் என் மேல வச்சிருக்குற அந்த வெறி... அந்தக் காமம்... அதுக்கு ஈடு இணை இல்ல. "வேற எவன் இப்டிப் பண்ணுவான்? என் இன்பத்துக்காகத் தன் மானத்தையே விட்டுட்டு, என் கால்ல விழுந்து கிடக்கிறானே..."னு நினைக்கும் போது அவளுக்குப் போதை தலைக்கு ஏறுச்சு. அவளோட குண்டியை இன்னும் நல்லாத் தூக்கிக் காட்டி, "நக்குங்க... நல்லா நக்குங்க... அவன் எனக்குள்ள விட்டுட்டுப் போனது எல்லாத்தையும் நீங்க எடுத்துக்கோங்க... அது உங்களுக்குத் தான் சொந்தம்..."னு மனசுக்குள்ள நினைச்சுக்கிட்டே சுகத்துல நெளிஞ்சா.
கிருஷ்ணன் வெளிய வழிஞ்சதைத் துடைச்சுட்டு, இப்போ உள்ள இறங்கினான். அவளோட அந்தச் சின்ன ஓட்டை, மகேஷோட தடி போனதால இன்னும் லேசாத் திறந்தே, விளிம்பெல்லாம் துடிச்சுக்கிட்டு இருந்தது. கிருஷ்ணன் தன்னோட நாக்கைக் கூர்மையாக்கி, அந்தத் திறந்த ஓட்டைக்குள்ள, அந்த எண்ணெய் பிசுபிசுப்புக்குள்ள நுழைச்சான்.
அவன் நாக்கு உள்ளே போனதும், துர்கா "ஆஆஹ்... ம்மா..."னு சத்தம் போட்டா. மகேஷோட சுன்னி போய் வந்த அதே ஆழத்துல, இப்போ அவ புருஷனோட நாக்குத் துருவித் துருவித் தேடுச்சு. உள்ளே தேங்கியிருந்த அந்தக் கடைசிச் சொட்டுக் கஞ்சியையும் அவன் நாக்கு உறிஞ்சு எடுத்துச்சு.
அவன் ஒரு வெறி பிடிச்சவன் மாரி, அவளோட குண்டிப் பிளவை ரெண்டு கையாலயும் விரிச்சுப் பிடிச்சுக்கிட்டு, முகத்தை உள்ளே திணிச்சு, சப்புக் கொட்டி ருசிச்சான். அந்த இடமே இப்போ அவனோட எச்சில்லையும், மகேஷோட கஞ்சியிலயும் குளிச்சுப் போச்சு.
துர்காவுக்குப் பைத்தியமே பிடிச்சது. "ஒருத்தன் வந்து இடிச்சு ஊத்துறான்... இன்னொருத்தன் வந்து நக்கித் துடைக்கிறான்... நான் குடுத்து வச்சவடா..."னு அவளோட பெண்மை கர்வம் தலைக்கு ஏறுச்சு.
கிருஷ்ணன் முழுசாச் சுத்தம் பண்ணிட்டு, கடைசியா அவளோட அந்தச் சுருக்கமான ஓட்டையில ஒரு ஆழமான முத்தம் கொடுத்துட்டு, தலையை நிமிர்த்தினான். அவன் உதடு, மீசை எல்லாம் பளபளன்னு ஈரம். மகேஷோட கஞ்சி அவன் முகத்துல ஒரு கிரீம் மாரி ஒட்டியிருந்தது.
அவன் அப்படியே மேல ஏறி, அவளைத் திருப்பினான். அவளோட முகம் வேர்வையில நனைஞ்சு, கலைஞ்சு போய் இருந்தது. கிருஷ்ணன் அவளோட முகத்தைப் பார்த்து, ஒரு காமச் சிரிப்பு சிரிச்சான். அவனோட வாயில இருந்து வந்த அந்த நெடி... அது துர்காவுக்குப் பரிச்சயமான நெடி.
அவன் குனிஞ்சு, அவளோட உதட்டைக் கவ்வினான். அவனோட வாயில இருந்த மகேஷோட கஞ்சிச் சுவையை, அவளோட வாய்க்குள்ள திணிச்சான். துர்கா அதை அருவருக்கல. ஆசையா வாயைத் திறந்து, அவ புருஷன் நாக்கை உறிஞ்சு, அந்தச் சுவையைத் தானும் பகிர்ந்துக்கிட்டா.
"செமடி நீ... எப்டி தாங்குன? அவ்ளோ பெரிய தடியை... பின்னால வாங்கிட்டு... இப்டிச் சிரிச்சுக்கிட்டே இருக்கியே..."னு அவன் புலம்பிக்கிட்டே, அவளோட கழுத்துல தொங்கிக்கிட்டு இருந்த அந்தத் தாலியைக் கடிச்சு இழுத்தான்.
துர்கா அவனுக்குக் கீழே நசுங்கிக்கிட்டே, "எல்லாம் உங்களுக்காகத் தான... நீங்க பாக்கணும்னு தானே..."னு முனகிக்கிட்டே, அவனோட இடுப்பைத் தன் குண்டியால இடிச்சா. அவளோட சூத்துல இருந்து வழிஞ்ச கஞ்சி, இப்போ கிருஷ்ணனோட பேண்ட் மேல பட்டு ஒட்டிக்கிச்சு. அந்த ஈரம் அவனுக்குச் சுடுகிற மாரி இருந்தது.
***
மணி மாலை ஆறு.
முரளியோட வீட்டுக்கு கொஞ்சம் தள்ளி, ஒரு மரத்து மறைவுல மகேஷ் அவனோட ஃப்ரெண்ட் பைக்க ஸ்டாண்ட் போட்டுட்டு உக்காந்து இருந்தான். அந்த இடமே கொஞ்சம் நிசப்தமா இருந்தது. மகேஷ் கண்ணு ரோட்டையே பாத்துட்டு இருந்தது. மனசுக்குள்ள ஒரு படபடப்பு. "இன்னைக்கு எதாச்சும் சிக்கணும்... இல்லனா அக்கா வாழ்க்கை காலி,"ங்கற பயம் ஒரு பக்கம், "காயத்ரி வருவாளா?"ங்கற எதிர்பார்ப்பு ஒரு பக்கம்.
சரியா பத்து நிமிஷத்துல ஒரு ஆட்டோ வந்து அவன் நின்ன இடத்துக்குக் கொஞ்சம் தள்ளி நின்னுச்சு. மகேஷ் உத்துப்பார்த்தான்.
ஆட்டோல இருந்து காயத்ரி இறங்கினா.
அவளைப் பார்த்ததும் மகேஷுக்கு ஒரு நிமிஷம் மூச்சு முட்டுச்சு. அவ காலைல போட்டு இருந்த அதே சுடி. காத்துல அவளோட கூந்தல் கலைஞ்சு முகத்துல விழ, அவ ஒரு கையில போனை வச்சுக்கிட்டு ஆட்டோக்காரனுக்கு ஜிபே பண்ணிட்டு இருந்தா. அவ கையில இருந்த அந்த வாட்ச், அவளோட மென்மையான மணிக்கட்டை இன்னும் அழகா காட்டுச்சு.
மகேஷ் அவளையே இமைக்காம பார்த்தான். துர்கா அக்கா ஒரு நாட்டுக்கட்டைனா, இவ ஒரு மெழுகுச் சிலை. துர்கா மேல அவனுக்கு வெறி கலந்த காமம்னா, காயத்ரி மேல ஒரு ரசனை கலந்த ஈர்ப்பு.
காயத்ரி காசை அனுப்பிட்டுத் திரும்பினா. மகேஷ் அவளையே பாத்துட்டு இருக்கறதைக் கவனிச்சா. அவளுக்கும் அது புதுசு இல்ல. காலையில காபி ஷாப்ல அவன் பார்த்த பார்வையே அவளுக்கு உறைச்சது. இப்போ அந்த அந்தி வெயில்ல, இவன் பார்வை இன்னும் ஊடுருவுற மாரி இருந்தது. துர்கா அக்கா மேல இவன் வச்சிருக்குற அதே பார்வை, இப்போ தன் மேலயும் திரும்புதேனு அவளுக்கு உள்ளுக்குள்ள ஒரு சின்ன சந்தோஷம், ஒரு கூச்சம்.
அவ வெட்கத்தோட நடந்து அவன் கிட்ட வந்தா. "சாரி மகேஷ்... ரொம்ப நேரமா வெயிட் பண்றீங்களா?"னு மென்மையான குரல்ல கேட்டா.
"இல்ல... ஒரு அரை மணி நேரம் தான்,"னு மகேஷ் சொன்னான். அவன் குரல் கம்மியிருந்தது.
"அவன்... கிளம்பிட்டானா?" காயத்ரி முரளி வீட்டைப் பார்த்துக் கேட்டா.
"இன்னும் இல்ல... கார் உள்ள தான் நிக்குது,"னு மகேஷ் சொன்னான்.
ரெண்டு பேரும் அந்த மரத்துக்கடியில அமைதியா நின்னுகிட்டு இருந்தாங்க. காயத்ரி சும்மா நிக்க முடியாம, கையைக் கட்டிக்கிட்டா. அப்பப்போ வேடிக்கை பாக்குற சாக்குல, ஓரக்கண்ணால மகேஷைப் பார்த்தா. மகேஷும் அவளைத் தான் மேய்ஞ்சுகிட்டு இருந்தான். அவளோட சுடிதார் டைட்டா இருந்ததால, அவ மூச்சு விடும் போதெல்லாம் அவளோட மார்பு ஏறி இறங்குறது அவனுக்குத் தெளிவாத் தெரிஞ்சது. அவளோட சென்ட் வாசனை காத்துல கலந்து வந்து அவன் மூக்கைத் துளைச்சது.
ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் கழிச்சு... முரளியோட வீட்டு கேட் திறக்குற சத்தம் கேட்டுச்சு.
ரெண்டு பேரும் டக்குனு மறைஞ்சு நின்னாங்க. முரளியோட கார் மெதுவா வெளிய வந்துச்சு. முரளி டிரைவிங் சீட்ல கூலிங் கிளாஸ் போட்டுக்கிட்டு, பாட்டு கேட்டுக்கிட்டே ஜாலியா வண்டி ஓட்டிட்டுப் போனான். அவன் யாரையும் கவனிக்கல.
கார் அவங்களைக் கடந்து போனதும், மகேஷுக்கு ஒரு வெறி வந்தது. "போறான் பாரு... என் அக்காவை என்ன பாடு படுத்துனான்... இன்னைக்கு இவன் சோலியை முடிக்கணும்,"னு பல்லக் கடிச்சான்.
கார் தூரமாப் போனதும், மகேஷ் போனை எடுத்து துர்காவுக்குக் கால் பண்ணான்.
"அக்கா... அவன் கிளம்பிட்டான்... நாங்க உள்ள போறோம்,"னு சொல்லிட்டுப் போனை வச்சான்.
திரும்பி காயத்ரியைப் பார்த்தான். "வாங்க போலாம்,"னு பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணான்.
காயத்ரி பைக்ல பின்னாடி ஏறினா. இந்த முறை அவ கம்பியைப் பிடிக்கல. கொஞ்சம் தயங்கி, அப்புறம் மெதுவாத் தன்னோட கையை மகேஷோட தோள் மேல வச்சா. அந்தத் தொடுதல்ல ஒரு நடுக்கம் இருந்தது. அவளோட கை பட்டதும் மகேஷுக்கு உடம்பு சிலிர்த்துச்சு.
மகேஷ் வண்டியை யூ-டர்ன் போட்டு, முரளி வீட்டுக்கு முன்னாடி கொண்டு போய் நிறுத்தினான்.
கரெக்டா அந்த வாட்ச்மேன் கேட்டைச் சாத்திட்டு, டீ குடிக்கக் கிளம்பிட்டு இருந்தாரு. மகேஷையும் காயத்ரியையும் பார்த்தாரு. ஒரு வினாடி அவங்க முகத்தைப் பார்த்தவரு, எதுவுமே தெரியாத மாரி, முகத்தைத் திருப்பிக்கிட்டு, வேகமா நடந்து டீக்கடைக்குப் போயிட்டாரு. அவரு போறதையே ரெண்டு பேரும் பார்த்துட்டு இருந்தாங்க.
ரெண்டு பேரும் வண்டியில இருந்து இறங்கினாங்க. வேகமா நடந்து போய் கேட்டைத் திறந்தாங்க. உள்ளே போனதும், கேட்டைச் சும்மா சாத்தி வச்சுட்டு, மெயின் டோர் கிட்டப் போனாங்க.
கதவுல சாவி தொங்கிக்கிட்டு இருந்தது. வாட்ச்மேன் இவங்களுக்காகவே விட்டுட்டுப் போயிருக்காரு.
மகேஷ் கதவைத் திறந்து உள்ள போனான். காயத்ரி பின்னாடியே வந்தா. உள்ள நுழைஞ்சதும் கதவைச் சாத்தித் தாழ்ப்பாள் போட்டாங்க.
அது ஒரு பிரம்மாண்டமான வீடு. மகேஷ் அந்த ஹாலைப் பார்த்துட்டு வாய் பிளந்தான். "அம்மாடி... எவ்ளோ பெரிய வீடு..."
காயத்ரிக்கு அந்த வீடு பழக்கம் தான். "மகேஷ்... டைம் இல்ல... சீக்கிரம் வேலையை முடிப்போம். அவனோட ரூம் மாடில இருக்கு. அங்க தான் லேப்டாப் இருக்கும்,"னு சொன்னா.
ரெண்டு பேரும் மாடிப் படியேறினாங்க. காயத்ரி முன்னாடி போக, மகேஷ் பின்னாடி போனான்.
காயத்ரி படில ஏறும்போது, அவளோட சுடிதார் பேண்ட் அவளோட பின்னழகை கச்சிதமா எடுத்துக் காட்டுச்சு. அவளோட குண்டி... அது துர்கா குண்டி மாரி பெருசா இல்லனாலும், நல்லா உருண்டையா, ஒரு பழம் மாரி 'சிக்கு'னு, டைட்டா இருந்தது. அவ ஏற ஏற அது 'ஜிவ் ஜிவ்'னு ஆடுற அழகைப் பார்த்து மகேஷுக்குச் சுன்னி துடிச்சது. அவன் கண்ணு வேணுமுன்னே அங்க போகல. தற்செயலா போய் இப்போ பார்வையை விளக்க முடியாத மாரி மாட்டிக்கிச்சு.
மதியம் துர்காவோட சூத்து ஓட்டையை விரிச்சுப் பார்த்தது ஞாபகம் வந்துச்சு. 'இப்போ காயத்திரி குண்டிக்குள்ள விட்டா எப்டி இருக்கும்? இவளோட ஓட்டை எவ்ளோ சின்னதா இருக்கும்?'னு ஒரு செகண்ட் கற்பனை பண்ணிப் பார்த்தான். 'ச்ச... வந்த வேலையைப் பார்ப்போம்…'னு மனசைக் கட்டுப்படுத்திக்கிட்டு மேல போனான்.
மாடில பெரிய பெட்ரூம். காயத்ரி கதவைத் திறந்தா.
"மகேஷ்... நீங்க இங்க லேப்டாப் இருக்கானு தேடுங்க... அவனோட ஹோம் ஆபீஸ் ரூம் அந்தப் பக்கம் இருக்கு... நான் அங்க போய் பார்க்குறேன்,"னு சொல்லிட்டு காயத்ரி இன்னொரு ரூமுக்குப் போனா.
மகேஷ் அந்தப் பெரிய பெட்ரூமைத் துழாவினான். டேபிள், கப்போர்டுனு எல்லாத்தையும் திறந்தான்.
அந்தப் பக்கம் ஆபீஸ் ரூம்ல, காயத்ரி கம்ப்யூட்டரை ஆன் பண்ணா. அது பாஸ்வேர்ட் கேட்டுச்சு. அவ முரளியோட போன் பாஸ்வேர்டான "3ms$H7y" போட்டுப் பார்த்தா. 'Wrong Password'னு வந்தது. அவளுக்குப் பதட்டமாச்சு. அப்புறம் யோசிச்சு, ஆபீஸ்ல அவன் பயன்படுத்துற பாஸ்வேர்டான "1k98&%LP" டைப் பண்ணா.
'டக்'னு கம்ப்யூட்டர் ஓபன் ஆச்சு. காயத்ரி நிம்மதியாச் சிரிச்சா.
இங்க பெட்ரூம்ல, மகேஷ் ஒரு கப்போர்டைத் திறந்தான். அதுல துணிகளுக்கு நடுவுல ஒரு கருப்பு கலர் 'Dell' லேப்டாப் பேக் இருந்தது. அதை வெளிய எடுத்து ஜிப்பைத் திறந்தான். உள்ள லேப்டாப் இருந்தது.
"கெடைச்சிருச்சு டா..."னு மனசுக்குள்ள சொல்லிக்கிட்டே, அதை எடுத்துக்கிட்டு காயத்ரி போன ரூமுக்கு ஓடினான்.
காயத்ரி சிஸ்டம் முன்னாடி உக்காந்து எதையோ தேடிட்டு இருந்தா. மகேஷ் உள்ள போய், "லேப்டாப் கிடைச்சிருச்சு,"னு மூச்சு வாங்கச் சொன்னான்.
காயத்ரி திரும்பிப் பார்த்து, "சூப்பர்... அதைக் கொஞ்சம் வைங்க... இங்க வாங்க... ஒரு பெரிய மீன் மாட்டிருக்கு,"னு சொன்னா.
மகேஷ் லேப்டாப்பைத் டேபிள் மேல வச்சுட்டு, காயத்ரிக்குப் பின்னாடி போய் நின்னான். குனிஞ்சு அவளோட கழுத்து வழியா ஸ்கிரீனை எட்டிப் பார்த்தான். அவளோட தலைமுடி அவன் மூக்குல பட்டுச்சு. நல்ல ஷாம்பு வாசனை.
ஸ்கிரீன்ல ஏகப்பட்ட ஃபைல்ஸ், டாக்குமெண்ட்ஸ் இருந்தது. மகேஷுக்கு ஒண்ணும் புரியல. "என்னது இதெல்லாம்?"
"இது எல்லாமே எங்க கம்பெனியோட ரொம்ப முக்கியமான சீக்ரெட்ஸ். டெண்டர் டீடைல்ஸ், கிளைண்ட் லிஸ்ட்... இது எல்லாத்தையும் இந்த நாய் நம்ம கம்பெனிக்கு எதிரா இருக்கிற இன்னொருத்தனுக்கு வித்துக்கிட்டு இருந்திருக்கான். சிம்பிளாச் சொல்லணும்னா... காசுக்காகச் சொந்த ஆபீஸ்சையே கூட்டிக் கொடுத்திருக்கான்,"னு காயத்ரி ஆவேசமாச் சொன்னா.
"அடப்பாவி... இவன் இவ்ளோ பெரிய ஃப்ராடா?"
"ஆமா... இந்த விஷயம் மட்டும் அவனோட மாமனார் காதுக்குப்போச்சு... முரளி காலி. அவரோட சொத்துல இருந்து இவனைத் தூக்கி எறிஞ்சுருவாரு. இதுதான் நமக்குக் கிடைச்ச பெரிய ஆயுதம்,"னு சொல்லிக்கிட்டே, அங்க டேபிள் மேல இருந்த ஒரு எக்ஸ்டர்னல் ஹார்ட் டிஸ்க்கை எடுத்தா.
"இதை எல்லாத்தையும் காப்பி பண்ணனும்,"னு சொல்லி, வேகவேகமா எல்லா ஃபைல்ஸையும் காப்பி பண்ணா.
அது காப்பி ஆகிட்டு இருக்கும்போதே, மகேஷ் அந்த லேப்டாப்பை ஆன் பண்ணான். அதுவும் பாஸ்வேர்ட் கேட்டுச்சு.
"இதுக்கு என்ன பாஸ்வேர்ட்?"
ஆபீஸ் கம்ப்யூட்டர் பாஸ்வேர்ட் சொன்னா. அது ஓபன் ஆகல. காயத்திரி யோசிச்சா.
"ம்ம்.... 3ms$H7y… போடுங்க"
மகேஷ் "3ms$H7y" டைப் பண்ணான். லேப்டாப் ஓபன் ஆச்சு.
"சூப்பர்..."னு சொல்லிட்டு, உள்ள போய் 'மை கம்ப்யூட்டர்' ஓபன் பண்ணான். அதுல 'D' டிரைவ் முழுக்கச் சிவப்பா, ஃபுல்லா இருந்தது.
"இதுல தான் எதோ இருக்கு..."னு சொல்லி அதை ஓபன் பண்ணான்.
உள்ள போனதும்... அவங்க ரெண்டு பேருக்கும் கண்ணுல பூச்சி பறந்தது.
எந்த ஃபோல்டர் பேரும் இல்ல. சும்மா நம்பர் போட்டு, தேதி போட்டு வரிசையா நூத்துக்கணக்கான வீடியோ ஃபைல்ஸ்.
காயத்ரி லேப்டாப் வாங்கி, அதுல இருக்குற முத வீடியோவை க்ளிக் பண்ணா.
வீடியோ பிளே ஆச்சு.
அடுத்த நொடி... காயத்ரிக்கு உடம்பெல்லாம் வெடவெடன்னு நடுங்க ஆரம்பிச்சது. அவ கையை வாயில வச்சுப் பொத்திக்கிட்டா. மகேஷ் கண்ணு விரிய, அந்த வீடியோவைப் பார்த்தான்.
அது... அது முரளியோட ஆபீஸ் கேபின். அந்த வீடியோவ எடுத்தது வேற யாரும் இல்ல... காயத்ரி தான். செல்ஃபி வீடியோ.
வீடியோல காயத்ரி அந்த ஆபீஸ் டேபிள் மேல மல்லாக்கப் படுத்துக்கிட்டு இருக்கா. அவ கழுத்துல அந்தப் புது மஞ்சத் தாலி தொங்குது. மேல ஒட்டுத் துணி இல்ல. அவளோட முகம் காமத்துல சிவந்து, கண்ணைச் சொருகிக்கிட்டு இருக்கு. அவளோட கால் ரெண்டும் அகலமா விரிஞ்சிருக்க... நடுவுல... முரளியோட அந்த முரட்டுச் சுன்னி, அவளோட கூதிக்குள்ள போயிட்டுப் போயிட்டு வருது.
முரளி இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி இடிக்க... காயத்ரியோட மார்பகம் 'தளும்பு தளும்பு'னு குலுங்குது. அவளோட தாலி அவ மார்புல பட்டுத் தெறிக்குது. "ஆஆஹ்... சார்... குத்துங்க சார்..."னு வீடியோல காயத்ரி முனகுற சத்தம் ஸ்பீக்கர்ல அலறுச்சு.
அஞ்சு செகண்ட் தான் ஓடியிருக்கும். காயத்ரி பதறிப்போய் அந்த வீடியோவை கட் பண்ணா. அவளால மகேஷைப் பார்க்க முடியல. அவமானத்துல தலை குனிஞ்சு, "சீ..."னு அழுதுருவா போல இருந்தா.
ஆனா மகேஷ்... அவனோட கண்ணுல ஒரு விசித்திரமான பார்வை. அவன் வீடியோவுல பார்த்த அந்த அம்மணக் காயத்ரியையும், இப்போ பக்கத்துல நிக்குற இந்தக் காயத்ரியையும் மாறி மாறிப் பார்த்தான்.
"அந்தத் தாலி... அந்தக் கூதி... அந்த முலை..." அவனுக்குள்ள ஓடுச்சு. அவன் மனசுல ஒரு பக்கம் அவளோட நிலைமையை நெனச்சு வருத்தம் இருந்தாலும், இன்னொரு பக்கம்... "இவளையும் அந்த ஆளு இப்டி மேஞ்சுருக்கானே..."ங்கற நினைப்பு அவனுக்குச் சுன்னியைத் துடிக்க வச்சது.
"உங்களுக்குக் கல்யாணம் ஆகிருச்சா?" மகேஷ் மெதுவா, ஆனா அழுத்தமா கேட்டான்.
காயத்ரிக்குத் தூக்கி வாரிப் போட்டது. "இ... இல்ல..."னு நடுங்குற குரல்ல சொன்னா.
மகேஷுக்குப் புரிஞ்சு போச்சு. "ஓ... அப்போ இதுவும் அந்த நாய் பண்ணுன வேலையா? தாலி கட்டிப் புதுப் பொண்டாட்டி மாரி வெச்சுச் செஞ்சிருக்கானா?"னு மனசுல யோசிச்சான்.
காயத்ரி அடுத்து, கொஞ்சம் கீழ இறக்கி மொத்தமா வேற ஒரு வீடியோவை ப்ளே பண்ணா. அதுல... துர்கா.
முரளியோட சுன்னியை, துர்கா வெறித்தனமா ஊம்பிக்கிட்டு இருக்கா. அவளோட எச்சில் வழிஞ்சு ஓடுது. முரளி அவளோட தலைமுடியைப் பிடிச்சு ஆட்ட, அவ தொண்டை வரைக்கும் விடுறா.
"தேவிடியா மாரி சப்புறா பாரு..."னு வீடியோல முரளி பேசுறது கேட்டுச்சு.
மகேஷுக்கு ரத்தம் கொதிச்சது. "அக்கா..."னு அவன் பல்லக் கடிச்சான். "இந்த நாய் என் அக்காவை எப்டிப் பேசறான் பாரு..."
காயத்ரி அதையும் கட் பண்ணா. அவ வேகவேகமா ஸ்க்ரோல் பண்ணா. அவங்க தேடினது கிடைச்சது. இங்க தான் எல்லாம் பைலும் இருக்கு. இதுல வேற என்ன கருமம்லாம் இருக்குனு பார்க்கணும்னு அவளுக்குத் தோணுச்சு.
கடைசியா... ரேண்டமா… ஒரு ஃபைலைத் திறந்தா.
அதுவும் செல்ஃபி வீடியோ தான். முரளி எடுத்தது.
ஆனா இடம் வேற. அது அவனோட பண்ணை வீடு. பெட்ல ஒரு பொம்பளை படுத்துக்கிடக்கா. அவளுக்கு ஒரு அம்பது, அறுபது வயசு இருக்கும். நல்ல குண்டா, கொழு கொழுனு, வெள்ளையா, உடம்பு பூரா சதை மடிப்புகளோட இருக்கா. அவளோட பெரிய, தொங்குற மார்பகங்கள் ரெண்டும் பக்கவாட்டுல சரிஞ்சு கிடக்கு.
முரளி அவ மேல ஏறி, வெறித்தனமா ஓத்துக்கிட்டு இருக்கான். அந்தப் பொம்பளை, "ம்ம்ம்... முரளி... ஆஆஹ்... மெதுவாடா..."னு முனகுறா.
காயத்ரிக்கு நெஞ்சு 'திக் திக்'னு அடிச்சது. அவ கையைக் கொண்டு போய் வாயில வச்சுக்கிட்டா. "அடிப்பாவி... இது..."
மகேஷுக்கு ஒண்ணும் புரியல. "யார் இது? வயசான ஆன்ட்டி மாரி இருக்காங்க... இவங்களையும் இந்தாளு விடலையா?"னு கேட்டான்.
காயத்ரி மகேஷைப் பார்த்தா. அவ கண்ணுல ஒரு வெற்றி ஒளி தெரிஞ்சது.
"இது யாரு தெரியுமா மகேஷ்?”
"யாரு?"னு மகேஷ் ஆர்வமா கேட்டான்.
"இது... இது அவனோட மாமியார்!"
மகேஷ் ஷாக் ஆகிட்டான். "என்னது? மாமியாரா?"
"ஆமா... அவனோட சொந்த மாமியார். அவங்க கூடவும் இவன் படுத்துருக்கான். ச்சீ... இவன் எவ்ளோ கேவலமானவன்..."
காயத்ரிக்கு இப்போ தான் நிம்மதி வந்தது. "இந்த வீடியோ மட்டும் அவனோட மாமனார் கண்ணுல பட்டுச்சுனா... முரளி செத்தான். அவனோட பொண்டாட்டியையே இவன் ஓத்துருக்கான்னு தெரிஞ்சா, அவரே இவனைச் சுட்டுக் கொன்னுருவாரு. ஆபீஸ் ஃபைல் மேட்டர்ல மாட்டின மீனை விட... இப்போ கிடைச்சிருக்கிறது பெரிய திமிங்கலம் டா!"னு சந்தோஷமாச் சொன்னா.
"சூப்பர் காயத்ரி... நாம ஜெயிச்சுட்டோம்,"னு மகேஷ் சொன்னான். வயசு வித்யாசம் அதிகமா இருந்தாலும், மகேஷ்க்கு அவளை அக்கான்னு கூப்பிட புடிக்காம கயாத்திரின்னு கூப்பிட்டான். கயாத்திரியும் அவன் இவளை பேர் சொல்லி கூப்பிட்டதை பெருசா கண்டுக்கல.
"இனிமே யோசிக்க நேரமில்ல. எல்லாத்தையும் காப்பி பண்ணனும்,"னு சொல்லி, அந்த எக்ஸ்டர்னல் ஹார்ட் டிஸ்க்கை லேப்டாப்ல சொருகி, அந்த வீடியோ ஃபோல்டர் முழுசையும் காப்பி பண்ணா.
காப்பி ஆகிக்கிட்டு இருக்கும் போதே, மகேஷ் அவனோட போனை எடுத்து துர்காவுக்குக் கால் பண்ணான்.
"அக்கா..." அவன் குரல்ல அவ்ளோ உற்சாகம்.
"சொல்லுடா... கிடைச்சிருச்சா?" துர்கா பதட்டமா கேட்டா.
"கிடைச்சிருச்சுக்கா... நாம நெனச்சதை விடப் பெரிய புதையல் கிடைச்சிருக்கு. அந்த நாய் வெறும் வீடியோ மட்டும் எடுக்கல... அவன் ஆபீஸ் ரகசியத்தை வித்ததும் இருக்கு... முக்கியமா... அவன் சொந்த மாமியார் கூடப் படுக்குற வீடியோவும் இருக்கு அக்கா... நாம ஜெயிச்சுட்டோம்... இனிமே அவன் நம்ம கால்ல தான்,"னு மூச்சு விடாமச் சொன்னான்.
அந்தப் பக்கம் துர்காவுக்குத் தலை சுத்துச்சு. "மாமியார் கூடவா? அடப்பாவிகளா... சரிடா... பத்திரமா எல்லாத்தையும் எடுத்துட்டு வாங்க... உஷார்,"னு சொல்லிப் போனை வச்சா.
துர்கா இந்த விஷயத்தைக் கிருஷ்ணன் கிட்டச் சொன்னா. கிருஷ்ணன் கேட்டுட்டு அப்படியே உறைஞ்சு போயிட்டான். "முரளியோட மாமனார் ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட் ஆன ஆளு துர்கா... முரளிக்கு முன்னாடி நான் அவர் கூடத் தான் வேலை பாத்தேன். நேர்மைக்கு பேர் போனவர். அவரு பொண்டாட்டியையே இவன் இப்படிப் பண்ணிருக்கான்னு தெரிஞ்சா... இவனை நடுத்தெருவுல நிப்பாட்டி, சுட்டுக் கொன்னுருவாரு... முரளி கதை முடிஞ்சுது டி,"னு சொன்னான்.
அப்போ...
'டிங் டாங்...'
அவங்க வீட்டு காலிங் பெல் சத்தம் கேட்டது.
கிருஷ்ணன் திடுக்கிட்டு வாசலைப் பார்த்தான். "முரளி தான்... வந்துட்டான் போல..."
துர்கா மெதுவா எழுந்து, ஒரு மர்மமான, திமிரான சிரிப்போட சொன்னா. "வரட்டும்... இன்னைக்கு அவனுக்குக் காத்திருக்கிறது விருந்து இல்ல..."
கிருஷ்ணன் தன்னோட நாக்கை நீட்டி, அவளோட சூத்துஓட்டையச் சுத்தி வழிஞ்சுக்கிட்டு இருந்த அந்த வெள்ளைக் கஞ்சியை, நக்க ஆரம்பிச்சான். 'சளக்... சப்...'னு சத்தம். அந்தச் சூடான, உப்புக்கரிச்ச திரவம் அவன் நாக்குல பட்டதும், அவன் உடம்பு சிலிர்த்துச்சு. "ஆஹா... எவ்ளோ திக்கா இருக்கு..."னு மனசுக்குள்ள நினைச்சுக்கிட்டே, அவன் அந்த இடத்தை சுத்தம் பண்ணினான். அவன் நாக்கு படப்பட, துர்கா உடம்புல ஒரு மின்னல் பாய்ஞ்சது.
துர்காவுக்கு இது ஒரு கனவு மாரி இருந்தது. "என் புருஷன்... எனக்காக எவ்ளோ இறங்கி வர்றாரு... கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி மகேஷ் அவனோட முரட்டுத் தடியை விட்டு இடிச்சுத் துவம்சம் பண்ணின அதே ஓட்டையை... இப்போ இவர் ஒரு வேலைக்காரன் மாரி, எவ்ளோ பக்குவமா, ஆசையா நக்கிச் சுத்தம் பண்றாரு..." அவ மனசுக்குள்ள ஒரு விசித்திரமான பெருமை.
அவளுக்குத் தன் புருஷன் மேல இருந்த மரியாதை ஒரு புது விதமா மாறுச்சு. ஆமா, இவர் பொட்டையா இருக்கலாம்... ஆனா இவர் என் மேல வச்சிருக்குற அந்த வெறி... அந்தக் காமம்... அதுக்கு ஈடு இணை இல்ல. "வேற எவன் இப்டிப் பண்ணுவான்? என் இன்பத்துக்காகத் தன் மானத்தையே விட்டுட்டு, என் கால்ல விழுந்து கிடக்கிறானே..."னு நினைக்கும் போது அவளுக்குப் போதை தலைக்கு ஏறுச்சு. அவளோட குண்டியை இன்னும் நல்லாத் தூக்கிக் காட்டி, "நக்குங்க... நல்லா நக்குங்க... அவன் எனக்குள்ள விட்டுட்டுப் போனது எல்லாத்தையும் நீங்க எடுத்துக்கோங்க... அது உங்களுக்குத் தான் சொந்தம்..."னு மனசுக்குள்ள நினைச்சுக்கிட்டே சுகத்துல நெளிஞ்சா.
கிருஷ்ணன் வெளிய வழிஞ்சதைத் துடைச்சுட்டு, இப்போ உள்ள இறங்கினான். அவளோட அந்தச் சின்ன ஓட்டை, மகேஷோட தடி போனதால இன்னும் லேசாத் திறந்தே, விளிம்பெல்லாம் துடிச்சுக்கிட்டு இருந்தது. கிருஷ்ணன் தன்னோட நாக்கைக் கூர்மையாக்கி, அந்தத் திறந்த ஓட்டைக்குள்ள, அந்த எண்ணெய் பிசுபிசுப்புக்குள்ள நுழைச்சான்.
அவன் நாக்கு உள்ளே போனதும், துர்கா "ஆஆஹ்... ம்மா..."னு சத்தம் போட்டா. மகேஷோட சுன்னி போய் வந்த அதே ஆழத்துல, இப்போ அவ புருஷனோட நாக்குத் துருவித் துருவித் தேடுச்சு. உள்ளே தேங்கியிருந்த அந்தக் கடைசிச் சொட்டுக் கஞ்சியையும் அவன் நாக்கு உறிஞ்சு எடுத்துச்சு.
அவன் ஒரு வெறி பிடிச்சவன் மாரி, அவளோட குண்டிப் பிளவை ரெண்டு கையாலயும் விரிச்சுப் பிடிச்சுக்கிட்டு, முகத்தை உள்ளே திணிச்சு, சப்புக் கொட்டி ருசிச்சான். அந்த இடமே இப்போ அவனோட எச்சில்லையும், மகேஷோட கஞ்சியிலயும் குளிச்சுப் போச்சு.
துர்காவுக்குப் பைத்தியமே பிடிச்சது. "ஒருத்தன் வந்து இடிச்சு ஊத்துறான்... இன்னொருத்தன் வந்து நக்கித் துடைக்கிறான்... நான் குடுத்து வச்சவடா..."னு அவளோட பெண்மை கர்வம் தலைக்கு ஏறுச்சு.
கிருஷ்ணன் முழுசாச் சுத்தம் பண்ணிட்டு, கடைசியா அவளோட அந்தச் சுருக்கமான ஓட்டையில ஒரு ஆழமான முத்தம் கொடுத்துட்டு, தலையை நிமிர்த்தினான். அவன் உதடு, மீசை எல்லாம் பளபளன்னு ஈரம். மகேஷோட கஞ்சி அவன் முகத்துல ஒரு கிரீம் மாரி ஒட்டியிருந்தது.
அவன் அப்படியே மேல ஏறி, அவளைத் திருப்பினான். அவளோட முகம் வேர்வையில நனைஞ்சு, கலைஞ்சு போய் இருந்தது. கிருஷ்ணன் அவளோட முகத்தைப் பார்த்து, ஒரு காமச் சிரிப்பு சிரிச்சான். அவனோட வாயில இருந்து வந்த அந்த நெடி... அது துர்காவுக்குப் பரிச்சயமான நெடி.
அவன் குனிஞ்சு, அவளோட உதட்டைக் கவ்வினான். அவனோட வாயில இருந்த மகேஷோட கஞ்சிச் சுவையை, அவளோட வாய்க்குள்ள திணிச்சான். துர்கா அதை அருவருக்கல. ஆசையா வாயைத் திறந்து, அவ புருஷன் நாக்கை உறிஞ்சு, அந்தச் சுவையைத் தானும் பகிர்ந்துக்கிட்டா.
"செமடி நீ... எப்டி தாங்குன? அவ்ளோ பெரிய தடியை... பின்னால வாங்கிட்டு... இப்டிச் சிரிச்சுக்கிட்டே இருக்கியே..."னு அவன் புலம்பிக்கிட்டே, அவளோட கழுத்துல தொங்கிக்கிட்டு இருந்த அந்தத் தாலியைக் கடிச்சு இழுத்தான்.
துர்கா அவனுக்குக் கீழே நசுங்கிக்கிட்டே, "எல்லாம் உங்களுக்காகத் தான... நீங்க பாக்கணும்னு தானே..."னு முனகிக்கிட்டே, அவனோட இடுப்பைத் தன் குண்டியால இடிச்சா. அவளோட சூத்துல இருந்து வழிஞ்ச கஞ்சி, இப்போ கிருஷ்ணனோட பேண்ட் மேல பட்டு ஒட்டிக்கிச்சு. அந்த ஈரம் அவனுக்குச் சுடுகிற மாரி இருந்தது.
***
மணி மாலை ஆறு.
முரளியோட வீட்டுக்கு கொஞ்சம் தள்ளி, ஒரு மரத்து மறைவுல மகேஷ் அவனோட ஃப்ரெண்ட் பைக்க ஸ்டாண்ட் போட்டுட்டு உக்காந்து இருந்தான். அந்த இடமே கொஞ்சம் நிசப்தமா இருந்தது. மகேஷ் கண்ணு ரோட்டையே பாத்துட்டு இருந்தது. மனசுக்குள்ள ஒரு படபடப்பு. "இன்னைக்கு எதாச்சும் சிக்கணும்... இல்லனா அக்கா வாழ்க்கை காலி,"ங்கற பயம் ஒரு பக்கம், "காயத்ரி வருவாளா?"ங்கற எதிர்பார்ப்பு ஒரு பக்கம்.
சரியா பத்து நிமிஷத்துல ஒரு ஆட்டோ வந்து அவன் நின்ன இடத்துக்குக் கொஞ்சம் தள்ளி நின்னுச்சு. மகேஷ் உத்துப்பார்த்தான்.
ஆட்டோல இருந்து காயத்ரி இறங்கினா.
அவளைப் பார்த்ததும் மகேஷுக்கு ஒரு நிமிஷம் மூச்சு முட்டுச்சு. அவ காலைல போட்டு இருந்த அதே சுடி. காத்துல அவளோட கூந்தல் கலைஞ்சு முகத்துல விழ, அவ ஒரு கையில போனை வச்சுக்கிட்டு ஆட்டோக்காரனுக்கு ஜிபே பண்ணிட்டு இருந்தா. அவ கையில இருந்த அந்த வாட்ச், அவளோட மென்மையான மணிக்கட்டை இன்னும் அழகா காட்டுச்சு.
மகேஷ் அவளையே இமைக்காம பார்த்தான். துர்கா அக்கா ஒரு நாட்டுக்கட்டைனா, இவ ஒரு மெழுகுச் சிலை. துர்கா மேல அவனுக்கு வெறி கலந்த காமம்னா, காயத்ரி மேல ஒரு ரசனை கலந்த ஈர்ப்பு.
காயத்ரி காசை அனுப்பிட்டுத் திரும்பினா. மகேஷ் அவளையே பாத்துட்டு இருக்கறதைக் கவனிச்சா. அவளுக்கும் அது புதுசு இல்ல. காலையில காபி ஷாப்ல அவன் பார்த்த பார்வையே அவளுக்கு உறைச்சது. இப்போ அந்த அந்தி வெயில்ல, இவன் பார்வை இன்னும் ஊடுருவுற மாரி இருந்தது. துர்கா அக்கா மேல இவன் வச்சிருக்குற அதே பார்வை, இப்போ தன் மேலயும் திரும்புதேனு அவளுக்கு உள்ளுக்குள்ள ஒரு சின்ன சந்தோஷம், ஒரு கூச்சம்.
அவ வெட்கத்தோட நடந்து அவன் கிட்ட வந்தா. "சாரி மகேஷ்... ரொம்ப நேரமா வெயிட் பண்றீங்களா?"னு மென்மையான குரல்ல கேட்டா.
"இல்ல... ஒரு அரை மணி நேரம் தான்,"னு மகேஷ் சொன்னான். அவன் குரல் கம்மியிருந்தது.
"அவன்... கிளம்பிட்டானா?" காயத்ரி முரளி வீட்டைப் பார்த்துக் கேட்டா.
"இன்னும் இல்ல... கார் உள்ள தான் நிக்குது,"னு மகேஷ் சொன்னான்.
ரெண்டு பேரும் அந்த மரத்துக்கடியில அமைதியா நின்னுகிட்டு இருந்தாங்க. காயத்ரி சும்மா நிக்க முடியாம, கையைக் கட்டிக்கிட்டா. அப்பப்போ வேடிக்கை பாக்குற சாக்குல, ஓரக்கண்ணால மகேஷைப் பார்த்தா. மகேஷும் அவளைத் தான் மேய்ஞ்சுகிட்டு இருந்தான். அவளோட சுடிதார் டைட்டா இருந்ததால, அவ மூச்சு விடும் போதெல்லாம் அவளோட மார்பு ஏறி இறங்குறது அவனுக்குத் தெளிவாத் தெரிஞ்சது. அவளோட சென்ட் வாசனை காத்துல கலந்து வந்து அவன் மூக்கைத் துளைச்சது.
ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் கழிச்சு... முரளியோட வீட்டு கேட் திறக்குற சத்தம் கேட்டுச்சு.
ரெண்டு பேரும் டக்குனு மறைஞ்சு நின்னாங்க. முரளியோட கார் மெதுவா வெளிய வந்துச்சு. முரளி டிரைவிங் சீட்ல கூலிங் கிளாஸ் போட்டுக்கிட்டு, பாட்டு கேட்டுக்கிட்டே ஜாலியா வண்டி ஓட்டிட்டுப் போனான். அவன் யாரையும் கவனிக்கல.
கார் அவங்களைக் கடந்து போனதும், மகேஷுக்கு ஒரு வெறி வந்தது. "போறான் பாரு... என் அக்காவை என்ன பாடு படுத்துனான்... இன்னைக்கு இவன் சோலியை முடிக்கணும்,"னு பல்லக் கடிச்சான்.
கார் தூரமாப் போனதும், மகேஷ் போனை எடுத்து துர்காவுக்குக் கால் பண்ணான்.
"அக்கா... அவன் கிளம்பிட்டான்... நாங்க உள்ள போறோம்,"னு சொல்லிட்டுப் போனை வச்சான்.
திரும்பி காயத்ரியைப் பார்த்தான். "வாங்க போலாம்,"னு பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணான்.
காயத்ரி பைக்ல பின்னாடி ஏறினா. இந்த முறை அவ கம்பியைப் பிடிக்கல. கொஞ்சம் தயங்கி, அப்புறம் மெதுவாத் தன்னோட கையை மகேஷோட தோள் மேல வச்சா. அந்தத் தொடுதல்ல ஒரு நடுக்கம் இருந்தது. அவளோட கை பட்டதும் மகேஷுக்கு உடம்பு சிலிர்த்துச்சு.
மகேஷ் வண்டியை யூ-டர்ன் போட்டு, முரளி வீட்டுக்கு முன்னாடி கொண்டு போய் நிறுத்தினான்.
கரெக்டா அந்த வாட்ச்மேன் கேட்டைச் சாத்திட்டு, டீ குடிக்கக் கிளம்பிட்டு இருந்தாரு. மகேஷையும் காயத்ரியையும் பார்த்தாரு. ஒரு வினாடி அவங்க முகத்தைப் பார்த்தவரு, எதுவுமே தெரியாத மாரி, முகத்தைத் திருப்பிக்கிட்டு, வேகமா நடந்து டீக்கடைக்குப் போயிட்டாரு. அவரு போறதையே ரெண்டு பேரும் பார்த்துட்டு இருந்தாங்க.
ரெண்டு பேரும் வண்டியில இருந்து இறங்கினாங்க. வேகமா நடந்து போய் கேட்டைத் திறந்தாங்க. உள்ளே போனதும், கேட்டைச் சும்மா சாத்தி வச்சுட்டு, மெயின் டோர் கிட்டப் போனாங்க.
கதவுல சாவி தொங்கிக்கிட்டு இருந்தது. வாட்ச்மேன் இவங்களுக்காகவே விட்டுட்டுப் போயிருக்காரு.
மகேஷ் கதவைத் திறந்து உள்ள போனான். காயத்ரி பின்னாடியே வந்தா. உள்ள நுழைஞ்சதும் கதவைச் சாத்தித் தாழ்ப்பாள் போட்டாங்க.
அது ஒரு பிரம்மாண்டமான வீடு. மகேஷ் அந்த ஹாலைப் பார்த்துட்டு வாய் பிளந்தான். "அம்மாடி... எவ்ளோ பெரிய வீடு..."
காயத்ரிக்கு அந்த வீடு பழக்கம் தான். "மகேஷ்... டைம் இல்ல... சீக்கிரம் வேலையை முடிப்போம். அவனோட ரூம் மாடில இருக்கு. அங்க தான் லேப்டாப் இருக்கும்,"னு சொன்னா.
ரெண்டு பேரும் மாடிப் படியேறினாங்க. காயத்ரி முன்னாடி போக, மகேஷ் பின்னாடி போனான்.
காயத்ரி படில ஏறும்போது, அவளோட சுடிதார் பேண்ட் அவளோட பின்னழகை கச்சிதமா எடுத்துக் காட்டுச்சு. அவளோட குண்டி... அது துர்கா குண்டி மாரி பெருசா இல்லனாலும், நல்லா உருண்டையா, ஒரு பழம் மாரி 'சிக்கு'னு, டைட்டா இருந்தது. அவ ஏற ஏற அது 'ஜிவ் ஜிவ்'னு ஆடுற அழகைப் பார்த்து மகேஷுக்குச் சுன்னி துடிச்சது. அவன் கண்ணு வேணுமுன்னே அங்க போகல. தற்செயலா போய் இப்போ பார்வையை விளக்க முடியாத மாரி மாட்டிக்கிச்சு.
மதியம் துர்காவோட சூத்து ஓட்டையை விரிச்சுப் பார்த்தது ஞாபகம் வந்துச்சு. 'இப்போ காயத்திரி குண்டிக்குள்ள விட்டா எப்டி இருக்கும்? இவளோட ஓட்டை எவ்ளோ சின்னதா இருக்கும்?'னு ஒரு செகண்ட் கற்பனை பண்ணிப் பார்த்தான். 'ச்ச... வந்த வேலையைப் பார்ப்போம்…'னு மனசைக் கட்டுப்படுத்திக்கிட்டு மேல போனான்.
மாடில பெரிய பெட்ரூம். காயத்ரி கதவைத் திறந்தா.
"மகேஷ்... நீங்க இங்க லேப்டாப் இருக்கானு தேடுங்க... அவனோட ஹோம் ஆபீஸ் ரூம் அந்தப் பக்கம் இருக்கு... நான் அங்க போய் பார்க்குறேன்,"னு சொல்லிட்டு காயத்ரி இன்னொரு ரூமுக்குப் போனா.
மகேஷ் அந்தப் பெரிய பெட்ரூமைத் துழாவினான். டேபிள், கப்போர்டுனு எல்லாத்தையும் திறந்தான்.
அந்தப் பக்கம் ஆபீஸ் ரூம்ல, காயத்ரி கம்ப்யூட்டரை ஆன் பண்ணா. அது பாஸ்வேர்ட் கேட்டுச்சு. அவ முரளியோட போன் பாஸ்வேர்டான "3ms$H7y" போட்டுப் பார்த்தா. 'Wrong Password'னு வந்தது. அவளுக்குப் பதட்டமாச்சு. அப்புறம் யோசிச்சு, ஆபீஸ்ல அவன் பயன்படுத்துற பாஸ்வேர்டான "1k98&%LP" டைப் பண்ணா.
'டக்'னு கம்ப்யூட்டர் ஓபன் ஆச்சு. காயத்ரி நிம்மதியாச் சிரிச்சா.
இங்க பெட்ரூம்ல, மகேஷ் ஒரு கப்போர்டைத் திறந்தான். அதுல துணிகளுக்கு நடுவுல ஒரு கருப்பு கலர் 'Dell' லேப்டாப் பேக் இருந்தது. அதை வெளிய எடுத்து ஜிப்பைத் திறந்தான். உள்ள லேப்டாப் இருந்தது.
"கெடைச்சிருச்சு டா..."னு மனசுக்குள்ள சொல்லிக்கிட்டே, அதை எடுத்துக்கிட்டு காயத்ரி போன ரூமுக்கு ஓடினான்.
காயத்ரி சிஸ்டம் முன்னாடி உக்காந்து எதையோ தேடிட்டு இருந்தா. மகேஷ் உள்ள போய், "லேப்டாப் கிடைச்சிருச்சு,"னு மூச்சு வாங்கச் சொன்னான்.
காயத்ரி திரும்பிப் பார்த்து, "சூப்பர்... அதைக் கொஞ்சம் வைங்க... இங்க வாங்க... ஒரு பெரிய மீன் மாட்டிருக்கு,"னு சொன்னா.
மகேஷ் லேப்டாப்பைத் டேபிள் மேல வச்சுட்டு, காயத்ரிக்குப் பின்னாடி போய் நின்னான். குனிஞ்சு அவளோட கழுத்து வழியா ஸ்கிரீனை எட்டிப் பார்த்தான். அவளோட தலைமுடி அவன் மூக்குல பட்டுச்சு. நல்ல ஷாம்பு வாசனை.
ஸ்கிரீன்ல ஏகப்பட்ட ஃபைல்ஸ், டாக்குமெண்ட்ஸ் இருந்தது. மகேஷுக்கு ஒண்ணும் புரியல. "என்னது இதெல்லாம்?"
"இது எல்லாமே எங்க கம்பெனியோட ரொம்ப முக்கியமான சீக்ரெட்ஸ். டெண்டர் டீடைல்ஸ், கிளைண்ட் லிஸ்ட்... இது எல்லாத்தையும் இந்த நாய் நம்ம கம்பெனிக்கு எதிரா இருக்கிற இன்னொருத்தனுக்கு வித்துக்கிட்டு இருந்திருக்கான். சிம்பிளாச் சொல்லணும்னா... காசுக்காகச் சொந்த ஆபீஸ்சையே கூட்டிக் கொடுத்திருக்கான்,"னு காயத்ரி ஆவேசமாச் சொன்னா.
"அடப்பாவி... இவன் இவ்ளோ பெரிய ஃப்ராடா?"
"ஆமா... இந்த விஷயம் மட்டும் அவனோட மாமனார் காதுக்குப்போச்சு... முரளி காலி. அவரோட சொத்துல இருந்து இவனைத் தூக்கி எறிஞ்சுருவாரு. இதுதான் நமக்குக் கிடைச்ச பெரிய ஆயுதம்,"னு சொல்லிக்கிட்டே, அங்க டேபிள் மேல இருந்த ஒரு எக்ஸ்டர்னல் ஹார்ட் டிஸ்க்கை எடுத்தா.
"இதை எல்லாத்தையும் காப்பி பண்ணனும்,"னு சொல்லி, வேகவேகமா எல்லா ஃபைல்ஸையும் காப்பி பண்ணா.
அது காப்பி ஆகிட்டு இருக்கும்போதே, மகேஷ் அந்த லேப்டாப்பை ஆன் பண்ணான். அதுவும் பாஸ்வேர்ட் கேட்டுச்சு.
"இதுக்கு என்ன பாஸ்வேர்ட்?"
ஆபீஸ் கம்ப்யூட்டர் பாஸ்வேர்ட் சொன்னா. அது ஓபன் ஆகல. காயத்திரி யோசிச்சா.
"ம்ம்.... 3ms$H7y… போடுங்க"
மகேஷ் "3ms$H7y" டைப் பண்ணான். லேப்டாப் ஓபன் ஆச்சு.
"சூப்பர்..."னு சொல்லிட்டு, உள்ள போய் 'மை கம்ப்யூட்டர்' ஓபன் பண்ணான். அதுல 'D' டிரைவ் முழுக்கச் சிவப்பா, ஃபுல்லா இருந்தது.
"இதுல தான் எதோ இருக்கு..."னு சொல்லி அதை ஓபன் பண்ணான்.
உள்ள போனதும்... அவங்க ரெண்டு பேருக்கும் கண்ணுல பூச்சி பறந்தது.
எந்த ஃபோல்டர் பேரும் இல்ல. சும்மா நம்பர் போட்டு, தேதி போட்டு வரிசையா நூத்துக்கணக்கான வீடியோ ஃபைல்ஸ்.
காயத்ரி லேப்டாப் வாங்கி, அதுல இருக்குற முத வீடியோவை க்ளிக் பண்ணா.
வீடியோ பிளே ஆச்சு.
அடுத்த நொடி... காயத்ரிக்கு உடம்பெல்லாம் வெடவெடன்னு நடுங்க ஆரம்பிச்சது. அவ கையை வாயில வச்சுப் பொத்திக்கிட்டா. மகேஷ் கண்ணு விரிய, அந்த வீடியோவைப் பார்த்தான்.
அது... அது முரளியோட ஆபீஸ் கேபின். அந்த வீடியோவ எடுத்தது வேற யாரும் இல்ல... காயத்ரி தான். செல்ஃபி வீடியோ.
வீடியோல காயத்ரி அந்த ஆபீஸ் டேபிள் மேல மல்லாக்கப் படுத்துக்கிட்டு இருக்கா. அவ கழுத்துல அந்தப் புது மஞ்சத் தாலி தொங்குது. மேல ஒட்டுத் துணி இல்ல. அவளோட முகம் காமத்துல சிவந்து, கண்ணைச் சொருகிக்கிட்டு இருக்கு. அவளோட கால் ரெண்டும் அகலமா விரிஞ்சிருக்க... நடுவுல... முரளியோட அந்த முரட்டுச் சுன்னி, அவளோட கூதிக்குள்ள போயிட்டுப் போயிட்டு வருது.
முரளி இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி இடிக்க... காயத்ரியோட மார்பகம் 'தளும்பு தளும்பு'னு குலுங்குது. அவளோட தாலி அவ மார்புல பட்டுத் தெறிக்குது. "ஆஆஹ்... சார்... குத்துங்க சார்..."னு வீடியோல காயத்ரி முனகுற சத்தம் ஸ்பீக்கர்ல அலறுச்சு.
அஞ்சு செகண்ட் தான் ஓடியிருக்கும். காயத்ரி பதறிப்போய் அந்த வீடியோவை கட் பண்ணா. அவளால மகேஷைப் பார்க்க முடியல. அவமானத்துல தலை குனிஞ்சு, "சீ..."னு அழுதுருவா போல இருந்தா.
ஆனா மகேஷ்... அவனோட கண்ணுல ஒரு விசித்திரமான பார்வை. அவன் வீடியோவுல பார்த்த அந்த அம்மணக் காயத்ரியையும், இப்போ பக்கத்துல நிக்குற இந்தக் காயத்ரியையும் மாறி மாறிப் பார்த்தான்.
"அந்தத் தாலி... அந்தக் கூதி... அந்த முலை..." அவனுக்குள்ள ஓடுச்சு. அவன் மனசுல ஒரு பக்கம் அவளோட நிலைமையை நெனச்சு வருத்தம் இருந்தாலும், இன்னொரு பக்கம்... "இவளையும் அந்த ஆளு இப்டி மேஞ்சுருக்கானே..."ங்கற நினைப்பு அவனுக்குச் சுன்னியைத் துடிக்க வச்சது.
"உங்களுக்குக் கல்யாணம் ஆகிருச்சா?" மகேஷ் மெதுவா, ஆனா அழுத்தமா கேட்டான்.
காயத்ரிக்குத் தூக்கி வாரிப் போட்டது. "இ... இல்ல..."னு நடுங்குற குரல்ல சொன்னா.
மகேஷுக்குப் புரிஞ்சு போச்சு. "ஓ... அப்போ இதுவும் அந்த நாய் பண்ணுன வேலையா? தாலி கட்டிப் புதுப் பொண்டாட்டி மாரி வெச்சுச் செஞ்சிருக்கானா?"னு மனசுல யோசிச்சான்.
காயத்ரி அடுத்து, கொஞ்சம் கீழ இறக்கி மொத்தமா வேற ஒரு வீடியோவை ப்ளே பண்ணா. அதுல... துர்கா.
முரளியோட சுன்னியை, துர்கா வெறித்தனமா ஊம்பிக்கிட்டு இருக்கா. அவளோட எச்சில் வழிஞ்சு ஓடுது. முரளி அவளோட தலைமுடியைப் பிடிச்சு ஆட்ட, அவ தொண்டை வரைக்கும் விடுறா.
"தேவிடியா மாரி சப்புறா பாரு..."னு வீடியோல முரளி பேசுறது கேட்டுச்சு.
மகேஷுக்கு ரத்தம் கொதிச்சது. "அக்கா..."னு அவன் பல்லக் கடிச்சான். "இந்த நாய் என் அக்காவை எப்டிப் பேசறான் பாரு..."
காயத்ரி அதையும் கட் பண்ணா. அவ வேகவேகமா ஸ்க்ரோல் பண்ணா. அவங்க தேடினது கிடைச்சது. இங்க தான் எல்லாம் பைலும் இருக்கு. இதுல வேற என்ன கருமம்லாம் இருக்குனு பார்க்கணும்னு அவளுக்குத் தோணுச்சு.
கடைசியா... ரேண்டமா… ஒரு ஃபைலைத் திறந்தா.
அதுவும் செல்ஃபி வீடியோ தான். முரளி எடுத்தது.
ஆனா இடம் வேற. அது அவனோட பண்ணை வீடு. பெட்ல ஒரு பொம்பளை படுத்துக்கிடக்கா. அவளுக்கு ஒரு அம்பது, அறுபது வயசு இருக்கும். நல்ல குண்டா, கொழு கொழுனு, வெள்ளையா, உடம்பு பூரா சதை மடிப்புகளோட இருக்கா. அவளோட பெரிய, தொங்குற மார்பகங்கள் ரெண்டும் பக்கவாட்டுல சரிஞ்சு கிடக்கு.
முரளி அவ மேல ஏறி, வெறித்தனமா ஓத்துக்கிட்டு இருக்கான். அந்தப் பொம்பளை, "ம்ம்ம்... முரளி... ஆஆஹ்... மெதுவாடா..."னு முனகுறா.
காயத்ரிக்கு நெஞ்சு 'திக் திக்'னு அடிச்சது. அவ கையைக் கொண்டு போய் வாயில வச்சுக்கிட்டா. "அடிப்பாவி... இது..."
மகேஷுக்கு ஒண்ணும் புரியல. "யார் இது? வயசான ஆன்ட்டி மாரி இருக்காங்க... இவங்களையும் இந்தாளு விடலையா?"னு கேட்டான்.
காயத்ரி மகேஷைப் பார்த்தா. அவ கண்ணுல ஒரு வெற்றி ஒளி தெரிஞ்சது.
"இது யாரு தெரியுமா மகேஷ்?”
"யாரு?"னு மகேஷ் ஆர்வமா கேட்டான்.
"இது... இது அவனோட மாமியார்!"
மகேஷ் ஷாக் ஆகிட்டான். "என்னது? மாமியாரா?"
"ஆமா... அவனோட சொந்த மாமியார். அவங்க கூடவும் இவன் படுத்துருக்கான். ச்சீ... இவன் எவ்ளோ கேவலமானவன்..."
காயத்ரிக்கு இப்போ தான் நிம்மதி வந்தது. "இந்த வீடியோ மட்டும் அவனோட மாமனார் கண்ணுல பட்டுச்சுனா... முரளி செத்தான். அவனோட பொண்டாட்டியையே இவன் ஓத்துருக்கான்னு தெரிஞ்சா, அவரே இவனைச் சுட்டுக் கொன்னுருவாரு. ஆபீஸ் ஃபைல் மேட்டர்ல மாட்டின மீனை விட... இப்போ கிடைச்சிருக்கிறது பெரிய திமிங்கலம் டா!"னு சந்தோஷமாச் சொன்னா.
"சூப்பர் காயத்ரி... நாம ஜெயிச்சுட்டோம்,"னு மகேஷ் சொன்னான். வயசு வித்யாசம் அதிகமா இருந்தாலும், மகேஷ்க்கு அவளை அக்கான்னு கூப்பிட புடிக்காம கயாத்திரின்னு கூப்பிட்டான். கயாத்திரியும் அவன் இவளை பேர் சொல்லி கூப்பிட்டதை பெருசா கண்டுக்கல.
"இனிமே யோசிக்க நேரமில்ல. எல்லாத்தையும் காப்பி பண்ணனும்,"னு சொல்லி, அந்த எக்ஸ்டர்னல் ஹார்ட் டிஸ்க்கை லேப்டாப்ல சொருகி, அந்த வீடியோ ஃபோல்டர் முழுசையும் காப்பி பண்ணா.
காப்பி ஆகிக்கிட்டு இருக்கும் போதே, மகேஷ் அவனோட போனை எடுத்து துர்காவுக்குக் கால் பண்ணான்.
"அக்கா..." அவன் குரல்ல அவ்ளோ உற்சாகம்.
"சொல்லுடா... கிடைச்சிருச்சா?" துர்கா பதட்டமா கேட்டா.
"கிடைச்சிருச்சுக்கா... நாம நெனச்சதை விடப் பெரிய புதையல் கிடைச்சிருக்கு. அந்த நாய் வெறும் வீடியோ மட்டும் எடுக்கல... அவன் ஆபீஸ் ரகசியத்தை வித்ததும் இருக்கு... முக்கியமா... அவன் சொந்த மாமியார் கூடப் படுக்குற வீடியோவும் இருக்கு அக்கா... நாம ஜெயிச்சுட்டோம்... இனிமே அவன் நம்ம கால்ல தான்,"னு மூச்சு விடாமச் சொன்னான்.
அந்தப் பக்கம் துர்காவுக்குத் தலை சுத்துச்சு. "மாமியார் கூடவா? அடப்பாவிகளா... சரிடா... பத்திரமா எல்லாத்தையும் எடுத்துட்டு வாங்க... உஷார்,"னு சொல்லிப் போனை வச்சா.
துர்கா இந்த விஷயத்தைக் கிருஷ்ணன் கிட்டச் சொன்னா. கிருஷ்ணன் கேட்டுட்டு அப்படியே உறைஞ்சு போயிட்டான். "முரளியோட மாமனார் ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட் ஆன ஆளு துர்கா... முரளிக்கு முன்னாடி நான் அவர் கூடத் தான் வேலை பாத்தேன். நேர்மைக்கு பேர் போனவர். அவரு பொண்டாட்டியையே இவன் இப்படிப் பண்ணிருக்கான்னு தெரிஞ்சா... இவனை நடுத்தெருவுல நிப்பாட்டி, சுட்டுக் கொன்னுருவாரு... முரளி கதை முடிஞ்சுது டி,"னு சொன்னான்.
அப்போ...
'டிங் டாங்...'
அவங்க வீட்டு காலிங் பெல் சத்தம் கேட்டது.
கிருஷ்ணன் திடுக்கிட்டு வாசலைப் பார்த்தான். "முரளி தான்... வந்துட்டான் போல..."
துர்கா மெதுவா எழுந்து, ஒரு மர்மமான, திமிரான சிரிப்போட சொன்னா. "வரட்டும்... இன்னைக்கு அவனுக்குக் காத்திருக்கிறது விருந்து இல்ல..."


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)