Adultery அவள் கணவன் செய்த தவறு (Completed)

[Shrutikrishnan]

"ஏன்டா... இப்டி வேர்த்து விறுவிறுத்துப் போயிருக்க?"னு கேட்டுக்கிட்டே, அவளோட நாக்கைச் சும்மா ஒரு சென்டிமீட்டர் வெளிய நீட்டி, அவனோட கழுத்துல வழிஞ்ச ஒரு துளி வேர்வையை 'நச்'னு நக்கி எடுத்தா.


மகேஷுக்கு வண்டியே கைவிட்டுப் போற மாரி ஆகிருச்சு. "அக்கா... என்னக்கா பண்றீங்க? வண்டி ஸ்கிட் ஆகிடும்க்கா..."னு பதறினான். ஆனா அவன் குரல்ல ஒரு சந்தோஷம் இருந்தது.


"ஸ்கிட் ஆகட்டுமே... அப்போதானே நாம ரெண்டு பேரும் ரோட்டுல உருண்டு பிரள முடியும்..."னு துர்கா காதுல கிசுகிசுத்தா.


அவளோட கை இப்போ சும்மா இருக்கல. அவனோட தோள்ல இருந்து மெதுவா தூக்கி, கீழ கொண்டு போய், அவனோட கைக்கு அடில விட்டு, அவனோட மார்பு மேல ஊர்ந்து, அப்படியே அவனோட தட்டையான வயித்துல வந்து நின்னுச்சு. அவளோட விரல்கள் அவனோட டீ-ஷர்ட்டுக்கு மேலேயே அவனோட தொப்புளை நோண்டிக்கிட்டு இருந்தது.


திடீர்னு முன்னாடி ஒரு பெரிய ஸ்பீட் பிரேக்கர். மகேஷ் அதை பார்த்தும் பார்க்காத மாரி, ஸ்பீடைக் குறைக்காம ஏத்தினான்.


வண்டி காத்துல பறந்து, 'தட்'னு தரைல இறங்குச்சு.


அந்த அதிர்வுல, துர்கா தூக்கி வீசப்பட்ட மாரி முன்னாடி வந்து, மகேஷோட முதுகுல மோதினா. இந்த முறை அவளோட மார்பு மட்டும் இல்ல, அவளோட அடிவயிறு, தொடை எல்லாமே அவன் மேல இடிச்சது. அவளோட ரெண்டு கால்களும் அகலமா விரிஞ்சு, பைக்கோட அதிர்வைத் தாங்கிக்கிச்சு.


"அம்மாடி..."னு துர்கா கத்துனா.


"என்னக்கா... ரொம்ப வலிக்குதா?"னு மகேஷ் சிரிச்சுக்கிட்டே கேட்டான்.


"வலிக்குதுடா... பொறுக்கி,"னு துர்கா சொன்னா. "நீ இடிக்க இடிக்க... உள்ளுக்குள்ள ஏதோ ஒண்ணு கழண்டு விழற மாரி இருக்குடா."


அவளோட கை இப்போ அவனோட வயித்துல இருந்து இன்னும் கீழே இறங்கி, அவனோட பேண்ட் பெல்ட் கிட்ட வந்து நின்னுச்சு. அவளோட சுண்டு விரல், அவனோட பேண்ட் ஜிப் மேல பட்டுப் படாம உரசிச்சு.


மகேஷுக்கு அங்கே ஏற்கனவே கூடாரம் போட்டிருந்தது. அவனோட சுன்னி, ஜீன்ஸ் பேண்ட்டைக் கிழிச்சுக்கிட்டு வெளிய வரத் துடிச்சுக்கிட்டு, அவளோட விரல் ஸ்பரிசத்துக்காக ஏங்கிக்கிட்டு இருந்தது.


"அக்கா... கைய அங்க வச்சா... அப்புறம் வண்டி வேற எங்கயாவது போயிரும்..."னு மகேஷ் எச்சரிச்சான்.


"போகட்டுமே... எங்க கொண்டு போற? காட்டுக்குள்ளயா?"னு துர்கா விஷமமாச் சிரிச்சா. அவளோட விரல் அவன் தொடையில தாளம் போட்டுச்சு.


"காட்டுக்குள்ள கூட்டிட்டுப் போய் என்னடா பண்ணுவ? அங்க தான் ஆள் நடமாட்டமே இருக்காதே... வண்டியை ஓரமா நிப்பாட்டிட்டு... அந்த நடுக்காட்டுல... என் மேல இருக்குற இந்த ஆறு முழப் புடவையை... சர்ருனு உருவிருவியா?" 


அவளுக்கு இன்னும் இவன் காயத்திரிய அப்படி பாத்தது பொறாமையா இருந்தது. அத்தான் இவனை சூடேத்திட்டு இருக்கா. பக்கம் டிராபிக் பெருச இல்ல. அவங்க பாட்டுக்கு போயிடு இருக்கறதால இவ அவளோட ஆட்டத்தை காமிக்கிறா.


மகேஷுக்குத் தொண்டை வறண்டு போச்சு. "அக்கா..."


"இல்ல... பீச்சுக்கா? அங்க ஈரம் காத்து வீசுமே... அந்த அலைல என்னைக் கூட்டிட்டுப் போய்... ஈரமாக்கி... இந்த ஜாக்கெட் எல்லாம் தண்ணில நனைஞ்சு... உள்ள இருக்குறது எல்லாம் அப்படியே வெளிய தெரியுற மாரி... அந்த ஈரம் சொட்டச் சொட்ட இருக்குற மணல்ல என்னைப் படுக்கப் போடுவியா?"னு அவனோட காதுல சூடா ஊதுனா.


அவன் பதில் பேசல. வண்டி வேகம் தானா குறைஞ்சது.


"இல்ல... தியேட்டருக்கா? இருட்டு மூலைல... கார்னர் சீட்ல கூட்டிட்டுப் போய் உக்கார வச்சு... படம் ஓடிக்கிட்டு இருக்கும் போது... இருட்டுல யாருக்கும் தெரியாம... மெதுவா என் புடவைக்குள்ள கைய விட்டு... என் பாவாடை நாடாவை அவிழ்ப்பியா? இல்ல... என் ஜாக்கெட் ஹூக்கை கழட்டி... அந்த ஏசி குளிருல விறைச்சுப் போய் நிக்குற என் காம்பைத் திருகுவியா?"


அவளோட கை இப்போ அவனோட பேண்ட் ஜிப் மேல லேசா அழுத்தம் கொடுத்துச்சு.


"இல்ல... பார்க்குக்கா? மரம் மறைவுல... எவனாச்சும் வர்றானான்னு பார்த்துக்கிட்டே... அவசர அவசரமா என் ஜாக்கெட்டுக்குள்ள கையை விட்டுப் பிசைவியா? பயத்துல என் உடம்பு தூக்கித் தூக்கிப் போடுமே... அந்தத் துடிப்பை ரசிப்பியா?"


மகேஷ், "ஷ்ஷ்ப்பா... அக்கா... ப்ளீஸ் கா... இதுக்கு மேல பேசாதீங்க... வண்டி ஆடுது..."னு கெஞ்சினான். அவன் சுன்னி இப்போ இரும்பு ராடு மாரி அவ கையில தட்டுப்பட்டது.


துர்கா விடல. "இல்லனா... ஓயோ ரூமா? ஜில்லுனு ஏசி ரூம்... மெதுவான மெத்தை... சுத்தி கண்ணாடி... அங்க கூட்டிட்டுப் போவியா? அங்க போனா... அவசரம் இல்லையே... நிதானமா... ஒவ்வொரு துணியா... முதல்ல புடவை... அப்புறம் பாவாடை... கடைசியா ஜாக்கெட்... எல்லாத்தையும் கழட்டிப் போட்டுட்டு... அந்த முழு நீளக் கண்ணாடி முன்னாடி... ஒட்டுத் துணி இல்லாம... அம்மணமா என்னை நிக்க வச்சு... என் உடம்புல இருக்குற ஒவ்வொரு இன்ச்ரசிப்பியா?"


அவ பேசப் பேச... மகேஷுக்குக் கண்ணு முன்னாடி ரோடு தெரியல. துர்கா அம்மணமா நிக்கிற காட்சி தான் தெரிஞ்சது.


"சொல்லுடா... எங்க கொண்டு போற? எங்க போனாலும் எனக்குச் சம்மதம் தான்... நீ என் புடவையை உருவுறதுக்காகத் தான்டா... நான் இதைக் கட்டிக்கிட்டே வந்திருக்கேன்..."னு சொல்லி, அவனோட சுன்னியை ஒரே பிடி பிடிச்சு அழுத்தினா.


மகேஷ் துடிச்சு போனான். 


அவளோட பார்வை ரியர் வியூ மிரர்ல மகேஷோட கண்ணைச் சந்திச்சது.


"ஆமா... அந்த காயத்ரி... அவ உக்காந்து வரும்போது இப்டி தான் இடிச்சாளா?"னு துர்கா திரும்பவும் அந்தப் பழைய பல்லவியைப் பாடினா. அவனோட சுன்னி மேல இருந்து கைய எடுத்தா. அவளுக்கு காயத்திரி மேல எந்த கோவம் இல்ல. அவளுக்கு மகேஷ் காயத்திரிய பாக்குறது தான் பொறாமை. அதுக்கு இப்படி பேசிட்டு இருக்கா.


"அய்யோ... அவளை விடுங்கக்கா... அவ சும்மா ஒரு குச்சி மாரி... எலும்பும் தோலுமா... அவ இடிச்சா வலிக்கத் தான் செய்யும். ஆனா நீங்க... நீங்க இடிக்கும் போது... பஞ்சு மெத்தை வந்து மோதுற மாரி இருக்கு. உங்க உடம்புல இருக்குற அந்த 'வெயிட்' இருக்கே... அது தான்டா ஆம்பளைக்கு வேணும். அவளெல்லாம் உங்க கால் தூசிக்குக் கூட வர மாட்டா,"னு மகேஷ் ஐஸ் வச்சான்.


துர்காவுக்கு அது பிடிச்சிருந்தது. "பரவாயில்லையே... ரசனை கூடிப் போச்சு உனக்கு."


மகேஷ் கொஞ்சம் நேரம் வண்டி ஓடிட்டே யோசிச்சான்.


"நீங்க மட்டும் என்னவாம்? நேத்து ராத்திரி... எனக்குப் பிடிக்காம, நான் தவிச்சுட்டு இருந்தப்போ... நீங்க அந்த முரளி கூட ஜாலியா இருந்தீங்க இல்ல? அது மட்டும் நியாயமா?"னு மகேஷ் திடீர்னு கேட்டான். அவன் குரல்ல ஒரு ஏக்கம், ஒரு உரிமைத் தெரிஞ்சது.


துர்கா அவனோட வயித்துல வருடிக்கிட்டு இருந்த கையை டக்குனு நிறுத்தினா.


"டேய்... அது நான் இஷ்டப்பட்டுப் பண்ணுனேனா? வேற வழி இல்லாம தானே டா? அவன்கிட்ட மாட்டிக்கிட்டு நான் பட்ட பாடு எனக்குத் தான் தெரியும்,"னு சோகமாச் சொன்னா.


மகேஷுக்கு ரத்தம் தலைக்கு ஏறுச்சு. ஹேண்டில் பாரை இறுகப் பிடிச்சான். அவனோட நரம்பெல்லாம் புடைச்சுக்கிட்டுத் தெரிஞ்சது.


எதிர் காத்துல அவன் பேசுறது நல்லா சத்தமா கேக்கணுமுன்னு, கத்தி, "புரிஞ்சுதுக்கா... ஆனா நினைச்சாலே ரத்தம் கொதிக்குது. அந்த நாயை இன்னைக்கு ஒரு வழி பண்ணாம விடமாட்டேன். அவன் உங்களைத் தொட்ட கையை வெட்டணும்..."னு பல்லக் கடிச்சுக்கிட்டே வண்டியை முறுக்கினான்.


துர்காவுக்கு இப்போ முரளியை நினைச்சு, அந்த அருவருப்பான நினைப்புல மூட் அவுட் ஆக விரும்பல. அவளோட இப்போதைய தேவை வேற. அவளுக்குத் தேவை ஒரு ஜாலியான, வெறித்தனமான சுகம்.


அவளோட முகத்தை அவனோட கழுத்துல இன்னும் ஆழமாப் புதைச்சா. அவளோட மார்பு அவனோட முதுகுல அமுங்குற அழுத்தத்தைக் கூட்டிக்கிட்டே, அவனோட காதுல கிசுகிசுப்பாப் பேசுனா.


"ஷ்ஷ... விடுடா செல்லம்... இப்போ எதுக்கு அவனைப் பத்திப் பேசிட்டு? நல்ல மூட்ல வந்துட்டு இருக்கோம்... அதை ஏன் கெடுக்குற?"னு சொல்லிக்கிட்டே, அவளோட நாக்கால அவனோட காது மடலை லேசா நக்கினா.


"அவனைப் பழிவாங்குறது... அவனை ஒரு வழி பண்றது எல்லாம் இருக்கட்டும்... அதெல்லாம் அப்புறம் பார்த்துக்கலாம். ஆனா இப்போ..."


அவ ஒரு சின்ன இடைவெளி விட்டு, அவளோட கையை அவனோட நெஞ்சுக்குக் கொண்டு வந்து, அவனோட இதயத்துடிப்புக்கு மேல வச்சா.


"முதல்ல... என்னை ஒரு வழி பண்ணுடா..."


அந்த வார்த்தை மகேஷோட காதுல தேனாப் பாய்ஞ்சது. அவனோட கோவம் எல்லாம் பனி மாரி கரைஞ்சு, அது காமமா மாறுச்சு. வண்டி போற வேகமும் குறைஞ்சது.


"அவனை நினைச்சு கோவப்படுற நேரத்துல... என்னைய நினைச்சு சூடேத்து... வீட்டுக்குப் போனதும், என்னைக் கசக்கிப் பிழிஞ்சு, உன் வெறியைத் தணிச்சுக்கோ... எனக்கு அதுதான்டா வேணும்,"னு கெஞ்சுற குரல்ல சொன்னா.


மகேஷ் வண்டி ஓட்டிக்கிட்டே, ரியர் வியூ மிரர்ல அவளைப் பார்த்தான். கண்ணாடியில துர்காவோட முகம் தெரிஞ்சது. அவ கண்ணு சொக்கிப் போய், உதட்டைச் சுழிச்சு, "என்னடா... பண்றியா?"னு கேக்குற மாரி ஒரு பார்வை பார்த்தா.


மகேஷ் அதைப் பார்த்துட்டு, ஒரு கள்ளச் சிரிப்பு சிரிச்சான். "பண்றேன் அக்கா... உன்னை ஒரு வழி பண்ணாம நான் விடுவேனா? இன்னைக்கு உனக்கு இருக்கு கச்சேரி,"னு மனசுக்குள்ள நினைச்சுக்கிட்டே, ஆக்சிலேட்டரைத் திருகினான்.


அவ பேசுற பேச்சும், வண்டி குலுங்குற குலுங்கலும் சேர்ந்து, அந்தப் பயணம் ஒரு காமப் பயணமா மாறிடுச்சு. ஒவ்வொரு வேகத்தடை வரும்போதும், துர்கா வேணும்னே முன்னாடி வந்து, அவனோட முதுகுல தன்னோட மென்மையான மார்பை அழுத்தித் தேய்ச்சா. அவளோட தொடை அவனோட இடுப்புல உரசும்போது உண்டான சூடு, அந்த பைக் இன்ஜின் சூட்டை விட அதிகமா இருந்தது.


ஒரு கட்டத்துல, ரோட்டுல ஒரு பெரிய பள்ளம். மகேஷ் வண்டியை அதுல இறக்க, வண்டி ஒரு குதி குதிச்சது. துர்கா பயந்த மாரி நடிச்சுக்கிட்டு, அவனோட கழுத்தைக் கட்டிப்பிடிச்சுக்கிட்டா. அவளோட முகம் அவனோட தோள் மேல இருக்க, அவளோட உதடு அவனோட காதுக்குக் கீழே இருந்த கழுத்துப் பகுதியில பதிஞ்சது.


சும்மா பதியல... ஒரு முத்தமாப் பதிஞ்சது.


"ம்ம்ம்... உப்புக்கரிக்குதுடா..."னு அவ முனகினா.


மகேஷ் சிலித்துப் போனான். "அக்கா... விட்ருங்க... இதுக்கு மேல தாங்காது..."


"தாங்கலைனா என்னடா பண்ணுவ? இங்கயே வண்டியை நிப்பாட்டிட்டு என் மேல பாய்ஞ்சுருவியா?"னு அவ சவால் விட்டா.


"செய்யத் தோணுது... ஆனா இடம் சரியில்லையே..."


"அப்போ வேகமா ஓட்டு... வீட்டுக்கு எவ்ளோ சீக்கிரம் போறோமோ... அவ்ளோ சீக்கிரம் உனக்கு விருந்து,"னு சொல்லி, அவளோட கையை அவனோட பேண்ட் பாக்கெட்டுக்குள்ள விட்டா. அங்க இருந்த அவனோட சுன்னியை, துணிக்கு மேலேயே ஒரு பிடி பிடிச்சு அழுத்தினா.


அந்தப் பிடியில மகேஷ் வண்டியைக் காற்றைக் கிழிச்சுக்கிட்டுப் பறக்க விட்டான். அவனுக்கு முன்னாடி ரோடு தெரியல... துர்காவோட அந்த அம்மண உடம்பும், அவளோட விரிஞ்ச கால்களும் தான் தெரிஞ்சது.


***


தெரு முனை வந்ததும், அதுவரைக்கும் பைக் சீட்ல மகேஷ் முதுகுல மார்பு தேய்ச்சுக்கிட்டு, இடுப்பைக் கிள்ளிவிட்டுக்கிட்டு வந்த அந்தத் துர்கா, டக்குனு ஒரு விநாடியில மாறிட்டா. அவளோட இடுப்பை நேராக்கி, புடவை முந்தானையை எடுத்து இடுப்புல செருகி, மார்பை மூடி, ஒரு பக்கா குடும்பப் பெண் மாரி, ஒரு 'பத்தினி' வேஷத்தைப் போட்டுக்கிட்டு, கொஞ்சம் தள்ளி உக்காந்தா. அவளோட அந்த மாற்றத்தைப் பார்த்து மகேஷுக்குச் சிரிப்பு வந்தாலும், உள்ளுக்குள்ள ஒரு கிளர்ச்சி இருந்துச்சு. 'இவ்ளோ நேரம் என்ன ஆட்டம் போட்டா... இப்போ ஊர் கண்ணுக்கு நாடகம் ஆடுறாளே'னு நினைச்சுக்கிட்டான்.


வண்டி அவங்க காம்பவுண்டுக்குள்ள மெதுவா நுழைஞ்சுது. இன்ஜின் சத்தம் நின்னதும், அந்த இடமே அமைதியா இருந்தது. மகேஷ் வண்டியை ஸ்டாண்ட் போட்டுட்டு, கேட்டைச் சாத்தப் போனான்.


துர்கா பைக்கில இருந்து இறங்கி, அவளோட இடுப்பை ஒய்யாரமா ஆட்டிக்கிட்டே வீட்டு வாசலை நோக்கி நடந்தா. நடக்கும்போது, அவ சும்மா போகல... திரும்பித் திரும்பி மகேஷைப் பார்த்தா. அவ பார்வையில, "சீக்கிரம் வாடா... உள்ள வந்து பூட்டுடா..."ங்கற அந்த அழைப்பு அப்பட்டமாத் தெரிஞ்சது. அவளோட உதட்டுல ஒரு மர்மப் புன்னகை.


மகேஷ் கேட்டைச் சாத்திட்டுத் திரும்பினான். துர்கா அவங்க வீட்டு மெயின் டோர் கதவைத் திறந்து, உள்ளே ஒரு காலடி எடுத்து வச்சா. உள்ள போறதுக்கு முன்னாடி, அவளோட கழுத்தைத் திருப்பி, ஒருக்களிச்சு மகேஷைப் பார்த்தா. அந்தப் பார்வை... அது சும்மா ஒரு பார்வை இல்ல. ஒரு ஆம்பளையைச் சுண்டி இழுக்குற காந்தம்.


மகேஷ் சுத்தி முத்திப் பார்த்தான். மாடியில யாரும் இல்ல. அவன் அம்மா எப்படியும் தூங்கிட்டு தான் இருப்பாங்கன்னு நினைச்சான். தெருவுல ஆள் அரவம் இல்ல. அவ்ளோதான். அவன் ரத்தத்துல வேகம் ஏறுச்சு.


டக்குனு ஓடினான். துர்கா பாதி திறந்து வச்சிருந்த அந்தக் கதவை, அவளோட கையோடு சேர்த்துப் பிடிச்சு, அவளையும் உள்ள தள்ளிக்கிட்டு, அவனும் உள்ள நுழைஞ்சு, 'டப்'னு கதவைச் சாத்தினான்.


இப்போ ஹால்ல அவங்க ரெண்டு பேரும் மட்டும் தான். வெளிய வெயில் வெளிச்சம் இருந்தாலும், உள்ள ஜன்னல் எல்லாம் சாத்தி இருந்ததால, ஒரு மங்கலான, காமத்துக்கு ஏத்த வெளிச்சம்.


மகேஷ் ஒரு வினாடி கூடத் தாமதிக்கல. நேரா கதவுத் தாழ்ப்பாள் கிட்ட கை வச்சான்.


"டேய்... லாக் பண்ணாதடா... என் புருஷன் வந்துருவாரு..." துர்கா அவளோட முகத்தை ஒரு அப்பாவி மாரி வச்சுக்கிட்டு, கண்ணை உருட்டி நடிச்சா. அவ குரல்ல ஒரு செல்லச் சிணுங்கல். அவளோட மூச்சுக்காத்து வேகம் எடுத்திருந்தது.


மகேஷ் அவளை ஒரு செகண்ட் உத்துப்பார்த்தான். அவளோட அந்தப் போலியான அப்பாவிதனதையும், உள்ளுக்குள்ள இருக்கிற அந்தத் தாகத்தையும் அவனால பார்க்க முடிஞ்சது. அவன் முகத்துல ஒரு திமிரான சிரிப்பு வந்துச்சு. "வரட்டும்... அவர் பொண்டாட்டிகூட நான் உள்ள இருக்கும் போது, வெளிய அவர் வெயிட் பண்ணட்டும்…"னு சொல்லிக்கிட்டே, 'நச்'னு தாழ்ப்பாளைப் போட்டான்.


துர்கா அவளோட கீழ் உதட்டைக் கடிச்சுக்கிட்டு, "அடப் பொறுக்கி..."னு செல்லமாத் திட்டினா.


அந்த வார்த்தை மகேஷுக்கு இன்னும் சூடேத்துச்சு. அவன் பதில் பேசல. அவகிட்ட ஒரே பாய்ச்சலாப் பாய்ஞ்சு, அவளோட இடுப்பை வளைச்சு, அவளை அப்படியே தூக்கினான். அவளோட மொத்த உடம்பையும் அலேக்காத் தூக்கித் தன் தோள் மேல போட்டுக்கிட்டான்.


துர்கா தலைகீழாத் தொங்கினா. அவளோட குண்டி இப்போ மகேஷோட முகத்துக்கு நேரா இருந்தது. அவனோட ஒரு கை, அவளோட அந்தச் சதைப்பிடிப்பான, காட்டன் புடவைக்குள்ள மறைஞ்சிருந்த குண்டி மேல 'பதியமா' உக்காந்தது. அவன் விரல்கள் அவளோட சதையை அழுத்திப் பிடிச்சு பிசைஞ்சுக்கிட்டே பெட்ரூமை நோக்கி நடந்தான்.


"டேய்... விடுடா... தலை சுத்துது..."னு துர்கா கால்ல உதைச்சுக்கிட்டே சிரிச்சா. அவளோட சேலைத் தலைப்பு தரைல ஊர்ந்துச்சு.


மகேஷ் பெட்ரூம் கதவை காலால் எட்டி உதைச்சுத் திறந்தான்.


உள்ள நுழைஞ்சதும், அவனுக்கு ஒரு ஷாக் காத்துட்டு இருந்தது.


அந்த ரூம்... அது இன்னும் நேத்து ராத்திரி நடந்த அந்த 'காமக் கச்சேரி'யோட மிச்சம் மீதியோடவே இருந்தது. கிருஷ்ணன் அலங்காரம் பண்ணின அந்தப் புது வெள்ளைச் சாட்டின் பெட்ஷீட், இப்போ கசங்கி, நசுங்கி, ஒரு மூலையில சுருண்டுக் கிடந்தது. அதுல அங்கங்க ஈரம் காஞ்ச தடம்.


தரையிலும், கட்டில் மேலேயும் அந்த மல்லிகைப் பூக்கள்... வாடிப் போய், நிறம் மாறி, மிதிப்பட்டுச் சிதறிக் கிடந்தது. அங்கங்க அந்த வாசனை மெழுகுவர்த்திகள் உருகி வழிஞ்சு, அணைஞ்சு போய்க் கிடந்தது. அந்த ரூம்ல இன்னும் அந்தப் பழைய காம நெடி, வியர்வை வாடை, மல்லிகைப்பூவோட வாடிய மணம் எல்லாம் கலந்து ஒரு கிறக்கமான காத்து வீசுச்சு.


அதைப் பார்த்ததும் மகேஷுக்கு உள்ளுக்குள்ள ஒரு வெறி கிளம்புச்சு. "நேத்து ராத்திரி... இந்த பெட்ல தான அந்த முரளி இவளைப் போட்டுப் புரட்டி இருப்பான்? இவளோட இந்த உடம்பை, அந்த மெழுகுவர்த்தி வெளிச்சத்துல அவன் ரசிச்சு இருப்பான்ல?"ங்கிற நினைப்பு அவனுக்குக் கோவத்தையும், அதை விட அதிகமான காம வெறியையும் உண்டாக்குச்சு.


"இனிமே இந்த இடம் எனக்குத் தான்டி... அவனோட வாசனையை என் வாசனை வச்சு அழிக்கிறேன் பாரு,"னு மனசுக்குள்ள கறுவிக்கிட்டே, தோள்ல இருந்த துர்காவைத் தூக்கி, அந்த கசங்கின பெட் மேல 'தொப்'னு போட்டான்.


விழுந்த வேகத்துல துர்கா பந்து மாரி எகிறினா. அவளோட சேலை விலகி, பாவாடை தெரிய, மல்லாக்க விழுந்தா.


மகேஷ் அவசர அவசரமாத் தன்னோட டீ-ஷர்ட்டைக் கழட்டி வீசினான். அவனோட ஷார்ட்ஸை உருவித் தூக்கிப் போட்டான். ஜட்டியையும் கழட்டி எறிஞ்சான்.


இப்போ அவன் முழு நிர்வாணமா, ஒரு காட்டுமிராண்டி மாரி, அவளோட கட்டில் முன்னாடி நின்னான். அவனோட அந்தத் தடிமனான சுன்னி, நல்லா விறைச்சுப்போய், நரம்பெல்லாம் புடைச்சு, அவளைப் பொளக்கத் தயாரா 'டங் டங்'னு ஆடிக்கிட்டு இருந்தது.


துர்கா படுத்தபடியே அவனைப் பார்த்தா. அவ கண்ணுல ஒரு ரசனை. "அப்பா... என்னா கம்பீரம்டா..."னு நினைக்கிற மாரி, அவனோட உடம்பையும், அந்த ஆடுற சுன்னியையும் மேல இருந்து கீழ வரைக்கும் அளவெடுத்தா.


மகேஷ் பெட்ல இருந்த அந்த வாடிப்போன, காஞ்சுபோன ஒரு சிவப்பு ரோஜா இதழை எடுத்தான். அதை எடுத்து, மெதுவாத் துர்கா கிட்ட குனிஞ்சான்.


அவளோட அந்தச் சிவந்த, சதைப்பிடிப்பான உதட்டுல, அந்த ரோஜா இதழை வச்சான். அவளோட உதட்டுச் சூட்டுல அந்த இதழ் ஒட்டிக்கிச்சு.


"இது அவனோட எச்சம் இல்லடி... இனிமே இது என் முத்திரை,"னு சொல்ற மாரி அவளை ஒரு பார்வை பார்த்துட்டு, அவளோட காலைப் பிடிச்சு இழுத்தான்.


அவளை இழுத்து, கட்டிலோட விளிம்புக்கே கொண்டு வந்தான். அவளோட தலை கட்டிலுக்கு வெளியத் தொங்குற மாரி படுக்க வச்சான்.


இப்போ துர்காவோட தலை பின்னாடி சரிஞ்சு, தொண்டை நல்லா வளைஞ்சு, வாய் வானத்தைப் பார்த்த மாரித் திறந்திருந்தது. அவளோட கூந்தல் தரைல பட்டு விரிஞ்சு கிடந்தது. அவ தலைகீழா மகேஷைப் பார்த்தா. அவளோட கழுத்துல இருந்த தாலி, ஈர்ப்பு விசை காரணமா, அவளோட முகத்துக்கு நேரா வந்து விழுந்து, அவளோட கன்னத்துல உரசிச்சு.


மகேஷ் அவளோட தலைமாட்டுல போய் நின்னான். இப்போ அவனோட இடுப்பு, அவளோட முகத்துக்கு நேரா இருந்தது.


"வாயத் திற அக்கா..." அவன் குரல் கரகரப்பா வந்தது.


துர்கா அவனோட சுன்னியைப் பார்த்தா. அது அவளோட முகத்துக்கு மேல, ஒரு பெரிய இரும்பு உலக்கை மாரித் தொங்கிக்கிட்டு இருந்தது. அவ மெதுவா, ஆசையாத் தன் வாயைத் திறந்தா. அந்த ரோஜா இதழ் அவ உதட்டுல இருந்து நழுவி விழுந்தது.


மகேஷ் ஒரு கையை அவளோட நெத்தியில வச்சுப் பிடிச்சுக்கிட்டு, அவனோட அந்த முரட்டுத் தடியை, அவளோட திறந்த வாய்க்குள்ள விட்டான். தலைகீழா இருக்கிறதால, அவளோட தொண்டைச் சதை முழுசா விரிஞ்சு கொடுத்துச்சு.


'ப்ளக்'னு ஒரு சத்தத்தோட, அவனோட சுன்னி மொட்டு அவளோட தொண்டைக்குழிக்குள்ள போய் இடிச்சது.


"உவ்வ்..." துர்கா லேசாத் திணறினா. ஆனா அவளோட நாக்கு உடனே அவனோட சுன்னியைச் சுத்தி வளைச்சுப் பிடிச்சுக்கிச்சு.


மகேஷ் இப்போ நிதானமா, ஆனா அழுத்தமா இடுப்பை ஆட்ட ஆரம்பிச்சான். அவன் ஒவ்வொரு முறை உள்ளே விடும் போதும், துர்காவோட கழுத்துத் தசை புடைச்சு, அவளோட கன்னம் குழி விழுந்து, அந்தத் தடியை முழுங்குறது பாக்கவே வெறியா இருந்துச்சு. அவளோட எச்சில் வழிஞ்சு, அவனோட சுன்னி வேர் வரைக்கும் நனைச்சது.


அவன் அவளோட வாயை ஓத்துக்கிட்டே, அவளோட உடம்பைப் பார்த்தான். அவளோட காட்டன் புடவை இடுப்புல சுருண்டு கிடந்தது. அவனுக்கு அது தடையாத் தெரிஞ்சது.


வாயில சுன்னியை வச்சுக்கிட்டே, அவனோட ரெண்டு கைகளாலயும் அவளோட புடவையைச் சர்ருனு மேல இழுத்தான். அவளோட வழுவழுப்பான தொடைகள் தெரிஞ்சது. பாவாடையையும் சேர்த்துத் தூக்கினான்.


உள்ளே... அவளோட அந்தச் சின்ன, கருப்பு கலர் பேன்ட்டி. அது அவளோட அகலமான குண்டியையும், இடுப்புச் சதையையும் இருக்கிப் பிடிச்சிருந்தது.


மகேஷ் ஒரு கையால அவளோட அந்தச் சின்னக் கருப்புப் பேன்ட்டியைப் பிடிச்சு, 'சர்'னு ஓரமா விலக்கினான்.


அங்க... அவளோட அந்தப் பெண்மை... அது பூ மாரி மூடி இல்ல.


நேத்து ராத்திரி அந்த முரளி போட்ட ஆட்டத்துல... அவளோட கூதி இதழ்கள் ரெண்டும் நல்லா வீங்கிப்போய், செக்கச் செவேல்னு சிவந்து போயிருந்தது. அவளோட அந்த மென்மையான சதை, முரளியோட முரட்டு இடியில நசுங்கி, கசங்கி, இன்னும் அந்த எரிச்சலோட துடிச்சுக்கிட்டு இருக்கிற மாரி தெரிஞ்சது. அது ஒரு காயப்பட்ட பழம் மாரி, நிலைமையில விரிஞ்சு கிடந்தது.


அதைப் பார்த்ததும் மகேஷுக்குத் தலைக்குள்ள தீ புடிச்சது. "அடப்பாவி... என் அக்காவை இப்டியா வச்சுச் செஞ்சிருக்கான்? பூ மாரி இருந்தவளை... இப்டி வீங்க வச்சு, சிவக்க வச்சு... அவனோட வெறியைத் தீர்த்துருக்கானே..."னு நினைக்கிறப்போ அவனுக்குக் காண்டா வந்தது. அவனோட சொந்தப் பொருளை வேற ஒருத்தன் எடுத்து, இஷ்டத்துக்கு உபயோகிச்சு, கசக்கிப் போட்டா எப்படி இருக்கும்? அந்த வெறி அவனுக்கு வந்தது.