Adultery அவள் இதயத்தின் மொழி

[yazhiniram]

Part 16:

டெலிவரி பையன் கிளம்பிப் போயிட்டான். பார்சல், செக்யூரிட்டி room-க்குப் பக்கத்துல தரையில கிடந்துச்சு. பிரகாஷ் என்னையவே உத்துப் பார்த்துகிட்டு இருந்தான். அவன் முகத்துல ஒரு சின்ன, விஷமமான சிரிப்பு. 'இப்போ உனக்கு வேற வழியில்ல, என் உதவியை நீ கேட்டுத்தான் ஆகணும்'னு அவனோட கண்ணு சொல்லுச்சு.

எனக்கு வேற வழியே இல்ல. அந்த அட்டைப் பெட்டி ரொம்பப் பெருசா இருந்துச்சு. நான் அதத் தூக்க முயற்சி பண்ணினேன். என் கை விரல்களைப் பெட்டிக்குள்ள நுழைச்சுத் தூக்கினேன், அது கிட்டத்தட்ட ஒரு பதினைந்து கிலோவுக்கு மேல இருக்கும். என் கை நரம்புகள் புடைச்சு, உடம்பு மொத்தமும் அதிர்ந்துச்சு. ஒரு இன்ச் கூட அத என்னால நகர்த்த முடியல. இங்க நின்னுகிட்டு வேடிக்கை பாக்குறவன் கிட்ட உதவி கேட்க நான் விரும்பல.

வெளியில அவ்வளவு சூடா இருந்துச்சு. சூரியன் நேரா என் தலைக்கு மேல நின்னுச்சு. என் நெத்தி வியர்த்து, தலை சுத்துற மாதிரி இருந்துச்சு. என்னோட ஊதா நிறக் காட்டன் சேலை உடம்போட ஒட்ட ஆரம்பிச்சுச்சு.

பிரகாஷ் இதப் பார்த்தான். என் முகம் சிவந்து வியர்க்குறத அவன் கவனிச்சான். அவன் மெதுவா நடந்து என் பக்கத்துல வந்து, என் அருகில் வந்து நின்னான். அவன் உடம்புல இருந்த வியர்வை நெடி லேசா வீசுச்சு.

"மேடம், நானே எடுத்துட்டு வந்து கொடுக்கட்டுமா?" அவனாகவே உதவ முன்வந்தான். அவனோட குரல்ல, 'வேணாம்னு சொல்லு, ஆனா நான் விடமாட்டேன்'ங்கிற ஒரு தொனி இருந்துச்சு.

நான் என் கோவத்தை வெளியில காட்டாம, "பரவால்ல, வேணாம். என்னால தூக்க முடியும்"னு சொன்னேன். ஆனா, அவன் விட மாட்டான்னு எனக்குத் தெரியும்.

அவன் இன்னும் கொஞ்சம் பக்கத்துல வந்து, "மேடம், இது ரொம்பக் கனமா இருக்குற மாதிரி தெரியுது. என்னையக் தூக்கி கொண்டு வந்து கொடுக்க விடுங்க, இது ரொம்ப weight-ஆ இருக்கும் போல"னு சொன்னான். அவன் பேசிய அந்தத் வார்த்தைகள் ரொம்பச் சாதாரணமாக இருந்தாலும், அவனோட கண்ணு என் முலையையும் இடுப்பையும் மாறி மாறிப் பார்த்தது. இப்போ எனக்கு வேற வழியில்லை. இந்த வெயில்ல இந்தச் சுமையைத் தூக்கிக்கிட்டுப் போக முடியாது. என் வெட்கத்தையும், கோவத்தையும் விழுங்கிட்டு நான் தலையை அசைச்சுக் சம்மதிச்சேன்.

உடனே அவன், பக்கத்துல இருந்த இன்னொரு செக்யூரிட்டி கிட்ட ஏதோ சைகையில சொல்லிட்டு, "அவன் இங்க பாத்துக்குவான்"னு சொன்னான். அப்புறம் அந்தப் பெரிய பிரிண்டர் பெட்டியைத் தூக்கினான். அது அவனுக்கு ஒரு பெரிய பாரமாத் தெரியல. கொஞ்சம்கூடச் சிரமமே இல்லாம, அவன் லிஃப்ட் பக்கம் நடக்க ஆரம்பிச்சான்.

நான் அவனப் பின் தொடர்ந்து நடக்க ஆரம்பிச்சேன். அன்னிக்கு மத்தியானம் time அது, அப்பார்ட்மென்ட்ல சுத்திப் பார்த்தா யாருமே இல்ல. இந்த வெயில்ல எல்லாருமே வீட்டுக்குள்ள அடங்கிப் போயிருந்தாங்க. நாங்க லிஃப்ட் பக்கத்த அடைஞ்சோம்.

நான் லிஃப்ட் பட்டனை அழுத்தினான். லிஃப்ட் அடித்தளத்துல இருந்து மேல வந்து கதவைத் திறந்துச்சு.

நான் "இங்கேயே வச்சுட்டு நீ போ"னு சொன்னேன்.

ஆனா, அவன் விடல. "இல்ல மேடம், இது ரொம்பக் கனமா இருக்கு. உங்க வீட்டு வரைக்கும் கொண்டு போய் வச்சுட்டுப் போறேன்"னு வற்புறுத்தினான்.

நான் இன்னும் கொஞ்சம் உறுதியாப் பேச நெனச்சேன். "நீ கேட்ல தான் இருக்கணும். போயி உன்னோட வேலையப் பாரு. நான் பாத்துக்குறேன்"னு சொன்னேன்.

அதுக்கு அவன், "இல்ல மேடம், நான் வேற செக்யூரிட்டி கார்ட் கிட்டச் சொல்லி என்னோட works-ஐ ஃபில் பண்ணச் சொல்லிட்டேன். அவன் அங்க இருப்பான். பிரச்சனை இல்ல, உங்களுக்கு உதவுறது எனக்குச் சந்தோஷம் தான்"னு சொன்னான். அவன் கண்ணுல ஒரு குறும்புத்தனம் தெரிஞ்சுச்சு. இந்த 'சந்தோஷம்' வேற ஏதோ ஒன்னக் குறிக்குதுன்னு எனக்குப் புரிஞ்சுச்சு.

இப்போ லிஃப்ட் கதவு முழுசாத் திறந்துச்சு. நான் முதல்ல உள்ள நுழைஞ்சேன். நான் உள்ள போனப்போ, அவன் மறுபடியும் என் சூத்தப் பாத்திருப்பானு தோணுச்சு. லிஃப்ட் சின்னதா இருந்ததால, நான் பின்னாடி லாஸ்ட்ல போய் நின்னேன். அவன் பெட்டியோட உள்நோக்கி நுழையறதுக்கு வசதியா, பின்பக்கமாத் திரும்பி உள்ள வந்தான்.

இப்போ அவன் அந்தப் பிரிண்டர் பெட்டியத் தாங்கிக்கிட்டு முன்னாடி நின்னான். நான் லிஃப்ட்க்குப் பின்னாடி நின்னேன். இப்போ அவனோட சூத்தும் அவனோட இடுப்பும் என் இடுப்புக்கும் முலைகளுக்கும் முன்னாடி இருந்துச்சு. அவனுக்கும் எனக்கும் மத்தியில ஒரு சில இன்சஸ் இடைவெளி தான் இருந்துச்சு. அவன் உடம்புல இருந்து வர்ற வியர்வை நெடியும், வாசமும் அந்தச் சின்ன லிஃப்ட்க்குள்ள நிறைஞ்சு இருந்துச்சு.

லிஃப்ட் ரொம்பச் சூடா இருந்துச்சு. நான் ஃபேன ஆன் பண்ண ட்ரை பண்ணினேன். ஃபேனோட சுவிட்ச் என் பக்கத்துல இல்ல. அது அவனுக்கு முன்னாடி இருந்துச்சு.

நான் முன்னாடி லேசா சாய்ஞ்சு, கையா நீட்டி ஃபேன ஆன் பண்ண குனிஞ்சப்போ, என் முலைகள் அவன் முதுகுல லேசாத் தட்டுச்சு. அந்தத் தொடுகை, என் உடம்புல ஒரு மின்சார அதிர்ச்சி (electric shock) மாதிரிப் பாய்ஞ்சுச்சு. அவன் முதுகுல இருந்த வியர்வை என் முலைகள்ல ஒட்டுற மாதிரி ஒரு உணர்வு. அவன் உடம்பு லேசா அதிர்ந்த மாதிரி எனக்குத் தோணுச்சு. ஆனா, நான் என் முகத்துல எந்த உணர்ச்சியையும் காட்டல. அத கண்டுக்காத மாதிரி, ஃபேன ஆன் பண்ணிட்டு, மறுபடியும் அதே இடத்துக்கு வந்து நின்னேன்.

இப்போ லிஃப்ட் கதவு மூடிட்டு இருந்துச்சு. நாங்க ரெண்டு பேரும் ரொம்ப நெருக்கமா, அந்தச் சின்ன சூடான லிஃப்ட்க்குள்ள, அந்தப் பார்சலோட இருந்தோம். என் இதயம் வேகமாத் துடிச்சுச்சு. அவன் மூச்சு விடுற சத்தம் எனக்கு நல்லாக் கேட்டுச்சு. அவனுக்கும் எனக்கும் இடையில இருந்த அந்தச் சில இன்சஸ் இடைவெளியும், அந்தப் பார்சலும் ஒரு கண்ணுக்குத் தெரியாத திரை மாதிரி இருந்துச்சு.



Part 17:

பார்சலைத் தூக்கிப் பிடிச்சுட்டு இருந்ததால, அவன் என்னைப் பார்த்து ஃப்ளோர் பட்டனை அழுத்தச் சொன்னான். பட்டன் அழுத்துறதுக்கு நான் குனிஞ்சா, என் முலைகள் மறுபடியும் அவனோட முதுகுல படும்னு அவனுக்குத் தெரியும். ஒருவேளை, அவன் அத நெனச்சுத்தான் கேட்கிறானோன்னு எனக்குள்ள ஒரு எண்ணம் ஓடுச்சு. ஆனா, பெட்டியத் தூக்கிட்டு இருக்கிறதால அவனால அழுத்த முடியாதுன்னும் எனக்குப் புரிஞ்சுச்சு. 'சரி, உதவி செய்வோம்'னு நெனச்சு, மறுபடியும் நான் முன்னாடி லேசா சாய்ஞ்சு, பட்டனை அழுத்தப் போனேன்.

நான் குனிஞ்சப்போ, அவன் சும்மா இல்ல. அவன் ஒரு சின்ன அசைவால திட்டமிட்டே லேசா என் பக்கம் சாய்ஞ்சான். இப்போ என் முலைகள் இரண்டும் மொத்தமா அவனோட முதுகுல அழுந்துச்சு. அந்தத் திடீர் அழுத்தத்துல, என் வாய்ல இருந்து ஒரு சின்ன "ச்"சத்தம் வெளிவந்துச்சு. அந்த ஒரு செகண்ட்ல, என் முலைகள் ரெண்டும் அவனோட சட்டையக் கிழிச்சுட்டு அவனோட வியர்த்த முதுகுல ஒட்டுற மாதிரி ஒரு உணர்வு. அந்தக் கணம் அவன் அத முழுசா ரசிச்சிருக்கணும். அவனோட முதுகுல இருந்த சூடும் வியர்வையும் என் முலைகள்ல நல்லா அழுந்துச்சு. ஆனா, ஒரு செகண்டுக்குள்ள அவன் லேசா நகர்ந்து நின்னான். அதுக்குள்ள நான் பட்டனை அழுத்திட்டேன்.

"சாரி மேடம்"னு சொன்னான். அவன் குரல்ல ஒரு சின்னப் பதட்டம் தெரிஞ்சாலும், அதுக்குப் பின்னாடி ஒரு வக்கிரமான சந்தோஷம் மறைஞ்சிருந்தது.

நான் எதுவும் பேசல. என் மூச்சு லேசா வேகமா இருந்துச்சு. என் முலைகளோட காம்புகள் இறுக்கமாகி, கூச்சம் எடுக்க ஆரம்பிச்சுச்சு. நான் என் பழைய இடத்துக்கே வந்து நின்னேன். லிஃப்ட் நகர ஆரம்பிச்சுச்சு.

லிஃப்ட்க்குள்ள இருந்த காத்து ரொம்பக் கனமா, சூடா இருந்துச்சு. ஃபேன் சுழன்றாலும், சூடான காத்துதான் அடிச்சுச்சு. அந்த மெல்லிய ஊதாச் சேலைலேயும் வியர்க்க ஆரம்பிச்சுச்சு. 'G', '1', '2', '3'ன்னு லிஃப்ட் மெதுவா நகர்ந்துட்டு இருந்துச்சு. நான் தரையில இருந்த நம்பர்களை வெறிச்சுப் பார்த்தேன். என் மனசுல படபடப்பு அதிகமா இருந்துச்சு.



அப்போ திடீர்னு, லிஃப்ட்ல ஒரு செகண்ட் "பீப்" சத்தம் வந்துச்சு. அது ஏதோ மெக்கானிக்கல் சத்தம் மாதிரி இருந்துச்சு.

எந்தவித எச்சரிக்கையும் இல்லாம, லிஃப்ட் சட்டுனு நின்னுச்சு. ஒரு சின்ன 'குலுக்கு' குலுங்கி, நாங்க நின்ன தரை லேசா கீழ இறங்குச்சு—ஒரு ரெண்டு இன்ச் இருக்கும். அந்தச் சின்ன சரிவு கூட, என் மொத்த உடம்போட பேலன்ஸையும் மொத்தமா இழக்கச் செஞ்சுச்சு. நான் சுதாரிக்குறதுக்குள்ள, என் உடம்பு மின்னல் வேகத்துல முன்னால பிரகாஷ் மேல மோதிச்சு.

அது லேசான மோதல் இல்ல. என் முழு மார்பு—ரெண்டு முலைகளும்—அவனோட முதுகுல பலமா அழுந்த மோதிச்சு. அந்த ஊதா நிற ஜாக்கெட்டின் மெல்லிய துணி அப்படியே பரவி அவனோட வியர்த்த சட்டையில ஒட்டிக்கிச்சு. என் உடம்போட ஷேப் மொத்தமா அவன் முதுகுல பதிஞ்சது. என் கை, அவன் தூக்கிட்டு இருந்த பிரிண்டர் பெட்டியோட விளிம்புல இடிச்சுச்சு.

எனக்கே தெரியாம, அந்த sudden change-னால நான் பதிலுக்குச் செயல் பண்ணினேன்—என் கைகள் தானாகவே அவனச் சுத்திச்சு. ஒரு ஆபத்துல இருந்து தப்பிக்கிற முயற்சி மாதிரி. ரொம்ப இறுக்கமா. அது ஒரு அனிச்சை-யான செயல். அது ஒரு அணைப்பு இல்ல, ஆனா அப்படித் தான் தெரிஞ்சுச்சு. ஒரு முழுமையான, சூடான, மார்போடு முதுகு ஒட்டிய அணைப்பு மாதிரி இருந்துச்சு.

நான் மொத்தமா அவன் மேல சாஞ்சுட்டேன். என் கன்னம் அவனோட கழுத்துப் பக்கத்துல உரசுச்சு. அவன் சட்டையில இருந்து வந்த வியர்வை வாசம், என் தலை முடி வாசனையோட கலந்து ஒரு மாதிரி இருந்துச்சு. என் ஈரமான முடி அவனோட தோள்பட்டையில பட்டுச்சு. என் உடம்போட முன்பகுதி, அவனோட முதுகுக்குள்ள அப்படியே ஒரு செகண்ட் புதைஞ்சு, ஒட்டிக்கிட்ட மாதிரி இருந்துச்சு. அவனோட உடம்போட இறுக்கம், என் மென்மையான முலைகளுக்கு ஒரு பலமான சப்போர்ட்டா இருந்துச்சு.

என் முலைகளோட மொத்த எடையும் அவனோட முதுகுல அழுந்தி, அவனோட வியர்வை என் மேல பரவுச்சு. என் தொப்புள் பகுதி அவனோட இடுப்புப் பக்கத்துல உரசுச்சு. அந்தச் சிறிய இடத்துல, இப்போ நாங்க உடலால, நெருப்பால ஒட்டிப் போயிருந்தோம். என் புண்டைக்குள்ள ஒரு எதிர்பாராத குடைச்சலும், கூச்சமும் கிளம்பிச்சு. அந்த நிலைமையில, நாங்க லிஃப்ட்ல மாட்டிக்கிட்டதையும், வெயிலையும் மறந்து, அந்த உடல்களோட சூடும் நெருக்கமும் மட்டும்தான் எனக்குத் தெரிஞ்சுச்சு.

நாங்க ரெண்டு பேரும் அப்படியே உறைஞ்சு போய் நின்னோம். ஒரு நீண்ட அமைதி. அவன் சுவாசிக்கிற சத்தம் மட்டும் லிஃப்ட்க்குள்ள கேட்டுச்சு. அவன் மூச்சு அவனோட முதுகு வழியா என் மார்புல படுறத என்னால உணர முடிஞ்சுச்சு.



Part 18:

லிஃப்ட் திடீர்னு குலுங்கி நின்ன அதிர்ச்சியில, பிரகாஷ் முன்னாடி லேசா குலுங்கி, லிஃப்ட்டோட முன் பேனல்ல "டும்"னு மெதுவா மோதினான். அவன் பிடியில இருந்த அட்டைப் பெட்டி லேசா ஆடுச்சு. அவன் அதைத் தவற விடாம இருக்க, தன்னோட உடம்ப முன்னாடி வளைச்சான். ஆனா, அவன் அதக் கீழ போடல. அதே சமயம், என் கிட்ட இருந்து விலகவும் இல்ல. அவன் அப்படியே உறைஞ்சு போய் நின்னான். அவனோட மூளை மொத்தமா ஸ்தம்பிச்சுப் போன மாதிரி இருந்துச்சு.

நானும் ஒரு முழு செகண்ட்க்கு எந்த எதிர்வினையும் காட்டல. அப்புறம் ரெண்டு செகண்ட். என் கைகள் இன்னும் அவனச் சுத்தி இறுக்கமாத்தான் இருந்துச்சு. என் உடம்பு, தேவைப்பட்ட நேரத்தை விட ஒரு நொடி அதிகமா அவன் மேல சாஞ்சு, ஒட்டிப் பிடிச்சு இருந்துச்சு. அந்த ஒரு நொடியில, என் முழு முலைகளோட வெப்பமும் அவனோட முதுகுல பதிஞ்சுச்சு.

அப்புறம், நான் கண் சிமிட்டினேன். என் சுய உணர்வுக்குத் திரும்பினேன்.

நான் வேகமா அவனை விட்டு விலகினேன். சட்டென்று என் கைகளை என் பக்கவாட்டுல கீழ போட்டுக்கிட்டேன். ஒரு இன்ச் பின்னாடி நகர்ந்தேன், அப்புறம் இன்னொரு இன்ச்—எங்க ரெண்டு பேருக்கும் இடையில இருந்த உடல் தொடர்ப மொத்தமா உடைக்கிறதுக்கு அந்த இடைவெளி போதுமானதா இருந்துச்சு.

தோள்ல இருந்து நழுவிய என் சேலைக் கொசுவத்தை (pallu) சரி பண்ணினேன். என் முதுகை நேராக்கினேன். அவனப் பார்க்கவே இல்லை. பேசவும் இல்லை.

அவன் இன்னும் நகரவே இல்லை. அப்படியே உறைஞ்சு போய் நின்னான். பெட்டியப் பிடிச்சுக்கிட்டு, கதவைப் பார்த்தபடி, இன்னும் மெதுவாச் சுவாசிச்சுட்டு இருந்தான். ஒரு தசையைக் கூட அசைக்கப் பயப்படுற மாதிரி அவனோட மார்பு மெல்ல ஏறி இறங்குச்சு. இப்போ அவனோட கழுத்துக்குப் பின் பகுதி நல்லா ஈரமா இருந்துச்சு. வியர்வையா? இல்ல வேற ஏதோ உணர்ச்சியின் ஈரமா?ன்னு தெரியல.

நான் மறுபடியும் அவனுக்குப் பின்னாடி நின்னேன். லிஃப்ட் குலுக்குறதுக்கு முன்னாடி எந்த இடத்துல இருந்தேனோ, அதே இடத்துல. ஆனா, எங்க ரெண்டு பேருக்கும் இடையில எல்லாமே மாறிப் போயிருந்துச்சு. அந்த விஷயம் எங்க ரெண்டு பேருக்கும் நல்லாத் தெரிஞ்சுச்சு.

நான் மெதுவா விலகி நின்னேன், ஆனா என் உடம்பே அந்தக் கணத்தை விட விரும்பாத மாதிரி எனக்குத் தோணுச்சு. என் கைகள் என் பக்கவாட்டுல கீழ விழுந்தாலும், அவை இன்னும் ஏதோ ஒன்றைத் தாங்கிக் கொண்டிருக்கிற மாதிரி உணர்வு இருந்துச்சு. என் விரல்கள் கூச ஆரம்பிச்சுச்சு. என் கைகள் சூடா இருந்துச்சு. அவனோட சட்டையின் கீழ், அவனோட மார்பு வளைவையும், விலா எலும்புகளின் வடிவத்தையும் என் உள்ளங்கைகள் மனப்பாடம் செஞ்சு வச்ச மாதிரி இருந்துச்சு. அவன் வியர்த்த சட்டை என் தோல் மேல பதிஞ்சிருந்த அந்த உணர்வும், அவனோட உடல் வெப்பமும் என் மனசுல பதிஞ்சுச்சு.

என் முலைகளோட நிலைமை? அது இன்னும் அந்த அதிர்ச்சியில இருந்து மீளல. என் ஜாக்கெட் இன்னும் அந்த மோதலின் சூட்டைத் தாங்கிக்கிட்டு இருந்துச்சு. அந்தத் திடீர்னு, எதிர்பாராத அழுத்தம். அது மென்மையாவும் இல்ல, மெதுவாவும் இல்ல. வெறும் முழுமையான அழுத்தம். ரெண்டு செகண்ட் இருக்கலாம். ஒருவேள அதவிட அதிகமா இருக்கலாம். ஆனா, அது என் மார்புல ஒரு கைரேகை மாதிரி ஒரு வடிவத்தை விட்டுட்டுப் போயிருந்துச்சு.