Adultery குடும்ப கூத்தாடி நாரதேவடியா கேரளாக்காரி நயன்தாராவின் செக்ஸ் லீலைகள்

[amarmenonai]

“மோந்து பாரு கேசவா… இது உன் அண்ணன் மனைவியோட புண்டை வாசனை… இன்னும் தொடலியா…?”

அவள் மெதுவாக அவன் முன்னால் வந்தாள்.
ஒரு மில்லிமீட்டர் தள்ளி நின்றாள்.
அவள் மொலைக்காம்பு அவன் டி-ஷர்ட்டில் பட ஆரம்பித்தது. ஆனால் இன்னும் முழுசா அழுந்தவில்லை.

அவள் முகத்தை அவன் காதருகில் கொண்டு வந்தாள்.
“கேசவா… என் மொலைக்காம்பு உன் நெஞ்சில் படுது… உணர்றியா…? ஒரு மில்லிமீட்டர் தான் இடையில இருக்கு… ஒரு மில்லிமீட்டர் தான் என் மொலைக்காம்பு உன் நெஞ்சுல அழுந்துறதுக்கு…”

அவள் மெதுவாக உடலை முன்னால் தள்ளினாள்.
கடினமான மொலைக்காம்பு அவன் டி-ஷர்ட்டில் உரசியது.
மெதுவாக. ஒரு மில்லிமீட்டர் அசைவு.
கேசவன் உடல் நடுங்கியது.

நயன்தாரா மீண்டும் பின்னால் இழுத்தாள். மொலைக்காம்பு பிரிந்தது.
பிறகு மீண்டும் முன்னால். மீண்டும் பின்னால். மீண்டும்… மீண்டும்…
ஒரு நிமிடம் முழுவதும் அவள் மொலைக்காம்பை அவன் நெஞ்சில் லேசாக உரசி உரசி விளையாடினாள்.
அவன் மூச்சு வேகமானது. அவன் உடல் நடுங்கியது.

“அத்தே… ப்ளீஸ்…”
நயன்தாரா சிரித்தாள்.
“ப்ளீஸ்னா என்ன கேசவா? என்ன வேணும்?”
அவள் கையை அவன் ஷார்ட்ஸ் மேல் வைத்தாள்.
அவன் சுன்னி மேலாக லேசாக அழுத்தினாள். ஆனால் பிடிக்கவில்லை. வெறும் விரல் நுனியால்.
“இது ரொம்ப கடினமா இருக்கு… என் புண்டைக்கு இது பொருத்தமா இருக்குமா?”
அவள் விரல் நுனியால் அவன் சுன்னியின் நுனியைத் தடவினாள். ஒரு முறை… இரண்டு முறை…
கேசவன் இடுப்பை முன்னால் தள்ளினான்.

நயன்தாரா பின்னால் இழுத்துக் கொண்டாள்.
“இல்ல… இன்னும் இல்ல…”

“கேசவா… இப்போ உன் சுன்னி என் புண்டைக்கு ஒரு அங்குலம் தள்ளி நிக்குது தெரியுமா…? ஒரு அங்குலம் தான்… இன்னும் கொஞ்சம் முன்னால் வந்தா என் பாவாடைக்குள்ள ஊர்ந்துடும்… ஆனா நீ வர மாட்டியா?”

அவள் மெதுவாக இடுப்பை முன்னால் தள்ளினாள்.
பாவாடைக்குள் இருந்த ஈர ஜட்டி அவன் ஷார்ட்ஸ் மேலே லேசாக உரசியது.
உடனே பின்னால் இழுத்தாள்.
“ஆஹ்… உணர்ந்தியா…? என் புண்டை சூடு உன் சுன்னில பட்டதை…? இன்னொரு தடவ படட்டுமா…? இல்ல நான் நிறுத்திடட்டுமா?”

கேசவன் நடுங்கினான்.
“அத்தே… ப்ளீஸ்…”

“ப்ளீஸ்னா என்ன டா…? வாயால சொல்லு… ‘அத்தே… உன் மொலைய கடிச்சு ரத்தம் வர வைக்கணும்… உன் புண்டைய கிழிச்சு ஓக்கணும்…’னு சொல்லு… இல்லேன்னா நான் இப்படியே நின்னு உன்னை செத்துக்கொல்லுவேன்…”

அவள் விரல் நுனியால் அவன் சுன்னியின் நுனியைத் தடவினாள்.
ஒரு முறை… இரண்டு முறை… மூன்று முறை…
பிறகு திடீரென நிறுத்தி, விரலை அவன் மூக்கின் முன்னால் வைத்தாள்.
“மோந்து பாரு டா… இது உன் அத்தையோட புண்டைத்தேன்… இன்னும் தொட விட மாட்டேன்… நீ கெஞ்சுற வரைக்கும் இப்படியே ஒரு அங்குலம் தள்ளி நின்னு உன்னை வதைப்பேன்…”

அவள் மீண்டும் மொலைக்காம்பை அவன் நெஞ்சில் உரசினாள்… இந்தத் தடவை கொஞ்சம் நீண்ட நேரம்…
பிறகு பிரித்து, கேலியா சிரித்தாள்.
“இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இப்படியே பண்ணினா உன் சுன்னி தானா கஞ்சி பீய்ச்சிடுமா டா…? இல்ல நான் வேணும்னே நிறுத்தி உன்னை அழ வைப்பேனா…? சொல்லு… என்ன வேணும்…? உன் அத்தையோட மொலையா…? புண்டையா…? சூத்தா…? இல்ல என்னை அம்மணக்குண்டியா ஆக்கி கிழிச்சு ஓக்கணுமா…?”

அவள் விரலை அவன் சுன்னியின் நுனியில் வட்டமா வரைந்தாள்… மெதுவாக… மெதுவாக…
“இது ரொம்ப கஞ்சி நிரம்பி இருக்குது போல… இன்னும் கொஞ்ச நேரம் நான் தடவினா தானா பீய்ச்சிடுமா…? இல்ல நான் நிறுத்தி உன்னை கத்த வைப்பேனா…? சொல்லு டா… வாயால… ‘அத்தே… உன் புண்டைய ஓலு வேணும்… உன் சூத்துல கஞ்சி ஊத்த வேணும்…’னு கெஞ்சு… இல்லேன்னா இந்த ஒரு அங்குல இடைவெளி என்றும் மாறாது… நான் என்றும் உன்னை இப்படியே வதைப்பேன்… செத்தாலும் தொட விட மாட்டேன்…”

அவள் ஒரு மில்லிமீட்டர் தள்ளி நின்றாள்.
அவள் மொலைக்காம்பு அவன் டி-ஷர்ட்டில் பட்டு, பிரிந்து, பட்டு, பிரிந்து…
ஒரு நிமிடமாக இந்த வதை நீடித்தது.
அவன் மூச்சு கனமாகி, காதில் ஓடியது.
அவன் சுன்னி ஷார்ட்ஸில் துடித்து, ஒரு சொட்டு கஞ்சி ஊறி துணியை ஈரமாக்கியது.

அவள் குரல் இப்போ தாழ்ந்து, ஆணையிடுற மாதிரி, ஆனா கெஞ்ச வைக்கிற மாதிரி ஒலித்தது:
“கேசவா… நான் இப்பவும் நிறுத்தலாம்… ஒரு வார்த்தை சொல்லு… ‘போதும் அத்தே’னு சொல்லு… நான் உடனே பாவாடை கட்டிக்குவேன்… வெளியே போயிடுவேன்… இந்த வெறி என்றும் முடிஞ்சுடும்… சொல்லு… வேணுமா…?”

அவள் கண்ணுல உண்மையான கேள்வி.
அவள் விரல் நுனி அவன் சுன்னியின் நுனியில் நின்றது.
அழுத்தல… இல்லை.
தொடல… இல்லை.
வெறும் வெப்பம் மட்டும்.

கேசவன் உடல் நடுங்கியது.
அவன் குரல் கம்மி, உடைஞ்சு, கெஞ்சலா வந்தது:
“இல்ல அத்தே… போதும் வேண்டாம்… நான் வேணும்… நான் உனக்கு அடிமை… நீ வேணும்னா என்னை செத்துக்கொல்லு… ஆனா நிறுத்தாத… ப்ளீஸ்… தொடு… தொடு அத்தே…”

அவள் உதடு வளைஞ்சு ஒரு கொடூரமான, இனிமையான புன்னகை.
“சரி டா… நீ ஆமாம் சொன்ன… இனி நீ என் அடிமை… நான் உன்னை எப்படி வேணாலும் வதைப்பேன்… ஆனா எப்போ வேணாலும் ‘சிவப்பு’னு சொல்லு… ஒரு வார்த்தை சொன்னா நான் உடனே நிறுத்திடுவேன்… புரிஞ்சுதா என் நாய்…?”

அவள் விரலை அவன் சுன்னியின் நுனியில் ஒரு சொட்டு கஞ்சி பூசி, மெதுவாக வட்டமா வரைந்தாள்.
“இப்போ கெஞ்சு… வாயால… ‘அத்தே… உன் மொலைய கடிச்சு ரத்தம் வர வைக்கணும்… உன் புண்டைய கிழிச்சு ஓக்கணும்… உன் சூத்துல கஞ்சி ஊத்தணும்…’னு கெஞ்சு… இல்லேன்னா இந்த ஒரு அங்குல இடைவெளி என்றும் மாறாது… நான் என்றும் உன்னை செத்துக்கொல்லுற மாதிரி வதைப்பேன்…”

அவள் மீண்டும் மொலைக்காம்பை அவன் நெஞ்சில் உரசினாள்… இந்தத் தடவை கொஞ்சம் நீண்ட நேரம்…
பிறகு பிரித்து, அவன் காதருகில் கிசுகிசுத்தாள்:
“கெஞ்சு டா… உன் அத்தையோட அடிமை கெஞ்சுற மாதிரி கெஞ்சு… இல்லேன்னா நான் என்றும் தொட விட மாட்டேன்…”

அவன் இறுதியில் உடைந்தான்.
குரல் தெரியாமல், கண்ணில் நீர் வழிந்து,
“அத்தே… போதும்… இனி தாங்க முடியல…” என்று உடைந்து அழுதான்.

நயன்தாரா ஒரே நொடியில் மாறினாள்.

அவள் கண்களில் கொடூரம் மறைந்து, ஒரு ஆழமான, தாய்மை கலந்த அன்பு மட்டுமே மிஞ்சியது.
அவள் அவனை இறுக்கி அணைத்தாள்.
அவள் மொலைகள் அவன் முகத்தில் அழுந்தின.
அவள் கைகள் அவன் முதுகில் இறுக்கமாகச் சுற்றின.
அவள் உடல் முழுவதும் அவனை மூடியது, போர்வை போல.

“ஷ்ஷ்… போதும் டா… முடிஞ்சது… எல்லாம் முடிஞ்சது… இனி ஒண்ணும் இல்ல… நான் இருக்கேன்… நான் இருக்கேன் டா…”
அவள் குரல் நடுங்கியது. அவளுக்கே அழுகை வந்தது.
அவள் அவன் நெத்தியில் முத்தமிட்டாள்… கன்னத்தில்… கண்ணில் வழிந்த நீரை நாக்கால் துடைத்தாள்.

“நீ ரொம்ப நல்லா இருந்த… ரொம்ப அழகா கெஞ்சின… நான் உன்னை ஒண்ணும் பண்ணல… நான் உன்னை பாதுகாத்துக்குறேன்… இனி யாரும் உன்னை தொட மாட்டாங்க… நானே உன்னை இறுக்கி பிடிச்சுக்குறேன்…”

அவன் உடல் இன்னும் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது.
அவள் அவனை பெட்டில் படுக்க வைத்தாள்.
தலையை அவள் மடியில் வைத்தாள்.
அவள் விரல்கள் அவன் தலைமுடியில் மெதுவாக விளையாடின.

“பாரு டா… நான் இங்கேயே இருக்கேன்… உன்னை விட்டு எங்கேயும் போக மாட்டேன்… நீ எனக்கு எவ்வளவு முக்கியம்னு தெரியுமா…? நீ என் உயிர்… நீ என் எல்லாம்…”

அவள் குரல் கம்மியது. அவளுக்கு கண்ணீர் வந்தது.
“நான் உன்னை வதைச்சேன்னு நினைச்சு எனக்கே வலிக்குது டா… நீ அழுதது என் நெஞ்சுல குத்துது… மன்னிச்சுக்கோ… இனி ஒரு துளி கூட உன்னை வலிக்க விட மாட்டேன்…”

அவள் அவன் நெஞ்சில் முகத்தைப் புதைத்து, அழுதாள்.
அவன் கைகளை எடுத்து, தன் மார்பில் வைத்தாள்.
“பார்… என் இதயம் எப்படி துடிக்குது… உனக்காக துடிக்குது… நீ இல்லேன்னா நான் இல்ல… நீ என் உயிர் டா…”

அவள் அவன் காதருகில் மெதுவாக தாலாட்டு பாடினாள்.
அதே கேரளா தாலாட்டு… அவன் குழந்தையா இருக்கும் போது பாடினது.
அவள் கைகள் அவன் முதுகில் மெதுவாகத் தடவின.
அவள் உடல் அவனை முழுசா மூடியது.

“தூங்கு டா… நல்ல கனவு கண்டு தூங்கு… நான் இங்கேயே இருக்கேன்… உன்னை யாரும் ஒண்ணும் பண்ண மாட்டாங்க… நான்தான் உன்னை பாதுகாக்குறேன்… என்றும் பாதுகாக்குறேன்…”

அவன் கைகள் அவளை இறுக்கின.
அவள் கைகள் அவனை இறுக்கின.

இருவரும் ஒருத்தரை ஒருத்தர் இழந்து விடுவோமோனு பயந்து,
ஒருத்தரை ஒருத்தர் இறுக்கி அணைத்து,
கண்ணீரும் வியர்வையும் கலந்து,
முழு பாதுகாப்போடு, முழு அன்போடு தூங்கினார்கள்.

வெளியே மழை கொட்டியது.
உள்ளே இருவரின் இதயங்களும் ஒரே துடிப்பில் அடித்தன.

இதுதான் உண்மையான aftercare.
வதை முடிஞ்ச பிறகு வர்ற கட்டிப்பிடி.
பவர் ப்ளே முடிஞ்ச பிறகு வர்ற கண்ணீர்.
அவள் கொடுத்த வலியை அவளே துடைக்கிற அன்பு.
அவன் அடைந்த வலியை அவனே மறக்க வைக்கிற பாதுகாப்பு.

அவள் ராணியா இருந்தவள்… இப்போ தாயா மாறினாள்.
அவன் அடிமையா இருந்தவன்… இப்போ குழந்தையா மாறினான்.

இருவரும் ஒருத்தருக்கொருத்தர் உயிர்.
இருவரும் ஒருத்தருக்கொருத்தர் உலகம்.

அவன் கண்ணீர் நின்ற பிறகும் அவன் உடல் நடுங்கிக் கொண்டே இருந்தது.
அந்த நடுக்கம் உடலில் இருந்து வரவில்லை; அது ஆழத்தில் இருந்து, அவன் உயிரின் கடைசி மூலையில் இருந்து வந்தது.

நயன்தாரா அதை உணர்ந்தாள்.
அவள் மனசு ஒரே நொடியில் பிளந்தது.

அவள் அவனை மடியில் போட்டு, அவன் முகத்தை இரண்டு கைகளாலும் பிடித்து, நேருக்கு நேர் பார்த்தாள்.
கண்களில் கண்ணீர் துளித்தது.
அவள் குரல் கம்மி, உடைந்து, முழு உணர்வோடு வந்தது:

“கேசவா… என் கண்ணு முன்னால பாரு…
நான் உன்னை இழந்துடுவேன்னு பயந்தேன் டா…
நீ அழுதது என் நெஞ்சுல குத்துது…
நான் உன்னை வதைச்சது தப்பு… நான் உன்னை இப்படி உடைச்சது பெரிய பாவம்…
ஆனா நீ என்னை இவ்ளோ நம்பினது… இவ்ளோ ஒப்படைச்சது…
அதை நினைச்சாலே எனக்கு உயிரே போற மாதிரி இருக்கு…”

அவள் அவன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள்.
அழுது கொண்டே முத்தமிட்டாள்.
“நீ இல்லேன்னா நான் இல்ல டா…
நீ என் உயிர்… என் உலகம்… என் எல்லாம்…
நான் உன்னை விட்டு ஒரு நொடி கூட பிரிஞ்சிருக்க முடியாது…”

அவள் அவன் கைகளை எடுத்து, தன் இதயத்தின் மேல் வைத்தாள்.
“பார்… என் இதயம் எப்படி துடிக்குது…?
உனக்காக துடிக்குது…
உன்னை இழந்துடுவேன்னு பயந்து துடிக்குது…”

அவன் கைகள் நடுங்கின.
அவன் குரல் தெரியாமல் வந்தது:
“அத்தே… நான் தப்பு பண்ணிட்டேனா…? நான் அவுசாரியா ஆகிட்டேனா…?”

அவள் அவன் உதட்டை விரலால் மூடினாள்.
“ஷ்ஷ்… ஒண்ணும் பண்ணல…
நீ என் உயிர்… நீ என் குழந்தை… நீ என் காதலன்…
நீ எனக்கு எல்லாம்…
இது தப்பு இல்ல… இது நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் தேவையானது…
நாம ஒருத்தரை ஒருத்தர் இழந்துடுவோம்னு பயந்தோம்…
இப்போ நாம ஒருத்தரை ஒருத்தர் முழுசா பிடிச்சுக்கிட்டோம்…”

அவள் அவன் நெத்தியோடு நெத்தி வைத்து, கண்ணீரோடு சிரித்தாள்.
“நான் உன்னை என்றும் விட மாட்டேன் டா…
நீ என்னை என்றும் விட மாட்டேன்னு எனக்கு தெரியும்…
நாம இனி பிரியவே மாட்டோம்…”

அவள் அவனை முழுசாக அணைத்து, போர்வையால் சுற்றி,
அவன் முகத்தை தன் மார்பில் புதைத்தாள்.
அவள் இதயத்துடிப்பு அவன் காதில் விழுந்தது.

“கேளு டா… என் இதயம் உனக்காக துடிக்குது…
இனி ஒரு நொடி கூட உன்னை தனியா விட மாட்டேன்…
நீ என் உயிர்… நான் உன் உயிர்…”

அவன் கைகள் அவளை இறுக்கின.
அவள் கைகள் அவனை இறுக்கின.

இருவரும் அழுதார்கள்.
ஆனா அது வலியின் அழுகை இல்லை.
அது இழந்து விடுவோமோனு பயந்த உயிர்கள்
இறுதியாக ஒருத்தரை ஒருத்தர் முழுசா பிடித்துக் கொண்ட பிறகு வரும் அழுகை.

அந்த அழுகையோடு எல்லா பயமும், எல்லா குற்ற உணர்வும், எல்லா தனிமையும் கரைந்து போனது.

மீதமிருந்தது ஒரேயொரு உணர்வு மட்டுமே:
“நான் இனி தனியா இல்ல…
அவள்/அவன் என்னை விட்டு போக மாட்டாங்க…
நாம இனி ஒருத்தருக்கொருத்தர் உயிர்…”

இருவரின் இதயங்களும் ஒரே துடிப்பில் அடித்தன.
அவர்கள் ஒருத்தரை ஒருத்தர் என்றும் விடப் போவதில்லை.
அந்த உறுதி அவர்களை என்றும் கட்டிப்போட்டது.

வெளியே மழை வெறியோடு அடித்தது.
உள்ளே இருவருக்கும் இடையேயுள்ள ஒரே ஒரு அங்குல இடைவெளி இப்போது ஒரு கத்தியாக மாறியிருந்தது: ஒரே நேரத்தில் கிழிக்கிறது, ஒரே நேரத்தில் இணைக்கிறது.

நயன்தாரா ஈரச் சேலையைத் தோளில் இருந்து மெதுவாக இழுத்து தரையில் போட்டாள்.
தண்ணீர் சொட்டு சொட்டாக விழுந்தது.
அவள் ஒவ்வொரு அசைவும் வேண்டுமென்றே மெதுவாக இருந்தது, ஏனென்றால் ஒவ்வொரு அசைவும் அவளை இரண்டாகக் கிழித்தது.
அவள் உதட்டை லேசாகக் கடித்தபடி கேசவனை நேராகப் பார்த்தாள்.

அவள் மனசு ஒரே நொடியில் இரண்டு பக்கமாக உடைந்து, குற்ற உணர்வும் ஆசையும் ஒருவரையொருவர் கழுத்தைப் பிடித்து நெரித்தன:
«இவன் என் மாமா பையன்… இவன் என் புருஷனோட ரத்த சொந்தம்… இவன் என்னைத் தொடுறது பாவம்… குலத்துக்கு முத்திரை… விக்கி அண்ணன் தெரிஞ்சா நான் எப்படி முகம் காட்டுவேன்…?
ஆனா இவன் கண்ணுல இருக்குற தடுக்கப்பட்ட பசி என் உடம்பை உயிரோடு எரிக்குது…
என் மொலைக்காம்பு வலிக்குது… என் புண்டை ஈரமாகுது… என் இதயம் இவனுக்காக துடிக்குது…
இவன் இல்லேன்னா நான் இல்ல… இவன் என் தடுக்கப்பட்ட உயிர்…
நான் இவனை இழந்துடுவேன்னு பயம் என்னை செத்துக்கொல்லுது…
ஆனா இந்த பாவத்தை நான் இவனோடு செய்யத்தான் வேணும்… இல்லேன்னா நான் உயிரோடு இருக்க மாட்டேன்…»

கேசவன் கதவோரமாக நின்றான்.
கைகள் பின்னால் கோர்த்து.
மூச்சு வேகமாக வந்து கொண்டிருந்தது.
அவன் ஷார்ட்ஸில் 18 இன்ச் கருப்பு மாமிசக் கம்பி ஏற்கனவே பாதி நிமிர்ந்து, துணியைத் தூக்கி நிற்க வைத்திருந்தது.

அவன் மனசு ஒரே நொடியில் இரண்டு பக்கமாக உடைந்து, குற்ற உணர்வும் ஆசையும் ஒருவரையொருவர் கழுத்தைப் பிடித்து நெரித்தன:
«அத்தே… இவங்க விக்கி அண்ணன் மனைவி… இவங்களைத் தொடுறது துரோகம்… குலத்துக்கு முத்திரை… அண்ணன் தெரிஞ்சா நான் எப்படி முகம் காட்டுவேன்…?
ஆனா இந்த துரோகமே என் சுன்னிய நிமிர வைக்குது…
என் சுன்னி நுனியில கஞ்சி ஊறுது… என் இதயம் நின்னுடும் போல இருக்கு…
அவங்க மொலைய பார்க்குற போது என் வாயில எச்சில் ஊறுது…
அவங்க தொப்புள பார்க்குற போது என் நாக்கு தானா நீளுது…
இவங்க இல்லேன்னா நான் இல்ல… இவங்க தான் என் தடுக்கப்பட்ட உயிர்…
நான் இவங்களை இழந்துடுவேன்னு பயம் என்னை செத்துக்கொல்லுது…
ஆனா இந்த பாவத்தை நான் இவங்களோடு செய்யத்தான் வேணும்… இல்லேன்னா நான் உயிரோடு இருக்க மாட்டேன்…»

நயன்தாரா ஒரு அடி முன்னால் வந்தாள்.
இன்னொரு அடி.
இன்னொரு அடி.
இப்போது இருவருக்கும் இடையில் 30 செ.மீ. மட்டுமே.
அவள் குரல் மிக மெதுவாக, காற்றைப் போல வந்தது.
“கேசவா… என்னைப் பாரு… நேரா என் கண்ணுல பாரு…”

அவன் கண்கள் அவள் முகத்துக்கு மேலே வந்தன.
ஆனால் உடனே கீழே இறங்கின.
அவள் ஈர ஜாக்கெட் வழியே தெரியும் மொலைகள், குத்திட்டு நிற்கும் மொலைக்காம்புகள், ஆழமான தொப்புள்…
அவன் மனசு:
«அவங்க கண்ணுல பார்க்க முடியல… அவங்க கண்ணுல இருக்குற தடுக்கப்பட்ட வெறியும் அன்பும் என்னை செத்துக்கொல்லுது…
நான் கீழே பார்க்குறேன்… அவங்க மொலைய பார்க்குறேன்… அவங்க தொப்புள பார்க்குறேன்…
என் சுன்னி இப்பவே கஞ்சி ஊறுது… என் உடம்பு முழுக்க வியர்க்குது…»

நயன்தாரா மெதுவாகச் சிரித்தாள்.
அந்தச் சிரிப்பில் ஒரு அவுசாரி, ஒரு தேவடியா, ஒரு கள்ளப் பொண்டாட்டி எல்லாம் கலந்திருந்தது.
“என்ன கேசவா… இரண்டு மாசமா என்னை இப்படித்தான் பார்ப்பியா…? ராத்திரி படுக்கையில என்னை நினைச்சு அடிச்சுக்குவியா…? என் பேர் சொல்லி ‘அத்தே… அத்தே…’னு முனகுவியா…?”

அவள் ஒவ்வொரு சொல்லையும் மெதுவாக, அழுத்தமாகச் சொன்னாள்.
அவன் முகம் சிவந்தது. கண்கள் கீழே இறங்கின.

நயன்தாரா மேலும் நெருங்கினாள்.
இப்போது அவள் மொலைகள் அவன் நெஞ்சில் லேசாகத் தொட்டன.
ஆனால் அழுந்தவில்லை.
ஒரு மில்லிமீட்டர் உரசல் மட்டும்.
அவள் மெதுவாக உடலை முன்னால் தள்ளி, மொலைக்காம்பை அவன் டி-ஷர்ட்டில் உரச விட்டாள்.
பிறகு பின்னால் இழுத்தாள்.
மீண்டும் முன்னால். மீண்டும் பின்னால்.
ஒரு நிமிடம் முழுவதும் அவள் மொலைக்காம்பை அவன் நெஞ்சில் லேசாக உரசி உரசி விளையாடினாள்.

கேசவன் உதடுகள் திறந்தன.
“அத்தே…”

“ச்ச்ச்…” அவள் விரலை அவன் உதட்டில் வைத்து அமுக்கினாள்.
“இனிமே அத்தேன்னு கூப்பிடாத… என்னை ‘நயன்’னு கூப்பிடு… இல்ல… ‘டார்லிங்’னு கூப்பிடு… இல்ல… ‘கள்ளப் பொண்டாட்டி’னு கூப்பிடு…”

அவள் விரல் அவன் உதட்டில் இருந்து கீழே இறங்கியது.
கழுத்தில். மார்பில். வயிற்றில்.
பிறகு ஷார்ட்ஸ் ஓரத்தில் நின்றது.

“எனக்கு தெரியும் கேசவா… நீ ராத்திரி என்னை நினைச்சு இதை அடிச்சு கஞ்சி ஊத்துவியா… என் பாவாடை மோந்து அடிப்பியா… என் ப்ரா-வை எடுத்து முகத்துல வச்சு அடிப்பியா… எல்லாம் தெரியும்…”

அவள் விரல் நுனி அவன் ஷார்ட்ஸ் மேல், சுன்னியின் நுனியில் லேசாக அழுத்தியது.
ஒரு செக்கன்ட் மட்டும்.
பிறகு எடுத்தாள்.

கேசவன் இடுப்பை முன்னால் தள்ளினான்.
அவள் பின்னால் இழுத்துக் கொண்டாள்.
“இன்னும் இல்ல கேசவா… முதல்ல என்னை ருசி பாரு…”


அவள் தன் ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை ஒவ்வொன்றாக கழட்ட ஆரம்பித்தாள்.
முதல் ஹூக். இரண்டாவது. மூன்றாவது.
ஒவ்வொரு ஹூக்கும் கழன்றபோதும் அவள் மொலைகள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளியே வந்தன.
இறுதியில் ஜாக்கெட் தரையில் விழுந்தது.

கருப்பு லேஸ் பிரா.
மொலைகள் அடங்காமல் திமிறின.
அவள் மெதுவாக பிரா ஹூக்கைத் தொட்டாள்.
ஆனால் கழற்றவில்லை.

“கேசவா… நீ தான் கழற்றணும்… வா…”

அவன் நடுங்கும் கைகளை உயர்த்தினான்.
முதல் ஹூக். இரண்டாவது. மூன்றாவது.
பிரா விலகியது.

இளநீர் மொலைகள் வெளியே குதித்தன.
மொலைக்காம்புகள் குத்திட்டு நின்றன.

அவள் மெதுவாக அவன் முன்னால் மண்டியிட்டாள்.
அவள் மூக்கு அவன் சுன்னியின் நுனியில் லேசாகத் தொட்டது.
வெறும் தொடுதல் மட்டும், அழுத்தம் இல்லை.
ஆனா அவள் மனசு ஒரே நொடியில் பல குரல்களாக உடைந்தது:

«இவன் சுன்னி என் மூக்குல படுறது… இவன் கஞ்சி வாசனை என் மூக்குல நிரம்புது…
இது விக்கி அண்ணன் மனைவியோட மூக்கு… இது தப்பு… இது பாவம்…
ஆனா இந்த பாவத்தின் வாசனை என் புண்டைய தானா ஈரமாக்குது…
இவன் நடுங்குறது என் உடம்புல மின்சாரம் ஓட வைக்குது…
இவனை இப்படி வதைக்குறது துரோகம் தானே…?
ஆனா இந்த துரோகம் தான் என்னை உயிரோடு வைச்சிருக்கு…
இவன் கெஞ்சல் என் இதயத்துல குத்துது… இவன் எனக்காக செத்தாலும் நான் இவனை விட மாட்டேன்…
இவன் இல்லேன்னா நான் இல்ல… இவன் என் தடுக்கப்பட்ட உயிர்…»

கேசவன் உடல் ஒரே நடுக்கத்தில் ஆடியது.
அவன் மனசு ஒரே நொடியில் பல குரல்களாக உடைந்தது:

«அத்தே மூக்கு என் சுன்னில படுது… அவங்க சூடான மூச்சு என் சுன்னிய நெரிக்குது…
இது விக்கி அண்ணன் மனைவி… இவங்க மூக்கு என் சுன்னில… இது துரோகம்… நான் அவுசாரி…
ஆனா இந்த துரோகத்தின் சூடு என் சுன்னிய வெடிக்க வைக்குது…
என் கஞ்சி இப்பவே பீய்ச்சிடும் போல இருக்கு…
அவங்க மூச்சு என் சுன்னிய நாக்கு மாதிரி நக்குற மாதிரி இருக்கு…
இவங்க என்னை இப்படி வதைக்குறது பாவம் தானே…?
ஆனா இந்த பாவம் தான் என்னை உயிரோடு வைச்சிருக்கு…
இவங்க இல்லேன்னா நான் இல்ல… இவங்க தான் என் தடுக்கப்பட்ட உயிர்…»

அவள் மூக்கை மெதுவாக மேலே இறக்கினாள்.
அவன் చுன்னியின் நீளம் முழுவதும் மூக்கால் உரசினாள்.
கீழிருந்து மேலுக்கு.
மெதுவாக.
பிறகு மீண்டும் கீழே.

அவள் மனசு:
«இவன் சுன்னி என் மூக்குல துடிக்குது… இவன் கஞ்சி வாசனை என் மூக்குல நிரம்புது…
இவன் எனக்காக நடுங்குறான்… இவன் எனக்காக செத்துக்கொல்லுறான்…
இவனை இப்படி வதைக்குறது எனக்கு சுகம்… ஆனா இவன் வலி என் இதயத்துல குத்துது…
இவன் கெஞ்சல் என் புண்டைய ஈரமாக்குது… இவன் கெஞ்சல் என்னை ராணியா ஆக்குது…»

அவன் மனசு:
«அத்தே மூக்கு என் சுன்னிய நக்குற மாதிரி உரசுது…
என் சுன்னி வெடிச்சுடும்… என் கஞ்சி இப்பவே பீய்ச்சிடும்…
இவங்க என்னை இப்படி வதைக்குறாங்க… இவங்க என்னை அடிமையா ஆக்குறாங்க…
இந்த வதை தான் என் சொர்க்கம்… இந்த பாவம் தான் என் உயிர்…»

அவள் நாக்கை வெளியே தொங்க விட்டாள்.
ஆனால் தொடவில்லை.
ஒரு செண்டிமீட்டர் தள்ளி வைத்து, நாக்கால் காற்றை அடித்தாள்.
அவன் சுன்னியில் அந்த சூடான, ஈரமான காற்று பட்டது.

கேசவன் இடுப்பைத் தூக்கி, அவள் வாய்க்கு நெருக்கினான்.
“அத்தே… ஊம்பு… ப்ளீஸ்…”

நயன்தாரா தலையை மெதுவாக ஆட்டினாள்.
கண்களில் ஒரு கொடூரமான இன்பம்.
“இல்ல… இன்னும் இல்ல…”

அவள் எழுந்து நின்றாள்.
மெதுவாக அவன் முன்னால் திரும்பினாள்.
அவள் கொழுத்த குண்டி அவன் முகத்துக்கு நேராக ஆடியது.
தர்பூசணி குண்டி. மண்பானைப்போல குண்டி. குண்டி கலசங்கள்.
அவள் மெதுவாக குனிந்தாள்.
அவள் குண்டி அவன் முகத்துக்கு நேராக வந்து நின்றது.
பாவாடை ஒட்டி, குண்டி ஓட்டை வடிவம் தெரிந்தது.
அவள் கைகளால் குண்டி சதைகளைப் பிடித்து மெதுவாக விரித்தாள்.
சூத்து ஓட்டை லேசாகத் தெரிந்தது.
அந்த சூத்து ஓட்டையின் ஈரமான, கனமான வாசனை அவன் மூக்கைத் தாக்கியது.

அவள் மனசு:
«இவன் என் சூத்த நக்க ஆசைப்படுறான்… இவன் எனக்காக செத்துக்கொல்லுறான்…
இவன் நாக்கு என் சூத்துல பட்டா நான் செத்துடுவேன்…
இவனை இப்படி வதைக்குறது பாவம்… ஆனா இந்த பாவம் தான் என் உயிர்…»

அவன் மனசு:
«அத்தே சூத்து என் முகத்துக்கு முன்னால்… ஒரு செண்டிமீட்டர் தான்…
நக்கணும்… நக்கி அவங்க முனகல் கேக்கணும்…
இவங்க என்னைத் தொட விடல… இந்த வதை தான் என் சொர்க்கம்…
இந்த பாவம் தான் என் உயிர்…»

அவள் மனசு + அவன் மனசு ஒரே நேரத்தில் கத்தியது:
«இது தப்பு… இது பாவம்… இது துரோகம்…
ஆனா இந்த பாவம் தான் நம்மை உயிரோடு வைச்சிருக்கு…
இந்த தடை தான் நம்மை இணைக்குது…
நாம இனி ஒருத்தரை ஒருத்தர் விட மாட்டோம்…»

அதற்குப் பிறகு தான் உண்மையான விளையாட்டு ஆரம்பித்தது.

பெட்ரூமுக்குள் நுழைந்ததும் நயன்தாரா கதவை லேசாகத் தாளிட்டாள்.
மழைச் சத்தம் இப்போது தூரமாக ஒலித்தது, ஆனால் அறையில் இருவரின் இதயத்துடிப்பு மட்டுமே பெரிதாக ஒலித்தது.

அவள் கேசவனை பெட்டின் ஓரத்தில் உட்கார வைத்தாள்.
அவன் உட்கார்ந்ததும் அவன் தொடைகள் நடுங்கின.
அவள் மெதுவாக மண்டியிட்டு அவன் முன்னால் அமர்ந்தாள்.
அவன் கண்கள் அவளை விட்டு நகரவில்லை, அவன் உதடுகள் நடுங்கின.

அவன் 18 இன்ச் கருப்பு மாமிசக் கம்பி அவன் தொடைகளுக்கு நடுவில் நிமிர்ந்து நின்றது.
நரம்புகள் புடைத்து, தலைப்பகுதி ஏற்கனவே ஈரமாகப் பளபளத்தது.
கஞ்சி ஒரு சொட்டு ஊறி, நுனியில் தொங்கியது.

நயன்தாரா முதலில் அதை இரண்டு கைகளாலும் பிடித்தாள்.
அவள் சிறிய கைகளில் அது முழுவதும் அடங்கவில்லை.
இரண்டு கைகளாலும் பிடித்தாலும் மேலே ஏழெட்டு இன்ச் வெளியே தெரிந்தது.
அவள் விரல்கள் அதன் சூட்டை உணர்ந்தன.
அவள் மனசு:
«இவ்வளவு பெரிசு… என் கைகளுக்கே அடங்கல…
இது என் தொண்டைக்குள்ள போனா நான் செத்துடுவேனா…?
இல்ல… நான் இதை விழுங்கித்தான் ஆகணும்… இவன் எனக்காக செத்த மாதிரி நானும் இவனுக்காக செத்துடணும்…»

அவள் குரல் கிசுகிசுப்பு, காமத்தில் நடுங்கியது.
“என்னோட கைக்கே அடங்கல கேசவா… இது என் தொண்டைக்குள்ள போகுமா…?”