Adultery அவள் கணவன் செய்த தவறு (Completed)

[Shrutikrishnan]

ராத்திரி மணி ஒன்பது.


காயத்ரியோட வீட்டுக்கு வெளிய இருட்டுல கிருஷ்ணன் பைக்கை நிறுத்தினான். பின்னாடி உக்காந்திருந்த துர்கா மெதுவா இறங்கினா. 


கிருஷ்ணன் பாக்கெட்ல இருந்து போனை எடுத்து காயத்ரிக்குக் கால் பண்ணான்.


காயத்ரி உடனே எடுத்தா. "சொல்லுங்க சார்?"


"காயத்ரி... கொஞ்சம் வெளிய வர்றியா? நான் உன் வீட்டுக்கு வெளிய தான் நிக்கிறேன்,"னு சொன்னான்.


காயத்ரி ஒரு நொடி யோசிச்சா. அவ்ளோ ராத்திரில சார் எதுக்கு வீட்டுக்கு வந்துருக்காருனு அவளுக்குப் புரியல. இருந்தாலும், "இதோ வர்றேன் சார்,"னு சொல்லிட்டு போனை வச்சா.


ஒரு நிமிஷத்துல கேட் திறக்குற சத்தம் கேட்டுச்சு. காயத்ரி வெளிய வந்தா. அவ தூங்கப் போற கோலத்துல இருந்தா. ஒரு மெலிசான காட்டன் நைட்டி போட்டிருந்தா. உள்ளாடை எதுவும் போடலங்கிறது அவ நடந்தப்பவே தெரிஞ்சது. மார்புல ஒரு டவலை ஷால் மாரி போர்த்திக்கிட்டு, கூந்தலை அள்ளி முடிஞ்சுக்கிட்டு வந்தா.


வெளிய கிருஷ்ணனையும், அவன் கூட ஒரு பொண்ணு நிக்கிறதையும் பார்த்து அவளுக்குக் குழப்பமா இருந்தது. கிட்ட வந்ததும் தான் அது துர்கானு அவளுக்கு அடையாளம் தெரிஞ்சது.


"வாங்க சார்... வாங்க அக்கா... ஏன் வெளியவே நிக்கிறீங்க? உள்ள போலாம்,"னு அவங்களக் கூப்பிட்டா.


"இல்ல காயத்ரி... வீட்டுக்குள்ள வேணாம். உன்கிட்ட கொஞ்சம் தனியா, முக்கியமான விஷயம் பேசணும்,"னு கிருஷ்ணன் தயங்கிட்டே சொன்னான்.


காயத்ரி சுத்தி முத்திப் பார்த்தா. தெருவுல ஆள் நடமாட்டம் இல்ல. "சரிங்க சார்... வாங்க மொட்டை மாடிக்குப் போலாம். அங்க யாரும் வர மாட்டாங்க,"னு சொன்னா.


"வாங்க அக்கா,"னு துர்காவையும் கூட்டிக்கிட்டு அவங்க வீட்டு மொட்டை மாடிக்குப் படி ஏறிப் போனாங்க.


அந்த இருட்டுல, நிலா வெளிச்சத்துல மூணு பேரும் நின்னாங்க. காத்துல காயத்ரியோட நைட்டி லேசாப் பறந்து, அவளோட உடம்பைக் காட்டுச்சு.


கிருஷ்ணன் தயங்காம எல்லாத்தையும் சொன்னான்.


முரளி வீட்டுல தங்க டீல். அப்றம் அவன் பிரண்ட்ஸ் ரெண்டு பேரை கூட்டிட்டு வந்து பண்ண சொன்னது. எல்லாம் ஒன்னும் விடாம சொன்னான். அத தடுத்து, அடுத்த நாள் வேலையை விட்டு... பணத்தையும் திருப்பிக் குடுத்து. ஆனா இப்போ...  பொண்டாட்டி வீடியோவை வச்சுக்கிட்டு... அதை இன்டர்நெட்ல போட்ருவேன்னு சொல்லி பிளாக்மெயில் பண்றது. பொண்டாட்டி மானம் போயிரும்னு மிரட்டுறான்னு... எல்லாத்தையும் சொல்லி முடிச்சான்.


இதைக் கேட்கக் கேட்க காயத்ரிக்குக் கண்ணுல தண்ணி முட்டிட்டு வந்தது. அவ அதிர்ச்சியாவும், குற்ற உணர்ச்சியாவும் துர்காவைப் பார்த்தா.


அவ மெதுவா நடந்து போய் துர்காவோட கையைப் பிடிச்சுக்கிட்டா.


"சாரி அக்கா... என்ன மன்னிச்சிருங்க. ஒரு வகையில நானும் இதுக்குக் காரணம் தான். அன்னைக்குக் கிருஷ்ணன் சார் கிட்ட... 'அவன் கிட்டப் பணம் இருக்கு... அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கோங்க'னு சொல்லி, முரளியோட டீலுக்கு ஓகே சொல்லச் சொல்லித் தப்பு பண்ணிட்டேன். அவன் ஒரு கேடுகெட்டவன்னு எனக்குத் தெரியும்... ஆனா என்கிட்ட மட்டும் தான் அப்படி நடந்துப்பான்னு நினைச்சேன். உங்ககிட்ட ஒரு தடவை முடிச்சுட்டு விட்டுருவான்னு நினைச்சேன் அக்கா. ஆனா... உங்களை இப்படி ரெண்டு மூணு பேரோட அசிங்க படுத்துவானு நான் கனவுல கூட நினைக்கல,"னு சொல்லி அழுதா.


துர்கா அவளோட அழுகையைப் பார்த்துட்டு, அவ கையை இறுக்கமாப் பிடிச்சுக்கிட்டா.


"பரவாயில்ல காயத்ரி... விடு... நடந்தது நடந்துருச்சு. இது உன் தப்பு ஏதும் இல்ல. எல்லாம் என் புருஷன் அரமிச்சிவச்சது…”னு துர்கா அவ கண்ணைப் பார்த்து உறுதியா சொன்னா. “ஆனா இப்போ எனக்கு உன் உதவி வேணும்."


காயத்ரி கண்ணைத் துடைச்சுக்கிட்டு, "சொல்லுங்க அக்கா... என்னால முடிஞ்சது எதா இருந்தாலும் செய்றேன்,"னு சொன்னா.


துர்கா அவகிட்ட இன்னும் கொஞ்சம் நெருங்கி வந்தா.


"அவனோட போன் பாஸ்வேர்ட் வேணும் காயத்ரி. உனக்குத் தெரியுமா? அது மட்டும் தெரிஞ்சா போதும்... மீதி வேலையை நாங்க பாத்துப்போம்,"னு துர்கா நம்பிக்கையோடு கேட்டா.


காயத்ரி ஒரு நிமிஷம் யோசிச்சா. அவ நெத்தியில சுருக்கம் விழுந்துச்சு. "ஐயோ அக்கா... அவனோட ஆபீஸ் சிஸ்டம் பாஸ்வேர்ட் தான் எனக்குத் தெரியும். ஆனா அவனோட போன் பாஸ்வேர்ட்... அது எனக்குத் தெரியாது அக்கா,"னு வருத்தமாச் சொன்னா.


அதைக் கேட்டதும் கிருஷ்ணனுக்கும் துர்காவுக்கும் பெரிய ஏமாற்றமா போச்சு. கிருஷ்ணன் முகம் வாடிப் போச்சு. காயத்ரிக்கு எல்லாமே தெரியும், ஈஸியா முடிச்சிரலாம்னு நினைச்சு வந்தவன், இப்போ இப்படிச் சொல்றாளேனு சோர்வா துர்காவைப் பார்த்தான்.


அவங்க முகம் சுருங்கிப் போனதைப் பார்த்ததும் காயத்ரிக்கு மனசு கஷ்டமா இருந்துச்சு.


"கவலைப்படாதீங்க அக்கா... எனக்கு ஒரு நாள் டைம் குடுங்க. நாளைக்குச் சாயங்காலத்துக்குள்ள எப்படியாவது அவனோட பாஸ்வேர்ட் என்னனு கண்டுபிடிச்சுச் சொல்றேன்,"னு காயத்ரி உறுதியாச் சொன்னா.


துர்கா பதறிப்போய், "வேணாம் காயத்ரி... பரவாயில்லை விடு. நாங்க வேற எதாச்சும் வழி பாத்துக்கிறோம். எங்களுக்காக நீ தேவையில்லாத ரிஸ்க் எதுவும் எடுக்காத. அவன் தான் சரியான நாய் ஆச்சே... உன்னை எதாச்சும் பண்ணிடப் போறான்,"னு அக்கறையாச் சொன்னா.


"அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லக்கா. நான் பாத்துக்கிறேன். நீங்க கவலைப்படாம போங்க. நாளைக்கு நல்ல செய்தியோட கால் பண்றேன்,"னு காயத்ரி அவங்களுக்குத் தைரியம் சொன்னா.


ரெண்டு பேரும் சரின்னு தலையாட்டினாங்க. வேற வழி இல்ல.


"சரி காயத்ரி... நாங்க போயிட்டு வரோம்,"னு கிருஷ்ணன் சொன்னான்.


"சார்... மணி ரொம்ப ஆச்சு... சாப்பிட்டுப் போங்க சார்,"னு காயத்ரி உபசரிச்சா.


அதுக்குத் துர்கா அவ கையைப் பிடிச்சு, "பரவாயில்லம்மா... நாங்க சாப்பிட்டுட்டுத் தான் வந்தோம். நீ போய் படு,"னு சிரிச்சுக்கிட்டே சொல்லிட்டு, கிருஷ்ணனைப் பார்த்து நடந்தா.


ரெண்டு பேரும் அந்த மொட்டை மாடிப் படியில இறங்கி, பைக்கை எடுத்துக்கிட்டு வீட்டுக்குக் கிளம்பிப் போனாங்க. மனசுக்குள்ள ஒரு பக்கம் ஏமாற்றம் இருந்தாலும், காயத்ரி உதவுவான்னு ஒரு சின்ன நம்பிக்கை துளிர்த்தது.


***

காயத்ரிக்கு அன்னைக்கு ராத்திரி பூரா கண்ணுல தூக்கமே இல்ல. படுக்கையில ஒரு பக்கம் படுத்தா உறுத்துது, இன்னொரு பக்கம் படுத்தா குத்துதுங்கற மாரி புரண்டு புரண்டு படுத்தா. மனசு முழுக்க ஒரே யோசனைதான். 'கிருஷ்ணன் சார் ஆரம்பிச்சது தப்பா இருக்கலாம், ஆனா அதுல எனக்கும் ஒரு பங்கு இருக்குல்ல...'னு அவ மனசுக்குள்ள குற்ற உணர்ச்சி குடைஞ்சு எடுத்தது. எப்படியாவது நாளைக்கு முரளி போன் பாஸ்வேர்டைக் கண்டு பிடிச்சே ஆகணும், துர்கா அக்கா வாழ்க்கையைக் காப்பாத்தணும்னு ஒரு வைராக்கியத்தோட இருந்தா.


விடிஞ்சது. காயத்ரிக்கு மனசுக்குள்ள படபடப்பு இருந்தாலும், வெளிய காட்டிக்கல. வழக்கமா ஆபீஸூக்கு சுடிதார் போட்டுட்டு போறவ, இன்னைக்கு முரளியை மயக்கி, அந்தக் காரியத்தை முடிக்கணும்னு முடிவு பண்ணி, ஒரு ஸ்பெஷல் புடவை எடுத்தா.


அது ஒரு சந்தன கலர்ல, பளபளன்னு மின்னுற சாட்டின் புடவை. அந்தக் கலரு அவளோட செக்கச் செவேல்னு இருக்குற மேனிக்கு அவ்வளவு கச்சிதமா பொருந்தி இருந்துச்சு. அந்தத் துணி... அப்பப்பா... தொட்டா வழுக்கிட்டு ஓடுற மாரி அவ்ளோ நைஸா, மெலிசா, எண்ணெய் தடவின மாரி இருந்துச்சு.


அவ அந்தப் புடவையைக் கட்டினப்போ, அது அவ உடம்போட பசை போட்ட மாரி ஒட்டி, அவளோட வளைவு நெளிவெல்லாம் அப்பட்டமாத் தூக்கிக் காட்டுச்சு. அவ இடுப்பு மடிப்புல அந்தப் புடவை இருக்கமா உக்காந்து, அவ நடக்கும்போது அந்தத் துணி அவளோட வழுவழுப்பான தொடையில உரசின சத்தம் அவளுக்கே ஒரு கிளுகிளுப்பைக் கொடுத்துச்சு. ஜாக்கெட் கொஞ்சம் டைட்டா போட்டுருந்ததால, அவளோட எடுப்பான முன்னழகு, அந்தப் புடவைக்குள்ள திமிறிக்கிட்டு வெளிய வரத் துடிச்சது. முதுகுல ஜாக்கெட் இறக்கமா வெட்டி, அவளோட பளபளக்குற வெள்ளையான முதுகைத் தாராளமா காட்டுச்சு.


ஆபீஸ்ல அவ உள்ள நுழையும்போதே, அங்க இருந்த அத்தனை பேர் கண்ணும் அவ மேல தான். அவ நடக்கும்போது அந்தப் பளபளக்குற புடவை அவளோட உருண்டையான குண்டியைச் சுத்தி இறுக்கிப் பிடிச்சு, 'ஜிவ் ஜிவ்'னு ஆடுற அழகைப் பார்த்து எல்லாரும் வாயைப் பொளந்தாங்க. அவளோட ஒவ்வொரு அசைவுக்கும் அந்தப் புடவை தண்ணி மாரி அவ உடம்போட நெளிஞ்சு கொடுத்துச்சு. அவ சீட்ல போய் உக்காரும் போது, அந்தப் புடவை விலகி அவளோட இடுப்புச் சதை பிதுங்கித் தெரிஞ்சது ஆபீஸ்ல பாதி பேருக்கு வேலையை மறக்க வச்சுச்சு.


மணி பதினொண்ணு ஆச்சு. முரளி ஆபீஸூக்கு வந்தான். உள்ள நுழையும்போதே அவனோட கழுகுக்கண் காயத்ரி மேல தான் விழுந்துச்சு. அவளோட அந்தப் புதுக் கோலத்தையும், அந்தச் சந்தனக் கலர் புடவை அவ உடம்போட ஒட்டி உறவாடுறதையும் பார்த்ததும் அவனுக்குக் காலையிலேயே மூடு ஏறிடுச்சு. வந்ததும் வராததுமா, அவளோட ஆடுற இடுப்பையே வெறிச்சுப் பார்த்துக்கிட்டு, "காயத்ரி... அந்தப் புது ப்ராஜெக்ட் ஃபைலை எடுத்துட்டு கேபினுக்கு வா,"னு அதிகாரமா சொல்லிட்டு, எச்சில் முழுங்கிக்கிட்டே உள்ள போனான்.


காயத்ரி அந்த ஃபைலை நெஞ்சோட அணைச்சுக்கிட்டு உள்ள போனா. முரளி சிஸ்டம்ல எதையோ மும்முரமா நோண்டிட்டு இருந்தான். காயத்ரி அந்த ஃபைலை அவன் டேபிள் மேல வச்சா. ஆனா வேல முடிஞ்சதும் வெளிய போகாம அங்கேயே தயங்கி நின்னா. அவனுக்கு எப்படி நூல் விடுறது, எப்படி அந்தப் பாஸ்வேர்டை வாங்குறதுனு அவளுக்குத் தெரியல.


முரளி வேலையை நிறுத்திட்டு நிமிர்ந்து பார்த்தான். "வாட்?”னு கேட்டான்.


காயத்ரி கையை பிசைஞ்சுகிட்டே, "சார்... அது வந்து... ஒரு சின்ன உதவி..."னு இழுத்தா.


"என்ன?" முரளி புருவத்தைத் தூக்கினான்.


"அப்பாவுக்கு மெடிக்கல் செலவு கொஞ்சம் இருக்கு சார். ஒரு பதினெட்டாயிரம் பணம் அவசரமாத் தேவைப்படுது. அட்வான்ஸா கொடுத்தீங்கன்னா..."னு கெஞ்சுற குரல்ல கேட்டா.


முரளி ஒரு செகண்ட் யோசிச்சான். அவன் கண்கள் அவளை ஒரு முறை மேலிருந்து கீழா அளவெடுத்துச்சு. அவளோட நளினமான உடம்பு, கெஞ்சுற முகம் எல்லாம் அவனுக்கு ஒரு கணக்கைப் போட்டுச்சு. அப்புறம் கையில இருந்த வாட்சைப் பார்த்தான். மணி பதினொண்ணே கால்.


"சரி... பதினெட்டாயிரம் தானே... தர்றேன். ஆனா சும்மா இல்ல..."னு சொல்லி ஒரு நக்கலான சிரிப்பு சிரிச்சான்.


காயத்ரி அவனைப் பார்த்தா.


"இப்போ நான் கொஞ்சம் பிஸி. கரெக்டா ஒரு 12:30 உள்ள வா,"னு சொன்னான்.


"சரிங்க சார்,"னு சொல்லிட்டு காயத்ரி திரும்பினா.


"ஏய் நில்லு," முரளி குரல் தடுத்தது.


காயத்ரி திரும்பினா. முரளி அவ முகத்தையே உத்துப்பார்த்தான்.


"அன்னைக்கு ஒரு பிங்க் கலர் லிப்ஸ்டிக் போட்டுட்டு வந்தியே... அது செமையா இருந்துச்சு. மறக்காம அதைத் திக்கா போட்டுட்டு வா,"னு சொன்னான்.


அவன் சொல்லும்போதே அவன் கண்ணு அவ உதட்டு மேல தான் காமமா மேஞ்சுது. அந்தப் பிங்க் லிப்ஸ்டிக் போட்ட வாயை நினைக்கும்போதே அவனுக்கு சூடேறிச்சு.


"அப்புறம்... நம்ம செட்டப் ஞாபகம் இருக்குல்ல?"னு கண்ணடிச்சான்.


காயத்ரிக்குத் தெரியும் அது என்ன செட்டப்னு. துர்காவுக்கு முன்னாடி இவ தான் அந்த டேபிளுக்கு அடியில முட்டி போட்டு அவனுக்குச் சுகம் கொடுத்துட்டு இருந்தவ. மனசுக்குள்ள அருவருப்பா இருந்தாலும், பாஸ்வேர்ட் வேணுமேங்கறதுக்காக, "ஞாபகம் இருக்கு சார்... ஆமா சார்..."னு தலையாட்டினா.


"குட்... போய் ரெடியாகு,"னு முரளி சொன்னான்.


காயத்ரி அங்க இருந்து திரும்பினாள். அவ இடுப்பைச் சுத்தி இருக்கமா கட்டியிருந்த அந்தச் சந்தனக் கலர் சாட்டின் புடவை, அவ உடம்போட பசை போட்ட மாரி ஒட்டிக்கிட்டு இருந்தது. அவ திரும்பினதும், அவளோட அந்த உருண்டையான, கும்முனு இருக்குற குண்டி, அந்தப் பளபளக்குற துணிக்குள்ள பிதுங்கிக்கிட்டு, தோலை உரிச்சுக் காட்டுற மாரி அப்பட்டமாத் தெரிஞ்சது.


அவ ஒவ்வொரு அடியும் எடுத்து வச்சு நடந்து போகும்போது, அந்த வழுவழுப்பான புடவை அவளோட குண்டிப் பிளவுக்குள்ள சிக்கிக்கிட்டு, தனித்தனியா 'ஜிவ் ஜிவ்'னு தாளம் போட்டு ஆடுற அழகை, முரளி கண்ணு இமைக்காம, வெறி பிடிச்சவன் மாரி ரசிச்சுப் பார்த்தான்.


அந்தச் சாட்டின் துணி அவளோட அசைவுக்கு ஏத்த மாரி மினுங்க, அவளோட குண்டி ஆடுற ஆட்டத்தைப் பார்த்து, 'அப்பா... என்ன ஷேப்புடா... இன்னைக்கு மதியம் இந்த ஆட்டத்துக்கு ஏத்த மாரி, அந்தப் பிங்க் லிப்ஸ்டிக் போட்ட வாய வச்சு என் சுன்னியைச் சப்பப் போறா... செம விருந்துடா...'னு நினைச்சுக்கிட்டு, அவனுக்குக் கீழ நரம்பு புடைக்க, எச்சில் முழுங்கிக்கிட்டே அவ போறதையே பார்த்துட்டு இருந்தான்.


***


மணி பனிரெண்டு முப்பது. காயத்ரி மெதுவா முரளியோட கேபின் கதவைத் தட்டினா.


"கம் இன்," உள்ளே இருந்து முரளியோட குரல் கரகரப்பா கேட்டது.


காயத்ரி கதவைத் திறந்து உள்ள போனா. உள்ள போனதும் 'க்ளிக்'னு கதவைச் சாத்தி தாழ்ப்பாள் போட்டா. அவளோட தோள்ல ஒரு ஸ்டைலான ஹேண்ட்பேக் தொங்கிட்டு இருந்தது. அவ முகம் இப்போ காலையில பார்த்ததை விட 'பளபள'னு மின்னுச்சு. நல்லா ஃபேஸ் வாஷ் பண்ணி, ஃபிரெஷ்ஷா மேக்கப் போட்டிருந்தா. கண்ணுல தீட்டின மஸ்காரா அவளோட பெரிய கண்ணை இன்னும் வசீகரமாக்குச்சு. ஆனா முரளியோட கண்ணு அவளோட உதட்டுல தான் நிலைகுத்தி நின்னுச்சு. அவன் சொன்ன மாரியே, அந்த அடர்த்தியான பிங்க் கலர் லிப்ஸ்டிக் அவளோட சதைப்பிடிப்பான உதட்டை ஒரு பழம் மாரி காட்டிக்கிட்டு இருந்தது. காதுல ஜிமிக்கி ஆடிக்கிட்டு அவளோட கழுத்தைச் சீண்டிச்சு. ஒரு கையில வாட்ச், இன்னொரு கையில ஒத்த தங்க வளையல் அவளோட மென்மையான மணிக்கட்டை அழகாக்குச்சு.


முரளி அவளோட அந்தப் பளபளக்குற சாட்டின் புடவையில தெரியுற வளைவு நெளிவுகளை எச்சில் ஒழுக ரசிச்சுப் பார்த்தான். "என்னடி... நம்ம செட்டப் எங்க?"னு அவளோட மொல ஆடுறதைப் பார்த்துக்கிட்டே கேட்டான்.


காயத்ரி ஒரு மர்மப் புன்னகையோட அவனோட டேபிள் கிட்ட வந்தா. அவளோட ஹேண்ட்பேக்கை டேபிள் மேல வச்சுட்டு, மெதுவா ஜிப்பத் திறந்தா. உள்ள கையை விட்டு எதையோ தேடினா.


முரளி ஆர்வமா எட்டிப் பார்த்தான்.


அவளோட கை வெளிய வரும்போது, அதுல ஒரு மஞ்சக் கயிறு இருந்தது. சாதாரணக் கயிறு இல்ல. புதுசா கல்யாணம் ஆன பொண்ணுங்க கழுத்துல கட்டுற, நூல்ல பின்னின, நல்ல தடிமனான, மஞ்சத் தாலி கயிறு. அதுல ஏற்கனவே முடிச்சு போட்டு தயாரா இருந்தது.


காயத்ரி முரளியோட கண்ணைப் பார்த்துக்கிட்டே, மெதுவா அந்தக் கயிற்றை அவளோட கழுத்துல மாட்டி, பின்னாடி முடியை விலக்கி சரி பண்ணிக்கிட்டா. அந்த மஞ்சத் தாலி கயிறு, அவளோட அந்தச் சந்தனக் கலர் பளபளக்குற மார்பு மேல விழுந்து ஆடுன அழகைப் பார்த்ததும், முரளிக்கு உடம்புல கரண்ட் பாய்ஞ்சது. "அப்பா... புதுப் பொண்டாட்டி மாரி இருக்கியேடி..."னு முனகிக்கிட்டே, அவன் கை தானா பாக்கெட்ல போச்சு.


முரளி அவனோட போனை வெளிய எடுத்தான். காயத்ரியோட கண்ணு கழுகு மாரி அந்தப் போன் மேலேயே இருந்துச்சு. அவன் தன்னோட விரலை வச்சு ஃபிங்கர் பிரிண்ட் சென்சார்ல அழுத்தினான். 'டக்'னு போன் அன்லாக் ஆச்சு. அவன் கேமராவை ஓபன் பண்ணி, "அப்படியே நில்லுடி... புதுப் பொண்டாட்டி கெட்டப்ல ஒரு போஸ் குடு... செமையா இருக்க,"னு சொன்னான்.


காயத்ரி வெட்கப்படுற மாரி நடிச்சுக்கிட்டே, அவளோட இடுப்பை லேசா வளைச்சு, மார்பை நிமிர்த்தி, அந்தத் தாலியை உதட்டுல கவ்விக்கிட்டு, கண்ணை லேசா மூடி ஒரு போஸ் கொடுத்தா. முரளி அந்த அழகை ரசிச்சுக்கிட்டே போட்டோ க்ளிக் பண்ணான்.


அப்புறம் இடுப்பை ஒரு பக்கம் ஒடிச்சு, கையைத் தூக்கி ஜாக்கெட்ல அவளோட அக்குளைக் காட்டுற மாரி இன்னொரு போஸ் கொடுத்தா. அவளோட ஒவ்வொரு அசைவுக்கும் அந்தத் தாலி முரளியைச் சீண்டுச்சு.


முரளிக்கு வெறி ஏறுச்சு. டக்குனு போனை வீடியோ மோடுக்கு மாத்தினான். ரெக்கார்ட் பட்டனை அமுக்கிட்டு, "போதும்டி போட்டோ... இப்போ வீடியோ ஓடுது... கழட்டு... அந்தப் புடவையை உருவு,"னு கரகரப்பான குரல்ல சொன்னான்.


காயத்ரிக்கு அவனோட பலவீனம் தெரியும். அவனோட கண்ணு எப்பவும் அவளோட குண்டி மேல தான் மேயும்னு அவளுக்கு நல்லாவே தெரியும். அதனால, அவனைக் கிறங்கடிக்க, அவ மெதுவா ஒரு பாம்பு மாரி உடம்பை வளைச்சு நெளிச்சுத் திரும்புனா.


அவ திரும்புனதும், அந்த இறுக்கமான, வழுவழுப்பான சந்தனக் கலர் சாட்டின் புடவையில அவளோட குண்டி, ரெண்டு உருண்டு திரண்டு, அந்தத் துணிக்குள்ள பிதுங்கிக்கிட்டுத் தெரிஞ்சது. அவளோட இடுப்புக்கும் குண்டிக்கும் நடுவுல இருக்கிற அந்த வளைவு, ஒரு சிலையில செதுக்கின மாரி அவ்ளோ கச்சிதமா இருந்தது. முரளி போனை ஜூம் பண்ணி, அவளோட குண்டி அசையுற அழகையே வெறிச்சுப் பார்த்து வீடியோ எடுத்தான்.


காயத்ரி அவளோட ரெண்டு கையை மெதுவா மேலத் தூக்கினா. அப்படித் தூக்கும்போது அவ இடுப்பு இன்னும் ஒடுங்கி, அவளோட குண்டி இன்னும் பெருசாத் தூக்கிக்கிட்டுத் தெரிஞ்சது. அவளோட தோள் மேல இருந்த அந்த பின்னை கழட்டிட்டு முந்தானையை மெதுவாச் சறுக்க விட்டா. அந்த வழுவழுப்பான துணி, அவளோட உடம்புல நிக்காம 'வழுக்'னு சறுக்கிக்கிட்டு கீழே இடுப்பு வரைக்கும் விழுந்துச்சு.


இப்போ அவளோட முதுகு முழுசாத் தெரிஞ்சது. அவ போட்டிருந்த ஜாக்கெட் முதுகுல ரொம்ப இறக்கமா வெட்டி, ஜன்னல் வச்ச மாரி, அவளோட மொத்த முதுகையும் அப்பட்டமா காட்டுச்சு. அவளோட பளபளக்குற முதுகுத் தோல், அந்த ரூம் ஏசி வெளிச்சத்துல எண்ணெய் தடவின மாரி மின்னுச்சு. அவளோட கழுத்துல முடிஞ்சிருந்த அந்தத் தடிமனான மஞ்சத் தாலிக் கயிறு முடிச்சு, அவளோட முடிக்கு அடியில மறைஞ்சு, அந்தப் பொன்னிற முதுகுல புரண்டுக்கிட்டு இருந்தது பாக்கவே அவ்ளோ செக்ஸியா இருந்தது.


முரளி மூச்சு விடாம, அவளோட முதுகையும், குண்டியையும் மாத்தி மாத்தி வீடியோ எடுத்தான். காயத்ரி மெதுவாத் திரும்பி அவனைப் பார்த்து ஒரு கள்ளச் சிரிப்பு சிரிச்சா. இப்போ அவ மார்பு மேல துணி இல்ல. அந்த டைட்டான ஜாக்கெட் அவளோட ரெண்டு மார்பகத்தையும் தாங்க முடியாம, உள்ள அடைச்சு வச்சிருக்க மாரி, மேல பிதுங்கிக்கிட்டுத் தெரிஞ்சது. அதுக்கு நடுவுல அந்தப் புது மஞ்சத் தாலி, அவளோட மார்புப் பிளவுல விழுந்து ஆடுச்சு.


கீழே இடுப்புல அந்தப் புடவை இன்னும் இருக்கமாச் சுத்தியிருந்தது. அவ திரும்பும்போது, அந்தப் புடவை முடிச்சு விலகி, அவளோட ஆழமான தொப்புள் குழி லேசா எட்டிப் பார்த்தது. அவளோட இடுப்புச் சதை மடிப்பு, அந்தப் புடவைக்கு மேல நசுங்கித் தெரிஞ்சது. முரளி அவளோட அந்த ஆட்டத்தையும், உடம்பு மினுங்கறதையும் பார்த்துட்டு, போனை ஆட்டாம கெட்டியா பிடிச்சுக்கிட்டு, நாக்கைத் தொங்கப் போட்டுக்கிட்டு ரசிச்சு வீடியோ எடுத்தான்.