Incest இச்சைப் புல்வெளி..!!!

[கல்லறை நண்பன்.]

காலை நேரப் பரபரப்புக்கிடையே.. அழகான புன்னகையுடன் நவனை வரவேற்றாள் பவித்ரா. 

இன்று அவள் தலைக்கு குளித்து லூஸ் ஹேர் விட்டுப் பின்னியிருந்தாள். பிங்க் நிறப் புடவை கட்டி அசத்தலாக இருந்தாள்.

"வாங்க.. சாப்பிட்டிங்களா?" அவளின் இயல்பான புன்னகை கூட வசீகரமாக இருந்தது.

"ம்ம்ம்.. நீங்க சாப்பிட்டிங்களா?" அவன் கேட்டான்.

"ஆச்சு" என்றாள் "எனக்கு உங்களை பத்தி அவ்வளவா தெரியாது. என் சிஸ்டர்தான் சொன்னா உங்களைப் பத்தி "

"கண்டிப்பா.. நல்ல மாதிரி சொல்லியிருக்க வாய்ப்பில்லை"

"ஏன்?" அவள் புருவம் உயர்த்தி அவனைப் பார்த்தாள் "அவளுக்கும் உங்களுக்கும் ஆகாதா என்ன?"

"அப்படி இல்லை.."

"அவ உங்கள பத்தி மோசமா எதுவும் சொல்லிடலையே. நீங்க வேலைக்கு எங்கயும் போறதில்லேனு மட்டும் சொன்னா"

"அதை விட வேற என்ன இருக்கு.. ஆண்களைப் பத்தி சொல்ல?"

"ஹோ.." வாயோரங்களை துடைத்தபடி சிரித்தாள் "நீங்க அப்படி வரீங்களா? இதுல என்ன இருக்கு. சரியான வேலை கெடைக்காம எத்தனை பேர் ஊரை சுத்திட்டிருக்காங்க? நீங்க ஒண்ணும் வேணும்னே தண்டமா ஊரைச் சுத்தணும்னு சுத்தலையே?"

"புரிஞ்சுகிட்டதுக்கு தேங்க்ஸ்.."

அதன்பின் வேலை விபரங்களை அவனுக்குச் சொன்னாள். மொபைல் விலை.. ரீசார்ஜ் செய்வது எல்லாம் விளக்கினாள்.

"ஒன் வீக் பழகிட்டா எல்லாமே உங்களுக்கு அத்துப்படி ஆகிரும்"

வந்த கஸ்டமர்களை புன்னகையுடன் கவனித்தாள். யாராக இருந்தாலும் கனிவாக பேசிச் சிரித்து வியாபாரத்தை முடித்தாள். அவளின் செயல்பாடுகள் எதிலும் நடிப்பு இருப்பதாக அவனுக்கு தோன்றவில்லை. அவள் இயல்பான குணத்துடன் பேசி சிரிப்பதைப் போலிருந்தது. 

ஒரு அழகான பெண் நடத்தும் கடை எவ்வளவு பிஸியாக ஓடும் என்பதை ஒரே நாளில் புரிந்து கொண்டான். 

இளைஞர்களுக்கும் இளம் பெண்களுக்கும் குறைவில்லை. ஒரு சிலருக்கு அவளிடம் அக்கௌண்ட் கூட இருந்தது அவனுக்கு வியப்பாக இருந்தது.

"சேலரி வந்ததும் ஃபுல் அமௌண்டையும் செட்டில் பண்ணிடுவாங்க" என்றாள்.

அவளது வியாபார நெளிவு சுழிவுகளையே அவனும் கற்றுக் கொள்ள விரும்பினான்.

கஸ்டமர் இல்லாத ஓய்வு நேரத்தில் நவனுடன் பேசுவதில் அவள் மிகவும் ஆர்வம் காட்டினாள். அவனைப் பற்றி சின்னச் சின்னதாக கேட்டுத் தெரிந்து கொண்டாள். 

அவனுக்கு அவளைப் பார்ப்பதே பெறும் போதையாக இருந்தது. மேலும் அவள் தன்னைப் பற்றி அக்கறையாக கேட்டுத் தெரிந்து கொள்கிறாள் எனும்போது சொல்லவா வேண்டும். 

அவன் கண்கள் அவளின் உடலழகை அவ்வப்போது வருடி நிறைவடைந்தது.

"உங்களுக்கு ஒரே பொண்ணா?" பவித்ராவின் அந்தரங்கம் பற்றி அவன் கேட்ட முதல் கேள்வி.

"ஆமா" என்று சிரித்தாள்.

"என்ன படிக்குது?"

"செகண்ட் ஸ்டேண்டர்டு"

"ஸ்கூல் விட்டு வந்தப்பறம்.. உங்க பொண்ணை யாரு பாத்துப்பாங்க?"

"அம்மா பாத்துப்பாங்க. மார்னிங் என் பொண்ணை ஸ்கூல்க்கு ரெடி பண்ணி அனுப்பறது கூட எங்கம்மாதான்."

"அம்மா உங்களுக்கு ஹெல்ப் புல்லா இருக்காங்க?"

"ம்ம்ம்"

அப்பறம் இன்னொரு இடைவெளியில் கேட்டான்.
"உங்க ஹஸ்பெண்ட்.. உங்க கூட இல்லையா?"

"ம்கூம்" அதையும் புன்னகையுடனே தலையாட்டிச் சொன்னாள்.

"ஓ.. பொண்ணை பாக்கக் கூட வர மாட்டாரா?"

"இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணிகிட்டார்"

"ஹோ..!"

கிடைக்கும் கேப்பில் எல்லாம் அவன் கண்கள் அவளின் அழகான அங்க லாவண்யங்களை அள்ளிப் பருகிக் கொண்டிருந்தது. 

அதிலும் குறிப்பாய் அவளின் அம்சமான பின்னழகும்.. அவ்வப்போது வெட்டிச் செல்லும் இடை அழகும்.. எதிர் பாராத சில தருணங்களில் தலை காட்டும் அவளின் இடது மார்பும் அவன் கண்களைக் காந்தம் போல ஈர்த்துக் கொண்டிருந்தது.

அவன் மதிய உணவு கொண்டு போகவில்லை.

"லஞ்ச் என்ன பண்ணுவிங்க?" என்று கேட்டாள்.

"ஹோட்டல்லதான்" என்று சிரித்தபடி சொன்னான்.

"வீட்டுக்கே போயிட்டு வரலாமே?"

"என் வீட்ல.. அவ்வளவு சுமூகமான சூழ்நிலை இல்லங்க"

"சரி.. பணம் வேணும்னா கேளுங்க" என்றாள்.

மதிய உணவை அவன் ஹோட்டலுக்குப் போய் சாப்பிட்டு வந்தபோது.. பவித்ராவின் தங்கை சரண்யா கடையில் இருந்தாள்.

"ஹாய்.. எப்படி இருக்கீங்க?" என்று அத்தனை பற்களும் தெரியச் சிரித்தாள்.

"நான் நல்லாருக்கேன். நீ எப்படி இருக்க?"

"பைன். வேலை பிடிச்சிருக்கா?"

"இன்னும் நான் வேலை செய்யவே ஆரம்பிக்கல. ஏதோ டைம் பாஸ் பண்ணிட்டிருக்கேன். அப்பறம் எப்படி சொல்ல?" என்றான்.

அக்காவின் அழகில் கால் பாகம் கூட இவள் தேற மாட்டாள் என்று தோன்றியது. அதன்பின் சரண்யாவையும் அவனையும் கடையை கவனித்துக் கொள்ளச் சொல்லி விட்டு சாப்பிட வீட்டுக்கு தன் ஸ்கூட்டியில் கிளம்பினாள் பவித்ரா..!!!

"எங்கக்கா எப்படி?" என்று தன் அக்கா போனபின் நவமுகனிடம் கேட்டாள் சரண்யா.

அவள் கருநீலக் கலரில் ஒரு சுடிதார் போட்டிருந்தாள். மார்பை மறைக்க அவசியமில்லாத ஒரு துப்பட்டா. இடது பக்கத்தில் மூக்கு குத்தியிருந்தாள். அது அவளுக்கு ஒரு செக்ஸி லுக் கொடுத்தது. 

ஆனாலும் அவள் ஒன்றும் அவ்வளவு ஈர்ப்பாக இல்லை. ஒட்டிய கன்னங்களும் நீள மூக்குமாய் ஒட்டடைக் குச்சி போலிருந்தாள்.

"சூப்பரா இருக்காங்க" என்றான்.

"என்னது?" திகைப்பானாள்.

"ஹேய்.. அழகாருக்காங்கனு சொன்னேன்ப்பா" என்று சிரித்தான்.

"நான் அதை கேக்கல. பழக எப்படினு கேட்டேன்.?"

"நைஸ் லேடி. ரொம்ப நல்லா.. ஜாலியா பழகறாங்க"

"அவகிட்ட வேலை செய்ய உங்களுக்கு பிடிச்சிருக்கில்ல?"

"உங்கக்கா மாதிரி பொண்ணுகிட்ட வேலை செய்ய குடுத்து வெச்சிருக்கணுமே?"

"எல்லாரோடயும் நல்லா பழகுவா. ஆனா வீட்ல எங்ககிட்ட மட்டும் எரிஞ்சு எரிஞ்சு விழுவா. வீட்டைப் பொறுத்தவரை அவ ஒரு சிடு மூஞ்சி" என்றாள்.

அவளது அந்தரங்க வாழ்வில் ஏற்பட்ட பாதிப்பால் அவள் அப்படி மாறியிருக்கலாம் என்று தோன்றியது.

சிறிது நேரம் கழித்து சரண்யா கேட்டாள்.
"அப்பறம்.. எப்ப மேரேஜ்?"

"யாருக்கு?"

"உங்களுக்குத்தான்"

சிரித்து விட்டான்.

"ஏன் சிரிக்கறீங்க?" என்று கேட்டாள்.

"நடக்கறதை பேசலாமே சரண்யா. எனக்கு கீழ சுசி ரெடியா இருக்கா. அவளுக்கு முடிச்சிட்டுதான் எனக்கு. எங்களை விடு உனக்கு எப்போ?"

"சுசிக்குத்தான் ஆள் ரெடியா இருக்கில்ல..? அவனையே புடிச்சு கட்டி வச்சிரலாமில்ல?"

"அது அவ விருப்பம்" என்றான் "நான் உன்னைக் கேட்டேன். நீ ஏதாவது இந்த...லவ்வு.. கிவ்வு..?"

உதட்டைப் பிதுக்கினாள்.

"ஏன்..?"

இவளையெல்லாம் எவன் லவ் பண்ணுவான். அவள் அதைப் பற்றி எதுவும் சொல்லவில்லை. சிரித்து மழுப்பினாள்.
"வீட்ல பாத்து யார ஓகே பண்றாங்களோ அவங்களை கட்டிக்க வேண்டியதுதான்"

"சுசி உங்களப் பத்தி நெறைய பேசுவா" என்றாள் சரண்யா.

"என்ன பேசுவா?" என்று அவளைப் பார்த்தான்.

அரை மணி நேரம் சென்றிருந்தது. உச்சிப் பொழுது என்பதால் கடையைத் தேடி கஸ்டமர் யாரும் வரவில்லை. பவித்ராவைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ள ஆர்வமாக இருந்தான் நவமுகன். ஆனால் சரண்யா அவனைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்வதில் ஆர்வம் காட்டினாள்.

"வீட்ல நீங்க ரெண்டு பேரும் எப்படி?"

"எப்படின்னா?"

இரண்டு பேரும் அருகருகேதான் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களுக்கு முன் இருந்த டேபிள் மீது வலது கை ஊனி அதில் தலை சாய்த்து அவனைப் பார்த்து உட்கார்ந்திருந்தாள் சரண்யா.

   அவளது துப்பட்டா அவள் கழுத்துக்கு போயிருந்தது. கழுத்தில் ஒரு செயின் போட்டிருந்தாள். அதன் கீழே சுடிதார் கழுத்து விரிந்திருந்தது. 

அவளது குட்டிக் காய்கள் அவ்வளவு எடுப்பாக இல்லை என்றாலும் அதைப் பார்க்கும் போதும் ஒரு கிளர்ச்சி ஏற்படத்தான் செய்தது.

"இல்ல.. நீங்க ரெண்டு பேரும் அண்ணன் தங்கச்சி மாதிரி இல்லாம.. நல்ல பிரெண்ட்ஸ் மாதிரிதான் பேசி பழகுவிங்கனு சொல்வா"

"ம்ம்ம்"

"அவ லவ் மேட்டர் எல்லாம்.. ஸ்டார்ட்டிங்லருந்தே உங்களுக்கு தெரியும்னு சொல்லியிருக்கா"

"ம்ம்ம்"

"அதான் கேட்டேன். ஒரு அண்ணனா.. நீங்க எப்படினு.." கையில் பேனாவை வைத்து ஆட்டிக் கொண்டே பேசினாள்.

மெல்லப் புன்னகைத்தான்.
"இதுல நான் சொல்ல என்ன இருக்கு?"

"ஏன்..? எதுவுமே இல்லையா?"

"இருக்கலாம்.. பட் அவசியமில்ல.."

"பட் அவ.. அவனை கல்யாணம் பண்ணிக்க மாட்டாளாமே?"

"அது அவ விருப்பம்"

"எப்படி... நீங்க இப்படி.. அவ அவனோட செமையா ஊர் சுத்தியிருக்கா. அவங்க போகாத எடமில்ல. பழகாத லெவல் இல்ல.."

"ஸோ வாட் சரண்யா..?" அவன் கேட்க.. அவள் திகைத்தாள்.

"ஒரு.. ஒரு அண்ணனா இதை எப்படி அக்ஸெப்ட் பண்ணிக்கறீங்க?"

அதே புன்னகை காட்டினான்.
"அது ஒரு அண்ணனா இருந்து பாத்தா புரியும். குறிப்பா.. என்னை மாதிரி ஒரு அண்ணனா.."

அவள் தலையை ஆட்டிக் கொண்டாள். அவன் பார்வை தன் காய்களை தடவிச் செல்வதை உணர்ந்து ரசித்தாள். 

இவ்வளவு கிட்டத்தில் உட்கார்ந்து கொண்டு தன் காய்களை ஒருவன் ரசிக்கிறான் என்பதே அவளின் உடம்பையும் மனதையும் கிளர்ச்சியடைய வைத்துக் கொண்டிருந்தது. 

அவனுக்கு தன் காய்களைக் காட்டுவதில் மேலும் ஆர்வம் காட்டினாள்.

"பரவால.. சுசிக்கு ரொம்ப நல்ல ஒரு அண்ணா கெடைச்சிருக்காங்க" ஒரு காலை டேபிளுக்கடியில் நீட்டி வைத்து இன்னொரு காலை விரித்து ஆட்டினாள். அதுவும் அவன் பார்க்க வேண்டும் என்பதற்காகத்தான்.

"சரி.. எங்களை விடு.. உங்கக்காவும் நீயும் எப்படி?"

"நாங்க இவ்ளோ க்ளோசா இல்ல.."

"மொத இருந்தே அப்படித்தானா?"

"ஆமா.. அவ என்கிட்டல்லாம் சரியா மனசு விட்டு எப்பவுமே பேச மாட்டா. அவளுக்கு ரொம்ப அழகா இருக்கோம்ன்ற திமிரு அதிகம்"

"ஹோ.."

"அதனாலதான் அவளால கல்யாணம் பண்ணிட்டு.. ஹஸ்பெண்டோட அனுசரிச்சு போக முடியல.."

"அவரு இன்னொரு மேரேஜ் பண்ணிகிட்டாராமே?"

"ஆமா.."

"அப்ப.. உங்கக்காவும் ரீ மேரேஜ் பண்ணிக்கலாமே. இன்னும் அவங்க இளமை அழகு எதுவும் போயிடலையே?"

"ஆனா அவ ரீ மேரேஜை விரும்பல. இதே போதும்னு வாழ்ந்திட்டிருக்கா"

"பாவம் இல்ல.." அவன் சொல்ல.. அவனை உற்றுப் பார்த்தாள் சரண்யா.

"ம்ம்ம்.. அழகாருக்கற பொண்ணுன்னா எல்லாருக்கும் பாவம்தான்" எனச் சொல்லிவிட்டு கையில் இருந்த பேனாவை கீழே நழுவ விட்டாள்.

அதை எடுக்க அவன் குனியும் முன் அவளே குனிந்தாள். 

அவள் கழுத்தில் இருந்த துப்பட்டா நழுவி தரையில் விழுந்தது. அவள் சுடிதார் கழுத்தும் விரிந்து அவளது சிம்மீஸையும் தாண்டி உள்ளே புடைத்திருந்த அவளது சின்னக் காய்களின் இருப்பை அவனுக்கு முழுதாகக் காட்டியது. 

அவள் ஆவசரமில்லாமல் பேனாவையும் துப்பட்டாவையும் எடுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.