Incest சூடேத்தும் சகோதரிகள்

[Shrutikrishnan]

அதே நேரம், மலையோட உச்சிக்கு கொஞ்சம் கீழ, ஒரு மறைவான பாறைக்குப் பின்னாடி,  ஒரு ஆள் அவங்களோட வருகைக்கு காத்துட்டு இருந்தான். ரவி. 


அஞ்சு மணி நேரமா அங்க உக்காந்து இருந்தான். கொசு கடி, குளிர் காத்து... எதையும் அவன் பொருட்படுத்தல. அவன் கண்ணுல தெரிஞ்சது கொலை வெறி மட்டும் தான். கையில போனை ரெடியா வெச்சிருந்தான்.


'வர்றானுங்க... வரட்டும்... என்னை அடிச்சு அசிங்க படுத்தினான்ல... இன்னைக்கு அவனுங்க மானத்தை மொத்தமா வாங்கப் போறேன்.'


அவன் மனசுக்குள்ள ஒரு வக்கிரமான சந்தோசம். விஜய்... அவன் அக்கா... அவன் தங்கச்சி... மூணு பேரும் அம்மணமா வர்றத வீடியோ எடுக்கணும். அதை ஊர் முழுக்கப் பரப்பணும். விஜய் முகத்துல கரியப் பூசணும். அது மட்டும் இல்ல... பிரியா... கீதா... அவங்க அம்மண வீடியோவை வெச்சு... ஹாஹா... அவன் மனசுக்குள்ள அசிங்கமான கற்பனைகள் ஓடுச்சு. இந்த மாரி விஜய அசிங்க படுத்த தான் அவன் இந்த பிளானே போட்டான்.


அப்போ... கீழ இருந்து லேசா சத்தம் கேட்டுச்சு. மெதுவா சத்தம் அதிகமா ஆகுற மாதிரி இருந்துச்சு.


'வந்துட்டானுங்க!'


ரவிக்கு நெஞ்சு படபடன்னு அடிச்சுக்கிச்சு. அவன் அவசரமா போன்ல கேமராவை ஆன் பண்ணி, வீடியோ ரெக்கார்டிங்கை ஸ்டார்ட் பண்ணான். போனை நல்லா மறைவாப் புடிச்சிக்கிட்டு, அந்தப் பாறை இடுக்கு வழியா எட்டிப் பார்த்தான்.


சத்தம் இன்னும் கொஞ்சம் கிட்ட வந்தது. மெதுவா... ரொம்ப மெதுவா...


'ஏன் இவ்ளோ லேட்டா வர்றானுங்க?'


சத்தம் கொஞ்சம் கொஞ்சமா அதிகமாச்சு. ஏதோ 'க்ரர... க்ரர...'னு உறுமுற மாதிரி சத்தம் கேட்டுச்சு. 


ரவிக்கு ஒன்னும் புரியல. 


அவன் இன்னும் கொஞ்சம் தலையை நீட்டிப் பார்த்தான்.


அய்யோ!


ரெண்டு பெரிய கண்கள்... நெருப்பு மாதிரி ஜொலிச்சிட்டு இருந்துச்சு! அதுக்குக் கீழ ரெண்டு பெரிய தந்தம்!


அது... அது காட்டுப் பன்னி!


ரவிக்கு உசுரே போன மாதிரி ஆயிருச்சு. அவன் 'அம்மா!'னு கத்துறதுக்குள்ள, அந்தப் பன்னி அவனைப் பார்த்துட்டு, தலையைக் குனிஞ்சிக்கிட்டு வேகமா ஓடி வந்துச்சு.


ரவிக்கு என்ன பண்றதுனே தெரியல. அவன் கையில இருந்த போன் 'டொக்'னு கீழ விழுந்துச்சு. அவன் உயிரைக் காப்பாத்திக்கணும்னு அந்த இடத்தை விட்டு ஓட ஆரம்பிச்சான்.


'க்ர்ர்ர்ர்ர்ர்!'


பன்னி அவனை விடல. உறுமிக்கிட்டே அவன் பின்னாடியே துரத்துச்சு. ரவி முன்னாடி ஓட, பன்னி பின்னாடி துரத்த... அந்த மலையே ரெண்டாச்சு. அவன் கால்ல கல்லு குத்துறதோ, முள்ளு குத்துறதோ அவனுக்குத் தெரியல. அங்க இருந்து தப்பிச்சா போதுமுன்னு புயல் வேகத்துல ஓடினான்.


***


கீழ, மலை ஏறிட்டு இருந்த மூணு பேருக்கும் அந்தப் பன்னி உறுமுற சத்தம் கேட்டுச்சு.


"அக்கா! என்ன சத்தம் அது?" கீதா பயந்து போய் பிரியாவைக் கட்டிக்கிட்டா.


பிரியாவும் விஜய்யும் நின்னு காதைக் கூர்மையாக்கினாங்க. "ஏதோ  பன்னி... பன்னி உறுமுற மாதிரி கேக்குதுல..." விஜய் சொன்னான்.


"ஐயோ! இங்க பன்னி வருமா?" கீதா பதறினா.


"தெரியலையே... இங்க அது வர வாய்ப்பில்லையே..." பிரியா சொன்னா. "யாராவது வேட்டைக்காரங்க வந்திருப்பாங்களோ?"


"யாரு இந்த நேரத்துல வர்றது? அதுவும் இந்த மலைக்கு சடங்கு நடக்கும் போது யாரும் வர கூடாதுனு உத்தரவு போட்டு இருக்குல… " விஜய் யோசிச்சான். "இருங்க... சத்தம் தூரமாப் போற மாதிரி இருக்கு."


மூணு பேரும் கொஞ்ச நேரம் அமைதியா நின்னு கேட்டாங்க. அந்த உறுமல் சத்தம் கொஞ்சம் கொஞ்சமா தூரமாப் போயி, அப்புறம் கேக்கவே இல்ல.


"போயிருச்சு போல..." பிரியா சொன்னா. "ஆனாலும் பயமா இருக்கு. சீக்கிரம் மலை உச்சிக்குப் போயிரலாம் வா."


"ம்... வா," விஜய் சொன்னான். அவன் மறுபடியும் கீதாவை ஒரு கையால புடிச்சுக்கிட்டான்.


இப்போ அவங்க இன்னும் கொஞ்சம் வேகமா நடக்க ஆரம்பிச்சாங்க. அந்தப் பன்னி சத்தம் அவங்களுக்குள்ள இருந்த பயத்தை இன்னும் அதிகமாக்கிருந்துச்சு.


ஒரு வழியா, இன்னும் ஒரு அரை மணி நேர நடைக்குப் பின்னாடி, அவங்க மலை உச்சிக்கு வந்து சேர்ந்தாங்க.


அங்க, ஒரு பெரிய சமதளப் பாறை. அதுக்கு நடுவுல, நாலு பக்கமும் செவுரு மட்டும் வெச்சு, மேல கூரை இல்லாத ஒரு சின்ன கல் மண்டபம். மண்டபத்துக்கு நடுவுல, ஒரு ஆள் உயரத்துக்கு, பெரிய கல் விளக்கு நின்னுட்டு இருந்துச்சு. பார்க்கவே ஒரு மாதிரி பயபக்தியைக் குடுக்குற மாதிரி இருந்துச்சு.


அந்தக் கல் விளக்குக்குக் கீழ, மூணு பெரிய தீப்பந்தங்கள், எண்ணெய்ல நனைச்சு, ரெடியா வெச்சிருந்தது.


"அப்பாடா... வந்தாச்சு," விஜய் மூச்சு வாங்கிட்டே சொன்னான்.


"ம்..." பிரியாவுக்கு இப்போ தான் கொஞ்சம் நிம்மதியா இருந்துச்சு.


"விளக்கை... விளக்கை ஏத்தணும்," கீதா சொன்னா. அவ கால் வலி இப்போ கொஞ்சம் குறைஞ்ச மாதிரி இருந்துச்சு.


மூணு பேரும் அந்தப் பெரிய கல் விளக்கு கிட்ட போனாங்க.


"எப்படி ஏத்துறது?" கீதா கேட்டா.


"நம்ம கையில இருக்கிற விளக்குல இருந்து, அந்த தீப்பந்தத்தைப் பத்த வெச்சு, அப்புறம் அதால பெரிய விளக்கை ஏத்தணும்," விஜய் சொன்னான்.


அவன்… அவன் கையில இருந்த ரெண்டு விளக்குல இருந்து ஒரு விளக்கைக் கீழ வெச்சான். இன்னொரு விளக்கை எடுத்து, ஒரு தீப்பந்தத்தோட நுனியில காட்டுனான்.


'பட் பட்'னு சத்தம் போட்டு, அந்த தீப்பந்தம் 'தட தட'னு எரிய ஆரம்பிச்சது.


"அக்கா... நீயும் ஏத்து," விஜய் சொன்னான்.


பிரியாவும் அவ விளக்குல இருந்து இன்னொரு தீப்பந்தத்தை ஏத்துனா.


"கீதா... நீயும்," பிரியா சொன்னா.


கீதா பயந்துட்டே அவ விளக்குல இருந்து மூணாவது தீப்பந்தத்தை ஏத்துனா.


இப்போ மூணு பேரும் கையில தீப்பந்தத்தோட நின்னாங்க. அதோட வெளிச்சத்துல, அவங்க அம்மண உடம்பு இன்னும் பிரகாசமா தெரிஞ்சது.


"ம்... ஏத்துங்க," விஜய் சொன்னான்.


மூணு பேரும் ஒண்ணா சேர்ந்து, அந்தப் பெரிய கல் விளக்கோட திரியில தீப்பந்தத்தைக் காட்டுனாங்க. எண்ணெய்ல நனைஞ்சிருந்த அந்தப் பெரிய திரி, 'படார்'னு ஒரு சத்தத்தோட பத்திக்குச்சு. ஒரு பெரிய ஜோதி, வானத்தை நோக்கி எரிய ஆரம்பிச்சது.


அந்த வெளிச்சத்துல, அந்த மலை உச்சியே பிரகாசமா ஆச்சு.


மூணு பேரும் ஒரு நிமிஷம் அந்த ஜோதியையே பார்த்துட்டு நின்னாங்க. பயபக்தியோட கை கூப்புனாங்க. மனசுக்குள்ள அவங்க அவங்க கஷ்டத்தைச் சொல்லி வேண்டிக்கிட்டாங்க.


'சாமி... மழையைக் குடு... எங்க மானத்தைக் காப்பாத்து...'


வந்த வேலை ஒரு வழியா முடிஞ்சது.


"இப்போ... இப்போ என்ன பண்றது?" கீதா கேட்டா.


"ஒரு நாள் முழுசா இங்க இருந்துட்டு, இந்த தீபத்தை அணையாம பாத்துட்டு, நைட் ஆனதும் கீழ இறங்கிப் போகணும்," பிரியா சொன்னா.


"அது வரைக்கும் இப்படியே அம்மணமாவா?" கீதா கேட்டா. 


பிரியாவுக்கு என்ன சொல்றதுனே தெரியல. அவ விஜய்யைப் பார்த்தா.


விஜய் அந்த கல் மண்டபத்தைச் சுத்திப் பார்த்தான். அதுக்குக் கூரை இல்ல. ஆனா நாலு பக்கமும் செவுரு இருந்துச்சு. ஓரளவு மறைவா உக்காரலாம். பக்கத்துல பெரிய பெரிய மரங்கள் இருந்துச்சு.


"வா... அங்க போய் உக்காரலாம்," விஜய் அந்த மரங்கள் இருந்த பக்கத்தைக் காட்டுனான். "மரத்தடியில உக்காந்தா, கொஞ்சம் மறைவா இருக்கும். குளிரும் கொஞ்சம் கம்மியா இருக்கும்."


"ம்... சரி," பிரியா தலையாட்டுனா.


விஜய் முதல்ல நடந்தான். இப்போ அவன் சுன்னி கொஞ்சம் சுருங்கியிருந்தது. ஆனா இன்னும் முழுசா அடங்கல.


பிரியாவும் கீதாவும் அவன் பின்னாடியே போனாங்க.


"இந்த மரம் நல்லா பெருசா இருக்கு. இதுக்குக் கீழ உக்காரலாம்," விஜய் ஒரு பெரிய மரத்தடியைக் காட்டுனான். அந்த இடத்துல தரை கொஞ்சம் சமதளமா, புல்லு வளர்ந்து இருந்துச்சு.


"கீதா... நீ ரொம்ப டயர்டா இருக்க. முதல்ல படு," பிரியா சொன்னா.


"ம்..." கீதாவுக்கு உடம்பெல்லாம் வலிச்சது. கால் வேற நொண்டிட்டு இருந்துச்சு. அவளுக்கு கண்ணைச் சொக்கிட்டு வந்துச்சு.


அவ அந்த மரத்தடியில, புல் மேல மெதுவா படுத்தா. அம்மணமா புல் மேல படுக்குறது ஒரு மாதிரி கூச்சமா, உறுத்தலா இருந்துச்சு. அவ ஒருக்களிச்சுப் படுத்து, அவளோட சின்ன மொலைகளையும் புண்டையையும் முடிஞ்ச அளவு மறைக்க முயற்சி பண்ணுனா. அவளோட சின்ன குண்டி மட்டும் வெளிய தெரிஞ்சது.


"நான்... நான் தூங்குறேன் கா..." அவ கண்ணைச் சொருகிக்கிட்டே சொன்னா.


"ம்... தூங்கு டி," பிரியா அவ தலையை மெதுவாத் தடவிக் குடுத்தா.


அவ படுத்த அஞ்சு நிமிஷத்துலேயே, அசதியிலயும் வலியிலயும் நல்லாத் தூங்கிட்டா. அவளோட சின்ன உடம்பு அமைதியா மூச்சு விட்டுட்டு இருந்துச்சு.


இப்போ... அந்த மரத்தடியில... விஜய்யும் பிரியாவும் மட்டும் தான் முழிச்சிட்டு இருந்தாங்க.


ரெண்டு பேரும் ஒரு வார்த்தை பேசல. அம்மணமா... ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் கொஞ்சம் தள்ளி உக்காந்து இருந்தாங்க. தூரத்துல எரிஞ்சிட்டு இருந்த அந்தப் பெரிய விளக்கோட வெளிச்சம் அவங்க மேல லேசா பட்டுச்சு.


பிரியாவுக்கு மறுபடியும் அந்த பழைய கூச்சம் வந்துச்சு. அவ கையை எடுத்து அவ மொலைகளையும் புண்டையையும் மறைக்கப் போனா. ஆனா ஏனோ அவ கை நகரல. 'இனிமே மறைச்சு என்ன ஆகப் போகுது? அவன் பார்க்க வேண்டியதை எல்லாம் பார்த்துட்டான்.' அவ மனசுக்குள்ள ஒரு விரக்தி.


விஜய் அவளையே தான் பார்த்துட்டு இருந்தான். அவ கையால மறைக்காம, அப்படியே அம்மணமா உக்காந்து இருந்ததைப் பார்த்ததும், அவனுக்கு சுன்னி மறுபடியும் விறைக்க ஆரம்பிச்சது.


"தூக்கம் வரலையா கா?" விஜய் மெதுவா கேட்டான்.


பிரியா தலையாட்டுனா. "இல்ல."


"ம்..."


"உனக்கு?"


"எனக்கும் வரல."


ரெண்டு பேரும் கொஞ்ச நேரம் எதுவும் பேசிக்கல. அந்தப் பெரிய விளக்கு மட்டும் 'தட தட'னு எரிஞ்சிட்டு இருந்துச்சு. ராத்திரி நேரத்துக் குளிர் காத்து 'வூ...'னு அடிச்சது.


அங்க புல் தரையில படுத்துத் தூங்கிட்டு இருந்த கீதா, அந்த குளிர் தாங்காம லேசா உடம்பை சிலுப்பிக்கிட்டா. அவளோட அம்மண உடம்பு 'வெட வெட'னு நடுங்குச்சு. அவ முட்டி ரெண்டையும் நெஞ்சுக்குக் கிட்ட இழுத்து, கையால அவளோட சின்ன மொலைகளை மறைக்கிற மாதிரி குறுக்கிக்கிட்டா. "ம்ம்..."னு தூக்கத்துலேயே முனங்குனா.


பிரியா அதைப் பார்த்தா. அவளுக்கு தங்கச்சியப் பார்க்கப் பாவமா இருந்துச்சு. அவ மெதுவா எழுந்து, கீதா பக்கத்துல போனா. அவளும் கீதா மாதிரியே ஒருக்களிச்சுப் படுத்தா. கீதாவோட முதுகை ஒட்டி, அவளை அணைச்சுக்கிற மாதிரி படுத்தா. பிரியாவோட சூடான அம்மண உடம்பு, கீதாவோட குளிர்ந்த முதுகுல பட்டுச்சு. பிரியாவோட பெரிய மொலை ஒன்னு, கீதாவோட முதுகுல 'பச்'னு பட்டு நசுங்குச்சு. அந்த கதகதப்பான சூடு பட்டதும், கீதாவோட நடுக்கம் கொஞ்சம் கொஞ்சமா நின்னுச்சு. அவ நிம்மதியா பெருமூச்சு விட்டுட்டு மறுபடியும் நல்லாத் தூங்க ஆரம்பிச்சா.


விஜய் இந்தக் காட்சியையே கண்ணு இமைக்காம பார்த்துட்டு இருந்தான். பிரியா அப்படிப் படுத்ததும், அவளோட பெரிய குண்டி ரெண்டும் 'கும்'னு உருண்டு திரண்டு அவன் கண்ணு முன்னாடி தெரிஞ்சது. அந்த குண்டிப் பிளவு... அந்த விளக்கு வெளிச்சத்துல பளபளன்னு இருந்துச்சு. அது மட்டும் இல்லாம, பிரியா படுத்த கோலத்துல, அவளோட இன்னொரு மொலை சைடுல புடைச்சுக்கிட்டு நின்னுச்சு. அவளோட காம்பு விறைச்சு நிக்கிறது அப்பட்டமா தெரிஞ்சது. அக்காவோட சூட்டுல தங்கச்சி தூங்குறா. ஆனா இவன் இங்க அம்மணமா குளிருல நடுங்கிட்டு இருக்கான்.


அவன் சுன்னி வலிக்குற அளவுக்கு விறைச்சு நின்னுச்சு. அவனுக்குள்ள ஒரு நப்பாசை.


"அக்கா..." அவன் மெதுவா, கொஞ்சம் கெஞ்சுற குரல்ல கூப்பிட்டான்.


பிரியா தலையை மட்டும் திருப்பி அவனைப் பார்த்தா. "என்னடா?"


"எனக்கும் தான் குளிருது..." விஜய் அப்பாவியா மூஞ்சை வெச்சுக்கிட்டு சொன்னான்.


பிரியாவுக்கு அவனைப் பார்த்ததும் சிரிப்பு வந்துச்சு. அவ அவனை முறைச்சா. அவ பார்வை மெதுவா கீழ இறங்குச்சு. அவனோட சுன்னி நல்லா விறைச்சுக்கிட்டு, கொடி மரம் மாதிரி 'டக்'னு நிக்கிறது அவ கண்ணுல பட்டுச்சு. அதை மறைக்க அவன் கைய வெச்சிருந்தாலும், அது கைக்கு அடங்காம வெளிய நீட்டிட்டு நின்னுச்சு.


பிரியாவுக்கு உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி கூசுச்சு. அவ புண்டை மறுபடியும் துடிக்க ஆரம்பிச்சது. 'பாவிப் பையன்... குளிருதுனு சொல்றான், ஆனா இவன் தம்பி மட்டும் நெருப்பு மாதிரி தக தகன்னு எரிஞ்சு ஆட்டம் போடுறானே.'


அவ மனசுக்குள்ள ஒரு குறும்புத்தனம் வந்துச்சு. அவ உதட்டைக் கடிச்சுக்கிட்டே சிரிச்சா.


"அப்போ வா..."


விஜய்க்கு ஒரு செகண்ட் ஒண்ணுமே புரியல. "என்ன கா?"


"வாடா... வந்து நடுவுல படுத்துக்கோ," பிரியா பட்டும்படாம சொன்னா.


விஜய்க்கு உள்ளுக்குள்ள பட்டாசு வெடிச்சது. 'என்னது? நடுவுலயா? கீதா ஒரு பக்கம்... அக்கா ஒரு பக்கம்... நடுவுல நான்... அம்மணமா?' அவனுக்கு தலையே சுத்துற மாதிரி இருந்துச்சு. அவன் சுன்னி இன்னும் ஒரு இன்ச் பெருசான மாதிரி துடிச்சது. அவன் முகத்துல அம்புட்டு சந்தோஷம். அவன் வாயெல்லாம் பல்லா, இளிச்சிக்கிட்டே எழுந்திருக்கப் போனான்.


"ஹாஹா..." பிரியா அவனைப் பார்த்து கலகலன்னு சிரிச்சுட்டா. "வாயைப் பாருடா... வாயை. எவ்ளோ சந்தோஷம் பாரு. நான் கூப்பிட்டதும் எப்படி குதிச்சுக்கிட்டு வர்றான் பாரு."


விஜய் 'டக்'னு நின்னுட்டான். அவனோட சந்தோஷமான முகம் ஒரு செகண்ட்ல சுருங்கிப் போச்சு. 'ச்ச... நம்மளக் கிண்டல் பண்றாளா?' அவனுக்கு ஒரு மாதிரி ஏமாற்றமா போயிருச்சு.


"போ கா... நான் சும்மா சொன்னா... நீ என்னைய் கலாய்க்கிற," அவன் கோவப்படுற மாதிரி நடிச்சுக்கிட்டு மறுபடியும் உக்காரப் போனான்.


"அடடே... கோவம் வருதா ராஜாவுக்கு?" பிரியா சிரிச்சிக்கிட்டே சொன்னா. அவளுக்கு அவன் ஏமாந்து போன முகத்தைப் பார்க்க ரொம்ப ஜாலியா இருந்துச்சு. "பின்ன என்னடா... உண்மையச் சொல்லப் போனா... நாங்க தான் உன் மேல கோவமா இருக்கணும்."


விஜய் அவளைக் குழப்பமாப் பார்த்தான். "ஏன்? நான் என்ன பண்ணேன்?"


பிரியா அவங்க அம்மணமா உக்காந்திருந்த நிலவரத்தைக் கையால காட்டுனா. "பின்ன... யாரால நாங்க இப்படி துணி இல்லாம இந்த மலையில வந்து கெடக்கோம்? எல்லாம் உன்னாலயும் அந்த ரவி நாயாலயும் தானே? நீ அவன்கிட்ட வம்பு இழுக்கலனா... அவன் இப்படி ஒரு சதி பண்ணி நம்ம மானத்தை வாங்கிருப்பானா? நீ பண்ண தப்புக்கு, நாங்க தான் இங்க குளிருல நடுங்க வேண்டியதா இருக்கு."


அவளோட பார்வை மறுபடியும் அவன் விறைச்சு நின்ன சுன்னி மேல போச்சு. "உன்ன பாத்தா... உனக்குக் குளிரே அடிக்கிற மாதிரி தெரியலையே... ஒருவேளை... உனக்கு ரொம்பக் குளுருச்சுன்னா... அதோ... அந்த மரத்தைப் பாரு... போய் நல்லா கட்டிப் புடிச்சுக்கிட்டே தூங்கு. அது உன்னைக் கதகதப்பா பாத்துக்கும்,"னு சொல்லி மறுபடியும் சிரிச்சா. 


விஜய்க்கு இதுக்கு மேல பேசிப் புண்ணியம் இல்லைனு தெரிஞ்சிருச்சு. அவனுக்கு அசிங்கமாவும் ஏமாற்றமாவும் இருந்துச்சு. ஆனா அவ கிண்டல் பண்றதப் பார்க்கவும் ஒரு மாதிரி சூடா இருந்துச்சு.


"சரி சரி... ரொம்பப் பேசாத," அவன் சலிச்சுக்கிட்டே சொன்னான்.


அவன் அவங்க படுத்திருந்த இடத்துக்குக் கொஞ்சம் தள்ளி, அதே மரத்தோட வேர்ப் பக்கமா போய் படுத்தான். புல் தரை குளிர்ச்சியா உறுத்துச்சு. அவன் ஒருக்களிச்சுப் படுத்தான். அவனோட பார்வை, பிரியாவோட அம்மண முதுகையும், அவளோட பெரிய குண்டி மேலயும் தான் இருந்துச்சு. அந்த விளக்கு வெளிச்சத்துல அது தங்கம் மாதிரி மின்னுச்சு. அவன் சுன்னி இன்னும் விறைப்பாவே தான் இருந்துச்சு.


அப்படியே அவ குண்டியையும், கீதா தூங்குறதையும் பார்த்துட்டு இருந்தான். கொஞ்ச நேரத்துல, அவன் கண்ணு சொக்க ஆரம்பிச்சது. அவனோட சுன்னி மெதுவா அடங்கிச் சுருங்க, அவன் ஆழ்ந்த தூக்கத்துக்குப் போய்ட்டான்.


பிரியா அவன் தூங்கிட்டானானு கொஞ்ச நேரம் பார்த்துட்டே தான் இருந்தா. அவனோட மூச்சுச் சத்தம் சீரா வந்ததும், அவளுக்குள்ள இருந்த கிண்டல் எல்லாம் போயி, இப்போ வேற ஒரு உணர்ச்சி மெதுவா தலை தூக்குச்சு.


அவ மெதுவா தலையைத் திருப்பி, தூங்கிட்டு இருந்த விஜய்யைப் பார்த்தா.


அவளோட பார்வை, இப்போ ஒரு இஞ்ச் விடாம அவன் உடம்பை அளக்க ஆரம்பிச்சது.


தூக்கத்துல இருந்த அவன் முகம்... லேசா வாய் தொறந்து இருந்துச்சு... அவ பார்வை கீழ இறங்கி, அவனோட அகலமான தோள்பட்டை, விரிஞ்ச நெஞ்சு... அதுல இருந்த கருகருன்னு இருந்த முடி... கீழ வந்து, அவனோட சப்பையான வயிறு, ஆழமான தொப்புள்...


அப்புறம்... அவ பார்வை அங்க வந்து நின்னுச்சு.


அவனோட சுன்னி.


தூக்கத்துல சுருண்டு படுத்து இருந்துச்சு. அடர்த்தியான கருப்பு முடிக்கு நடுவுல ஒரு சின்னப் பாம்பு மாதிரி. பிரியாவுக்கு ஏரியில பார்த்த அந்த விறைச்ச கோலம் ஞாபகம் வந்துச்சு. கருப்பா, தடிமனா... ட்ரையல் ரூம்ல அவ குண்டியை இடிச்ச அந்த விறைப்பு...


அந்த நெனப்பு வந்ததும், பிரியாவோட புண்டை 'விங்'குனு துடிச்சது. அவளுக்குள்ள ஒரு மாதிரி நமநமனு அரிப்பு எடுக்க ஆரம்பிச்சது. அவளோட புண்டை இதழ்களுக்குள்ள மெதுவா தண்ணி கசிய ஆரம்பிச்சது. அவளோட காம்பு ரெண்டும் மறுபடியும் விறைச்சுக்கிட்டு, கீதாவோட முதுகுல குத்துச்சு. அவ பல்லக் கடிச்சுக்கிட்டா. 'ச்சீ... தூங்குற தம்பியப் போய் இப்படிப் பார்க்குறோமே...' ஆனா அவளால பார்வையையும் திருப்ப முடியல, புண்டையில ஊறுன அரிப்பையும் நிறுத்த முடியல.


பிரியா அதுக்கு மேல விஜய பாக்க முடியாம தலையை திருப்பிக்கிட்டா. கொஞ்ச நேரத்துல அவளும் மெதுவா கண்ணை அசந்தா.


மலை மேல இருந்த குளிர் காத்து, அம்மணமா படுத்திருந்த மூணு உடம்பையும் ராத்திரி முழுக்க வதைச்சது. ஆனா அசதியில அவங்களுக்கு அது பெருசா தெரியல.


எப்போ தூங்குனாங்கனே தெரியல.


கண்ணுல வெளிச்சம் பட்டு கூசுனதும் தான் விஜய் மெதுவா கண்ணைத் தொறந்தான். 'சட்'னு கண்ணு கூசி மறுபடியும் மூடிக்கிட்டான். சூரியன் நல்லா மேல வந்துருச்சு.


'அப்பாடா... விடிஞ்சிருச்சு!'


அவனுக்கு அப்போ தான் உறைச்சது. 'ஐயையோ... விடிஞ்சிருச்சா! இப்போ... இப்போ எப்படி?'


அவன் அவசரமா எழுந்து உக்காந்தான். அவன் உடம்புல ஒட்டுத் துணி இல்லை. நேத்து ராத்திரி வரைக்கும் இருட்டுல இருந்த தைரியம், இப்போ பட்டப் பகல் வெளிச்சத்துல சுத்தமா போயிருச்சு..


அவன் மெதுவா திரும்பிப் பார்த்தான்.


பிரியாவும் கீதாவும் இன்னும் தூங்கிட்டு தான் இருந்தாங்க. கீதா ஒரு பக்கமா சுருண்டு, குழந்த மாதிரி படுத்துக் கிடந்தா. பிரியா மல்லாக்கப் படுத்துக் கிடந்தா. அவளோட ஒரு கை அவ வயிறு மேலயும், இன்னொரு கை தலைக்கு மேலயும் இருந்துச்சு.


ராத்திரி காத்துல, மரத்துல இருந்து உதிர்ந்த சின்ன சின்ன பூக்களும் சருகுகளும் அவங்க அம்மண உடம்பு மேல அங்கங்க ஒட்டியிருந்துச்சு. ஒரு சிகப்பு இலை, பிரியாவோட பெரிய மொலை ஒன்னு மேல கரெக்டா காம்பை மறைக்கிற மாதிரி உக்காந்து இருந்துச்சு. இன்னொரு சருகு அவளோட தொப்புள் குழியில இருந்து லேசா நழுவி, அவளோட புண்டை முடி ஆரம்பிக்கிற இடத்துல தஞ்சம் புகுந்து இருந்துச்சு.


விஜய் ஒரு நிமிஷம் மூச்சு விட மறந்துட்டான்.


அந்த காலை நேரத்து சூரிய வெளிச்சத்துல, பிரியாவோட வெள்ளை வெளேர்னு இருந்த உடம்பு தங்கம் மாதிரி ஜொலிச்சது. அவளோட ரெண்டு பெரிய மொலைகளும், அவ மூச்சு விடும்போது மெதுவா ஏறி இறங்குச்சு. அவளோட வயிறு, அவளோட தொடை...


விஜய்க்கு மறுபடியும் சூடு ஏற ஆரம்பிச்சது. அவன் சுன்னி மெதுவா தலையைத் தூக்க ஆரம்பிச்சது. 'ச்ச... காலங்காத்தாலயேவா...'


ஆனா அவனுக்கு அதை ரசிக்க நேரம் இல்லை. 'ஐயோ... இவ்ளோ வெளிச்சம் வந்துருச்சே! ஊரோட கட்டுப்பாட மீறி யாராவது மலைக்கு ஆடு மாடு மேய்க்க வந்துட்டா என்ன பண்றது?' அவனுக்குப் பதட்டம் வந்துருச்சு.


அவன் மெதுவா சத்தம் போடாம எழுந்தான். அவனோட சுன்னி இப்போ லேசா விறைச்சுக்கிட்டு முன்னாடி தொங்குச்சு. அதை ஒரு கையால மறைக்க முயற்சி பண்ணிக்கிட்டே, மலையை சுத்தி பாக்க, நாலு திசைலயும் நடந்தான். கடைசியா ஒரு பாறை மேல ஏறி நின்னு, மலையைச் சுத்தி நாலு பக்கமும் பார்த்தான்.


"அப்பாடா..."


யாருமில்ல. கீழ தூரமா ஊர் தெரிஞ்சது. ஆனா இந்த மலைப் பக்கம் வர்றதுக்கு அறிகுறியே இல்லை. இங்க யாரும் வர மாட்டாங்கனு அப்பா சொன்னது நிஜம் தான்.


அவனுக்கு அப்போ தான் நிம்மதி ஆச்சு. அவன் மெதுவா திரும்பி, அவங்க படுத்திருந்த இடத்துக்கு வந்தான்.


அவன் திரும்பி வந்த சத்தத்துல, பிரியா கண்ணு முழிச்சுட்டா. அவளும் 'டக்'னு எழுந்து உக்காந்தா. அவளோட முதல் வேலை கைய வெச்சு அவளோட புண்டையை மறைச்சது தான். ஆனா அவ உக்காந்த வேகத்துல, அவ மொலை மேல இருந்த இலை கீழ விழுந்துருச்சு.


இப்போ அவ... முழு அம்மணமா... சப்பளங்கால் போட்டு உக்காந்து இருந்தா. அவ அப்படி உக்காந்ததுல, அவளோட புண்டை மறைஞ்சிருச்சு. ஆனா அவளோட ரெண்டு பெரிய மொலைகளும், ஒன்னோட ஒன்னு இடிச்சுக்கிட்டு, அவ மடியில வந்து உக்காந்து இருந்துச்சு. காம்பு ரெண்டும் கருப்பா, விறைச்சுக்கிட்டு நின்னுச்சு.