Adultery IT Office.....

[Black Mask VILLIAN]

        மறுநாள் அவன் எழும் போது மணி 9-ஐ தாண்டியிருந்தது, அது தெரிந்தாலும் அவனால் எழ முடியவில்லை. உடல் சூடாக இருந்தாலும் அவனுக்கு குளிராக தான் தோன்றியது, அவனுக்கு காய்ச்சல் வந்துவிட்டது. அது புரிந்ததும் கவிதா-விடம் call செய்து சொல்லிவிட்டான். அவள் தான் வரவா என கேட்டதற்கு கூட “நானே பாத்துக்குறேன்…” என சொல்லி வைத்துவிட்டான்.

        காலையில் தங்கள் மீட்டிங்க் முடிந்தபின்பு கோகிலா விமலை பற்றி கேட்க, காவ்யா மற்றும் கவிதா இருவரும் அவனுக்கு காய்ச்சல் என்பதை தெரிவித்தனர். அவர்கள் கிளம்பியதும் ஷ்ரதா-விற்கு call செய்தாள் கோகிலா, அவளிடமும் அதை கூறினாள்.

‘So… இப்போ உனக்கு leave வேணும் right?’
‘Yes…’
‘ஓகே எடுத்துக்கோ…. பாத்துடி அவனுக்கு உடம்பு சரியில்ல… ஏதாச்சும் ஏடாகூடமா அயிட போகுது…’ என கிண்டல் செய்ய
‘ச்சீய், அப்டி இல்ல…’
‘வேர எப்படியாம்?’
‘பாவம் பையன் தனியா இருப்பானே, அவனையும் பாத்துக்கனும்ல…’
‘ஹ்ம்… உன் காதலன பாத்துக்க தான…’
‘ஹ்ம்….’
‘பாத்துட்டும் மட்டும் வா…’ என சிரித்தாள்
‘Bye…’ என சிட்டாக பறந்தாள்

        அவனது அட்ரஸை ஜெனிபா-விடம் வாங்கி கொண்டு கிளம்பினாள், வீட்டை தேடிபிடித்து போய் கதவை தட்டினாள். அவன் மெல்ல தட்டு தடுமாறி வந்து கதவை திறக்க கொஞ்சநேரம் காத்திருந்தாள். அவன் கதவை திறக்க சட்டென உள்ளே சென்று கதவை அடைத்தாள்.

‘கோகிலா, நீங்க இங்க என்ன பண்னுரீங்க?’
‘உன்ன பாக்கத்தான்… காய்ச்சல் பரவால்லையா?’
‘இல்ல….’
‘அப்றம் ஏன் இப்டி நின்னுட்டு இருக்க? வா…‘ என இழுத்து கொண்டு உள்ளே கூட்டி சென்றாள்
‘படு…’ என கட்டிலில் அமர்த்திவிட்டு சென்றாள்

        கிச்சன் சென்று தான் கொன்டு வந்த பாலை சூடாக காஃபி போட்டு எடுத்து வந்தாள்.

‘காலைல சாப்டியா?’
‘இல்ல…’
‘இந்தா இத சப்டுட்டு, இத போடு ஃப்ர்ஸ்ட்…’ என மாத்திரையையும் நீட்டினாள்

        அவனும் சாப்பிட, கட்டிலில் தள்ளினாள் அவன் படுத்து கொண்டான். கொஞ்சநேரம் விசிறிவிட்டாள், அவன் கண்கள் மூட அவள் எழுந்து சென்று மதிய சாப்பாட்டை செய்ய ஆரம்பித்தாள். சிம்பிளாக அவனுக்கு கொடுக்க கஞ்சியை ரெடி செய்தாள். அவள் முடிக்கும் வரையிலும் அவன் கண் முழிக்கவில்லை. தனக்கும் சற்று அசதியாயிருக்க அவனுடனே படுத்து கொண்டாள். ஒரே கட்டிலில் அவனோடு ஒட்டி கொண்டு, கட்டி அண்சித்து கொண்டு படுத்தாள். அவள் பஞ்சு முலைகள் அவன் மேல் அழுந்த, அந்த சுகம் கூட அறியாமல் காய்ச்சலில் கண்மூடியிருந்தான்.

        காலையிலிருந்து குளிர்ச்சியில் நடுங்கி கொண்டிருந்தவனுக்கு அவளது அணைப்பு கண்டிப்பாக கதகதப்பாக அமைந்திருக்கும். அதனால் இன்னும் நன்றாக தூங்கினான், அவ்வப்போது விழித்து கொண்டாளும் அவனை எழுப்பாமல் மீண்டும் மீண்டும் தன் கண்களை மூடி அவனுடன் தூங்கி பல குட்டி தூக்கத்தை போட்டாள் கோகிலா. அவன் கண் திறந்து பார்க்கையில் தன் அருகே படுத்திர்ந்த அவள் மீது பல உணர்வுகள் தோன்றியது. அது அவளது விருப்பத்தை அப்போதே தீர்த்து வைக்க தூண்டியது உண்மை. அவன் மென்மையாக அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டு பின் உதட்டிலும் அதே மென்மையான முத்தத்தை பதிக்க அவள் விழித்து கொண்டாள்.

‘விமல்…’
‘ஹ்ம்…’
‘இப்போ வேண்டாமே…‘
‘ஏன் கோகிலா…’
‘அதுக்கு இது நேரம் இல்ல, உனக்கு உடம்பு சரியாகட்டும்…’
‘ஹ்ம்..’ என அவன் மூச்சு விட
‘கண்டிப்பா…’
‘ஹ்ம்ம்…’

        அவன் மீண்டும் பெருமூச்சை வெளியிட்டான், அவள் எழுந்து அவந்து கழுத்தில் கை வைத்து சூட்டை அறிய முற்பட்டாள். அது இப்போது குறைந்து லேசான காய்ச்சல் இருந்தது.

‘நான் வந்தப்போ இருந்ததுக்கு இப்போ தேவலாம்…’
‘ம்ம்…‘
‘வா, எழுந்து உக்காரு கஞ்சி எடுத்துட்டு வரேன்…’ என சென்றாள்

        மெல்ல எழுந்து உக்காந்தவனுக்கு அதை ஊட்டி முழுவதையும் சாப்பிட வைத்தாள். அவனும் சாப்பிட்டு முடிக்க மீண்டும் மாத்திரை கொடுத்து படுக்க வைத்தாள், அப்படியே இருவரும் கதைக்க ஆரம்பித்தனர். வேலையை தவிர இருவரும் பொதுவாக சினிமா, ஊர்கதைகள் என பேசினரே தவிர தப்பி தவறி கூட தனிப்பட்ட விஷயங்களை பேசவில்லை. மாலை வர காஃபி போட்டு கொடுத்து இரவுக்கும் கஞ்சி செய்து வைத்துவிட்டு நேரத்திற்கு சாப்பிடுமாறு அறிவுறுத்திவிட்டு தன் வீடு செண்றாள் கோகிலா.

        அவள் செய்து கொடுத்த கஞ்சியை குடித்துவிட்டு, அந்த தெம்பில் எழுந்து காவ்யா வீட்டிற்கு சென்றான்.

‘என்னடா காய்ச்சல்னு சொன்ன, கல்லாட்டும் இருக்க?’ என அவள் கேக்க
‘எல்லாம் கோகிலா தான் காரணம்’
‘என்ன?’
‘நீயும் தான் இருக்கியே, அவங்க வீட்டுக்கே வந்து சாயங்காலம் வரைக்கும் உக்காந்து பார்த்துகிட்டாங்க, கஞ்சி சமைச்சி கொடுத்தாங்க…. அதான் இப்டி இருக்கேன் இப்போ…’ என சொல்ல
‘ஓ… அதான் அப்டி ஓடுனாங்களா?‘
‘ஹ்ம்,,…‘
‘அப்றம் என்ன?, எல்லம் முடிஞ்சிடுச்சா??’ என கேலி செய்ய
‘சீ… அப்டிலாம் இல்ல….’
‘ஓ… ஒன்னும் நீ பண்ணலியா?’
‘ஆமா… ஆனா பண்ணிருக்கனும்னு தோனுது…’
‘ஹ்ம், பாவம் அவங்களும் உன் மேல ரொம்ப ஆசையாதான் இருக்காங்க…’
‘ம்…’
‘அன்னைக்கு அவங்க ஷ்ரதா கிட்ட வச்சே நம்ம ரெண்டு பேருக்குள்ளயும் நடக்குரத பேசும் போது எப்டி இருந்துச்சி தெரியுமா…’
‘ஹ்ம் தெரியும்,, அதான் அன்னைக்கு அப்டி பொலம்புனியே…’
‘ஆமா… அன்னைக்கே அவங்களே சொன்னாங்க…’
‘ம்ம்…’
‘சீக்கிரம் அவங்க ஆசையையும் நெறைவேத்திடு…’
‘ம்…’

‘என்னையும் மறந்திடாத…’
‘ஹ்ம்..’ எனபுடவையில் இலைமறை காய்மறையாய் தெரிந்த தொப்புளை பார்த்து கொண்டிருந்தான்
‘கவிதா என்ன ஆனா?’
‘உன் கிட்ட அவங்க ஏதும் பேசலியா?’
‘அவளுக்கும் ஆசை தான், ஆனா நேரம் அமையலியே…’
‘அதே தான், அவங்கள பாக்கும் போதெல்லாம் எனக்கும் அப்டி தான் தோணுது..’
‘உனக்கு தான் செம மௌசு…’
‘ஆனா எனக்கு அவங்கவங்க ஹஸ்பண்ட் மேல தான் பொறாமை…’
‘ஆனாலும் உன்ன போல எல்லாருக்கும் அமைஞ்சிடாதுல்ல…’
‘இது வரமா? சாபமா?’
‘அது நீ எப்டி ரியாக்ட் பண்ணுர அப்டின்ரதுல தான் இருக்கு…’
‘ம்ம்…’
‘ஃபீல் பண்ணாதடா… வா…. வந்து ரெஸ்ட் எடு…’
‘ஹ்ம்…’ என கிச்சன் நோக்கி சென்று கொண்டிருந்த காவ்யா-வின் புட்டத்தின் ஆட்டத்தை பார்த்து கோண்டிருந்தான்

        அடுத்த இரண்டு நாட்க்கள் அவன் மறுத்தும் லீவ் எடுக்கும்படி வற்ப்புறுத்தினாள் காவ்யா. அவன் தனக்கு சரியாகிவிட்டதாக சொல்லியும் கேட்கவில்லை, கோகிலா அவன் தன்னை வறுத்தி கொள்ள வேண்டாம் என்பதில் உறுதியாக இருந்தாள். கவிதா-வுக்கும் அதே எண்ணம் தான், சுப்பு மட்டும் அவ்வப்போது ஃபோன் செய்து தனக்கு ஏற்பட்ட சில சந்தேகங்களை தீர்த்து கொண்டாள். முதல் நாள் முழுவதும் எந்த கமிட்மெண்டும் இல்லாமல் இருந்தவனுக்கு இரண்டாம் நாள் அது மொத்தமும் மாறியது.

        இரண்டாம் நாள் காலையில் வைஷ்ணவி விமலுக்கு Call செய்தாள்…

தொடரும்,…