Adultery விதியின் வழி

[Aisshu]

Part 75

 
ஜானகி காலை 5 மணி போல சென்னை பஸ் ஸ்டாண்ட் வந்து இறங்கினாள்.  அவளை கூட்டி போக அவளுடைய சித்தப்பா பையன் வந்திருந்தான்.  அவர்கள் வீடு சேரும் முன் அவன் ஜானகிக்கு ஒரு டீ கடையில் நிறுத்தி கொஞ்சம் ரிஃப்ரெஷ் செய்து கொண்டனர்.  வீட்டில் கூட்டமாக இருப்பதால் ஒன்றும் கிடைக்காது என்று கவனித்து கொண்டான்.  வீடு வந்து சேரும் போது மணி 7 ஆகி இருந்தது.  சித்தப்பாவின் உடல் நடுவீட்டில் இருக்க இவளும் இன்னும் சில உறவினர்களுக்கு மட்டுமே காத்து இருந்தனர்.  வெளியே மழை லேசாக தூறி கொண்டு இருந்தது.  மணி 9 மணி போல சம்பிரதாய விஷயங்கள் ஆரம்பித்து அவர் உடலை எடுக்கும் நேரம் வந்தது.  அப்போது சித்தப்பா மகன் ஜானகியிடம் "அக்கா.. இந்தாங்க நீங்க கேட்டது மாதிரி நாளைக்கு சாயங்காலத்துக்கு டிக்கெட் போட்டு இருக்கேன்"
 
"தேங்க்ஸ் டா"
 
"அப்புறம் ஒரு விஷயம் க்கா."
 
"என்ன டா"
 
"அது வந்து க்கா.. இன்னைக்கு நைட் இங்க நெறய பெரு இருக்குறதால உன்ன இங்கே தங்க வைக்க முடியதுக்கா.  நான் இடுகாட்டுக்கு போயிட்டு வந்து உனக்கு பக்கத்துல ரூம் போட்டு தர்றேன் க்கா.. சாரி"
 
"இதுக்கு எதுக்கு டா.. சாரி.  நீ காரியத்தை கவனி"
 
அவரின் உடலை தூக்கி கொண்டு புறப்பட்டதும்,  சில உறவினர்கள் கலைய ஆரம்பித்தனர்.  வெளியே மழையின் வேகம் கூட ஆரம்பித்தது.  அங்கே இருந்த சிலர் பேசி கொண்டு இருப்பது அவள் காதில் விழ "சென்னைக்கும் மஹாபலிபுரத்துக்கும் நடுவுல புயல் ஒன்னு கரை கடக்க இருப்பதால் பலத்த மழை அடுத்த 48 மணி நேரத்துக்கு இருக்கும்".  வீட்டினுள்ளே சில உறவினர்களிடம் பேசி கொண்டு இருக்க டிவி ஆன் செய்து நியூஸ் சேனல் வைத்தாள்.  அவள் கேள்விப்பட்ட செய்தி உண்மை தான் என்று புரிந்தது.
 
சித்தப்பா மகன் ஜானகிக்கு போன் செய்தான் "அக்கா.. இங்கே இடுகாட்டுல இன்னைக்கு மழையால் லேட்டாஆகும் போல, கொஞ்சம் பொறுத்துக்கோங்க அக்கா"
 
"நீ.. வேணும்னா உன் வேலைய பாரு டா.. நான் இங்கே ஏதாவது பாத்துக்குறேன்"
 
"சாரி க்கா."
 
"இருக்கட்டும் டா"
 
போன் வைத்து விட்டு தான் கொண்டு வந்து இருந்த பேக் எடுத்து கொண்டு ஒரு ஆட்டோ புடித்து கிளம்பினாள்.  மனசுக்குள் "இன்னைக்கே டிக்கெட் மாத்தி எடுத்து இருக்கலாம் போல" என்று யோசித்தாள்.  மழை கொட்டி கொண்டு இருக்க ஆட்டோ டிரைவர் பஸ்ஸ்டாண்ட் பக்கத்தில் இறக்கி விட்டார்.  அங்கே இருந்த ட்ராவல் ஏஜென்ட் ஆபீஸ் இல் விசாரிக்க இன்னைக்கு பஸ் எடுப்பது சந்தேகம் தான் என்று சொன்னார்.  மனசுக்குள் "புருஷன் பேச்ச கேக்காம இப்படி வந்து கஷ்டப்பட வேண்டி இருக்கே" என்று வருந்தினாள்.  ட்ராவல் ஏஜென்ட் இடம் பக்கத்துல ஏதாவது டீசென்ட் ஆனா லாட்ஜ் பத்தி விசாரிக்க, எதுவும் அவ்வளவு நல்லது இல்லை என்று தெரிந்து கொண்டாள்.  மீண்டும் தன் சித்தப்பா பையனுக்கு போன் போட சிக்னல் கிடைக்காமல் லைன் ரீச் ஆகலை.  அப்படியே அந்த ட்ராவல் ஏஜென்ட் கடையில் உக்கார்ந்து இருக்க உள்ளே இருந்து வந்த மேனேஜர் "மேடம்.. மழை பெருசா இருக்கும்னு நியூஸ் ல சொல்லுறதாலே, நாங்க ஆபீஸ் மூட போறோம்." என்று சொல்லிவிட்டு எடுத்து வைக்க ஆரம்பித்தார்.
 
ஜானகி பயத்தோடு உமாவுக்கு போன் போட்டாள்.  லேசான கண்ணீருடன் நடந்த விஷயத்தை சொன்னாள்.  அப்பாவிடம் சொல்ல வேண்டாம் என்றும் கேட்டு கொண்டாள்.  "இப்போ என்ன பன்னன்னு தெரியல உமா"
 
"இருங்க அம்மா.  நான் அவர் கிட்ட போன் பண்ணி உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ண சொல்லுறேன்"
 
உமா உடனே கீர்த்திக்கு போன் போட்டாள்.  விஷயத்தை அவரிடம் சொல்லிட.  அவர் ஜானகிக்கு போன் செய்தார்.
 
"அத்தை.. நான் காலேஜ் ல இருந்து இப்போ கிளம்புறேன்.  இன்னும் அரை மணி நேரத்துல வந்துடுறேன்.  கவலைப்படாதீங்க"
 
கீர்த்தி தன்னுடைய ஸ்கூட்டரில் ரெயின் கோட் அணிந்து கிளம்பினார்.  ஜானகியை கூட்டி கொண்டு வீடு வந்து சேர மாலை மணி 5 ஆகி இருந்தது.  மழை கொட்டி தீர்த்து கொண்டு இருந்தது.
 
சுந்தரேசன் போன் செய்து ஜானகி எடுத்தாள் "என்ன ஜானகி.. எப்படி இருக்கே"
 
"ஐயோ.. இங்கே செம்ம மழை ங்க.  கொஞ்சம் பயந்துட்டேன்.  நல்ல வேலை, உமா மாப்பிள்ளைக்கிட்ட சொல்லி அவர் வந்து என்ன கூட்டிக்கிட்டாரு"
 
"இதுக்கு தான் சொன்னேன், போகாதேன்னு" (பக்கத்துல உமா சுந்தரேசனின் காதை கவ்வி.. ஹ்ம்ம் அம்மா இருந்தா இந்த இதுல்லாம் நடந்து இருக்குமா)
 
"ஹ்ம்ம் ஆமாங்க.  நாளைக்கு சாயங்காலம் பஸ் ல கிளம்பி வந்துடுவேங்க"
 
மேலும் சில விஷயங்கள் பேசி முடித்து விட்டு போன் ஐ வைத்தனர்.
 
"அத்தை எவ்வளவு நேரம் தான் ஈரத்துல இருப்பீங்க.  கதிர் ரூம் ல டவல் இருக்கும் தொடச்சிட்டு துணிய மாத்திக்கோங்க"
 
அப்போ தான் ஜானகிக்கு கதிர், நந்தினி இல்லாதது உரைத்தது.  "மாப்பிள்ளை கதிரும் நந்தினியும் வீட்ல இல்லையா"
 
"ஆமா அத்தை .. கதிர் அவங்க ஹோட்டல் வேலைல இருக்கான்.  நந்தினி எக்ஸாம் படிப்பதற்கு ஹாஸ்டல் ஃபிரெண்ட்ஸ் கூட இருக்கா"
 
இதை கேட்டதும் ஜானகி மனதில் எப்படி மாப்பிள்ளை கூட தனியா வீட்ல இருப்பது போன்ற எண்ணங்கள் மனதில் ஓடின.  வெளியே படார் என்ற சத்தம் கேக்க ஒரு பெரிய இடியின் ஓசை அது.  லேசாக பயந்தாள்.
 
கீர்த்தி "என்னனு தெரியலை இடி இடிக்குது.  பெரிய மழை தான் போல"
 
உமா கதிரின் ரூம் சென்று கதவு மூடி உமாவுக்கு போன் செய்தாள்.  "ஏய் உமா.. மாப்பிள்ளை தனியா இருக்காருன்னு சொல்லவே இல்லை"
 
"என்னம்மா பிரச்சனை."
 
"இல்லைடி அது வந்து.  நான் மட்டும் எப்படி தனியா இங்க இருக்குறது.  கூச்சமா இருக்குடி"
 
"ஐயோ அம்மா.. வெளியே பலமா மழை பெய்யுதுன்னு நியூஸ்ல எல்லாம் சொல்லுறாங்க.  நீங்க அங்கே இருக்குறது தான் சேஃப்".
 
ஜானகி போன் வைத்து விட்டு கதிரின் ஷெல்ப்பில் இருந்து ஒரு டவல் எடுத்து தன் தலையை துவட்டினாள்.  தான் உடுத்தி இருந்த சேலையில் கொஞ்சம் சேறு பட்டு இருந்ததால் புடவையை மாற்றிவிடனும் என்று தன் பேக் ஐ திறந்தாள் அதிர்ச்சி.  கிளம்பும் போது அவசரத்தில் வேறொருவருடைய பையை மாற்றி கொண்டு வந்து இருப்பது புரிந்தது.  என்ன கொடுமை இது என்று தன்னை தானே திட்டி கொண்டு மீண்டும் போன் எடுத்து உமா வுக்கு டயல் செய்தாள்.  சிக்னல் கிடைக்கவில்லை.  சில நிமிடம் ட்ரை பண்ணி விட்டு ரூம் விட்டு வெளியே வந்தாள்.
 
கீர்த்தி "அத்தை என்னனு தெரியலை மொபைல் நெட்ஒர்க் எல்லாம் டோவ்ன் ஆயிடுச்சுனு நினைக்குறேன்.  உங்களால போன் பண்ண முடியுதா"
 
"இல்லை மாப்பிள்ளை"
 
"என்ன அத்தை டிரஸ் மாத்தளையா"
 
"அது வந்து மாப்பிள்ளை பேக் மாறிடுச்சு" என்று தவித்தாள்.
 
"ஓ சரி விடுங்க அத்தை.  நாளைக்கு போயி மாத்திக்கலாம்.  இங்க ரூமுக்கு வாங்க.  இது தான் உமா பீரோ.  இதுல ஏதாவது எடுத்துக்கோங்க" என்று சொல்லி கீர்த்தி ரூம் விட்டு வெளியேறினார்.
 
ஜானகி அந்த பீரோவில் இருந்த சில புடவைகளை பார்த்து விட்டு அதில் இருந்து ஒரு புடவையை எடுத்தாள்.  அதன் ப்ளௌஸ் உள்ளே மடித்து வைத்து இருக்க அதை எடுத்து பார்த்தாள்.  பின் பாவாடை எடுத்து கொண்டாள்.  உமா ப்ளௌஸ் கொஞ்சம் லூசாக இருந்தது.  உமா வின் ப்ரா யூஸ் பண்ண மனசு வரலை.  ப்ரா இல்லாமல் ப்ளௌஸ் போட்டு கொண்டு புடவையை நேர்த்தியாக மேலே சுத்தி கொண்டாள்.  தான் கழட்டிய புடவை மற்ற துணிகளை அலசி பாத்ரூமில் தண்ணி வடிய போட்டு வைத்தாள்.
 
பின் அவள் வெளியே வரும் போது கீர்த்தி கிச்சனில் டீ போட்டு கொண்டு இருந்தார்.  "வாங்க அத்தை.  இப்போ தான் டீ போட்டேன்.  இந்தாங்க சுகர் போடலை.  உங்க தேவைக்கு போட்டுக்கோங்க" என்று நீட்டினார்.
 
"ஐயோ மாப்பிள்ளை சொல்லி இருந்தா நான் டீ போட்டு இருப்பேனே"
 
"இருக்கட்டும் அத்தை.  நைட் டின்னர் கு பிரிட்ஜ் ல தோசை மாவு, சட்னி இருக்கு"
 
"மாப்பிள்ளை நீங்க TV பாருங்க.  நான் டின்னர் வேலைய பாத்துக்குறேன்"
 
"தேங்க்ஸ் அத்தை"
 
"மாப்பிள்ளை நான் தான் உங்களுக்கு தேங்க்ஸ் சொல்லணும்"
 
கீர்த்தி தன்னுடைய காலேஜ் சம்மந்தமான வேளையில் கொஞ்சம் மும்முரமாக இருக்க ஜானகி கிச்சனில் வேலை செய்து கொண்டு இருந்தாள்.  அவ்வப்போது இடியும் மின்னலும் இருக்க திடீர் என்று படார் என்று வெடி சத்தத்தோடு வீடு இருட்டாகியது.  ட்ரான்ஸ்பார்மர் வெடித்து விட்டது போல.  கிச்சனில் ஒரு மங்கலான லைட் வெளிச்சமும், கீர்த்தியின் ரூமில் ஒரு லைட் வெளிச்சமும் தெரிந்திட கீர்த்தி எழுந்து "அத்தை கரண்ட் போயிடுச்சு போல.  இன்வெர்ட்டர் ல கிட்சன் லைட் எரியுது"
 
"நல்லதா போச்சு மாப்பிள்ளை.  இப்போ தான் வெண்பொங்கல் சமைச்சு, சட்னி வச்சேன்"
 
"எதுக்கு அத்தை, தோசை சுட்டு இருக்கலாமே"
 
ஜானகி சமைத்ததை கொண்டு வந்து டைனிங் டேபிளில் வைத்திட இருவரும் அமர்ந்து சாப்பிட்டனர்.  உடனே கையோடு உபயோகப்படுத்திய பாத்திரத்தை கழுவி அடுக்கிவிட்டு கிட்சன் விளக்கை அணைத்து விட்டு வந்தாள்.
 
"மாப்பிள்ளை கரண்ட் எப்போ வரும்னு தெரியுமா"
 
"போன் சிக்னல் இல்லை அத்தை.. அதனாலே ஈபீ ஆபிஸ்க்கு போன் பண்ண முடியல"
 
"ஆமால்ல.. சரி மாப்பிள்ளை.. நான் படுக்க போறேன்"
 
"அத்தை கதிர் ரூம் ல இன்வெர்ட்டர் எடுக்காது.  நீங்க என்னோட ரூம் ல படுத்துகோங்க.  பாத்ரூம் ல கூட விளக்கு எரியும்.  நான் இங்க ஹால் ல படுத்துக்குறேன்"
 
"இருக்கட்டும் மாப்பிள்ளை.  நான் கதிர் ரூம் ல படுத்துக்குறேன்"
 
"சொன்னா கேளுங்க அத்தை.  கதிர் ரூம் ல ஃபேன் ஓடாது.  கொசு வேற கடிக்கும்.  இங்க படுங்க.  அப்புறம் உமா என்னை தான் திட்டுவா"
 
ஜானகிக்கு மறுப்பு சொல்லவும் முடியவில்லை.  சரி என்று ஒத்துக்கொண்டு கீர்த்தியின் ரூமினுள் சென்றால்.  கீர்த்தி பின்னாலே வந்து பெட்டில் கிடந்த தன்னுடைய தோய்த்த துணிகள் அப்படியே இருப்பதை பார்த்து, அதை எடுத்து அருகில் இருந்த சேரில் போட்டார்.  பெட்டை லேசாக உதறி "அத்தை கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கோங்க"
 
"என்ன மாப்பிள்ளை நீங்க.. நான் பாத்துக்குறேன்"
 
கீர்த்தி வெளியே சென்றதும், ஜானகி அங்கே கிடந்த துணிகளை மடித்து டேபிளில் அடுக்கி வைத்தாள்.  பின் கட்டிலை கொஞ்சம் சரி செய்து விட்டு படுக்கையில் சாய்ந்தாள்.  காலையில் இருந்து அலைந்து கொண்டு இருந்ததால் அலுப்பின் உச்சியில் இருந்தாள்.  சில நிமிடங்களில் தூக்கம் சொருகிட அசந்து தூங்கினாள்.
 
கீர்த்தி தன் வேலையெல்லாம் முடிந்ததும், என்ன செய்ய என்று கொஞ்சம் உக்கார்ந்து கொண்டு இருந்தார்.  மொபைல் சிக்னல் இல்லை, டிவி ஓடவில்லை, ரொம்ப போர் அடித்தது.  சோபாவில் படுத்து பார்த்தார் தூக்கம் வரவில்லை.  கிட்சன் சென்று தண்ணீர் குடிக்க பிரிட்ஜ் திறந்த போது சில மாதங்களுக்கு முன் தன் வெளிநாட்டு நண்பன் தனக்கு கொடுத்த ரம் பாட்டில் கண்ணில் பட்டது.  சின்னதா ரெண்டு கிளாஸ் மட்டும் குடிச்சிட்டு படுக்கலாம் என்று அதை எடுத்து கொண்டு வந்து டைனிங் டேபிளில் வைத்தார்.  ஒரு கிளாஸ்சும் எடுத்து வைத்து கொஞ்சம் ஊற்றி சிப் பண்ணினார்.  மனசுக்குள் "தனியா தண்ணி அடிக்கிற அளவுக்கு வந்துட்டேன்" என்று சிரித்து கொண்டு மெல்ல மெல்ல குடித்தார்.  இரண்டு கிளாஸ் குடித்து முடித்து இருப்பார்.  பல நாள் கழித்து ட்ரிங்க்ஸ் குடிப்பதால் அவருக்கு போதை ஏறியது.  சுகமாக தான் இருந்தது.  அடுத்த கிளாஸ் ஊத்தி குடித்து முடித்தார்.
 
மிச்ச பாட்டில் ஐ மூடி பிரிட்ஜ் இல் வைத்து விட்டு படுக்க தயாரானார்.  வீடே சுத்துவது போன்ற உணர்வில் சோபாவில் வந்து அமர்ந்தார்.  பின் பாத்ரூம் சென்றுவிட்டு வந்து படுக்க உணர்வு ஏற்பட ஹால் இல் இருந்த பாத்ரூம் லைட் எரியவில்லை என்று உணர்ந்தார்.  பின் ஜானகி இருப்பதை மறந்து அவர் ரூமில் சென்று அங்கே இருந்த பாத்ரூம்க்கு சென்றார்.  சிறுநீர் கழித்து விட்டு வெளியே வரும் போது கட்டிலில் படுத்து இருப்பது ஜானகி என்பதை மறந்து அது உமா என்று அவர் போதை மனது சொல்லிட அவள் அருகே வந்து அப்படியே சாய்ந்தார்.
 
ஜானகி அருகே கீர்த்தி படுத்து இருக்க சில நிமிடங்கள் ஓடியது.  ஜானகி ஒரு போர்வையால் போர்த்தி கொண்டு அந்த பக்கம் திரும்பி படுத்து இருந்தாள்.  கீர்த்தி புரண்டு புரண்டு படுத்தார்.  ஏனோ தூக்கம் வர மறுத்தது.  எப்போது அசந்தார் என்று தெரியவில்லை.  நடுஇரவு 2 மணி போல அவரின் கை அருகே படுத்து இருந்த ஜானகியின் இடுப்பில் போட்டு இருக்க, அவளின் முதுகோடு அவரின் உடல் ஒட்டி இருக்க, அவரின் மூக்கு அவளின் கூந்தலை அகட்டி அவள் முதுகின் பின்புறம் ஒட்டி இருந்தது.
 
அந்த இரவு நேரத்தின் மங்கலான ஒளி, பெண்மையின் வியர்வை வாடை, அவர் குடித்து இருந்த மதுவின் போதை எல்லாம் சேர்ந்து அவர் உடலில் ஒரு வித முறுக்கை ஏற்படுத்தி இருந்தது.  அவரின் கை இப்போது போர்வையினுள் சென்று அவள் சேலை முந்தியை லேசாக விளக்கி அவளின் இடுப்பில் கையை வைத்தார்.  ஜானகி அசதியில் என்ன நடக்குது என்று புரியாமல் படுத்து கிடந்தாள்.  கீர்த்தி மனதில் தன்பக்கத்தில் படுத்து இருப்பது உமா என்ற எண்ணத்திலேயே இருந்தார்.
 
ஜானகி கொஞ்சம் வசதிக்காக தூக்கத்தில் திரும்பி நேராக படுத்தாள்.  இப்போது கீர்த்தியின் கைகள் வசதியாக அவள் வயிற்றில் படர்ந்து இருந்தது.  மெல்ல தன் வலது உள்ளங்கையால் தடவி கொடுத்தார்.  அவரும் இன்னும் அருகே வந்து ஒரு காலை தூக்கி அவள் கால் மேல் போட்டு கொண்டார்.  பின்னர் வலது கை லேசாக மேலே ஏறிட ஜாக்கெட்டின் கீழ் பகுதி கையில் பட்டது.  அது ஏற்கனவே லூஸாகி இருப்பதால் அதில் கை பட்டு ஊர்ந்திட அவளின் மொலை கொஞ்சம் தொங்கி இருப்பதால் மொலையின் கீழ் சதை கையில் பட்டது.  அடுத்த நொடி ஜானகி கண்விழிக்க கீர்த்தியின் உதடு அவள் கன்னத்தை அழுத்தியது.  சில நொடி என்ன நடக்குது என்று ஜானகி உணர்வதற்கு முன் கீர்த்தி அவள் கன்னத்தில் சில முத்தங்கள் வைத்து அவரின் வலது கை அவளின் இடது மொலையை ஜாக்கெட்டின் மேலே அழுத்தி பிசைந்தது.
 
ஜானகி திடுக்கிட்டு கீர்த்தியின் உடலை தள்ளிவிட்டு நடுக்கத்தில் எழுந்தாள்.  கட்டிலில் கீர்த்தி படுத்து இருப்பதை பார்த்து ஆத்திரத்தில் "மாப்பிள்ளை.. நீங்க.. சீ.. "
 
கீர்த்தி அரை போதையில் "ஏய் உமா.. எதுக்குடி. லேசா தொட்டதுக்கே கத்துறே.. சும்மா படு டி "
 
"மாப்பிள்ளை நான் உமா இல்ல"
 
கீர்த்தி கொஞ்சம் எழுந்து கண்ணை கசக்கி பார்க்க, ஜானகி நின்று கொண்டு இருந்தாள்.  அவள் புடவை ஒரு பக்கம் ஒதுங்கி களைந்து இருக்க அவளின் ஒரு பக்க ப்ளௌஸ் கீழே அவளின் மொலை சதை கொஞ்சம் தொங்கி இருந்தது.  அதை கவனிப்பதை பார்த்த ஜானகி உடனே தன் புடவை முந்தியை சரி செய்து கொண்டாள்.  கீர்த்தி தள்ளாடியவரே கட்டிலில் இருந்து எழுந்தார்.  ஜானகி அருகே வந்து "அத்தை மன்னிச்சிடுங்க.. ஏதோ ஞாபகத்துல" தள்ளாடி விழா போனார்.  ஜானகி அவரை கைத்தாங்கலாக புடிக்க கீர்த்தி அவளையும் இழுத்து கொண்டு கட்டிலில் சரிந்தார்.
 
சரிந்த வேகத்தில் கீர்த்தி அவள் கழுத்தில் முகம் அழுத்திட ஜானகி அவர் மேலே விழுந்தார்.  கீர்த்தி அவளை இடுப்போடு புடித்து அனைத்து கழுத்தில் மீண்டும் முத்தம் வைத்து "உமா.. ஐ மிஸ் யு.." என்று உளறினார்.  அவர் உள்ளத்தில் உமா இருப்பது போன்ற உணர்வே இருந்தது.  மீண்டும் மீண்டும் அழுத்தி முத்தம் இட்டு விட்டு அப்படியே அவளை புரட்ட முற்படும் போது தான் ஜானகியின் குரல் அவர் காதுக்கு எட்டியது.. "மாப்பிள்ளை என்ன பண்ணுறீங்க.. விடுங்க"
 
கீர்த்தி அந்த அணைப்பை விடாமல் மேலும் அழுத்தி அவளை கீழே உருட்டி மேலே படர்ந்து அனைத்து முகம் எல்லாம் முத்தம் வைத்தார்.  ஜானகியின் குரல் அவர் காதில் ஏறிடவில்லை. சில நிமிடம் முத்தம் வைத்து கொண்டே இருக்க தன்னை ஓங்கி ஒரு அடி அடித்தது போல தள்ளி போய் விழுந்தார்.
 
கீர்த்தி தள்ளாடி எழுந்து "அத்தை.. சாரி.. என்னாலே கன்ட்ரோல் பண்ண முடியல.. ப்ளீஸ்.. " என்று தன் ரூமில் இருப்பது உமா இல்லை என்று முழுவதுமாக உணர்ந்தார்.  பின் ஜானகியை புடித்து மீண்டும் அவளை கட்டிலில் தள்ளி அணைத்து உருண்டார்.  "அத்தை.. இன்னைக்கு ஒரு நைட் மட்டும்.. ப்ளீஸ்.." என்று உளறி கொண்டே முத்தம் இட முயன்றார்.  ஜானகி "மாப்பிள்ளை.. இதெல்லாம் தப்பு.. விடுங்க.. நீங்க மொதல்ல வெளியே போங்க" என்று கெஞ்சினாள்.
 
"அத்தை ப்ளீஸ்.. இன்னைக்கு மட்டும் தான்." என்று முரட்டு தனமாக அவள் கையை புடித்து கட்டிலில் அழுத்தி படுக்க வைத்து அவளின் முகத்தில் முத்தம் வைக்க முற்பட்டார்.  ஜானகி தலையை இருபக்கம் பலமாக ஆட்டி கொண்டே கண்ணீருடன் கெஞ்சினாள்.  கீர்த்தி அதை பொருட்படுத்தாமல் அவள் சேலை முந்தியை அவள் மேல் தோளில் இருந்து புடித்து இழுத்திட அவள் புரண்டாள்.  ஏற்கனவே புடவை வீட்ல கட்டுறது போல கொஞ்சம் லூசாக கட்டி இருந்ததால் இடுப்பு மடிப்பு எல்லாம் களைந்து விழுந்தது.  ஜானகி தன்புடவையை அழுத்தி புடித்தாலும் கீர்த்தி அதை விடுவதாக இல்லாமல் இழுத்து உருவினார்.
 
புடவை முழுவதும் அவள் உடலை விட்டு பிரிந்தது.  ஜானகி புடவையை அவர் கையில் இருந்து இழுத்திட கீர்த்தி "அத்தை ப்ளீஸ்.. ஒரு நாள் மட்டும்" பலம்கொண்டு இழுத்தார்.  ஜானகியின் கையில் இருந்த புடவை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவள் கையை விட்டு பிரிந்தது.  உடனே அவள் தன் மார்பை கையால் மூடி கொண்டு கீர்த்தியை காலால் எட்டி உதைத்தாள்.  அவர் வலியில் எழுந்து ஜானகியை கோவத்தோடு பார்த்தார்.  அந்த பார்வையை அவளால் எதிர்நோக்க முடியவில்லை.  அவள் பயந்த அடுத்த நொடி கீர்த்தி தன் கையை உயர்த்தி அடிக்க பார்த்தார்.  ஆனால் அவரின் உள்மனது இன்னும் அவரை அந்த அளவுக்கு கொடுமைக்காரர் ஆக்க விரும்பவில்லை.  அவள் பயந்து அவரை பார்க்க.  "அத்தை எனக்கு நீங்க இப்போ வேணும்.. நாளைக்கு என்ன நடந்தாலும் பரவா இல்லை"
 
"மாப்பிள்ளை.." தன் மார்பை மூடி கொண்டே "என்னோட வயசு தெரியுமா.. 55 .. இந்த வயசுல என் கிட்ட எப்படி மாப்பிள்ளை"
 
"அத்தை ஒன்னு சொல்லட்டுமா.. நானும் சாந்தியும் தலை தீபாவளிக்கு வந்த போது.."
 
"தெரியும் மாப்பிள்ளை.. அன்னைக்கு ஏதோ அவசரத்துல புடவை மாத்தும் போது பாத்தீங்க.. அதை இப்போவும் நினைச்சிட்டு இருக்கீங்க"
 
"ஹ்ம்ம்.. அப்போ எனக்கு அந்த தைரியம் இல்லை.  உங்க உடம்ப நினைச்சு எத்தனை தடவை சாந்தி கூட உறவு கொண்டு இருப்பேன் தெரியுமா.  உங்க இடுப்பு மடிப்பை இப்போ பாத்தா கூட எனக்கு மூட் ஏறும் தெரியுமா"
 
ஜானகி வெறும் ப்ளௌஸ் பாவாடையில் இருந்தாலும் அவரோடு பேசிய பேச்சு கொஞ்சம் அந்த இறுக்கமான சூழ்நிலையை இலகு ஆகியது.
 
"ஐயோ மாப்பிள்ளை.. அடுத்த வாரமே உமாவை இங்கே அனுப்பிடுறோம்.."
 
"அத்தை.. நீங்க நான் சொல்லுறதை புரிஞ்சுக்கோங்க.  எனக்கு இப்போ நீங்க வேணும்"
 
"மாப்பிள்ளை அப்புறம் நான் கத்திடுவேன்.  போலீஸ் ல கம்பளைண்ட் பண்ணிடுவேன் நாளைக்கு"
 
அவள் எழுந்து துள்ளி ஓடப்பார்த்தாள்.  அவர் பாய்ந்து தன் இருகைகளால் அவள் இடுப்பை சுத்தி புடித்து தன்பக்கம் இழுத்து அணைத்தார்.  அவளது முதுகு அவர் மார்போடு அணைத்து இருக்க அவரின் கைப்பிடியை அவிழ்க்க போராடினாள்.  திடீர் என்று கீர்த்தி தன் இரு கைப்பிடியை விட்டு அவரின் வலது கை அவள் இடது கையை புடித்து கொண்டது.  அவள் இன்னும் திமிறிட அவரின் இடது கை அவளின் இடது மொலையை கவ்வியது.  அதை முரட்டுத்தனமாக கசக்கினார்.  "மாப்பிள்ளை வலிக்குது.. விடுங்க.. ஹா.. ஹா.."
 
"அத்தை.. நாளைக்கு நீங்க என்ன வேணும்னாலும் பண்ணிக்கோங்க.. இன்னைக்கு எனக்கு வேணும்"
 
அவள் மொலையை உருட்டி கசக்கினார்.  ஜானகி தன்னுடைய கையை கொண்டு அவரின் கையை மொலையில் இருந்து விடுவிக்க போராடினாள்.  ஆனால் கீர்த்தி இன்னும் முரட்டுத்தனமாக கசக்கிட அவள் கண்ணில் கண்ணீருடன் "ஆஅ.. ஆஅ.. ஆஅ.. வலிக்குது" என்று அழுதாள்.  கீர்த்தி கொஞ்சம் பிடியை தளர்த்தினார்.