27-10-2025, 06:39 PM
ஒரு நாள் மதியம் 12 மணி போல இருக்கும். மனைவியிடமிருந்து மிஸ்ட் கால். மொபைல் ஆப்பை திறந்தேன்.
என் மனைவி தன் கைகளை தன் மார்பின் குறுக்கே இறுக்கமாக வைத்தபடி சுவர் ஓரம் ஒதுங்கினாள். அவர் அந்த அறையில் துணி காயும் கம்பியில் இருந்த புடவையை எடுத்தார். அவளை கட்டிலில் பலவந்தமாக கிடத்தி அவள் கைகளை அந்த புடவையால் கட்டில் ஃப்ரேமில் கட்டினார்.
வாசலில் டீக்கான ட்ரெஸ் போட்ட ஒருவர், “வீட்டுல யாருமில்லைங்களா?” என்று நான்கைந்து முறை உரத்த குரலில் கேட்பது தெரிந்தது.
அட, அவர்தான் நாங்கள் தங்கியிருக்கும் வீட்டின் ஓனர். வீட்டை ஓட்டிய அந்த சின்ன எஸ்டேட் அவருடையதுதான். மலையடிவாரத்தில் இருக்கும் நகரில் குடியிருக்கிறார். மாதம் இரண்டொரு முறைதான் வருவாராம். என்னை விட சில வருஷங்கள் மூத்தவர். ஹாண்ட்சம்மாக இருப்பார்.
என் மனைவி கதவு திறந்து வெளியே வருவதை பார்த்தேன். அவளுக்கு அவரை அடையாளம் தெரியாது. “வாங்க! அவர் ட்யூட்டிக்கு போயிருக்கார். நீங்க …?” என்று இழுத்தாள்.
அவர், “ஓ, என்னை உங்களுக்கு தெரியாது. என்னை பார்த்திருக்க மாட்டீங்க. நான் ப்ளெயின்ஸ்ல டவுன்ல இருக்கேன். எப்பவாவதுதான் இங்க வருவேன். நான்தான் உங்க வீட்டுக்காரர். எப்படி இருக்கீங்கன்னு பார்த்துட்டு போகலாம்ணு வந்தேன்,” என்றார்.
சட்டென என் மனைவி, “என்ன சொன்னீங்க, என் வீட்டுக்காரர்னா? நான் என் புருஷனுக்குதான் ஒய்ஃப், உங்களுக்கு இல்லை, தெரிஞ்சிக்கோங்க,” என்று பொறிந்தாள்.
அவள் பேசியதை கேட்டுவிட்டு தான் செய்த தவறை உணர்ந்த அவர், “சாரிங்க, சாரிங்க. நான் உங்க வீட்டு ஓனர்னு சொல்ல வந்தேன்,” என்று மன்னிப்பு கேட்டார்.
ஏன் மனைவியும் அவரிடம், “சாரிங்க, தப்பா நினச்சிக்காதீங்க. அவர் வர்றதுக்கு ஈவினிங்க் ஆயிடும். உள்ள வாங்க, டீ சாப்பிடுட்டு போகலாம்,” என்று சொல்ல அவரும் உள்ளே நுழைந்து கட்டிலில் உட்கார்ந்தார்.
அவளிடம் ஒரு சிறிய பையை கொடுத்தார். “நம்ம தோட்டத்து கேரட்டுங்க. பெருசா இருக்கும். பக்கத்துல இவ்வளவு பெருசா கிடைக்காது. சட்டி, சாமான்ல பத்திரமா வச்சிக்கோங்க …. அடுத்த வாரம் கிளம்பிடுவீங்கன்னு சொன்னாங்க. நீங்க அமலா டீச்சர் மாதிரி இருக்கீங்கன்னு சொன்னாங்க, அதான் பார்த்துட்டு போலாம்னு வந்தேன் …. நீங்க நிஜமாவே அமலா டீச்சர் மாதிரி அழகாதான் இருக்கீங்க!” என்றார்.
என் மனைவி என்ன பதில் சொல்வது என்று புரியாமல் திணறுவது எனக்கு புரிந்தது. அவரிடமிருந்து தப்புக்கும் விதமாக அவள் டீ போட கிட்சனுக்கு நகர்ந்தாள்.
அவள் சமையல் செய்யும்போது நிச்சயம் அவள் புடவைக்குள் ஒளிந்திருக்கும் குண்டி அழகை, முலை அழகை அவளால் மறைக்க முடியாது. அதை அவர் நோட்டமிடதான் செய்வார் என்பது எனக்கு புரிந்தது. அவளுக்கும் அதே மாதிரி உணர்ந்தோ என்னமோ அவளும் அடிக்கடி தன் உடையை சரி செய்வது தெரிந்தது.
அவர் தொடர்ந்து சுய புராணம் சொல்லி தொணதொணக்க ஆரம்பித்தார். நல்ல வேளையாக அவள் சட்டென டீ போட்டு கொண்டு வந்தாள். அவர் சிப் செய்துவிட்டு, “ஆஹா, டீ பிரமாதம் போங்க! இப்படிபட்ட டீ போட்டு நான் குடிச்சதில்லை! அந்த காலத்திலேயே உங்களை பார்த்திருந்தா நான் உங்களுக்கு வீட்டுக்காரன் ஆயிருப்பேன்க. ஹார்ட் லக்!” என்றார்.
மனைவிக்கு சற்று வேர்த்திருக்கும் போல, முகத்தையும் கழுத்தையும் முந்தானையால் துடைத்தாள். இப்போது அவர் குரல் கொஞ்சமாக மாறியது.
“அமலா என் கனவுக் கன்னிங்க! அவ மாதிரியே நீங்க இருக்கீங்க. நான் இன்னைக்கே ஊர் திரும்பிடுவேன். அதனால கொஞ்ச நேரத்துக்கு நான் உங்க வீட்டுக்காரனா இருக்கனே? எங்க எஸ்டேட் காரட் சைஸ்ல எனக்கு இருக்கு, அத பார்த்தீங்கன்னா உங்களுக்கு பிடிச்சி போயிடும்” என்றதும் என் மனைவி ஆடி போய்விட்டாள் என்று தோன்றியது.
அவள் வெளியே செல்ல எத்தனிக்க, அவர் கதவை சாத்தி தாழிட்டார். “உங்களை பார்த்ததுமே எனக்கு பிடிச்சி போச்சுங்க. என் ஆசையை தீர்த்து வைங்க. எனக்கு ஒய்ஃப் இல்லை, எஸ்டேட்ல கொஞ்சம் எழுதி தரேன்,” என்றதும் என் மனைவி சன்னமாக கதற ஆரம்பித்துவிட்டாள். “என்னை விட்டுடுங்க, எனக்கு பயமா இருக்குங்க, கத்திடுவேன்க,” என்றாள்.
அவள் கெஞ்சியதை பொருட்படுத்தாமல் அவர் தன் பேண்டை கழற்றினார். பின்னர் ஜட்டியையும் கழற்றினார். அவருடைய சாமான் டக்கென விடைத்து டிங்-டிங் என ஆடியது.
சாதாரணமாக அவ்வளவு வனப்பு உள்ள சுண்ணியை பார்த்தால் அவளுக்கு கசிந்துவிடும். வந்து ஏறுங்க, ஓலுங்கன்னு படுத்துவிடுவாள். ஆனால் ஏனோ இன்றைக்கு பயந்து ஒதுங்குகிறாள். ஒரு வேளை அவர் வீட்டு ஓனர் என்பதால் எங்களுக்கு கெட்ட பெயர் வந்துவிடக்கூடாது என்று நினைக்கிறாளோ?


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)