Incest சூடேத்தும் சகோதரிகள்

[Shrutikrishnan]

பிரியா பாத்ரூமை விட்டு வெளிய வந்தா. அவளோட முகம் குளிச்சதால செவந்து இருந்துச்சு. உச்சம் அடைஞ்சதால அவ உடம்புல இருந்த சூடு கொஞ்சம் தணிஞ்சு இருந்தது. வழக்கம் போல இல்லாம, அவ முகம் ஒரு மாதிரி வித்தியாசமா தெரிஞ்சது. கண்ணெல்லாம் செவந்து, உடம்பெல்லாம் சோர்வா இருந்துச்சு.

அவ ஈரமான கைய நைட்டில தொடச்சிக்கிட்டே வீட்டுக்குள்ள போனா.

ஹால்ல விஜய் டிவி பார்த்துட்டு இருந்தான். பிரியா நடந்து போறத ஓரக்கண்ணுல பார்த்தான். அவ போனதும், கீதா வெளிய வந்து ஒரு டவலை எடுத்துட்டு குளிக்கப் போனா. அம்மா கிச்சன்ல சமைச்சிட்டு இருந்தாங்க. பிரியா அவ ரூமுக்குள்ள போய் தலையை துவட்டிட்டு, டவலை காய வெச்சிட்டு, சீப்பை எடுத்து முடியை வாரிட்டு ஹாலுக்கு வந்து உட்கார்ந்தா.

டிவில பாட்டு ஓடிட்டு இருந்துச்சு. விஜய் அவளை பார்த்து, "ரிமோட் வேணுமா அக்கா?"னு கேட்டான்.

"வேணாம்... பரவால்ல,"னு பிரியா மெதுவா சொன்னா. 

விஜய் நிமிர்ந்து வாட்சை பார்த்துட்டு, "சரிம்மா... நான் போயிட்டு வரேன்,"னு அம்மா கிட்ட சொன்னான்.

"பாத்து போயிட்டு வாடா,"னு அம்மா கிச்சன்ல இருந்து சத்தம் குடுத்தாங்க.

பிரியா விஜயை பார்த்து, "எங்கடா இந்த நேரத்துக்கு?"னு கேட்டா.

"திருவிழா வருதுல அக்கா... பசங்க கிரிக்கெட் விளையாட கூப்பிட்டாங்க. பிராக்டிஸ் பண்ணப் போறேன்,"னு சொன்னான்.

"இந்த நேரத்துக்கா?"


"எல்லாம் காலேஜ் பசங்க தானே... காலைல காலேஜ்ல பிஸியா இருப்போம். இப்போ தான் முடியும். இப்படி பிராக்டிஸ் பண்ணா தான் நம்ம ஜெயிக்க முடியும். அந்த ரவி மூஞ்சில கரிய பூசணும்,"னு விஜய் சொன்னான்.


"அவன் கிட்டலாம் தேவையில்லாம சண்டைக்குப் போகாத. பாத்துக்கோ,"னு பிரியா அக்கறையா சொன்னா.


"பாத்துக்கலாம்,"னு சொல்லிட்டு, விஜய் அவ கண்ணை நேரா பார்த்து சிரிச்சான்.


பிரியா அவன் கண்ணை பார்த்துட்டு, எதுவும் சொல்லாம மெதுவா தலையை ஆட்டினா. அவனும் அவளை பார்த்துட்டே சிரிச்சிக்கிட்டு வெளிய கிளம்பிப் போனான்.

மணி 11:59. மாடியில படுத்துட்டு இருந்த விஜய்க்கு உடம்பு அசதியா இருந்தாலும், கண்ணு மட்டும் சொக்கவே இல்ல. சாயங்காலம் ஃபுல்லா கிரிக்கெட் ப்ராக்டீஸ் பண்ணின களைப்பு உடம்புல தெரிஞ்சது. ஆனா மனசு என்னவோ அலைபாய்ஞ்சிட்டு இருந்தது. போன்ல ஃபேஸ்புக்க நோண்டிட்டு இருந்தான். தமன்னா ஏதோ ஒரு பாட்டுக்கு இடுப்பை வளைச்சு போட்ட ஆட்டத்துல ஊர் பசங்க எல்லாம் வெறியேறிப் போய், அவ போட்டோவ வச்சு மீம் மேல மீம் போட்டுத் தள்ளீட்டு இருந்தானுங்க. அதைப் பார்த்து விஜய் தனக்குள்ளேயே சிரிச்சுக்கிட்டான்.
கீழ ரூம்ல, பிரியாவோட நிலமையும் ஒன்னும் வித்தியாசமா இல்ல. பக்கத்துல கீதா உலகமே அழிஞ்சாலும் கவலை இல்லைனு நல்லா அசந்து தூங்கிட்டு இருந்தா. ஆனா பிரியாவால ஒரு பக்கம் கூடத் திரும்பிப் படுக்க முடியல. லேசா அசைஞ்சா கூட, அவ கையில இருந்த கண்ணாடி வளையல், "சலக்... சலக்..."னு மெல்லிசா சத்தம் போட்டுச்சு. அதுக்கு மேல, அவ புரண்டு படுக்கும்போது, அவ கால்ல இருந்த கொலுசு "ஜ்லிங்..."னு ஒரு சத்தம் போட்டுச்சு. அந்தச் சத்தம் அவளுக்குள்ள இருந்த படபடப்பை இன்னும் அதிகமாக்குற மாதிரி இருந்தது.

திரும்ப புரண்டு படுத்தா. அப்போ தான், பக்கத்து டேபிள் மேல சார்ஜ்ல போட்டு இருந்த அவ போனைப் பார்த்தா. அதையே கொஞ்ச நேரம் உத்துப்பார்த்துட்டு இருந்தா. அவளுக்குள்ள ஒரு போராட்டம். வேணாம்... தப்பு... ஆனா... அவளையே அறியாம, மெதுவா, சத்தமே இல்லாம எழுந்து கீழ இறங்கினா. அவ கால் தரையில பட்டதும், கொலுசு மறுபடியும் "ஜ்லிங்..."னு சத்தம் போட்டுச்சு. ஒரு செகண்ட் சிலையா நின்னு, கீதா தூங்குறாளானு ஒரு தடவ திரும்பிப் பார்த்தா. அவ நல்ல தூக்கத்துல தான் இருந்தா.

போனை சார்ஜ்ல இருந்து எடுத்துட்டு, ஸ்கிரீனை ஆன் பண்ணா. அந்த இருட்டு ரூம்ல, போன்ல இருந்து வந்த வெளிச்சம் அவ கண்ணைக் கூசுச்சு. உடனே பிரைட்னஸைக் குறைச்சிட்டு, வாட்ஸ்அப் ஓப்பன் பண்ணா. சில மெசேஜ்களுக்குக் கீழ, விஜய் அனுப்புன அந்தப் பழைய மெசேஜ் இருந்தது. "தேங்க்ஸ்". அதுக்கு அவ இன்னும் பதில் அனுப்பல.

விஜயோட லாஸ்ட் சீன் ஒரு ஏழு நிமிஷத்துக்கு முன்னாடி தான் காட்டுச்சு. அப்போ அவன் இன்னும் முழிச்சுட்டு தான் இருக்கான். அவன் தூங்கலைனு தெரிஞ்சதும், அவ மனசுல ஒரு அற்ப சந்தோஷம் வந்தது. அவ விரல் டைப் மெசேஜை அழுத்துச்சு. ஆனா அந்த கீபோர்டு வந்ததும், என்ன அனுப்புறதுனு தெரியாம அப்படியே உறைஞ்சு நின்னுச்சு.

ஒரு நிமிஷம் யோசிச்சுட்டு, அவளும் "தேங்க்ஸ்"னு டைப் பண்ணி அனுப்பினா. அனுப்பிட்டு, போனை எடுத்துட்டு வந்து பெட்ல படுத்துக்கிட்டா. கீதா தூங்குறாளானு மறுபடியும் ஒரு தடவை கன்ஃபார்ம் பண்ணிட்டு, போர்வைக்குள்ள நுழைஞ்சு, வாட்ஸ்அப்பையே பார்த்துட்டு இருந்தா.
மாடியில, ஃபேஸ்புக் போஸ்ட்க்கு லைக் தட்டிட்டு இருந்த விஜய்க்கு, பிரியா கிட்ட இருந்து மெசேஜ் வந்ததும் தூக்கி வாரிப் போட்டுச்சு. 'என்னடா இது... அக்காலாம் எனக்கு மெசேஜ் பண்ணுது. அதுவும் இந்த நேரத்துக்கு மெசேஜ் பண்ணுது... அதிசயம் தான்'னு நினைச்சுக்கிட்டே மெசேஜை ஓப்பன் பண்ணான். அதுல "தேங்க்ஸ்"னு இருந்தது. அவனுக்கு உள்ளுக்குள்ள சிரிப்பு பொத்துக்கிட்டு வந்தது. இவ அந்த வளையலுக்குத் தான் தேங்க்ஸ் சொல்றானு நல்லாவே தெரியும். இருந்தாலும், வேணும்னே வம்பிழுக்கறதுக்காக டைப் பண்ணான்.

விஜய்: எதுக்கு?

கீழ பிரியா, விஜய் ஆன்லைன் வந்து அவ மெசேஜைப் பார்த்ததுமே படபடப்பா ஆனா. அவ உடம்புக்குள்ள ஏதோ ஒரு கரண்ட் பாஸ் ஆன மாதிரி சிலிர்த்துச்சு. அப்போ, அவன்கிட்ட இருந்து 'எதுக்கு?'னு மெசேஜ் வந்தது. அதைப் படிச்சதும், அவளுக்குள்ள இருந்த பதட்டம் போயி, குறும்பா அவளுக்கே அவ சிரிச்சுக்கிட்டா. அவன் கிண்டல் பண்றான்னு அவளுக்கு நல்லாவே புரிஞ்சது.

பிரியா: வளையலுக்கு.

விஜய்: ஓ... இப்போ தான் ஞாபகம் வந்துச்சா?

பிரியா: ம்ம்ம்... சும்மா.

விஜய்: புடிச்சிருக்கா?

பிரியா: நல்லா இருக்கு.

அவ ஒரு வார்த்தைல பதில் சொல்றது விஜய்க்குப் பத்தல. அவளை இன்னும் கொஞ்சம் சீண்டணும் போல இருந்துச்சு.

விஜய்: என் செலக்‌ஷன்ல... புடிக்காம இருக்குமா.

பிரியா: போடா... நானே அதைப் பார்த்து வெச்சிருந்தேன். நீ தான் புடுங்கி கையில மாட்டி விட்ட.

விஜய்: வர வர ரொம்ப பொய் சொல்ற கா.

பிரியா போர்வைக்கு அடில விஜய் மெசேஜ் படிச்சு சிரிச்சா.

பிரியா: ம்ம்... சரி. மணி ஆச்சு. போய் தூங்கு.

விஜய்: தூக்கம் வரல கா...

பிரியா: ஏன்?

விஜய்: உன்கிட்ட பேசிட்டு இருக்கேன்ல... அதான்.

பிரியாவுக்கு இதுக்கு என்ன பதில் சொல்றதுனே தெரியல. அவ உதட்டைக் கடிச்சுக்கிட்டே டைப் பண்ணா.

பிரியா: சும்மா வழியாத. போய் தூங்கு.

விஜய்: இல்ல கா... நிஜமா தான்...

விஜய்க்கு தைரியம் வந்துருச்சு. அவளை பாக்கணும் போல இருந்தது. ஆனா எப்படி கேக்குறதுனு 
தெரில. 

விஜய்: உன் வளையலா ஒரு போட்டோ எடுத்து அனுப்பு. எப்படி இருக்குனு பாக்குறேன்.

பிரியாவுக்கு இதப் படிச்சதும் ஒரு மாதிரி ஆகிருச்சு. போட்டோவா? இந்த நேரத்துலயா?

பிரியா: டேய். போய் தூங்கு. முடியாது போடா. மணி என்ன ஆகுது பாரு.

விஜய்: ப்ளீஸ் கா... ஒரே ஒரு போட்டோ. சும்மா வளையல் மட்டும்.

பிரியா: நாளைக்கு பேசலாம். குட் நைட்.

விஜய் மனசுக்குள்ள சிரிச்சுக்கிட்டான். 'இவளை விடக் கூடாது.'

விஜய்: ப்ளீஸ்... ப்ளீஸ்... ப்ளீஸ் கா... எனக்காக... சும்மா கை மட்டும் அனுப்பு. நான் அதைப் பார்த்துட்டே தூங்குறேன்.

பிரியா போர்வைக்குள்ள திரு திருனு முழிச்சா. அவளுக்கு என்ன பதில் சொல்றதுன்னே தெரியல. அவன் இப்படி கெஞ்சுறது அவளுக்குப் புதுசா இருந்துச்சு.

பிரியா: இருட்டா இருக்கு டா.

விஜய்: ஃப்ளாஷ் போட்டு எடு.

பிரியா: கீதா எழுந்திரிச்சுரவா.

விஜய்: எழுந்துக்க மாட்டா. ஒரே ஒரு செகண்ட் தான. ப்ளீஸ்...

அவன் கெஞ்சுறதைப் பார்க்கப் பார்க்க அவளுக்கு மனசு இளகுச்சு. மறுபடியும் பெட்ஷீட் ல இருந்து வெளிய வந்து கீதாவைப் பார்த்தா. அவ நல்லா அமைதியா தூங்கிட்டு இருந்தா. பிரியா ஒரு முடிவுக்கு வந்தா. போர்வைக்குள்ளேயே போனை வச்சு, கேமராவை ஓப்பன் பண்ணி, ஃப்ளாஷை ஆன் செஞ்சா.

அவளோட இடது கையில இருந்த வளையல் மேல கேமராவை ஃபோகஸ் பண்ணா. 'கிளிக்'. அந்த ஒரு நொடி, அந்த அடர்ந்த இருட்டுல, ஃப்ளாஷ் கண்ணைப் பறிக்கிற மாதிரி அடிச்சது. அந்த வெளிச்சத்துல, அவளோட சிவந்த கையில, அடர் நீலக் கலர்ல இருந்த அந்தக் கண்ணாடி வளையல் 'பளீர்'னு மின்னுச்சு. எடுத்த போட்டோவை ஒரு தடவை பார்த்துட்டு, அவன் மனசு மாறுறதுக்குள்ள, விஜய்க்கு அனுப்பி விட்டா.

மாடியில, அந்த போட்டோ வந்ததும், விஜய் அவசரமா ஓப்பன் பண்ணான்.

போட்டோவை ரெண்டு விரல் வச்சு ஜூம் பண்ணான்.

அவளோட கை... செவசெவன்னு, பஞ்சு மாதிரி ஒரு கை. மெல்லிசான விரல். அதுல இருந்த சின்ன மச்சம்... லேசா தெரியுற பச்சை நரம்பு... அது மேல 'பளிச்'னு மின்னின அந்த நீலக் கலர் வளையல்...
அவனுக்கு வெறி ஏறிச்சு. அந்த வளையலை விட, அது இருந்த கை தான் அவனை ஒரு வழி பண்ணுச்சு. அந்த கையை அப்படியே புடிச்சு, சப்பணும் போல... அந்த வளையலை ஒவ்வொன்னா கடிச்சு உடைக்கணும் போல ஒரு ஆசை வந்தது.

அவன் சுன்னி லுங்கியைத் தூக்கிட்டு நின்னுச்சு. 'கைக்கே இப்படி இருக்கே... இவ மொலை... இவ புண்டை...'

விஜய்: சூப்பரா இருக்கு கா.

பிரியாவுக்கு இதப் படிச்சதும் வெக்கத்துல முகம் சிவந்துருச்சு.

பிரியா: ம். போதும். தூங்கு.

விஜய்: கை சூப்பரா இருக்கு... ஆனா…

விஜய்க்கு தைரியம் வந்துருச்சு. கேட்டா குடுக்குறா. வளையல் போட்டோவே அனுப்பிட்டா. அப்போ... அடுத்ததைக் கேட்க வேண்டியது தான்.

பிரியா: ஆனா?

விஜய்: உன் போட்டோ ஒன்னு அனுப்பு.

பிரியாவுக்கு இதப் படிச்சதும் வயிறு கலங்குச்சு. 'என்னடா சொல்றான் இவன்?'

பிரியா: என் போட்டோ எதுக்கு உனக்கு? அதுலாம் முடியாது. போய் தூங்கு.

விஜய்: ப்ளீஸ் கா... உன்ன பாக்கணும் போல இருக்கு.

பிரியா: என்னடா கொழுப்பு? டெய்லி தான பாக்குற.

விஜய்: இது மாதிரி இல்லையே... ப்ளீஸ் கா... ஒரே ஒரு போட்டோ. இப்போ உன்ன பாக்கணும்னு 
தோணுது.

பிரியாவுக்கு உடம்பெல்லாம் நடுங்குச்சு. அவ போர்வைக்குள்ள அவளையே இறுக்கிப் புடிச்சுக்கிட்டா. அவ புண்டைக்குள்ள மறுபடியும் தண்ணி ஊறுச்சு.

பிரியா: வேணாம் டா... நல்லா இருக்காது.

விஜய்: எனக்கு நல்லா இருக்கும். ப்ளீஸ்... எனக்காக…

பிரியா பதில் பேசல.

விஜய்: ப்ளீஸ்... ஒரே ஒரு தடவ... உன் முகத்தைப் பார்க்கணும்.

அவன் திரும்பத் திரும்ப கெஞ்சுறது அவளுக்குள்ள இருந்த தடையை உடைச்சது. அவ மனசுக்குள்ள ஒரு போராட்டம். வேணாம்னு ஒரு பக்கம் சொன்னாலும், அவனுக்காக அனுப்பலாம்னு இன்னொரு பக்கம் தோணுச்சு. 'சும்மா முகம்தானே? அவன் பாவம்... ஆசையா கேக்குறான்.'

அவ விரல் அவளையே மீறி கேமராவை ஓப்பன் பண்ணுச்சு. ஃப்ரண்ட் கேமராவை ஆன் பண்ணி, போனை அவ முகத்துக்கு நேரா புடிச்சா. அவ இதயம் வெடிச்சிடும் போல அடிச்சுக்கிச்சு. ஃப்ளாஷ் ஆன்ல தான் இருந்தது.

அவளோட கலைஞ்ச முடியை லேசா ஒதுக்கினா. அவ உதட்டைக் கடிச்சுக்கிட்டா. அவ கண்ணுல ஒரு மாதிரி பயம், ஆனா அதே நேரம் ஒரு கிளர்ச்சி.

அவளோட விறல் ஸ்க்ரீன்ல கேமரா பட்டனை அளுத்திச்சு, 'கிளிக்'.
எடுத்த போட்டோவை ஓப்பன் பண்ணிப் பார்த்தா. அவளுக்கே அவளைப் பார்க்க வெக்கமா இருந்தது. 'ச்சே... என்ன ஒரு பார்வை இது.' ஆனா அவ வேற ஏதும் யோசிக்காம டக்குனு விஜய்க்கு போட்டோ அனுப்பிச்சா.

அந்த போட்டோவை விஜய் ஓப்பன் பண்ணான்.

அவனுக்கு மூச்சே நின்னுடுச்சு.

அந்த இருட்டுல, ஃப்ளாஷ் வெளிச்சத்துல அவ முகம் அப்பட்டமா தெரிஞ்சது. தூக்கக் கலக்கத்துல இருந்த அவ கண்ணு ரெண்டும் லேசா செவந்து, ஏதோ கெஞ்சுற மாதிரி ஒரு பார்வையைப் பார்த்துச்சு. அவ மூக்கு நுனியிலயும், மேல உதட்டுக்கு மேலயும் சின்னதா வேர்வை துளி முத்து மாதிரி மின்னுச்சு. அவளோட ஸ்கின் டோன் அந்த வெளிச்சத்துல இன்னும் சிவப்பா தெரிஞ்சது. உதடு ரெண்டும் லேசா பிரிஞ்சு, காத்துக்காக ஏங்குற மாதிரி இருந்தது.

கழுத்துல, அவ போட்டிருந்த மெல்லிசான செயின், அவ வேர்வையில ஒட்டி, அவளோட சின்ன collar bone பள்ளத்துல சிக்கி, பளபளன்னு இருந்துச்சு. காதுல, அவளோட ஜிமிக்கி லேசா சரிஞ்சு அவ முடில மேல படுத்து இருந்தது. நெத்தியில, அவ எப்பவும் வைக்கிற சின்ன கருப்புப் பொட்டு, அந்த வெள்ளை முகத்துல ஒரு திருஷ்டி மாதிரி இருந்தது.

அவனோட பார்வை இன்னும் கீழ இறங்குச்சு. அவ போட்டிருந்த நைட்டியோட மேல் பட்டன் போடாம இருந்தது. அந்த ஃப்ளாஷ் வெளிச்சத்துல, அவளோட ரெண்டு மொலையும் சேர்ற இடத்துல, மெல்லிசா ஒரு கோடு தெரிய ஆரம்பிச்சது. அந்த இடத்துல இருந்த வேர்வை, அந்தப் பள்ளத்தை இன்னும் ஆழமா காட்டுச்சு. இன்னும் ஜூம் பண்ணிப் பார்க்கும்போது தான் அது அவனுக்குத் தெரிஞ்சது. அந்தப் பள்ளம் ஆரம்பிக்கிற இடத்துல, லேசா எட்டிப் பார்த்தது, அவளோட கண்ணுக்கே தெரியாத சின்ன சின்ன முடிலாம், அவளுக்கு உடம்பு சிலிர்த்ததுல, குத்திட்டு நின்னுச்சு.

விஜய்க்கு அதுக்கு மேல கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல. லுங்கிக்குள்ள இருந்த தம்பி வெடிச்சிரும் போல துடிச்சான். இந்த போட்டோவை வச்சே, இப்போவே, இங்கேயே, அவளை நினைச்சு, அவளோட அந்த மச்சத்தை நினைச்சு, கஞ்சியத் தெறிக்க விடணும் போல ஒரு வெறி வந்தது.
விஜய் கிட்ட இருந்து எந்த பதிலுக்கும் காத்திட்டு இருக்காம, பிரியா போன் வச்சிட்டு படுக்க போய்ட்டா. அவளுக்கு தூக்கம் வரல, இருந்தாலும், இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் அவன் கூட பேசினா, அவ எதாவது செய்ய கூடாத தப்பு எல்லாம் செஞ்சிர போறான்னு பயத்துல போன் வச்சிட்டு வந்து படுத்துட்டா.