20-10-2025, 01:55 PM
(This post was last modified: 20-10-2025, 01:56 PM by anaamika. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
అధ్యాయం – 5 నాలుగో రోజు
వ్యాధి నిర్ధారణ
అప్డేట్ – 2
..............................బహుశా గురూజీ నా పరిస్థితి ని అర్థం చేసుకున్నట్లున్నారు. దేవుడికి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకోవాలి.........................................
..............................గురూజీ : "సరే రష్మి. ఇప్పుడు నువ్వు నీ గదిలోకి వెళ్ళిపో. నేను సమీర్, మంజుతో గుప్తాగారి యజ్ఞం గురించి మాట్లాడాలి."................................
ఆ గది నుండి బయటికి వచ్చి నేను బలంగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. గట్టిగా శ్వాస తీసుకుంటూ, సిగ్గుతో ఎర్రబడిన మొహంతో నేను నా గదికి తిరిగి వచ్చాను. గురూజీ, సమీర్ ల మాటలు ఇంకా నా చెవుల్లో వినిపిస్తున్నట్లు అనిపించింది. నేను చాలా అవమానంగా భావించాను. నేను కొద్దిసేపు మంచం మీద కూర్చొని రెస్ట్ తీసుకున్నాను, తర్వాత నిద్ర పోదామని పడుకున్నాను. అయితే నా మనసులో చాలా ఆలోచనలు తిరుగుతున్నాయి. గురూజీ రెండు రోజుల పాటు మహాయజ్ఞం జరుగుతుందని, దాని వల్ల నా పూకు దారిలో అడ్డంకి తొలగిపోతుందని చెప్పారు. కానీ ఎలా ? రెండు రోజుల పాటు నేను ఏం చెయ్యాలి ? యజ్ఞం అలసిపోయేలా ఉంటుందని ఆయన ఎందుకు చెప్పారు ? అయితే ఈ ప్రశ్నలకి నా దగ్గర ఎలాంటి సమాధానం లేదు.
నా మనసులో మామగారు అన్న మాటలు కూడా గుర్తుకొచ్చాయి. ఆయన మళ్ళీ వస్తానని చెప్పారు. నిజం చెప్పాలంటే నేను ఆయన గురించి ఎలాంటి అభిప్రాయాన్ని ఏర్పరచుకోలేకపోయాను. ఆయన నా యవ్వన శరీరాన్ని కావాలని తాకిన పద్దతి నాకు విచిత్రంగా అనిపించింది. అంతకు ముందు ఆయన్ని కలిసినప్పుడు ఆయన ప్రవర్తన ఇలా లేదు అయితే మేము ఎప్పుడూ ఒంటరిగా కలుసుకోలేదు. అత్తమామల ఇంట్లో ఎప్పుడూ ఎవరో ఒకరు వుండేవాళ్ళు. అయితే ఆయన వయసు ని చూస్తే ఆయన అలా ఎలా చేయగలరని నాకు గందరగోళంగా కూడా అనిపిస్తోంది. ఇవన్నీ ఆలోచిస్తూ ఎప్పుడు నిద్రపోయానో నాకే తెలియదు.
"టక్...టక్."
"మేడమ్, లేవండి ప్లీజ్."
నేను మంచం మీది నుండి లేచి తలుపు తీయడానికి వెళ్లాను, అప్పుడే నేను చీర కట్టుకోలేదని గుర్తుకొచ్చింది. నిజానికి నేను మంచం మీద పడుకునేటప్పుడు చీర తీసేసాను. నేను తలుపు దగ్గర నుండి మళ్ళీ వెనక్కి వచ్చాను, త్వరగా చీరని కొంగులా నా బ్లౌజ్ మీద వేసుకున్నాను, తలుపు తీసాను. తలుపు దగ్గర పరిమల్ నిలబడి ఉన్నాడు. అయితే నన్ను నిద్ర నుండి లేపడానికి ఆయన ఎందుకు తొందర పడుతున్నట్లు ?
నేను : "ఏమైంది ?"
పరిమల్ : "మేడమ్ మిమ్మల్ని గురూజీ వెంటనే రమ్మంటున్నారు."
నేను : "ఎందుకు ? ఏ విషయం గురించి ?"
పరిమల్ : "నాకు తెలియదు మేడమ్."
నేను : "సరే. నువ్వు వెళ్ళి గురూజీకి నేను వెంటనే వస్తున్నానని చెప్పు."
పరిమల్ చూపులు నా పెటికోట్ కప్పిన కింది భాగం మీద ఉన్నాయి. నేను రెండు చేతులతో చీర ని పట్టుకున్నాను, బ్లౌజ్ మీద కొంగులా వేసుకున్నాను అయితే కింద మాత్రం వట్టి పెటికోట్ ఉంది. పరిమల్ నన్ను తొందరపెట్టేసరికి నాకు చీరని సరిగ్గా కట్టుకునే టైం దొరకలేదు. తర్వాత పరిమల్ వెళ్ళిపోయాడు. నేను తలుపు మూసి బాత్ రూముకి వెళ్ళాను. తర్వాత చీర సరిగ్గా కట్టుకున్నాను, జుట్టు సరిచేసుకున్నాను, గురూజీ గది వైపు నడవడం మొదలుపెట్టాను. ఏం జరిగుంటుంది ? ఇప్పుడే కదా ఆయన గది నుండి వచ్చింది, మళ్ళీ ఎందుకు పిలిచినట్లు ? నేను ఆలోచిస్తున్నాను.
నేను : "గురూజీ, మీరు నన్ను పిలిచారా ?"
గురూజీ : "అవును రష్మి. ఒక ప్రాబ్లెమ్ వచ్చింది, నాకు నీ సహాయం కావాలి."
గురూజీకి నా సహాయం ఎందుకు అవసరం అయింది ?
నేను : "అలా అనకండి గురూజీ. ఆజ్ఞాపించండి."
గురూజీ : "రష్మి నీకు తెలుసు కదా నేను యజ్ఞం కోసం సిటీకి వెళ్ళాలి. సమీర్, మంజు కూడా నాతో బాటు రావాలనుకున్నారు అయితే మంజుకి జ్వరం వచ్చింది."
నేను : "ఓహ్ ! అయ్యో."
గురూజీ : "నేను తనకి మందు ఇచ్చాను కానీ తను నాతో వచ్చే పరిస్థితిలో లేదు. అయితే యజ్ఞంలో గుప్తాగారికి మాధ్యమంగా ఉండటానికి నాకు ఒక అమ్మాయి అవసరం అవుతుంది. అందుకే....,"
నేను : "సరే గురూజీ."
గురూజీ తటపటాయిస్తున్నారు.
గురూజీ : "నా ఉద్దేశ్యం ఏమిటంటే నువ్వు నాతో రాగలవా."
నేను : "అందుకు ఎలాంటి ఇబ్బంది లేదు గురూజీ. మీరు ఎందుకు అంత తటపటాయిస్తున్నారు ? నేను మీకు ఏదైనా సహాయం చేయగలిగితే అది నాకు చాలా సంతోషకరమైన విషయం అవుతుంది."
గురూజీ : "థాంక్స్ రష్మి. ఒక విషయం, యజ్ఞం ఆలస్యం అవుతుంది కాబట్టి మనం ఈ రాత్రి అక్కడే ఉండాల్సి వస్తుంది."
నేను : "సరే గురూజీ."
సమీర్ : "మేడమ్, గుప్తాగారి ఇల్లు చాలా పెద్దది, ఆయన గెస్ట్ రూమ్స్ చాలా సౌకర్యవంతంగా ఉంటాయి. మీకు ఎలాంటి ఇబ్బంది ఉండదు."
నేను : "సరే. గురూజీ ఏ టైం వరకు వెళ్ళాలి ?"
గురూజీ : "ఇప్పుడు 5:30 అయింది. మనం 7 గంటలకి బయలుదేరుదాం. రష్మి నువ్వొక పని చెయ్యి. మంజు దగ్గరికి వెళ్ళి యజ్ఞం గురించి కొన్ని వివరాలు తెలుసుకో, ఎందుకంటే యజ్ఞంలో నువ్వు నాకు సహాయం చేయాల్సి వస్తుంది."
నేను : "సరే గురూజీ."
అక్కడ నుండి నేను మంజు దగ్గరికి వెళ్ళాను. ఆమె గదిలో మసక వెలుతురు ఉంది, మంజు మంచం మీద పడుకొని ఉంది. ఎవరో ఆమె తల దగ్గర కూర్చుని ఆమె నుదుటి మీద ఏదో లేపనం పెడుతున్నారు. తక్కువ వెలుతురు ఉండేసరికి నేను ఎవరో సరిగ్గా చూడలేకపోయాను.
నేను : "ఎలా ఉన్నావు మంజు ?"
మంజు : "గురూజీ మందు ఇచ్చారు అయినా జ్వరం తగ్గలేదు."
నేను మంచం దగ్గరికి వెళ్లాను, తల దగ్గర రాజ్ కమల్ కూర్చొని ఉండడాన్ని గమనించాను. నేను మంజు బుగ్గల మీద చెయ్యి పెట్టాను, అవి వేడిగా ఉన్నాయి, నిజంగానే తనకి జ్వరం ఉంది.
నేను : "హ్మ్మ్... ఇంకా జ్వరంగానే ఉంది."
రాజ్ కమల్ : "102 డిగ్రీలు మేడమ్. ఇప్పుడే కొద్దిసేపటి క్రితం చూసాను."
మంజు : "మేడమ్, గురూజీ మిమ్మల్ని సిటీకి రమ్మని చెప్పారా ?"
నేను : "అవును. ఇప్పుడే చెప్పారు."
మంజు : "మీకు ఇబ్బంది కలిగించినందుకు క్షమించండి మేడమ్. నేను ఇలాంటి పరిస్థితిలో వెళ్ళలేను కదా."
నేను : "పర్వాలేదు. నువ్వు రెస్ట్ తీసుకో."
నేను బయటినుండి వచ్చాను కాబట్టి గదిలో వున్న తక్కువ వెలుతురుకి నా కళ్ళు అలవాటు పడటానికి కొంచెం టైం పట్టింది. ఇప్పుడు కళ్ళు ఆ వెలుతురుకి అలవాటు పడ్డాక నేను గమనించాను, మంజు మంచం మీద చాలా కేర్ లెస్ పడుకుంది, అక్కడ రాజ్ కమల్ కూడా వున్నాడు. తన కొంగు బ్లౌజ్ మీది నుండి పూర్తిగా జారిపోయి ఉంది, తన పెద్ద రొమ్ముల్లో సగం పైనే క్లియర్ గా కనిపిస్తున్నాయి. రాజ్ కమల్ ఆమె తల దగ్గర కూర్చున్నాడు కాబట్టి అతనికి ఆమె రొమ్ములు ఇంకా బాగా కనిపిస్తూ ఉంటాయి. మంజు తల దిండు మీద కాకుండా రాజ్ కమల్ ఒడిలో ఉంది. రాజ్ కమల్ ఆమె నుదుటి మీద ఏదో లేపనం పెడుతున్నాడు, మంజు గట్టిగా ఊపిరి తీసుకుంటున్న పద్దతిని చూస్తుంటే నాకు ఏదో అనుమానం కలుగుతోంది.
మంజు : "మేడమ్, నేను గుప్తాగారి ఇంటికి ఇంతకు ముందు కూడా వెళ్ళాను, అక్కడ మీకు ఎలాంటి ప్రాబ్లెమ్ ఉండదు."
నేను : "సరే. మరైతే యజ్ఞంలో నేను ఏం చెయ్యాలి ?"
మంజు : "మేడమ్, ఎక్కువ ఏమీ చేయాల్సిన పని ఉండదు. యజ్ఞం కోసం సామాగ్రి, అంటే నూనె, కర్రలు, పూలు, ఇలాంటి ఇతర వస్తువులని ఆరెంజ్ చేయాల్సి ఉంటుంది. సమీర్ మీకు అన్నీ చెబుతారు, మీరు అర్థం చేసుకోండి, మీరు ఇంట్లో పూజ చేసినట్లే ఉంటుంది, అంతే."
ఇది విన్నాక నేను ఊపిరి పీల్చుకున్నాను ఎందుకంటే నాకు యజ్ఞం గురించి ఏమీ తెలియదు కాబట్టి కొంచెం కంగారుగా అనిపించింది.
నేను : "గురూజీ ఏదో మాధ్యమం గురించి చెబుతున్నారు. అది ఏంటి ?"
మంజు : "మేడమ్, యజ్ఞంలో ఒక మనిషికి ఒక మాధ్యమం అవసరం అవుతుంది, మాధ్యమం ద్వారా అతనికి యజ్ఞ ఫలం లభిస్తుంది, గురూజీ పద్దతి ప్రకారం మంచి రిజల్ట్స్ దక్కాలంటే వాళ్ళ లింగం (జెండర్) భిన్నంగా ఉండాలి."
నేను : "భిన్నంగా అంటే ?"
మంజు : "అంటే మగాడికి మాధ్యమం అమ్మాయి అయి ఉండాలి, అమ్మాయికి మాధ్యమం మగాడు అయి ఉండాలి."
నేను : "సరే, నాకు అర్థమైంది."
నేను అలా అంటున్నప్పుడు మంజు చాలా అర్థవంతమైన విధంగా నవ్వింది. ఆ నవ్వుకి కారణం నాకు అప్పుడు అర్థం కాలేదు.
మంజు : "నాకు దాహం వేస్తోంది."
రాజ్ కమల్ : "నీళ్ళు తీసుకొస్తాను."
మంజు ఆయన ఒడి లో నుండి తన తల లేపింది, రాజ్ కమల్ మంచం మీది నుండి లేచి ఒక గ్లాసు నీళ్ళు తీసుకొచ్చాడు. మంజు లేవడానికి ప్రయత్నించింది కానీ రాజ్ కమల్ తనని అలా పడుకోబెట్టే నీళ్ళు తాగించాడు. కొన్ని నీళ్ళు మంజు గడ్డం మీది నుండి తన ఛాతి మీదకి కారాయి. రాజ్ కమల్ వెంటనే ఆమె రొమ్ముల పై భాగం మీద పడ్డ నీళ్ళని తుడిచాడు. నేను కొంచెం ఆశ్చర్యపోయాను అయితే తనకి జ్వరంగా ఉండడం వల్ల తుడిచి ఉంటాడని అనుకున్నాను అయితే ఆ తర్వాత రాజ్ కమల్ ఏం చేసాడో అది నేను ఒప్పుకోవడం చాలా కష్టం.
రాజ్ కమల్ గ్లాస్ ని పక్కన ఉన్న టేబుల్ మీద పెట్టాడు, మళ్ళీ ఆమె తల దగ్గర కూర్చున్నాడు, మంజు అతని ఒడిలో తల పెట్టుకుంది.
రాజ్ కమల్ : "నీ బ్లౌజ్ లోపల నీళ్ళు పడ్డాయా ?"
మంజు : "ఏమో నాకు తెలియదు. ఒకవేళ పడినా నాకు తెలియదు."
రాజ్ కమల్ : "సరే. నువ్వు హాయిగా పడుకో, నేను చెక్ చేస్తాను."
మంజు : "మేడమ్, మీరు బట్టలు కూడా తీసుకెళ్లండి, ఎందుకంటే యజ్ఞం అయిపోయాక మీరు స్నానం చేయాల్సి వస్తుంది."
నేను : "సరే, నేను తీసుకెళ్తాను."
మేము ఇద్దరం మాట్లాడుకుంటున్నాం, బ్లౌజ్ లోపల నీళ్ళు పడ్డాయో లేదో చూడాలనే వంకతో రాజ్ కమల్ మంజు రొమ్ముల మీద చెయ్యి పెట్టి మొత్తం తడుముతున్నాడు. ఆశ్చర్యకరమైన విషయం ఏమిటంటే మంజుకి అలా చేయడం వల్ల ఎలాంటి ఇబ్బంది అనిపించడం లేదు, మంజు తన కొంగుని కూడా సర్దుకోలేదు. తర్వాత మంజు రొమ్ముల చీలిక పై భాగం మీద రాజ్ కమల్ తన వేళ్ళతో తడిగా ఉందా లేదా అని పట్టుకుని చూసినప్పుడు ఇక నేను చెప్పాల్సిందేమీ లేదనిపించింది.
రాజ్ కమల్ : "మేడమ్, అలమారా లో నుండి ఒక బట్ట తెచ్చిస్తారా ?"
నేను : "బట్టా ? ఎందుకు ?"
రాజ్ కమల్ : "అంటే తన బ్లౌజ్ కొన్ని చోట్ల తడిగా అయిపొయింది. మంజుకి చలి గా అనిపించకుండా ఉండడానికి నేను బ్లౌజ్ లోపల ఒక బట్ట ని పెడితే బావుంటుందని అనుకుంటున్నాను."
ఒక 35 సంవత్సరాల నిండు శరీరంతో ఉన్న అమ్మాయి బ్లౌజ్ లోపల ఆయన బట్ట పెట్టాలని అనుకుంటున్నాడు. నేను మంచం మీది నుండి లేచి అలమారా లో నుండి బట్ట తీసుకొచ్చాను. నేను మంజుకి కలిగే సిగ్గు నుండి కాపాడటానికి ట్రై చేసాను.
నేను : "ఎక్కడ తడిగా ఉంది రాజ్ కమల్ ? నేను బట్ట పెడతాను."
మంజు : "మేడమ్, మీరు ఇబ్బంది పడకండి. రాజ్ కమల్ పెడతాడు."
ఆ అమ్మాయి వైఖరి చూసి నేను ఆశ్చర్యపోయాను. ఆమె తన బ్లౌజ్ లోపల నా చెయ్యి కాకుండా, ఒక మగాడి చెయ్యి కావాలని కోరుకుంటుంది. నాకు ఇప్పుడు వేరే దారి లేదు, నేను ఆ బట్ట రాజ్ కమల్ కి ఇచ్చేసాను.
రాజ్ కమల్ : "ధన్యవాదాలు మేడమ్."
ఇప్పుడు రాజ్ కమల్ నా ముందు సిగ్గు లేకుండా మంజు బ్లౌజ్ పై భాగాన్ని పైకి లేపి, తన రొమ్ములకి, బ్లౌజ్ కి మధ్యలో బట్ట పెట్టాడు. మంజు పెద్ద రొమ్ములు ఊపిరి తీసుకుంటుండడంతో పైకి కిందకి కదులుతున్నాయి. బట్ట పెట్టే వంకతో రాజ్ కమల్ కి మంజు రొమ్ములని తాకడానికి, పట్టుకోవడానికి అవకాశం దొరికింది.
ఆ తర్వాత రాజ్ కమల్ మళ్ళీ ఆమె నుదుటి మీద లేపనం పెట్టడం మొదలుపెట్టాడు. నేను ఇలా ఇక్కడ కూర్చుని వీళ్ళ సిగ్గు లేని పనులని చూడడం వల్ల ఎలాంటి ఉపయోగం లేదనుకున్నాను.
నేను : "సరే మంజు. నువ్వు రెస్ట్ తీసుకో. ఇక నేను వెళ్తాను."
మంజు : "సరే మేడమ్."
రాజ్ కమల్ : "బాయ్ మేడమ్."
నేను నా గదిలోకి తిరిగి వచ్చాను, గుప్తాగారి ఇంటికి వెళ్ళడానికి రెడీ కావడం మొదలుపెట్టాను.
***


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)