19-10-2025, 11:10 PM
இப்படி பல சிந்தனைகளுடன் ஒசூர் வந்து சேர்ந்தோம்.
வந்த சில நாட்கள் ரமா சரியாக பேசவில்லை. நாங்கள் செக்சும் வைத்துக் கொள்ளவில்லை.
ஓசூரில் நாங்கள் வீடு மாற வேண்டியிருந்தது. அதனால் ரமாவை பெங்களூரில் மாமனார் மாமியார் வீட்டில் விட்டு வந்தேன்.
புதிய வீடு நன்றாக இருந்தது. கீழே எங்களுக்கான வீடு. மாடியில் இரண்டு அறைகள். அதில் மணி என்று ஒரு இளைஞன் தங்கியிருந்தான். அந்த இரண்டு அறைகளில் ஒரு அறை அவனுக்கான தனியறை. மற்றொன்று ஹால் மாதிரி. ஆனால் அதன் வழியாகதான் மொட்டை மாடிக்கு போக வேண்டும். மணியும் ஸ்மார்ட்டாக இருந்தான். அந்த வீடு பிடித்திருந்ததற்கு மணியும் ஒரு காரணம். என் கக் உணர்வுகள் தலை தூக்கத் தொடங்கின.
ரமாவை அழைத்து வந்து வீட்டைக் காட்டினேன். தனி வீடு என்பதால் அவளுக்குப் பிடித்திருந்தது. மாடியில் இளைஞன் இருப்பது அவளுக்குப் பிடிக்கவில்லை. ஒரு சேஃப்டிக்கு அவன் இருப்பது நல்லது என்றேன். எனக்கு ஃபேக்டரியில் தாமதமானால் கூட பயமில்லாமல் இருக்கலாம் என்றேன்.
மொட்டை மாடிக்கு அவன் வீட்டு வழியே போக வேண்டியிருக்கே என்றாள். நாம் மொட்டை மாடி போக வேண்டிய அவசியமே இல்லை என்றேன். துணி காய போட வேண்டுமென்றால் கூட கீழே வீட்டை சுற்றி உள்ள இடத்திலேயே போட்டுக் கொள்ளலாம் என்றேன். அது மட்டுமில்லாமல். வார இறுதி நாட்களில் சென்னைக்கு அவன் பெற்றோர் வீட்டுக்கு போய்விடுவான். அதனால் பிரச்சினையில்லை என்றேன். ஆனாலும் அவளுக்கு தயக்கமாய் இருந்தது.
மறுநாள் மாலை மீண்டும் ரமாவை அந்த வீட்டுக்கு அழைத்துச் சென்றேன். அங்கே மணி இருந்தான்.
ரமாவின் சொந்தக்காரன் ரகு போல் இல்லை மணி. ஆண்மை மிகுந்தவனாக கட்டுமஸ்தாக இருந்தான். ஆனால் பழக மிக மென்மையாக இருந்தான்.
நாங்கள் போன போது ரவி மொட்டை மாடியில் ஷார்ட்ஸ், கட் பனியன் போட்டுக் கொண்டு நின்றான். அவன் புஜங்கள் ஈர்த்தன. எங்களைப் பார்த்ததும் அவசரமாய் டீ ஷர்ட்டை அணிந்துக் கொண்டான்.
’வாங்க அக்கா, வீடு நல்லாருக்கும். தண்ணி எப்பவும் வரும்.’ என்று வீட்டைக் காட்டினான்.
ரமா பேசவில்லை. சிரிக்க மட்டும் செய்தாள். சுரிதாரில் இருந்தாள். துப்பட்டா போட்டிருந்தும் அவளது எடுப்பான மார்பகங்கள் தெளிவாக தெரிந்தது.
மணி படிக்கட்டில் ஏறி முன்னால் போக அவன் பின்பகுதி இறுக்கமாக உறுதியாக இருந்தது. நிச்சயம் ரமா கண்களை உறுத்தியிருக்கும்.
இரண்டு நாட்களில் அந்த வீட்டுக்கு வந்துவிட்டோம். மகள் பெங்களூரில் மாமனார் – மாமியார் வீட்டில், அங்கே உள்ள பள்ளியில் படிப்பு. நாங்கள் இருவர் மட்டும் இந்த வீட்டில். வார இறுதிகளில் மாமனார் மாமியார் இங்கு வருவது அல்லது நாங்கள் அங்கே போவது என்று ஏற்பாடு.
முதல் நாள் இரவு வீடு மாற்றிய களைப்பில் அசந்து தூங்கிவிட்டோம். மணியும் வீட்டில் இல்லை சென்னைக்கு சென்றிருந்தான். நாங்கள் மட்டும்தான். தனித் தனி வீடுகள் என்பதால் நெருக்கமாய் வீடுகள் இல்லை.
ரமா சுதந்திரமாய் ஸ்லீவ்லெஸ் ஷார்ட் நைட்டி அணிந்து வீட்டுத் தோட்டத்திலும் மொட்டை மாடியிலும் சுற்றிக் கொண்டிருந்தாள்.
கேபிள் கனெக்ஷன் கொடுக்க ஆள் வந்திருந்தான். மொட்டை மாடியிலிருந்து கனெக்ஷன். மணி வீட்டு வழியே மொட்டை மாடி சென்றோம். முன்னறை சாவி எங்களிடமும் இருந்தது.
கனெக்ஷன் கொடுக்க வந்தவனே ரமாவை ஓரக் கண்ணால் ரசித்துக் கொண்டிருந்தான். அதுவே எனக்கு போதையாக இருந்தது.
கனெக்ஷன் முடிந்ததும் மணி அறையை நோட்டமிட்டோம். அவன் தனியறைக்குள் போக முடியவில்லை பூட்டியிருந்தது. முன்னறையில் புத்தக ஷெல்ஃப், ஒரு டெஸ்க் டாப் கம்ப்யூட்டர் இருந்தது.
புத்தக அலமாரியை நோட்டமிட்டேன். நிறைய கம்ப்யூட்டர் புத்தகங்கள். கொஞ்சம் தள்ளிப் பார்த்தால் ஆபாசப் புத்தகங்கள். பளப்பள படங்களுடன். சட்டென்று மறைத்துவிட்டேன். ரமா பார்த்தால் பயப்படுவாள்.
நாற்காலி மேல் அவன் ஜட்டியும் பனியனும் கிடந்தது.
‘எதையும் ஒழுங்கா எடுத்து வைக்க மாட்டான் போல’ என்றாள் ரமா.
சிரித்தேன்.
‘பேச்சுலர் பசங்க அப்படிதான் இருப்பாங்க’
ஏனோ அந்த அறையில் வைத்து ரமாவை ஓக்க வேண்டும் போல் இருந்தது.
வந்த சில நாட்கள் ரமா சரியாக பேசவில்லை. நாங்கள் செக்சும் வைத்துக் கொள்ளவில்லை.
ஓசூரில் நாங்கள் வீடு மாற வேண்டியிருந்தது. அதனால் ரமாவை பெங்களூரில் மாமனார் மாமியார் வீட்டில் விட்டு வந்தேன்.
புதிய வீடு நன்றாக இருந்தது. கீழே எங்களுக்கான வீடு. மாடியில் இரண்டு அறைகள். அதில் மணி என்று ஒரு இளைஞன் தங்கியிருந்தான். அந்த இரண்டு அறைகளில் ஒரு அறை அவனுக்கான தனியறை. மற்றொன்று ஹால் மாதிரி. ஆனால் அதன் வழியாகதான் மொட்டை மாடிக்கு போக வேண்டும். மணியும் ஸ்மார்ட்டாக இருந்தான். அந்த வீடு பிடித்திருந்ததற்கு மணியும் ஒரு காரணம். என் கக் உணர்வுகள் தலை தூக்கத் தொடங்கின.
ரமாவை அழைத்து வந்து வீட்டைக் காட்டினேன். தனி வீடு என்பதால் அவளுக்குப் பிடித்திருந்தது. மாடியில் இளைஞன் இருப்பது அவளுக்குப் பிடிக்கவில்லை. ஒரு சேஃப்டிக்கு அவன் இருப்பது நல்லது என்றேன். எனக்கு ஃபேக்டரியில் தாமதமானால் கூட பயமில்லாமல் இருக்கலாம் என்றேன்.
மொட்டை மாடிக்கு அவன் வீட்டு வழியே போக வேண்டியிருக்கே என்றாள். நாம் மொட்டை மாடி போக வேண்டிய அவசியமே இல்லை என்றேன். துணி காய போட வேண்டுமென்றால் கூட கீழே வீட்டை சுற்றி உள்ள இடத்திலேயே போட்டுக் கொள்ளலாம் என்றேன். அது மட்டுமில்லாமல். வார இறுதி நாட்களில் சென்னைக்கு அவன் பெற்றோர் வீட்டுக்கு போய்விடுவான். அதனால் பிரச்சினையில்லை என்றேன். ஆனாலும் அவளுக்கு தயக்கமாய் இருந்தது.
மறுநாள் மாலை மீண்டும் ரமாவை அந்த வீட்டுக்கு அழைத்துச் சென்றேன். அங்கே மணி இருந்தான்.
ரமாவின் சொந்தக்காரன் ரகு போல் இல்லை மணி. ஆண்மை மிகுந்தவனாக கட்டுமஸ்தாக இருந்தான். ஆனால் பழக மிக மென்மையாக இருந்தான்.
நாங்கள் போன போது ரவி மொட்டை மாடியில் ஷார்ட்ஸ், கட் பனியன் போட்டுக் கொண்டு நின்றான். அவன் புஜங்கள் ஈர்த்தன. எங்களைப் பார்த்ததும் அவசரமாய் டீ ஷர்ட்டை அணிந்துக் கொண்டான்.
’வாங்க அக்கா, வீடு நல்லாருக்கும். தண்ணி எப்பவும் வரும்.’ என்று வீட்டைக் காட்டினான்.
ரமா பேசவில்லை. சிரிக்க மட்டும் செய்தாள். சுரிதாரில் இருந்தாள். துப்பட்டா போட்டிருந்தும் அவளது எடுப்பான மார்பகங்கள் தெளிவாக தெரிந்தது.
மணி படிக்கட்டில் ஏறி முன்னால் போக அவன் பின்பகுதி இறுக்கமாக உறுதியாக இருந்தது. நிச்சயம் ரமா கண்களை உறுத்தியிருக்கும்.
இரண்டு நாட்களில் அந்த வீட்டுக்கு வந்துவிட்டோம். மகள் பெங்களூரில் மாமனார் – மாமியார் வீட்டில், அங்கே உள்ள பள்ளியில் படிப்பு. நாங்கள் இருவர் மட்டும் இந்த வீட்டில். வார இறுதிகளில் மாமனார் மாமியார் இங்கு வருவது அல்லது நாங்கள் அங்கே போவது என்று ஏற்பாடு.
முதல் நாள் இரவு வீடு மாற்றிய களைப்பில் அசந்து தூங்கிவிட்டோம். மணியும் வீட்டில் இல்லை சென்னைக்கு சென்றிருந்தான். நாங்கள் மட்டும்தான். தனித் தனி வீடுகள் என்பதால் நெருக்கமாய் வீடுகள் இல்லை.
ரமா சுதந்திரமாய் ஸ்லீவ்லெஸ் ஷார்ட் நைட்டி அணிந்து வீட்டுத் தோட்டத்திலும் மொட்டை மாடியிலும் சுற்றிக் கொண்டிருந்தாள்.
கேபிள் கனெக்ஷன் கொடுக்க ஆள் வந்திருந்தான். மொட்டை மாடியிலிருந்து கனெக்ஷன். மணி வீட்டு வழியே மொட்டை மாடி சென்றோம். முன்னறை சாவி எங்களிடமும் இருந்தது.
கனெக்ஷன் கொடுக்க வந்தவனே ரமாவை ஓரக் கண்ணால் ரசித்துக் கொண்டிருந்தான். அதுவே எனக்கு போதையாக இருந்தது.
கனெக்ஷன் முடிந்ததும் மணி அறையை நோட்டமிட்டோம். அவன் தனியறைக்குள் போக முடியவில்லை பூட்டியிருந்தது. முன்னறையில் புத்தக ஷெல்ஃப், ஒரு டெஸ்க் டாப் கம்ப்யூட்டர் இருந்தது.
புத்தக அலமாரியை நோட்டமிட்டேன். நிறைய கம்ப்யூட்டர் புத்தகங்கள். கொஞ்சம் தள்ளிப் பார்த்தால் ஆபாசப் புத்தகங்கள். பளப்பள படங்களுடன். சட்டென்று மறைத்துவிட்டேன். ரமா பார்த்தால் பயப்படுவாள்.
நாற்காலி மேல் அவன் ஜட்டியும் பனியனும் கிடந்தது.
‘எதையும் ஒழுங்கா எடுத்து வைக்க மாட்டான் போல’ என்றாள் ரமா.
சிரித்தேன்.
‘பேச்சுலர் பசங்க அப்படிதான் இருப்பாங்க’
ஏனோ அந்த அறையில் வைத்து ரமாவை ஓக்க வேண்டும் போல் இருந்தது.


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)