18-10-2025, 01:29 PM
(This post was last modified: 18-10-2025, 01:30 PM by anaamika. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
అధ్యాయం – 5 నాలుగో రోజు
వ్యాధి నిర్ధారణ
అప్డేట్ – 1
..................నేను బాత్ రూములోకి వెళ్ళాను, చాలాసేపు స్నానం చేసాను ఎందుకంటే శరీరం మీది నుండి నూనె పోవడానికి చాలా టైం పట్టింది, ముఖ్యంగా నా వీపు, పిర్రల మీద నుండి పోగొట్టుకోవడానికి. తర్వాత నేను భోజనం చేసాను, నిద్రపోవాలని అనుకునే టైంకి సరిగ్గా అప్పుడే సమీర్ వచ్చారు..............................
సమీర్ : "మేడమ్, ఇప్పుడు మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెడుతున్నందుకు క్షమించండి. గురూజీ మిమ్మల్ని వెంటనే కలవాలని అనుకుంటున్నారు."
గురూజీ నన్ను చెకప్ చేసిన తర్వాత సాయంత్రం మళ్ళీ సాయంత్రం కలుద్దామని చెప్పారు కాబట్టి సమీర్ మాట వినగానే నాకు ఆశ్చర్యం వేసింది.
నేను : "కానీ గురూజీ చెకప్ రిజల్ట్స్ ని సాయంత్రం చెబుతానని అన్నారు కదా."
సమీర్ : "అవును మేడమ్, అయితే సాయంత్రం గురూజీ సిటీ లో వున్న గుప్తాగారి ఇంటికి వెళ్లే పనుంది. ఆయన భార్య తమ కూతురి కోసం ఈరోజే యజ్ఞం చేయించాలని అనుకున్నారు."
నేను : "అవునా. గురూజీ వేరే వాళ్ళ ఇళ్ళ కి కూడా యజ్ఞం చేయించడానికి వెళుతుంటారా ?"
సమీర్ : "లేదు లేదు. మామూలుగా అయితే అలా వెళ్ళరు కానీ గుప్తాగారు గురూజీకి చాలా పాత భక్తుడు, దురదృష్టవశాత్తు ఆయన వికలాంగుడు, అందుకే....... !"
నేను : "ఓహ్ సరే, నాకర్ధమైంది."
ఇది విన్నాక గురూజీ మీద నా గౌరవం పెరిగింది.
నేను : "గురూజీ ఈ యజ్ఞం ఎందుకు చేస్తున్నారు ?"
సమీర్ : "నిజానికి గుప్తాగారి అమ్మాయి గత సంవత్సరం 12వ తరగతి బోర్డు పరీక్షల్లో ఫెయిల్ అయింది. ఈసారి కూడా క్లాస్ టెస్ట్ లో చాలా కష్టపడి పాస్ అయింది. అందుకే గుప్తాగారి భార్య కూతురి బోర్డు పరీక్షల ముందు యజ్ఞం చేయించాలనుకుంటున్నారు."
నేను : "అవునా, అయితే వాళ్ళు అంత తొందర ఎందుకు పడుతున్నారు ? అంటే యజ్ఞం ఈరోజే ఎందుకు చేయించాలి ?"
సమీర్ : "మేడమ్, గుప్తాగారు చెకప్ కోసం రెండు వారాల పాటు ముంబై వెళ్ళాలి. అందుకే వాళ్ళు యజ్ఞం కోసం తొందరపడుతున్నారు."
నేను : "అవునా !!"
తర్వాత నేను ఎక్కువ టైం వేస్ట్ చెయ్యలేదు ఎందుకంటే నాక్కూడా నా చెకప్ రిజల్ట్స్ ని తెలుసుకోవాలని కోరికగా ఉంది, నేను సమీర్ వెనక గురూజీ గది వైపు నడవడం మొదలుపెట్టాను. గురూజీ తమ కాషాయ వస్త్రాల్లో లింగ మహారాజ్ విగ్రహం ముందు కూర్చున్నారు.
గురూజీ : "రా రష్మి."
నేను గురూజీకి నమస్కరించి కింద కూర్చున్నాను. సమీర్ నా పక్కన నిలబడ్డారు.
గురూజీ : "రష్మి, నేను సాయంత్రం సిటీకి వెళ్ళాలి."
నేను : "అలాగే గురూజీ, సమీర్ నాకు చెప్పారు."
గురూజీ : "నిజానికి నేను ఈరోజు గుప్తాగారి ఇంట్లోనే ఉంటాను, అక్కడ యజ్ఞం చేయించాలి. సమీర్, మంజు కూడా నాతో పాటు వస్తారు."
ఆయన కొంచెం ఆగి తర్వాత చెప్పారు;
గురూజీ : "అందుకే నేను నీకు చెకప్ రిజల్ట్స్ ని ఇప్పుడే చెప్పేస్తాను, తర్వాత ఏం చెయ్యాలో కూడా చెబుతాను."
చెకప్ రిజల్ట్స్ అనే మాట విని నాకు ఆందోళన కలిగింది.
నేను : "గురూజీ చెకప్ లో మీకు ఏం తెలిసింది ?"
గురూజీ : "సమీర్ నా నోట్ బుక్ తీసుకురా. రష్మి, రిజల్ట్స్ అంత ఆశాజనకంగా లేవు అయితే చాలా చెడుగా కూడా లేవు."
భయంతో నా గుండె వేగంగా కొట్టుకోవడం మొదలుపెట్టింది. గురూజీ నాలో ఏం ప్రాబ్లెమ్ కనుక్కోనుంటారు.
నేను : "గురూజీ !!"
నేను ఇంకా మాట్లాడలేకపోయాను, నా కంటి నుండి ఒక కన్నీటి బొట్టు జారింది.
గురూజీ : "రష్మి, మీ అమ్మాయలతో వచ్చిన ప్రాబ్లెమ్ ఇదే. మీరు పూర్తి గా విషయం తెలుసుకోకుండానే నేరుగా ఒక నిర్ణయానికి వచ్చేస్తారు."
ఆయన మాటలు ఘాటుగా ఉన్నాయి. నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకున్నాను. సమీర్ ఆయనకి నోట్ బుక్ తీసుకొచ్చి ఇచ్చారు, గురూజీ అందులో ఒక పేజీ తెరిచి చూసారు, తర్వాత నా వైపు చూసారు.
గురూజీ : "చూడు రష్మి, నీ యోని మార్గంలో ఏదో అడ్డంకి ఉంది, మలద్వారం చివరిలో ఉండే సిరల్లో వాపు ఉంది."
నాకు వైద్య పరిజ్ఞానం లేదు కాబట్టి నేను అయోమయంగా మొహం పెట్టి గురూజీని చూసాను.
గురూజీ : "చూడు రష్మి, నువ్వు గర్భం ధరించకుండా ఆపగలిగేంత పెద్ద శారీరక సమస్య ఏమీ లేదు. అయితే అప్పుడప్పుడు చిన్న అడ్డంకులే పెద్ద సమస్యలని సృష్టిస్తాయి. మహాయజ్ఞంతో నీ శరీరంలోని అన్ని అడ్డంకులు తొలగిపోతాయి, నేను నీకు ఇంతకుముందు కూడా చెప్పాను కదా. నిజానికి మహాయజ్ఞం నీకు శారీరకంగా, ఆధ్యాత్మికంగా గర్భం ధరించేలా రెడీ అవడానికి సహాయపడుతుంది, నీ యోని మార్గాన్ని అన్ని అడ్డంకుల నుండి విముక్తి చేస్తుంది."
ఒక యజ్ఞం నా యోని మార్గానికి అడ్డంకులు లేకుండా చేస్తుందా ? కానీ ఎలా ? ఆయన చెప్పిన ఈ మాట నాకు అయోమయంగా అనిపించింది.
నేను : "కానీ గురూజీ ఒక యజ్ఞం నన్ను ఎలా సరి చేస్తుంది ?"
గురూజీ : "రష్మి, నువ్వు మహాయజ్ఞంలో అగ్ని ముందు కూర్చుని కేవలం మంత్రాలు చదవాలి, పూజ చేయాలి అని అనుకుంటున్నావా ? దీనిలో ఇంకా చాలా ఉంటుంది, నువ్వు పూర్తి అంకితభావంతో దాన్ని చేయాలి. నువ్వు కేవలం నా మీద నమ్మకం పెట్టుకో, మిగతాది లింగ మహారాజ్ కి వదిలేయి."
ఇది విని నాకు చాలా రిలాక్స్ గా అనిపించింది.
నేను : "జై లింగ మహారాజ్."
గురూజీ : "జై లింగ మహారాజ్."
నేను : "గురూజీ మీరు కొన్ని సిరల గురించి కూడా చెప్పారు కదా ?"
గురూజీ : "అవును, మలద్వారం చివరిలో ఉండే సిరల్లో వాపు రావడాన్ని మూలశంక అంటారు. నేను దానికి ఆయుర్వేదిక్ లేపనం పెడతాను. దాని గురించి నువ్వు కంగారుపడకు రష్మి."
మలద్వారంలో లేపనం పెట్టే మాట విని నేను సిగ్గుపడ్డాను, నా చూపులు కిందకి దించుకోవాల్సి వచ్చింది.
గురూజీ : "రష్మి ఇక నువ్వు నీ గదిలోకి వెళ్ళి విశ్రాంతి తీసుకో. రేపు, ఎల్లుండి నీ కోసం మహాయజ్ఞం ఉంటుంది. అప్పటివరకు నీకు ఇచ్చిన మందులు వాడుతూ ఉండు."
నేను : "సరే గురూజీ."
నేను లేచి గది నుండి బయటికి వెళ్ళబోతున్నాను, అప్పుడే ఆయన నన్ను అడిగారు.
గురూజీ : "రష్మి నీకు రాజ్ కమల్ చేసిన మసాజ్ నచ్చిందా ?"
సమీర్, గురూజీ ఇద్దరూ నన్నే చూస్తున్నారు, ఆయన అడిగిన ఈ ప్రశ్నకి సమాధానం చెప్పడం నాకు సిగ్గు గా అనిపించింది కానీ నేను జవాబు చెప్పాల్సిందే.
నేను : "అవును, బాగుంది."
గురూజీ : "అతని చేతుల్లో ఏదో మాయ ఉంది. ఒక విషయం గుర్తు పెట్టుకో, నువ్వు అతనితో మసాజ్ చేయించుకునేటప్పుడు నీ పిర్రల మీద మాత్రం మసాజ్ చేయించుకోకు, ఎందుకంటే నాకు అక్కడ చెకప్ చేస్తున్న టైములో వాపు కనిపించింది."
ఆయన మాట విని నేను ఎంత సిగ్గుపడ్డాను అంటే తల ఊపి సరే అని కూడా చెప్పలేకపోయాను.
సమీర్ : "గురూజీ నన్ను క్షమించండి, నా అభిప్రాయం వేరు గా వుంది. నా ఆలోచన ప్రకారం మేడమ్ రాజ్ కమల్ తో తన పిర్రల మీద మసాజ్ చేయించుకోవచ్చు అయితే రాజ్ కమల్ కి గుద్ద రంధ్రం మీద నూనె పెట్టవద్దని మాత్రమే చెబితే సరిపోతుంది అనిపిస్తోంది."
గురూజీ : "అవును రష్మి. సమీర్ చెప్పింది కూడా కరెక్టే. నువ్వు నీ పిర్రల మీద మసాజ్ చేయించుకో కానీ అతడిని నీ గుద్ద రంధ్రాన్ని తాకనివ్వకు."
గురూజీ నవ్వుతూ నన్ను చూసారు. నా పిర్రల మసాజ్ గురించి ఆ ఇద్దరు మగాళ్ల మాటల వల్ల నేను సిగ్గుతో చనిపోతున్నట్లు అనిపించింది. నా మొహం సిగ్గుతో ఎర్రబడింది. నేను చెప్పడానికి ఏమీ లేదు.
సమీర్ : "గురూజీ నా అభిప్రాయం ప్రకారం మసాజ్ చేసే టైములో మేడమ్ తమ పాంటీని తీయకుండా ఉంటే సరిపోతుంది, అలా చేస్తే ఆ రంధ్రం సురక్షితంగా ఉంటుంది."
గురూజీ, సమీర్ ఇద్దరూ నా మొహం వైపు చూస్తున్నారు, నేను ఎలాగైనా అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోవాలని అనుకుంటున్నాను. నేను వాళ్ళ చూపులతో చూపుని కలపలేకపోతున్నాను. వాళ్ళ మాటలు వింటే రాజ్ కమల్ నాకు మసాజ్ చేస్తున్నప్పుడు నేను నా పాంటీ తీసేసిన సంగతి వీళ్ళిద్దరికీ తెలుసని అనిపించింది. నేను వాళ్ళ ముందు చాలా సిగ్గుగా ఫీల్ అయ్యాను.
గురూజీ : "సరిగ్గా చెప్పావు సమీర్. పాంటీ వల్ల రక్షణ ఉంటుంది. రష్మి ఇది ఒక మంచి మార్గం. నువ్వు పాంటీ మీది నుండే మసాజ్ చేయించుకో !"
ఇప్పుడు నేను ఇంకా వినలేకపోయాను. నేను గురూజీ మాటని మధ్యలోనే ఆపేసాను.
నేను : "గురూజీ, నాకు అర్థమైంది."
బహుశా గురూజీ నా పరిస్థితి ని అర్థం చేసుకున్నట్లున్నారు. దేవుడికి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకోవాలి.
గురూజీ : "సరే రష్మి. ఇప్పుడు నువ్వు నీ గదిలోకి వెళ్ళిపో. నేను సమీర్, మంజుతో గుప్తాగారి యజ్ఞం గురించి మాట్లాడాలి."
***


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)