Adultery காதல் நிழல் - Shadow of Love

[sreejachandranhot]

காலை வேளையில், மீரா விழித்தபோது அவள் மார்க்கஸ் அறையை சென்று பார்த்தால் அவன் படுக்கையிலிருந்து எழுந்து போயிருந்தான்.

அவன் எங்கும் ஒரு குறிப்பும் விடாமல், வேலைக்குச் சென்று விட்டான்.

முழு நாளும் மீரா மனதில் ஒரு சின்னக் கோபமும், குழப்பமும் கலந்திருந்தது.
ஏன் சொல்லாம போனான்?என்று மனத்தில் எத்தனையோ முறை கேட்டாள்.

மாலை ஆறு மணியளவில் கதவு திறந்தது.
மார்க்கஸ் உள்ளே வந்தான் — சோர்வாக இருந்தாலும் முகத்தில் ஒரு அமைதி.

மீரா அவனை நோக்கி நின்றாள், ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சுடன்.

Meera : Marcus, I need to talk to you.
மீரா : மார்க்கஸ், உன்னோட பேசணும்.

அவன் அவளைப் பார்த்தான் — அவளது குரலில் ஒரு வலிமையும், ஒரு நெருக்கமும் இருந்தது.

Marcus: Now?
மார்க்கஸ்: இப்பவா?

Meera: Yes. Take me. Somewhere private.
மீரா: ஆமா. ஏதோ ஒரு இடத்துக்கு கூட்டிட்டு போ.

இரவு கடலில் கரைந்து கொண்டிருந்தான். அலைகள் மெதுவாக வந்து கால்களைத் தொட்டன.
காற்று சற்றே உப்புத்தன்மையுடன் வீசியது.
மீரா கடலை பார்த்துக்கொண்டு — மனசு கனமாக இருந்தும், கண்கள் மார்க்கஸை தேடிக் கொண்டிருந்தன.

மார்க்கஸ் அமைதியாக அவள் பக்கத்தில் வந்தான். இருவருக்குமே சில நொடிகள் பேச முடியவில்லை.
அவர்கள் இடையே இருந்தது — சொல்லப்படாத உணர்ச்சி.

Marcus : Meera… you wanted to talk. What’s on your mind?
மார்க்கஸ் : மீரா… நீ பேசணும்னு சொன்ன. என்ன விஷயம்?

மீரா ஆழ்ந்த மூச்சு விட்டாள். அவள் கண்களில் குழப்பமும் காதலும் கலந்து இருந்தது.

Meera : Marcus… I’m scared. Not of you, but of what I feel.
மீரா (திணறி): மார்க்கஸ்… எனக்கு பயமா இருக்கு. உன்னாலே இல்ல… என்னால் என் மனசால.

மார்க்கஸ் அவளை அமைதியாக நோக்கினான்.

அவள் தொடர்ந்து பேசினாள்.

Meera: I like you… more than I should. I love your care, your honesty, your heart. Every time you talk, or just… look at me, I feel something peaceful. But…
மீரா: எனக்கு உன்ன ரொம்ப புடிக்கும்… அதை விட நீ கொடுக்கும் அன்பு, அதில் உள்ள உண்மை, உன் மனசு — எல்லாம் எனக்கு பிடிச்சிருக்கு. நீ பேசும்போதும், பார்க்கும்போதும் எனக்கு அமைதி கிடைக்குது. ஆனா…

அவள் கண்கள் ஈரமாயின.

Meera : I’m scared because I can’t give the same love back. I’m married, Marcus. Maybe my husband isn’t truly mine anymore… but still, I can’t betray him
மீரா : எனக்கு அந்த மாதிரி அன்பு திருப்பி கொடுக்க முடியும்னு தெரியல. எனக்கு கல்யாணம் அருச்சு . என் புருஷன் என்னை கண்டுக்காம இருந்தாலும் … என்னால் அவரை ஏமாற்ற முடியாது.

மார்க்கஸ் ஒரு நொடி அமைதியாக இருந்தான்.

அவன் முகத்தில் வலி இருந்தது, ஆனால் கோபம் இல்லை.
அவன் மெதுவாக அவளருகே வந்தான்.

Marcus : Meera… love doesn’t ask for betrayal. I never wanted to take you away from anything. I just want to love you, the way you deserve. I’ll wait… until you’re ready. Until you’re truly mine.
மார்க்கஸ் (மெதுவாக): மீரா… காதல் எப்போதும் ஏமாற்றம் கேட்காது. நான் உன்னை அவனுடன் பிரிக்கணும்னு நினைக்கலை. நான் உன்னை உனக்குத் தகுந்த அன்போட நேசிக்கணும் — அதுதான் என் ஆசை. நீ தயாரா ஆகுற வரைக்கும் நான் காத்திருக்கேன்… நீ என்னவள் ஆகும் வரைக்கும்.

அவன் அவளுக்கு நெருக்கமாக வந்தான்.
அவள் மூச்சு தடுக்கிற அளவுக்கு அருகில்.

Marcus : I’ll wait, baby… till the day you call me yours.
மார்க்கஸ்: நான் காத்திருப்பேன், பேபி … நீ என்னை உன்னோடவன் என சொல்ற நாள் வரைக்கும்.

மீரா அவன் கண்களை பார்த்தாள் — அந்த பார்வையில் உண்மை இருந்தது, ஆசை இல்லாத அன்பு இருந்தது.
அவளது கண்களில் கண்ணீர் துளி வழிந்தது.

அடுத்த நொடியில்,
அவன் மெதுவாக அவளது முகத்தை பிடித்தான் —
மீரா எந்த எதிர்ப்பு சொல்லாமலே, அவள் கண்களை மூடிக்கொண்டாள்.

அவர்கள் இருவரும் ஒரு ஆழ்ந்த, மென்மையான kiss பகிர்ந்தார்கள்
அது ஆசைக்காக இல்ல, உறுதிக்காக.

அலைகள் பின்னால் மெல்ல மோதிக் கொண்டிருந்தன,
கடல் நிறம் ஆழ்ந்த தங்கமாக மாறியது.

மார்க்கஸ் அவளது நெற்றியில் ஒரு முத்தம் கொடுத்து மெதுவாக சொன்னான்,
Marcus : No matter what, you’ll always have my heart.
மார்க்கஸ் (மெல்ல): எதுவாக இருந்தாலும், என் இதயம் உன்னோடதுதான்.

மீரா தன் கண்ணீரை துடைத்துக் கொண்டு, அவன் கையை இறுக்கமாக பிடித்தாள்.
அவளது முகத்தில் ஒரு சிறிய புன்னகை — பயமும், அன்பும், நம்பிக்கையும் கலந்து இருந்தது.அவளுக்கு என்ன செய்வது தெரியவில்லை அவள் மிகவும் நொந்து போய்க்கொண்டு இருக்காள் அவள் மனதில் அவன் வேண்டும் அவள் அவனுடை ஆக வேண்டும் என்று ஆசை வந்தது ...அந்த ஆசை அவள் மனசு அவன் பக்கம் செல்ல ஆசை ஆனால் அதற்கு தைரியம் இல்லை